Van HBO naar Universiteit
Mijn dochter wordt in november 20 en zit in het laatste jaar van het HBO. Ze zit te twijfelen wat ze hierna wil, ze vindt zichzelf nog te jong om te gaan werken en overweegt om door te gaan voor een master. Ze zal dan eerst een premaster moeten doen. Ik lees iets over instellingsgeld omdat een premaster wordt beschouwd als een tweede bachelor. Wat voor stappen zou ze nu al moeten nemen? Wie heeft ervaring met deze overstap?
Meest voordelige is als ze bijvoorbeeld nog 1 vak op het HBO niet afsluit en wel aan de premaster begint (even overleggen met de premaster of ze mag beginnen met nog 1 vak te halen). Zo doen heel veel studenten dat. Je hebt dan nog geen bachelor dus betaal je nog het gewone collegegeld.
En anders uitzoeken wat het instellingsgeld dan wordt. Bij veel opleidingen is dit €12000. Er zijn een aantal opleidingen waarvan het instellingsgeld verlaagd is (bijvoorbeeld onderwijs).
En dan dus heel erg flink sparen of max lenen. Het mag in termijnen betaald worden.
Dat instellingsgeld is al je niet-EU student bent, of een tweede master-studie wilt doen. Nederlandse master studenten betalen gewoon collegegeld. Mijn ene kind had uni bachelor en ging door naar uni master, de andere via hbo premaster uni master. Maar zo'n bedrag ben ik nooit tegengekomen.
Je moet het per instelling opzoeken, maar voor premasters betaal je meestal een bedrag per vak. Hier bijvoorbeeld de UVA: https://student.uva.nl/onderwerpen/collegegeldtarief-voor-schakelprogramma-pre-masters
Hoeveel geld je kwijt bent hangt dus af van hoeveel vakken je moet doen voordat je aan de echte master mag beginnen.
Instellingscollegegeld betaal je als je echt een tweede studie begint terwijl je de eerste al afgerond hebt, in dat geval kun je dus beter inderdaad je eerste studie net niet helemaal afronden.
Voor premasters betaal je meestal per vak of normaal collegegeld, het is ook geen tweede studie. Instellingsgeld is voor tweede bachelor, tweede master of voor studenten van buiten de EU. Veel studenten die twee bachelors of twee masters willen doen, omzeilen dit door hun diploma van studie één nog niet aan te vragen en wel al te beginnen aan studie twee. Want wanneer je tegelijkertijd aan twee (of meer) studies begint, betaal je ook maar één keer collegegeld.
Niet voor elke opleiding is de premaster even omvangrijk. Het zou ook nog kunnen dat de vakken die je moet halen gebaseerd worden op je vooropleiding.
Vaak zal het gaan om vakken over onderzoeksmethodiek, statistiek etc.
Overigens vind ik het argument 'ik vind mezelf nog te jong om te gaan werken' geen heel goede reden om door te studeren. Het is voor mijn gevoel meer een externe factor dan intrinsieke motivatie om meer te willen weten, verder te specialiseren etc.
En je eerste baan hoeft ook echt niet meteen je droombaan te zijn. Ervaren dat iets je niet ligt, kan ook waardevol zijn.
huh hoe vind je jezelf nou te jong om te werken op je 20e????
absor schreef op 10-09-2022 om 13:03:
huh hoe vind je jezelf nou te jong om te werken op je 20e????
Ik ken ook mensen die dat op hun 24/25 nog steeds vonden. Gingen dan twee keer een bestuursjaar doen, extra master voor onderwijsbevoegdheid 'om achter de hand te hebben', daarna nog een verre reis maken, etc.
Of iemand die na haar afstuderen eerst nog een paar jaar parttime bij de starbucks ging werken omdat ze 'nog niet klaar was voor een echte baan'.
absor schreef op 10-09-2022 om 13:03:
huh hoe vind je jezelf nou te jong om te werken op je 20e????
Vond ik ook. Ik ben op mij 21 een stage gaan doen (niet verplicht op de universiteit) om maar niet op mijn 21 afgestudeerd te zijn. Een van de kritiekpunten bij de stage was ook: je bent te jong.
Vakantiebaantjes en zo kun je prima doen, maar voor écht werk op universitair niveau nemen ze geen kind aan.
Maar al zou je er op je 20e gewoon nog geen zin in hebben en liever willen studeren, ook prima toch?
absor schreef op 10-09-2022 om 13:03:
huh hoe vind je jezelf nou te jong om te werken op je 20e????
Het ligt er wel een beetje aan wat je gestudeerd hebt en wat voor soort werk je wil doen. In de hulpverlening, kun je als 20-jarige denk ik nog niet veel doen. Ik zou bijvoorbeeld geen 20-jarige ambulant begeleider willen voor mijn kind. Of een ouderbegeleider! Of een maatschappelijk werker. Zelfs de 25-jarigen die in die branche actief zijn, zijn vaak ‘eigenlijk’ te jong omdat ze te weinig levenservaring hebben.
Je kunt dan natuurlijk kijken: welk werk kan ik nu wel doen? Maar je kunt ook verder studeren. Dat is ook een prima keuze.
Bedankt voor de informatie, ik zal dat met mijn dochter bespreken. Wat te jong om te werken betreft, ze werkt al vanaf haar 13e , folders bezorgen, supermarkt, horeca etc. Misschien heeft het er ook wel mee te maken dat ze zich nog te jong voelt voor het “volwassen” leven. Natuurlijk moet ze gemotiveerd zijn voor een andere studie dat lijkt me logisch. Ze rolt nu moeiteloos door het HBO dus het is ook wel een uitdaging het een stapje hoger te proberen.
Dat je je ook tijdens je werkend leven je kan blijven ontwikkelen, daar zijn haar beide ouders een goed voorbeeld van 
Ik zou mijn kind altijd aanraden om een master te doen als dat lukt en het er zin in heeft. Daarmee heb je zoveel meer mogelijkheden dan met alleen hbo. Mijn oudste is na haar master (afgerond met 22, en dan had ze nog vertraging) ook in een ‘simpele’ baan gaan werken. Na jarenlang onder hoogspanning rennen, heeft ze nu behoefte aan een lager tempo en tijd voor andere dingen dan studeren. Aan die ‘echte’ baan kun je ook nog beginnen als je 25 of 28 bent. Of niet.
Zelf heb ik fulltime gewerkt sinds mijn 18e en daarnaast hbo gedaan, maar ik vond werken altijd al leuker dan school. Achteraf bezien had ik beter universiteit kunnen doen, dan had ik nu een stuk meer kunnen verdienen (al heb ik voor een hbo’er een heel fatsoenlijk salaris).
Mija schreef op 10-09-2022 om 14:05:
[..]
Het ligt er wel een beetje aan wat je gestudeerd hebt en wat voor soort werk je wil doen. In de hulpverlening, kun je als 20-jarige denk ik nog niet veel doen. Ik zou bijvoorbeeld geen 20-jarige ambulant begeleider willen voor mijn kind. Of een ouderbegeleider! Of een maatschappelijk werker. Zelfs de 25-jarigen die in die branche actief zijn, zijn vaak ‘eigenlijk’ te jong omdat ze te weinig levenservaring hebben.
Je kunt dan natuurlijk kijken: welk werk kan ik nu wel doen? Maar je kunt ook verder studeren. Dat is ook een prima keuze.
Wat? Ik ben 50 en werk 30 jaar in de zorg.
Wat een Bull shit zeg.
Miepjecody schreef op 10-09-2022 om 14:57:
[..]
Wat? Ik ben 50 en werk 30 jaar in de zorg.
Wat een Bull shit zeg.
Wauw, geweldig onderbouwde ‘mening’ 😂. Ik weet ook niet precies waar je nou op meent te reageren?
Ik heb namelijk helemaal niet beweerd dat je niks kunt doen in de zorg. Ik zei dat als je bepaalde ambities hebt, het mogelijk is dat je die op je twintigste nog niet kunt waarmaken. Daar heb ik voorbeelden van gegeven. Er zijn dan twee keuzes: een baan zoeken die je wel kunt doen als je 20 bent en die bijdraagt aan je ambities. Of verder studeren.
Miepjecody schreef op 10-09-2022 om 14:57:
[..]
Wat? Ik ben 50 en werk 30 jaar in de zorg.
Wat een Bull shit zeg.
Ik ook
En dan schrijft iemand dat je dan te jong bent voor in de zorg. Of eerst eindeloos studeren
echt nl gaat ondertussen ten onder.
je wil niet weten wat voor problemen er zijn overal om de simpelste basisvoorzieningen draaiende te houden mbt zorg, o derwijs, politie,bouw en ga zo maar door maar de rijken (zo zie ik dat echt) die moeten eerst nog even tot zichzelf komen ofzo
absor schreef op 10-09-2022 om 13:03:
huh hoe vind je jezelf nou te jong om te werken op je 20e????
Hangt denk!ik samen met je beroep, zoon is net aan 19 als hij klaar is, zie je zo'n broekie al mensen coachen mbt moelijke zaken als bewegen en gezondheid?
Liever iemand met wat meer levenservaring zullen de meesten denken.
Ysenda schreef op 10-09-2022 om 16:09:
[..]
Hangt denk!ik samen met je beroep, zoon is net aan 19 als hij klaar is, zie je zo'n broekie al mensen coachen mbt moelijke zaken als bewegen en gezondheid?
Liever iemand met wat meer levenservaring zullen de meesten denken.
Jawel hoor, in mijn fysiopraktijk lopen heel veel van die broekies (beweegcoach). Die werken samen met de fysio’s.