Klacht tegen juf
Ik wil een klacht indienen tegen de juf van mijn jongste zoon van 5. Ze had al problemen met hem in de klas van bij de start, ze wilde hem er gewoon niet bij. Hij is doorverwezen naar een observatiegroep om te kijken wat hij nodig heeft maar de juf heeft die groep allemaal negatieve dingen over mij als moeder verteld. Dus nu kunnen we geen goede start maken en dat is echt haar schuld. Ook ze moet niet als juf allemaal oordelen over mij als moeder uitspreken en die niet met mij bespreken maar wel aan de nieuwe groep doorgeven, Dat is gewoon echt fout van haar. Daarom wil ik klacht indienen want dat is echt heel fout en zo zorgt ze er ook oor dat ik en mijn zoon niet een nieuwe start kunnen maken. Kunnen jullie me helpen hoe ik dat ken adoen Ik wil echt serieucs genomene worden dat die juf gewoon niet meer kan werken ofzo want ze maakt echt grote fouten
Maar karenm2, dit klinkt toch heel goed? Jij hebt jezelf tijdens het gesprek zo te lezen echt heel veel beter in de hand gehad dan eerdere keren Het klinkt zo goed wat je schrijft! Dat je zei dat je een goede start wilt maken en wilt samenwerken.
Je hebt goed voor jezelf gezorgd dasr de drinkpauze en je hebt geconstateerd dat de mensen van school competentent lijken. Echt, je beschrijft dit gesprek zó anders dan je eerdere gesprekken, het klinkt héél veel beter, rustiger, stabieler.
En... ik lees geen enkel lelijk woord over je zoon. Ik lees dat de oude school school vond moeite heeft met gepast gedrag, dat hij ongeremd kan zijn. Dat zegt niets over je zoon al dan niet lief of aardig vinden. Alleen dat hij zijn emoties niet kan reguleren. En daar gaat de nieuwe school hem vast mee proberen te helpen. Echt, ik lees alleen maar bezorgdheid van de oude school en de nieuwe school die kennis en kunde lijkt te hebben voor de begeleiding van je zoon.
En dat ze zich zorgen maken over jouw stabiliteit. Dat kan en mag toch? de nieuwe school heeft, zo te lezen, nu al een sterkere vrouw gezien, minder labiel en zeker niet afwezig. Je bent een dappere vrouw en goed bezig.
Karen, wat superstoer dat je naar het gesprek bent gegaan!
En de medicatie heeft even tijd nodig om te werken. Houd vol.
Dikke knuffel 
wel heel confronterend zo'n gesprek he?
Maar je bent niet om je heen gaan staan, je bent erbij gebleven en dat kon je hiervoor niet.
En nee dit is niet leuk om te horen maar dit is zoals je op dit moment overkomt. En ja, dat doet pijn, en dat mag er zijn. Maar dat is nu juist waar je de hulp voor hebt, voor jezelf en voor je zoon.
Je komt niet op magische wijze van A naar Z, dat is gewoon verdraaid hard werken. En de school en jouw therapeut gaan jullie daar bij helpen.
Vergeet die oude school, die hadden niet de juiste gereedschapskist om jullie te helpen. Dat zagen ze goed, dus ben je nu bij deze school met een andere uitgebreidere gereedschapskist. Nu is het zoeken naar de juiste schroef, plug en schroevendraaier. Dat duurt even.
Maar om die combinatie te vinden miet je wel alle omstandigheden weten.
Is het een holle muur of niet, zit er nog ergens een waterleiding, een gasleiding of electriciteitsleiding verstopt?
En al die dingen zijn ze nu aan get onderzoeken. En jij en zijn hele gezin zijn onderdeel van die muur.
En straks over een paar jaar zit er een mooi nieuw behang op, hangt de plank met foto's van jullie stevig aan de muur en kijk je er met trots naar: dat hebben we maar mooi bereikt.
Nu zit je alleen in de stof van de verbouwing, eerst de fundamenten goed zetten en dan kunnen jullie bouwen.
Een dikke knuffel wat dit was weer een grote stap vooruit ook al voelt dat nog niet zo.
Karen, ontzettend goed gedaan!! Complimenten en petje af.
Waterpauze gevraagd, kalm gebleven, aantekeningen gemaakt, gezegd dat je wilt samenwerken, gezegd dat je het niet eens bent met bepaalde oude opmerkingen: een dikke 10 voor dit gesprek. Zo doet de nieuwe Karen dat.
Natuurlijk was het spannend en voelde je daarna de spanning, maar echt, je hebt het heel goed gedaan.
wat geweldig knap van je! je bent ondanks al je paniek het gesprek aangegaan, daarbij zó in control gebleven dat je er zelfs voor jezelf kon zijn en hebt een goed gevoel over hoe het ging.
natuurlijk donder je daarna om! iemand zonder gedoetjes zou hiervan bij moeten komen, moet je nagaan hoe het dan voor jou moet zijn! twijfel ook niet aan jezelf of de medicijnen. deze emoties en momenten mogen er gewoon zijn en gaan weer over. dit is de uitbarsting nadat je iets geweldigs maar verschrikkelijk moeilijks hebt gedaan.
zoals gezegd had ik een vader met dikke issues dus iemand met vergelijkbare issues staat bij mij meteen 17-0 achter dus als IK al trots op je ben dan zegt dat wat.
en nee, het zal niet goed blijven gaan, maar dat is bij niemand zo dus vallen, opstaan en weer door.
Ik vind dat je het goed gedaan hebt. Ik hoop dat je ook weer wat vertrouwen krijgt dat mensen op school het beste met je kind voor hebben. Ik zie niet per se iets negatiefs over je kind in de overdracht. Er wordt gedrag beschreven dat je zoon vertoonde. En aangezien hij wel eens andere kinderen sloeg en de juf beet, vind ik dat niet onterecht. Hij zit immers niet voor zijn zweetvoeten op de observatiegroep. Ze krijgen daar wel meer van zulke overdrachten. Kinderen die zich de hele dag voorbeeldig gedragen komen daar niet.
Blijkbaar kwam jij op school niet altijd stabiel over. Dat kan. Dat kwam je hier op het forum ook niet en daar heb je al grote stappen in gezet. Daar mag je trots op zijn. Laat dus nu het tegendeel zien op de nieuwe school.
Er staat ook dat je zoontje zich niet veilig zou voelen. Dat komt natuurlijk ergens vandaan. Ik zou dat overigens na een jaar niet meer wijten aan 'hij moet wennen, want hij zit er pas net'. Dat is net zoiets als zeggen dat de juf teveel van hem verwacht omdat hij nog zo klein is. Scholen verwachten leeftijdsconform gedrag per groep. Dus in groep 1 verwachten ze dingen van kinderen die je mag verwachten van vierjarigen.
Een beschrijving van gedrag zegt ook niks over een kind wel of niet leuk vinden en over ouderschap. Het zegt dat je kind op sommige vlakken gedrag laat zien dat niet leeftijdsconform is en problematisch voor zijn eigen ontwikkeling en positie in de groep. Een kind van vier/vijf jaar kan dat niet alleen oplossen, dus heeft daar hulp bij nodig.
Natuurlijk is het niet leuk als je kind problemen heeft en andere mensen dit ook zien en benoemen. Maar van ontkennen is nog nooit iets beter geworden. En ik spreek uit ervaring.
Wat fijn om te lezen dat dat gesprek goed is gegaan, Karen!
Ik heb weinig toe te voegen aan de mooie reacties daarop van andere forummers, behalve dan dat ik hoop dat je het ooit ook kan zien zoals wij: je mag trots zijn! Dit was een hindernis die je succesvol hebt genomen 
hoi Karen,
Alweer weekend, hoe gaat het nu.
Begint je zoon al wat te landen in zijn nieuwe groep?
Want zo'n overgang is best lastig als je bijna of net 5 bent.
Er zullen nog veel gesprekken gaan volgen maar als je die aangaat zoals je dit afgelopen gesprek hebt gedaan. Met spanning vooraf maar met een plan gaan die vast goed.
Spannend zullen ze blijven, dat heeft elke ouder, want he, het gaat wel over jouw kind.
Lukt het nu ook beter om op een andere manier met jouw spanning om te gaan?
Dat is heel knap. Ook nodig maar het blijft knap.
Dikke knuffel, blijf hier 'praten' wij zijn er voor je.
Je kan je tijd en energie maar 1 keer besteden, kies wijselijk.
De jongste heeft nog steeds moeite om te wennen op de nieuwe groep. Het gaat wel al beter in de ochtend om hem naar school te krijgen en hij vind zijn nieuwe juf ook lief zegt hij. Dat stelt me wel een beetje gerust dat ik niet de foute keuze gemaakt heb en dat ik moet stoppen met piekeren. De nieuwe juf praat ook niet negatief over hem maar wel dat hij veel moeite heeft met wennen en als iets niet voorspelbaar is voor hem. Maar dat is best normaal toch als je nog maar 5 bent. Ik vind ook dat ze hem daar wel vaak apart zetten. Ze laten hem niet alleen dan maar toch is het voor hem niet goed als hij zich anders voelt dan de andere kinderen en zo kan h ij het ook niet leren toch.
Over de school van oudste zit ik ook te piekeren omdat ik het gevoel heb dat zijn nieuwe juf op die school ook weet van die overdracht en alle problemen met de juf van de jongste daar. En dat ze anders naar hem kijkt nu, dat zou ik heel oneerlijk vinden maar ik kan er niks tegen doen. Ze zegt ook dat hij moet lezen omdat hij wat moeite heeft na de vakantie. Daar maak ik me ook zorgen over want dat kon hij echt prima er was vorig schooljaar nooit een probleem. En het is ook niet makkelijk om thuis veel te lezen met de oudste want dan gaat de jongste druk doen en dan raakt de oudste afgeleid.
Met mezelf gaat het ook niet zo goed. Wel met niet drinken en daar ben ik ook best wel trots op want ik heb veel spanning nu het is heel lastig. Bedankt iedereen voor de steun want dat helpt me ook. Dan voel ik me minder alleen als ik hier kan lezen en schrijven.
Mijn complimenten dat het je lukt om niet te drinken! Ik zei toch al de vorige keer dat je even een dipje had dat dat jammer was maar dat je er niet over moest blijven piekeren maar gewoon denken “dat ging even mis, vanaf nu probeer ik het beter te doen”. En het is je gelukt!!!!!!!
hou nog even vol en geef je kinderen de tijd om te wennen. Ook dat gaat misschien met horten en stoten, maar jij wil ze helpen, de school wil ze helpen, dus dat komt vast goed.
over dat lezen. Kun je de jongste ‘s avonds naar bed brengen en dan met de oudste een kwartier lezen?
Blijf dat vooral doen, Karen! Ik vind het erg moedig van je, dat je hier zo eerlijk durft te posten.
karenm2 schreef op 08-09-2025 om 21:42:
De jongste heeft nog steeds moeite om te wennen op de nieuwe groep. Het gaat wel al beter in de ochtend om hem naar school te krijgen en hij vind zijn nieuwe juf ook lief zegt hij. Dat stelt me wel een beetje gerust dat ik niet de foute keuze gemaakt heb en dat ik moet stoppen met piekeren. De nieuwe juf praat ook niet negatief over hem maar wel dat hij veel moeite heeft met wennen en als iets niet voorspelbaar is voor hem. Maar dat is best normaal toch als je nog maar 5 bent. Ik vind ook dat ze hem daar wel vaak apart zetten. Ze laten hem niet alleen dan maar toch is het voor hem niet goed als hij zich anders voelt dan de andere kinderen en zo kan h ij het ook niet leren toch.
Over de school van oudste zit ik ook te piekeren omdat ik het gevoel heb dat zijn nieuwe juf op die school ook weet van die overdracht en alle problemen met de juf van de jongste daar. En dat ze anders naar hem kijkt nu, dat zou ik heel oneerlijk vinden maar ik kan er niks tegen doen. Ze zegt ook dat hij moet lezen omdat hij wat moeite heeft na de vakantie. Daar maak ik me ook zorgen over want dat kon hij echt prima er was vorig schooljaar nooit een probleem. En het is ook niet makkelijk om thuis veel te lezen met de oudste want dan gaat de jongste druk doen en dan raakt de oudste afgeleid.
Met mezelf gaat het ook niet zo goed. Wel met niet drinken en daar ben ik ook best wel trots op want ik heb veel spanning nu het is heel lastig. Bedankt iedereen voor de steun want dat helpt me ook. Dan voel ik me minder alleen als ik hier kan lezen en schrijven.
Je geeft een aantal keer aan dat je zijn gedrag passend vindt voor een kind van 5. Uit de reacties en acties van de leerkrachten lijken zij daar anders over te denken.
Misschien is dat een punt voor een gesprek?
Waarom vinden jullie dat zijn gedrag niet passend is bij een 5 jarige?
Waarom zetten jullie hem apart?
En dan je zorg erbij " want zo kan hij zo niet leren?"
Nou vraag ik me af of leren op dit moment op 1 staat of dat dat structuur leren kennen is. Dat zijn vragen die kan stellen.
Samen lezen kan heel klein hè. Bijvoorbeeld als je de kinderen los van elkaar naar bed brengt.
Heb je ooit iets van opvoedingsondersteuning gehad? Deze mensen kunnen je misschien handvaten geven hoe het thuis anders te organiseren. Zeker omdat ik lees dat je jongste druk gaat doen als de oudste aandacht krijgt. Dat is voor niemand leuk.
Je bent goed bezig!
karenm2 schreef op 08-09-2025 om 21:42:
De jongste heeft nog steeds moeite om te wennen op de nieuwe groep. Het gaat wel al beter in de ochtend om hem naar school te krijgen en hij vind zijn nieuwe juf ook lief zegt hij. Dat stelt me wel een beetje gerust dat ik niet de foute keuze gemaakt heb en dat ik moet stoppen met piekeren. De nieuwe juf praat ook niet negatief over hem maar wel dat hij veel moeite heeft met wennen en als iets niet voorspelbaar is voor hem. Maar dat is best normaal toch als je nog maar 5 bent. Ik vind ook dat ze hem daar wel vaak apart zetten. Ze laten hem niet alleen dan maar toch is het voor hem niet goed als hij zich anders voelt dan de andere kinderen en zo kan h ij het ook niet leren toch.
Over de school van oudste zit ik ook te piekeren omdat ik het gevoel heb dat zijn nieuwe juf op die school ook weet van die overdracht en alle problemen met de juf van de jongste daar. En dat ze anders naar hem kijkt nu, dat zou ik heel oneerlijk vinden maar ik kan er niks tegen doen. Ze zegt ook dat hij moet lezen omdat hij wat moeite heeft na de vakantie. Daar maak ik me ook zorgen over want dat kon hij echt prima er was vorig schooljaar nooit een probleem. En het is ook niet makkelijk om thuis veel te lezen met de oudste want dan gaat de jongste druk doen en dan raakt de oudste afgeleid.
Met mezelf gaat het ook niet zo goed. Wel met niet drinken en daar ben ik ook best wel trots op want ik heb veel spanning nu het is heel lastig. Bedankt iedereen voor de steun want dat helpt me ook. Dan voel ik me minder alleen als ik hier kan lezen en schrijven.
Het is niet gek dat jongste nog moet wennen, zo te horen krijgt hij daar ook tijd voor van de juf. A
Ik denk dat het goed is om te bedenken dat het uit de klas plaatsen geen straf is. Dat is om je jongste te helpen om tot rust te komen wat in de groep nog niet lukt. Hij krijgt dan 1 op 1 tijd en zo de rust om tot zichzelf te komen. Fijn dat dat mag en kan.
Probeer niet alle tips die je krijgt vanuit school als een aanval te zien. Dat kinderen na de zomervakantie wat minder goed gaan met lezen is helaas bekend. Er is zelfs een naam voor, de zomerdip. De juf heeft dit vast met meer ouders besproken. Dat is ook waarom er zo vaak gezegd wordt dat je in de zomervakantie moet blijven lezen met je kind.
Het enige wat helpt om de zomerdip weer uit te komen is lezen. Dat hoeft geen half uur per dag maar 10 minuten ofzo. Probeer dat te zien als echt tijd voor de oudste. Voor hem ook fijn om even al jouw aandacht te krijgen. Zo te lezen vraagt jongste wel veel aandacht (door druk te doen als je met oudste bezig bent) dus die tijd echt voor oudste is echt heel fijn. Misschien inderdaad rond het slapen gaan. Jongste op bed met oudste nog even lezen, dat mag ook in bed.
Knap dat het je lukt nuchter te blijven. Succes!
proud of the new Karen!
heel knap gedaan, je doet veel met de tips die je hier krijgt.
Een klacht indienen: kost je heel veel negatieve energie die je nu eigenlijk niet hebt. Daarnaast staan er niet echt gekke dingen in het verslag wat ik zo kan lezen. Het brengt je niets. Focus je op jezelf en de nieuwe situatie, want hoe moeilijk ook. Je kan t!
