Opvoeden in de huidige maatschappij

Ik denk dat elke tijd zo zijn eigen uitdagingen heeft. Het is verleidelijk om te denken dat een andere tijd of een andere wereld probleemloos zal zijn. De nieuwe generatie, de kinderen, zullen voor uitdagingen komen te staan die wij niet gekend hebben. Volgens mij is het belangrijkste dat zij daarvoor toegerust zijn, en dan is het aan jezelf om te bedenken wat het kind daarvoor nodig heeft. Ondertussen heb je natuurlijk ook je eigen normen en waarden, je eigen cultuur, je eigen grenzen. Die geef je ook mee. Waarom vind je social media niet goed, bijvoorbeeld. Maar op een dag komt je kind ermee thuis. Wat wil je dan, verbieden wegstoppen of kijken wat je kind ermee kan, waarom het 'leuk' is en waar de risico's zijn. 
Er zijn politieke partijen die terug willen naar de jaren vijftig, toen was geluk nog heel gewoon. Maar in die tijd wilden de mensen vooruit, weg uit de woningnood, de macht van de kerk, de hierarchische sfeer, meer zeggenschap over je eigen leven. Kun je voorstellen, een televisie met twee kanalen, zodat iedereen hetzelfde gezien had en je met elkaar altijd daarover kon praten. Wim Sonneveld zingt erover: wat leefden ze eenvoudig toen.....
Sommige bewegingen gaan nog verder terug,naar wat zij denken dat er oorspronkelijk in de natuur was en mensen toen leefden. Die betrekken een tiny house op een flink stuk grond en genieten van de bloemetjes en de bijtjes. 
Persoonlijk geloof ik niet in achteruit leven, maar ik realiseer me heel goed dat er grote uitdagingen aankomen voor de generatie van jouw kind en mijn kleinkinderen. Ik heb er vertrouwen in dat zij daarin hun weg zullen vinden, hoewel ik het helaas niet helemaal zal meemaken. 

Ik maak mij niet zo zeer zorgen over de dingen die jij noemt in je op.
Waar ik mij wel eens zorgen over maak is of mijn kind, straks als hij puber is, nog wel zelf veilig over straat kan. Media heeft daar wel een rol in. Maar dat 13 jarigen elkaar tegenwoordig al onder bedreiging van een mes beroven vind ik toch wel heftig.  ( En dan wil ik er nog niet eens over nadenken dat ze die messen ook gebruiken).

Bailey26 schreef op 04-10-2025 om 09:06:

Ik maak mij niet zo zeer zorgen over de dingen die jij noemt in je op.
Waar ik mij wel eens zorgen over maak is of mijn kind, straks als hij puber is, nog wel zelf veilig over straat kan. Media heeft daar wel een rol in. Maar dat 13 jarigen elkaar tegenwoordig al onder bedreiging van een mes beroven vind ik toch wel heftig. ( En dan wil ik er nog niet eens over nadenken dat ze die messen ook gebruiken).

Herkenbaar. En hoewel ik heel open-minded ben, hoop ik stiekem dat onze kinderen hetero zijn en niet van geslacht willen veranderen. In veel landen wordt iets anders niet of maar moeilijk geaccepteerd en ik zou niet willen dat ze daar problemen mee zouden krijgen. Maar ja, dingen als gender en seksuele voorkeur kan je niet beïnvloeden als ouders, dat is ook absoluut niet mijn doel, maar ik geloof dat het voorlopig nog het "makkelijkst" is als je heteroseksueel bent en het geslacht aanhoudt waarmee je geboren bent. Zeker als ik kijk naar Amerika met Trump, maar ook andere landen waar dit (nog) niet geaccepteerd wordt of zelfs strafbaar is. 

Ongezonde aanbiedingen zijn er omdat er markt voor is. Mensen willen daarvan genieten en vinden dat hun gezondheid zaak van de dokter is, die dan ook plichtsgetrouw alles voor je repareert met operaties en medicijnen, ook al ben jij daar strikt genomen verantwoordelijk voor door je eigen keus. 

Die artsen hebben daar dan weer een goed betaalde baan aan, en de wetenschap kan weer slimme medicijnen en andere uitvindingen in de markt brengen waardoor een levendige handel ontstaat rondom gezondheid. En iedereen betaalt ervoor en niemand krijgt een dankjewel als hij maar een kleine afnemer is van dit soort producten.

Niets beloont keurig gedrag dus, tenminste niet hier. Men gaat voor de economie. Men moet consumeren! Ik denk dat er veel minder immigratie was geweest zonder al die arbeid die noodzakelijk is om de hele rataplan in stand te houden. Maar geen nood, ook daar is een hele industrie omheen gebouwd, waar wéér groepen profijt van hebben. Die een pokkenhekel hebben aan mensen die daar grote overlast door ervaren en steeds kwader worden. Die worden dan maar als racist geframed.

Als jouw kind gewend is om gezond te eten,, zal het later vast wel eens ongezonde snacks kopen, maar ook merken dat die uiteindelijk minder lekker zijn. 

Ik denk dat hetzelfde geldt voor verslavende media: die zijn een tijdje leuk, maar als je gewend bent met elkaar te praten tijdens een maaltijd, buiten te spelen of sporten of muziek te maken of schaken, gaan die media ook vervelen.

Dat kun je wel willen, daar mag je over fantaseren,  maar de realiteit is dat je in deze wereld leeft en daar zo goed en zo kwaad je leven leeft. Vroeger was het maar deels anders.
Mijn oma kreeg 3 van de 6 kinderen in oorlogstijd. Je past je aan, ontwikkelt mee. Het gaat zoals het gaat. C'est la vie

Ik heb altijd opgevoed op gevoel.  Dat betekent dat mijn kinderen soms dingen mochten die andere ouders niet goed vinden en soms andersom. Als kinderen ouder worden is het nou eenmaal zo dat ze in aanraking komen met zaken waar je vraagtekens bijzet.  Ik heb altijd voldoende vertrouwen in mijn opvoeding en mijn kinderen gehad zodat ze langs die "verleidingen" of normen en waarden konden navigeren.

Vroeger lijkt altijd beter omdat we weten hoe dat is afgelopen en omdat alles er terugkijkend ook veel minder complex uitziet dan toen we er nog middenin zaten. Er zijn nu immers geen keuzes meer over vroeger. 
Je kunt niet terug naar vroeger. Gewoon niet.
En hoe je nu met de dingen van nu omgaat daar is ook genoeg keuzevrijheid in (ik snap dat je dat juist lastig vindt, maar het lijkt mij ook een pluspunt dat je opties hebt). Leef je kind voor hoe jij in het leven staat, en dan pikt het daar de goede dingen wel uit. Verder bestaat opvoeden toch vooral in je kind in leven houden, zoveel mogelijk goede dingen meegeven en bijbrengen zodat het stevig voorbereid zelf de wereld kan gaan verkennen. En lief voor je kind zijn, op een volwassen manier. Zelfs dat vinden sommige ouders al lastig genoeg.
De wereld glad trekken voor je kind is niet mogelijk en ook helemaal niet wenselijk. In elke tijd is er wel wat en daar zullen ze zelf mee om moeten leren gaan. De tijd waarin mijn moeder opgroeide had zeker uitdagingen, de tijd waarin ik jong was ook, mijn kinderen hadden weer met andere dingen te maken. 
Maar de grote lijnen zijn toch hetzelfde: je weg vinden in het leven met jezelf en met anderen.
De huidige politiek is heftig, maar dat was hij toendertijd ook alleen weten we dat niet meer of we waren er nog niet. Mensen denken meestal dat zij in roerige tijden leven. Nou, misschien geldt dat wel voor elke tijd.

Je doet je best, meer kun je niet.

Wij zullen best wat steken hebben laten vallen, zoon is ook nog "bijzonder", communicatief niet erg vaardig en te slim. Veel uitdagingen op dat vlak.

Ons uitgangspunt was altijd: "Aanbieden waar om gevraagd wordt". 

Dat hoeven geen Nintendo's te zijn, maar wel boeken en zelfs een reisje Parijs toen hij acht jaar was. Kijken waar "Rémi de Rat" werkte en waar de "Drie Muisketiers" waren geweest. Hij moest zelf met behulp van een kaart en een metro-overzicht uitzoeken waar we naartoe moesten. 

Dit weekend is het "Weekend van de Wetenschap". Klinkt hoogdravend, maar is superleuk. Echt iets waar hij jarenlang naar uitkeek.

Wij gingen altijd naar het Zernikecomplex in Groningen, vanaf 5 jaar. Knutselen, proefjes. (Wat gebeurt er met een negerzoen in een vacuüm?)

https://weekendvandewetenschap.nl/

https://zpannendzernike.nl/

Leef je zelf al langzamer? minder werken, minder meelopen, enz.?

Even inhaken op je bericht: jij schrijft zelf in je openingsbericht: “Als kijk naar snelle/drukke kindertv van tegenwoordig of nadenk over influencers en sociale media. Als ik langs alle ongezonde aanbiedingen in de supermarkt loop.”

Dat was vroeger ook zo – mijn kinderen zijn nu 30 en 25, dus hebben die ongezonde producten gegeten/gedronken. Er was ook niet zoveel informatie als nu (ik dacht dat kindercola en fristie een goede oplossing was 🙈). Ze keken ook vaak Nickelodeon, soms meer dan ik had gewild, maar het kwam ook weleens goed uit als ik moest koken; dan konden ze even zelfstandig tv kijken.

Nu zijn ze volwassen: één is vegan, beiden kijken geen tv, en ze roken of drinken niet. We hebben geprobeerd ze op te voeden met het idee dat ze niet alles klakkeloos moeten aannemen, zelf moeten nadenken, aardig moeten zijn voor anderen en verder moeten kijken dan hun neus lang is. Natuurlijk heeft onze opvoeding een rol gespeeld, maar minstens zo belangrijk waren hun vrienden en sociale leven: het ene kind heel uitbundig, het andere meer een einzelgänger.

Ik herken ook dat veel van wat er nu om ons heen gebeurt soms overweldigend kan voelen. Het is lastig om te bedenken hoe je je kind daarin een gezonde balans kunt laten vinden. Tegelijkertijd merk ik dat je op jonge leeftijd nog veel invloed hebt: je kunt samen kijken welke tv-programma’s of spelletjes passen, uitleggen waarom sommige dingen minder goed zijn, en zelf laten zien hoe je kritisch naar de wereld kijkt. Probeer ook gezonde keuzes leuk te maken – samen koken, kleurrijke groentehapjes of smoothies – en merk dat jekinderen daar vanzelf voorkeuren door ontwikkelen.

Vooral voorbeeldgedrag helpt: rustig blijven, aardig zijn voor anderen, nadenken over wat je doet. Ook sociale vaardigheden zijn belangrijk, dus spelletjes spelen, samen delen en samenwerken oefenen. En soms is het gewoon goed om los te laten en je kind zelf dingen te laten ontdekken, zodat het leert keuzes maken en veerkrachtig wordt.

Je hoeft niet alles te controleren, maar door keuzes aan te bieden, zelf het goede voorbeeld te geven en af en toe samen stil te staan bij wat er om je heen gebeurt, kun je je kind een stevige basis geven in deze drukke wereld.

Ik ben (van de) oud(e stempel)! En dat zal mijn mening ongetwijfeld kleuren.
Ik begrijp het ook niet allemaal wat tegenwoordig allemaal moet kunnen, moet mogen.

En dan wordt er gezegd: ja, maar elke generatie vind dat de kinderen (te) vrijgevochten zijn. Dat is waar. Maar elke nieuwe generatie begint waar de vorige is geëindigd en daar zit voor mij het probleem. Het is niet erg dat een nieuwe generatie het anders doet dan de vorige, maar dat de grenzen steeds ruimer worden, dat vind ik (ik!) problematisch. In de jaren 70 werd er gegaan tot 10, in de jaren 90 ging men van 10 tot 20, in 2000 vertrok men bij 20 en ging het tot 30 en ga zo maar verder. Hoe oud zijn de kinderen als ze al hun eigen gsm hebben? En ouders die zeggen dat ze daar niet aan meedoen worden door hun kind zodanig onder druk gezet dat ze wel moeten toegeven. Want de maatschappij oefent op het kind druk uit. Vroeger was er een verticale hiërarchie (grootouders, ouders, desnoods tantes en ooms). Nu is de hiërarchie horizontaal geworden: iedereen beïnvloedt iedereen: de buren, de juffen, de muziekschool, tekenacademie en ballet, de medeleerlingen in de klas, de vrienden van waar ook. 

Misschien was het vroeger niet beter, maar zeker anders (en ik denk op sommige punten wel beter).

letterkoekje schreef op 04-10-2025 om 15:03:

Ik ben (van de) oud(e stempel)! En dat zal mijn mening ongetwijfeld kleuren.
Ik begrijp het ook niet allemaal wat tegenwoordig allemaal moet kunnen, moet mogen.

En dan wordt er gezegd: ja, maar elke generatie vind dat de kinderen (te) vrijgevochten zijn. Dat is waar. Maar elke nieuwe generatie begint waar de vorige is geëindigd en daar zit voor mij het probleem. Het is niet erg dat een nieuwe generatie het anders doet dan de vorige, maar dat de grenzen steeds ruimer worden, dat vind ik (ik!) problematisch. In de jaren 70 werd er gegaan tot 10, in de jaren 90 ging men van 10 tot 20, in 2000 vertrok men bij 20 en ging het tot 30 en ga zo maar verder. Hoe oud zijn de kinderen als ze al hun eigen gsm hebben? En ouders die zeggen dat ze daar niet aan meedoen worden door hun kind zodanig onder druk gezet dat ze wel moeten toegeven. Want de maatschappij oefent op het kind druk uit. Vroeger was er een verticale hiërarchie (grootouders, ouders, desnoods tantes en ooms). Nu is de hiërarchie horizontaal geworden: iedereen beïnvloedt iedereen: de buren, de juffen, de muziekschool, tekenacademie en ballet, de medeleerlingen in de klas, de vrienden van waar ook.

Misschien was het vroeger niet beter, maar zeker anders (en ik denk op sommige punten wel beter).

Ik herken dat helemaal niet.  Ik ben geboren in 79. In mijn jeugd was er drugs, sex en veel meer ongein.  Ik vind juist dat de kinderen van tegenwoordig een stuk puriteinser en dat zie je ook in de maatschappij.  Waar ik vroeger met mijn moeder gierend van het lachen naar seks voor de Buch keek,  kan ik me nu niet voorstellen dat met mijn eigen dochter te doen ( zou ik ook niet willen).  Wij hingen altijd op straat,  en haalden daar echt wel kattenkwaad uit.  Fikkie stoken, belletje trekken, strijkers afsteken en roken etc. ( en dan was ik nog braaf) Ik geloof dat in de 23 jaar dat ik in mijn huis woon er letterlijk 1x belletje is getrokken.  Ik vind de kinderen van nu echt veel bewuster van de wereld om hen heen.  Wij waren veel minder correct.