Net verkering en al blijven slapen. Hoe ging dit bij jullie?
Vanaf wanneer mocht het vriendje/vriendinnetje van jouw kind blijven slapen ?
Het gaat hier om een 20 en 23 jarige en ze hebben net enkele weken “iets” en vinden mekaar wel leuk. Pas net een relatie dus.
Ik zal wel ouwerwets zijn maar ik vind het wel erg vlot om nu al in het weekend samen te willen slapen (zonder ‘het’ te doen hoor, zover zijn ze nog niet is me vertelt).
Maar ja weet ook wel dat zij volwassen zijn en we verder weinig meer over te zeggen hebben maar toch, een mening mag ik wel hebben?
Dus hoe ging dat bij jullie jong volwassen kinderen?
Zonne2017: je oordeelt nogal vlug over mij terwijl je mij en de situatie niet kent.
Ik oordeel niet over of ze wel of geen seks hebben. En nee, ze kennen elkaar echt pas net enkele weken dus geen “maandenlang gedraai” en mijn kind vertelde mij gewoon dat zover nog niet waren. Het is voor mij helemaal ‘niet zo belangrijk dat ze nog geen seks hebben en anderen hierover moet geruststellen’ zoals jij suggereert. Wat een nare toon in je post.
Prima toch als ze zover nog niet zijn, kind vertelde dat gewoon aan mij, ben alleen maar blij dat mijn kind dat durft te zeggen tegen me (maar niet hoeft natuurlijk). Ik ben blij dat mijn kind met alles bij me terecht kan. Want verder zijn ze volwassen en moeten ze dat natuurlijk zelf weten wat ze al wel of niet aan seks doen. Ik ben niet gek hè, het zijn jongvolwassenen en natuurlijk wordt dat gedaan.
Weinig ervaring hier met aanhang van onze kinderen maar zelf dacht ik met blijven slapen eerder na 3 maanden ofzo, het is een gevoel. En qua logees heb ik er zeker wel wat over te zeggen; het is mijn huis. En soms heb je er gewoon even geen zin in, daarin zal ik vast de enige niet zijn.
Maar ik heb ook altijd gezegd dat vriendjes en vriendinnetjes hier welkom zijn, mee-eten enzo is nooit een probleem.
En uiteraard houd ik rekening met ze als ze hier zijn en wij zijn niet thuis, dan app ik ook even dat we eraan komen.
Dat kon vroeger niet, en dan kon je bij wijze van spreken wel es heel vlug je kleding moet fatsoeneren omdat ouders ineens op de stoep stonden terwijl je ze nog niet thuis verwachtte hihi.
Maar goed, ik was gewoon benieuwd hoe dat bij jullie gaat. En tijden zijn veranderd t.o.v. vroeger, dat begrijp ik heus wel.
kerst schreef op 14-02-2024 om 16:55:
Misschien kun je afspraken maken dat de vriend een weekend blijft, dan leer je elkaar beter kennen. Of plan een leuk uitje met zijn allen. En blijf in gesprek hierover met je kind.
Ze zijn de 20 gepasseerd, dan ga je toch niet eerst de ouders goed leren kennen voordat je samen slaapt?
Samen slapen mag hier vanaf 15/16, op voorwaarde dat beide partijen zich zelfverzekerd genoeg voelen om grenzen aan te geven. Op die leeftijd nog niet na 1 week verkering en ook niet elke week een ander. Na 18 lekker zelf weten hoe en wat, maar ik wil het vooraf weten en ik wil vooraf ff kennis maken, zodat ik geen vreemde tegenkom op de badkamer. Elkaar echt leren kennen en tijd in elkaar investeren doen we wel als hij/zij denkt dat het een blijvertje is.
Ik ben blij dat mijn kind op kamers zit en zich daar kan vrij ontwikkelen. Het lijkt me de hel om als 23-jarige nog thuis toestemming aan pa/ma te moeten vragen voor een logee.
Ik snap het wel omgekeerd hoor: ik zou ook niet zitten wachten aan telkens een nieuwe aan de ontbijttafel. Maar dat is meer omdat ik in het weekend gewoon in mijn lodderige oude pyjama wil zitten met de haren door de war.
TumTum schreef op 15-02-2024 om 13:42:
Zonne2017: je oordeelt nogal vlug over mij terwijl je mij en de situatie niet kent.
Ik oordeel niet over of ze wel of geen seks hebben. En nee, ze kennen elkaar echt pas net enkele weken dus geen “maandenlang gedraai” en mijn kind vertelde mij gewoon dat zover nog niet waren. Het is voor mij helemaal ‘niet zo belangrijk dat ze nog geen seks hebben en anderen hierover moet geruststellen’ zoals jij suggereert. Wat een nare toon in je post.
Prima toch als ze zover nog niet zijn, kind vertelde dat gewoon aan mij, ben alleen maar blij dat mijn kind dat durft te zeggen tegen me (maar niet hoeft natuurlijk). Ik ben blij dat mijn kind met alles bij me terecht kan. Want verder zijn ze volwassen en moeten ze dat natuurlijk zelf weten wat ze al wel of niet aan seks doen. Ik ben niet gek hè, het zijn jongvolwassenen en natuurlijk wordt dat gedaan.
Weinig ervaring hier met aanhang van onze kinderen maar zelf dacht ik met blijven slapen eerder na 3 maanden ofzo, het is een gevoel. En qua logees heb ik er zeker wel wat over te zeggen; het is mijn huis. En soms heb je er gewoon even geen zin in, daarin zal ik vast de enige niet zijn.
Maar ik heb ook altijd gezegd dat vriendjes en vriendinnetjes hier welkom zijn, mee-eten enzo is nooit een probleem.
En uiteraard houd ik rekening met ze als ze hier zijn en wij zijn niet thuis, dan app ik ook even dat we eraan komen.
Dat kon vroeger niet, en dan kon je bij wijze van spreken wel es heel vlug je kleding moet fatsoeneren omdat ouders ineens op de stoep stonden terwijl je ze nog niet thuis verwachtte hihi.
Maar goed, ik was gewoon benieuwd hoe dat bij jullie gaat. En tijden zijn veranderd t.o.v. vroeger, dat begrijp ik heus wel.
En wat wil je dan precies met je vraag? Of jouw gevoel dat je pas na 3 maanden bij elkaar blijft slapen beter is dan zo snel al? Ik weet niet zo goed wat je wil weten van ons, als je wel begrijpt dat je als ouder niet zoveel hebt in te brengen op dat punt.
TumTum schreef op 15-02-2024 om 13:42:
Zonne2017: je oordeelt nogal vlug over mij terwijl je mij en de situatie niet kent.
Ik oordeel niet over of ze wel of geen seks hebben. En nee, ze kennen elkaar echt pas net enkele weken dus geen “maandenlang gedraai” en mijn kind vertelde mij gewoon dat zover nog niet waren. Het is voor mij helemaal ‘niet zo belangrijk dat ze nog geen seks hebben en anderen hierover moet geruststellen’ zoals jij suggereert. Wat een nare toon in je post.
Prima toch als ze zover nog niet zijn, kind vertelde dat gewoon aan mij, ben alleen maar blij dat mijn kind dat durft te zeggen tegen me (maar niet hoeft natuurlijk). Ik ben blij dat mijn kind met alles bij me terecht kan. Want verder zijn ze volwassen en moeten ze dat natuurlijk zelf weten wat ze al wel of niet aan seks doen. Ik ben niet gek hè, het zijn jongvolwassenen en natuurlijk wordt dat gedaan.
Weinig ervaring hier met aanhang van onze kinderen maar zelf dacht ik met blijven slapen eerder na 3 maanden ofzo, het is een gevoel. En qua logees heb ik er zeker wel wat over te zeggen; het is mijn huis. En soms heb je er gewoon even geen zin in, daarin zal ik vast de enige niet zijn.
Maar ik heb ook altijd gezegd dat vriendjes en vriendinnetjes hier welkom zijn, mee-eten enzo is nooit een probleem.
En uiteraard houd ik rekening met ze als ze hier zijn en wij zijn niet thuis, dan app ik ook even dat we eraan komen.
Dat kon vroeger niet, en dan kon je bij wijze van spreken wel es heel vlug je kleding moet fatsoeneren omdat ouders ineens op de stoep stonden terwijl je ze nog niet thuis verwachtte hihi.
Maar goed, ik was gewoon benieuwd hoe dat bij jullie gaat. En tijden zijn veranderd t.o.v. vroeger, dat begrijp ik heus wel.
Maar als je begrijpt dat tijden veranderd zijn, waar komt dan je onzekerheid over die termijn weg?
We hebben het hier over twintigers. Waarom zou je daar dan een termijn aan hangen? verkering is verkering toch? Tuurlijk kun je je er voor jezelf regels aan hangen, ik was ook nogal een wildebras van mijn 16e tot mijn 20e ongeveer, maar ook daar lagen gewoon regels: Ons mam wou niet elke zondag wakker worden met weer een nieuw paar schoenen aan de achterdeur. Voor de rest moesten we het zelf maar uitzoeken.
Ergens zul je je kinderen, zeker op die leeftijd, gewoon los moeten laten in dit soort zaken. Tuurlijk kan ik me daar nu ook al over opwinden, mijn dochters zijn nog maar 8 en ik moet er niet aan denken dat die op een dag allebei met een vriendje thuis komen.
Aan de andere kant: Ik heb een prachtige tijd gehad van mijn 16e tot mijn 20e/21e. Waarom zou ik hun dat niet gunnen? Puur omdat het mijn prinsesjes zijn? Dat zullen ze altijd blijven. Als ze maar een prins vinden die hun goed behandeld.
Elpisto schreef op 15-02-2024 om 14:30:
[..]
Maar als je begrijpt dat tijden veranderd zijn, waar komt dan je onzekerheid over die termijn weg?
We hebben het hier over twintigers. Waarom zou je daar dan een termijn aan hangen? verkering is verkering toch? Tuurlijk kun je je er voor jezelf regels aan hangen, ik was ook nogal een wildebras van mijn 16e tot mijn 20e ongeveer, maar ook daar lagen gewoon regels: Ons mam wou niet elke zondag wakker worden met weer een nieuw paar schoenen aan de achterdeur. Voor de rest moesten we het zelf maar uitzoeken.
Ergens zul je je kinderen, zeker op die leeftijd, gewoon los moeten laten in dit soort zaken. Tuurlijk kan ik me daar nu ook al over opwinden, mijn dochters zijn nog maar 8 en ik moet er niet aan denken dat die op een dag allebei met een vriendje thuis komen.
Aan de andere kant: Ik heb een prachtige tijd gehad van mijn 16e tot mijn 20e/21e. Waarom zou ik hun dat niet gunnen? Puur omdat het mijn prinsesjes zijn? Dat zullen ze altijd blijven. Als ze maar een prins vinden die hun goed behandeld.
Hier kan ik me nou oprecht niets bij voorstellen. Maar misschien ligt dat voor vaders en dochters anders? Hoewel, mijn vader vond het hartstikke leuk, vanaf dat ik mijn eerste vriendje had hebben we daar mooie gesprekken over gehad. Mijn moeder daarentegen heeft elke lover gedwarsboomd, en mijn huidige man zelfs (zonder duidelijke reden) destijds de toegang tot ons huis ontzegd. Onnodig te melden dat ik net na mijn 18e met gierende banden thuis vertrokken ben...
Ik heb het zelf altijd als mooi ervaren om mijn kinderen ook daarin te zien groeien. Was altijd heel benieuwd naar met wat voor partner ze thuis zouden komen. De oudste heeft nu de tweede lange relatie (met de eerste ook al samengewoond) en daarvoor een paar wat kortere relaties. Jongste heeft geen behoefte aan een relatie, heeft een uitgebreide vriendenkring en dat is voorlopig prima. Dat vind ik dan wel weer een beetje jammer, maar ik snap kind ook wel. Een relatie hebben is geen doel op zich natuurlijk.
TumTum schreef op 15-02-2024 om 13:42:
Zonne2017: je oordeelt nogal vlug over mij terwijl je mij en de situatie niet kent.
Ik oordeel niet over of ze wel of geen seks hebben. En nee, ze kennen elkaar echt pas net enkele weken dus geen “maandenlang gedraai” en mijn kind vertelde mij gewoon dat zover nog niet waren. Het is voor mij helemaal ‘niet zo belangrijk dat ze nog geen seks hebben en anderen hierover moet geruststellen’ zoals jij suggereert. Wat een nare toon in je post.
Prima toch als ze zover nog niet zijn, kind vertelde dat gewoon aan mij, ben alleen maar blij dat mijn kind dat durft te zeggen tegen me (maar niet hoeft natuurlijk). Ik ben blij dat mijn kind met alles bij me terecht kan. Want verder zijn ze volwassen en moeten ze dat natuurlijk zelf weten wat ze al wel of niet aan seks doen. Ik ben niet gek hè, het zijn jongvolwassenen en natuurlijk wordt dat gedaan.
Weinig ervaring hier met aanhang van onze kinderen maar zelf dacht ik met blijven slapen eerder na 3 maanden ofzo, het is een gevoel. En qua logees heb ik er zeker wel wat over te zeggen; het is mijn huis. En soms heb je er gewoon even geen zin in, daarin zal ik vast de enige niet zijn.
Maar ik heb ook altijd gezegd dat vriendjes en vriendinnetjes hier welkom zijn, mee-eten enzo is nooit een probleem.
En uiteraard houd ik rekening met ze als ze hier zijn en wij zijn niet thuis, dan app ik ook even dat we eraan komen.
Dat kon vroeger niet, en dan kon je bij wijze van spreken wel es heel vlug je kleding moet fatsoeneren omdat ouders ineens op de stoep stonden terwijl je ze nog niet thuis verwachtte hihi.
Maar goed, ik was gewoon benieuwd hoe dat bij jullie gaat. En tijden zijn veranderd t.o.v. vroeger, dat begrijp ik heus wel.
Uiteraard ken ik jou en de situatie niet. Ik reageer uitsluitend op wat jij zelf belangrijk genoeg vindt om te benoemen in je korte openingspost. Nu de reacties wellicht niet helemaal zijn wat je had gedacht begin je te draaien en te wijzen. Dat mag hoor, geen probleem verder. Maar als je iets wilt doen aan het ongemak wat je ervaart bij het in huis hebben van de verkering van je kind (op zich ook nog begrijpelijk, het is een extra en onbekende persoon) dan kan het geen kwaad om naar je eigen gedrag en gevoelens te kijken om te zien of je daar iets kunt veranderen. De jongelui doen niets verkeerd in mijn ogen en volwassenen in 1 huis houden rekening met elkaar. Logeren hoeft niet ieder weekend, want inderdaad: het blijft jouw huis, jouw regels, maar goed dat was je vraag niet.
Mijn jongste heeft nog lang thuis gewoond. Vindt maar eens een betaalbare woning in de Randstad. Maar ik heb wel een grens gesteld, vriendin mocht maximaal twee nachten per week hier slapen. Mijn flat is niet zo groot en het ging ten koste van mijn privacy. Ondanks dat het een lieve meid is hoor. Nu wonen zijn samen en ik vind het een leuk stel 
Hun seksleven heb ik mij nooit mee bemoeid.
Ik snap ook niks van ouders die het hebben van een relatie willen verbieden of het idee van hun kind met een partner maar niks vinden, laat staan daar ook naar handelen.
Wat wil je dan? Dat je kind thuis blijft wonen tot jullie als ouders doodgaan en dan eindigt als een ouwe vrijster met 36 katten?
Je hebt zelf een relatie, bent intiem met elkaar, woont samen en hebt kinderen. Waarom gun je je kinderen dat dan niet? Ik kan daar echt niet bij hoor.
Waarom zo defensief? Je stelt een vraag en je krijgt antwoord. Dat de antwoorden niet in je straatje passen, is een consequentie en een risico van een vraag stellen op een forum.
En dat gevoel van jou van een termijn van 3 maanden is jouw gevoel. Laat het waar het thuishoort. Bij jou dus.
Je kind kan en hoeft niets met jouw gevoel.
Annaniem2023 schreef op 14-02-2024 om 23:01:
[..]
Omdat ze de leeftijd hebben dat de hormonen gieren. Rond die leeftijd deed ik het ook heel veel, nu ik zestig ben is de lust ertoe weg.
No way dat ik (ook op die leeftijd dat 'de hormonen gierden') gelijk met een nieuwe liefde naar bed ging. Zo zie je maar; iedereen is anders.
Jouw 'natuurlijk' vind ik dus helemaal niet zo vanzelfsprekend.
Jonagold schreef op 15-02-2024 om 15:07:
[..]
Hier kan ik me nou oprecht niets bij voorstellen. Maar misschien ligt dat voor vaders en dochters anders? Hoewel, mijn vader vond het hartstikke leuk, vanaf dat ik mijn eerste vriendje had hebben we daar mooie gesprekken over gehad. Mijn moeder daarentegen heeft elke lover gedwarsboomd, en mijn huidige man zelfs (zonder duidelijke reden) destijds de toegang tot ons huis ontzegd. Onnodig te melden dat ik net na mijn 18e met gierende banden thuis vertrokken ben...
Ik heb het zelf altijd als mooi ervaren om mijn kinderen ook daarin te zien groeien. Was altijd heel benieuwd naar met wat voor partner ze thuis zouden komen. De oudste heeft nu de tweede lange relatie (met de eerste ook al samengewoond) en daarvoor een paar wat kortere relaties. Jongste heeft geen behoefte aan een relatie, heeft een uitgebreide vriendenkring en dat is voorlopig prima. Dat vind ik dan wel weer een beetje jammer, maar ik snap kind ook wel. Een relatie hebben is geen doel op zich natuurlijk.
Dat is dan natuurlijk ook wel weer de andere kant op. Ik weet niet of dat een vader-dochters ding is. Ze zijn nog jong he, dus ik mag er nog in groeien gelukkig.
Elk gezin heeft zijn eigen unieke waarden, tradities en regels over wanneer en onder welke omstandigheden het vriendje of vriendinnetje van het kind thuis mag overnachten. Het is belangrijk om te onthouden dat, hoewel uw kinderen volwassenen zijn en hun eigen beslissingen moeten nemen, uw huis uw ruimte is en dat u het recht hebt om daarin regels te stellen die consistent zijn met uw waarden en gevoel van comfort.
Eva_ schreef op 16-02-2024 om 14:39:
Elk gezin heeft zijn eigen unieke waarden, tradities en regels over wanneer en onder welke omstandigheden het vriendje of vriendinnetje van het kind thuis mag overnachten. Het is belangrijk om te onthouden dat, hoewel uw kinderen volwassenen zijn en hun eigen beslissingen moeten nemen, uw huis uw ruimte is en dat u het recht hebt om daarin regels te stellen die consistent zijn met uw waarden en gevoel van comfort.
Nou. Een beetje aandacht houden voor de belangen van de kinderen, mag ook wel. Het is ook hun huis.