School is heel negatief over mijn kind
Mijn jongste zoon van 4 (bijna 5) heeft problemen op school. De juf en nog meer de IB’er kijken erg negatief naar hem en ze maken zich veel zorgen over zijn gedrag. Ik doe mijn best om met hun in gesprek te blijven en ook te vragen of ze positief naar hem kunnen kijken maar dat helpt niet zoveel en het wordt alleen maar erger. Mijn zoon heeft observaties en onderzoeken gehad en dat is nu ook besproken maar daar komt ook niks duidelijk uit. Buiten dat ze zich zorgen maken over zijn ontwikkeling maar dat is natuurlijk heel erg vaag. Vandaag weer een gesprek gehad en het advies is dat hij dit schooljaar nog blijft in zijn klas maar dat hij daarna naar een observatieplaats gaat, ergens waar hij ze naar zijn gedrag kijken en hij ook les krijgt dan. Maar dat is niet op zijn school dat is helemaal ergens anders. Het voelt alsof ze van hem af willen. Vorige week was hij zelfs geschorst, ik vind dat niet normaal dat je dat met een kleuter doet, dan wil je hem er gewoon niet bij.
Hebben jullie tips (geen kritiek want ik doe mijn best en ik ben een goede moeder voor mijn kinderen) hoe ik het nu verder kan aanpakken. Ik heb zoveel stress en ik weet niet wat te doen. Ik wil het beste voor mijn zoon. Maar dat is niet hem wegsturen. Ik weet dat in gesprek blijven belangrijk is en meewerken met hulp maar hoe doe ik dat als ze steeds meer hulp willen zonder dat die hulp echt helpt.
wat misschien ook nog een optie is, is video-interactiebegeleiding. Toen ik nog in het onderwijs werkte hebben we dit wel eens toegepast. Op de eerste plaats om zelf als leerkracht punten uit te halen om een kind beter te kunnen begeleiden. Soms werd er ook voor gekozen om beelden met ouders te delen zodat ze echt goed zagen wat er gebeurde in de groep. Wel belangrijk dat dit dan samen gebeurd met leerkracht en video-interactie begeleider met aandacht voor de privacy van de andere kinderen
DeOnbekende schreef op 01-06-2025 om 18:29:
[..]
Dat doet iedere school wel in een bepaalde vorm
Degene waar ik op reageer heeft het over een dag meelopen.
'Een dagje', zegt ze. Bij onze kinderen was het ook een halve dag dus zo apart en uitzonderlijk is het nou ook weer niet. Het is niet zo dat als jij er nog nooit van gehoord hebt, het niet bestaat. Vragen kan altijd.
Maar dit soort details zijn in dit topic helemaal niet belangrijk dus on-topic maar weer.
DeOnbekende schreef op 01-06-2025 om 14:59:
[..]
Heel apart en een grote uitzondering, ik heb dat gelukkig echt nog op geen enkele school meegemaakt en er ook nog nooit van gehoord.
Waarom 'gelukkig"?.
Waarom is het absurd om binnen de dagelijkse praktijk, dus letterlijk in de klas een moeder te laten meedraaien met haar kind, als bijv niet zozeer agressief gedrag het probleem is, maar wat daaronder zit, bijv een gevoel van onveiligheid in de grote groep en wat langer de tijd nodig hebben om te wennen.
Nogmaals dat geld niet voor al het probleemgedrag. Maar ik snap de aversie hier tegen niet? Komt zelfs een beetje raar over ook: van school wisselen kan altijd nog en wat is er mis om met een plan van aanpak moeder ook hierbij te betrekken? En dat het na een maand veel beter gaat en er ruimte ontstaat voor een positieve groei in ontwikkeling....echt waarom zou dat raar zijn? Mooi toch dat dit zo kan
Misschien een eigen topic openen over meekijken ja of nee ?
Hoe is het nu Karin ?
karenm2 schreef op 28-05-2025 om 00:11:
[..]
Maar als die hulp van het speciaal onderwijs nu naar de gewone klassen zou komen dan zou dat toch beter zijn? Dan moeten kinderen niet zo snel weg uit hun klas waar ze net iedereen kennen.
Hoi Karen,
Ik heb niet alles gelezen dus misschien is het al gezegd. Ik begrijp je gevoel dat het zo’n grote stap is en dat je gevoel is dat het beter is om hem in een veilige ongeving te laten.
In mijn omgeving ging een kind met soortgelijk gedrag bij de kleuters ook naar een observatieplek. Pas toen hij daar was lukte het dit kind zich te ontwikkelen.
In een groep van 30 waar vanalles gevraagd werd wat dit kind helemaal niet kon (want te veel prikkels en overvragen) ontwikkelde hij niet. Sterker nog, hij stond stil of ging zelfs achteruit.
Nu hebben ze een goede kijk op wie dit kind is en wat het nodig heeft en het mooie is, het is allemaal geen vaststaand gegeven. Het kind krijgt de ruimte om zich te ontwikkelen, wat een rust heeft dit gegeven voor dit kind.
Ouders in de klas lijkt mij een heel raar iets. Zeker als ze er alleen maar zijn, maar niks doen. Ouders die komen helpen bij een activiteit, die zijn er met een reden en doen dan ook actief iets in de klas. Daarvan snappen de kinderen dat ze er zijn en waarom. Een moeder die alleen in een hoekje zit, dat roept vragen op. Sowieso gedragen kinderen zich vaak anders als hun ouders erbij zijn, willen ze aandacht van mama en met mama spelen. Dat lijkt me voor op school niet handig, daar ga je juist heen om te leren en te spelen met andere kinderen.
Hier kun je soms aansluitend aan school een uurtje komen kijken in de klas. Dan kunnen de kinderen hun plekje laten zien en hun werkboeken en schriften en zo. Waar ze mee bezig zijn en wat ze al geleerd hebben. Knutsels die opgehangen zijn in de klas, dat soort dingen. Niet tijdens de lessen. Dan heb je bijna elke week wel een keer een ouder een hele dag in de klas zitten.
Ik snap dat vaak van school wisselen vervelend is voor kinderen, maar de vraag is of dat bij één keer ook al zo is. Zeker omdat deze verandering juist voor het kind wordt gedaan en niet vanwege een verhuizing, waarbij de hele omgeving van het kind verandert.
MamaE schreef op 02-06-2025 om 12:45:
Ouders in de klas lijkt mij een heel raar iets. Zeker als ze er alleen maar zijn, maar niks doen. Ouders die komen helpen bij een activiteit, die zijn er met een reden en doen dan ook actief iets in de klas. Daarvan snappen de kinderen dat ze er zijn en waarom. Een moeder die alleen in een hoekje zit, dat roept vragen op. Sowieso gedragen kinderen zich vaak anders als hun ouders erbij zijn, willen ze aandacht van mama en met mama spelen. Dat lijkt me voor op school niet handig, daar ga je juist heen om te leren en te spelen met andere kinderen.
Daarom was het hier dus bij het vieren van de 5e verjaardag. Dat is sowieso al een bijzondere dag voor je kind en dat mama/papa dat mee komen vieren, is een rede die elke kleuter begrijpt. Voor de rest was ik alleen in de klas/school als ik ergens mee hielp of als er een uitnodiging was voor een presentatie.
Aan de andere kant, mijn kind werd in groep 5 geobserveerd door een externe orthopedagoog. De juf heeft destijds gewoon gezegd dat de mevrouw kwam kijken zonder te zeggen voor wie en waarom. Zelfs mijn kind wist niet dat het voor haar was. Ik heb niets teruggekregen over dat de klas anders was of daar van onder de indruk was.
AnnaNiem schreef op 02-06-2025 om 14:19:
[..]
‘Aan de andere kant, mijn kind werd in groep 5 geobserveerd door een externe orthopedagoog. De juf heeft destijds gewoon gezegd dat de mevrouw kwam kijken zonder te zeggen voor wie en waarom. Zelfs mijn kind wist niet dat het voor haar was. Ik heb niets teruggekregen over dat de klas anders was of daar van onder de indruk was.’
Een externe mevrouw, die voor de kinderen onbekend is, is anders dan de ‘mama/papa van….’. Ik observeer heel vaak in veel verschillende klassen. Sommige kinderen reageren erop, anderen niet. Feit is wel dat elke andere aanwezigheid dan de vaste juf/meester, impact kan hebben op de groep. Die kans neemt alleen maar toe als het een ouder is van een kind. Iedere kleuter weet natuurlijk van wie die ouder is.
Mijn kind is weer ik veel hoe vaak geobserveerd in de klas. Door verschillende mensen met verschillende achtergronden maar ook met heel verschillende conclusies. Ik zou ook zeker als je je niet kan vinden in een observatie en second opinion aanvragen van iemand die je vertrouwd.
DeOnbekende schreef op 01-06-2025 om 14:59:
[..]
Heel apart en een grote uitzondering, ik heb dat gelukkig echt nog op geen enkele school meegemaakt en er ook nog nooit van gehoord.
Dat was bij onze zoon op school ook zo in de kleutergroep, als je wilde mocht je een dagdeel (of paar uurtjes, dat weet ik niet meer) meelopen. Dit werd wel ingepland zodat er niet 10 ouders in de klas stonden.
duizel schreef op 01-06-2025 om 18:12:
[..]
Je zou maar 30 kinderen in groep 1 hebben en dan dus 30 keer een dag een ouder op bezoek. Lijkt me niet zo fijn als juf.
Ik heb zelf wel ooit gedacht dat het me echt heel leuk zou lijken om een keer een dagje mee te kijken via een webcam. Gewoon een uurtje om zelf te zien hoe mijn kind zich verhoudt in de groep. Hoe gaat dat dan met andere kinderen, in de kring, werken enz.
Natuurlijk snap ik dat dit nooit gaat gebeuren en ik vraag er niet eens naar. Is gewoon nieuwsgierigheid naar mijn kind.
Tegelijk besef ik me dat wij al veel meer meekrijgen als mijn ouders vroeger. Met de berichtjes en foto's via de schoolapp
Ik heb nog nagedacht over ouders in de klas bij de kleuters. De hele dag lijkt me veel. Maar alle ouders een keer een uurtje vind ik al een heel ander verhaal. Evt in tweetallen (als ze niet kletsen tijdens een kring). Als dit gewoonte is op school is dit ook gewoon voor de kinderen en zullen ze er niet veel last van hebben. 'Vandaag kijken de papa van Bente een mama van Wesley mee. Welkom, Wesley en Bente zwaai maar even. Dan gaan we nu verder met de kring...'
Het is dan normaal om af en toe een ouder in de klas te hebben. Hetzelfde geldt voor andere observanten. Als er nooit iemand komt kijken maakt het indruk als er ineens wel iemand is. Als ze het gewend zijn is het niet bijzonder. De leerkracht benoemt dat dat meneer of mevrouw x even komt kijken hoe het in de klas gaat en gaat gewoon door. Dan weten de kinderen niet eens of diegene voor 1 kind komt.
Op de school waar ik werkte liep de directie een aantal keer per jaar even binnen een ib ook af en toe. Gewoon bij iedereen. Soms ook collega's bij elkaar. Om van elkaar te leren. Heel prettige open sfeer krijg je dan.
Er zit wel nog een verschil tussen meedraaien en aanwezig zijn. Zitten de ouders daar alleen maar in een hoekje of doen ze ook actief mee met de kinderen?
Ik kan me wel voorstellen dat een kind met zijn/haar papa/mama wil spelen als die er is of actief dingen laten zien en zo.
Roos57 schreef op 02-06-2025 om 08:16:
Misschien een eigen topic openen over meekijken ja of nee ?
Hoe is het nu Karin ?
MamaE schreef op 04-06-2025 om 15:52:
Er zit wel nog een verschil tussen meedraaien en aanwezig zijn. Zitten de ouders daar alleen maar in een hoekje of doen ze ook actief mee met de kinderen?
Ik kan me wel voorstellen dat een kind met zijn/haar papa/mama wil spelen als die er is of actief dingen laten zien en zo.
Ook dat valt mee denk ik als ze dit gewend zijn. Hun werkje trots laten zien gebeurt natuurlijk wel. Of een keer naar mama kijken. Maar als ze gewend zijn dat er af en toe een mama of papa in de klas zit die zich niet met de weekjes bemoeid verder is dat hun normaal voor op school.
Maar misschien tijd om terug ontopic te gaan op de vraag van TO
karenm2 schreef op 30-05-2025 om 22:53:
[..]
Nee ik vind fysieke agressie niet mee vallen. Het is belangrijk dat hij hulp krijgt zodat hij op school ander gedrag leert. Ik werk ook mee met de school en de orthopedagoog om te kijken wat daarvoor nodig is en ik ga ook open staan voor die observatieplek.
Maar het probleemgedrag zit natuurlijk wel op school. Dus hij heeft ook vooral op school hulp nodig. Dat gaat niet via het wijkteam denk ik maar via de orthopedagoog en de school.
Mooi om te lezen dat je open staat voor de observatieplek. Dat zal je kind goed doen!
Ik geloof dat je bij zo'n jong kind niet alleen naar school kunt kijken. Ook thuis zal je op één lijn moeten zitten met de aanpak. Dat betekent niet klakkeloos doen wat de anderen zeggen maar het wel laten bezinken voordat je nee roept en een weloverwogen keuze maken. In overleg met de behandelaars
