Adem in adem uit (over exen)

Ach,

Siniland, het ligt altijd aan een ander.

Vriend wil dolgraag meer betrokken zijn, nou dan is dit dus een uitgelezen kans. Tenzij dat een holle frase blijkt te zijn? Tja, het komt niet altijd gelegen als je moet zorgen voor je kinderen.

Waarom zou je dat nou meteen zo zwartgallig inzien? Je moet niet alles ophangen aan een gemene heks van een ex. Ik heb vooral het idee dat iedereen dood kan vallen zodra het iets teveel naar 'haar' ruikt. Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat je niet alleen moeilijk doet over belangrijke zaken maar vooral ook om onbelangrijke zaken en zaken die je ook heel goed gewoon buiten jezelf kan laten. (Laten we eerlijk zijn, zij kan bij jou ook geen goed (meer) doen. Of wel?) Het doel ervan ontgaat mij, misschien jou ook wel? Je komt op mij over alsof je enorm emotioneel op haar reageert. Dat is ook een keuze. Want wordt de boel daar nu niet onnodig door 'opgenaaid'?

Eigenlijk, Sinilind

Zijn jullie eenduidig boos op man.
En hij zit als oorzaak tussen iedereen, simpel uitgedrukt, zichzelf te zijn.

Nu heeft hij twee boze vrouwen om zich heen.
1 die zijn acties of wat ook niet vergeten kan en het vergallen van haar leven (dat kan wel even duren kan ik je vertellen, want een lastig karakter vergeet je niet zomaar.
En vrouw nummer 2 is boos op de boosheid van vrouw 1.

Beter de handen ineen slaan met vrouw 1 en de veroorzaker eens op z'n falie geven voordat de geschiedenis zich herhaalt en hij bij nog een vrouw veroorzaakt dat ze niet voorbij die boosheid kan komen.
Boosheid is gif voor je ziel, dat moet je echt bij de bron aanpakken.
Zij is niet perfect, jij niet, de kinderen niet en zo te horen is hij geen lot uit de loterij.
Dat geeft niet, je zult er maar voor vallen, maar je kunt beter een goede verhouding met haar hebben en boos zijn op hem. Ze weet waar ze het over heeft en je snapt dat. Begrip voor haar kan de sleutel zijn.
Misschien kan hij nog wat bijleren en worden de onderlinge verhoudingen in de toekomst beter.

Je blijft toch zelf ook hangen in je boosheid?

Alleen richt jouw boosheid zich op ex. Terwijl het volgens mij ook vaak boosheid om het lot gaat. Het lot dat zorgt dat het niet altijd voorspoedig gaat, als samengesteld gezin niet, zakelijk/financieel niet, als ouder niet, tegenslagen zat, zoals bij de meesten van ons overigens. En op één of andere manier lijk jij het vooral te kanaliseren naar ex. Zij vergalt jouw leven niet, dat doe je hartstikke zelf, door dingen zo zwaar op te nemen, jezelf zo serieus te nemen en haar zoveel toe te dichten. Ook als hier niet in je straatje wordt gereageerd kom je gelijk met een haal met je nagels uit, de laatste dan ietsjes minder maar de reacties daarvoor doe je dat. We zijn niet voor of tegen je, iedereen is gewoon een mens, een mens met zijn eigen rugzak en kijkt op zijn of haar manier naar dingen. De ex ook. Welke argumenten kan zij opvoeren dat het leven en de keuzes van jou en je vriend haar leven negatief beïnvloeden? Wat zal zij daarover vertellen? Dat is haar waarheid en die is net zo waar en net zoveel waard als de jouwe. Zij vindt zichzelf waarschijnlijk net zo in het gelijk staan als jij het vindt. Ik denk dat je jezelf en je omgeving een groot plezier doet als je je daarvoor gaat openstellen. Je bijt je tanden echt stuk hierop als je hier niet zelf anders naar gaat kijken. En daar heb je in de eerste plaats jezelf mee, echt.

Wat knap Narcis

Dat je zo in de spiegel kunt kijken en jouw aandeel kan zien.
En tuurlijk had in dit voorbeeld van het weekje weg de ex het veel charmanter moeten en kunnen aanpakken, en dat ligt ook aan die ex.
Maar de wijze waarop Sinilid ermee omgaat, dat ligt niet aan ex. Dat het Sini's leven vergalt (I quote) ligt niet aan ex, dat ligt bij Sini. En ik denk echt dat als ze daarin nog moet groeien. Want een samengesteld gezin zijn brengt geregeld uitdagingen met zich mee die je van te voren niet had kunnen bedenken en waarvan de impact voor een buitenstaander moeilijk in te schatten is. Omdat de acties van ex vaak zó direct bij je binnen komen letterlijk en figuurlijk vraagt het iets van je. Iets waarmee je makkelijker over je eigen schaduw heen stapt en boven dingen gaat staan. Als je dat lukt zijn is het leven lichter, de relatie tot de andere kant beter te handelen. Dat heeft niks met rechtstreeks communiceren te maken trouwens maar de manier waarop je ernaar kijkt en doet.

Toch wel

Vanaf het begin af aan schrijft Sinilind over deze relatie, met zekere regelmaat en eigenlijk nooit heel positief, omdat het schrijven hier altijd over ex gaat. En ergens ook over haar eigen relatie die, waarschijnlijk uit onvermogen, een heel lieve man is maar met behoorlijke gebruiksaanwijzing.
Dat samen met het gepassioneerde karakter van Sini die graag de dingen goed heeft en goed wil maken en daarover het initiatief en de controle neemt, zorgt voor nogal wat ergernissen.
Het is Sini die hier klaagt, dus het is Sini waar het om gaat.
Die 2 exen zijn een feit, het is de manier waarop Sini er mee omgaat (krampachtig, controle willen behouden, soms wat chaotisch en tegengesteld)die zorgt dat ze er last van heeft.
Je moet nooit een ander die macht geven dat hij of zij je zo beroerd laat voelen.
Nou geloof me, ik ben na jaren bij tijd en wijle nog steeds ranzig kwaad op mijn ex om hoe hij overal mee wegkomt en de mensen nog op zijn hand heeft, maar dat laat ik dan even toe, schrijf het van me af en ga weer door.
Dat die vrouw nog kwaad is vind ik zo gek nog niet en Sini ook niet blijkbaar.
Alleen wil ze er geen last van hebben.
Het feit is alleen dat je daar geen invloed op hebt, want die vrouw is en blijft er, blijft de ex, blijft de moeder van de kinderen.
Waar je wel invloed op hebt is hoe je daar mee omgaat.
Zo goed mogelijk en zonder alles te projecteren op die ex.
Ze hebben beide last van die man, het zouden vriendinnen kunnen zijn.
Dat het lastig is en dat een eerste huwelijk nooit een afgesloten boek is, zeker zolang er kinderen zijn, daar moet je mee leren omgaan en leren je niet zo krampachtig tegen te verzetten.
En als dat niet lukt moet je de man aanspreken. Kan hij er niets mee dan is het kiezen voor hem met zijn gebreken en verleden of breken met hem door zijn gebreken of verleden.

Zet ex niet voor jouw karretje.

Siniland, kijk nu nog eens naar de situatie: er is een groep mensen, die met elkaar te maken heeft die over en weer irritaties hebben, waar jij feitelijk niets mee te maken hebt. Je trekt het je aan. Het is niet fijn. Maar ik zou toch wel heel erg oppassen als ik zijn ex de macht zou toedichten dat mijn partner en ik niet verder kunnen met ons leven en waardoor er niets op zorgeloze manier te plannen is. Als dat jouw definitie van geluk is, dan ben ik bang dat je met de verkeerde man bent. Of je stelt je onrealistische verwachtingen bij. Ik zeg 'onrealistisch' omdat jouw geluk lijkt af te hangen van een derde, een ex nog wel.

Schuif je haar niet teveel in haar schoenen? Zij is een buitenstaander in jullie relatie waar je af en toe wat mee te maken hebt. Dadelijk mislukt de relatie, schuif jij haar ook dat nog eens haarfijn aan? Ik ben heel benieuwd hoe zij dat kan doen. Het lijkt mij eerder dat jij je alles heel erg aantrekt en dat je alles -voor jou- perfect wil hebben. En verdorie waarom werkt die ex niet mee aan mijn sprookje? Omdat zij dat niet hoeft, daarom. Jij moet haar niet willen uitnodigen aan tafel of tussen jullie in, in de slaapkamer (figuurlijk gesproken). Waarschijnlijk wil zij dat niet eens, maar zodra jij haar tussen jullie zet, krijg jij haar daar niet zomaar weg.

Daarnaast heb ik de indruk dat je er erg graag en zoveel mogelijk tussen zit, als een havik op je vriend. Het liefst zou jij bepalen waar hij zijn tijd aan besteed. Als dat zo is, kan het gebeuren dat je geplet wordt. Stap daaruit, bemoei je er niet mee. Dan kan het ook zo min van invloed zijn op jouw leven.

Ik denk dat zijn gezin dat aanvoelt en ik vind het daarom ook heel verstandig dat zij op dit moment niet wil praten. Dat zou ook wel bijna onmogelijk zijn: waar zou zo'n gesprek op uitmonden? Het heeft een hoog gehalte 'jij blijft met jouw tengels van mijn vriend af'. En dan? Zo'n gesprek kan pas als jij weet waar de grenzen liggen waar jij wel en niets van mag vinden. Dat is nu een grote kluwen.
Feitelijk zeg jij eigenlijk dat jij van haar iets verwacht zodat jouw relatie zal slagen. Hoe je het brengt is: wat een tut dat zijn ex dat nalaat, zeg. En dat zet jij zwart-op-wit op het internet. Wat jij daarmee over jouzelf zegt, moet jij weten, maar als ik haar was en ik zou hier achterkomen, dan zou ik woest zijn. En terecht.

Kun je er ook anders naar kijken?

Want ik krijg toch wel de indruk dat je dat moeilijk vindt, jouw beeld, mening, zienswijze laten vieren en proberen door de bril van de ander te kijken. Echt begripvol, meelevend. Want waarom is de ex boos op je vriend/jullie? Ken haar pijn/ erken je haar pijn? Snap je wanneer die weer getriggerd wordt? Zie je hoe haar waarheid haar waarheid kan zijn en naast die van je vriend kan bestaan en naast die van jou?

Ja, misschien vind ik je wel naïef. Naïef in de zin van dat jij een plaatje in je hoofd hebt van hoe dingen zouden moeten zijn, hoe dingen zouden moeten gaan, wanneer geloof ik heb je ook zo wel je ideeën over en wie daar welk aandeel in zou moeten hebben. En nu het anders gaat, de goede afloop nog ongewis, lijk je je vast te klampen aan dat scenario. En imo maak je het jezelf en je gezin daarmee extra moeilijk. Alles wat aandacht geeft groeit, hoeveel van jouw energie gaat zitten in de dingen waaraan jij je stoort en hoeveel aandacht heb je voor de positieve dingen in dit proces? Hoe klein ook. We zijn allemaal mensen en ook al komt het voor dat mensen doelbewust proberen het een ander zuur te maken, meestal is dat niet zo, gaat het per ongeluk, uit onmacht.

fout

Maar weet je hoe beschadigd je kunt raken van iemand die moeilijk is om mee te leven?
Ik ben 4 jaar later nog steeds niet hersteld. Niet dat ik in woede of bitterheid rondloop, maar er komen steeds nog dingen boven.
Ik ga prima met hem om, houd me zoveel mogelijk in, maar het kost soms jaren om te herstellen van iemand (zonder echte diagnose) die op een bepaalde manier in elkaar zit. Daarom heb ik nog geen relatie, het zou zielig zijn voor een nieuwe partner om mij verder op te moeten bouwen. Ik neem het hem kwalijk, zelfs al was een deel onvermogen. Ik weet niet of dat ooit helemaal goedkomt met mij, dat ik echt vrij ben van (negatieve) emotie als ik aan hem denk.
Ik weet niet hoelang jullie inmiddels hebben, maar 3 jaar is zo lang nog niet dat het over was.
En tot de kinderen het huis uit zijn en zelfstandig zijn heb je met haar te maken.

@Sinilind

Het is zo herkenbaar wat jij schrijft over de situatie van jouw vriend en zijn ex. De ex van mijn vriend geeft ook overal nog steeds mijn vriend de schuld van. Zij zijn al 6 jaar uit elkaar en de meeste tijd zijn de kinderen bij haar.

Bij mij en mijn ex is het anders. Er is weinig tot geen communicatie. Ik wordt regelmatig gewoon genegeerd. Ik zal ook niet met de vriendin van ex een goede relatie opbouwen. Niet vanwege het feit dat ze de vriendin van mijn ex is, maar wel doordat zij mij al meerdere malen heeft uitgescholden enzovoort. Zo'n persoon wil ik niet in mijn leven, zo simpel is dan. Nu weet ik dat er heel veel mensen zijn die denken dat mijn dochter daar last van heeft. Nou totaal niet. Ik weet het heel goed bij haar vandaan te houden. Net als dat we de problemen die bij mijn vriend spelen bij de kinderen vandaan houden.

Als ik jouw verhaal zo lees denk ik dat jij prima in staat bent om die twee dingen te scheiden. Jouw gevoel over de hele situatie en jouw gevoel naar de kinderen. Ik snap niet dat iedereen jou zo aanvalt. Persoonlijk vind ik het heel logisch dat je frustratie moet kunnen uiten. Dat kun je in mijn ogen dan beter hier doen, dan in andere situaties waar het kind misschien wel van te weten komt.

Het feit blijft wel dat een mens niet veel kan doen in zo'n situatie. Je staat als het ware aan de zijlijn naar een wedstrijd te kijken. Het liefste zou je jouw team (de kinderen) willen helpen. Helaas kan dat niet. Wat rest is coachen. Positief zijn over de inzet en de resultaten van het kind en soms een advies geven.

Ik ben het ook met je eens dat het heel veel moed vergt van alle betrokken om de boosheid en teleurstelling te laten varen. Daarbij komt dat het alleen effect heeft als alle betrokkenen het doen. Ik vind het erg knap dat jij de nieuwe liefde van je ex ziet als gelijkwaardige gesprekspartner. Voor mij persoonlijk is dat nog een brug te ver. Natuurlijk komt dat ook doordat mijn ex al ruim een jaar een relatie had met haar voordat hij aangaf te willen scheiden en zij mij nog steeds stelselmatig probeert mij emotioneel te raken.

geen aanval, waarom denk je dat?

Alleen van een afstand bekijken en alle postings daarin meenemen.
Sini omschrijft hem als moeilijk, een man met gebruiksaanwijzing en een man waar ze gelukkig geen kinderen mee hoeft op te voeden.

Deze vrouw heeft dat wel gedaan. Zij kent hem veel langer, heeft kinderen met hem gekregen en wie weet wat ze met hem heeft meegemaakt. Waarschijnlijk net zoveel last als Sini nu ervaart maar dan zonder te hoeven opvoeden, zonder dagelijks de dynamiek van een gezinsleven met opvoeden, relatie onderhouden enz.

De vrouw is beschadigd en goed ook, het lijkt me niet dat ze altijd een boosaardig karakter heeft gehad, anders was hij niet met haar getrouwd geweest.
Waarschijnlijk heeft de ex van Sini, waar ze gelukkig wel een goede band mee heeft en zelfs met zijn vriendin, geen stempeltje. Misschien een lastig karakter, maar niet zoals deze man.
Ik denk dat er onderschat wordt wat voor effect zo'n huwelijk gehad kan hebben. Zelfs Sini begrijpt haar boosheid.
Ze wil er alleen geen last van hebben.
Dat begrip zou je ook om kunnen zetten naar een stukje geduld, wetend dat er over een paar jaar meer rust in de tent is.

Regie

Je zegt het zelf (gelukkig) al; controle freak. Dat speelt over al tussendoor. Jij bent de regisseur maar niemand wil luisteren, óók mensen die niet mee doen aan de film. Eh, sorry, jouw film.

Jij gunt haar haar boosheid en verdriet maar ze moet wel normaal doen en dus luisteren. Wie ben jij dat jij iemand toestemming mag geven voor het hebben van gevoelens? Dat is wel heel arrogant. Je hebt gewoon te accepteren dat zij gevoelens heeft, of je het er nu mee eens bent of niet, begrip voor hebt of niet. Jij gaat daar namelijk niet over.

Deze houding gaat zelfs nog verder; jij doet in dit soort gevallen melding. Jij bent ook nog eens de uitvoerende rechter. Misschien heb je gelijk, misschien niet. Je bent in elk geval niet onpartijdig maar bovenal het zijn jouw zaken niet. Het tekent een hele agressieve houding naar haar. Bloedbonje.

"Ik wil zo graag verder met onze leven samen, waarin uiteraard een grote plek voor de zonen, maar haar houding maakt het vaak heel moeilijk iets op een zorgeloze manier te plannen."

Wat moeten omstanders hier van vinden? Dat jij ongekend royaal bent (uiteraard & grote plek voor zonen (lees door jou bepaald)). Zegt jouw vriend daar niets van? Jij hebt geen plek te vergeven; die kinderen hebben een plek. Als het goed is. Als kinderen die niet hebben, te weinig hebben of als die aangewezen wordt, onderwerp voor irritatie is, zit er iets goed fout. Dan ben je te overheersend. Naar mijn indruk is de overtreffende trap daarvan nu aan de orde.

En wat jij zegt over zorgeloos plannen; ik zou denken, er valt iets te plannen, of het nu zorgeloos is of niet. Wees blij als er iets te plannen valt. Maar zorgeloos plannen? Wat een torenhoge verwachting, meer nog, het is claim zelfs. En zij staat dat in de weg. Gewoon door wie ze is en de rol waar zij het mee moet doen. Alsof zij jouw mensenrechten schendt doordat jij niet zorgeloos iets kan plannen. Waar is de hoogste boom?!
De realiteit is misschien eerder dat als zij er niet zou zijn, er wel wat anders zou zijn.

Als jij niet-zorgeloos plannen niet fijn vindt, plan je niet. Dat is ook een keuze. Een keuze die voor ontspanning kan zorgen. Daar worden sommige mensen ook blij van.

Als iemand zo'n invloed op mijn leven had, zonder een gezinslid of familielid te zijn, zou ik eens goed bedenken waarom ik zo iemand zo vreselijk belangrijk maak, in mijn hoofd. Ik zou als een slalom-beweging overal omheen plannen op een manier dat je niet zo afhankelijk bent. Want ? Als buitenstaander kan ik uit netelige situaties stappen. Daar hoor ik al helemaal niet thuis. Ik zou heel flexibel zijn want dat komt de sfeer aan de keukentafel ten goede.

Het lijkt wel alsof jij zoveel geïnvesteerd hebt (lievelingsmaaltjes koken etc), daar verwacht jij veel voor terug. Namelijk dat alles en iedereen nu in jou investeert. Je eist nu je verdiende loon terug en bent woedend, voelt je onheus bejegend, dat het niet is wat jij vindt dat het moet zijn.

Was jij open en eerlijk in het begin. Jongens, ik zit zo en zo in elkaar, niet zo makkelijk mens, maar als ik mijn tanden in iets zet, laat ik niet meer los. Daar verwacht ik uiteraard wel wat voor terug. Dankbaarheid, erkenning, hoofd van de roedel. Eigenlijk hebben jullie een zeer gelimiteerde keuze.
Er zijn mensen die dat prima vinden maar er zijn er ook die maken dat ze weg komen. Mag dat wel van jou? En als mensen nu halverwege bedenken dat ze deze claims niet willen, hoe krijgen zij jou terug nu jij op hun helft orders uit staat de delen naar jouw helft?

Sinilind

Ik heb lang zitten dubben, of ik wel zou reageren. Want ik voel me zo afgebrand door je, dat ik het er het liefst verder bij wil laten.
En toen dacht ik: ja, maar zo gaan die dingen vast. Want stel, de ex van je vriend lijkt op mij?
En dat wilde ik je toch nog even meegeven. Wij kunnen er hier voor kiezen elkaar maar verder te negeren. IRL, vooral met exen ed, moet je het gewoon met elkaar doen.
Nouja, gelukkig hoef ik het IRL niet met jou te doen, lijkt me niks aan, zo iemand die op alles en iedereen kritiek heeft en zelf alles fantastisch doet.
Maar misschien kun je er iets mee, ik voel me behoorlijk gedekseld door je, dat roep je dus iig bij sommige mensen op, misschien ook wel bij haar.

beschadigde ex

"Deze vrouw (...) kent hem veel langer, heeft kinderen met hem gekregen en wie weet wat ze met hem heeft meegemaakt. Waarschijnlijk net zoveel last als Sini nu ervaart maar dan zonder te hoeven opvoeden, zonder dagelijks de dynamiek van een gezinsleven met opvoeden, relatie onderhouden enz. De vrouw is beschadigd en goed ook, het lijkt me niet dat ze altijd een boosaardig karakter heeft gehad, anders was hij niet met haar getrouwd geweest."

Ik vind het geen excuus om je zo te gedragen. Ik ben zelf zo'n beschadigde ex, die wél kinderen met hem had, en ik heb heel wat te slikken gehad. Maar geeft mij dat het recht ex zo te behandelen en de kinderen daarin te betrekken? Ik heb altijd prima met de relatie die na mij kwam door één deur gekund, tenslotte hadden we raakvlakken: mijn ex ofwel haar vriend.

Ook al heb je nog zoveel shit meegemaakt.

Sally

Grof gezegd heeft natuurlijk niemand iets te maken met hoe deze vrouw zich voelt en waar al haar boosheid vandaan komt.

Heel knap dat jij met een nieuwe vriendin om kon gaan, maar dat hoeft niet voor iedereen te gelden en je was waarschijnlijk ook blij dat je m kwijt was.
Daar zou je je in kunnen inleven misschien. (als: voor mij is het normaal, maar ik begrijp dat het voor die vrouw anders is.Klaar)
Jij hebt je in je mindere tijden vast ook anders gedragen dan je nu jaren en jaren later zou doen.

Ik kan me toevallig gedragen, maar als je met pubers en een flap van een ex had gezeten wiens nieuwe vriendin niet tevreden is met bepaald gedrag....wat moet ze daar dan mee?

Deze situatie is niet al 10 jaar zo, maar is (pas) ruim 3 jaar zo.
Je hebt als buitenstaander echt helemaal niets te vertellen hoe een ander zich hoort te voelen of te gedragen. Net als je tegen een ander niet hoeft te zeggen dat hij of zij nu maar eens moet stoppen met rouwen omdat je er niet goed mee kunt omgaan en/of het niet begrijpt.
Je kunt er alleen maar op hopen, uitzitten, je inleven en je bescheiden opstellen.

Vraag

@Wendie
Ik weet dat je het niet tegen mij hebt, maar ik begrijp niet waardoor jij je zo gekrenkt voelt door Sinilind. Kun jij dat uitleggen? Ik heb het draadje helemaal doorgelezen en ik begrijp het werkelijk niet.

mmhh

Paddington, gekrenkt is een groot woord.
Ergernis is er zeker, ik stelde een oprechte vraag en kreeg daar een antwoord op dat voor verschillende interperetaties vatbaar is, maar waar ik me iig door gedekseld, genegeerd voelde. Ik kreeg/krijg sterk het gevoel dat Sinilind graag reacties krijgt die binnen haar straatje passen.
Past voor mij een beetje binnen de psychologische tactiek die ze toepast tav deze situatie met ex van vriend: er vindt een situatie plaats die haar eenvoudig niet uitkomt maar al snel wordt de switch gemaakt naar ex afbranden. Op een subtiele maar effectieve wijze.

@Wendie

Bedankt voor je antwoord. Hier heb ik weer van geleerd.

Wendie ot

Sorry, maar ik denk dat dat uiteindelijk meer over jou zegt dan over Sinilind. In je uitleg staan best wat aannames van jouw kant waar je Sinilind niet verantwoordelijk voor mag houden. Bijvoorbeeld dat je sterk het gevoel hebt dat Sinilind graag reacties krijgt die in haar straatje passen. En je bewering over haar vermeende psyhologische tactiek is naar mijn smaak ook niet zo netjes.

mmhh Swaen

Ja, weet niet zo goed wat ik met je reactie moet.
Ja, ik doe aannames. Zonder aannames te doen is het lastig forummen
Het draait natuurlijk allemaal om communicatie.
Uiteraard kan ik het mis hebben met aannames.
Daarom probeerde ik uit te leggen dat eea op *mij* een bepaalde indruk maakte, misschien heb ik dat niet duidelijk kunnen overbrengen. Ik wilde dit Sinilind meegeven, dat bepaalde communicatie van haar iig op *sommige* mensen een bepaalde indruk maakt. Wie weet ook op ex van vriend.
En als dat zo is dan doet het de zaak geen goed, het is toch al een ingewikkeld (ex)gezin.
Nieuwe partners kunnen denk ik grote stempels drukken op een toch-al-moeizame-dynamiek.
Ex afschilderen als hex lijkt me weinig helpen.