Aanpassen alimentatie?
Twee jaar geleden ben ik gescheiden van mijn man, op zijn initiatief. De scheiding was een hoop gedoe, uiteindelijk ben ik akkoord gegaan met minder kinderalimentatie dan hij volgens de tremanormen moest betalen en geen partneralimentatie, om er maar vanaf te zijn en verder te kunnen met mijn leven. Ik betaal van die KA alle kosten voor de kinderen, vader betaalt de kosten voor verblijf bij hem (eten en g/l/w, eventuele uitstapjes). De kinderen (pubers) zouden om het weekend en een doordeweekse dag bij hem zijn.
De oudste (17) wil, sinds hij samenwoont met degene met wie hij mij bedrogen heeft, niet meer naar zijn vader en slaapt er in ieder geval nooit meer. De jongste (13) daarentegen is sinds kort juist heel erg gericht op vader en wil eigenlijk liever niet meer bij mij zijn. Dat vind ik heel erg, maar ik laat het maar zo, dwingen heeft geen zin. School is wel in het dorp waar ik woon, dus jongste gaat nu met OV naar school.
Nu heeft vader eenzijdig de alimentatie aangepast, in verband met het feit dat hij nu veel meer verblijfskosten heeft voor jongste. Hij betaalt ook het OV.
Ik heb in eerste instantie laten weten dat ik het er niet mee eens ben, vanwege die toch al te laag vastgestelde alimentatie en omdat ik niet wil dat we bij iedere verandering weer de alimentatie opnieuw vast moeten stellen. Maar ik neig er nu naar om voor te stellen de hele berekening opnieuw te doen. De situatie is door zijn samenwonen en een nieuwe beter betaalde baan toch al flink verander. Wat raden jullie mij aan? Akkoord gaan met deze verlaging zonder enig overleg? Akkoord gaan met verlaging, maar dat ik dan zelf een berekening maak? Of officiele herberekening voorstellen?
Een kind hoort te zijn ingeschreven op het adres waar het feitelijk woont. Het is de gemeente die beslist of iemand wel of niet op een adres wordt ingeschreven. Gaat het om de inschrijving van een minderjarige dan vraagt men gemakshalve wel vaak om de toestemming van beide ouders met gezag, maar die toestemming van beiden is wettelijk helemaal niet vereist. Als je kind nu feitelijk bij vader woont dan is de inschrijving daar juist, ook al heb je daar geen toestemming voor gegeven. Het is niet anders.
Groeten,
Temet
en inschrijven op een woonadres betekent dat de kinderbijslag daar ook automatisch naartoe zou moeten gaan. De SVB heeft nog een tussenstap: ze doen een onderzoek naar de verblijfplaats van het kind: 'Ik kreeg een brief van de SVB over een onderzoek verblijfplaats i.v.m. kinderbijslag.'
Dus een kind overschrijven zonder dat het kind daar echt woont kan dan voor de gemeente wellicht wel, maar voor de SVB net, want dan zeg je dat de verblijfplaats niet veranderd is. In jouw situatie is die wel veranderd.
Als hij niet mee wil werken aan een herberekening van de alimentatie zul je dat met een advocaat moeten gaan aanpakken. Let wel, voor je oudste kind zal het slechts nog één jaar gelden. Omgekeerd kan het zijn dat je voor je jongste kind nog een aantal jaren zelf alimentatie zou moeten betalen. Kijk dus even goed na wat verstandig is.
Wat betreft verzoeken om geld, zomaar, dat kun je altijd pareren met een herhaald verzoek om een herberekening van de alimentatie en het openen van een kindrekening.
Tsjor
tsjor schreef op 30-12-2021 om 10:23:
Let wel, voor je oudste kind zal het slechts nog één jaar gelden.
Alimentatieplicht is totdat het kind 21 wordt. Het enige wat verandert als een kind 18 wordt is dat de alimentatie rechtstreeks naar het kind gaat,i.p.v. naar de ouder. Juist nu vader voor het oudste kind te weinig betaald kan het fijn zijn als moeder dit nog aanhangig maakt voor de achttiende verjaardag. Daarna moet het kind zelf procederen om de alimentatie aan te laten passen.
Engeltje schreef op 29-12-2021 om 13:59:
De volgende fase is ingegaan. Ik kreeg een brief van de SVB over een onderzoek verblijfplaats i.v.m. kinderbijslag. Blijkt dat ex, zonder mij daarin te kennen, zoon heeft overgeschreven naar zijn adres. Ik heb daar geen bericht van gekregen. Dat blijkt dus gewoon zomaar te kunnen, omdat we beiden gezag hebben. Ik ben echt flabbergasted!
Ik weet niet hoe ik hiermee om moet gaan. Zoon heeft alle contact verbroken, hij reageert niet zelf op appjes, dat doet ex of in ieder geval dicteert die overduidelijk wat zoon moet zeggen. Er is niks gebeurd, het was hier gewoon altijd prima. Vader keek nauwelijks naar de kinderen om, vond een weekend in de 14 dagen al teveel. En nu ineens is jongste daar ingeschreven. Hoe dan?
Ik wil heus meewerken, als er maar communicatie zou zijn. Overleg. Maar er komt 0 vanuit ex. Alleen vragen om geld. Ik ga dit even laten bezinken allemaal…
Onderstaand schreef je in oktober:
“Ik ben inderdaad bang dat als ik vraag om een herberekening, hij jongste officieel bij hem wil inschrijven. Dat wil ik niet, om emotionele redenen, maar ook omdat ik het eerlijk gezegd financieel dan niet haal, zonder de KB en kindgebonden budget.”
In hoeverre heb je écht willen meewerken vraag ik me dan af?
'Alimentatieplicht is totdat het kind 21 wordt. Het enige wat verandert
als een kind 18 wordt is dat de alimentatie rechtstreeks naar het kind
gaat,i.p.v. naar de ouder.'
Tot 21 jaar is de plicht om te zorgen voor levensonderhoud en studie. Dat kan de kinderalimentatie zijn, maar dat is niet per definitie zo. Wat wel zo is: na 18 jaar komt het geld niet bij moeder. Dus het lost haar financiële probleem niet op.
Tsjor
Tsjor, als in de afspraken staat opgenomen dat kinderalimentatie betaald wordt, dan is het gebruikelijk dat die alimentatie doorloopt tot een bepaalde leeftijd, zeker zolang kind nog naar school gaat / studeert. Dat leg je vast. Vanaf 18e jaar gaat de alimentatie naar het kind zelf.
De alimentatie is opeisbaar en kan niet eenzijdig veranderd worden in onderhoud of zoiets.
Sas-OO in de wet gaat het over 'levensonderhoud' (tot 21 jaar). Om een of andere reden vertalen we dat wel naar alimentatie doorbetalen, maar niet naar 'moeten blijven koken voor kind'. Het kan zijn dat dat komt omdat kind aanspraak kan maken op geld van vader via de rechter, dat gebeurt dan ook. Maar aanspraak maken op eten en drinken, dat komt niet voor de rechter.
Op de site van de rijksoverheid: 'De plicht om de kosten van verzorging en opvoeding te betalen geldt tot het kind 18 jaar is. Vanaf 18 tot 21 jaar moeten ouders de kosten van
levensonderhoud en studie betalen. Het gaat om dezelfde verplichting, maar vanaf de leeftijd van 18 jaar ontvangen kinderen de alimentatie rechtstreeks van de ouder.'
Geen woord over de zorg voor het levensonderhoud van de ouder die geen alimentatie betaalt.
Tsjor
Ik heb vandaag overleg met mijn rechtsbijstandverzekering, het juridisch loket en LBIO gepland. Ik heb namelijk geen idee hoe ik verder moet. Op voorstellen om alles opnieuw te bekijken gaat ex niet in. Hij vaart volledig zijn eigen koers...
Ik wil in alles meewerken, maar ik wil het dan wel officieel regelen, want als ik nu alleen instem met andere woonplaats (en dus dat vader KB krijgt), wat is dan het volgende dat hij bedenkt? Het is gewoon al vanaf het begin iedere keer iets. Ik wil ervan af dat hij het steeds weer voor elkaar krijgt om mij dagen bezig te houden met regelen, uitzoeken en gehannes. En ik wil dat hij zich aan onze afspraken houdt, ik heb zoon met kerst en oud & nieuw alleen via de app gesproken. Wat voor vader ben je dan, als je de moeder van je kind zo buiten spel zet en negeert?
Kersje, ben jij gescheiden? Ben jij het contact met je 14-jarige zo goed als kwijt? Ik vind je nogal veroordelend klinken eerlijk gezegd. Valt het zo moeilijk te begrijpen dat ik nogal van de kaart was? Uit het niets besluit kind ineens dat het bij vader wil wonen. Die al 2 jaar nauwelijks naar zijn kinderen omkijkt. En ik weet dat het er niet toe zou moeten doen, maar het is me allemaal niet in de koude kleren gaan zitten. Erachter komen dat ik minstens 5 jaar belazerd ben, dat hij bij de scheiding aan alle kanten mij enorm onder druk heeft gezet zodat ik met veel minder kinderalimentatie en géén partneralimentatie genoegen heb moeten nemen, dat hij binnen het jaar met zijn Truus samenwoonde en getrouwd was. Ik had/heb tijd nodig om te schakelen.
Maar ik wil vooral af van zijn invloed. Vandaar dat ik het allemaal officieel wil regelen. Want anders is er zo weer iets waarmee hij mij wil treffen. Maar ik heb er zo geen zin in om met een advocaat te moeten starten. Hij zal me dat enorm kwalijk nemen, en dan zullen er wel weer nieuwe narigheden volgen. Maar ja, dat is toch al het patroon van de laatste jaren, dus wat dat betreft maakt linksom of rechtsom ook niet uit...
Oudste wordt dit jaar 18. Ik ben heel benieuwd wat pa gaat doen. Als hij niet hoeft te betalen doet hij het niet. Ik verwacht dus eigenlijk dat hij tegen oudste iets zal zeggen als dat hij bij hem en zijn vrouw kan komen wonen, maar dat hij verder niet financieel zal bijdragen. Dus dat wordt vast ook nog leuk...
Ligt er nu een officiële uitspraak over alimentatie? Dan kan oudste naar het LBIO om de alimentatie te laten innen als vader niet betaald. Ligt die er niet dan heb je nu nog kans om dat te regelen.
Verder lijkt het me heel frustrerend om het contact met je kind op deze manier kwijt te raken. Heel veel sterkte.
Engeltje, de beste advocaat zal niet in staat zijn om alle frustraties die je hebt op te lossen. Bedenk dus goed waarvoor je een advocaat aan het werk zet. Ik zou de alimentatie voorrang geven.
Bedenk ook dat hij je kan raken zolang je dat zelf toelaat. 'Ik wil alles netjes regelen', wordt dan gevolgd door: ik wil dat hij zich aan die regels houdt en als hij dat niet doet, dan is het om mij te raken. Ben je dan gebaat bij gedetailleerde regelingen? Hoe meer regels, des te meer hij jou, naar jouw gevoel, zal kunnen raken.
Ik had begrepen dat je al meer uren kon werken. Het zou heel wat schelen als je financieel onafhankelijk bent van hem.
Wat je oudste dochter betreft: ze zal dan echt haar eigen beslissingen moeten nemen. ik denk dat het belangrijk is dat je haar daarin vrij laat en niet belast met je eigen sores.
Kortom: maak jezelf sterker in alle opzichten.
Tsjor
Erg vervelend Engeltje... Helaas is het zo dat je als gezaghebbende ouder een kind kan verhuizen van adres. Dat kun jij dus ook doen. Het nadeel is wel dat als het vaak gebeurd dat je dan kans hebt dat jeugdzorg zich ermee gaat bemoeien.
Verder is het toch het beste om het zoveel mogelijk los te laten (hoe moeilijk het ook is). Zorg dat je contact houdt met je kinderen en vermoei ze niet met zaken waar zij niets mee kunnen. Daarbij zou ik wel aangegeven dat ze je altijd alles mogen vragen over dingen die tegen hun worden gezegd. Ik heb bij mijn dochter altijd gehamerd op: luister altijd naar beide kanten voordat je een oordeel velt, maar ook: stel vragen over dingen aan mensen die er verstand van hebben.
Zolang jij op een bepaalde manier afhankelijk bent van je ex (dus ook voor kinderbijslag e.d.) zal hij bepaalde macht over jou houden. Probeer dus onafhankelijk te worden.
Als de alimentatie is vastgelegd, dan kan vader dat niet eenzijdig aanpassen. Jij zou daarmee naar het LBIO kunnen stappen om het bedrag dat hij te weinig heeft betaald terug te halen. Nu hoef je dat niet meteen te doen, maar misschien dat het idee dat er een deurwaarder ingeschakeld kan worden door jou hem laten beseffen dat meewerken aan een herberekening de betere optie is.
Bij mij werd het een stuk rustiger met allerlei dingen die mijn ex uithaalden op het moment dat hij doorkreeg geen machtsmiddelen meer over te hebben. Ik heb hem eigenlijk schaakmat gezet. Het is echt heel lelijk geweest bij ons en als onze dochter bij hem was, hoorde ik niet veel van haar. Je jongste is nu 13/14 dus dat is een lastige leeftijd, waarbij het logisch is dat hij nu meer zijn vader wil zien. Op die leeftijd is een vader immers erg belangrijk. Dat maakt het voor jou niet makkelijker. Hebben de beide broers goed contact?
Ik wens je heel veel sterkte en ik hoop dat de band met je jongste goed blijft.
Mijn advies wat betreft je vraag: laat het herberekenen. Dan is het duidelijk voor alle partijen en is het rechtvaardig verdeeld. Het zo laten zou kunnen en als jij het geld niet nodig hebt zou ik er waarschijnlijk voor kiezen om het zo te laten. Als is het alleen maar om los te komen van die machtstrijd.
Engeltje schreef op 03-01-2022 om 12:34:
Kersje, ben jij gescheiden? Ben jij het contact met je 14-jarige zo goed als kwijt? Ik vind je nogal veroordelend klinken eerlijk gezegd. Valt het zo moeilijk te begrijpen dat ik nogal van de kaart was? Uit het niets besluit kind ineens dat het bij vader wil wonen. Die al 2 jaar nauwelijks naar zijn kinderen omkijkt. En ik weet dat het er niet toe zou moeten doen, maar het is me allemaal niet in de koude kleren gaan zitten. Erachter komen dat ik minstens 5 jaar belazerd ben, dat hij bij de scheiding aan alle kanten mij enorm onder druk heeft gezet zodat ik met veel minder kinderalimentatie en géén partneralimentatie genoegen heb moeten nemen, dat hij binnen het jaar met zijn Truus samenwoonde en getrouwd was. Ik had/heb tijd nodig om te schakelen.
Maar ik wil vooral af van zijn invloed. Vandaar dat ik het allemaal officieel wil regelen. Want anders is er zo weer iets waarmee hij mij wil treffen. Maar ik heb er zo geen zin in om met een advocaat te moeten starten. Hij zal me dat enorm kwalijk nemen, en dan zullen er wel weer nieuwe narigheden volgen. Maar ja, dat is toch al het patroon van de laatste jaren, dus wat dat betreft maakt linksom of rechtsom ook niet uit...
...
Jammer dat je mijn post enkel leest als veroordelend, zo was het namelijk niet bedoeld. Ik stelde enkel de vraag, gebaseerd op je eerdere post die ik gequoot heb, in hoeverre je echt hebt meegewerkt het officieel te doen.
Dit staat feitelijk los van wat er allemaal is gebeurd, want dat is uiteraard niet makkelijk voor jou geweest, dat ontken ik zeker niet. Ik sluit me verder volledig aan bij de adviezen van Tsjor en Fruitijsje. Probeer onafhankelijk te worden zodat hij je niet kán raken financieel.
Sterkte!
Dank voor de meelevende reacties, die heb je soms gewoon even nodig, ipv als dwarsliggende ex neergezet te worden...
Ik heb het LBIO al ingeschakeld toen hij op eigen houtje de KA niet betaalde. Toen was nog helemaal niet duidelijk hoeveel en hoelang jongste bij vader zou blijven. Die alimentatie heeft hij toen alsnog wel betaald. Dat staat in ons ouderschapsplan / echtscheidingsconvenant, dus dat kan hij niet eigenhandig aanpassen. Maar de KB wordt door de SVB geregeld, en dat gaat echt over waar het kind verblijft. Geen punt, want kind verblijft nu inderdaad bij vader. Maar dat ik dan via een brief van de SVB moet vernemen dat ex kind bij hem heeft ingeschreven vind ik wel zuur. Had anders gekund. En nee, ik ga kind niet bij mij inschrijven, want dat is niet zoals het in de werkelijkheid is.
Na overleg met genoemde instanties kies ik ervoor om het maar even zo te laten. Vader zal dan wel gaan piepen over de alimentatie die hij niet meer voor jongste wil betalen, maar ik betaal, behalve natuurlijk de 'aardappeltjes en de boterhammen', wel alle andere kosten. Schoolgeld, sport, kleding etc. Ik vind het prima, als vader dat ook allemaal gaat betalen, om dan geen KA meer te ontvangen. Maar ook dat is weer heel veel gedoe. Allemaal automatische afschrijvingen en zo. En het is dus niet in overeenstemming met onze bij de rechter vastgelegde afspraken. Dat is waarom ik het dan graag officieel geregeld wil hebben. Nu is er zoveel grijs gebied en zijn er zoveel mogelijkheden om te zeuren over het geld.
Ik vind het het gewoon gevoelsmatig lastig schakelen. Ik vind het ook heel moeilijk dat de beide kinderen geen contact meer hebben. Het is echt net alsof jongste van de aardbodem is verdwenen... En vader laat het allemaal maar zo. Dat is toch op geen enkele manier in het belang van de kinderen? Ex houdt macht over mij zolang ik moeder ben van mijn kinderen. Dat heeft niks met geld te maken. Via hun kan hij mij treffen en dat doet hij dan ook.
Kersje, bedankt voor je reactie, ben wat overgevoelig geloof ik 
.
Ik wil prima meewerken, maar ex overlegt niks, die doet gewoon. En ik hobbel er achteraan. Nog steeds. En daar wil ik vanaf. Hij heeft nooit iets ondernomen om zaken officieel te regelen, integendeel. Hij besluit gewoon zelf dat hij minder wil betalen en doet dat dan ook. Gelukkig had ik in dit geval de wet achter me staan. Het betalen van de KA is het enige dat ik af kan dwingen, contact met mijn kind niet.
De knoop die ik nu moet doorhakken is dus, ga ik dat officieel regelen zelf aanpakken of niet? Het feit dat hij daar zelf niet mee gekomen is doet mij vermoeden dat hij dat ook niet wil. En dan denk ik dat dat is omdat hij dondersgoed weet dat hij me destijds het vel over de oren heeft getrokken, en dat ik dat niet nog een keer laat gebeuren. Dus als ik een procedure start zal hij daar niet blij mee zijn en verwacht ik een tegenoffensief. Maar als ik het niet zelf aanpak, verwacht ik dat hij moeilijk blijft doen en andere wegen gaat zoeken (en vast ook vinden) om mij te treffen.
Hoe dan ook komt dit de kinderen niet ten goede. En daar word ik heel verdrietig van.
Fruitijsje, om het te laten herberekenen heb ik hem nodig. LBIO kan dat doen, op vrijwillige basis, maar dan moet je dus allebei meewerken en de benodigde gegevens aanleveren. Ik vermoed dat hij dat niet wil. Hij heeft bij het vaststellen van de alimentatie destijds niet voor niks een 1,5 jaar oud salarisstrookje ingeleverd bij de mediator. Ik had dat te laat door 
. Had achteraf een advocaat moeten nemen, maar ging er toen nog heel naief van uit dat we er samen wel uit zouden komen. Bovendien had ik zijn goodwill nodig om in het huis te kunnen blijven wonen. Als ik niet meewerkte en geen genoegen nam met zijn voorstel had hij het huis laten verkopen. Zodoende.