Adem in adem uit (over exen)

Adem in adem uit (over exen)

Hier ook een berichtje. Ex-man kan/wil de kinderen een bepaald weekend niet "hebben" omdat hij een weekend weg gaat met zijn nieuwe vriendin. Hij heeft zo veel weekenden en weken om weg te gaan en ze gaan met zijn tweeën, geen vriendengroep of familie of zo.... maar goed, ja en amen en ruilen maar weer.

Ik zou zo graag

Ik zou zo graag mijn kinderen n weekend meer willen zien. Mag niet en willen ze ook niet. Vandaag liet de zoon van mijn vriend doorschemeren dat hij misschien vaker dan twee weekenden per maand bij ons wil zijn. Joepie dacht ik. Het voelde echt als een opsteker; ze vinden het bij ons wel ok. Stempeltje goedgekeurd gekregen.

Sinilind

Ik ben stiekem blij dat je er hier ook over begonnen bent. Ik wilde via het andere kanaal ook iets zeggen, maar dat kan ik beter hier doen. Ik zit niet in jouw situatie, dus ik heb makkelijk praten, maar ik zou toch een beetje uitkijken met openlijke kritiek op de ex. Dat kan iedereen lezen, dus ook de kinderen. Kinderen willen geen negatieve dingen over hun ouders horen uit de mond van de nieuwe vriendin. De ex uiteraard al helemaal niet. Uit je ongenoegen dus liever alleen hier, dan daar, is mijn wijze raad. (En ja... de beste stuurlui staan aan wal, ik weet 't )

Ander geluid

Wat zielig voor de kinderen dat jij zo reageert. Ik snap je quid (?) over jullie leven samen niet. Het leven van je vriend en jou, daar zitten nou eenmaal kinderen in, dat wist je (neem ik aan) toen je eraan begon. Jij hebt gekozen voor deze situatie én hebt de macht om de situatie te veranderen of zelfs eruit te stappen. De kinderen niet. Jouw inflexibiliteit kan voor hen voelen als niet-welkom, ontheemd. Dat wil je toch niet? Kinderen krijgen meer mee dan je misschien denkt. En blijkbaar zet je je ongenoegen ook openlijk op social media? Ik vind het gewoon niet chique en ook onaardig naar de betrokken kinderen.

En -mocht het je interesseren- ik ben wel ervaringsdeskundige. En wij hebben wel raardere, onverwachte situaties meegemaakt, bijvoorbeeld met een ziek kind wat onverwacht bij ons moest zijn. En ja, wij werken allebei. En natuurlijk hebben we weleens onze wenkbrauwen naar elkaar opgetrokken maar niet zo.

Sinilind

Ik veroordeel je niet, ik kan me zelfs heel goed voorstellen dat het een en ander je mateloos irriteert, maar je kunt je beter hier uitleven dan daar waar de kinderen van ex en vriend ook kunnen lezen. Toch?

Ik snap je

Sini, ik snap je heel goed. Ik wist weliswaar dat ik de volledige verantwoordelijkheid voor de kinderen zou krijgen na de scheiding, zonder op hun vader te kunnen rekenen, en toch wist hij me af en toe mog te verbazen met zijn akties. Het punt is gewoon dat je je niet kunt voorstellen hoe iemand zo met zijn (of haar) eigen kinderen om gaat. Die zo duidelijk niet op de eerste plaats zet.

Erger u niet maar verwonder u slechts. Ook al is het vaak slikken, en boos worden, wanneer je ziet dat de situatie de kinderen pijn doet. Opvangen, pappen en nathouden. En je niet negatief uit laten naar de kinderen toe. Dat is Regel Een voor gescheiden ouders, dat weten we allemaal. Maar dan is het toch juist heerlijk dat je anoniem, op een forum als dit, waar ze weten waar je het over hebt, wel je ei kwijt kunt?

maar..

Zijn die kinderen niet oud genoeg om zo'n weekje voor zichzelf te zorgen? En is de vraag of vader dat wil doen niet vrijblijvender dan het klinkt? Dat het fijn is als hij voor ze kan zorgen (of een deel van de tijd) en zo niet dat ze zichzelf wel redden?
En hoe dan ook: het is een vraag. Op een vraag kun je ook antwoorden met nee. Dat is verder aan je vriend. De invulling (waar dat 'oppassen' dan plaats moet vinden) is natuurlijk al sowieso aan je vriend en zijn kinderen, en niet aan de moeder die er zelf niet bij is.

Sinilind

Ik begrijp heel goed wat je bedoelt. Mijn vriend en ik hebben ook regelmatig dingen waarvan we denken: huh?
Tegen de kinderen hebben we het daar nooit over. Onze kinderen hebben alle 4 geen enkel probleem bij ons met het vertellen over de andere ouder en dat ze ook leuk hebben daar. Helaas hebben de twee jongste kinderen van mijn vriend wel erg veel moeite om het bij ons leuk te vinden, omdat hun moeder wel moeite heeft om het van de kinderen weg te houden.

Sinilind, van mij de complimenten dat je het voor de kinderen goed doet. Natuurlijk moet jij je ergens kunnen uiten. Persoonlijk zou ik wel kiezen om het hier te doen. Zelfs al heb je het afgeschermd op Facebook, het kan nog via een omweg op plaatsen terecht komen waar je het niet wilt hebben.

@Jippox, het probleem met dit soort dingen is vaak dat de kinderen er de dupe van worden. Dat wil je als ouder niet. Dus dan ben je maar weer eens flexibel.

De dupe

Natuurlijk ben je flexibel voor je kinderen. Maar in dit geval gaat het om grote kinderen die waarschijnlijk ook wel voor zichzelf kunnen zorgen. Dan kun je gewoon in overleg met die kinderen tot een oplossing komen: misschien kunnen ze een deel van die week bij vriend en Sini komen, misschien kunnen ze bij iemand anders (vriend, familie) logeren, misschien kan de vader een paar dagen daarheen gaan (maar dat moet je dan wel op kunnen brengen, om in het huis van je ex te gaan zitten) en misschien vinden ze het juist wel tof om zichzelf te redden.

Je kunt het ook zo zien: die moeder vind dat ze wel weg kan, of vader nu opvangt of niet (want anders had ze het in overleg moeten doen). Nu vraagt ze alsnog of vader wat kan doen en is het aan de vader om daar invulling aan te geven.

Tjee Sinilind

Wat een rotstreeks van ex.

En nee,,ik snap die zalvende praat over je wist toch waar je aan begon niet zo. Het is echt niet chic wat de moeder van de kinderen van je vriend hier doet. En over de rug van de kinderen. Ik vind dat dat wel iets zegt over iemand.

@Molleke

Zou jij een kind van 15 de hele week onder de verantwoordelijkheid van de 19 jarige laten vallen? Ik zou daar echt niet voor kiezen.

13 en 15 jarige wonen alleen

Mijn kinderen woonden op 13 en 15 jarige leeftijd al zo goed als alleen. Pas na half tien s avonds kwam vader thuis. En de rechter vond dat n goede oplossing. Nu blijft een kind bijna zitten en t andere kind gaat waarschijnlijk niet slagen. Te weinig begeleiding en toezicht. Was bij mij bekend.
Ik geef er alles voor als ik door de week voor mijn kinderen zou mogen zorgen. Als ik vanavond hoor dat ze per direct voor altijd bij me zouden wonen zou ik een gat in de lucht springen.
Ik herken het dus niet. Totaal niet. Ik zou willen dat ik dit meemaakte.

13/16

Waren wij toen we (lange) weekenden alleen bleven.
Je lijkt wat moeite te hebben met controle verlies misschien.
Ik begrijp het schema ook niet, waarom bemoei je je met moeder en waarom doet je vriend dat niet? Waarom heb je een mening over hoe zijn kinderen leven?
Oudste had je ook moeite mee, die studeert toch maar mooi af, maar jij zegt erbij: met moeite. Heb je echt nooit iets positiefs te melden over zijn kinderen? En dan kunnen de beste stuurlui aan wal staan: jij post een (zoveelste) probleem en dan staat de ander aan wal?

Ah zo dus

Nu begrijp ik je geloof ik beter (al snap ik quid nog steeds niet): moeder wil dat haar ex, jouw vriend, een week in haar huis komt zitten? Ik dacht dat de kinderen gewoon bij jullie zouden komen en daar zag ik het Grote Probleem niet zo van in. Sorry dan heb ik op het verkeerde gereageerd.
In dat geval sluit ik me overigens aan bij dr suggestie om met de jongens om de tafel te gaan en samen een oplossing uit te dokteren die voor iedereen te doen is. Op deze leeftijd zal dat best kunnen toch ?

@ Paddington

Nee maar dat is ook niet wat ik zeg. Vader zou ook om de dag kunnen langskomen. Wie weet wil de jongste wel die week bij vader en Sinilind. Kortom, overleg met de jongens zelf in plaats van een schema te sturen aan de moeder. Het gaat hier niet om kleuters? Ik kan mij ook wel voorstellen dat moeder dan zegt dat ze het wel anders regelt.

19 en 15

Normaal gesproken kunnen jongeren van die leeftijd wel een paar dagen samen thuis zijn. Er hoeft in ieder geval niet fulltime een ouder in huis te zijn.

De ene is de andere niet

Ik heb geen ervaring met een dergelijke situatie maar ik heb wel ervaring met 15 en 19 jarige jongens. En als mijn 15 jarige veel zou spijbelen, ongezond zou eten, de hond niet zou uitlaten en alleen zou gamen, no way dat hij dan een week alleen thuis zou blijven. Mijn 15 jarige spijbelt niet maar die laat ik ook echt nog niet alleen thuis. En natuurlijk zullen er 15, 14 en zelfs 12 jarigen bestaan die dat allemaal prima kunnen maar de een is de ander niet he?

Sini

Verder lijkt het me moeilijk zeg! Ik zou echt ontploffen van zo'n actie. Dat je weet waar je aan begonnen bent, vind ik een beetje onzin. Sterkte en blijf ademen.

hmm

Je vriend wil niets liever dan zorgen voor zijn kinderen, schrijf je. Nou dan zou ik vooral de voordelen hiervan proberen te zien. Maak er wat leuks van samen!

Het is maar een weekje, zo'n drama voor je eigen leven kan het ook weer niet zijn.

Natuurlijk is de manier waarop onprettig, maar met een beetje flexibiliteit is er wel een mouw aan te passen toch? En maak het vooral niet persoonlijk. Misschien is die vrouw wel zo ontzettend aan een weekje weg toe dat ze helemaal geen enkel inlevingsvermogen voor een ander meer op kan brengen. Hoe dan ook gaat dit niet over jou.

Het begrip is weg

Dat omgooien van een week, à la, dat doe je dan voor de kinderen maar dat er tevoren niets gevraagd of overlegd wordt en dat er verwacht wordt dat jouw man zo maar een week in het huis van zijn ex gaat wonen vind ik onbehoorlijk.

Hier gaat het allemaal redelijk zolang ieder zich aan het schema houdt maar alles wat daar buiten valt geeft problemen. Ex-man verwacht dat ik begrip heb voor het feit dat hij een weekendje weg wil en dan wil ruilen en ik verwacht begrip als ik vraag of de kinderen een keer extra naar hun vader kunnen bijvoorbeeld. Bij ons is er geen enkel begrip meer. Nu geven we beiden toe aan veel, om maar van al het gedoe en gezeur af te zijn.

Oude gewoonten?

Was het voorheen gebruikelijk dat je vriend bij zijn ex in huis ging oppassen? Hij woonde natuurlijk in de buurt dus dan was het makkelijk om even in te springen. Misschien zelfs wel fijn voor hem gezien zijn toenmalige woonsituatie. Voor de ex is het dus ook wel even wennen dat haar ex er nu andere prioriteiten bij heeft gekregen.

heb dit draadje

wel 6 keer gelezen maar ik kom er echt niet achter wat het probleem is?
Ex gaat weg en vraagt vriend in te springen. Wat is daar mis mee?
Het is een *vraag*. Vragen staat toch vrij? Hoezo respectloos?
Niet vervelend bedoeld, snap het écht niet.

en ik snap

al helemaal het probleem niet van een weekje daar intrekken.