Blij dat de 3 weken om zijn, maar toch ook niet..
pfoe even van me afschrijven.
Dit is de eerste keer sinds we uit elkaar zijn en apart van elkaar zomervakantie houden.
Afgesproken is eerste 3 weken hier en de komende 3 bij hem.
De eerste periode was heerlijk. Hebben prachtig weer gehad natuurlijk en leuke activiteiten gedaan. Er zijn maar weinig moetjes en veel kunnens en mogen.
Maar ik merk eigenlijk dat het na 2 weken wel op is. Ik heb nog niet echt het gevoel gehad zelf te kunnen ontspannen, zonder echt iets te moeten. Uitslapen lukt niet, ben nog steeds voor 7u wakker. En ik voel me een soort van verplicht om ze te vermaken, omdat ze hier in de nieuwe buurt nog niemand kennen.
De kinderen zelf lijken ook meer onrustig. Zitten elkaar dwars en vragen continu negatieve aandacht. Eind van deze week gaan ze naar hun vader toe en ergens moet ik toegeven dat ik hier een beetje aan toe ben. Maar anderzijds ben ik onwijs onrustig, omdat ze op vakantie gaan (binnen Nederland) en ik hem nog altijd niet vertrouw. Hij is altijd zo afwezig .. Ik zei altijd dat de kinderen een kampvuur voor zijn neus in de woonkamer konden aansteken zonder dat hij het door had. En ik kon dan vanuit de keuken blussen..
Ben echt als de dood dat ik bericht krijg dat er eentje vermist,verdronken etc is. Heb er slapeloze nachten van.
Maar ben ook zo toe aan even rust voor mezelf. Zo erg zelfs dat ik mezelf bijna een lang weekend all inclusive palm eiland cadeau wil doen 😉
Nu heeft middelste ook sinds vanmiddag een vriendje gemaakt in de wijk en zit ze zich nu al druk te maken dat ze die dan heel lang niet meer ziet. Hoop ook echt dat ze elkaar na die tijd bij papa weer vinden.
Hoe hebben jullie de vakanties geregeld? Ook aaneengesloten weken of minder lang?
Ik merk toch wel dat ik in de afgelopen 3 weken een beetje tijd voor mezelf heb gemist. Maar bij de gedachte dat ze straks weg zijn, mis ik ze al en word ik somber.
Hoe oud zijn je kinderen? Toen mijn ex en ik uit elkaar gingen, waren onze kinderen 2 en 4 jaar. We hebben toen de zomervakantieweken eerst in max 2 weken aaneengesloten opgedeeld (2/2/1/1) en later wel elk 3 weken maar dan tussendoor 1 weekend naar de andere ouder. Tegenwoordig (12 en 14 jaar zijn ze nu) wel 3/3 zonder onderbreking. Het voelt voor mij, als ze zo lang bij ex zijn (in buitenland, vliegtuigafstand) nog steeds als een soort amputatie. Ik werk me in die 3 weken te pletter en zorg voor weekendjes weg met mijn nieuwe lief, alles voor afleiding. Ik noem het 'omgekeerde heimwee': zij zijn ver weg en ik kan niet bij ze komen. Tussendoor kunnen we overigens wel met elkaar videobellen op vaste momenten en ook tussendoor als iemand daar behoefte aan heeft. Ter geruststelling: kinderen kunnen zich over het algemeen prima aanpassen aan de andere ouder en je ex zal heus goed opletten nu hij jou niet meer als back-up heeft. Maar het is een moeilijke tijd hoor, die lange vakanties. Hoor het ook om me heen van andere gescheiden bekenden. Sterkte!
Herkenbaar hoor 😉
Wij zijn al langer uit elkaar en wij hebben ook wel kortere periodes gedaan, maar dat gaf eigenlijk alleen maar meer onrust.
Ook al mis ik ze wel ontzettend! De drie weken bij hun vader zijn bijna om gelukkig.
Dat loslaten.... Phoe, tja.... Soms kan je maar beter niet weten wat er gebeurt daar. Loslaten, en dat kan je leren blijkbaar. Het lukt me steeds beter in ieder geval.
Ben je nog met ze op vakantie geweest? Dat breekt die weken wel meestal. Al is de vraag dan altijd weer, hoe op vakantie als alleen staande moeder, maar dat is weer een ander topic!
En tja, mijn kinderen zijn altijd onrustig als de overdracht in de buurt komt, zodanig, dat ik er vaak ook bijna naar uitkijk om weer tijd voor mezelf te hebben. Dat voelt heel dubbel, maar is ook wel weer het voordeel van scheiden dat je tijd hebt voor jezelf.
Sterkte! En bedenk alvast wat je voor jezelf gaat doen!
madee schreef op 27-07-2022 om 22:30:
Hoe oud zijn je kinderen? Toen mijn ex en ik uit elkaar gingen, waren onze kinderen 2 en 4 jaar. We hebben toen de zomervakantieweken eerst in max 2 weken aaneengesloten opgedeeld (2/2/1/1) en later wel elk 3 weken maar dan tussendoor 1 weekend naar de andere ouder. Tegenwoordig (12 en 14 jaar zijn ze nu) wel 3/3 zonder onderbreking. Het voelt voor mij, als ze zo lang bij ex zijn (in buitenland, vliegtuigafstand) nog steeds als een soort amputatie. Ik werk me in die 3 weken te pletter en zorg voor weekendjes weg met mijn nieuwe lief, alles voor afleiding. Ik noem het 'omgekeerde heimwee': zij zijn ver weg en ik kan niet bij ze komen. Tussendoor kunnen we overigens wel met elkaar videobellen op vaste momenten en ook tussendoor als iemand daar behoefte aan heeft. Ter geruststelling: kinderen kunnen zich over het algemeen prima aanpassen aan de andere ouder en je ex zal heus goed opletten nu hij jou niet meer als back-up heeft. Maar het is een moeilijke tijd hoor, die lange vakanties. Hoor het ook om me heen van andere gescheiden bekenden. Sterkte!
Ze zijn 4, 5 en 11.
Ik had weinig keus meer wat spreiding betreft.heb rekening te houden met collega. Die had vorig jaar al geboekt. Of eigenlijk heb ik me aan te passen, want dit flikt ie ieder jaar. Ik weet nu echt nog niet wat ik volgende zomer doe hoor..
ze mogen ook best bellen hoor, maar in de praktijk gebeurt dat weinig. Zolang ze er niet om vragen zal ik het ook niet aanbieden. Heb weinig behoefte aan contact met ex. Oudste heeft een keer gebeld en toen was het goed.
Evaluna schreef op 27-07-2022 om 22:33:
Herkenbaar hoor 😉
Wij zijn al langer uit elkaar en wij hebben ook wel kortere periodes gedaan, maar dat gaf eigenlijk alleen maar meer onrust.
Ook al mis ik ze wel ontzettend! De drie weken bij hun vader zijn bijna om gelukkig.
Dat loslaten.... Phoe, tja.... Soms kan je maar beter niet weten wat er gebeurt daar. Loslaten, en dat kan je leren blijkbaar. Het lukt me steeds beter in ieder geval.
Ben je nog met ze op vakantie geweest? Dat breekt die weken wel meestal. Al is de vraag dan altijd weer, hoe op vakantie als alleen staande moeder, maar dat is weer een ander topic!
En tja, mijn kinderen zijn altijd onrustig als de overdracht in de buurt komt, zodanig, dat ik er vaak ook bijna naar uitkijk om weer tijd voor mezelf te hebben. Dat voelt heel dubbel, maar is ook wel weer het voordeel van scheiden dat je tijd hebt voor jezelf.
Sterkte! En bedenk alvast wat je voor jezelf gaat doen!
Nee we zijn niet op vakantie geweest. Gezien die nieuwe corona golf durfde ik al bijna niet meer te boeken. We hebben het leuk gehad hoor. Strand, dierentuin, zwembad en andere dagjes weg. En dan zijn ze ook leuk en gezellig. Maar zodra ze zichzelf moeten vermaken wordt het lastig.
Ik weet prima wat ik ga doen. Mag komende maandag alweer aan het werk. En aangezien mijn collega dan direct op vakantie is, mag ik weer volle bak aan de slag. Misschien dat ik er nog even een weekend tussenuit knijp hoor, maar dan moet ik wel oppas hebben voor de hond en kat. Of voornamelijk de hond. De kat kan volstaan met even langs komen voor vers water en voer en een aai over zijn bol.
En kan dan ook eindelijk wat klussen in huis doen die ik de afgelopen 3 weken wel even dacht te kunnen doen.. Maar ik ben deze weken meer een soort van fulltime all inclusive entertainer geweest.
Als alleenstaande moeder met 3 kinderen op vakantie is geen probleem hoor. Of ik nou hier voor ze zorg of 1500 km verderop.
Wij hebben nooit zo de vakanties verdeeld. De normale dagen gaan door als gewoonlijk, met uitzondering van de weken dat een van ons op vakantie is. Dat stemmen we jaarlijks opnieuw af, dus ook geen vaste verdeling.
MMcGonagall schreef op 28-07-2022 om 00:15:
Wij hebben nooit zo de vakanties verdeeld. De normale dagen gaan door als gewoonlijk, met uitzondering van de weken dat een van ons op vakantie is. Dat stemmen we jaarlijks opnieuw af, dus ook geen vaste verdeling.
Ik krijg nu al stress als ik probeer te begrijpen hoe je dat dan invult over een periode van 6 weken, rekening houdend met een collega die ook 3 weken weg is. Waren jullie dan dezelfde weken vrij?
Bijtje82 schreef op 28-07-2022 om 00:21:
[..]
Ik krijg nu al stress als ik probeer te begrijpen hoe je dat dan invult over een periode van 6 weken, rekening houdend met een collega die ook 3 weken weg is. Waren jullie dan dezelfde weken vrij?
Ik ben meestal drie of vier weken vrij en hoef maar rekening te houden met één collega. Een weekje tegelijktijdig met die collega kan wel. Tijdens mijn vrije weken die ik niet weg was, ging ging de reguliere omgangsregeling door. Tijdens werkweken ook, evenals de opvang.
MMcGonagall schreef op 28-07-2022 om 00:53:
[..]
Ik ben meestal drie of vier weken vrij en hoef maar rekening te houden met één collega. Een weekje tegelijktijdig met die collega kan wel. Tijdens mijn vrije weken die ik niet weg was, ging ging de reguliere omgangsregeling door. Tijdens werkweken ook, evenals de opvang.
Ja, hier ook rekening houden met één collega. Alleen kunnen wij niet tegelijk weg, dan wordt er gewoon niks gedaan.
Die normale omgang zie ik ook niet echt zitten, dat lukt nu al amper normaal. Het zou betekenen dat we afspraken moeten maken over tijden etc. Dat gaat het gem niet werken. Ik zie het praktisch ook nog niet echt werken eigenlijk.
Bijtje82 schreef op 27-07-2022 om 22:47:
[..]
Ze zijn 4, 5 en 11.
Ik had weinig keus meer wat spreiding betreft.heb rekening te houden met collega. Die had vorig jaar al geboekt. Of eigenlijk heb ik me aan te passen, want dit flikt ie ieder jaar. Ik weet nu echt nog niet wat ik volgende zomer doe hoor..
Dan zorg je dat je hem nu voor bent, en gaat je weken nu alvast vastleggen. Je hoeft nu nog niet te weten wat je volgend jaar gaat doen.
Niet naar bedoeld hoor, maar ik had ook zo'n collega die nooit plannen maakte. En als iedereen haar vakantie had vastgelegd, kwam ze een paar maanden van te voren van: ik wil dan en dan vrij. En dan kon het niet meer en was ze boos. Mensen gaven haar zelfs de gelegenheid om de vakantieweken als eerste vast te leggen, maar dan wist ze het niet, en gaf ze aan dat het haar niet uitmaakte. Maar als puntje bij paaltje kwam werd ze boos daarom.
Vrijevlinder schreef op 28-07-2022 om 08:51:
[..]
Dan zorg je dat je hem nu voor bent, en gaat je weken nu alvast vastleggen. Je hoeft nu nog niet te weten wat je volgend jaar gaat doen.
Niet naar bedoeld hoor, maar ik had ook zo'n collega die nooit plannen maakte. En als iedereen haar vakantie had vastgelegd, kwam ze een paar maanden van te voren van: ik wil dan en dan vrij. En dan kon het niet meer en was ze boos. Mensen gaven haar zelfs de gelegenheid om de vakantieweken als eerste vast te leggen, maar dan wist ze het niet, en gaf ze aan dat het haar niet uitmaakte. Maar als puntje bij paaltje kwam werd ze boos daarom.
Ik word niet boos hoor, maar heb daardoor dus geen vrije keus en moet het dus doen met de weken die beschikbaar zijn. Mij maakt het dus ook niet uit wanneer ik vrij ben. Ik kan daar prima omheen plannen.
Weet alleen niet of ik komende zomer weer drie aaneengesloten weken de kinderen zou willen voor de vakantie. Op reguliere dagen is dat echt geen punt, dan heb je je bezigheden. School etc. Maar nu heb je ze 24u per dag continunaandacht vragend om je heen. Doe ik met liefde hoor, want ik kan ze toch ook niet missen. Maar ff die dag voor mezelf heb ik toch wel gemist.
Vergeet niet dat het allemaal nog heel erg vers is. De scheiding, de verhuizing... Volgend jaar zijn jullie met zijn allen helemaal gewend aan het nieuwe leven en de nieuwe omgeving. Dan hebben ze vriendjes in de buurt. Je oudste is dan lekker aan het puberen, die wil 'hangen' met vrienden van de middelbare. Dat is een heel andere situatie. Het is volgens mij heel normaal dat je na 3 weken non-stop blij bent dat ze naar hun vader vertrekken. En het is ook heel normaal dat je er dan toch tegenop ziet, want 3 weken je kinderen niet zien, poe! En dan ook nog de zorgen over hoe vader het allemaal gaat doen... Maar volgend jaar wordt het dus echt anders. Ik zou me daar nog geen zorgen over maken. En inderdaad nu met je ex de weken vakantie vast verdelen en jouw 3 weken op het werk vast claimen. En dan hopen dat je daarmee je collega een beetje in de wielen rijdt *evil grin*.
Bijtje82, ik kan je voor volgend jaar echt een tent en een kampeervakantie aanraden. Op een camping hebben kinderen snel eigen bezigheden. En het weer is gedeelde vreugde en gedeelde smart.
Tsjor
Ik kan me voorstellen dat drie weken zonder kinderen lang is en dat je ze dan mist.
Maar jouw ex heeft dat nu net zo gehad. Ik zou me niet te druk maken over hoe het bij vader gaat. Ze zijn er altijd al de helft van de tijd, er kan altijd wat gebeuren. En op het moment dat jullie nog samen waren en jij was thuis, was dat misschien ook wel een stok achter de deur. En toen was jij toch ook wel eens even weg dat hij alleen was met de kinderen neem ik aan? Ik zou dat echt loslaten.
Verder hoef je niet je kinderen heel de dag te entertainen. Je kunt ze best af en toe naar buiten sturen of een spelletje laten spelen of zo. En ze hebben elkaar. Je kunt best af en toe zeggen 'nu even niet'. Of stuur de meiden af en toe een dagje naar de vakantie bso, doen wij ook. Voor de sociale contacten, niet omdat we haar zat zijn of zo. Dochter vindt dat hartstikke leuk.
Volgend jaar hebben ze waarschijnlijk wel vriendjes in de buurt, maar ook die zijn af en aan weg of dagjes uit in de vakantie. Een camping is wel een goede tip. Daar maken kinderen doorgaans snel vriendjes.
Jonagold schreef op 28-07-2022 om 09:11:
Vergeet niet dat het allemaal nog heel erg vers is. De scheiding, de verhuizing... Volgend jaar zijn jullie met zijn allen helemaal gewend aan het nieuwe leven en de nieuwe omgeving. Dan hebben ze vriendjes in de buurt. Je oudste is dan lekker aan het puberen, die wil 'hangen' met vrienden van de middelbare. Dat is een heel andere situatie. Het is volgens mij heel normaal dat je na 3 weken non-stop blij bent dat ze naar hun vader vertrekken. En het is ook heel normaal dat je er dan toch tegenop ziet, want 3 weken je kinderen niet zien, poe! En dan ook nog de zorgen over hoe vader het allemaal gaat doen... Maar volgend jaar wordt het dus echt anders. Ik zou me daar nog geen zorgen over maken. En inderdaad nu met je ex de weken vakantie vast verdelen en jouw 3 weken op het werk vast claimen. En dan hopen dat je daarmee je collega een beetje in de wielen rijdt *evil grin*.
Ja is ook zo. Ik was deze drie weken bang dat ex continu aandacht zou vragen of updates, dat is gelukkig bij één keer gebleven.
Eigenlijk verschilt deze vakantie niet eens zoveel met voorgaande jaren hoor,toen trok ik vaak ook alleen de kar. Al kun je dan toch ff wat makkelijker alleen de deur uit.
Ben niet zo van het vastleggen van de vakantie, vind dat ook niet nodig een jaar vooraf. Heb nu echt geen idee wat ik over twee maanden doe hoor, laat staan over een jaar. Ben meer van het impulsieve.
Ex is trouwens helemaal een slechte planner, die weet een week vooraf nog niet eens of hij wel of niet vrij neemt. Erg lastig voor zaken als opvang regelen bij studiedagen etc.
Maar goed, wil het helemaal niet over ex hebben. Dat is zo'n humeur sloper.
Ik bedoelde niet dat je de vakantie al moet boeken, maar alleen maar die weken reserveren op het werk. Dan heb je nog een heel jaar om plannen te bedenken.
En ga gewoon een deel van de tijd ergens in een huisje of op een camping zitten. Ideaal! Ik ben met de kinderen ooit eens naar een camping in de Ardennen geweest, met een reis voor alleenstaanden met kinderen. Was een animatieteam bij dat echt de hele dag de kinderen bezig hield. De kinderen hebben dat de fijnste vakantie ooit gevonden (wij zijn normaal van het rondreizen en veel zien en doen, dit was dus echt heel iets anders) en ze hebben nog steeds via social media contact met een paar van de jongelui die ze toen ontmoet hebben. Het is inmiddels 6 jaar geleden. En omdat ze de hele dag beziggehouden worden heb je als ouder alle tijd om lekker bij je tent te lummelen of wat te gaan doen, al dan niet met andere ouders uit de groep. Ook voor hen was er namelijk een programma. Echt heel erg leuk!
