Jongvolwassen Jongvolwassen

Jongvolwassen

Lees ook op

Kostgeld bij gescheiden ouders


ik vind het eigenlijk niet zo gek dat zoon hetzelfde bedrag aan moeder blijft betalen als hij deed. Hij is 21 geworden maar verder verandert dat niets aan de kosten en inkomsten. Het is niet alsof ze dat nu ineens doet want hij betaalde dat bedrag kennelijk altijd al. Dat jij nu minder wil bijdragen maakt daarin niet zoveel uit.

De reden dat je die alimentatieplicht niet meer hebt vanaf 21 is omdat zoon dan min of meer geacht wordt zelfstandiger te zijn. Dan zou zoon het tekort dus moeten opvangen als jij minder bijdraagt.
Het is niet perse logisch dat moeder er op achteruit gaat en vader er op vooruit omdat zoon jarig is geweest.

Wil je dat je zoon op dezelfde manier door kan gaan met z’n studie zul jij hetzelfde bij moeten blijven dragen. Wil je minder betalen dan moet zoon of meer inkomsten gaan genereren of naar zijn uitgaven gaan kijken (waarbij hij evt in overleg kan met zijn moeder) Jij kan niet bepalen dat moeder gaat opdraaien voor wat jij minder aan je zoon wil geven. 

Ik zou iig meenemen dat je met wat je voor je zoon doet ook precedent schept voor je andere twee kinderen. 

Je bent niets verplicht verder aan je zoon maar je wil hem nog wat toestoppen, daar komt het op neer. Jij bent niet verantwoordelijk voor het kostgeld dat hij zijn moeder moet betalen. Hij heeft immers bij jou ook een huis waar hij evt zou kunnen wonen. 


Je kan ook aanbieden (deels) het collegegeld te betalen (en lukt dat ook als de andere kinderen tegelijk studeren?). Dan komt er geen cashflow maar scheelt het je zoon in zijn lasten. 

Als je ex van je zoon geld eist dan kan je zoon ook ander werk gaan zoeken dat beter betaalt en vaste uren heeft. 

Hij is 21 hè, geen kind meer, hij moet ook leren dat ie op eigen benen moet gaan staan. 

Ephaedra schreef op 23-07-2025 om 00:21:

ik vind het eigenlijk niet zo gek dat zoon hetzelfde bedrag aan moeder blijft betalen als hij deed. Hij is 21 geworden maar verder verandert dat niets aan de kosten en inkomsten. Het is niet alsof ze dat nu ineens doet want hij betaalde dat bedrag kennelijk altijd al. Dat jij nu minder wil bijdragen maakt daarin niet zoveel uit.

Dit inderdaad.

Ik denk dat het probleem ligt in het feit dat de alimentatie van zoon voor moeder altijd een deel van haar inkomen is geweest om de rekeningen mee te vetalen ipv. om voor de kosten van zoon te betalen. 290 euro zou voor school, kleding, boeken en verzekering telefoon zoon etc moeten zijn, niet voor moeder om de rekeningen te betalen. Dat kan ze ook van haar eigen bijdrage aan haar zoon doen. Blijkbaar ziet moeder dit anders. 

Vader heeft uiteindelijk geen invloed op wat zoon met het geld doet, maar met nog 2 jongere kinderen zou ik er wel over nadenken of je dit in stand wilt houden. Ik zou het bedrag denk ik eerder apart zetten en aan zoon schenken wanneer hij op zichzelf gaat wonen, zodat het ook echt voor hem is.

Ephaedra schreef op 23-07-2025 om 00:21:

ik vind het eigenlijk niet zo gek dat zoon hetzelfde bedrag aan moeder blijft betalen als hij deed. Hij is 21 geworden maar verder verandert dat niets aan de kosten en inkomsten. Het is niet alsof ze dat nu ineens doet want hij betaalde dat bedrag kennelijk altijd al. Dat jij nu minder wil bijdragen maakt daarin niet zoveel uit.

Ka is een bijdrage in de kosten van de kinderen naar draagkracht. Als ontvangende ouder heb jij ook een deel bij te dragen. 
Maar je kunt er niet van uit gaan dat dit blijvend hetzelfde bedrag is. Het voordeel van gescheiden ouders is dat je je kunt voorbereiden op die inkomstendaling want je weet precies wanneer die komt. Ook andere ouders weten momenten van inkomstendaling (wegvallen kinderbijslag, inkomensafhankelijke combinatiekorting etc) maar ook daar kan 1 van de partners inkomen verliezen (baan kwijt, ziekte, overlijden) maar zijn de momenten daarvan niet al duidelijk in tijd. 
Regeren is vooruit zien en regelmatig je financiële situatie vooruit doorrekenen. 

Deze moeder raakt dat deel van haar 'inkomsten' sowieso kwijt de komende jaren want voor alle kinderen komt de alimentatieplicht te vervallen en ze zullen uitvliegen. Daar gaat je hypotheek niet van omlaag en het is verrassend hoe weinig het scheelt op de kosten van energie verbruik. 
Op dat moment kan je ook geen bijdrage meer van je uitwonende kinderen verwachten. Die als ze studeren en recht op stufi hebben wel van beide ouders een bijdrage mogen verwachten. Overigens berekend DUO die per ouder op basis van hun bij de belastingdienst bekende inkomen.  Je hoeft zelf niets te berekenen.  

Eigenlijk is het me volstrekt onduidelijk of die kwart van de woonlasten bij moeder nu daadwerkelijk betaald worden door zoon aan moeder, of dat die alleen op zijn begroting staan om een compleet overzicht te kunnen bieden aan vader.
Blijkbaar is er ook sprake van aanvullende beurs, dus ik ga ervan uit dat zowel vader als moeder geen heel hoog inkomen hebben.
Als vader zou ik gewoon bijdragen naar je eigen draagkracht. Ik zou daar geen heel uitgebreide begroting voor vragen aan zoon.
Het verbaast me wel dat je zoon en dochter zo anders wilt behandelen. Waarom zou je niet ook naar draagkracht meebetalen aan een hoger onderwijs opleiding voor dochter, mocht ze die ambitie hebben na haar mbo opleiding. 

Ik vind dat als je voor zoon tot zijn 23e de alimentatie, of een bedrag wat er op lijkt, doorbetaald, je dat ook voor de andere twee kinderen moet doen. Ongeacht of ze dan hun studie al af hebben of niet. Dochter kan er niks aan doen dat zij al met 16 op het MBO begon terwijl haar broer pas op zijn 19e begon met zijn studie.

Netherfield schreef op 23-07-2025 om 09:11:

Ik vind dat als je voor zoon tot zijn 23e de alimentatie, of een bedrag wat er op lijkt, doorbetaald, je dat ook voor de andere twee kinderen moet doen. Ongeacht of ze dan hun studie al af hebben of niet. Dochter kan er niks aan doen dat zij al met 16 op het MBO begon terwijl haar broer pas op zijn 19e begon met zijn studie.

Hmmm ik begrijp dan weer prima dat je zegt ik betaal 1 opleiding.  De rest mag je zelf doen.  

Ik ben het eens met degenen die zeggen dat jij een redelijke bijdrage doet aan de studie van je kinderen en dat ze eventueel kostgeld met hun moeder moeten regelen. 

Bij mij betalen ze pas kostgeld als ze bij mij wonen en zelf serieuze inkomen hebben (niet bij een klein bijbaantje). Een van mijn kinderen woonde de afgelopen tijd bij mij en hij liep stage, waarmee hij zo'n €1000 per maand verdiende. Die periode stopten zijn vader en ik met onze maandelijkse bijdragen en heeft hij mij (in overleg) €180 per maand kostgeld betaald. De werkelijke kosten van zijn verblijf hier zijn natuurlijk hoger, maar ik vond het goed zo.

Mijn kinderen maken elke zomer samen met mij een overzicht van de te verwachten kosten op basis van cijfers van het Nibud, een beetje gecorrigeerd naar de werkelijkheid (een kind heeft een paar zwaardere kostenposten). Dat bedrag wordt gedeeld tussen de ouders naar rato van onze inkomsten en rekening houdend met de toeslagen. Ik verdien meer dan mijn ex dus ik neem een groter deel van het restbedrag op me.
Als de andere partner zijn/haar inkomen niet wil geven, dan zou ik 50-50 doen en niet meer dan dat betalen.

Netherfield schreef op 23-07-2025 om 09:11:

Ik vind dat als je voor zoon tot zijn 23e de alimentatie, of een bedrag wat er op lijkt, doorbetaald, je dat ook voor de andere twee kinderen moet doen. Ongeacht of ze dan hun studie al af hebben of niet. Dochter kan er niks aan doen dat zij al met 16 op het MBO begon terwijl haar broer pas op zijn 19e begon met zijn studie.

Je gaat toch niet doorbetalen als ze gewoon aan 't werk zijn op hun 23ste?

Niets geks mee om te zeggen "1 studie betaal ik". Al zou ik er zelf eventueel van maken "1 HBO of unief-studie betaal ik". MBO kost een pak minder heb ik altijd begrepen. En een deel MBO-afgestudeerden gaan standaard nadien nog door naar 't HBO.

Waarbij ik ook weer niet ga betalen als kind met een MBO-diploma op haar 27ste beslist om toch nog een HBO te gaan doen. Het moet wel een beetje in 1 vloeiende lijn gaan.

Jij hebt helemaal NIETS meer met je ex te maken.   Wel met je zoon. Hij krijgt in totaal dus nu 422 euro per maand.  Waarvan hij zijn zorgpremie betaald en zijn mobiel abbo. Hij kan een ander baantje zoeken  waarmee hij wel een vast inkomen per maand kan verwerven.

Kostgeld vragen aan een kind dat studeert vind ik persoonlijk not done.
Moeder ziet een stukje inkomen [ KA ] weg vallen en wil dit graag gecompenseerd zien.
Dit had ze natuurlijk al zien aankomen en dmv deze zogenaamde kostgeld regeling probeert ze haar inkomen te handhaven.

Zoon kan best ook een kleine bijdrage leveren aan moeder dmv af en toe een boodschapje te doen.

Na 15 jaar gescheiden te zijn en dan nog een bijdrage in hypotheek ed durven vragen....berekenend hoor.

Dat je ex er voor kiest zelfstandige te zijn en zogenaamd onder de bijstandsnorm  te moeten leven is haar pakkie an.  Als zij daadwerkelijk onder de bijstandsnorm zou zitten, kan ze natuurlijk nooit een hypotheek van 1400 euro betalen.
Ik denk dat je nog zou schrikken hoeveel inkomen per maand je ex heeft [ gehad ] met alle toeslagen en jouw KA.
 
Je kunt je zoon eventueel ondersteunen met het mee betalen van het collegegeld. Of geef hem af en toe wat nieuwe kleding oid. Of je biedt aan zijn zorgpremie te betalen totdat hij is afgestudeert . Maar ga aub niet bijdragen aan de kosten van moeder.

To kan je niet met zoon afspreken dat jij  (deel van de) studie betaald? Of bijvoorbeeld zijn zorgverzekering? Dan zijn de kosten voor zoon minder en draag jij toch bij. Als zoon dan nog inkomen tekort heeft omdat hij bij moeder moet meebetalen aan van alles en nog wat dan kan hij (en moeder) kiezen. Moeder draagt financieel bij, vraagt minder huur en tegemoetkomingen in de kosten, zoon gaat meer werken. Of zoon gaat bij jou wonen waar hij dus deze kosten niet heeft.

Persoonlijk vind ik kostgeld vragen aan je studerende kind wel ver gaan. Ze hebben dan al veel kosten en het bijbaantje zal ook geen vetpot zijn. Vind het dan best "brutaal" om als ouder dan een bijdrage van je kind te verwachten. Ik zou met je zoon afspraken maken, bv collegegeld betalen +x bedrag per maand. En ook duidelijk zijn voor de andere kinderen dat je niet eeuwig blijft betalen.

Fourtyfour schreef op 23-07-2025 om 12:45:

Persoonlijk vind ik kostgeld vragen aan je studerende kind wel ver gaan. Ze hebben dan al veel kosten en het bijbaantje zal ook geen vetpot zijn. Vind het dan best "brutaal" om als ouder dan een bijdrage van je kind te verwachten. Ik zou met je zoon afspraken maken, bv collegegeld betalen +x bedrag per maand. En ook duidelijk zijn voor de andere kinderen dat je niet eeuwig blijft betalen.

Voor moeder is het compensatie van het wegvallen van de ka. Dat is even wennen als je niet vooruit hebt gedacht over deze inkomensdaling.

Het is best schrikken als je €500 per maand op je rekening kwijt raakt. 

Ysenda schreef op 23-07-2025 om 13:23:

[..]

Voor moeder is het compensatie van het wegvallen van de ka. Dat is even wennen als je niet vooruit het gedacht over deze inkomensdaling.

Het is best schrikken als je €500 per maand op je rekening kwijt raakt.

Eens, al heeft zij, zoals je zegt, ruim van tevoren daarop kunnen anticiperen. 

Zoekendepapa: ook ik zou collegegeld (of een deel daarvan) betalen + mss wat extra’s, maar niet voor zijn kost en inwoning. Kostgeld is om te leren dat het leven en een onderdak hebben geld kost. Hij leert daar niks van als jij dit gaat betalen.

Reageer op dit bericht

Je moet je bericht bevestigen voor publicatie, je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.