Wanneer begint de opvoeding?

Valdemar schreef op 27-08-2021 om 10:58:

Gekozen voor direct na de geboorte, maar volgens mij begint het al van voor de geboorte door het overleg tussen beide ouders over hun visie op opvoeden zodat ze al meer op één lijn staan zodra het kind er komt.
Eigenlijk blijft het overleggen tussen de ouders volgens mij één van de belangrijkste onderdelen van heel het opvoeden.

Eens! Die communicatie is super belangrijk, ook voor het kind dat je als onders op een lijn zit kwa opvoeding zodat het niet onduidelijk en verwarrend voor het kind wordt.

Daglichtlamp schreef op 26-08-2021 om 14:28:

Volgens mij moet je eerst eens worden over wat opvoeding eigenlijk is. Ik heb direct na de geboorte ingevuld, maar voor baby's gaat het bij mij er dan om dat ze leren dat ze veilig zijn. Dat hun ouders voor hun zorgen. Dat ze aandacht krijgen.

Hier sluit ik me bij aan. Een baby die vanaf dag 1 liefdevol kent zal zich anders ontwikkelen dan een baby die vanaf dag 1 zonder liefde opgroeit.

Waarom zouden 'genen' een probleem moeten zijn bij vrije wil? Deze vraag sluit aan bij of de vrije wil bestaat. Als er totaal geen vrije wil is, maar we allemaal een vast gedragspatroon bij dezelfde triggers hebben, heeft opvoeding geen zin. Het feit dat je gedragspatronen kan aanleren door kinderen leren om te gaan met hun aangeboren gedrag ten gevolge van hun genenpakket wijst erop dat opvoeding zin heeft.
Je hebt genotype (het genenpakket van de cellen) en fenotype (hoe het genenpakket zich uit afhankelijk van de omgeving). Dat geldt voor paardenbloemen en dat geldt voor mensen. Met opvoeding en een omgeving met goed-voorleven kan je het fenotype aanpassen.

Julali schreef op 27-08-2021 om 12:31:

Als alles door genen komt en we geen enkele keuze hebben en ons gedrag en onze opvoeding geen effect heeft, dan kunnen we wel stoppen met mensen verantwoordelijk te houden voor hun gedrag.

Waarom dan nog boetes uitdelen? Of een gevangenisstraf? Of jeugddetentie opleggen? Of je kinderen opvoeden, of het goede voorleven? Als dit alles 0 invloed heeft, waar zijn we dan mee bezig?

En weer trek je het in het extreme. Ja, je kunt door voor te leven en te streven naar liefdevolle en open communicatie je kinderen een goede start geven. 

Maar er blijven factoren waardoor het ene kind met die handvaten een makkelijk, sociaal geaccepteerd pad kiest. En het andere kind, zelfde opvoeding, zich verliest in de huidige wereld vol verleidingen op allerlei vlakken.

Dus natuurlijk kun je wat doen, maar denken dat je kind volkomen maakbaar is en dat ‘het jou niet zal overkomen want’ is een utopie. Is natuurlijk fijn om te denken, want het maakt je minder angstig voor de toekomst, maar kinderen kiezen uiteindelijk altijd hun eigen weg. 
Hoe verdrietig, moeilijk of eenzaam die weg ook is. 

(Overigens dacht ik dat koelkastmoeders vooral nu juist  andersom gebruikt worden. Dus niet kind wordt autistisch door moeder - maar moeder snapt kind en gedraagt zich daardoor als een koelkast- want dat past beter bij het kind) 

Julali schreef op 27-08-2021 om 12:31:

Als alles door genen komt en we geen enkele keuze hebben en ons gedrag en onze opvoeding geen effect heeft, dan kunnen we wel stoppen met mensen verantwoordelijk te houden voor hun gedrag.

Waarom dan nog boetes uitdelen? Of een gevangenisstraf? Of jeugddetentie opleggen? Of je kinderen opvoeden, of het goede voorleven? Als dit alles 0 invloed heeft, waar zijn we dan mee bezig?

Ik denk dat een goede opvoeding erg belangrijk is en dat de meeste mensen op te voeden zijn tot goed functionerende burgers. Er is ook een groep mensen bij wie genetische aanleg of bijvoorbeeld hersenletsel minder verantwoordelijk te houden is voor gedrag.  

Mijn oudste zoon kan agressief worden als hij overprikkeld raakt, ik weet dat hij er niets aan kan doen. Ik straf hem absoluut niet. Zijn omgeving, wij als ouders en zijn begeleiders op zijn groep zullen de rest van zijn leven voor een veilige omgeving moeten zorgen. Ik zie dat hij zijn best doet maar heeft hier hulp bij nodig. 

Het is ook bekend dat hersenletsel voor problemen kan zorgen. Mensen die goed functioneerden kunnen bijvoorbeeld agressief worden. 

Hoeveel invloed opvoeding heeft hangt echt van de persoon af.

Julali schreef op 27-08-2021 om 12:31:

Als alles door genen komt en we geen enkele keuze hebben en ons gedrag en onze opvoeding geen effect heeft, dan kunnen we wel stoppen met mensen verantwoordelijk te houden voor hun gedrag.

Waarom dan nog boetes uitdelen? Of een gevangenisstraf? Of jeugddetentie opleggen? Of je kinderen opvoeden, of het goede voorleven? Als dit alles 0 invloed heeft, waar zijn we dan mee bezig?

Juist als bepaalde dingen zijn aangeboren, en die ‘dingen’ zijn ongewenst binnen een gezin en een samenleving, juist dán begint het opvoeden. Dat wil niet zeggen dat opvoeden geen zin heeft vanwege de genetische aanleg, integendeel. Je kunt het echter niet omdraaien: als je de hele opvoeding grandioos goed doet, komt er een fantastisch mens uit. Was het maar zo’n feest .

In de maatschappij gaat dat net zo. Regels worden gemaakt omdat niet iedereen van nature snapt wat handig is, netjes voorrang geven bijvoorbeeld -dus dan spreken we daarover iets af. Ben je dan nog niet in staat om de regels te volgen, dan is dat gevaarlijk voor anderen en heeft dat consequenties. 

Julali schreef op 27-08-2021 om 12:56:

Hoe erg is het als een kind tijdelijk ontspoort? Is dat niet een heel normale fase in de ontwikkeling? Waarom moet iedereen hetzelfde veilige paadje kiezen? Waarom mag niemand meer iets uitproberen, falen, fouten maken en daarvan leren?

Is dat niet een irreëele verwachting om je kind mee te belasten? Maak je het dan niet veel te beladen?

Natuurlijk mogen fouten gemaakt worden en grenzen opgezocht worden. Ook daar leer je van. Daar hoef je niet meteen voor te ontsporen.

Alleen was jou insteek dat jouw kinderen geen grenzen op (hoeven te) zoeken omdat jouw opvoeding zo fantastisch is. Ik denk dan eerder dat ze niet de kans krijgen om grenzen op te zoeken en zelf fouten te maken. 

Als iemand tegen mij zegt dat zijn dreumes/peuter nog nooit ergens vanaf is gevallen zou dat kunnen betekenen dat het kind een hele goede motoriek heeft. Waarschijnlijker is dat het kind nooit ergens op heeft mogen klimmen en het niet de kans heeft gekregen om een fout te maken. Het kind heeft er dan ook niks van geleerd. Je kind voor alles behoeden vind ik nou ook niet bepaald gezond voor de ontwikkeling. Een kind moet zelf dingen kunnen uit proberen. We leren nou eenmaal een hoop met vallen en opstaan.

Julali schreef op 27-08-2021 om 13:15:

[..]

Jawel hoor, ik geef ze ruimte genoeg, maar de sfeer is hier in huis ontzettend goed, dus ze hebben niet echt reden om ergens echt tegenaan te schoppen denk ik.

Vallen doen ze zeker. Hoe kom je erbij dat mijn kinderen nooit vallen? Dat gebeurt aan de lopende band.

Maar die zijn nog klein?

Julali schreef op 27-08-2021 om 13:19:

[..]

Ik vind 7 niet meer zo klein. Genoeg kinderen die op die leeftijd al volledig ontspoord zijn en allerlei labels krijgen.

Zo’n diagnose krijgen ze meestal omdat er iets meer aan de hand is dan een wat lakse opvoeding. Wees blij dat jij gezeglijke NADH-kinderen hebt, die zich met kleine kattenkwaadjes vlot laten bijsturen.

Julali schreef op 27-08-2021 om 13:19:

[..]

Ik vind 7 niet meer zo klein. Genoeg kinderen die op die leeftijd al volledig ontspoord zijn en allerlei labels krijgen.

Bij de meeste die ontspoort zijn hebben ook al een flinke achtergrond, ja zelfs met 7 jaar.