Echtscheiding en erna Echtscheiding en erna

Echtscheiding en erna

Vrouw

Vrouw

30-04-2019 om 15:33

Achternaam en echtscheiding

Even een vraag aan degenen die gescheiden zijn en toen ze getrouwd waren de achternaam van hun man gebruikten: Hoe deden jullie dat met jullie achternaam, toen jullie gingen scheiden?

Dus bijv. bleef je je getrouwde naam gebruiken tot je feitelijk uit elkaar ging, of stapte je al eerder of juist later over op je meisjesnaam?

Ik gebruik nu meestal alleen mijn mans naam, mij voornaam is vrij lang, zijn achternaam is vrij lang, mijn meisjesnaam is vrij lang. Dus eerst wel dubbel gebruikt, maar was zoveel tekst dat ik overgestapt ben op alleen mans naam.

Nu twijfel ik of ik eerst een tijdje de dubbele naam zal gebruiken (speelt m.n. op het werk of in wat 'zakelijkere' omgeving en daarna pas over zal stappen op mijn meisjesnaam, of meteen van het een op het ander (niemand die dan weet wie ik ben - nou ja, komen ze wel achter en voornaam is geen 13 in een dozijn) en wanneer ik het zal doen.

Ik ben benieuwd hoe jullie dat deden en wat jullie overwegingen waren.


Eef

Eef

30-04-2019 om 16:10

eigen naam

Ik ben meteen weer mijn meisjesnaam gaan gebruiken, walgde zo van mijn ex dat ik zijn achternaam echt niet kon dragen. De dag dat ik mijn nieuwe paspoort op kon halen en mijn eigen identiteit weer terug had was een feestdag.

Aspi

Aspi

30-04-2019 om 20:58

Fases

Ik ben begonnen met bij mijn nieuwe paspoort te vermelden dat ik e.v. was. Daarna nam ik de telefoon niet meer op met Aspi de Boer maar: met Aspi. Na wat maanden werd dat Aspi of Aspi de Vries.

Ad Hombre

Ad Hombre

30-04-2019 om 23:43

Sowieso

een primitief gedoe dat naam aannemen. Ik snap niet dat al die zelfbewuste OO dames daar maar gedwee in meegaan.

Mijntje

Mijntje

01-05-2019 om 07:55

Alleen daarom is het veel beter altijd je eigen naam te houden. Kan je tenminste (meerdere malen) scheiden zonder dat je een andere identiteit krijgt

Paasei

Paasei

01-05-2019 om 08:02

Naam van de kinderen

Heel primitief ja. Maar nu eenmaal diep ingeworteld in onze cultuur en daarom voor velen van ons vanzelfsprekend. Ik denk dat we daar pas mee ophouden als het normaal wordt dat kinderen standaard de achternaam van hun moeder krijgen ipv hun vader. Ja, daar mag nu al voor gekozen worden. Maar ik ken in mijn omgeving niemand die het heeft gedaan. Zelfs niet bij de stellen waarbij de vrouw bewust haar meisjesnaam had aangehouden.

Ik ben zelf getrouwd, gescheiden en hertrouwd. Heb dus al wat achternaam-wissels gehad. Van exnaam naar meisjesnaam was lastig; ik heb exnaam grootste deel van mijn leven gedragen. En mijn kinderen heten zo. Maar dan ben je je meisjesnaam zo ontwend dat dat je daar ook geen echte band meer mee hebt. Daarom vond ik het geen probleem om naam van mijn tweede man aan te nemen. Lekker makkelijk straks in het bejaardenhuis
Overigens heb ik op kantoor intern lang de combi mansnaam-meisjesnaam gebruikt, tot mansnaam inburgerde. Extern ben ik meisjesnaam blijven voeren. Ik heb een funktie waarbij een zekere mate van anonimiteit handig is en meisjesnaam is lekker '13 in een dozijn'.

Dees

Dees

01-05-2019 om 08:28

Nou

Ik vind het fijn als gezin 1 naam te hebben. Dan zijn we familie x en niet pappa en zoon x en mamma y.

Is ook makkelijker als je samen iets regelt. Heeft dus niets te maken met hoe primitief of zelfbewust ik ben. Mijn voornaam ben ik mijn achternaam geeft aan wie ik het liefst om mij heen heb.

Jenny

Jenny

01-05-2019 om 08:38

Maar

om als gezin één naam te hebben is het natuurlijk niet nodig dat je je mans naam gebruikt.

Triva

Triva

01-05-2019 om 08:40

en ja

je kunt het ook verder trekken. Ik ben net zo min van mijn man als van mijn vader maar waarom heb ik niet de achternaam van mijn moeder?

Ik vind het niet ouderwets, het is een keuze maar ik ben blij dat ik niet voor de keuze stond of mijn kinderen mijn achternaam of die van mijn man moesten krijgen. Al die keuzes maken het leven niet echt makkelijker. Voornaam kiezen is al lastig genoeg.

Miekemieke

Miekemieke

01-05-2019 om 09:20

je naam

alles in je leven veranderd, je omstandigheden, je uiterlijk maar er is een ding dat altijd hetzelfde blijft en dat is je naam, koester dat. Vaar niet onder de vlag van de passanten in je leven ook al betreft het de vader van je kind(eren)
Een meisjesnaam is een voornaam zoals een jongensnaam een voornaam voor jongens is, wat er bedoeld wordt is waarschijnlijk de term geboortenaam.

Kun je het niet gewoon zeggen ?

Zelf geen ervaring want ik heb er niet gepiekerd om mijn eigen naam op te geven, en heb toch dezelfde achternaam als mijn kinderen. Dus ja, ik heb een mening over achternaamswisselingen en "meisjes"namen maar dat was jouw vraag niet.

Een collega van formuleerde het ooit en plein public in een vergadering dat ze vanwege minder "rooskleurige omstandigheden" voortaan weer Anneke de Boer de heette ipv Anneke de Groot. Vond ik een goede manier, duidelijk, discreet en voorkwam dat iedereen ging gissen.

Triva

Triva

01-05-2019 om 10:13

idd

"Een collega van formuleerde het ooit en plein public in een vergadering dat ze vanwege minder "rooskleurige omstandigheden" voortaan weer Anneke de Boer de heette ipv Anneke de Groot. Vond ik een goede manier, duidelijk, discreet en voorkwam dat iedereen ging gissen."

Zo moet het (en naar andere contacten zet je dat in je standaard handtekening bij je mail: voortaan teken ik met de naam Anne Meisjesnaam ipv Anne Mansnaam Klaar. Geen tussenstappen nemen (of zit je nog in de fase dat je niet weet of je het wel echt wil doorzetten?)

Jenny

Wel als je je eerste kind kreeg in de tijd dat je je kind alleen de achternaam van de moeder kon geven als de vader het kind niet zou erkennen. Een da's nou ook weer zo wat, qua ouderlijke rechten en plichten van de vader.

skik

Aagje Helderder

Aagje Helderder

01-05-2019 om 11:58

In jouw geval zou ik kiezen

of ik mijn eigen naam weer zou willen gebruiken of dat ik de naam van je bijna-ex zou willen blijven gebruiken omdat dat ook de achternaam van je kinderen is. In het eerste geval zou ik niets met tussenstappen doen maar gewoon je eigen naam weer gaan gebruiken.
Bij mij op het werk kunnen mensen vrij makkelijk overstappen: mailadres wordt op de nieuwe naam aangepast en de mail van het oude mailadres komt nog binnen op het nieuwe. Gaat geruisloos dan.

Kunnen we de discussie over wel of niet de naam van de partner aannemen mss op een andere plek doen? Ts vroeg niet wat we ervan vinden dat ze haar bijna-ex is gaan gebruiken maar wat ze nu zal doen. Onze mening verandert niet haar beslissing van toen ze haar huwelijk begon.

Ely

Ely

01-05-2019 om 15:23

Hop hop terug naar geboortenaam

Dat is je uitvalsbasis geweest en daar ga je nu naar terug. Mijn idee zou zijn dat als ik in jouw geval je ex-man zn naam bleef voeren dat het toch een beetje vastklamperig aan het verleden overkomt. Zo hoorde ik eens een vrouw die ging scheiden en ex-man zn naam bleef voeren, ook nadat de man opnieuw trouwde en die vrouw ook zijn naam aannam. Ze woonden bij elkaar in de buurt dus het bleef een soort rondzingen, die namen.

Maar goed, mijn mening is gekleurd, ik zie het voordeel van de naamswijziging als je trouwt niet zo. Ook niet de praktische kant waar aan gerefereerd wordt. Ik weet niet waaraan ik moet denken; als je de dokter belt? Of de bso? Dat je dan moet zeggen; u spreekt met Truus Jansen, de moeder van Toos Pietersen?

in een keer

Ik zou het in een keer doen. Hoe doe je het als je na huwelijk naam van man aanneemt? Dan gebruik je die toch ook gelijk overal? Lijkt mij tenminste (ik heb er geen ervaring mee)

Aagje (ot)

Dat bij het onderwerp blijven is niet echt gangbaar op OO. Dat vind ik trouwens ook het leuke van OO, dat er nogal eens zijpaden bewandeld worden. Overigens lezen ook andere mensen dan TS mee en voor hen zijn die zijpaden misschien wel nuttig.

Aagje Helderder

Aagje Helderder

01-05-2019 om 18:49

Alkes hmmm ja

ik zie dat ook, dat we vaak (steeds minder?) bij het onderwerp blijven. En dat topicstarters daardoor (steeds?) minder vaak advies krijgen dat met hun vraag te maken heeft. Ik deed het ook hoor, dus ik was mijn handen niet in onschuld. Maar ik merk ook dat ik dat jammer begin te vinden. Het kan zomaar mensen afschrikken hier iets te melden.

Want wat heeft ts er in dit geval aan dat ik een hardcore eigen-naam-houder/ tegenstander-aannemen-naam-van-partner-ben?
Zij heeft de keuze om haar mans naam te gebruiken lang geleden zelf gemaakt en nu vraagt ze hoe ze het nu zal aanpakken. Dan kan ik wel roepen dat ze dat nooit had moeten doen, maar dat verandert haar keuze van toen niet noch de situatie waar se nu in zit. Dus het voegt niets toe mbt de vraag.

Als we het er toch over willen hebben (altijd bereid tot een stevige discussie) dan kunnen we beter een achternamendraadje starten.

Voor mij vergelijkbaar met de discussie over de zwangere tienerdochter waar een persoonlijk verhaal ineens zo’n beetje de norm werd in een algemene discussie over de tienerzwangerschap, de keuze voor wel of niet afbreken en de rol van de ouders. Daar was het in mijn ogen ook beter geweest om een nieuw draadje te starten om het onderwerp los van de persoonlijke situatie te bediscussiëren.

Aagje (ot)

Op gevaar af meta te worden (wat niet mag, dat weet ik dan nog wel Ik snap de boodschap. Ik was ook een van de boosdoeners in het draadje over de zwangere tienerdochter. Dus ik zal er beter op letten.

Ad Hombre

Ad Hombre

01-05-2019 om 22:44

Paasei

"Maar ik ken in mijn omgeving niemand die het heeft gedaan. Zelfs niet bij de stellen waarbij de vrouw bewust haar meisjesnaam had aangehouden."

Ha, ik ken iemand die de naam van zijn vrouw heeft aangenomen. Ik mag aannemen dat zijn kinderen, als de tijd ooit komt, diezelfde naam zullen krijgen.

Een echte gedomesticeerde man...

hier

Hebben de kinderen mijn achternaam. Dus in ons 6 koppige gezin is mijn man de enige met een afwijkende achternaam. We (kinderen en ik) dringen al enige tijd aan op een naamswijziging, maar hij weigert vooralsnog....

Watervrouw

Watervrouw

02-05-2019 om 00:15

Vrouw,

Ik zou zo snel mogelijk mijn meisjesnaam gaan voeren, het kan maar geregeld zijn. En misschien, afhankelijk van je werk, tijdelijk een dubbele naam gebruiken zou kunnen maar dat zou niet mijn keuze zijn.

Ik heb zelf altijd gewoon mijn eigen naam gehouden, ik kan me niet anders voorstellen. Kinderen hebben achternaam van hun vader, mijn ex, dat vind ik dan wel weer jammer zeker omdat hij best snel weg was. Gemiste kans want toen ik zwanger was heeft hij geopperd dat ons kind en later onze kinderen, mijn achternaam zouden krijgen. Kinderen hadden ook liever mijn naam gehad en dat heeft niets met hun vader te maken maar omdat ze in mijn familie de enigen zijn met een andere achternaam, daar hebben de vrouwen wel allemaal hun mans naam aangenomen.

mirreke

mirreke

02-05-2019 om 09:15

Hier hebben de kinderen mijn naam

En verder TS. Ik zou meteen m’n eigen naam weer gaan gebruiken. Stuur iedereen een mail (zakelijk) en je andere contacten een whatsapp bericht. Gewoon een kort bericht van de naamsverandering, je hoeft jezelf niet te verantwoorden.

Doenja

Doenja

02-05-2019 om 09:42

lastig

Ik heb het veranderen van mijn achternaam een heel lastig moment gevonden. Omdat ik mijn bedrijf opgebouwd had met mijn mans achternaam (lekker makkelijk en herkenbaar). Ook een van mijn websites had die naam in de url. Nooit aan gedacht hoe onhandig dat zou kunnen uitpakken. Prive ben ik al direct mijn meisjesnaam weer gaan gebruiken, maar op social media, en internet alles wijzigen, dat vond ik nogal een dingetje. Ik was huiverig voor de reacties die ik zou gaan krijgen. En die kwamen ook. Ik denk dat ik dagen, weken lang berichten via allerlei kanalen heb gehad. Vooral steunbetuigingen vanwege de moeilijke tijd waar ik doorheen ging. Want dat is het hoe dan ook, of je er zelf voor kiest of dat het je overkomt. Dat vond ik op een bepaalde manier ook wel fijn. En een opluchting. Een collega uit mijn vak heeft de achternaam van haar voormalig echtgenoot aangehouden. Ze is er wereldberoemd mee geworden,met die naam en niemand kende haar meer toen ze een poos haar meisjesnaam voerde. Heb je daar jaren voor gewerkt. Dus terug naar de naam van je ex.
Mij maakt het niets uit als iemand mijn oude achternaam (van mijn ex) gebruikt. Neem ik niemand kwalijk en krijg er ook geen nare associaties bij. Ik dank god op mijn blote knietjes dat ik vooral een heel bijzondere voornaam heb (en neeeee dat is niet Doenja). Zelfs zonder achternaam weet iedereen wie er bedoelt wordt. Handig, maar soms ook heel lastig. Ik ben een beroemdheid in mijn kleine "niche-branche".

Tihama

Tihama

02-05-2019 om 11:21

Zijpaden

Wat mij altijd zo verbaast, zijn de argumenten.

Kijk: als je zegt dat je de naam van je partner aanneemt, omdat je het belangrijk vindt dat je dezelfde achternaam als je kinderen hebt, dat begrijp ik.

Echter: als je dan gescheiden bent, dan zou dat argument nog steeds moeten gelden. Het is blijkbaar belangrijk om dezelfde achternaam te hebben als je kinderen. Dus waarom verander je dan opeens je achternaam zodat die toch anders is dan die van je kinderen? Dat snap ik niet.

Het tweede argument dat ik vaak hoor is ' mijn identiteit hangt niet af van mijn naam '. Prima. Echter: nu lees ik hierboven ' mijn eigen identiteit weer terug'. Dat snap ik dus ook niet. Als je eigen identiteit niet afhangt van je naam ( op het moment van trouwen ) dan hangt je identiteit toch ook niet af van je naam ten tijde van de scheiding?

Overigens ( on topic) op mijn werk worden mailnamen bij de afzender altijd dubbel weergegeven. Tenminste: als iemand heeft aangegeven de naam van de partner te gebruiken. Dus Marie van Dalen- Vermeer. Mailadres m.van.dalen@ werkgever.nl Als iemand gaat scheiden, zie je dan opeens weer alleen het tweede deel. Dus Marie Vermeer. Zo ontdek ik meestal wie er gescheiden is. 😀

Ik gok dat de IT een alias koppelt aan het mailadres waardoor zowel m.van.dalen als m.vermeer op dezelfde plek aankomen.

Ik zou het gewoon feitelijk melden en in 1 klap. Dat halfslachtige gedoe zorgt alleen maar voor een langduriger traject, het maakt niks makkelijker.

Mijntje

Mijntje

02-05-2019 om 14:20

dragen

Ik dacht gewoon: ik draag mijn kinderen al, dan mogen zij mijn man's naam dragen. Ik vind het leuk dat ik mijn vaders' naam draag en hij die weer van zijn vader. Traditie.
Maar ik moet er niet aan denken de naam van mijn eega te dragen. Dat vind ik weer zo ongeemancipeerd
Dus TS: gewoon vanaf nu je meisjesnaam, dan kan je zonder identiteitscrisis nog een paar keer trouwen en scheiden de rest van je leven.

Eef

Eef

02-05-2019 om 16:36

Tihama, omdat mensen en situaties kunnen veranderen

" Wat mij altijd zo verbaast, zijn de argumenten.
Echter: als je dan gescheiden bent, dan zou dat argument nog steeds moeten gelden. Het is blijkbaar belangrijk om dezelfde achternaam te hebben als je kinderen. Dus waarom verander je dan opeens je achternaam zodat die toch anders is dan die van je kinderen? Dat snap ik niet.

Het tweede argument dat ik vaak hoor is ' mijn identiteit hangt niet af van mijn naam '. Prima. Echter: nu lees ik hierboven ' mijn eigen identiteit weer terug'. Dat snap ik dus ook niet. Als je eigen identiteit niet afhangt van je naam ( op het moment van trouwen ) dan hangt je identiteit toch ook niet af van je naam ten tijde van de scheiding? "

----------------

Ik kan je dat wel uitleggen, hoe dat werkt. Toen ik 23 was en trouwde vond ik het hopeloos romantisch om de naam van mijn man aan te nemen, ik keek enorm tegen hem op en was er trots op dat ik 'de vrouw van' was. Wij hadden toen al een zoontje. Ik vond dat toen ook een romantisch idee, dat wij toen ineens allemaal dezelfde achternaam hadden. Gezin 'Huppeldepup'. Maar mijn sprookje had geen happy ending. Een nare tijd en de man die ik ooit zo bewonderde, daar kon ik niet eens respect meer voor opbrengen. In die tijd voelde het dus heel erg alsof mijn identiteit niet meer klopte.

Daarom schreef ik dat ik het me een fijn gevoel gaf om na de scheiding weer een nieuw paspoort te krijgen met daarin alleen nog maar mijn meisjesnaam. En dat mijn kinderen en ik nu een andere achternaam hebben zal me echt aan mijn reet roesten, terwijl ik dat vroeger wel belangrijk vond. Maar vroeger is inmiddels dik 25 jaar geleden. Situaties en gevoelen kunnen veranderen dus.

Quirine

Quirine

02-05-2019 om 17:54

nooit gedaan inderdaad

Zakelijk had ik nooit de naam van mijn aangenomen, vond ik zo'n gedoe en ik had net nieuwe visitekaartjes gekregen
Later prive wel zijn naam gaan gebruiken en dat is inderdaad wel weer lastig geweest met de scheiding, kan je alles weer gaan veranderen.
Ik bleef hier wonen en had dus een hele administratie om alles om te zetten op mijn eigen naam. Als ik man was geweest had ik niets hoeven doen, alles stond al op zijn naam (ook mijn eigen schuld uiteraard) maar op een of andere ouderwetse manier werd alles op man's naam aangevraagd vroeger.
Later kreeg ik ivm grafrechten een telefoontje van mijn ex. De gemeente had dus de moeite genomen om zijn nieuwe adres te zoeken en hém aan te schrijven ivm de grafsteen en grafrechten van onze overleden baby en mij helemaal niet. Ik vond dat zo belachelijk eigenlijk, want verder moest ik bij alle instanties (ook de gemeente) vaak meerdere keren doorgeven dat ex hier niet meer woonde.

Vrouw

Vrouw

02-05-2019 om 18:16

Bedankt

Bedankt voor alle reacties.

Ik ga er zelf met jullie ervaringen en ideeën nog even over nadenken hoe ik het ga doen, prive en zakelijk.

Maar ben vooral nog benieuwd, daar wordt nl. weinig door jullie over geschreven, op welk moment jullie je naam gingen veranderen.

Was dat nadat de scheidingsmelding was uitgesproken, toen je feitelijk uit elkaar ging, toen de echtscheiding verzocht of uitgesproken werd?

En inderdaad: kritiek op het aannemen van mijn mans naam (meer in het algemeen), tja, wat moet ik daar nu mee op dit moment? Was ook een andere tijd, in elk geval in onze sociale omgeving.

Maar trouwens grappig, je kunt dus ook gewoon je getrouwde naam houden?
Mw Pietersen-Jansen (of allen Mw Pietersen) voor de rest van je leven, terwijl je gescheiden bent. Voelt toch ook wel apart voor mij.

Aagje Helderder

Aagje Helderder

02-05-2019 om 18:34

Vrouw

Je kunt de naam van je ex de rest van je leven gebruiken zo lang je geen nieuw huwelijk sluit.

Ik ken uiteindelijk maar 1 persoon die hardnekkig de naam van haar ex blijft gebruiken. Maar zij wilde altijd al van haar eigen naam af. Haar ex is allang hertrouwd met een mevrouw die ook zijn naam gebruikt. Zij heeft ook al jaren een nieuwe relatie. Voor mij zou het heel raar voelen om wel de naam te willen gebruiken van de persoon waar je niet meer getrouwd mee wilde zijn; de scheiding was haar keuze. En als nieuwe relatie zou ik het ook lastig vinden. Maar dat ben ik.
Het gaat haar idd om de achternaam van haar al lang volwassen kinderen. Ze had het een tijdje niet in haar paspoort staan maar heeft tussentijds zelfs een nieuwe genomen om het er weer in te kunnen zetten.

Amira

Amira

02-05-2019 om 18:59

Naam houden

Een kennis van mij heeft de achternaam van haar ex gehouden. Een hele normale Nederlandse naam. Haar geboortenaam is een ingewikkelde arabische naam en ze heeft altijd gezegd dat als ze zou gaan scheiden ze zijn naam houdt.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.