Afmelden voor onderzoeken bij GGD
Hallo,
Ik wil graag weten hoe ik onze kinderen kan uitschrijven voor onderzoeken van de GGD. Iemand hier ervaring mee?
De reden:
Ik kreeg voor dochter van 11 deze week een brief, een aankondiging voor een onderzoek. Ouders niet gewenst en de data is geheim. Willen wij niet!
Buurjongen (groep 5) kwam vorige maand thuis met een brief van de GGD. Was ook voor onderzoek uit de klas gehaald. Ouders waren hiervan niet op de hoogte. Kind was volgens de GGD te dik en dit was ook met het kind besproken.
En dan ook nog die achterlijke vragenlijsten op het VO... wij willen dit niet.
Voor het onderzoek van dochter heb ik geen toestemming gegeven en ook een brief naar school/leerkracht gedaan dat wij niet willen dat er over kind gepraat word.
Maar achterlijke vragenlijsten op het VO ben ik vast niet voor. En als zoon ergens op de basisschool ook zomaar wordt "gezien" door een ggd-arts worden we ook niet blij.
Dus we hadden gedacht om de kinderen alvast maar hiervoor te behoeden. Maar ik kan nergens vinden hoe ik dit doe. Zou een briefje naar de GGD voldoen?
Mirreke, hier?
Tweede bladzijde, derde item van onderen.
toch een boel haken en ogen.
Omdat ik een kind met een autistische stoornis heb dat wel eens een heel eigen zaak heeft op bepaalde dingen wil ik graag inzage en eventueel correctie. In het verleden heb ik al eens problemen gehad met aannames van zorgverleners die een eigen leven gaan leiden en ik heb moeten knokken om dit rechtgezet te krijgen. Ik quote van http://www.mijnprivacy.nl/Vraag/privacy_rechten/Correctie_en_verwijdering/Pages/verwijdering.aspx :
"Het recht om correctie te vragen is niet bedoeld om persoonsgegevens bestaande uit professionele indrukken, meningen en conclusies, voor zover terzake dienend en waarmee u het oneens bent, te corrigeren. Wel mag van de verantwoordelijke worden verwacht dat hij in ieder geval het schriftelijk commentaar toevoegt aan het dossier. Bij geschillen over bijvoorbeeld de inhoud van verslagen en rapporten staat het CBP op het standpunt dat toevoeging van uw visie een aanvaardbare oplossing kan opleveren, met name in die gevallen als het om niet objectief vaststelbare feiten gaat."
Dussss... Als mijn kind vanuit zijn eigen wereldje een verhaal heeft verteld dat zijn invulling van de werkelijkheid is, maar niet DE werkelijkheid, en degene die hem de vragen stelde heeft dat serieus genomen, kan dat niet verwijderd worden maar zit hij daar nog jaren aan vast? We kunnen natuurlijk wel een commentaar laten toevoegen, maar hoeveel waarde hechten ze daaraan?
Ik heb een simpel voorbeeldje om uit te leggen wat ik bedoel. Enkele jaren geleden heb ik mijn medisch dossier, samen met mijn toenmalige huisarts, op laten ruimen. We waren verbijsterd vanwege de onzin die we aantroffen! Zo zouden medische klachten die ik op jonge leeftijd had "psychisch" zijn en zo werd ik toen ook jaren behandeld, als een soort hypochonder die je maar paracetamol met valium moest voorschrijven, terwijl ik later, toen ik een andere huisarts had die wél verder onderzoek deed, wel degelijk écht iets bleek te hebben. Maar ondertussen stond ik wel tien jaar als hypochonder in de boeken.
Ook zou ik allergisch zijn voor antibiotica. Eén maal opgetekend, sindsdien overal vermeld. Dat was overigens de reden waarom mijn huisarts mijn dossier wilde opschonen, die vroeg rechtstreeks of ik daar ooit ziek van was geworden - ik had überhaupt geen idee dat ik allergisch zou moeten zijn. Vandaar dat we samen met de bezem door dat dossier gingen, en ik waardeer die actie van deze dokter nog steeds enorm!
Als mijn zoon in een boze bui een naar verhaal over mij had verteld, aangedikt met flink wat overdrijven en enkele verzonnen feitjes, of in de momentopname van het onderzoek een indruk maakte die maar tijdelijk was, maar die nu wel decennia in zijn dossier staat (denk aan: depressief hoewel hij verder vrolijk is, opstandig terwijl hij meestal meegaand is, verlegen terwijl dat meestal niet zo'n grote rol speelt)... Tja...!
Voor ik het groter ga maken dan het misschien is: wat kunnen ze allemaal doen met die momentopnamen? In hoeverre kan dit nagalmen voor hun opleiding, eventuele medische testen voor werk en zo? Ik weet hier zo weinig van!
Dank je, Druif!
Bedankt voor je url!
Jasmijn, hetzelfde
Voor het schoolarts bezoek op de middelbare school (tweede klas als ik me goed herinner) had ik zoon netjes afgemeld. GGD gebeld en ook uitgelegd waarom: hij heeft pdd-nos en is minstens twee weken zenuwachtig en in war als hij naar een hem onbekende arts/verpleegkundige moet die hij gaat onderzoeken of allerlei persoonlijk vragen gaat stellen. En dat soort vragen begrijpt hij vaak niet en kan ze niet beantwoorden of geeft vreemde antwoorden. Bovendien was hij toch nog in behandeling en begeleiding bij een medische instelling, dus onnodig.
Maar ook hij werd toch uit de klas geroepen en gevraagd of hij er zelf van wist en zelf niet wilde. Hij was er flink van in de war (ik had hem verteld dat hij niet mee geroepen zo worden).
wat een vreselijke hulpverleners in Nederland
ik ben een van die vreselijke jeugdverpleegkundigen die ontzettend slecht werk verrichten. Wat grappig dat jongeren dit absoluut anders ervaren. Jongeren vertellen in een persoonlijk gesprek veel, over hoe ze zich voelen, gepest worden op school, seksueel misbruik, alcoholgebruik, nieuwsgierigheid naar drugs, etc. Het gaat er mij niet om leerlingen in een hokje te plaatsen of om ouders aan te spreken op opvoedingsvaardigheden. Wat is er mis om eens met een jeugdverpleegkundige te praten over je leefstijl, adviezen te krijgen als ze daarom vragen. Ik vind het prettig om met jongeren te praten zodat we samen kunnen kijken hoe het gaat en of een jongere nog ergens ondersteuning nodig heeft.
Wat betreft de vragenlijst, jongeren krijgen op school de vragenlijst mee naar huis. Een gedeelte kan ingevuld worden door ouders en het 2e gedeelte door de jongere zelf. Dit formulier wordt gebruikt als kapstok voor het gesprek. En wat betreft de vragen naar schaamhaar: als jongeren niet gegroeid zijn volgens de lijn die ze eerder wel volgden dan is het interessant te weten of de secundaire geslachtskenmerken wel beginnend zijn dus vraag je naar groei schaamhaar. Dit is een hele zinnige vraag. Jongeren willen weten hoe het zit, waarom is de rest van de klas al wel veel groter, wanneer begint bij mij die groeispurt. En de vragen over seksualiteit: jongeren vinden dat hele normale vragen, in bijna elke 2e klas VO zijn enkele jongeren seksueel actief (vaak zijn ouders niet op de hoogte)en hebben soms vragen over veilig vrijen. Dus helemaal geen big boss is watching you maar een manier om met jongeren in gesprek te gaan over hun leefstijl en hierin te adviseren. En nog even over "je kunt een telefoontje verwachten", als jongeren toestemming geven dan neem ik na een gesprek waarin risico's besproken zijn zoals overmatig alcoholgebruik, seksueel misbruik, mishandeling, verwaarlozing, etc contact op met ouders. Stelt u zich eens voor dat we aan u als ouders voorbij zouden gaan dat is volgens mij pas echt ernstig!! Ik zou het in ieder geval een gemiste kans vinden als er wel over uw kind gesproken wordt maar niet met u als ouders ... dat kan en mag niet! Ik zeg u ... die GGD is zo gek nog niet.
@jeugdverpleegkundige
weet je, zorg gewoon dat de rutgerstichting weer overal verschijnt en gratis is 
gr Angela
wat
Begrijp je niet van de kritiek op de jeugdgezondheidszorg? Weet je wel wat de kritiek van ouders is?
Inderdaad
Tegenwoordig heb je Sense in Amsterdam en dat is gewoon, inclusief gebrek aan geheimhouding, GGD.
Je kunt nog beter naar je huisarts gaan.
Beste jeugdverpleegkundige
U vindt uw werk heel zinvol. U heeft hart voor de zaak.
Dat hebben wij als ouders ook. En wij hebben hart voor privacy.
Dat heeft de GGD niet. Niets blijft privé.
Daarom mag mijn kind niet met u praten. Hoe goed u het ook bedoelt.
Gelukkig biedt internet veel informatie over alle onderwerpen die u aandraagt, inclusief ervaringen van allerlei jongeren.
Toch zou ik liever de Rutgerstichting terug hebben. Daar kon een medewerker hart voor de zaak hebben zonder dat dit privacy-problemen opwierp voor de jongere.
Zelfs mijn eigen huisarts vond het niet verstandig om mijn kind door te sturen naar de GGZ en zocht een alternatieve route. Dat zegt wel wat!
@jeugdverpleegkundige
Dank voor je betoog, het geeft inzicht in de achtergronden.
Helaas gaat het voorbij aan 1 belangrijk fundament: wij ouders hebben hier niet om gevraagd. Onze kinderen vragen er niet om. (Uitzonderingen daar gelaten). Biedt het aan als optie, kunnen ouders zich inschrijven, kinderen/jongeren eventueel een inloopspreekuur. Lijkt mij prima. Maar dat het opgedrongen wordt, moeilijk is te omzeilen gaat veel te ver. Dit zijn geen zaken waar een instantie zich ongevraagd mee hoeft te bemoeien, waarom zou het? Ik vind dat ongevraagde zo bizar ongepast.
Er haalt toch niemand mijn man van zijn werk om te checken of het bij ons thuis wel goed gaat?
het oude verhaal
We bedoelen het zo goed.
Jeugdverpleegkundige
Fijn dat je goede bedoelingen hebt, ik geloof je meteen. En heel fijn dat jij ervaart dat jongeren blij zijn met jou over van alles en nog wat te kunnen praten. Je doet vast veel goed werk.
Maar snap je het probleem dat ouders hebben? Heb je dit draadje en andere draadjes over de GGD gelezen?
Dat dingen die gezegd zijn je achtervolgen en meer ellende oplevert dan dat kinderen of ouders hulp krijgen?
Ik zou ook erg voor de Rutgerstichting zijn, geweldig. Daar krijg je gratis hulp en anoniem. Kunnen we die niet terugkrijgen?
Iemand een idee? Een groot deel van dat geld van de GGD gewoon in Rugerstichtingen stoppen. Kan Jeugdverpleegkundige nog steeds haar goede werk doen (met al haar goede bedoelingen), zonder dat kinderen, jongeren en ouders er last van hebben.
Ik heb mijn kind trouwens ook bij de GGD weggehouden. Zal nog eens zeggen dat als ze ergens mee zit, altijd bij de huisarts langs mag gaan, maar niet naar de GGD.
en hier
hebben wij nee gezegd, vorig jaar voor het GGD-onderzoek vorig jaar. Wordt kind alsnog uit de klas geplukt. Oeps, foutje, want het was bekend dat we geen toestemming gaven. Gelukkig was onze - toen - kleuter zo bijdehand om te zeggen dat ze van ons niet mocht (we hadden het haar verteld en ook waarom niet). Toen ging de juf het nakijken en inderdaad. Voor ons was de hoofdreden tweeledig: er mochten geen ouders bij zijn. En hoe knullig het onderzoek ook is, hoe weinig het ook voorstelt, naar de dokter stuur ik mijn kind ook niet zonder dat wij als ouders erbij zijn, dus ik vind dat ze er gewoon bij horen. Al is het alleen maar wegen en meten. verder weet je niet wat ze nog meer vragen als je er niet bij bent. Tweede reden: de vragenlijsten hebben we niet ingevuld. Ik ken de vragenlijst (SDQ). Kan heel zinvol zijn als je problemen ervaart, in het kader van een onderzoekstraject of in het kader van behandeling, maar m.i.(en dat zeg ik als gedragswetenschapper) absoluut niet zinvol om zomaar in te vullen, dergelijke lijstjes kunnen erg hun eigen leven gaan leiden.
Kortom, ook bij de volgende onderzoeken verwacht ik niet dat we mee gaan doen. Overigens hebben we bij kleuter later nog wel het onderzoek in aanwezigheid van ouders gedaan, met name omdat het gehoor getest zou worden (en we daar vragen over hadden). Bleek het meetinstrument stuk te zijn en kon het alsnog niet. Dus nee, dit gaan we niet meer doen zo!
Sneeuwitje
beste jeugdverpleegkundige
Fijn dat jij je werk als heel zinvol ervaart en fijne gesprekken met pubers hebt. Mijn ervaring met pubers is dat ze echt niet zomaar het achterste van hun tong laten zien in een gesprek met iemand die onbekendvoor ze is. Vaak geven ze sociaal wenselijke antwoorden of gaan lekker stoer doen en flink overdrijven.
Mijn eigen ervaring met jouw collega's is helaas slecht. Ze komen hun afspraken niet na, zaken worden verkeerd in het dossiers vermeld en ondanks diverse toezeggingen worden, aantoonbare, verkeerde observaties niet uit het dossier verwijderd. Daarnaast werd de vragenlijst erg eenzijdig peinterpreteerd door jouw collega. Daarnaast ga ik problemen niet bespreken met een volslagen onbekende. Daarvor heb ik de huisarts.Mocht ik anomien verschillende problemen willen bespreken dan bel ik de opvoedtelefoon of zet ik het hier op die forum.
Wil je pubers echt bereiken houdt dan een inloopspreekuur en bouw een band met ze op en laat zien dat je ze serieus neemt.
die GGD is zo gek nog niet
het lijkt wel reclame, net als de belastingdienst: leuker kunnen we het niet maken
Mijn ervaring is ook niet positief, althans met het consultatiebureau; want als er echt wat is en ouders dit aangeven dan verwijzen ze niet door. Met onze zoon was niets aan de hand. Door dit getreuzel is hij er wel blijvend slechter aan toe dan dat hij had kunnen zijn.
privacy
@jeugdverpleegkudige
Dat de intenties van de individuele medewerkers prima zijn geloof ik direct. De praktijk wijst alleen uit dat de GGD soms het individuele kind/situatie daarbij uit het oog verliest en puur naar statistieken kijkt en bovendien systematisch de privacy regels schendt. Als ouder heb ik daarom maar zeer beperkt vertrouwen in de GGD.
Om het duidelijker te maken een aantal voorbeelden.
- Op het CB ben ik regelmatig met een 'probleem' naar huis gegaan terwijl ik zonder probleem naar binnen ging. Bijvoorbeeld omdat ik aangaf dat mijn peuter slecht at. Vond ik geen probleem en ik ging er vanuit dat het wel over zou gaan, maar ik ging met een stapel folders, een aanbod voor pedagogische ondersteuning en wat al niet meer naar huis. Advies was vast goed bedoeld.
- Zonder naar het kind te kijken is in aanwezigheid van mijn kinderen gezegd dat ze 'te dik' en 'te lang' waren. Vooral dat laatste vond ik een vrij zinloze opmerking aangezien je daar vrij weinig mee kan. Ik zat vervolgens met een kleuter die zijn brood niet wilde eten want de mevrouw van het CB had gezegd dat kind te dik was. Wederom, opmerking was vast goed bedoeld.
- Bij de vragenlijst in de kleuterklassen staat het volgende vermeld: Wij bespreken de resultaten van het onderzoek met de leerkracht. Indien nodig zullen wij ook de ouders op de hoogte stellen. Helemaal verkeerde volgorde. Je bespreekt de gezondheid van een kind primair met de ouders. Die beslissen met wie er verder wel of niet gesproken wordt!
- De GGD werkt vaak met het opt-out principe. Je doet mee, tenzij je bezwaar maakte. De laatste keer kon ik mij alleen per mail afmelden onder vermelding van naam, geboortedatum en school. Hoezo privacy. Het zou allereerst logisch zijn als via het opt-in principe gewerkt wordt, maar als je al voor een ander system kiest zou zeggen 'ik doen niet mee' meer dan voldoende moeten zijn. Ik heb in dit specifieke geval contact gezocht met de GGD. De reden dat met opt out werd gewerkt was dat anders zo weinig mensen mee zouden doen.
Als dat je argument is gaat het niet meer over de gezondheid/ontwikkeling van het individuele kind. Dan ben je cijfers voor de statistiek aan het verzamelen. Ook prima, maar doe dan niet alsof het over mijn kind gaat.
Als je met kinderen in gesprek wilt en ze wilt adviseren moet je zorgen dat de deur open staat. Zorg voor een wekelijks inloopspreekuur. Zorg voor een plek waar kinderen (anoniem) met hun vragen terecht kunnen.
Hanne
"- Op het CB ben ik regelmatig met een 'probleem' naar huis gegaan terwijl ik zonder probleem naar binnen ging. Bijvoorbeeld omdat ik aangaf dat mijn peuter slecht at. Vond ik geen probleem en ik ging er vanuit dat het wel over zou gaan, maar ik ging met een stapel folders, een aanbod voor pedagogische ondersteuning en wat al niet meer naar huis. Advies was vast goed bedoeld."
Maar wat wil je dan? Dat je buiten staat met 'ze hebben niets gedaan met wat ik zei'? Of: 'ze zeiden dat dat geen probleem was". Wat wil je dan dat iemand in die wereld doet als jij met een 'probleem' komt en achteraf zegt dat het geen probleem was maar dat ze je een probleem gaven?
aannames
Super reactie. Je maakt nl exact de zelfde aanname als het CB toen deed.
vraag van het CB was 'eet het kind goed?'. Antwoord nee want kind at op dat moment vrijwel niet.
Vond ik dat een probleem? Nee ik wist dat dat vaker voorkwam en ging er vanuit dat het wel over zou gaan. Maar het eten ging niet goed dus dat heb ik als antwoord gegeven.
Alleen is de moeite niet genomen om te vragen wat ik er van vond.
Moment opname met grote gevolgen
Je puber zal die ochtend maar met een kwaaie kop de deur uit gegaan zijn omdat hij/zij niet naar een concert cq feestje mag, en vragen beantwoorden over hoe het thuis gaat, hoe het contact met ouders is.
Onwetend over de gevolgen van de spontane antwoorden.
Sta je er gelijk mooi gekleurd op!
alcohol
Mijn nichtje kwam in groep 7 bij de GGD. Haar moeder was mee. Verpleegkundige vraagt. Heb je wel eens alcohol gedronken. Dochter zegt ja. Verpleegkundige begint direct van alles te typen. Moeder kijkt verbaasd. Verpleegkundige typt alleen maar vraagt niets. Dus moeder vraagt "waar heb jij dan alcohol gedronken?" Reactie van dochter. "Vorig jaar op de camping. Wet je nog dat ik per ongeluk het glas van papa pakte en er zat wijn in?".
Ik hoop maar dat de verpleegkundige haar aantekeningen aangepast heeft anders staat mijn nichtje nu bekend als iemand die al op jonge leeftijd alcohol dronk.
Mijn schoonzus vond het erg storend dat de verpleegkundige niets vroeg maar direct aantekeningen begon te maken.
Het is nog erger...
Mijn dochter had wel eens stiekem een slokje genomen uit een wijnglas. Toen ze eenmaal "ja" had ingevuld, kon ze alleen nog maar invullen hoeveel glazen per WEEK ze dronk. Dus 1,2,3 enz., en niet: ik heb het ooit eens stiekem gedaan omdat ik nu eenmaal een nieuwsgierige puber ben.
laaghangend fruit
Problemen zoeken die er niet of nauwelijks zijn. Die 'problemen' 'oplossen'. Hiermee kun je als organisatie je eigen belangrijkheid creeeren en met de 'geweldige' resultaten kan de organisatie en het politieke toneel wat verantwoordelijk is voor deze organisatie mooie sier maken. Zo verschaf je jezelf werk, met niet te veel moeite.
Dat mechanisme zie ik op veel plaatsen, maar vooral bij de zorg/ondetwijs van minderjarigen.
Hanne
Dat vind ik een beetje flauw, ik moet het doen met jouw getypte letters... ik dacht dat je zelf kwam met dat je kind niet goed at. Nu blijkt het jouw antwoord op een vraag van hun te zijn. Ik begreep dus dat je het uit jezelf aan gaf en daarom verbaasde ik mij er over dat jij het zo'n probleem vond dat je met een stapel folders naar huis ging.
verkeerde been
Het was mijn bedoeling niet om je op het verkeerde been te zetten.
Hanne
Ja maar ik hoop dat je begrijpt dat 'Super reactie. Je maakt nl exact de zelfde aanname als het CB toen deed.' niet echt prettig overkomt!
Zo goed bedoeld
http://www.binnenlandsbestuur.nl/sociaal/opinie/columns/vragen-naar-seks-is-soms-nodig.9274378.lynkx
Er is geen kruid tegen gewassen. Hier een directeur van de GGD:
"Dat alleen collectieve, geanonimiseerde gegevens worden gebruikt voor het gemeentelijk gezondheidsbeleid. En dat jongeren vanaf hun twaalfde zelf ‘eigenaar’ zijn van hun eigen medisch dossier en alleen zij toestemming kunnen geven voor het gebruik van de gepersonaliseerde gegevens."
Ook nog beweren dat de privacy gewaarborgd is. Dan denk ik, hoe durven die mensen dat te doen? Ze staan gewoon onwaarheden te verkopen! Alles voor het 'goede doel'. En als het ze niet behaagt, het 'niet pluis' gevoel, dan kun jij het om je oren krijgen met hun privacy.
Een reaguurder onder dit bericht
"Nou, dhr. Van der Velpen is niet gestikt in zijn eerste leugen.
Onder de vragenlijst van de GGD staat namelijk een streepjescode.
En daarin zitten de persoonlijke gegevens van de invuller.
GGD en NSA: Als het om inzamelen van privacygegevens gaat, verschillen ze in niets."
@jeugdverpleegkundige
Ik vind uw verhaal duidelijk en het geeft mij inzicht in achtergronden van vragen. Wat is er op tegen om af en toe eens aan een kind te vragen hoe het gaat. Om af en toe eens te vragen aan ouders of zij tevreden zijn over hun kind en de opvoeding. Wanneer het minder goed gaat met een kind is het goed dat dit gesignaleerd wordt en ondersteuning wordt aangeboden. Dit alles heeft toch niets met de Rutgers Stichting van vroeger te maken. Daar ging je naar toe als je stiekem de pil wilde slikken, je ouders waren dan niet op de hoogte. Dus eigenlijk liever anoniem de pil verstrekken aan uw dochter van 14 dan openlijk praten over seks.
Ik vind het opvallend hoe negatief er gesproken wordt over niet gevraagde zorg. Op het moment dat er iets vreselijks gebeurd zoals het meisje van Nulde of Savannah of .... dan weten ouders niet hoe snel ze met hun oordeel klaar staan: hulpverlening heeft gefaald ... Waarom heeft nooit iemand iets gemerkt? Waarom heeft niemand ingegrepen?
Wat mij betreft niets mis met het werk van de GGD mits ze met professionals werken en rekening houden met de privacy. En volgens mij doen ze dat.
niet gevraagde zorg
Ik zou niet weten wat er op tegen is om niet gevraagde zorg niet te willen. De term zegt het toch al? Niet gevraagd! Als ik het zou willen zou ik het vragen.
Ik houd er ook niet van als mensen me andere producten op willen dringen, aan de deur komen, bellen. Als ik iets wil vraag ik het wel.
dochter
Ik heb niet het hele draadje gelezen, maar moest er aan denken toen ik gisteren een brief kreeg voor mijn dochter van 10: een oproep voor een afspraak in verband met gewichtscontrole. Mijn dochter is iets te zwaar, maar zeker niet te dik. Wel is ze erg onzeker. Ik ben bang dat als ik met haar naar die controle ga, dat er tegen haar gezegd wordt dat ze te dik is en dat ze daardoor nog onzekerder wordt. Wat zouden jullie in zo'n geval doen? Dochter weet dat ze te zwaar is voor haar lengte, en we letten ook op met eten en bewegen. Maar ik wil niet dat ze bij ieder dingetje dat ze eet een schuldgevoel krijgt.
caton
Het ligt er gewoon aan wat jij wil. Het hoeft niet!
De controle is voor haar gewicht. Ze gaan je vast niets nieuws vertellen.
