Kinderen krijgen, maar er niet voor zorgen

Post #97

Lanza

"Alleen ik ben er wel gevoelig voor als ouders niet voor hun kinderen zorgen ja, dat valt me op. "

Je zou kunnen uitzoeken waar die gevoeligheid vandaan komt. Natuurlijk vindt iedereen hier dat ouders voor hun kinderen moeten zorgen. Jij komt nogal dwangmatig en neurotisch over. Ga dat eens onderzoeken, het is echt niet normaal. Het zegt iets over jou.

pluk

Ik vond vooral de zin: Die negativiteit is niet zo mijn ding,

Ok, die maakt mijn dag weer helemaal goed , dank!

On topic

Om even terug te komen op het onderwerp: natuurlijk kan goed ouderschap niet gemeten worden a.d.h.v criteria zoals ze hier voorbij komen.
Er zijn wel situaties waarin het ouderschap moeilijk is en waar de kinderen hieronder te lijden hebben. Je kunt dan een oordeel hebben, er schande van spreken, zelfs een melding doen bij het meldpunt, maar je kunt ook een helpende hand bieden. Wees die ouder van een vriend(innet)je die jou ook gezellig meeneemt na school, of de buurman-vrouw die een oogje in het zeil houdt. Zo kan ik wel honderden voorbeelden geven.
Het komt er wat mij betreft op neer dat als je zelf je zaakjes voor mekaar hebt, je om je heen kijkt wat er elders ontbreekt.

Die negativiteit is niet zo mijn ding.

Zegt iemand die alles wat afwijkt van haar eigen opvattingen ter discussie stelt op een manier waarover je hier meer kunt lezen.

http://www.enfait.nl/8-signalen-bewijzen-iemand-hypocriet-is/

Kranten columns & opinie

In kranten lees ik graag columns, opinie en ingezonden brieven. Ik kan er regelmatig helemaal mee oneens zijn, maar vind het boeiend te achterhalen waarom. Waar zit de denkfout bij de schrijver van het opiniestuk, of is mijn eigen denkraam te klein.
Nu gaat dat met de krant vaak beter dan met sociale media vanwege dat er een naam bij staat en er strenge redacteurs zijn. Bij zoiets als Facebook is veel te weinig redactie om nog boeiend te zijn. Forums zoals OO zijn anoniemer dan de krant, dus soms gaan meningen te ver om nog boeiend te zijn voor mij. En dat vind ik wel 'ns jammer.

Moedermop

"Forums zoals OO zijn anoniemer dan de krant, dus soms gaan meningen te ver om nog boeiend te zijn voor mij. En dat vind ik wel 'ns jammer."

Je zult het wel (deels) over mij hebben, maar toch vind ik dat een goeie motivatie. Zo vond ik die Yvan dan ook niet zozeer aanstootgevend maar vooral saai, ik ben om die reden uiterst zelden met hem in discussie gegaan..

Quote:

Er zijn wel situaties waarin het ouderschap moeilijk is en waar de kinderen hieronder te lijden hebben. Je kunt dan een oordeel hebben, er schande van spreken, zelfs een melding doen bij het meldpunt, maar je kunt ook een helpende hand bieden.

Het is niet mijn ambitie om alle problemen van anderen op te lossen. Er zijn zoveel kinderen die verwaarloosd worden, dat kan ik niet in mijn eentje oplossen en die drang voel ik ook niet. Ik laat het dan toch liever over aan de professionals die er hun werk van hebben gemaakt en er veel meer verstand van hebben.

Beter nog zou zijn als mensen beter zouden nadenken voordat ze aan kinderen beginnen, maar dat zal wel nooit gebeuren. Ik voel me een roepende in de woestijn.

Reactie

Ik geloof er niet in dat kinderen waarvan 1 vd ouders tegelmatig voor langere tijd aan het werk is op bijv een booreiland per definitie slecht af zijn. Juist in deze relatiesdenk je goed na over kinderen, kom daar maar eens om bij heel veel andere stellen. Er zijn er genoeg waarvan de ouders er de hele dag zijn door werkloosheid en er nóg eentje 'bij maken'.

Het wel of niet er altijd zijn zegt nike over hoe die kinderen worden opgevoed en hoe fijn ze het hebben. Een moeder alleen kan ook via zaaddonatie een kind krijgen, dit overdenkt zo iemand goed en ik denk dat al deze, goed overdachte situaties beter zijn dan élke vechtscheiding voor een kind.

Een kind heeft recht

zijn ouders te kennen. Dat recht bestaat niet voor niets. Anonieme zaaddonatie is sinds jaren verboden omdat het te schadelijk bleek te zijn.

Als je er niet bent kun je niet voor een kind zorgen, zo eenvoudig ligt het. Dan kun je nog zo leuk zijn als je die ene week in het jaar thuis bent, maar je vervult dan geen ouderrol. Dat is schadelijk voor een kind, dat is allang duidelijk. Kinderen die opgroeien zonder vader of zonder moeder belanden veel vaker in de criminaliteit, hebben hechtingsproblemen, verslavingsproblemen komen veel vaker voor.

Als je er niet kunt zijn, doe het dan gewoon niet. Je hóeft geen kind te krijgen hè?

Kennen

Triva: "Een moeder alleen kan ook via zaaddonatie een kind krijgen, dit overdenkt zo iemand goed (...)"

Antwoord Lanza: "Een kind heeft recht zijn ouders te kennen."

Maar we hadden het toch over zorgen? Wie zegt dat het kind van de zaaddonor deze vader niet kent?

Maar

jij trekt het zo idioot extreem. In welk beroep is men maar 1 week per jaar thuis?

Wie had het over anonieme zaaddonatie?

Dit is waarom men niet met jou wil discussiëren. Je roept steeds extremere dingen zonder in te gaan op de ander. Twee ouders die werkloos thuis zitten, financiële problemen hebben, veel ruzie maken, roken in huis etc. Is dat dan zoveel beter voor een kind?

Triva

Dat beeld had ik dus ook net voor me!

Quote:

O ja, tuurlijk. Daar zet je je wel even overheen als je onvruchtbaar bent of niet de juiste partner hebt. En het zijn ook altijd dezelfden die vinden dat anderen dat dan maar even moeten doen, net zo makkelijk als dat ze zelf wél kinderen hebben gekregen.

Het gaat niet om onvruchtbaarheid, maar om inschatten of je een kind iets te bieden hebt. Als jij liever de helft van de tijd elders bivakkeert, dan is het niet handig om een kind te krijgen. Je weet immers al bij voorbaat dat je er niet voor zal kunnen zorgen.

Nee

"Als jij liever de helft van de tijd elders bivakkeert, dan is het niet handig om een kind te krijgen. Je weet immers al bij voorbaat dat je er niet voor zal kunnen zorgen"

Nee je weet dat je er niet altijd bent dus zorg je dat er iemand anders is, je partner dus.

Net zoals jouw kinderen naar de opvang gaan, of naar opa/oma of een gastouder.

Overigens vind ik dat jij geen kinderen had moeten nemen als je zo in het leven staat: stel dat jij komt te overlijden.... Dan kun je niet voor je kind zorgen. Niet handig dus dat je kinderen hebt gekregen.

Oja

Reken eens uit hoeveel van de wakkere tijd vd week jij bij jouw kind zit. Hoeveel procent is dat?

Mijn vader was buschauffeur. Die was er dus wel eens niet in het weekend als andere vaders thuis waren. Die kwamen altijd doordeweeks laat thuis. Ik zag mijn vader op alle momenten vd dag wel eens. Ik vond dat veel fijner. Kinderen voed je niet alleen op tijdens het avondeten of in het weekend.

Aanwezigheid

Lanza het gaat jou alleen maar om het feit dat je als ouder aanwezig bent (er fysiek bent) en of het kind op tijd zijn natje en droogje krijgt, of het op tijd in bed ligt.
Volgens mij zorgen de fysiek afwezige ouders (met extreme banen) beter voor hun kinderen dan jij voor de jouwe.
Steeds maar posten op OO met twee kleine kinderen om je heen op zaterdagochtend dan ben je er fysiek wel maar mentaal niet.
Ik weet niet wat schadelijker is voor een kind. De hoeveelheid posts die jij haalt dat lukt mij met pubers en een hele kleine werkwerk, in verband met chronische ziekte, niet eens.

Lanza

"Het gaat niet om onvruchtbaarheid, maar om inschatten of je een kind iets te bieden hebt."

Precies, en anonieme zaaddonatie is iets anders dan een paar weken per jaar op een booreiland werken 🤣🤣

Juist

Met fulltime werken breng je maar marginaal meer tijd met je kind door dan gemiddelde booreilandwerker. Koffiemomentjes in de ochtend en een qualitymomentje in de avond doen daar niets aan af.

Triva: mijn schoonvader werkte ook in diensten (andere branche) en mijn man zegt hetzelfde als jij nu zegt. Die man was er vaak ook wel en maakte veel meer van zijn kinderen mee dan mijn vader met zijn reguliere baan met af en toe overwerken.

Daarnaast: kwaliteit gaat altijd boven kwantiteit.

Ik zie die twee rokende, hangende ouders van triva ook de hele dag voor de tv of achter de computer hangen. De kinderen scharrelen er omheen met een tuitbeker met ranja in hun ene hand en een speen in hun andere hand. Met een luier die op hun knieën hangt, want die had natuurlijk allang verschoont moeten zijn.

Wanneer is een kind dan beter af?

Verschoond

Hmmmm

Het gaat er om

dat je een kind een warm en stabiel thuis kunt bieden. Daar hoort bij dat je samen in een huis slaapt, zodat je er ook bij nachtelijke angsten er voor je kind kan zijn, of dromen, of de keren dat ze per ongeluk in hun bed plassen, of de keren dat ze ineens koorts hebben en je ze bij je in bed neemt.

Al die keren dat je samen ontbijt, in het park wandelt na school, naar de winkel, zwemles, naar een feestje, spelen na school, al die normale dagelijkse bezigheden die het leven voor een kind normaal maken, waar je misschien niet eens meer zozeer over nadenkt, maar die er wel bijhoren. Of bij zouden moeten horen.

Al die dingen kun je niet bieden als je er steeds weken niet bent. Het zou geen optie mogen zijn. Een kind heeft een thuis nodig, je kunt niet kiezen de ene keer wel de andere keer niet, hoe het je maar uitkomt. Een kind heeft toch echt 24/7 iemand nodig die tenminste stand by staat. Zo werkt dat nu eenmaal als je een kind hebt.

Kun je dat niet waarmaken, omdat voor jou je werk belangrijker is, dan is dat helemaal niet erg, maar is het wel beter om dan niet een verantwoordelijkheid op je te nemen die je niet kunt dragen.

#235

Lanza schreef:

Al die dingen kun je niet bieden als je er steeds weken niet bent. Het zou geen optie mogen zijn. Een kind heeft een thuis nodig, je kunt niet kiezen de ene keer wel de andere keer niet, hoe het je maar uitkomt. Een kind heeft toch echt 24/7 iemand nodig die tenminste stand by staat.

Mijn reactie:
Zo iemand noem je een ouder (m/v).

Juist Sinbads vrouw

Dat is een ouder. En of een van die ouders nou wat meer reist dan gemiddeld, op een boorplatform zit, uitgezonden wordt naar Mali (leger) dat maakt niks uit. Zolang ouders maar goed voor hun kinderen zorgen.

Mijn man reist ook veel. Helemaal niks van het lijstje van Lanza heeft ze ontbroken. Alleen lanza is van mening dat ouders altijd alles als gezin samen moeten doen. Alleen dan doe je het goed.

Dat is ook maar een mening.

Lanza

Jij hebt helemaal niks te vinden van ouders waarvan de één er maar om de paar weken thuis is (trouwens vaak zat is het ook week op/week af bij mensen die bv op een boot werken). Je kan onmogelijk beweren dat die kinderen geen goede opvoeding krijgen. Ik durf te wedden dat er genoeg kinderen van booreilandwerkers beter af zijn dan kinderen die aan jouw perfecte plaatje voldoen van twee ouders die er altijd zijn.

Ik herken echt een vroegere vriendin in de manier waarop jij achterloos in het rond oordeelt. Zij was ook zo simpel over alles: als je geen geld hebt krijg je toch 'gewoon' geen kinderen? Als je niet meer verliefd bent dan ga je toch 'gewoon' scheiden? Als vent vreemdgaat doe je hem toch 'gewoon' de deur uit? Of over mijn ADD en het feit dat ik vaak overal net te laat aan kom: dan ga je toch 'gewoon' eerder weg van huis? Of je spreekt later af? En als ze dan wilde afspreken maar ik kon toen niet omdat ik moest studeren zei ze wel eens: o maar dan doe je dat toch gewoon in het weekend? Ik ben altijd op zaterdagmiddag al klaar! En ze wás ook echt op zaterdag al klaar weet je dat? Maar zij woonde in een heel groot mooi altijd opgeruimd huis met ouders die alles op orde hadden. Niet dat ik het heel beroerd had hoor, maar het leven was gewoon niet zo simpel als hoe zij dat zag. Ook zij had trouwens heel vaak bevestiging nodig.
En ik denk dat dat ook jouw probleem is Lanza. Met genoeg geld en de perfecte baan en verdeling van de zorgtaken doen jullie het vast prima, als het allemaal klopt, maar je weet pas hoe iemand anders het met 'minder' ook redt als je zélf in zo een situatie beland. Jij weet gewoonweg niet hoe het is om, ik noem even wat, partner- en kinderloos te zijn op je 41e bijvoorbeeld. Met een wat karig inkomen. Die al 20 jaar droomt van moederschap en zich er dus al 20 jaar op heeft kunnen voorbereiden. Dan kan je er wat vinden als die met de eerste beste man die op haar pad komt een kind krijgt en er vervolgens alleen voor staat, maar IK ga er van uit dat zij echt wel genoeg liefde kan bieden voor het kind en dat ze er alles aan doen om het kind het maximale te kunnen bieden. Jij hebt daar NIKS over te vinden tot je met eigen ogen ziet dat het kind verwaarloosd wordt. Wat net zo hard gebeurt in gezinnen waar alles zo heel 'gewoon' is, overigens. Dat jij alles op orde hebt is voor een groot deel gewoon geluk. En echt niet volledig jouw eigen prestatie. Maar dat heb jij gewoon echt niet door en daarom ontbreekt het je aan empathie en nuance. Ja fijn voor jou, maar echt jammer voor de mensen ok je heen bij wie alles niet zo op rolletjes loopt.

Precies

"Triva: mijn schoonvader werkte ook in diensten (andere branche) en mijn man zegt hetzelfde als jij nu zegt. Die man was er vaak ook wel en maakte veel meer van zijn kinderen mee dan mijn vader met zijn reguliere baan met af en toe overwerken."

Mijn vader wist tenminste wat er overdag doordeweeks gebeurde, hoe zwaar de combi kinderen/huishouden is, hij deed alle boodschappen etc. Ik gun ieder kind een vader met wisseldiensten!

Lanza, ik heb mijn best gedaan omdat je aantoonde dat jij je best deed in de discussie over "feestjes" en ik het daar mee eens was. Nu blijf je doorgaan met onzinnig niet reageren op anderen en het in het extreme trekken. Bedoel je nu echt met #235 dat iemand dat ook niet mag doen als er thuis een partner en ook ouder van dat kind is?

Ga eens in op #227, 229 en 230 door eens iets te citeren en dáárop te reageren. Dát is discussiëren.

Overigens Lanza

vind ik dat met hoe jij ouderschap omschrijft (te allen tijde standby staan en er de hele tijd voor je kind zijn) je eigenlijk gewoon een thuisblijfmoeder of vader nodig hebt. Breng jij je 2-jarige naar een oppas? Vind ik nou niet kunnen i.c.m. wat jij beweert.
Ik ben nu thuisblijfmoeder bijvoorbeeld (wel een tijdje parttime vanuit huis gewerkt voordat de jongste werd geboren). En het feit dat ik als vrouw thuis blijf heeft een heel praktische reden, de kleinste krijgt nog borstvoeding (kolven, zou jij zeggen, maar niet ieder kind lust opgewarmde kolfmelk, helaas). We denken er aan om na de borstvoeding een periode te switchen, ik aan het werk en hij thuis, omdat wij het prettig en (voor ónze kinderen) nodig vinden dat er altijd iemand thuis is. Nu kan ik natuurlijk net zo hard over jouw situatie oordelen en zeggen: wérken jullie gewoon allebei met kleine kinderen thuis? Vind ik nou niet kunnen Lanza.
Maar gelukkig ben ik niet zo bekrompen en vind ik helemaal NIKS van ouders die allebei fulltime werken. In ieder geval niet voordat ik meer over ze weet dan alleen dit gegeven.

Wanneer je aan mannen

van de vorige generatie op hun sterfbed vraagt waar ze het meeste spijt van hebben, het feit dat ze hun kinderen zo weinig hebben gezien op nummer 1.

Het inzicht komt dus wel bij deze mannen, maar helaas veel te laat.