Zitten ze weer hier te spelen

Jetteke

Het staat er nu niet bij, maar er was met Polly wel heel wat meer aan de hand dan alleen de warmte... Een ziekenhuis neemt je niet zomaar op, hoor

Selectief

Ik ben niet zwanger maar ben ook niet blij met alle speelafspraakjes. Vooral bij mijn kleuterdochter ben ik erg selectief. Er zitten wat jongetjes in haar klas die nog energieker en destructiever zijn dan zij zelf, die hoef ik dus niet over de vloer. Liefst heb ik speelafspraakjes waarbij ik met een gerust hart de kinderen 2 uur boven kan laten spelen, maar dat heb ik met kleuterdochter nog niet meegemaakt. Oudste was een rustig kleurboek/legokind en had dito vriendinnetjes, niet te vergelijken met jongste.

Spelen

Ik begrijp uit de berichten dat starter hoogzwanger is dus ik lees de berichten zeker wel met een grote knipoog en een korreltje zout maar dat doe ik ook met de andere reacties. Ik vind dat het hier en daar behoorlijk overdreven wordt geschets hoe het er aan toe gaat.Ik herken het totaal niet i.i.g. Als ik zo lees ervaren veel mensens speelafspraakjes als een last. Het lijkt wel not done om het leuk te vinden om andere kinderen over de vloer te hebben Hier wordt veel gespeeld (als manlief en ik vrij zijn). Ik denk dat 90 procent van de speelafspraakjes hier plaatsvinden. Geen enkel probleem. Ik verwacht van de ouders geen uitleg wat zij in de tussentijd gaan doen. Dat zal me echt een worst zijn. Ik voel me ook helemaal niet gebruikt. Als het spelen niet kan dan meld ik dat van te voren aan mijn dochters.

Ik kan me overigens wel vinden in de opmerking van Geerke, veel onaardige opmerkingen over andermans kinderen. Beetje overtrokken allemaal. Het lijkt wel of de een niet voor de ander wil onderdoen vwb. opmerkingen. Of zijn jullie allemaal zwanger

Ik wist niet dat voor zoveel ouders speelafspraakjes zo'n bezoeking zijn. Ik vind het meestal gezellig en vaak is het rustiger dan als ze alleen zijn, uitzonderingen nagelaten. De keren dat het minder loopt vinden meestal van ons kind uit geen vervolg en ik zal het ook zeker niet stimuleren. Er is 1 kindje dat in het verleden het huis van onder tot boven overhoop haalde, maar ik kondig nu een half uur vantevoren aan dat er opgeruimd dient te worden. Kindje protesteerde eerst dat het nog lang geen tijd was, waarop ik dan zei dat er zo'n troep was, dat er zeker een half uur nodig was om het weer weg te krijgen. Sindsdien wordt er een stuk minder troep gemaakt.
Maar soms heb ik geen zin in spelende kinderen en dat zeg ik dan ook tegen onze kinderen, die dat of accepteren of bij iemand anders gaan spelen.

Zomersproet

"Ik begrijp dat "gebruik voelen" niet zo. Waarom mag een ouders niet iets voor zichzelf doen als zijn kind of kinderen elders spelen. Moet ie dan verplicht thuis zijn en mag geen boodschappen doen? Zijn daar criteria voor. Dit mogen ze wel in de tussentijd en dit niet? Ik begrijp het niet helemaal."
Het ligt er helemaal aan hoe het gebracht wordt. Als het geniepig gebracht wordt, over de hoofden van de kinderen heen, komt het niet fijn over, dan voel je je gebruikt, is een ouder duidelijk in zijn/haar bedoelingen (zoals vandaag een moeder dee van een van de kinderen) dan is het geen enkel probleem. Maar als een ouder keer op keer over de hoofden van de kinderen dingen bewerkstelligt, en het moet altijd bij jou en kan het nooit bij een ander, dan ben je het op een gegeven moment zat. Vooral als je "gebruikt" wordt omdat jij zo'n Joris Goedbloed bent, het moeilijk vindt "nee" te zeggen en men weet dat je toch meestal wel na schooltijd tuis bent.

Ik vind speelafspraakjes vaak niet leuk

Ik vind speelafspraakjes vaak wel vervelend. Daar kom ik gewoon eerlijk voor uit. Zoon weet zich vaak niet te gedragen en gaat klieren en erg druk doen, zijn broertje wil mee doen maar mag niet, huilen en jongste krijg ik dan of van opwinding niet in bed of ze wordt wakker uit haar dutje door de herrie. De sfeer is vaak ver te zoeken. Als het mooi weer is, is het vaak beter te doen, dan gaanze naar buiten.
Hoe dan ook, na een speelafspraakje ben ik vaak gesloopt, heeft dochtertje niet of niet goed geslapen, is middelste verdrietig want mag niet meedoen en oudste helemaal doorgedraaid. Leuk dat het bij anderen er vaak heel ontspannen en prettig aan toe gaat, hier vaak niet.
Ik mag speelafspraakjes toch wel vervelend vinden? Of ben ik verplicht het leuk te vinden?

Overigens is het nietzo dat je nisk voor jezelf mag doen als je kind ergens anders speelt. Ik geloof ook niet dat het daar om ging. Het ging er volgens mij om dat sommige ouders wel makkelijk vinden om hun kind elders te droppen, maar dat het andersom nooit kan. Tja, dan kan ik me voorstellen dat je je gebruikt voelt.

Natuurlijk hoef je speelafspraakje niet leuk te vinden. Dat zeg ik ook niet. En in deze posting leg je het anders uit dan in die andere postings. In je vorige postings heb je het alleen maar over die vervelende andere kinderen die maar komen spelen en als een zwaankleefaan aan je vast zitten.....

Vwb. gebruikt voelen. Tja, nogmaals ik herken het niet en al helemaal niet over de hoofden van de kinderen (of ik zie het niet) maar het boeit me ook niet. Misschien dat dat het verschil is. Ze kunnen hier altijd spelen, mits het uitkomt maar dat komt het meestal. En als blijkt dat mijn dochter nog nooit bij pietje heeft gespeeld maar pietje wel tig keer hier, nou en? Ik zie het probleem niet zo, echt niet. Maar goed, als je het wel een probleem vindt dat zal je toch echt bij jezelf te rade moeten gaan en niet bij de moeder van Pietje.

Zomersproet

Ik heb het niet in mijn vorige postings gehad over vervelende kinderen. Ik heb gezegd dat ik het vervelend vind als ze aan mij plakken en mij door het huis volgen terwijl ze zogenaamd voor zoon komen. Dat vind ik overigens nog steeds vervelend (en zoon ook). Dat mag toch hopelijk wel?

O ja hoor

Sharon, dat mag je zeker. Maar dan doe je het toch zo weinig mogelijk. Is je goed recht.

Het is trouwens niet zo dat mijn dochter niet elders wil of durft te spelen. Het maakt haar niet zoveel uit. Ook het voor nopes naar school lopen maakt me niet uit. Dan gewoon weer terug zonder kind . En halen vind ik ook geen probleem. Maar goed, er zijn dus ouders die zich daar wel druk om kunnen maken. Weer wat geleerd. Ik sta daar helemaal niet bij stil, bij dit soort dingen.

Zomersproet

Nee ik doe het helemaal niet zo weinig mogelijk. Ik heb eigenlijk heel weinig nee gezegd tegen een speelafspraakje. Ik vind het te belangrijk voor zoon. Kijk, zo heel vaak gebeurt het niet dat er iemand mee komt uit school(eerder buurtkinderen die in en uitlopen), maar als het gebeurt is het wel een hele aanslag op alles. Maar het hoort er bij.
Mijn punt is dus dat het niet zo is dat ik geen speelfspraakjes wil, ik vind het zelf alleen niet leuk, maar afzien.
En dat achter me aan lopen, daar maak ik tegenwoordig vaak na 10 minuten korte metten mee. Ik zeg tegen buurtkind daar is mijn zoon, als je niet met hem wilt spelen, kun je gaan. Ik zeg het wel wat vriendelijker dan hoe het hier staat, maar heb ik nog 2 kinderen rondlopen die veel aandacht vragen en dan heb ik eigenlijk geen zin om ook nog eens een ander kind steeds bezig te houden. Zeker niet als peutertje eindelijk een slaapt en ik eventjes met een krantje wil zitten

Ik vind het zelf ook helemaal geen probleem om voor niskd naar school te lopen. Vaak maken de kleuters 's ochtends nog geen afspaak.

Maar manda

"Het gaat mij er alleen om dat ik vind dat sommige ouders met zo'n gemak hun kind bij mij droppen en dat het niet wederzijds kan als ik het even niet trek"
Je HOEFT toch niet? Dan doe je het toch niet als je het zo irritant vindt?
Niks simpeler dan dat. Je voelt je gebruikt door bepaalde ouders. Nou dan zeg je bijvoorbeeld een keer "nee, het komt me niet uit" (dat is de waarheid want hun kids doen irritant en de ouders gebruiken je, nou, dat komt je toch niet uit!). Tjonge jonge wat moeilijk.

Sorry

Sorry voor mijn toon, die is inderdaad niet al te aardig. Ik vind het gewoon zo'n gezeur. Alsof je geen keus hebt of zo.

En die knipoog, die voelde ik absoluut niet in je bericht. Je klinkt daar juist vreselijk frusty.
Sorry, misschien niet zo bedoeld maar zo komt het op mij over.

Hihihi manda

Hoi,

Ik heb de hele draad meegelezen en je had inderdaad geen smiley geschreven Manda, geeft niets, ik vatte het wel lollig op, maar blijkbaar anderen niet. Ik kon me helemaal vinden in je geklaag over speelkinderen, heb hier ook wel eens van die draken. Er zijn ook vaak leuke kinderen hoor, maar de verhalen die ik hier lees herken ik maar al te goed. En ik ben dan ook streng naar die kinderen die hier komen spelen. Lief doe ik, maar wel streng. Dus als ze zich gedragen hebben ze een hele gezellige middag. Doen ze vervelend dan zit ik er meteen bovenop, gaat vaak wel goed hoor, hoe korter en duidelijker je bent hoe sneller je dit gedrag in de kiem smoort, om vervolgens weer gewoon gezellig te kunnen doen. Gaat het echt meerdere keren fout, dan komt zo'n kind er gewoon voorlopig niet in. Willen ze spelen dan zeg ik dat het vandaag niet kan. (heb ook weer niet de behoefte en het lef om aan die desbetreffende ouders te gaan zeggen dat hun kind zich bij ons niet kan gedragen en dat ze daarom niet mogen komen spelen)
Dat met zo'n hib-je hebben wij hier ook gehad. Ik had de bel eruit omdat de baby moest slapen, gingen ze met zijn drieen met hun vuisten op de ruit van de voordeur rammen.... ! Nou toen was ik dus de heks van de straat heb de voordeur open gezwaaid (het was niet de eerste keer uiteraard) en ze toegesisd dat als de bel eruit is dat een REDEN heeft...dat de baby dan slaapt en dat je dan NIET op de ruiten gaat rammen. Nog nooit heb ik ze zo snel het tuinpad af zien gaan, maar het was wel voor altijd duidelijk. (dan vinden ze me maar even niet lief hoor, blijkbaar komt dat niet aan)

Sterkte met de laatste loodjes!

Maxime

Jemig maxime

Ik was ontploft als ze hier met hun vuisten tegen de ruiten zouden timmeren. Vreselijk, moet er niet aan denken!
Inderdaad hoor, dan maar even niet aardig gevonden worden.

Waar ik overigens aan moet wennen en waar ik eigenlijk niet van gediend ben is dat iedereen maar ongevraagd onze tuin inloopt en dan rustig verder de woonkamer in. Of als de voordeur openstaat (als zoon buiten speelt wel zo handig) dat kinderen zo maar de woonkamer in lopen zonder bellen of kloppen. Of dan staat er ineens een kind in onze wc zijn waterpistool aan het fonteintje te vullen...
Moet we zeggen dat ik er nog niet duidelijk in ben geweest dat ik dat niet pretiig vind (overigens doen sommige volwassenen dat ook), maar dat ga ik vanaf nu wel doen (ik begin hele vriendelijk uiteraard).

Gevoel van manda herken ik wel

Hier is het af en toe ook net een kosthuis voor sommige kinderen. Er zei eens een moeder:"Goh, ik kan de kinderbijslag beter aan jouw geven." Ik heb geantwoord:"Nou, dat lijkt me een goed plan."
Nee zeggen is niet altijd zo makkelijk. Sommige moeders weten net zo lang te wurmen en te draaien totdat Pietje dus wèèr bij jou thuis zit.
Ik heb wel eens nee gezegd, behoorlijk consequent tegen een moeder die ik helemaal spuugzat was. Het kostte wel een vriendschap voor mijn kind. Tja, dat is het lastige. Je wilt het voor de kinderen graag leuk houden, maar die moeders....
"O, bij mij kan niet hoor, we zijn aan het behangen.""Nee, bij ons kan niet, ik moet nog boodschappen doen.""Bij ons gaat helaas vandaag niet, tja, dan maar weer bij jou hè?" "Bij jou hè? Pietje vindt het altijd zo gezellig bij jou."
En dan het ophalen. Spreek je af bijvoorbeeld 17.00 uur je koter ophalen komen ze rustig half 6 aankakken. "Sorry hoor, ben ietsjes later...." en het zijn altijd dezelfde....
Ik moet me wel eens inhouden om dat niet op vriendje af te reageren....met hatelijke opmerkingen. "Jeetje, is je moeder je weer vergeten?" Ik ben namelijk best een sarcastisch kreng, snap niet dat die kinderen nog zo graag bij ons komen.....
Ik doe sociaal omdat ik mijn zoon vriendschappen gun, maar eigenlijk heb ik liever alleen mijn eigen kind. Of pas vriendschappen op zijn 18e, kan hij het fijn allemaal zelf regelen, zonder moeders...

Eigenlijk geen problemen mee

Ik heb eigenlijk niet echt problemen met kinderen die hier spelen. Ik heb ergens ook liever dat ze hier spelen omdat ik dan aan het eind van de middag niet hoef op te halen. Dat argument wordt wel steeds minder belangrijk want naar veel vriendjes kan mijn jongste zoon inmiddels zelf heen gaan. Dat is sowieso prettig want hierdoor wordt het bij elkaar spelen veel minder formeel. Ze gaan gewoon spontaan over en weer spelen zonder dat de ouders bij de afspraak worden betrokken. Mijn zoon zegt gewoon "ik ga nu even naar x toe" en mocht x dan niet thuis zijn of niet kunnen is het ook best.

Bij vriendjes die verder weg wonen moet halen en brengen nog steeds. Dan vind ik hier spelen fijner omdat ik dan niet meer hoef te halen. Ik voel me ook niet misbruikt als oppas. Ik ben het wel eens met de mensen die aanhalen dat sneaky oppas vragen niet leuk zijn. Maar dat is met alles. Ik heb ook veel liever dat de moeder van y tegen mij zegt dat ze liever heeft dat y bij ons speelt omdat zij naar de schoonheidsspecialiste wil/een vergadering heeft dan dat ze dit via de kinderen speelt.
Maar zelfs als het sneaky gebeurd voel ik me niet gebruikt omdat ik mijn grenzen gewoon aangeef. Als mijn zoon graag wil dat y bij hem komt spelen en dat kan die middag dan maakt het me echt niks uit wat y's ouders die middag vervolgens doen. Mijn beslissing hangt daar niet mee samen. Als mijn zoon geen zin heeft (of ik niet) of het gewoon niet kan dan gaat het ook niet door.

Als kinderen hier komen spelen erger ik me zelden aan die kinderen. De meeste kameraadjes die hier komen zijn leuke kinderen. Er zitten er wel een paar tussen die brutaal zijn en dat vind ik minder of erg druk en dat is ook soms vermoeiend. Vooral omdat mijn zoon ook vrij druk is.

Als ouders later zijn met ophalen dan afgesproken maakt het me niks uit meestal. Maar dat komt ook omdat ik rond die tijd eigenlijk nooit weg hoef dus of de ouder van y nou om 17:00 of 18:00 voor de deur staat maakt me niks uit. Niettegenstaande is het niet netjes om zonder even te bellen een uur te laat te komen. Echter sommige ouders doen dat wel heb ik gemerkt.

Op de kleuterleeftijd is het veel vermoeiender. Dan moet je vaak nog echt als scheidsrechter optreden en proberen ze je echt uit. Dat wordt minder naar mate ze ouder worden hoewel je er soms een kind bij hebt die hier nog niet eerder is geweest en die wel die grenzen opzoekt. Ook met kleuters merk ik dat het vaak de eerste afspraakjes zijn die voor mij het meeste energie kosten. Als een kind hier eenmaal één of twee keer is geweest dan kennen ze de regels en weten ze hoe het hier toegaat. Daarna verloopt het meestal heel soepel.

Maylise

Buurkinderen

Buurkinderen die veel langskomen is prima zolang ze zich wel aan de regels houden. Ik moet er eerlijkheidshalve bij z leggen dat ik sommige kinderen ook liever hier heb dan anderen. Mijn zoon bijvoorbeeld heeft een vriendje in de buurt wat enorm druk is. Het is een lief kind maar ik merk dat ik vlugger geneigd ben nee te zeggen dan als het vriendinnetje hier uit de buurt langskomt wat een heel rustig en stil meisje is. Als zij langskomt gaan zij en zoon namelijk rustig tekenen of met lego spelen terwijl als druk buurjongetje hier is dat vaak leidt tot snode plannen en gesneuvelde spullen.

Ik werk ook aan huis deels dus zeker als ik moet werken dan zeg ik vaak tegen mijn zoon dat hij maar buiten moet gaan spelen met de drukke buurjongen terwijl ik dat minder vlug zou zeggen als rustig buurmeisje aan de deur staat.

Uiteraard zeg ik niet eerst nee tegen buurjongen en dan ja tegen buurmeisje, dat zou sneu zijn

Als ik niet hoef te werken en wel thuis ben dan mag iedereen langskomen mits ze zich redelijk gedragen en het huis in dezelfde staat achterlaten als het was toen ze binnenkwamen.

Maylise

Terug gebruiken

Ik heb een schat van een buurmeisje die sinds haar 9de bij ons komt, enig kind en ze kan zichzelf slecht vermaken. Ze vindt het bij ons gezellig en er mag best veel hier. Nu ze 14 is en in de buurt veel oppast zet ik haar ook wel in als hulpje. Zo was ze gisteren bij ons en dan zet ik haar wel aan het werk met de kinderen. Bijvoorbeeld popcorn bakken of een boodschapje doen of vroeger een luier verschonen. Ze is ook heel gezellig maar vroeger kwam ze zichzelf echt stallen. Tegenwoordig trek ik haar veel beter omdat het mij ook ruimte geeft. Ze mag ook bij ons oppassen als de oudste van 9 niet thuis is. Dan doet ze de de andere twee van 6 en bijna 4 naar bed en dat gaat prima.

Duidelijkheid en respect

Ik kan me helemaal vinden in de berichtjes van Maylise berichtjes hierboven. Zo gaat het bij ons ook.
Ik denk dat alles staat en valt bij het je eigen grenzen aangeven, dan heb je noch van de ouders noch van de kinderen het gevoel dat ze van je profiteren. Ik heb ook nog nooit gemerkt dat het mijn kinderen een vriendschap kost als ík mijn grenzen duidelijk aangeef. Mensen, ook ouders, houden van duidelijkheid. En verder denk ik dat een beetje tolerantie naar zowel kinderen als ouders geen kwaad kan. Dan wordt de toon van dit draadje ook wat aardiger. Hoe sommigen hier over de speelkameraadjes van hun kinderen spreken vind ik eerlijk gezegd behoorlijk respectloos. Ik vind zwangerschap, een slecht humeur, de hitte, de regen, overspannenheid, noem maar op, daar geen excuus voor. Ik hoop maar dat mijn kind niet bij zo'n ouder in huis komt te spelen.

Helemaal eens met maylise

Niets aan toe te voegen eigenlijk. Het enige wat ik soms wel eens lastig vind, is als dochterlief een schoolvriendinnetje meeneemt en dan er ook (zoals dagelijks) buurkinderen aan de deur staan. Soms vind een bepaald schoolvriendinnetje dat eigenlijk niet leuk (kent ze niet, is verlegen of vindt ze niet aardig, had erop gerekend alleen met dochterlief te spelen of wat dan ook). Maar goed, inmiddels zijn de betreffende kinderen tussen de 8 en 11 en moeten ze het maar zelf uitzoeken.
Groetjes,
Bibi

Hmmm

Ik ben ook erg voor de verantwoordelijkheid leggen waar die hoort, dus je gewoon niet laten gebruiken. Maar de voorbeelden die ik hier lees... en waar zelfs Tirza (!) zich voor heeft laten gebruiken dat kun je niet zomaar onder 'gewoon je grenzen aangeven' scharen, lijkt mij. Of misschien wel maar dan alleen voor een deel van de mensen die daar ECHT goed in zijn. En ik vind het wel zo fatsoenlijk als mensen hints zoals 'moet boodschappen doen' wel opvangen, daar is het sociaal verkeer toch wel op gebaseerd.