Veilig Thuis, hulp

Keizersnee

In het AMC mag je na een normale keizersnede max. 3 dagen in het ziekenhuis blijven, als je kind niet in het ziekenhuis hoeft te blijven omdat het prematuur is of zo. Dat is inclusief de dag van de operatie.

Ik kan me voorstellen dat er dan nog wat nazorg thuis moet gebeuren, zoals temperaturen. Dat laatste wordt in het ziekenhuis trouwens niet anaal gedaan.

anaal, heel offtopic

als je via de anus in het rectum de koorts meet noem je het rectaal komt op hetzelfde neer maar toch

Voor Tjor- respect voor kraamzorger

Ja. Klopt! Kraamzorger is een respectvolle vak! Ze moeten gewoon niet 11.50 per uur krijgen maar minimum 50 euros zoals andere proffesionelen, die bf. als zzp-ers werken. Of zelfs meer. Als daar een moelijke klant is die kind heeft van stuitligging... misschien moet daar extra voorzichtigheid ingeschakeld zijn... het kost geld... kan ook 100 eur per uur procedures zijn? Waarom zit dan eerlijk werkende arbeider op minimum loon? Daarvan moet zij nog eigene transport betalen? Niemand repareert haar auto. Zij moet dat zelf betalen... En we waren een klant die woud van harte onze kraamzorger normale prijs betalen, niet dat het iemand is, die gewoon moet naast eigene 3 kinderen nog naar ons toe en nog realiseren dat het niet de dienst is wat klant had gewenst. (In vergelijking, zelf heb in bejaardezorg gewerkt. En gebeurt wel eens dat bejaarder toe geef dat "ik betaal wel maar eigenlijk wil ik geen zorg" of "wil ik anders" of "laat iemand anders dat doen" en ook zeer vaak hebben ze zelf gekozen team van wie ze zorg aan nemen en punt. Andere willen ze niet.) Tjor zei: "Achter de deur gezeten"...werkt helaas niet. In kraamzorg is een centrale administratie degene bepaalt, of ze ergens blijven of niet. Als Administratieve centrum zegt "jullie vertrekken" dan mogen ze gaan. Als centrum zegt "nee, jullie mogen echt niet weg, jullie moeten nu daar blijven en werk toch af doen.. " of wat dan ook... dan blijven ze. Het is mens achter de balie ergens op kantoor degene beslissingen doet. Eigenlijk wat Ik deed was, met centrum van Kraamzorg veel en veel en veel keer besproken over mogelikheid om alternatieve kraamzorg te kunnen hebben. Ook had dat gevraagd van ziekenhuis, of dat kan. En mijn man die bleef op positie "ik hou van jou maar ik hou van regels, als regel zegt geen woord over particuliere kraamzorg mogelikheid dan krijg je dat niet..." Dus had niet iemand achter de deur gezet maar de instantie wie deze arbeiders had gestuurd, eerlijk toe geven wat zijn onze, mijn wensen. Dat was niet accepteerd. Dan had ik toch geprobeerd om traditionele zorg aan nemen... ze kwamen, maar het was niet gelukt. Situaties wat ontstonden waren nogal bizaar. (Controle van je huis, thermometer in je anus, boekjes vulle, boekjes vullen... )Dus van ijn kant deed echt eigene beste poging om te kunnen mee doen. Als het gaat over geld was zelfs klaar om alle ons bezoekende mensen geld betaalen voor mislukte bezoek. En eindelijk, in het laatste besprek met kraambedrijf had ze zelf ook verklaard dat ze zou had wel kunnen mij particuliere kraamzorger geven. Iemand die ons op individuele basis dienst geef, zonder bedrijfscostume aan en zonder i-pad en veel fromulieren daarbij, dat deze zzp-ers kraamzorgers database bestaat al en het zou wel had kunnen mogelijk zijn. Gewoon "wens was niet beluisterd...". Dat was dus een "ja" woord, maar kwam te laat. Het volgende keer als zou nog bevallen, verklaarde ze, hebben ze deze zzp-ers database en kan wel individuele keuze gemaakt worden! Maar dat was een afspraak voor de toekomst dus. Persoonlijk vind ik dat als mensen zou vaker eerlijk toe geven wat ze willen, wat zijn verwachtingen, zou ze eventueel meer eerlijke relaties bereikenen. En zijn kinderen zou leren, dat mooie fassade is niet noodzakkelijk om andere mensen tevreden stellen. Dat altijd pap op eten als het echt niet smaakt, kan. Maar eerlijk toe geven dat je glutene allergie heeft is belangrijk. Als mensen dat niet luisteren krijg je kots op. En dat was niet de bedoeling. Belangrijk is om weten wat zijn eigene behoeftes, ze duidelijk uit leggen en dienstaanbieder kiezen die juist je verwachtingen voldoet. (Als je zoek werknemer voor weinig geld, neem dat. Als je zoek werknemer die extra ervaring heeft met kindtjes die van stuitligging zijn geboren, geef dat door, neem dat en betaal wat dat kost. Als je zoek kraamzorger die is gespecialiseerd op internationale families, neem het, betaal het! Of wil je een kraamzorger die lief en behulpzaam is en op eerste intake besprek sta je al overtuigd dat het een aardige mens is die je meteen zou in je huis uitnodigen, betaal het! neem haar! En wees blij dat je paar duizend voor een leuke arbeider heeft gegeven die je huis en wieg en het leven van jullie so bijzonders is gemaakt! En dat met haar taktische adviesen en rustgevende veelervaarde aanpak had de kraamtijd gemaakt wat het uiteindelijk was. De eerste dagen van je kind. En je hoefte echt niet zorgen maken, dat je net veel tijd in stuitligging meegemaakte kleine niet toevallig nog paar extra traumas krijgt. Ook zou individuele aanpak garantie geven dat alle kraamzorgers zelf beter leren kennen waarin ze goed zijn. Ook direct weten, wat is een markt van zorg. Wie zijn de moeders? Met welke moeders en kinderen wil ik werken? En daardoor zou ook klant-gezin-vooral moeder niet gezien als een anonieme geld poepende dummy met een vaardevolle baby daarbij met wie ik ga gewoon snel procedures af en kopje coffie daarbij. Kraamzorger moet gewoon een klus aan nemen wat gegeven word van centraal. Kraamzorger eigenlijk een eerlijke arbeider is die dient om gerespecteerd worden. Die met zeer weinig geld zeer veel werk moet doen. (Voor 12 eur per uur ergens naar toe fietsen of rijsen met elk weer.) Elk keer met nieuwe omstandigheiden geconfroteerd worden. Waarschijnlijk werken met te lage commodes of bedden doet eventueel ook rug pijn. Het is bekend. Maar communicatie joh. Klinkt het niet mooier om voor klant toe te geven "ik neem bedverhogingen mee als ik kom" dan "jullie moeten nu bedverhogingen zelf regelen omdat jonges, meisjes, aan de kant, hier komt onze kraamzorgster..." Persoonlijk zou voor moeders die officiele kraambedrijf niet willen inhuren en alternatief willen, dat gewoon toe laten. Laten ze zelf betalen, zelf leuke kraamzorger kiezen met wie wel een goede "click" en goede betrouwbare relatie wordt. Argumentatie: op een of andere manier beweegt samenleving naar richting idividuele diensten, individuele couchen. Personificatie, flexibiliteit. Minder totalitarisme en meer openbare netwerken waar dienst aanbieders en klanten elkaar vinden.Daar is meer geen grote corporaties nodig om te bemiddelen. Bijvoorbeeld niemand probeerd nog steeds een bejaarde of elk 50 plusser in een rol stoel duwen omdat "so hoort het in onze samenleving" "je kan zelf lopen? Nee, moet in een rolstoel, hopp!" Of niet elk 2 jarige moet meer in een kinderwagen zitten omdat "bij ons MOET" alle kindtjes tot 5de levensjaar in kinderwagen zitten. Lopen mag, maar let op, alleen op plekken, daarvoor toegestaan. Totalitarisme in regelgeving lijdt tot enorme geldverspil en demoraliserende arbeider. Ik gef eerlijk toe, een mens die heeft net 10 km naar een huis gerijden om daar paar uur te werken en ontdekt dat zij helemaal niet verwacht is... kan teleurgesteld zijn. Nogal omdat zij is bang dat zij word nu niet betaald. Ook omdat zij kan nu baan verliezen. Een ontevrede klant... Is het niet makkelijker gewoon snel een klacht indienen om zeker zijn dat je je baan wel bewaart of geen gedoe levert met leidinggegevende? Is het niet een van een redenen achter meldingen? Ik moet naar klant toe. Klant is "problematisch." Wat zou ik doen? Ik wil betaald worden! Tussendoor heb ik gerekend op het geld wat ik daar verdien! En geen trainingen over "hoe omgaan met klanten van multiculturele afkomst" of dat dergelijks, wil ik niet. Ze worden niet vergoed. Mijn man zegt altijd: "In het leven moet je mee gaan, dan brengt leven je vreugde en plezier..." Maar de tijd gaat door. Wie zei dat wat plezier 1940 gaf, nog 2017 iemand tevreden stelt? Waarom zou kraamzorger willen werken op een plek met sjagerijnige verdrietige moeder als het anders kan? (Laat zelf goed betalen, toffe werk doen en nog hard bedankt worden en zeker zeer bewardeerd.) Als het zou so geweest zou hier bijvoorbeeld een mooie post had geschrijven over hoe leuk was onze kraamtijd, hoe fij was het mijn die op dat zzp-database had gevonden, zij studeert nog en heeft zelf ook kinderwens en zij is ook van multiculturele achtergrond... Dat is heus niet gebeurd. Het volgende keer misschien.

Nog een jaar om dossier te afluiten

Naar VT hebben we de raport opgestuurd: en antwoord gekrijgen!
VT geef door dat we blijven controle van VT nog voor een jaar. Het bevat 2 (verblichte)bezoeken van ze. (Moet oeffenen voor ontspannen houding en glimlach voor dat geval. Zelf krijg altijd nogal harde stressaanval als dat brief lees maar als ik nog een tijdtje oeffen moet het overgaan, geloof ik.) Het reactie van mijn man was: "Heel goed! Zie je wel. Wat zei ik je! Als je met zon mensen goed weet om gaan zijn ze leuk en vriendelijk. Als we had het in jouw manier gedaan zou het niet gelukt zijn geweest..."(Als het zou in mijn manier zijn, zou we had gewoon bezwaar had gedaan voor idiote melding. Vanaf ik een deel van deze zorgsysteem ben geworden voel vaker en vaker, dat ik haat het. Het geef ook een lichte gevoel van geldmelkerij. Ik betaal gewoon elk maand vaste bedrag. En daarvoor krijg-krijgen we alleen onprettige ervaringen. Relatie met man is tussendoor verbeterd. Realiseer ineens dat hij is een mijnpaal van dat generatie degene deze wetgeving en systeem hebben gemaakt. Dus hij nog weet hoe met dat om gaan. Het is ook een generatie van "veiligheid." Mensen degene kon hele leven veilig voelen en degene nu door strenge vetgevingen en regels en instructies dat ook medemens willen laten genieten.) Hieronder 2 mails, hoe dat afspraak dus ging:

Geachte heer "Dat en dat"
Zoals afgesproken zouden we u op de hoogte stellen van initiatieven die wij ondernemen om ervoor te zorgen dat onze dochter ruim voldoende in contact komt met leeftijdgenoten. (Hieronder was een redelijk flinke lijst van plekken wat allemaal van zuurverdiende sentjes van papa betaald zijn en zal worden...) En nog een zin daar bij.

Let wel: begin maart gaan moeder en kind voor ongeveer 2 maanden naar Letland om daar vele familieleden te bezoeken. E.e.a. is ook doorgenomen met het consultatiebureau. Het meest recente bezoek aan het consultatiebureau vond plaats op 22-02-2017, geen bijzonderheden.

En kwam een antwoord:
Dank jullie wel voor het doorgeven, ziet er goed uit, zal de informatie toevoegen aan ons dossier. We zijn in principe nu klaar met ons onderzoek. Komende maand krijgen jullie een brief met onze beoordeling, conclusie en advies.

Is niet iets waar jullie je heel grote zorgen over moeten maken, we willen wel voorlopig de situatie van het kind van jullie blijven volgen. Dat doen we vanuit Veilig Thuis zelf. Concreet zal dit betekenen dat ik dit jaar twee keer bij jullie wil langs komen om de ontwikkeling van het kind van jullie met jullie te bespreken.

Met vriendelijke groet, medewerker van Veilig Thuis

Liza

Als ik kijk op deze website http://www.humanium.org/en/europe-caucasus/latvia/ krijg ik de indruk dat het ook in Letland niet zo fantastisch is. Ik lees niet zulke fijne dingen over minorities en anderstaligen in Letland.

Ik denk dat dit overal het geval is. Probeer je insteek eens te veranderen. Uiteindelijk heeft iedereen of dan toch de meesten, goede bedoelingen. Als dat niet altijd matcht met jou, heeft het zin om uit te zoeken hoe dat komt, zolas je dat nu steeds meer aan het doen bent. Als je weet wat er mis gaat, kun je dat proberen te veranderen.

Let wel, ik zeg niet dat het fantastisch is in Nederland, als het gaat om de jeugdzorg en VT. Integendeel zelfs. Waar jij tegen aanloopt (vooringenomenheid, vooroordelen, discriminatie, maar ook bekrompenheid ed.) is wijdverbreid. Veel mensen klagen erover. Maar ondertussen is dit wel de realiteIt: veilig thuis/jeugdzorg heeft de macht. En instanties en professionals hebben meldplicht... bij onderbuikgevoelens, bij alles eigenlijk.
Wat jij vertelde over ambulancepersoneel dat later een melding doet heb ik al vaker gehoord. Het is een schandaal, dat meen ik echt. En er zijn velen die ertegen zijn, tegen dat gemeld. En die de jeugdzorg willen veranderen. Maar dat gaat niet 1, 2, 3. Ondertussen zitten we er maar mooi mee...

In je eentje win je meestal niet van de instanties. Dus het advies is, buig mee, doe alsof, en denk er het jouwe van. En ondertussen zijn er heel veel mensen die proberen de jeugdzorg te veranderen.

Ik had zelf ook een hekel aan kraamverzorgers die over je heen walsen, en hun eigen ideeën proberen door te drukken. Of artsen die een kind zowat uit je handen rukken, omdat het ze te langzaam gaat. Maar dat zul je altijd en overal hebben. En ook in Letland. Lees maar eens die website die ik bovenaan noem.

En in de volkskrant dus waar liza tegenaanloopr

http://www.volkskrant.nl/opinie/we-moeten-een-goede-voorziening-hebben-voor-alle-jonge-kinderen~a4467060/?hash=ed83229042d9e5015dc3c8a4ea7de0455254435b

We moeten één goede voorziening hebben voor alle jonge kinderen© de Volkskrant

We moeten één goede voorziening hebben voor alle jonge kinderen

Aleid is het niet eens met de voorschool

Door: Aleid Truijens 25 februari 2017, 02:00

Je loopt de deur uit bij een consultatiebureau, met in je ene hand je 1-jarige en in de andere een 'indicatie'. Je kind mag straks, als het 2,5 is, vier ochtenden per week gratis naar de voorschool. Nou ja, mag. De verpleegkundige die je het hemd van het lijf vroeg, nadat de arts allerlei testjes had gedaan, zal je inschrijven bij een peuterzaal met VVE-programma (voor- en vroegschoolse educatie). Gaat je kind niet, dan komt er een lelijke aantekening in je dossier.

Hoe zou dat voelen, om botweg te worden bestempeld als kansarm? Als 'doelgroepouder'? Je bent dus een moeder die haar kind te weinig voorleest en te weinig zingt of spelletjes doet. Of de verkeerde liedjes en spelletjes. Je praat te weinig met je kind, of je praat krom, of de verkeerde taal. Jij, of je ouders, komen uit het verkeerde land. Je hebt niet goed je best gedaan op school, je hebt te weinig diploma's, of de verkeerde diploma's. Je woont in de verkeerde buurt. Er mankeert kennelijk van alles aan je als ouder. Je bent kandidaat voor een grondig bijspijkerprogramma.

Ik ben blij dat het mij niet is overkomen, deze vernederende en stigmatiserende behandeling. Ze zou mij, toch al onzeker als prille moeder, de nekslag hebben gegeven. Bij mij dacht de consultatiebureaudokter dat het met twee hoogopgeleide, hagelwitte ouders wel goed zat. Een misvatting, want ik was ontzettend onhandig en slordig met mijn baby's. Maar ik zong wel de juiste liedjes.
De goedbedoelde 'indicatie' vergroot de segregatie en de kloof tussen hoog- en laagopgeleiden.

De criteria voor de gratis voorschool zijn: laag opleidingsniveau, taalachterstand, of sociale of psychologische problematiek. Blijkbaar zijn dokters en verpleegkundigen de juiste personen om een kind zijn kansarme toekomst te voorspellen. Het is typisch Nederlands: we drukken een kind al heel vroeg een stempel op het voorhoofdje. Met de allerliefste bedoelingen: uit preventie en om verdere achterstand te voorkomen. Maar dat kind sleept zijn hele jeugd lang die loden bal met zich mee. Dat doet iets met je.

Volgens de Onderwijsinspectie volgen steeds meer kinderen, met of zonder 'indicatie', peuteronderwijs. Geen nieuws, leek me, peuters gaan toch naar de peuterzaal of naar de crèche? Maar met 'peuteronderwijs' wordt alleen VVE bedoeld, een speciaal educatief programma. Voorschoolse voorzieningen zijn in Nederland een ingewikkeld woud. Je hebt peuterspeelzalen en kinderopvang, al dan niet met VVE. Ook kinderen zonder indicatie kunnen VVE krijgen, maar hun ouders moeten ervoor betalen.

In de praktijk is het onderscheid simpel: Fatima en Mo, wier moeder niet werkt, zitten op de gratis peuterspeelzaal-voorschool (alleen de ochtenden), Fleur en Jesse zitten hele dagen de op de dure kinderopvang, terwijl hun ouders werken. De goedbedoelde 'indicatie' vergroot de segregatie en de kloof tussen hoog- en laagopgeleiden.

Lees ook:

Er zijn genoeg redenen om het peuteronderwijs open te stellen voor alle kinderen.

Om dat te voorkomen werd in veel gemeenten VVE op speelzalen én crèches aangeboden, voor alle kinderen. Het hielp niet. Wie niet werkt doet een kind niet op een crèche waar je de niet-VVE-uren moet betalen. Hoogopgeleide ouders die geen dagopvang nodig hebben, doen hun kind niet op een peuterschool met alleen allochtone kinderen.

En als die VVE - kosten 366 miljoen per jaar - nu enorm zou helpen. Maar dat is twijfelachtig. Vorig jaar verscheen een rapport van hoogleraar Kinderopvang Ruben Fukkink, waarin hij resultaten van 21 onderzoeken naar peuteronderwijs bijeenbracht. Niet één onderzoek rapporteerde een meetbaar effect, niet op taal, niet op rekenen, niet op sociale vaardigheden.

Wat echt uitmaakt, is de kwaliteit van de leidster, en haar beheersing van het Nederlands

Een uitkomst om van te huilen. Al die weggespoelde miljoenen! De overheid legde zich er niet bij neer en gaf opdracht tot nieuw onderzoek. Uit dit Pre-COOL-onderzoek van het Kohnstamm Instituut bleek - goddank - een piepklein effectje: VVE 'kan' positief zijn. Maar andere voorschoolse opvang bleek vrijwel even effectief. Wat echt uitmaakt, is de kwaliteit van de leidster, en haar beheersing van het Nederlands.

Eén goede voorziening voor álle jonge kinderen, ongeacht herkomst, waarom lukt dat bij ons toch niet? Waarom schuiven we kinderopvang en peuteronderwijs niet ineen? Een betaalbare opvang waarvan iedereen het gewenste aantal dagen gebruik kan maken, zodat iedereen onbezorgd aan het werk kan. Een aantrekkelijke, educatieve omgeving met kundig personeel, waar kinderen plezier hebben én iets opsteken, waar eigenaardigheden en talenten worden ontdekt zonder dat kleintjes meteen worden gebrandmerkt. Dat kan best, maar het kost wat. Breng dáár al die weggesijpelde miljoenen voortaan naar toe.

Aleid Truijens is schrijfster, literatuurrecensente en biografe. Reageren? [email protected]

mirreke

Het citaat van Volkskrant: "Wat echt uitmaakt, is de kwaliteit van de leidster, en haar beheersing van het Nederlands...". Wat zijn de feiten? Woningtekort. Cobouw schreeft: " "Nederland heeft 133.000 huizen te weinig" Vastgoedactueel schreeft: Nederland loopt in groeiende huizentekort". Nu.nl: "Het aantal huishoudens groeit echter met circa 60.000 door instroom van migranten en toenemende individualisering. Van elke VIJF huishoudens die er de komende jaren bijkomen, zijn VIER alleenstaand. (Vijf van vier dus!) In 2020 is het woningtekort daardoor TOEGENOMEN van 160.000 naar 290.000 woningen." Wat is gevolg? Heeft het zeker zin om daklozen en zijn kinderen met nederlandse taal drillen?
Vluchtelingen... heb meerdere keer locaties geweest waar vastgeboren of kleine kinderen aanwezig zijn van ouders die "uitgeprocedeerd" zijn. 2015 was het naast Amsterdam. Het was november. Kinderen. Halve tot 3 jaar in tenten zonder bodem met moeder die erg uitgeput uitzag, alleen vol tijd zorgen maken om kinderen warm te houden. Geen mogelikheid om warme eten te maken. Geen afval afvoer. Geen kledingreserve. Geen bebouw, dousche, toilet. Alleen tenten op een parkeerplaats. Rond hangende skinheads met grote honden. Zeer luxe uitziende arabische families die langs drentelde en lange kijk door de hek nam. ("Mag dat? Mag dat? Dat is niet normaal, dat is niet normaal!") En so voor maand-en. In dat kamp werd ambulance gebeld. Ze veigerde om daar in te gaan. (Zieken en kinderen? Zijn ze verzekerd?) Ze zei dat is gevaarlijk, ze willen dat risico niet nemen. Zelfs toen mijn vriend die frans sprak had aangeboden om vertaling te doen. Zelf zou had willen toen melding naar Veilig Thuis doen maar wist toen niet dat deze instantie bestaat. https://www.nrc.nl/nieuws/2015/04/14/deel-vluchtelingen-amsterdam-slaapt-in-tenten-a1417095

aan Mirreke

Het artikel van Aleid Trujens... Was nogal verbaasd over haar woordenkeuze: "Eén goede voorziening voor álle jonge kinderen, ongeacht herkomst, waarom lukt dat bij ons toch niet?" Is het nogal niet te discriminerend om over kinderen praten zonder zijn ouders, alsof ze AL ZIJN van ouders juridisch en technisch afgepakt... niet als iets wat op laatste instantie zou gebeuren maar per ce vanaf begin so is... We hebben ze! Wat gaan we nu doen met ze? In Jeugdzorg texten...en terinologie komt voor dat "kind een dominante centrum van een gezin is gezien" maar gezin totaal uitschakelen van het beeld en alleen over voorzieningen van kinderen praten... het is een stap meer ver... (Hoe voelen alle deze ouders daarover degene hele leven vanaf geboorte van kind echt alles doen om zelf deze entiteit zijn degene voor kind zorgt. Degene denken niet automatisch, dat zwanger worden en bevallen en klaar, nu geven we kind over voor instanties en proffeionelen.) Waarom worden niet voor alle deze miljoenen mooie familiewoningen gebouwd? Speciaal voor grote gezinnen of gezinnen met groeipotentieel? Mooie kinderkamers met 2m2 hoge plafon, klimrek. Zoals op Nordse interieur photos?

Zou het ook een interpretatieprobleem kunnen zijn?

Ten eerste, die erge kampen zijn nu voor zover ik weet allemaal weg. Nederland is regelmatig op de vingers getikt over de behandeling van vluchtelingenkinderen, en nog steeds is het niet optimaal. Het vele verhuizen is bijvoorbeeld iets wat nu wordt aangepakt. Maar er zit vooruitgang in.

En ja, het is wel zo dat inmiddels kinderen ook eigen rechten hebben, los van de ouders. Jij kunt als moeder bedenken dat jouw kind (nog) geen Nederlands hoeft te leren. Maar het is uit onderzoek bekend dat kinderen met een slechte kennis van de landstaal later minder kansen hebben. Dus daar probeert een land dan op in te zetten. Want nu jouw kind hier woont, is nederland er ook verantwoordelijk voor.

Huisvesting, tja, daar zijn inmiddels de meesten het wel over eens. Dat gaat niet goed zo. Net zoals in Engeland, inmiddels ook in Duitsland. Het is schijnbaar heel ingewikkeld voor de politiek en het bedrijfsleven om daar op te anticiperen...

Maar het is niet opgezet om jou en jouw gezin dwars te zitten. Als je overal zo diep in duikt als jij nu lijkt te doen ben je over een jaar overspannen...
Begin klein, bij je eigen gezin.

Enne, niet elke Noorse familie woont in een huis met een klimrek. En er zijn ook nederlanders die een klimrek hebben.... in huis. De meesten hebben een klimrek in de tuin.

En heb je al gekeken op de website die ik noemde, over wat er allemaal misgaat in Letland met kinderen van minorities... ? Kortom, alleen maar focussen op wat er in jouw ogen mishaat brengt niets...

Goed zorgen voor je kind

Is ook zorgen dat er voldoende financiële middelen zijn om een goed huis te kunnen huren of kopen. Dat zou ook een zorg voor moeders moeten zijn. Niet alleen rabarberplantjes kweken.

Het pleidooi om alle kinderen vanaf twee jaar de mogelijkheid te geven om naar een soort peuterspeelzaal te gaan, waar al spelend ook taal wordt overgedragen en sociale vaardigheden) onderschrijf ik wel. Het is nu inderdaad vreemd gesteld en verschrikkelijk duur. Zelfs de peuterspeelzaal heeft een inkomensafhankelijke bijdrage. Leuk voor ouders met weinig geld, maar niet leuk voor ouders met een modaal inkomen. Dat bevordert alleen maar de scheiding tussen sociale klassen.

Tsjor

Pffft

.

Ik volg het nog wel

Liza, ik denk dat de meesten hier wel snappen hoe dat werkt als je thuis werkt met een kind. Je hoeft het niet tot in de details uit te leggen. Er zitten best veel zzp'ers op het forum. Zelf ben ik ook zzp'er. Ik heb vijf kinderen. Ik snap dat het passen en meten is, maar dat het ook prima gaat.

Lijkt me dat VT dat inmiddels ook wel moet begrijpen.

Leuk wat je doet! Ken je trouwens http://www.womenwhodraw.com ?

1451 woorden!

Kun je niet beter een dagboek voor jezelf gaan bijhouden?

wij

hadden Arabisch sprekende oppas/gastouder die nogal eens in haar mobieltje zat te praten en misschien ook Arabisch tegen de kinderen sprak. Na enige tijd spraken mijn blonde kinderen prima Arabisch èn Nederlands, tot grote hilariteit van iedereen. Ze zijn altijd goed geweest in taal. Knik dus vriendelijk als je onzin hoort, maar laat je niet gek maken!

Wensen

Liza, je wil ook graag een groter huis. Voor een groter huis is meestal meer geld nodig, of je het wil kopen of huren. de wens om dan niet teveel werk aan te nemen is prachtig, maar dat levert je geen groter huis op.

Tsjor

Mirreke

'Should we speak the community language at home to ease the transition to schooling? (Iets wat dus eigenlijk algemeen aanvaard lijkt op dit moment).'
Nee, dat is niet zo. Op dit moment is de trend dat ouders gestimuleerd worden om met hun kinderen te praten in de eigen taal, omdat kinderen dan de grootst mogelijke woordenschat krijgen met specifiek emotionele lading. Maar daarnaast wordt er ook gestimuleerd om kinderen zo snel mogelijk in kontakt te brengen met de taal die in het land gesproken wordt. Juist omdat kinderen op jonge leeftijd zo snel talen leren. Het nare van 'voorschool' is dat er een schools systeem onder gelegd werd, met een systeem om af te rekenen op de resultaten. en dan vallen de resultaten tegen. Maar mijn 2,5 jarige zoon had een Hindostaanse oppas en kon prima vertalen wat 'oom' zei in het Hindostaans. Dus een peuterspeelzaal, waar kinderen gewoon met elkaar spelen en leidinggevenden Nederlands spreken onder elkaar en met de kinderen is mijns inziens al voldoende. Ouders met ieder hun eigen taal, gaat ook prima. Als ze maar communiceren en praten. Hoeft niet eens direkt tegen het kind.
Hoe ouder kinderen worden, des te lastiger het wordt. In dat opzicht moet je zeker ook niet alle heil van een school verwachten. op school wordt meestal verder gebouwd op een basis, die verondersteld wordt aanwezig te zijn. Scholen kunnen niet goed omgaan met kinderen die Nederlands als tweede taal moeten leren. Dat is een ander chapiter.

Tsjor

Tsjor (ot)

Toen we verhuisden moest ik op zoek naar een nieuwe creche voor babydochter. Een kdv dat ik bezocht had een team dat grotendeels van Turkse origine was, maar de medewerksters spraken vlekkeloos Nederlands.

Ik kreeg een rondleiding en mij werd ook verteld dat men op het KDV een VVE-methodiek hanteerde, dezelfde die ook op veel scholen in de buurt werd gebruikt (Piramide). Ik werd voorgesteld aan de dame die voor die VVE verantwoordelijk was. Zij had als enige een dik Turks accent

Het mooiste zou zijn als anderstalige kinderen gewoon op een peuterspeelzaal zouden terechtkomen met een hoop 'Nederlandse' kinderen. Helaas zijn er in sommige wijken (waaronder de mijne) eigenlijk te weinig kaaskoppen om alle anderstalige peutertjes voldoende te kunnen onderdompelen. Op het KDV gaat het dan nog wel, omdat de kaaskoppen die er zijn verhoudingsgewijs meer op het kdv dan op de peuterspeelzaal zitten, voor zover ik kan zien.

Maar die VVE - mweh.

Groeten,

Temet

tsjor

Voor VT ben je wel degelijk verdacht als je thuis in je moedertaal met je kind praat.
Mensen die wat meer nadenken en wat meer kennis hebben, weten wel dat het goed spreken van de moedertaal juist een eerste vereiste is voor het aanleren van een tweede taal, en dat er niets mis is met het thuis spreken van de moedertaal. Maar er zijn echt veel mensen die dat raar vinden, of echt denken dat het niet goed is.

En ook jij hebt een verkeerde voorstelling van zaken. Dat het zo snel mogelijk moet, dat Nederlands leren, dat het mis gaat als je kinderen al wat ouder zijn. Ook dat is niet waar. Kinderen leren heel snel een tweede taal, ook als ze wat ouder zijn, en ook als een school er niet specifiek op inzet.

Ik denk dat een eventueel probleem eerder ontstaat als er thuis minder wordt gestimuleerd. Kinderen van wie de ouders minder voorlezen, minder met hun kinderen praten, minder interesse in school tonen, blijken vaker een achterstand op te lopen...

Maar goed, het gaat in dit draadje vooral over de ervaringen die Liza heeft en hoe ze die interpreteert of hoe die overkomen. Ik denk dat haar kind niets tekort komt hoor. Ik denk ook dat Liza gelijk heeft. Je moet zelf een balans zoeken tussen werken en leven. Haar grens hoeft niet die van een ander te zijn. Ik denk dat een kind er niets aan heeft dat moeder (of vader) altijd zit te werken in het grotere nieuwere huis, en geen tijd heeft om iets leuks te doen.

Recent onderzoek

Mirreke, helaas kan ik je de bron niet geven, maar onderweg in de auto hoorde ik het verhaal van een meneer die hier onderzoek naar had gedaan. Kinderen waarbij beide ouders niet-Nederlands spraken hadden een blijvende achterstand op school. Kinderen waarvan één van de twee ouders Nederlands sprak (en ook betrokken kan zijn bij het kind) hebben die achterstand niet, in vergelijking tot kinderen waarvan beide ouders Nederlands spreken.
Op internet zijn er overigens talloze onderzoeken over verschenen. Als het om basisschoolleerlingen gaat is het in die onderzoeken niet de vraag óf er wat mee moet gebeuren (of komt het vanzelf wel goed), maar wát er mee moet gebeuren: hoe voorkom je dat de achterstand als het kind 4 jaar is een blijvend probleem wordt.
Vanaf 12 jaar gaan kinderen naar een speciale school (ISK) om eerst de taal te leren.

Tsjor

Link graag Tsjor

Benieuwd wat dat voor onderzoek is.
Dat feit, anderstalige ouders, zegt op zich niets. Friezen, ook bij mijn ouders, spraken consequent Fries en de kinderen werden pas met 4 jaar op school verwacht in het Nederlands te communiceren.

https://www.nemokennislink.nl/publicaties/friese-opvoeding-geen-obstakel

"Eerder onderzoek heeft uitgewezen dat kinderen ongeveer vijf tot zeven jaar nodig hebben om een tweede taal te verwerven. Het is daarom onrealistisch om te verwachten dat kinderen met Fries als thuistaal het Nederlands al volledig hebben verworven tegen de tijd dat ze naar de basisschool gaan.”

“Een belangrijke bevinding uit mijn onderzoek is dat Friestalige kinderen het Nederlands wel in hetzelfde tempo verwerven als Nederlandstalige kinderen. Ze lopen op sommige gebieden wel iets achter, maar dat is logisch omdat ze minder input hebben gehad van het Nederlands. Onderzoek uit 2002 wijst erop dat Friestalige kinderen in groep 4 van de basisschool een inhaalslag hebben gemaakt. Ze scoren dan even hoog op de Cito-toets als kinderen in de rest van Nederland.”

http://www.vngmagazine.nl/archief/22265/tweetalig-opgroeien-friesland

"Anders dan vaak wordt gedacht, hebben Friestalige kinderen geen moeite met het leren van het Nederlands als ‘tweede taal’. Als er al sprake is van een taalachterstand, dan liggen daar andere factoren aan ten grondslag."

40 jaar geleden al niet werkend gebleken: Dolf Kohnstamm

http://www.npo.nl/brandpunt/03-11-2015/KN_1675263/WO_KRO_3526570

Het lijkt de meldplicht wel! Je weet dat het niet werkt maar omdat je het zo goed bedoeld, of omdat de (financiële) belangen groot zijn, blijf je maar steeds hetzelfde doen en een ander resultaat verwachten. En dat gaat niet gebeuren.

het verschil tussen reizen en vakantie

Het is gewoon om overal te melden dat we op reis gaan. "We gaan op reis." "Op vakantie?" "Nee, op reis." Omdat hoe zeg je over een locatie waar je tweede thuis is. Werkend van internet en met allerbest gedaande om kind daar als thuis laten voelen als mogelijk." Wat is het verschil tussen reis en vakantie? Meerdere keer met jongeren besproken hebbend, waarom doen ze niet aan internationale projecten mee... bleek het verchil wel te zijn. Het wijk met vooral piepkleine woningen, getto, geen natuur, besprek gevierd met jongeren in leeftijd 20. Van multiculturele achtergrond. "Ik kan jullie contacten geven, het is breed selectie projecten om mee te doen in de wereld..." Op vakantie? Nee, zon projecten duren langer dan 3 maand. Het bedoeling is dat jonge mensen zou leren samen, in internationale groep... eigene vermogens te verbreden en elkaar leren kennen..."Nee, reizen bedoel je? Daar doen we echt nooit mee. Anders raaken we eigene huursubsidie-sociale geld... wat dan ook steun... kwijt, toch..." Naar vakantie, ergens in hotel zitten en genieten, dat doen we ook niet. Wereld zien? Het is ook hier veel te doen. En ze vertellen over eigene studies en toekomstperpektief. (Werken in een bouwsector is veelbelovend, zeggen ze.)

Onderschatting

Een kind dat thuis een moedertaal leert waarmee het met andre kinderen niet kan communiceren omdat andere kinderen geen Lets spreken, heeft op straat en in school niet zoveel aan het feit dat ze Lets kan spreken.
In tegenstelling tot de Friese kinderen in Friesland of de Turkse of Marrokaanse kinderen in jullie omgeving, heeft ze minder gelegenheid om gebruik te maken van haar moedertaal . Om wel met andere kinderen om te kunnen gaan, heeft ze ook basis van de Nederlandse taal nodig. Het is maar de vraag of je man of jij dit voldoende aanreiken.
Zelf had ik vroeger dat onderschat. We gingen voor paar jaar naar buitenland en ik had met de aanschaf van leerpakketten de achterstand bij terugkeer geprobeerd op te vangen. Maar in het buitenland vroeg kind naar een paar maanden wanneer we weer terug naar Nederland gingen. Kind ging goed op peuterschool maar was bewust van de achterstand in woordenschat aldaar in het buitenland en die kinderen konden geen Nederlands met kind spreken. Kind voelde zich niet thuis.
Zoedoende hebben we meer lokale tv-programma's bekeken. Het mooie van tv is dat kinderen ook op een visuele manier leren en zo goed oppakken of wat ze horen ook klopt met wat ze zien. Een manier van opslaan van beelden in het geheugen. Dit deed kind goed en gaf kind meer zelfvertrouwen.

Als VT vraagt of er een tv in huis is, dan is dat omdat een tv een hulpmiddel is voor het verbreden van de woordenschat. Als een kind op school te weinig woordenschat heeft, adviseert een leerkracht vaak om meer naar het tv-programma klokhuis te kijken. Klokhuis wordt ook veel in de klas gekeken.
Hoe groter de woordenschat, hoe meer een kind begrijpt wat andere kinderen zeggen. Zo kan een kind meer meedoen aan de sociale aspecten zoals samen praten of spelen. Zo voelt het zich minder uitgesloten.

Flanagan, overschat het niet

Ik was wat zenuwachtig toen m'n 4-jarige met een klasgenootje wilde afspreken, het meisje sprak immers alleen Japans (en de moeder kwam niet verder dan wat gebrekkig Engels, maar daar had hij ook niets aan) "Hoe praten jullie dan?" vroeg ik hem. "Wij praten niet, wij spelen gewoon" was het antwoord.
Tegen de tijd dat ze naar groep 3 ging sprak het meisje perfect Nederlands.

Ik heb het gezien van mijn eigen kinderen

In zes maanden, allevier tweetalig. Met inderdaad een stille periode waarin je vooral absorbeert en verwerkt.
Terwijl wij thuis allebei echt gewoon Nederlands bleven spreken, en de oudste al 11 was.
Heel veel commentaar gehad van docenten, de directrice van de basisschool. Terwijl ik zelf taalkundige ben, en tijdens mijn studie gericht was op second language acquisition... Dus ik stond wel wat steviger in mijn schoenen dan andere immigrantenouders, en kon gericht en met argumenten onze keuzes hierin verklaren.

Ik kan me wel voorstellen dat het intimiderend overkomt. En je wil als ouders zeker je kinderen niet tekort doen, dus er zullen veel ouders zijn die bv. zelf ook Duits zijn gaan praten thuis.

Fries kun je niet vergelijken met Lets

Uit het artikel van Annej: "Het prettige aan de Friese situatie is, dat het Fries en het Nederlands veel raakvlakken hebben. In Friestalige gezinnen geboren kinderen komen ook ongemerkt, via radio, tv, voorleesboekjes en op straat, vaak met het Nederlands in aanraking. "

Spijker op z'n kop, je kunt Fries in Nederland niet vergelijken met Lets. Kinderen in Friesland komen al ongemerkt veel met het Nederlands in contact want ik geloof niet dat die ouders alleen maar Friese tv-programma's kijken in 2017 en ook op straat en bij visite alleen maar Fries praten.