Stiefzoons van 25 en 23 gaan nog steeds mee met vakantie
Beste lezers,
Fijn om mijn hart eens te luchten en vooral input te krijgen van anderen. Hopelijk verruimt het mijn blik. Mijn stiefzoons van 23 en 25 zijn nog altijd inwonend (en lijken nul aanstalten te maken hierin verandering aan te brengen) en gaan ook elk jaar nog mee met vakantie. Naar mijn idee niet omdat ze dit per de heel leuk vinden maar meer omdat het gewoon zo gaat (ze worden mi niet gestimuleerd om de wereld in te trekken en ‘jong’ te zijn). Mijn eigen zoon van 14, roept nu al dat hij nog Max 2 jaar meegaat en dat vind ik zelf ook heel logisch. Eerlijk, ik erger me heel erg aan het gedrag van mijn stiefzoons. Ze gaan mee en op een zeer consumerende manier: niks bedenken wat ze zelf kunnen doen en wij betalen alles. Met mijn man in dit niet bespreekbaar: althans, we proberen het wel maar krijgen dan ruzie. Hij vindt het super gezellig dat ze nog steeds elk jaar meegaan. Wat zie ik niet goed en hoe kan ik me hier meer bij (leren) neerleggen? Ik vind het moeilijk omdat het zo ingaat tegen mijn waarden. Dat je als jongvolwassene zelfstandig én volwassenen bent en wil zijn. Maar het gaat in dit verhaal natuurlijk niet alleen om mij… (en wat is volwassenheid?).
Hoe zouden jullie hiermee omgaan en hebben jullie ervaring hiermee?
ik hoor het super graag! Dank.
Betekent het dan dat als jullie een dagje lekker willen struinen op marktjes dat de zoons en hun vriendinnen meegaan? Of wil je man dan niet, omdat zij niet willen.
Ik snap dat je er niet steeds zin in hebt.
Ik zou beginnen om af en toe samen iets te doen, al is het maar een paar uren. Dat geeft je al lucht.
redbulletje schreef op 07-07-2022 om 23:35:
[..]
Zorg bij de gezinsvakantie voor 2 huurauto's zodat de jongens hun eigen invulling kunnen geven en jullie zelf ook lekker kunnen gaan touren. Spreek je voor savonds in een restaurant af en heb je elkaar wat te vertellen. Uiteraard ook andere samenstelling mogelijk waarbij vader met zijn zoons een uitstap doet en jij alleen of met jouw zoon.
Dit kan ik ook aanraden als je kinderen niet zelf kunnen rijden. Wij gaan al járen met twee auto's. Geeft een hoop vrijheid. Niet iedereen heeft altijd dezelfde interesses en op die manier hoef je geen/veel minder compromissen te sluiten.
Ik kan me wel voorstellen dat je dat beu bent. Ik ben na mijn 16e niet meer meegeweest op familievakantie en mijn oudere toen nog thuiswonende broers ook niet. Maar toen ik nog wel meeging deden we al niet heel de vakantie alles samen. Mijn broers bleven vaak met vrienden op de camping terwijl ik op uitstapje ging met mijn vader.
Net als dat er toen we met 26,24,22 allemaal weer thuiswoonden ook gezegd is dat we rond ons 25e toch echt wel op onszelf mochten gaan wonen. Binnen 1 jaar waren we allemaal uit huis. Nou is dat in huidige woningmarkt misschien lastiger maar toch mag je in mijn ogen daar als ouder grenzen aan stellen.
Kan me ook niet voorstellen dat ik op mijn 25e nog met mijn partner en zijn ouders op hun kosten op vakantie zou gaan.
Oh ik wel hoor. Zelfs toen ik het huis uit was, ben ik nog jaren samen met mijn ouders op vakantie geweest. En denk maar niet dat ik dan 1 kopje koffie zelf mocht betalen.
Voor mijn eigen kinderen geldt hetzelfde. Juist hartstikke leuk dat we dat soort dingen gewoon nog samen kunnen doen. En ook ik hoef geen geld van mijn kinderen. Alles wat ik heb wordt uiteindelijk toch van hun.
Sommige ouders hebben graag qualitytime met hun volwassen kinderen en geven graag met warme hand. Ik heb ook nog veel mooie verre reizen samen met m'n ouders gemaakt als volwassene. Verschil met deze jongens is dat ik als begin twintiger ook veel reizen alleen heb gemaakt.
redbulletje schreef op 08-07-2022 om 08:50:
Sommige ouders hebben graag qualitytime met hun volwassen kinderen en geven graag met warme hand. Ik heb ook nog veel mooie verre reizen samen met m'n ouders gemaakt als volwassene. Verschil met deze jongens is dat ik als begin twintiger ook veel reizen alleen heb gemaakt.
Ik denk dat het m daarin zit, als je als 25 jarige gewoon elk jaar meegaat en ervan uit gaat dat alles voor je wordt betaald dan dat je op die leeftijd fijn zelf je vakanties uitzoekt en betaald. Als je als ouder dan wel eens je kind [eren ] uit nodigt mee te gaan op een mooie reis, of naar een vakantiehuisje dan vind ik nog anders hoor.
Het is ook ontzettend leuk om met je volwassen kinderen en eventuele kleinkinderen samen op vakantie te gaan. En dan trakteer ik. Maar ik weet zeker dat mijn kinderen heus wel eens op een etentje oid zouden terugtrakteren. En dat iedereen ook wel eens iets voor zich zelf gaat doen.
Kataravrouw schreef op 08-07-2022 om 07:18:
Hebben die jongens een inkomen? Ik zou er een gesprekje aan wagen hoor, om de kosten te delen. No way dat ik me het hele jaar de schompes werk en dan de vakantie betalen voor iedereen. Als ze niets hoeven bij te dragen snap ik wel waarom ze graag mee gaan.
Eerlijk gezegd vind ik het ook vrij apart dat die jongens niet zelf een vakantie kunnen plannen. Daar leren ze van ook.
Dit. Precies dit.
Ik vind het ook vooral lekker makkelijk klinken, in plaats van mooie reizen met prachtige quality time. Ik zou het concept van samen op vakantie gaan niet opbreken, maar ik zou op deze leeftijd wel stoppen met betalen voor de kinderen + aanhang. En dan ben ik heel benieuwd of ze nog mee willen...
Ieder zijn ding, maar ik hoop zelf vurig dat mijn kinderen tegen die tijd een eigen leven hebben. Ik zou het ze niet gunnen om als jongvolwassene met ons op vakantie te gaan. Er is zo veel meer op die leeftijd.
Hoe lang gaan jullie meestal op vakantie met zijn allen, Evelien?
Kataravrouw schreef op 08-07-2022 om 08:57:
[..]
Ik denk dat het m daarin zit, als je als 25 jarige gewoon elk jaar meegaat en ervan uit gaat dat alles voor je wordt betaald dan dat je op die leeftijd fijn zelf je vakanties uitzoekt en betaald. Als je als ouder dan wel eens je kind [eren ] uit nodigt mee te gaan op een mooie reis, of naar een vakantiehuisje dan vind ik nog anders hoor.
Het is ook ontzettend leuk om met je volwassen kinderen en eventuele kleinkinderen samen op vakantie te gaan. En dan trakteer ik. Maar ik weet zeker dat mijn kinderen heus wel eens op een etentje oid zouden terugtrakteren. En dat iedereen ook wel eens iets voor zich zelf gaat doen.
Precies. Ik ken veel volwassenen die af en toe met hun ouders op vakantie gaan, meestal ivm speciale gelegenheid, gedeelde interesse of om elkaar te helpen (wij betalen jullie vakantie als jullie af en toe savonds op de kids passen), maar als 25-jarige alleen met je ouders meehobbelen zonder eigen bijdrage/input vind ik echt wat vreemd hoor.
En behalve dat moet ik er ook niet aan denken om hele dagen op elkaars lip te zitten en alles samen te doen. Ik snap TO's gevoel dus heel goed en het verbaast me eerder dat leden
hier dit wel een soort van normaal vinden. Meebetalen lijkt me het minste wat je kunt verwachten, misschien is her daarna meteen klaar .
Als je als enige geen zin hebt in een familievakantie waarbij iedereen welkom is, lijkt het me trouwens logischer dat JIJ niet mee gaat ipv dat je gaat discussiëren over of anderen mee mogen.
Blijf lekker thuis of ga iets met je eigen kind doen en boek in het najaar een reisje voor jou en je man.
Dat passieve gedrag zou mij ook snel de keel uithangen hoor.
Ik ging zelf na mijn 15e nooit meer met mijn ouders op vakantie, maar volgens mij zit daar niet eens de crux. Je leest in dit topic genoeg volwassenen die nog met de ouders of met familie op vakantie gaan.
Maar volgens mij gaat het dan om volwassenen die een gelijkwaardige volwassen rol innemen. Die ook ideeën inbrengen over wat gaan we doen en wat gaan we eten, of die ook eens hun eigen plan trekken. Die ook meedenken over de logistiek en de boodschappen en de schoonmaak en daarin een stukje verantwoordelijkheid oppakken.
Als die zoons zich als 12-jarigen opstellen en alles voor zich laten doen, regelen en betalen, dan zou ik snel een andere vakantieregeling gaan voorstellen.
Hoe wij het doen:
Onze kinderen (4 stuks, tussen de 17 en 25) zijn twee vakanties per jaar van harte uitgenodigd om met ons mee te gaan. Wij betalen de benzine en kosten ter plekke. Als dank trakteren ze ons af en toe. Deze zomer gaan er 3 mee. De 4e wil ook wel, maar die moet werken. Soms gaat er eentje eerder weg of komt later per vliegtuig. Dan betalen ze hun eigen ticket.
Omdat we niet altijd alles samen willen doen, gaan we met twee auto's. Eén daarvan is groot genoeg om ter plekke met zijn allen iets te ondernemen, maar vanwege de tweede auto hoeft dat dus niet. Zo kunnen degenen die op hun gemak een grote stad of museum willen bezoeken, dat doen terwijl de anderen niet klem zitten en ondertussen de bergen in kunnen of kunnen gaan zwemmen.
Daarnaast gaan mijn man en ik eens per jaar samen een weekendje weg en ga ik eens per jaar in mijn eentje naar Frankrijk.
Ik zou een weekendje weg met familie voor een huwelijksjubileum of zo nog wel prima vinden, maar geen twee weken en al helemaal niet dat alles dan samen gedaan moet worden, zeker niet als er ook partners in het spel zijn. Je wil dan toch ook een keer met je vriendin iets één op één gaan doen op die leeftijd?
Ik herken het wel dat ouders graag betalen voor hun kinderen. Maar een keer een etentje betalen of een activiteit organiseren lijkt me toch het minste om terug te doen, zeker als ze een eigen inkomen hebben.
Gaan die kinderen trouwens nooit zelf op vakantie, met vrienden of hun vriendin of alleen? Of iets anders ondernemen tijdens hun vakantie, dagje uit of zo?
Thursday schreef op 08-07-2022 om 09:10:
Ieder zijn ding, maar ik hoop zelf vurig dat mijn kinderen tegen die tijd een eigen leven hebben. Ik zou het ze niet gunnen om als jongvolwassene met ons op vakantie te gaan. Er is zo veel meer op die leeftijd.
Mijn dochter van 23 doet het allebei. Het is niet het één of het ander. Die is pas net afgestudeerd, dus als zij gaat verdienen vermoed ik dat ze wel meer zal willen bijdragen. Dat hoeft nu nog niet.