Wat zouden jullie doen? Kindje alleen buiten een winkel
Ik liep vandaag langs de bakker. Daar stond een bakfiets (zo'n bak voor het stuur) geparkeerd. Er zat een kindje in de bak te huilen. Een kindje van ongeveer 1,5 jaar oud. Er was geen volwassene bij. Ik wist niet wat ik moest doen. Ik dacht dat het misschien nog enger voor het kindje zou zijn als een vreemde haar probeerde te troosten. Maar ik vond het een onveilige situatie. Iemand die kwaad in de de zin heeft, kon het kindje zo wegpakken. Dus ik bleef er maar een beetje bij in de buurt hangen om van een afstandje (als in twee meter) de veiligheid te waarborgen. Na vijf minuten kwam de vader naar buiten en het kindje stopt met huilen en ze gingen weg. Ik dacht er nog even over om de vader er op aan te spreken, maar zag er vanaf. Hadden jullie het wel gedaan?
Temet schreef op 25-08-2025 om 21:20:
De hamvraag zou voor mij denk ik zijn: zit dat kind vast of niet? Maar misschien was ik ook wel op enige afstand blijven kijken, ook al zat het kind in de gordel.
In sommige Scandinavische landen schijnt het vrij gewoon te zijn om je kinderwagen met dik ingepakte baby buiten de winkel te laten staan. Zo groot is de kans op kinderontvoering kennelijk ook weer niet
Dat zijn baby´s. Slapende, over het algemeen. Geen huilende dreumes, die het niet fijn vindt alleen gelaten te worden.
Ik zou ook even de bakkerij in gelopen zijn om te vragen of de ouder aanwezig was.
Ik zou het gelaten hebben voor wat het was. Iedereen doet wel eens iets onhandigs, elk kind huilt wel eens even. Er is niks ergs gebeurd,
We beginnen aardig door te slaan in bemoeizucht soms. De meeste ouders nemen geen risico met hun kinderen. Wat ze doen is op basis van eerdere ervaringen en afwegingen en gaat dus gewoon goed. Van even huilen heb je niet meteen een trauma.
Als een kind ergens alleen zit, laat staan dat hij huilt, zijn er altijd veel ogen op hem gericht. Dus het is niet nodig om erheen te gaan.
Er is wel een risico, maar dat risico is heel klein. Je kan niet elk risico vermijden, want dan verlies je weer een ander risico waar je nu nét niet aan dacht, uit het oog.
Kampeerder schreef op 26-08-2025 om 05:50:
Ik zou het gelaten hebben voor wat het was. Iedereen doet wel eens iets onhandigs, elk kind huilt wel eens even. Er is niks ergs gebeurd,
We beginnen aardig door te slaan in bemoeizucht soms. De meeste ouders nemen geen risico met hun kinderen. Wat ze doen is op basis van eerdere ervaringen en afwegingen en gaat dus gewoon goed. Van even huilen heb je niet meteen een trauma.
Dat is waar. Misschien duurde het in de winkel wat langer dan verwacht. Het ligt er ook een beetje aan hoe hard het kindje huilde, kon die makkelijk 'ontsnappen' uit de bak etc.
Madamecannibale schreef op 25-08-2025 om 21:43:
Ik vind het een lastige. Hier in de buurt speelt een kindje van 1 alleen buiten met haar broertjes van 3 en 5. Ik vind het gevaarlijk. Ik vind ook dat een kind onder de 10 (eigenlijk nog wel ouder) niet de verantwoordelijkheid over een kind van 1 kan hebben. Ik vind 3 eigenlijk ook te jong om alleen buiten te spelen. Ik weet wie de ouders zijn en heb wel eens met ze gesproken maar breng dit onderwerp toch niet op. Ik vind het lastig om anderen aan te spreken op hun opvoeding, en weet ook niet of ik daar zelf te streng in ben.
Bij een vreemde zou ik het misschien eerder doen, maar wel afhankelijk van het uiterlijk van diegene. Als niemand ooit die mensen aanspreekt blijven ze het wel doen natuurlijk.
Nou, ik had vroeger een buurvrouw uit Kameroen die haar jongere kinderen (een heel groepje waarvan de jongste nog maar 2) toevertrouwde aan haar 9 of 10 jarige dochter. Kinderen van tussen de 8 en 10 jaar waren de beste oppassen volgens haar: op die leeftijd zijn ze erg loyaal, zelf nog echt kind dus een goede combi met de kleintjes maar wel in staat om gevaren in te schatten. Als kinderen ouder zijn en puber worden, was de redenatie, dan worden ze minder betrouwbaar als kinderoppas want zijn ze meer met zichzelf bezig, vinden ze spelen niet meer leuk, worden ze hormonaal etc. Ik vond dat er best wat in zat. Het is ook maar cultureel bepaald hoe wij over kinderen en veiligheid denken.
troelahoep schreef op 26-08-2025 om 09:14:
[..]
Nou, ik had vroeger een buurvrouw uit Kameroen die haar jongere kinderen (een heel groepje waarvan de jongste nog maar 2) toevertrouwde aan haar 9 of 10 jarige dochter. Kinderen van tussen de 8 en 10 jaar waren de beste oppassen volgens haar: op die leeftijd zijn ze erg loyaal, zelf nog echt kind dus een goede combi met de kleintjes maar wel in staat om gevaren in te schatten. Als kinderen ouder zijn en puber worden, was de redenatie, dan worden ze minder betrouwbaar als kinderoppas want zijn ze meer met zichzelf bezig, vinden ze spelen niet meer leuk, worden ze hormonaal etc. Ik vond dat er best wat in zat. Het is ook maar cultureel bepaald hoe wij over kinderen en veiligheid denken.
Dat was 70 jaar geleden toch ook normaal in Nederland. Dat de oudste zus van 10 en op de kinderen lette en schoonmaakte en eten kookte terwijl pa aan het werk was en ma hoogzwanger in bed lag.
Daarnaast sommige 18 jarige kan je ook niet alleen buiten de winkel laten. Zag er pas eentje die een beetje rondliep op haar telefoon keek op de parkeerplaats en bijna onder een auto kwam.
Ik had hetzelfde gedaan als jij. Beetje in de buurt blijven en hopen dat er snel iemand zou verschijnen die bij het kind hoort. Ik zou misschien alleen nog iets gezegd hebben als ‘Ze huilde, dus ik ben maar even in de buurt gebleven. Tot ziens.’
Ik vind 't veel lastiger als mensen hun kind óp de fiets laten zitten en die even tegen de pui aan parkeren. Maar ik ben toch doorgelopen, ben niet zo goed in iemand neutraal aanspreken over het gevaar daarvan.
MRI schreef op 25-08-2025 om 22:52:
[..]
ja dat was een goed idee geweest! En zou je dan ook zeggen dat het misschien niet zo'n goed idee was om een kind alleen buiten te laten staan?
Hm dat hangt nogal van de reactie van de ouder af denk ik. Heb ook geen behoefte aan ruzie eerlijk gezegd.
Vreselijk als andere ouders zich met je kind gaan bemoeien. Is het zo erg dat een kindje even moet huilen? Die van mij waren ook wel eens aan het huilen in een winkel, supermarkt of tal van andere plekken. Gewoon vermoeidheid, frustratie, spanning etc. Kinderen huilen nu eenmaal vaak. Vader zet de fiets voor de winkel en kan kind waarschijnlijk gewoon zien door de ruit. Misschien alleen even een bestelling ophalen. Om er vanuit te gaan dat er direct een onbekende aankomt die een kind gaat ontvoeren vind ik behoorlijk ver gezocht. Ik had zelf mijn kind meegenomen. Maar stel het kind slaapt. Moet je het dan wakker maken voor een paar minuten in een winkel?
Aan het kind gaan zitten om het te troosten of uit de bak te halen kan zeker niet. Dan krijg je waarschijnlijk een boze ouder achter je aan.
Izza schreef op 27-08-2025 om 09:33:
Vreselijk als andere ouders zich met je kind gaan bemoeien. Is het zo erg dat een kindje even moet huilen? Die van mij waren ook wel eens aan het huilen in een winkel, supermarkt of tal van andere plekken. Gewoon vermoeidheid, frustratie, spanning etc. Kinderen huilen nu eenmaal vaak. Vader zet de fiets voor de winkel en kan kind waarschijnlijk gewoon zien door de ruit. Misschien alleen even een bestelling ophalen. Om er vanuit te gaan dat er direct een onbekende aankomt die een kind gaat ontvoeren vind ik behoorlijk ver gezocht. Ik had zelf mijn kind meegenomen. Maar stel het kind slaapt. Moet je het dan wakker maken voor een paar minuten in een winkel?
Aan het kind gaan zitten om het te troosten of uit de bak te halen kan zeker niet. Dan krijg je waarschijnlijk een boze ouder achter je aan.
Ehh.... lijkt me niet goed hoor, als kinderen vaak huilen. Als je een kind hebt dat regelmatig 'gewoon' huilt van vermoeidheid etc wat jij noemt, dan klinkt dat als het stelselmatig negeren van de behoeften/gevoelens van het kind. Die moet je dan al in de eerste plaats niet meeslepen naar de winkel, laat staan huilend aan zijn lot overlaten in zijn eentje buiten. Een slapend kind zou ik lekker laten en snel naar binnen glippen, dat wel. Als mijn kind echt hard zou huilen en iemand had mijn kleintje over zijn bolletje geaaid om hem te troosten in mijn afwezigheid, zou ik dat alleen maar waarderen.
Maar goed, dit is weer offtopic en we weten verder helemaal niks van het geval in de openingspost.
Dat het vaak voorkomt dat kinderen huilen is iets anders dan dat een individueel kind v
Oeps. Ik bedoel: dat het vaak voorkomt dat kinderen huilen wil niet zeggen dat een individueel kind vaak huilt (en waar dat door komt en wat de ouder dan allemaal wel of niet fout heeft gedaan), nog daargelaten dat je bij een willekeurig vreemd kind helemaal niet weet of die vaak huilt of niet.
Wat ik trouwens zelf nog wel eens doe bij huilende/dreinende dreumesen in winkels, is ze nadrukkelijk met licht verbaasde blik aankijken. Soms zeg ik er ook wat bij (in de trant van "Is het zo erg? Ja, ik snap het wel, ik ben hier ook niet voor mijn lol"). Soms is het kind dan zo afgeleid dat het vergeet te huilen 
troelahoep schreef op 27-08-2025 om 10:13:
[..]
Ehh.... lijkt me niet goed hoor, als kinderen vaak huilen. Als je een kind hebt dat regelmatig 'gewoon' huilt van vermoeidheid etc wat jij noemt, dan klinkt dat als het stelselmatig negeren van de behoeften/gevoelens van het kind. Die moet je dan al in de eerste plaats niet meeslepen naar de winkel, laat staan huilend aan zijn lot overlaten in zijn eentje buiten. Een slapend kind zou ik lekker laten en snel naar binnen glippen, dat wel. Als mijn kind echt hard zou huilen en iemand had mijn kleintje over zijn bolletje geaaid om hem te troosten in mijn afwezigheid, zou ik dat alleen maar waarderen.
Maar goed, dit is weer offtopic en we weten verder helemaal niks van het geval in de openingspost.
Huilen is voor jonge kinderen een normale manier van omgaan met prikkels en emoties die ze nog niet kunnen reguleren. Dat heeft niets te maken met negeren. Sommige kinderen Huilen ook als hun ouders er wel zijn. Normaal kindergedrag. En als ouder heb je ook gewoon zaken te doen (zoals boodschappen). Je kunt jezelf niet opsluiten in je huis.
En een onbekende die zonder mijn toestemming aan mijn kinderen zit zou ik absoluut niet waarderen. Je hebt gewoon van andere mensen af te blijven. Ongeacht hun leeftijd. Ik geef een wildvreemde volwassene toch ook niet opeens een knuffel? Tegenwoordig hebben we consent!
