Gezin met 7 kinderen
Mijn vriendin van 50 jaar is gelukkig getrouwd en heeft een gezin met 7 kinderen waarvan de jongste 10 is en de oudste bijna 25. De oudste kinderen 4 zijn jongens. Daarvan is 1 jongen behulpzaam ook in het huishouden, maar de overige jongens maken er een potje van. De jongens studeren in principe buiten de deur en hebben daar meestal ook een kamer (soms even niet), maar komen om de haverklap terug naar huis, omdat ze ook daar hun vrienden hebben en thuis is het allemaal zo gezellig. Nu in de zomervakantie hebben ze daar ook een bijbaantje, maar dan voor wisselende uren (20). De jongste 3 kinderen zijn meiden en daar verloopt alles prima mee. Maar met de jongens is het continue strijd: ze slapen op andere tijden en koken ook zelf soms wanneer het hun uitkomt, maar ruimen niet op. Mijn vriendin en haar man hebben geprobeerd afspraken hierover te maken en heel veel gesprekken gehad met de jongens, maar keer op keer lijkt het in de het begin beter te gaan en daarna vervallen ze weer in oude patronen. Mijn vriendin geeft toe dat ze de jongens vanaf het begin af aan anders had moeten opvoeden, maar op dit moment komt ze er niet uit met haar man. Als zij thuiskomen van vakantie is het eigenlijk altijd een ergernis (ondanks afspraken die ze maken). Ze zegt: 'ik zit gevangen in mijn eigen huis'. Hebben jullie tips?
Dweedledee schreef op 13-08-2025 om 19:18:
[..]
Zit je weer eens op je high horse de forum-politie uit te hangen? Zullen we dat gewoon aan de mods overlaten?
Dit heeft echt helemaal niks met modereren te maken. ( en zelfs niet met forumpolitie). We kunnen ook zelf nadenken. Als jij iets tegen een vriendin verteld en die zet jou letterlijke tekst en prive situatie van jou en je kinderen op het internet waarna allerei forummers zich het recht toe eigenen om van alles over jou en je kinderen te gaan oordelen praat je er echt wel anders over denk ik zo maar.
Als ik dit dan aankaart is het opeens high horse, yeah right.
Nou. Niet “opeens” hoor. Die neiging heb jij wel vaker hier 
