Moeder drinkt veel, wat te doen?
Geachte forumleden,
Ik ben 18 jaar oud en woon bij mijn moeder. Zij drinkt relatief veel alcohol, niet een complete alcoholist maar ook niet een gewone drinker die elke dag bijvoorbeeld een glaasje bij het eten neemt.
Zij begint te drinken rond het einde van de middag als ze uit werk komt, in het weekend vaak nog wat eerder, maar niet veel eerder. Ze drinkt vooral donker (zwaar) bier en ook wijn. Als ze het donkere bier drinkt drinkt ze enkele flesjes (rond de 3) en dan zie je haar wel echt wat aangeschoten (dit kun je merken aan haar manier van praten, dus langzamer en op een ietwat andere toon). En bij wijn drinkt ze soms wel bijna de hele fles leeg, gisteravond bijvoorbeeld dronk ze binnen ca. een uur bijna een hele fles leeg (en ze had al eerder wijn gehad gisteren).
Hier komt de reden waarom ik mij zorgen maak, naast haar gedragsveranderingen als ze drinkt: ze laat allemaal troep op haar bed, zoals chips of klokhuizen van appels, laatst at ze in bed een ijsje met chocola en zag ik de volgende dag chocola gesmeerd over haar dekbed. En dit lag er dagen erna nog, ze ruimt het maar niet op. Vandaag had ik weer haar troep van gisteravond opgeruimd (uit mezelf). Ik heb er genoeg van en ga ook op mezelf wonen binnenkort, maar ik ben wel van haar afhankelijk voor de kosten dus kan niet no-contact met haar gaan, al is dat wel wat ik soms wil.
Ik weet dus gewoon niet wat ik moet doen, ze zegt steeds dat ze gaat stoppen maar doet het maar gewoon niet, ik begin te denken dat ze alcoholproblemen heeft. Heeft iemand hier ervaring mee? Ik hoor het graag!
PS: ze rookt ook, hier is ze wel lange tijd mee gestopt en is weer begonnen maar pogingen om te stoppen willen ook niet baten bij haar weer.
PPS: naast het roken en drinken, sport ze eigenlijk ook helemaal niet en heeft hier ook niet echt behoefte aan (als ik haar tenminste goed begrijp) ondanks dat ze overgewicht heeft. Ze heeft een BMI van 28.
Ik wil dit even van me afschrijven, al schaam ik me kapot:
Ik heb een ernstig verslavingsprobleem. Ik ben al jaren verslaafd aan porno en masturberen. Al meer dan twee jaar lukt het me niet om te stoppen. Ik val bijna elke dag terug. Ik heb er absoluut geen controle meer over. Niets anders helpt. Ik heb zelfs geprobeerd wiet en alcohol (ik vind alcohol erg vies en ben snel gestopt ermee) als vervanging te gebruiken, maar dat hielp alleen op de korte termijn, waarna ik weer terugviel. Ik stel alles uit (huishoudelijke taken en schoolwerk) en uiteindelijk doe ik het helemaal niet. Ik denk niet dat ik ooit een echt productieve dag heb gehad. Mijn ouders maken zich ook zorgen over mijn gebrek aan productiviteit. Ik heb geprobeerd te sporten, maar ik kan het niet lang volhouden (zelfs niet als ik rustig begin), en ik ga vaak niet wandelen. Ik begin ook weer verslaafd te raken aan videogames (ik was ermee gestopt, maar ik speel weer; als kind was ik erg verslaafd aan videogames). Deze week heb ik alleen maar porno gekeken, gemasturbeerd, naar muziek geluisterd, videogames gespeeld en gefantaseerd. Geen enkele schoolopdracht is af. Ook snaai ik constant (zoetigheden of chips o.i.d.).
Ik denk dat therapie niet of slechts gedeeltelijk wordt vergoed door de zorgverzekering. Is het de moeite waard als ik het kan betalen? Hebben jullie ervaring hiermee? Uiteraard twijfel ik nu wel of een studie beginnen het nu met mijn huidige toestand het waard is.
Waarom zou het niet vergoed worden? Gedragsverslaving doen ze niet bij elke instelling maar bij genoeg wel en vaak gewoon vergoed.
ik dacht dat TO een man is?
Ik vermoed dat mannen vaker een porno-verslaving hebben.
Een studie is een bron van stress.
Ik denk dat daardoor jouw zin in porno erger wordt.
Een opleiding kan ook te zwaar zijn (op dit moment).
Ik denk dat je op korte termijn weer een succesje moet bereiken.
Dus probeer nog maar de helft van de vakken te halen, of 1, of stop met de opleiding en ga iets doen dat wel lukt, al is het vakken vullen in de supermarkt.
of lees eens over uitstelgedrag.
https://www.viafora.nl/forum/werk-en-opleiding/tips-tegen-uitstelgedrag?page=1#31
en als echt niks lukt....
Maak dan gewoon die wandeling elke dag.
Anoniem1290 schreef op 11-12-2025 om 17:34:
Ik wil dit even van me afschrijven, al schaam ik me kapot:
Ik heb een ernstig verslavingsprobleem. Ik ben al jaren verslaafd aan porno en masturberen. Al meer dan twee jaar lukt het me niet om te stoppen. Ik val bijna elke dag terug. Ik heb er absoluut geen controle meer over. Niets anders helpt. Ik heb zelfs geprobeerd wiet en alcohol (ik vind alcohol erg vies en ben snel gestopt ermee) als vervanging te gebruiken, maar dat hielp alleen op de korte termijn, waarna ik weer terugviel. Ik stel alles uit (huishoudelijke taken en schoolwerk) en uiteindelijk doe ik het helemaal niet. Ik denk niet dat ik ooit een echt productieve dag heb gehad. Mijn ouders maken zich ook zorgen over mijn gebrek aan productiviteit. Ik heb geprobeerd te sporten, maar ik kan het niet lang volhouden (zelfs niet als ik rustig begin), en ik ga vaak niet wandelen. Ik begin ook weer verslaafd te raken aan videogames (ik was ermee gestopt, maar ik speel weer; als kind was ik erg verslaafd aan videogames). Deze week heb ik alleen maar porno gekeken, gemasturbeerd, naar muziek geluisterd, videogames gespeeld en gefantaseerd. Geen enkele schoolopdracht is af. Ook snaai ik constant (zoetigheden of chips o.i.d.).
Ik denk dat therapie niet of slechts gedeeltelijk wordt vergoed door de zorgverzekering. Is het de moeite waard als ik het kan betalen? Hebben jullie ervaring hiermee? Uiteraard twijfel ik nu wel of een studie beginnen het nu met mijn huidige toestand het waard is.
Hartstikke goed dat je dit vertelt!! Echt waar.
Dat is niet makkelijk, en je hebt de stap gezet.
Therapie is het alles waard om te gaan doen! Het is absoluut de moeite waard om therapie te doen. En je bent er klaar voor om deze stap te zetten. Ga kijken waar je het snelst hulp kunt krijgen.
Ik kan me goed voorstellen dat je studie en studeren veel van je zouden vragen. Het is even de vraag of dit het juiste moment is om je studie te beginnen.
Ik heb 1 tip: stel therapie niet uit, het is veel belangrijker dat je nu begeleiding kunt krijgen en heling. Daarna komt er ruimte, energie, focus en vreugde vrij voor andere dingen.
Zou je een tijdje een baantje kunnen nemen in de tijd dat je therapie krijgt? Simpel werk?
Nogmaals, thumbs up voor het aangeven en delen wat er bij je speelt
👍
Moree schreef op 12-12-2025 om 05:12:
[..]
Hartstikke goed dat je dit vertelt!! Echt waar.
Dat is niet makkelijk, en je hebt de stap gezet.
Therapie is het alles waard om te gaan doen! Het is absoluut de moeite waard om therapie te doen. En je bent er klaar voor om deze stap te zetten. Ga kijken waar je het snelst hulp kunt krijgen.Ik kan me goed voorstellen dat je studie en studeren veel van je zouden vragen. Het is even de vraag of dit het juiste moment is om je studie te beginnen.
Ik heb 1 tip: stel therapie niet uit, het is veel belangrijker dat je nu begeleiding kunt krijgen en heling. Daarna komt er ruimte, energie, focus en vreugde vrij voor andere dingen.
Zou je een tijdje een baantje kunnen nemen in de tijd dat je therapie krijgt? Simpel werk?
Nogmaals, thumbs up voor het aangeven en delen wat er bij je speelt
👍
Bedankt! Ik ga kijken. Als de studie niet lukt ga i.d.d. gewoon werken.
En ook dank aan haarklover voor de tips. Ik ben inderdaad een man.
Je kan een afspraak maken bij de huisarts voor een verwijzing. Als die er een beetje verstand van heeft weet die ook waar je terecht kan voor gedragsverslavingen. En anders kan je eventueel nog via de zorgverzekering informatie opvragen.
Als je verslaving zoveel invloed op je leven heeft dat je letterlijk nergens anders meer aan toe komt, dan is het een heel goed plan om daarbij hulp te zoeken, want dit kun je niet alleen en dat hoeft ook niet. Begin bij de huisarts. Die kan je doorverwijzen naar gespecialiseerde instellingen. Goed dat je zelf inziet dat je hulp nodig hebt en erkent dat het niet goed met je gaat.
Anoniem1290 schreef op 12-12-2025 om 11:10:
En ook dank aan haarklover voor de tips. Ik ben inderdaad een man.
We zitten in hetzelfde schuitje... 
Het enige dat echt helpt tegen een sexverslaving is volgens mij dat je iets vindt waarvan je echt enthousiast wordt.
Maar ik zou niet kunnen zeggen wat dat voor jou zou zijn.
wildwaterkanoën? duiken? beeldhouwen? klarinet spelen?
Sommige dingen worden het leukst als je ze een tijd geoefend hebt.
MamaE schreef op 13-12-2025 om 12:19:
Als je verslaving zoveel invloed op je leven heeft dat je letterlijk nergens anders meer aan toe komt, dan is het een heel goed plan om daarbij hulp te zoeken, want dit kun je niet alleen en dat hoeft ook niet. Begin bij de huisarts. Die kan je doorverwijzen naar gespecialiseerde instellingen. Goed dat je zelf inziet dat je hulp nodig hebt en erkent dat het niet goed met je gaat.
Ik denk zelf dat een verslaving eerder de kop op steekt als mensen in een moeilijke situatie zitten. Of in een situatie waarin ze weinig resultaat merken van hun werk (zeg maar, een scriptie schrijven).
Maar met autisme (dacht ik?) en een alcoholistische moeder zal een beetje hulp ook handig zijn.