Wat vind je van een levensechte babypop bij tienerzwangerschappen?

Mirreke

1) Inderdaad kan de vader mits het kind erkend is uiteraard ook aanspraak maken op een omgangsregeling met het kind. Inderdaad zal in de meeste gevallen de rechter dat omgangsrecht ook gewoon geven aan de vader. Een vader heeft wat mij betreft ook zeker niet alleen plichten maar ook rechten. Echter pas als het kind geboren is. Over het ongeboren kind heeft niemand wat te zeggen behalve de moeder. En zo is het ook wettelijk vast gelegd. In het ideale geval zou ik ook zeker hopen dat de vader ook betrokken is bij de baby en een rol wil spelen in het leven van het kind. Misschien ben ik echter cynisch maar wat ik door de jaren heen heb gezien nemen heel veel vaders die verantwoordelijkheid gewoon niet. Ze willen het kind helemaal niet zien. En logica zegt mij dat dit bij jonge tienervaders nog meer voor zal komen. Zoals ik al eerder schreef als vrouw zul je er altijd rekening mee moeten houden dat je er alleen voor kan komen te staan.

Ik zou het dus alleen maar aanmoedigen als de jonge vader zijn plichten nakomt en ook omgang met het kind wil. In het meest ideale scenario zullen de jong geliefden ondanks hun jongen leeftijd ook gewoon samen het kind op voeden.

Natuurlijk verschilt het per geval. Ik zou mijn dochter zelf laten beslissen wat ze wil. Als het vriendje een onbetrouwbaar sujet is dan zou ik haar aanraden om onder x te bevallen en dan zou er uiteraard ook geen alimentatie claim gemaakt kunnen worden. Dat zou overigens niet zijn om de vader te ontzien maar om mijn dochter te beschermen. Maar dat kan je natuurlijk pas bepalen als het zo ver is.

Als een van mijn zoons een meisje zwanger zou maken dan zou ik er ook bij hem op aandringen dat hij zijn verantwoordelijkheden neemt.

2) Inderdaad ik vind dat als je jezelf groot genoeg vind om seks te hebben je ook maar groot genoeg moet zijn om de consequenties te aanvaarden. Ik geef mijn kinderen voorlichting over veilige seks maar ik benadruk ook altijd in elk gesprek dat er niet zoiets bestaat als 100% veilige seks. Zelfs bij zowel pil als condoomgebruik kan er wat mis gaan. En dat kan leiden tot een zwangerschap. Elke keer als je seks hebt kun je zwanger raken of iemand zwanger maken. Natuurlijk als je veilig seks hebt is die kans bijzonder minimaal en is het misschien wel het minuscule risico waard. Maar dat risico is er altijd. Daarnaast denk ik dat de meeste jonge zwangeren geen veilige seks hebben gehad. En daar waren beide partners toch echt bij.

Ja, als je jong bent dan doe je wat vaker stomme dingen zonder bij na te denken maar helaas ook stomme dingen waar je niet over na hebt gedacht kunnen consequenties hebben. Volwassen worden bestaat ook uit leren dat je voor elke keuze die je maakt een prijs moet betalen. En soms is die prijs heel hoog. Echter de keuze is gemaakt en dus zal de prijs betaald moeten worden. Hoe hard dat misschien ook is. Als er voor abortus gekozen wordt dan is er ook een prijs die betaald moet worden. Want het betekend wel dat je een leven moet beëindigen.

Maylise

Geen leven, maylise

De aanzet tot een leven. Niet te dramatisch doen alsjeblieft.
Niet dat ik er luchtig over doe, juist niet, dat merk je misschien wel aan mijn reacties. Die periode toen was rampzalig, juist omdat de beslissing zo monumentaal is, zo allesomvattend. Maar het is niet zo dat er een kind vermoord wordt of zo. Het is 'gewoon' een legitieme, goede mogelijkheid.

Het wordt nu dus toch...

... een pro- of anti-abortus discussie. En daar gaan we hier gewoonweg niet uitkomen.

Oh ijsvogeltje

Ik ben helemaal niet tegen hoor, echt niet. Maar benoem de feiten zoals ze zijn. Het gaat om leven afbreken of verwelkomen. En, ik dacht (maar mss zit ik fout) kan een abortus in principe tot 24 weken...dat is bijna levensvatbaar in de couveuse.

Mirreke

"Dus waarom zouden ze dan ineens wel in staat worden geacht om over het blijvende bestaan van een ander persoon te kunnen en mogen oordelen"

Wat mij betreft hebben ze dat recht omdat het fysiek mogelijk is dat ze zwanger worden, wat voor culturele regelingen enzo eromheen verzonnen worden.

Mirreke

Het is jouw mening dat het niet om leven gaat maar om een aanzet tot leven. Ik weet dat zelf niet. Ik weet niet wanneer het leven ontstaat, sterker nog ik weet niet eens hoe je leven precies kan definiëren en wat leven precies is. Ontstaat het leven bij de conceptie? Bij de geboorte? Bij drie maanden zwangerschap? Bij vijf maanden? Ik zou het niet weten. En juist omdat ik het niet weet is iets als abortus iets waar ik zo voorzichtig bij zou zijn. Ik wil geen ander leven beëindigen en zo lang ik niet weet wat leven is en waar het begin zal ik het nooit als een keuze kunnen zien die gelijkwaardig is aan het alternatief van de zwangerschap uitdragen.

Dat betekend niet dat een ander diezelfde beslissing hoeft te nemen. Voor mij is het meest belangrijke dat een vrouw helemaal zelf kan beslissen wat zijn wil doen en dat ze de mogelijkheid heeft tot een veilige abortus. Maar ik zou nooit tegenover mijn nabije omgeving waaronder mijn kinderen die keuze als een volwaardig alternatief kunnen presenteren.

Maylise

Niet te dramatisch doen alsjeblieft.

Met deze zin wals je vind ik wel erg over de opvattingen van Maylise heen. Ik vind het wel erg simpel om een vroege zwangerschap te bestempelen tot 'aanzet tot leven'. Dan zit jij waarschijnlijk ook niet zo met een vroege miskraam. Je hecht er totaal nog geen waarde aan want het is geen kind in wording blijkbaar, maar slechts een aanzet tot.

Oh hou toch eens op!

Ik vind dat wel degelijk een verschil. 2 kinderen hebben sex, oeps een ongelukje... zwanger, wat nu.
2 mensen in een relatie maken de keuze samen een kindje proberen te krijgen, worden na maanden, misschien wel jaren proberen zwanger, zitten helemaal op een roze wolk, en krijgen ineens een miskraam.
Een wereld van verschil!
Dit kan en mag je niet gelijk stellen, het is echt appels en peren vergelijken. Als je op deze manier je (zwangere) dochter zou gaan belasten, ja, dan blijft die inderdaad de rest van haar leven last houden van een abortus. Is dat dan verantwoord (groot)ouderschap?
Misschien maakt dat ook wel het verschil uit voor die aanzet tot leven, de context. Wanneer wordt een mens tot mens...

Meningsverschillen

over dit onderwerp zullen blijven bestaan. Komt het niet door het geloof, dan wel door verschillende opvattingen over wat de beginfase eigenlijk is, of wat een knappe leeftijd voor het ouderschap is.
IK vind dat de beginfase net zo hard meetelt als de derde of achtste maand. Persoonlijk, heel persoonlijk dus, vind ik het nogal gevoelloos tegenover elke aanstaande moeder/vader om dat beginnetje te bagatelliseren tot slechts een aanzet tot leven. Zodra je als vrouw weet dat je zwanger bent is het in gedachten een kind, dat geldt ook voor een jong meisje van 15. Ik heb het altijd heel erg respectloos gevonden als moeder in zo'n situatie haar dochter vertelt wat er vervolgens te gebeuren staat want 'natúúrlijk kun je het kind niet houden!' Ik vind dat echt schandalig. En niet omdat ik niet voor abortus ben, maar omdat je dan als ouder vreselijk misbruik maakt van je positie. Dit is een stukje in het leven van je kind waar je niets in te zeggen hebt, behalve de toezegging dat ze er niet alleen voor staat.
Ik weet overigens wat het is om een miskraam te krijgen. Ik ben 7 keer zwanger geweest. En toch maak ik geen onderscheid in 'oeps... wat nu?' en een gewenste zwangerschap. Een zwangerschap na een ongelukje moet met net zoveel zorg en respect behandeld worden als na een gewenste zwangerschap, of je nu kiest voor houden of niet houden.

Kind?

Kaaskopje: "Zodra je als vrouw weet dat je zwanger bent is het in gedachten een kind"

Dat dat voor jou zo is, betekent niet dat het voor alle vrouwen zo is. Ik heb niet het gevoel dat ik kinderen heb verloren met mijn miskramen, maar dromen en plannen. Waren het ongewenste zwangerschappen geweest, dan had ik geen dromen verloren maar iets heel anders.

Laten we het er maar op houden dat het heel persoonlijk is hoe je denkt over wat er in de eerste periode van de zwangerschap is.

Het moet wel erg lastig zijn om je eigen opvattingen de gesprekken met je zwangere dochter niet te laten kleuren. Misschien wel onmogelijk. Als ik mijn kinderlijke smalgebouwde 1-jarige dochter

Maylise/feit

Maylise:
"Zwangerschap = een logisch gevolg van seks wilde ik schrijven. Voor elke keuze die je maakt is er een prijs die je moet betalen."
Het ging mij er om, dat dit voor meisjes/vrouwen feitelijk onjuist is. In die zin, dat een vrouw de keuze heeft om de zwangerschap af te breken dmw abortus, een jongen heeft die keuze niet. Dat is de asymmetrie die ik bedoelde.
Verder, voorzover dit een feit is, is dit ook gewenst? Ik vind je instelling in dat opzicht nogal rigide.

Maylise/ideologie

Maylise:
"" Inderdaad ik vind dat als je jezelf groot genoeg vind om seks te hebben je ook maar groot genoeg moet zijn om de consequenties te aanvaarden."
het is goed om te beseffen dat dit gene feit is, maar een ideologisch standpunt. Het feit is juist (ik citeer wat Mirreke eerder schreef): "Het hele punt is juist dat die kinderen wel oud genoeg zijn voor sex, het hele lichaam bruist van de hormonen, maar niet verantwoordelijk genoeg voor een kind, niet in onze maatschappij. Dat mag je niet aan elkaar verbinden."

Beginnend leven

Dat de meningen verschillen over het onaantastbare karakter van menselijk leven in zijn meest prille vorm is inderdaad een gegeven. Ik heb het precies zo ervaren als Biene (een droom ging even stuk en ik had even geen vertrouwen in mijn lichaam), de twee zwangerschappen die bij mij mis zijn gelopen beschouw ik niet (en heb ik nooit beschouwd) als 'het verliezen van een kind'.
Maar goed, dat is persoonlijk dus.
In die zin vind ik het echter even onaanvaardbaar een zwangere tiener mee te geven dat abortus onafwendbaar en de juiste oplossing is, als om diezelfde tiener mee te geven dat je een volwaardig leven afbreekt omdat een vruchtje van een paar weken oud gelijkwaardig is aan een pasgeboren baby. Dat is namelijk - puur biologisch gezien - gewoon niet zo.
In het eerste geval dwing je iemand tot een beslissing die misschien helemaal niet de hare is. In het tweede geval hang je een gewicht aan een beslissing die bepaald niet zal helpen bij het verwerken van zoiets.

Dirksmama

Dirksmama:
"Ik vind het dan ook een beetje raar dat er hier gepraat wordt over \'kinderen\' die sex hebben. Kinderen horen geen sex te hebben. Tieners en adolescenten kunnen er mee experimenteren, maar in mijn optiek is een sexueel actief individu geen \'kind\' meer."
Het probleem is, dat westerse culturen geen scherpe grens tussen kind en volwassen hebben, maar integendeel een soort van langdurige tussenfase in stand houden -Desmond Morris wees hierop in één van zijn boeken (en gaf daar een negatief oordeel over).

Dirksmama:
"Als sexueel actieve tieners echt zo verbaasd zijn van een zwangerschap dan schort er toch ECHT iets in de voorlichting. Het is namelijk al eeuwen, zo niet millennia bekend dat sex tot een zwangerschap kan leiden, wat je ook probeert om dat te voorkomen."
Nou, ja, dat klopt niet helemaal. Door de pil (en latex condooms en t spiraaltje) is de kans dat je van sex zwanger wordt echt wel een stuk kleiner geworden dan in de millennia voor 1950.

Tinus

"Nou, ja, dat klopt niet helemaal. Door de pil (en latex condooms en t spiraaltje) is de kans dat je van sex zwanger wordt echt wel een stuk kleiner geworden dan in de millennia voor 1950. "
Maar dat is toch niet wat ze stelt? Ze zegt dat het feit DAT je zwanger kan worden van sex algemeen bekend is.
Ik denk dat tieners veelal nog het immortaliteitsgevoel hebben, maw: Dat overkomt mij niet. Ik denk persoonlijk, en dat is ook niet op statistieken gebaseerd, dat tieners ook (nog) niet altijd op een zorgvuldige/verantwoordelijke manier met anti-conceptie omgaan. Wederom door het "dat overkomt mij niet" gevoel.

Olief

Olief:
"Maar dat is toch niet wat ze stelt? Ze zegt dat het feit DAT je zwanger kan worden van sex algemeen bekend is."
Ik denk, dat door de goede anticonceptie, de kans dat je ongewenst zwanger wordt veel kleiner is dan pakweg 50 jaar geleden. En dat heeft ook morele/gevoelsmatige consequenties: Je hoeft dus ook veel minder rekening te houden met die kans.

Olief:
"Ik denk dat tieners veelal nog het immortaliteitsgevoel hebben, maw: Dat overkomt mij niet. Ik denk persoonlijk, en dat is ook niet op statistieken gebaseerd, dat tieners ook (nog) niet altijd op een zorgvuldige/verantwoordelijke manier met anti-conceptie omgaan. Wederom door het "dat overkomt mij niet" gevoel."
Voor een deel wel -dat is jongeren eigen. Maar voor een deel doen nederlanders (pubers en ouder) het erg veilig -vaak de double dutch van pil+condoom. Ongewneste zwangerschappen zijn dan vaak het gevolg van ongelukjes -scheurende condooms, pil uitgekotst vanwege buikgriep, dat soort dingen. dat zie je ook terug in de statistieken: Zowle het aantal abortussne als het aantal tienerzwangerschappen zijn erg laag -zeker in vergelijking met andere landen.

Starry

Starry: In het eerste geval dwing je iemand tot een beslissing die misschien helemaal niet de hare is. In het tweede geval hang je een gewicht aan een beslissing die bepaald niet zal helpen bij het verwerken van zoiets.
Precies, daarom vind ik dat je als ouder moet proberen zo neutraal mogelijk steun te bieden. Dat lijkt me erg moeilijk, maar wel het enige juiste.

Zucht

om dus deze hele discussie thuis te voorkomen moet je VOORLICHTEN. Niet alleen puur technisch, maar op allerlei fronten. Ook met betrekking tot verantwoordelijkheden bijvoorbeeld. Naar jezelf, je eigen lijf, maar ook naar die ander, en naar een mogelijke ander.
Ik vind het heel vreemd om verantwoordelijkheid met sexuele activiteit te verbinden. Alsof het met elkaar samenhangt. Net zoals kinderen op de vrije school pas schoolrijp zijn als ze kunnen huppelen, of al gewisseld hebben. Het één heeft niets met het ander te maken.
En daarbij komt ook nog eens, wij (hier in West-Europa) wij leven nou eenmaal nu (NU, dirksmama, niet vijfendertig jaar geleden) in onze maatschappij. En hier is ruimte voor onverantwoordelijk pubergedrag. Sterker nog, wij als maatschappij houden pubers onverantwoordelijk. Mensen tot 27 jaar worden als 'jongeren' gezien, jongeren die bijvoorbeeld geacht worden ofwel te werken ofwel te studeren en daarom geen recht op bijstand hebben, jongeren die blijkbaar niet helemaal gelijkwaardig zijn aan 'ouderen'?. Overigens, al dat hersenonderzoek van tegenwoordig heeft ook al laten zien dat een puberbrein nog niet af is, dat pubers zich heel verantwoord wanen, maar vaak geen lange-termijn overzicht hebben.
Daarom kun je gewoon niet stellen dat sex = verantwoordelijk. Het staat volkomen los van elkaar.

Mirreke

Ik denk daarom dat je bij voorlichten ook een stapje verder moet gaan. Wijs erop dat als je geen goede voorbehoedmiddelen gebruikt zoals voor het zingen de kerk uit de kans heel groot is op een zwangerschap en met wel goede voorbehoedmiddelen, de kans weliswaar klein, maar nog steeds aanwezig is.
Sommige volwassenen schijnen dat nog niet eens te beseffen en willen gewoon niet weten dat je b.v. ook met pil, die altijd netjes op tijd wordt ingenomen, zonder antibioticagebruik of andere dingen die invloed kunnen hebben TOCH zwanger kunt worden. Het is nou eenmaal geen 100% en dat wil automatisch zeggen dat een klein aantal toch krijgt te dealen met een zwangerschap.
Van te voren de aandacht hier op vestigen en duidelijk maken dat; "nouja, dan doet ze wel een abortus", of "ach, hij houdt toch van me wat geeft het als de baby dan wat eerder komt" geen verstandige houdingen zijn. Als een jongen seks wilt hebben kan het zijn dat daar onverhoeds financiële verantwoordelijkheden voor een baby aan vast hangt. Als jongens dat wat duidelijker hebben zullen zij misschien alerter zijn op goede voorbehoedsmiddelen en voor de veiligheid dubbelop willen gaan met het bijkomende voordeel dat experimenterende tieners op die manier ook minder snel een soa oplopen.
Abortus is geen voorbehoedmiddel, het is een eventuele noodgreep, die niet voor iedereen past. De vanzelfsprekenheid dat abortus gewoon als een soort automatisch vangnet wordt gezien voor falende anticonceptie stuit me tegen de borst. Zo vanzelfsprekend dat een meisje wat niet voor abortus kiest zich moet gaan verantwoorden en aan alle kanten op proef gesteld moet zelfs met negatief vertekende beelden als huilende babypoppen of ze dit werkelijk wel wil, terwijl de keus voor abortus juist makkelijk gemaakt wordt en de wettelijke bedenktijd nauwelijks iets voorstelt, noch benut wordt.
Groeten Primavera

Dat bedoel ik ook met voorlichten

Ik schreef het al eerder: "...VOORLICHTEN. Niet alleen puur technisch, maar op allerlei fronten. Ook met betrekking tot verantwoordelijkheden bijvoorbeeld. Naar jezelf, je eigen lijf, maar ook naar die ander, en naar een mogelijke ander." Dat er een ander (een kindje dus) van zou kunnen komen, die dan ook een papa heeft, of je dat wel beseft, en wat je kunt doen om dat te voorkomen,. Of sex wel zo persé nodig is met een vriendje dat je misschien nog niet zo lang hebt. Enzovoorts, enzovoorts.

Zo oud ben ik nou ook weer niet

35 jaar geleden had ik echt de huwbare leeftijd nog niet.