Help! Ik ben 43, we hebben al pubers en ik ben overtijd!
Hopelijk komt er nog een bloeding, maar ik had altijd een hele regelmatige cyclus. Nu ben ik overtijd. Het is maar 2 dagen, maar ik zit in de zenuwen! onze kinderen worden dit jaar al 12 en 15, we zittenbeslist niet te psringen om het ehel circus van slapeloze nachten, poepluiers en altijd een kindje bij je nog eens mee te maken.
ik vond het pas echt leuk worden toen ze naar de basisschool gingen, eerlijk gezegd. En nu dreigt er gezinsuitbreiding. Ik zie mijn eigen kamertje in rook op gaan. Ik zie visioenen van met de vinger wijzende OOL-moeders: Ẅat ben jij een egoïstiche, ontaarde moeder!"
We hadden allang eens onder het mes gemoeten natuurlijk; het bleef er altijd bij, omdat man niet wilde en ik vond dat het zijn beurt was om eens een offer te brengen 
Oh dear, is er hier een moeder die ook zo'n laatkomer heeft gekregen? Doet dit niet een enorme aanslag op je gezin?
Help!
en misschien
in de slaapkamer of badkamer. Gewoon overal dus eigenlijk.
Als je zo'n moeite hebt met zelfbeheersing, denk dan vooral aan 5 minuten lol en 20 jaar zorg en een kind met het stempel: je had er eigenlijk niet moeten zijn.
Daarbij moet je ook uitkijken met hormonale veranderingen ivm de overgang. Je menstruatie kan gaan schommelen en daarbij wordt jullie methode onbetrouwbaar.
Ik hoop dat hij alsnog voor de operatie gaat en niet jij?
Ik begrijp ook niet goed dat zo'n plan op de achtergrond raakt als iemand dement wordt. Ik neem aan dat je schoonvader niet in 1 dag volledig dement is geraakt? Even uitstel a la, maar 1.5 jaar is eigenlijk afstel. Tot het fout gaat.
Je bent nu door het oog van de naald gekropen, ik hoop echt dat jullie verantwoordelijkheidsgevoel verder reikt dan de eerst volgende kriebel.
Verbaasd
Ik ben helemaal verbaasd, weet niet eens wat ik moet zeggen... Wat een rare posting en reactie van TS.
Bij wat Astrid zegt kan ik me grotendeels aansluiten, onbegrijpelijk dit.
"Sukkels wat we waren"
Waren??
Groeten, Maw.
Huiarts
Bel nu direct de huisarts om in ieder geval in de tussentijd de pil te gaan slikken. Ik snap best dat je geen operatie wil. Wil ik ook niet en mijn man ook niet dus slik ik de pil. een spiraatje kan ook.
Maar onthouding en periodieke onthouding werkt dus blijkbaar niet bij jullie.
Jeetje
Ik denk dat ik binnen een half jaar zwanger zou zijn met zo'n 'natuurlijke' anticonceptiemethode. Mijn jongste is verwekt omdat ik dacht dat het 'wel een keer zonder kon' en ik prompt twee dagen te vroeg mijn eisprong kreeg. Dat was een keer leuk, maar daarna heb ik altijd wel gezorgd dat de boel goed dichtgetimmerd was.
Sterilisatie vind ik een brug te ver, maar mijn T-safe spiraal mag 10 jaar blijven zitten.
de bron
van mijn onderzoek weet ik helaas niet, dan moet ik weer opgoogelen en daar ben ik te lui voor 
Maar het is echt wel een verschil, met onder de dertig of boven de veertig. Met die kanttekening dat er meer is dan het syndroom van down en dat de testen niet altijd werken: ik bv had (jonger dan 40) volgens de tripletest nauwelijks kans op kind met een afwijking, maar toch.. en wel ernstiger dan menig downkind gekregen. Zo naief dat het niets uitmaakt ben ik dus niet meer. Wat niet wegneemt dat er altijd het meeste kans is op een gezond kind. Als je al gezonde kinderen hebt sta je er natuurlijk ook anders in dan als je nog een kinderwens hebt.
Peenvogel
Vind je niet dat je veel risico liep? Je kan ook een spiraaltje overwegen, ik heb daar goede ervaringen mee.
Ik ga mijn man niet laten opereren voor wat dan ook, ik vind niet dat je zoiets iemand kan opleggen.
Sterilisatie, heerlijk
Ben twee jaar geleden gesteriliseerd. De gyneacoloog zei dat het bij mij heel moeizaam ging vergeleken het gemiddelde, maar vergeleken wat de tandarts af en toe bij mij moet uitvoeren was het een eitje. Een eitje dat niet meer bevrucht wordt dus.
Duidelijk
Man draadjes doorknippen en jij essure. Dat is veilig en eerlijk (allebei een kleine ingreep). Maandag meteen afspraken maken!
niet opleggen?
Na jarenlang ellende met de pil, een vreselijke bevalling van nummer 1 en een vreselijke zwangerschap van nummer 2, vroeg man zich af hoe het nu moest, we wilden geen derde. Toen heb ik gezegd dat hij nu aan de beurt was om iets te doen om zwangerschap te voorkomen. Dat gedoe met condooms was hij na een paar weken al zat, de andere optie voor hem was dus sterilisatie, daar heeft hij zelf voor gekozen.
Ik heb niks opgelegd
Maar.... Heb aangegeven dat ik na de geboorte van jongst niet meer aan de pil zou beginnen. Dat gaf man de keuze tussen de regenjas, het mes of het nooit meer doen. Na wat onhandig gedoe met die jasjes heeft ie toch maar voor de dokter gekozen.
Al met al voelde ik me daar ook wel wat schuldig over en lag het uiteindelijk wel wat genuanceerder, want verstandelijk vond ie dat ik helemaal gelijk had maar gevoelsmatig was het toch wel een grote stap. Voor mij was nog een keer zwanger worden niet in de planning maar ook niet onoverkomelijk. Maar voor hem was het duidelijk: zijn gezinnetje was compleet. En dat gevoel gaf voor hem de doorslag.
Mirenaspiraal
Toen wij er twee hadden en ik het mooi vond (ook vanwege zware zwangerschappen, bevallingen en behoorlijke klachten door bekkeninstabiliteit) wilde ik zelf geen sterilisatie en mijn man ook niet.
Omdat ik ook zoiets had: het is zo definitief, wat als ik (in het ergste geval) overlijdt, hij vindt een ander en wil er dan opeens toch nog een kind mee? (NB Heb het recent in mijn omgeving meegemaakt: hij wilde nooit een 3e, maar toen vrouw overleed en nieuwe - jongere - vriendin nog een kind wilde, wilde hij het toch wel).
Ik had in elk geval geen behoefte om het af te dwingen bij hem.
Na een paar keer de pil vergeten te zijn was dat voor mij niet een teken dat ik nog een kind wilde, maar juist dat ik die pil helemaal zat was.
Ben toen aan het mirenaspiraaltje gegaan. 1x erin, 5 (of meer) jaar plezier ervan. En mocht ik (of hij) opeens van gedachten veranderen, dan is dat niet onomkeerbar. Spiraaltje eruit, en klaar, kan je weer verder.
Maar dat voor de zingen de kerk uit, ik vind het bizar dat mensen daar nog op durven te vertrouwen als ze ECHT geen kind willen.
In het geval van Peenvogel zou ik zeggen: OF je bent streng en laat je man uit altijd jasje, knip erin of niet meer doen kiezen OF doe er toch zelf wat aan. En gezien jouw postings zou ik dus kiezen uit: hij een knip erin of jij doet er zelf aan. De rest lijkt me onbetrouwbaar bij jullie .
hmm
Wat ga jij als puber om met serieuze zaken, je mag echt geluk hebben dat het maar twee maal fout ging in anderhalf jaar. Je weet ook niets van zwangerschapstesten (die allang betrouwbaar zijn op andere delen van de dag) en alle mogelijke anticonceptiemethoden.
Voor het zingen de kerk uit en periodieke onthouding? In welke tijd leef jij? Leuk als je nog wel een keertje zwanger wilt worden maar het nog even wil uitstellen, niet als je boven de 40 bent en absoluut niet geen kind meer wil.
Na onze tweede hebben wij er gewoon over gesproken en mijn man was wel zeker dat hij, als ik kwam te overlijden, ook met een andere vrouw geen kinderen meer wilde hebben (bepaalde redenen waar hij niet zomaar van af zou stappen) dus hij heeft zich laten steriliseren. Dat jullie daar minstens 12 jaar mee zijn gaan rommelen is echt je verantwoordelijkheden niet nemen. Overigens ben ik de pil weer gaan slikken en heb ik nu een mirena.
pas maar op
want naarmate de leeftijd oploopt is het allemaal niet zo regelmatig meer. Ik was ook strak regelmatig en gebruikte persona daar zat dus zelfs nog een wiskundige module achter en plasstaafjes etc en toch heb ik een 2e eisprong gehad vlak voordat ik normaal ongesteld zou worden. Ik was dus wel zwanger....ook periodieke onthouding met de persona. Ik heb nu essure en dat gaat helemaal niet mis want dat wordt getest met rontgen en contrastvloeistof. Dicht is dicht en onherstelbaar. Een ingreep van niks. Een ingreep bij de man kan toch complicaties opleveren. Anyway als je het echt niet wilt let dan beter op.
"aan de beurt zijn"
is nooit mijn redenatie geweest. Ik wilde beslist geen kinderen meer, condooms een vervelend alternatief en ik wilde beslist geen pil meer gaan gebruiken. Dus heb ik me laten steriliseren. Ik vind dat als jij (Peenvogel) geen kinderen meer wilt, jij ervoor moet zorgen dat je niet zwanger raakt. Hetzelfde geldt voor je man, als hij geen kinderen meer wilt, moet hij zorgen dat hij jou of een ander niet zwanger maakt.
Inderdaad Karen
Zo denk ik er ook over. Toch vond ik het best teleurstellend dat mijn man niet uit zichzelf zei: "nu ben ik aan de beurt" en dat ik het dus weer was die bij de huisarts lag voor de plaatsing van een mirena-spiraaltje.
Nadat ik (ik dus...) mij had verdiept in de mannen- vs vrouwensterilisatie en had geconcludeerd dat ik de mogelijke gevolgen voor mannen (pijn bij klaarkomen), toch een zwaarwegend argument tegen een ingreep bij hem vond.
Uiteindelijk ben ik blij, want ik heb geen menstruaties meer en die mis ik helemaal niet!
Groet, Maw.
Man
Ik heb altijd gezegd tegen mijn man dat hij de anticonceptie moest verzorgen als hij geen kinderen meer wilde. Ik wil zelf niet aan de pil of het spiraaltje gebruiken en ik wil ook geen sterilisatie. Condooms vind ik prima. Periodiek onthouding kan ook uitstekend werken in veel gevallen mits je het zorgvuldig doet maar de kans op een ongelukje is aanwezig en daar moet je voor open staan.
Wij gebruiken nu een combinatie van condooms en periodieke onthouding. Ik denk niet dat ik meer zwanger zal raken maar mocht het ondanks alles toch gebeuren dan is het kind zeker welkom. Zou mijn man echt geen kind meer willen dan moet hij maar zorgen voor een meer permanente oplossing.
Ik vind dat sterilisatie best een ingreep is voor beide partijen en dus is dat echt iets waar je zelf 100% achter moet staan (als man of vrouw zijnde). Ik zou geen druk op mijn man leggen om zich te laten steriliseren maar tegelijk ben ik zelf ook heel duidelijk in wat ik niet wil: geen sterilisatie en geen pil/spiraaltje.
Oeps
Ik zie nu pas dat ik mijn reactie geschreven heb terwijl bij Peenvogel de vlag werd uitgehangen.
Ik heb de andere reacties nog niet gelezen, maar de opluchting begrijp ik, de opmerkingen over dat je al genoeg hebt opgeofferd en de melding dat kind 1 niet gepland was, sukkels die jullie waren..., en je niet op een roze wolk heeft doen zweven, komt op mij over als dat het moederschap je min of meer opgedrongen is. Weliswaar door eigen fout, maar het leven lijkt je een poets gebakken te hebben door je met een kind opgezadeld te hebben. Ik hoop dat kind 1 zich nooit een poets heeft hoeven voelen.
peenvogel
zij reageert niet meer.
denk ik tenminste, zo gaat 't meestal.
gr Angela
Barvaux
Ben je bang dat je als een soort Maria toch zwanger wordt?
@Flanagan
"Bespeur ik iets van kritiek op mijn zin?"
In tegendeel, je inspireerde me.
Overigens heb ik wel eens begrepen dat de meerderheid van de down kindjes worden geboren uit moeders die *onder* de risicogrens zitten qua leeftijd. Die laten zich normaal gesproken niet testen, maar het risico is nog steeds geen nul.
Geboren worden is nog steeds een van de gevaarlijkste periodes in een mensenleven. Maar ook al is je moeder over de 50 zoal seen vriendin van me, de kans dat het goed gaat is nog altijd veel groter dan de kans dat het fout gaat.
essure
Plaatsing lukte niet (is geen operatie hoor. Dat weet jij dan meteen en toen heb ik gevraagd of er direct spiraaltje geplaats kom worden...
Mijk
huh?
Waar slaat dat nu op Kaaskopje? Nee, daar ben ik absoluut niet bang voor maar ik kan niet normaal functioneren als je elke maand een rode zondvloed krijgt (om het maar bij de bijbel te houden.. ik had ook nog linzensoep kunnen gebruiken).
Mijn huisarts adviseerde mij de mirena toen ik na mijn veertigste opeens migraine kreeg ipv de pil tegen het probleem van die linzensoep. Migraine en anticonceptiepil vond ze geen goede combinatie.
Je dacht zeker dat ik bedoelde dat ik de pil EN de mirena heb EN dat mijn man gesteriliseerd is 
Barvaux
Het leek mij een beetje dubbelop ja. Vervelend dat je zo'n last hebt van je menstruatie.
essure
Ik heb vorige jaar de Essure behandeling gehad. De ingreep zelf was echt een fluitje van een cent.Het duurt nog geen 10 minuten.
Mirena plaatsen of tandartsbehandeling is erger. Het bevalt mij erg goed, ik voel me stukken beter dan met de Mirena of pil.
Vreemd verhaal
En nog vreemder dat een stel met kinderen van 12 en 15 door het hele huis condooms nodig kunnen hebben. Ben ik de enige die dit ongeloofwaardig vind, of ben ik gewoon jaloers?
Tjééémig de péééémig
Ik wil best reageren hoor, maar zo'n stapel zelfgenoegzame oordelen en vooroordelen, die moet ik even verwerken
Laat me even één misverstand uit deze discussie helpen: Ik heb altijd moeder willen worden, sinds mijn tienerjaren eigenlijk al. Ik wou er vijf. Maar de juiste vader diende zich maar niet aan. Na onze naïeve conceptie werd ons een zoon geboren waar we nu zielsveel van houden, zoals dat hoort in moederland. Maar onze relatie heeft ons allebei bijzonder veel moeite en pijn gekost.
Na zeven jaar zijn we uiteindelijk getrouwd. Ik vond dat wie a zegt, ook b moet zeggen. Na 3 jaar kwam er ook nog een dochter bij, die ons alle drie heel veel goeds heeft gebracht. Ik heb ondanks de moeite, ook wel genoten van het moederschap. Alleen vond ik die eerste jaren heel erg moeilijk; bij de jongste sliep ik twee jaar amper, bij de tweede werd ik incontinent. Ik ben er wel trots op dat ik ze allebei 2 jaar heb kunnen zogen. Dat begreep ook niemand, daar heb ik voor moeten vechten bij de oudste. Dat ik de jongste met katoenen luiers heb grootgebracht, daar schaam ik me evenmin voor en dat ik altijd voor ze thuis ben gebleven evenmin, al kreeg ik daar ook kritiek op van het werkende-moeder-front.
Het is al die jaren uitstekend gegaan met onze anticonceptiemethode; dat ik nu maar tweemaal overtijd ben geweest, bewijst dat wel. Maar ook ik besef wel dat nu de overgang naderbij komt, die cyclus niet meer regelmatig blijft en de methode dus onbetrouwbaar wordt. Ik ga met mijn man overleggen hoe het moet. Ik wil kiezen voor de meest zekere methode, en dat is zijn sterilisatie. Je kunt bij een man zijn zaad na 3 maanden bekijken en dan zien of er nog levende spermacellen inzitten. Zo niet, dan kun je los
Hartelijk dank voor het meedenken. En auw, voor al die harde woorden die er ook weer tussen zaten. Maar ja, dat is het risico van je kwetsbaar opstellen tegenover wildvreemden.
peenvogel
Op jouw leeftijd begon mijn menstruatie ook te rommelen. Periodes van heel vaak ongesteld, paar maanden niet ongesteld gaan over in steeds minder naar helemaal niet. Je eieren raken uitverkocht!!
Fay
Jaloers....
Ik ook .
Ik denk dat het zo ver van jouw beleving/ervaring af staat dat je niet kunt voorstellen dat iemand (na een langjarige relatie en al ietsjes ouder?) nog zulke heftige vrijpartijen heeft.
Het lijkt me wel heerlijk als je het nog zo voelt en dat je er zelf zoveel zin in hebt dat je het nog overal doet en jezelf niet onder controle hebt (althans zo komt het op mij over) .
