Het traditionele gezin
In mijn familie is het heel gewoon dat de man werkt en de vrouw (vrijwillig) thuis blijft voor de kinderen. Wat ik zo jammer vind is dat daar tegenwoordig zo laatdunkend over gedaan wordt.
De vrouw zou geen enkele ontwikkeling meer doormaken, wordt dan vaak gezegd. Maar je ontwikkeling als vrouw stopt niet als je stopt met werken. Mijn schoonzus heeft een blog waar ze veel plezier aan beleefd en veel over leert. Ze heeft het blog zelf opgezet en doet zelf de SEO enzo.
Wat vinden jullie van het traditionele gezin.
Zou je dit zelf ook willen?
Keetie schreef op 22-09-2021 om 19:02:
[..]
Je snapt het nog niet.
Nee jij snapt het niet. Waarom probeer je iemand iets in de schoenen te schuiven wat diegene nooit heeft gezegd?
Keetie schreef op 22-09-2021 om 19:02:
[..]
Je snapt het nog niet.
Klopt, maar dan ook echt.
Ik ben blij dat ik nooit thuis ben gaan zitten met de kinderen.
Mijn man is door omstandigheden een flinke tijd werkloos geweest en toen kon ik financieel gelukkig veel opvangen. En tegenwoordig zit ik lekker hoog in mijn schaal en heb mijn uren en verantwoordelijkheden flink kunnen uitbreiden. En dat betaalt zich letterlijk uit. Heerlijk! Geld maakt niet gelukkig, maar het verdond fijn om er wat van te hebben.
Op mijn werk komen met enige regelmaat nieuwe collega's/leerlingen. Vaak vrouwen van 30-40 die een flinke tijd tbm zijn geweest en die echt veel in te halen hebben op werkvlak. En hun partner ook hoor, die weten vaak niks over huishouden en kinderen opvoeden want dat deed hun vrouw altijd. Dan krijg je dus situaties dat die mannen tijdens het werk constant hun vrouw bellen met onzinnige vragen over hoe de wasmachine werkt en wat ze moeten doen om hun eigen kinderen te vermaken.
Kortom, als je als vrouw gewoon blijft werken doe je iedereen een plezier.
-Jutta- schreef op 22-09-2021 om 19:13:
Op mijn werk komen met enige regelmaat nieuwe collega's/leerlingen. Vaak vrouwen van 30-40 die een flinke tijd tbm zijn geweest en die echt veel in te halen hebben op werkvlak. En hun partner ook hoor, die weten vaak niks over huishouden en kinderen opvoeden want dat deed hun vrouw altijd. Dan krijg je dus situaties dat die mannen tijdens het werk constant hun vrouw bellen met onzinnige vragen over hoe de wasmachine werkt en wat ze moeten doen om hun eigen kinderen te vermaken.
Kortom, als je als vrouw gewoon blijft werken doe je iedereen een plezier.
Ook weer lekker gechargeerd (Toevallig ben ik zo'n vrouw die zich aan het omscholen is). Ik ken op mijn werk iemand die altijd voltijds heeft gewerkt en alsnog een man heeft die haar belt met de vraag wat hij met de kinderen moet doen. En ik ken ook meerdere mensen die met een burnout zitten omdat fulltime werk en gezin teveel is. Je kunt ook zeggen dat die mensen de samenleving een groot plezier doen door zich niet zo over de kop te werken en in de ziektewet te belanden...over profiteren gesproken
Het is voor iedereen verschillend. De tbm'ers die ik ken zijn heus niet van het 'luie soort', doen heel veel vrijwilligerswerk en de betreffende gezinnen hebben relatieve rust, wat gewoon wordt ondergewaardeerd. Lang niet elk kind trekt het om 3 dagen in de week naar het kdv te gaan met wisselende leidsters of door de bso-juf naar zwemles gebracht te worden.
Misschien zijn het wel vaker mensen die wat gevoeliger zijn (met wat gevoeliger kinderen), een minder groot sociaal vangnet hebben (in de zin van opa en oma die kunnen bijspringen), gezinsleden hebben met gezondheidsproblemen of gewoon geen leuk werk deden voor ze thuis gingen blijven.
-Jutta- schreef op 22-09-2021 om 19:13:
Ik ben blij dat ik nooit thuis ben gaan zitten met de kinderen.
Mijn man is door omstandigheden een flinke tijd werkloos geweest en toen kon ik financieel gelukkig veel opvangen. En tegenwoordig zit ik lekker hoog in mijn schaal en heb mijn uren en verantwoordelijkheden flink kunnen uitbreiden. En dat betaalt zich letterlijk uit. Heerlijk! Geld maakt niet gelukkig, maar het verdond fijn om er wat van te hebben.
Op mijn werk komen met enige regelmaat nieuwe collega's/leerlingen. Vaak vrouwen van 30-40 die een flinke tijd tbm zijn geweest en die echt veel in te halen hebben op werkvlak. En hun partner ook hoor, die weten vaak niks over huishouden en kinderen opvoeden want dat deed hun vrouw altijd. Dan krijg je dus situaties dat die mannen tijdens het werk constant hun vrouw bellen met onzinnige vragen over hoe de wasmachine werkt en wat ze moeten doen om hun eigen kinderen te vermaken.
Kortom, als je als vrouw gewoon blijft werken doe je iedereen een plezier.
Dat ligt er geheel aan of de vrouw in deze kwestie mijn collega zou zijn.
Julali schreef op 22-09-2021 om 11:13:
[..]
Precies, dat is toch wat je nog veel hoort. Ik vind dat echt kwalijk en dieptriest dat er nog zoveel vaders zijn die geen kant op kunnen. Het enige wat ze kunnen doen is fulltime bijven werken, of als ze heel erg veel geluk hebben een paar uurtjes minder werken, maar van echte vrijheid is geen sprake.
Daarom is het extra wrang dat hier zoveel thuisblijfmoeders de mond vol hebben over hun vrijheid. Ze leven namelijk samen met een man die deze vrijheid in het geheel niet heeft.
Hij heeft een andere vrijheid. Thuiskomen van het werk, het eten staat op tafel, huis is opgeruimd, overhemden gestreken in de kast, financiën geregeld en alle afspraken, verjaardagen e.d. worden voor hem bijgehouden. Hij hoeft wat huis en haard betreft nergens aan te denken, alles wordt voor hem gedaan. Lekker relaxed toch.
troelahoep schreef op 22-09-2021 om 20:11:
[..]
Ook weer lekker gechargeerd (Toevallig ben ik zo'n vrouw die zich aan het omscholen is). Ik ken op mijn werk iemand die altijd voltijds heeft gewerkt en alsnog een man heeft die haar belt met de vraag wat hij met de kinderen moet doen. En ik ken ook meerdere mensen die met een burnout zitten omdat fulltime werk en gezin teveel is. Je kunt ook zeggen dat die mensen de samenleving een groot plezier doen door zich niet zo over de kop te werken en in de ziektewet te belanden...over profiteren gesproken
Het is voor iedereen verschillend. De tbm'ers die ik ken zijn heus niet van het 'luie soort', doen heel veel vrijwilligerswerk en de betreffende gezinnen hebben relatieve rust, wat gewoon wordt ondergewaardeerd. Lang niet elk kind trekt het om 3 dagen in de week naar het kdv te gaan met wisselende leidsters of door de bso-juf naar zwemles gebracht te worden.
Voor dat vrijwilligerswerk ben je toch evengoed veel weg van je kind? Je zal toch iets moeten regelen voor je kind die uren.
Waarom zou werk zonder dat je er geld voor krijgt rust geven in een gezin, terwijl werk waar je geld voor krijgt onrust veroorzaakt?
Bij mij werkt het eerder andersom. Geld geeft rust, want daarmee kunnen we ons leven makkelijker maken en we hoeven geen zorgen te hebben over geld.
Briannaf schreef op 22-09-2021 om 22:09:
[..]
Hij heeft een andere vrijheid. Thuiskomen van het werk, het eten staat op tafel, huis is opgeruimd, overhemden gestreken in de kast, financiën geregeld en alle afspraken, verjaardagen e.d. worden voor hem bijgehouden. Hij hoeft wat huis en haard betreft nergens aan te denken, alles wordt voor hem gedaan. Lekker relaxed toch.
Niet als je eigenlijk dolgraag meer tijd met je kinderen wil doorbrengen. Er zijn zoveel mannen die later spijt hebben dat ze niet meer aanwezig waren als vader.
Gestreken overhemden zijn leuk, maar ik denk dat veel vaders duizend keer liever in een gekreukt kloffie lopen, terwijl ze de kans krijgen hun kinderen echt te leren kennen, dan dat ze een perfecte huisvrouw thuis hebben zitten.
Uiteindelijk zijn die dingen die je noemt ook maar betrekkelijk, dat is het perfecte plaatje naar buiten. Als daaronder pijn en gemis ligt omdat je je leven niet kunt inrichten zoals je dat het liefste wil, dan is dat niks waard.
Julali schreef op 22-09-2021 om 22:20:
[..]
Niet als je eigenlijk dolgraag meer tijd met je kinderen wil doorbrengen. Er zijn zoveel mannen die later spijt hebben dat ze niet meer aanwezig waren als vader.
Gestreken overhemden zijn leuk, maar ik denk dat veel vaders duizend keer liever in een gekreukt kloffie lopen, terwijl ze de kans krijgen hun kinderen echt te leren kennen, dan dat ze een perfecte huisvrouw thuis hebben zitten.
Uiteindelijk zijn die dingen die je noemt ook maar betrekkelijk, dat is het perfecte plaatje naar buiten. Als daaronder pijn en gemis ligt omdat je je leven niet kunt inrichten zoals je dat het liefste wil, dan is dat niks waard.
Heel goed je zegt het zelf : jij denkt = niet de waarheid.
Julali schreef op 22-09-2021 om 22:20:
[..]
Niet als je eigenlijk dolgraag meer tijd met je kinderen wil doorbrengen. Er zijn zoveel mannen die later spijt hebben dat ze niet meer aanwezig waren als vader.
Gestreken overhemden zijn leuk, maar ik denk dat veel vaders duizend keer liever in een gekreukt kloffie lopen, terwijl ze de kans krijgen hun kinderen echt te leren kennen, dan dat ze een perfecte huisvrouw thuis hebben zitten.
Uiteindelijk zijn die dingen die je noemt ook maar betrekkelijk, dat is het perfecte plaatje naar buiten. Als daaronder pijn en gemis ligt omdat je je leven niet kunt inrichten zoals je dat het liefste wil, dan is dat niks waard.
Ach ja, weet je, ik heb ook ooit eens een keuze gemaakt. Daar ben ik niet altijd tevreden mee en ben ik me keihard bewust dat ik mijn leven niet kan inrichten zoals ik het wil. Dan wou ik dat ik een huisman had die thuis alles regelde en aan kant had. Dat jouw leven toevallig wel altijd is ingericht zoals jij het liefste wil, wat een gelukkie.
"Uiteindelijk zijn die dingen die je noemt ook maar betrekkelijk, dat is het perfecte plaatje naar buiten. Als daaronder pijn en gemis ligt omdat je je leven niet kunt inrichten zoals je dat het liefste wil, dan is dat niks waard."
Dat geldt voor elk plaatje, ook dat van de tweeverdieners met elk een vierdaagse werkweek. Misschien hebben veel stellen hun leven wel zo ingericht omdat dat nu eenmaal in de mode is om hen heen. Terwijl ze dénken dat het hun vrije keus is.
troelahoep schreef op 22-09-2021 om 20:11:
[..]
Ook weer lekker gechargeerd (Toevallig ben ik zo'n vrouw die zich aan het omscholen is). Ik ken op mijn werk iemand die altijd voltijds heeft gewerkt en alsnog een man heeft die haar belt met de vraag wat hij met de kinderen moet doen. En ik ken ook meerdere mensen die met een burnout zitten omdat fulltime werk en gezin teveel is. Je kunt ook zeggen dat die mensen de samenleving een groot plezier doen door zich niet zo over de kop te werken en in de ziektewet te belanden...over profiteren gesproken
Het is voor iedereen verschillend. De tbm'ers die ik ken zijn heus niet van het 'luie soort', doen heel veel vrijwilligerswerk en de betreffende gezinnen hebben relatieve rust, wat gewoon wordt ondergewaardeerd. Lang niet elk kind trekt het om 3 dagen in de week naar het kdv te gaan met wisselende leidsters of door de bso-juf naar zwemles gebracht te worden.
Misschien zijn het wel vaker mensen die wat gevoeliger zijn (met wat gevoeliger kinderen), een minder groot sociaal vangnet hebben (in de zin van opa en oma die kunnen bijspringen), gezinsleden hebben met gezondheidsproblemen of gewoon geen leuk werk deden voor ze thuis gingen blijven.
Oh okay, ik wist niet dat jouw mening beter is dan de mijne.
Ik zeg nergens dat een tbm lui is trouwens.
Maarre, als tbm zijn zo geweldig is, waarom ga je nu dan toch weer werken? En waarom ga je vrijwilligerswerk doen? Thuis zijn voor het gezin is toch het summum?
-Jutta- schreef op 22-09-2021 om 23:28:
[..]
Oh okay, ik wist niet dat jouw mening beter is dan de mijne.
Ik zeg nergens dat een tbm lui is trouwens.
Maarre, als tbm zijn zo geweldig is, waarom ga je nu dan toch weer werken? En waarom ga je vrijwilligerswerk doen? Thuis zijn voor het gezin is toch het summum?
Nou ja, wat is dit nou weer voor raars. Als je alleen maar 1 keus mag maken in het leven: tbm zonder enige activiteit thuis of werkend mens.
Ik vond jouw eerdere post ook behoorlijk gechargeerd.
Julali schreef op 22-09-2021 om 22:20:
[..]
Niet als je eigenlijk dolgraag meer tijd met je kinderen wil doorbrengen. Er zijn zoveel mannen die later spijt hebben dat ze niet meer aanwezig waren als vader.
Gestreken overhemden zijn leuk, maar ik denk dat veel vaders duizend keer liever in een gekreukt kloffie lopen, terwijl ze de kans krijgen hun kinderen echt te leren kennen, dan dat ze een perfecte huisvrouw thuis hebben zitten.
Uiteindelijk zijn die dingen die je noemt ook maar betrekkelijk, dat is het perfecte plaatje naar buiten. Als daaronder pijn en gemis ligt omdat je je leven niet kunt inrichten zoals je dat het liefste wil, dan is dat niks waard.
Fantaseer je er vaker over dat mannen eigenlijk allemaal een vrouw zoals jij willen?
Keetie schreef op 22-09-2021 om 22:25:
[..]
Heel goed je zegt het zelf : jij denkt = niet de waarheid.
Voor tweederde van de vaders is dit wel de waarheid. Ik vind dat een heel hoog percentage.
