Vrij meisje ineens streng moslim
Mijn zoon heeft enkele jaren een relatie gehad met een meisje van allochtone afkomst (ouders moslim). Een zeer vrijgevochten meisje, geen hoofddoek, meteen bij ons blijven slapen, ze moest niks hebben van het geloof. Ineens maakte ze het van de ene op de andere dag uit in een kort gesprekje, niemand zag dat aankomen, het ging heel goed tussen hen. Ze ging op vakantie naar haar geboorteland en nu zie ik ineens een foto met haar en een oude vent en ze draagt een hoofddoek. Ik denk dat die man haar verloofde is. Hij is minstens 20 jaar ouder.
Ik heb haar een appje gestuurd hoe het met haar gaat en kreeg een bericht terug waarbij ik een heel raar gevoel heb. Ik geloof dat dit niet haar keuze is, het past totaal niet bij haar en een paar weken geleden nog maar zat ze hier heel gelukkig te zijn met mijn zoon. Ik heb haar laten weten dat ze altijd bij me terecht kan, maar ik heb hier zo'n akelig gevoel bij. Maar wat kan ik doen?
Ginevra schreef op 20-09-2025 om 10:47:
[..]
Dat is hoe bij ons de instructie was. Met een hele PowerPoint erbij over alle tussenstappen. En dat weet ik zeker want er is nog uitgebreid over gediscussieerd omdat iedereen het ineffectief en omslachtig vond dat het over zoveel schijven moest gaan.
Bij ons het is het ook zoiets. Wij maken een melding via een protocol, dan komt er een meldingsteam samen en worden stappen afgesproken ( bijvoorbeeld wie meldt). Bij ons is dat vaak de gedragsdeskundige. Dus niet degene die het geconstateerd heeft. In zo'n meldingsteam zitten vaak belachelijk veel mensen. Stel mijn collega contrasteert mishandeling bij een partner van cliënt. Dan zit zij in het team, ik als coördinator, de gedragsdeskundige, teamleider, degene die de contacten met de politie doet, en vaak nog iemand van afdeling kwaliteit en veiligheid. Soms ook de jurist. Als het om kindermishandeling gaat zit er ook nog afdeling jeugd en gezin bij. Meestal vindt dat meldingsteam binnen 2 weken plaatst. Alleen als er acuut gevaar is wordt er meteen gehandeld.
Bakblik schreef op 19-09-2025 om 22:46:
[..]
Sommige culturele dingen "horen erbij"en daar kom je bijna niet onderuit.
Besnijdenis van jongens gebeurt in meerdere religies en culturen. Het zou mijn voorkeur niet zijn maar het kan ook niet zo heel veel kwaad. Soms moet het ook om medische redenen. Gelukkig niet gebeurt maar bij mijn jongste had de huisarts het al wel genoemd om te voorkomen dat hij steeds opnieuw een ontsteking aan zijn piep had. Na de 3e met begin de dokter daar over, gelukkig is en 4e keer niet voorgekomen. Maar als het had gemoeten dan was dat zo.
Voor meisjes hoort het er ook bij in sommige culturen dat is heel risicovol zoals MamaE al zegt dat zou ik nooit accepteren. Een meisje dat dat zou kunnen overkomen zou ik altijd proberen te beschermen.
Om eerlijk te zijn, zonder medische reden is het pure verminking. En ik weet er zijn landen waar dit gebeurd soms ook uit preutsheid (zoals in de Amerikaanse cultuur, waar ouders niet durven uit te leggen hoe de penis schoon gehouden moet worden).
Nick90 schreef op 19-09-2025 om 21:36:
[..]
Ja en dat doe ik ook met vuur! Maar ik begrijp ook dat sommige culturele zaken zo diep ingebakken zijn. Onze zoon van 11 jaar is besneden, ik was er heel erg op tegen maar in haar Surinaamse cultuur worden jongens besneden en we hebben daar echt heel veel strijd over gehad maar ik begrijp nu wel hoe cultuur werkt en dat je daar bijna niet onderuit komt
Jij hebt zelf ook een 'cultuur'. In jouw cultuur is besnijdenis waarschijnlijk niet normaal, je bent erop tegen. In haar cultuur is het wel normaal. Je schrijft dat je 'er bijna niet onderuit komt', maar het is jou wel gelukt: je hebt geaccepteerd dat jullie handelen zoals dat in haar cultuur normaal is. Er is geen compromis mogelijk tussen wel of niet besnijden, dus een van de twee moest wel onder de eigen cultuur uit komen. Als iemand dat vrijwillig doet is er geen probleem. In de situatie van TO is het de vraag voor TO of het wel vrijwillig is dat zij de relatie met de zoon uitmaakte en nu wellicht in een heel andere relatie zit. Ik snap dat ze die vraag heeft. Ik snap ook de bezorgdheid, want het kan zijn dat het in andere culturen geen probleem is als er een gedwongen huwelijk plaats vindt, maar in onze cultuur is vrijheid om een eigen keuze te maken voor je partner belangrijk. En dan ligt het aan de keuze van het meisje wat zij wil. In onze cultuur zullen we bijvoorbeeld geen contact opnemen met de familie om te overleggen wat die willen. Die vrijheid van het individu zit inderdaad heel erg ingebakken in onze cultuur, daar komen wij niet onderuit.
