Advies ivm vto raad van kinderbescherming
hoi ik hoop dat Ik hier advies kan krijgen en of mensen die iets soortgelijks hebben meegemaakt. Ik ben sinds april uit elkaar en we waren niet getrouwd maar hadden een samenlevingscontract, een huis en een kind, nu 5 jaar. Ex heeft mij meermaals geslagen, aangifte gedaan, daardoor ook veilig thuis. Ex werkt met niks mee en na heel veel moeite is hij nu wel het huis uit, alleen werkt hij niet mee aan overname huis, en ook schoolwissel zoontje houdt hij tegen. Voor beide komen er nu rechtzaken. Nu werkt hij ook niet mee in het vrijwillige kader en is er onlangs het gesprek geweest met de beschermtafel. Omdat ex mij beschuldigd van teveel prestratiedruk wat hij dan kindermishandeling noemt en het feit dat mijn zoontje op 2 clubjes zit. Het komt erop neer dat hoe vaak de mevrouw ook aangaf dat een onderzoek niet in het belang was van zoontje etc.. hij weigert mee te werken. Hoe moet ik hier nu mee omgaan want er komt nu toch een onderzoek. Ik heb al na een maand dat we uit elkaar gingen een advocaat in de arm genomen, maar goed hier kan mijn advocaat nog niks mee doen.
Stem dat heel goed met jouw advocaat af, TO. Ik heb veelvuldig meegemaakt dat een ex-partner ineens co-ouderschap gaat eisen. Gewoon om dwars te liggen. Wij zeggen hier altijd dat je je partner pas echt goed leert kennen als je uit elkaar gaat. Het is om te huilen wat er soms voorbij komt.
Temet schreef op 16-09-2025 om 13:58:
[..]
Als die organisatie een gecertificeerde instelling (GI) is, dan zie je dat denk ik wel op de website. De meeste gecertificeerde instellingen doen geen hulp in het vrijwillig kader, maar ik weet van in elk geval éentje die het wel doet.
Als je op de site van die organisatie kan zien dat ze ook gezinnen begeleiden in het kader van een ondertoezichtstelling, dan is het een GI. Staat daar niks over, dan is het waarschijnlijk gewoon iets als een wijkteam ofzo
nou volgens mij zijn ze dat niet, zie het nergens staan
Dweedledee schreef op 16-09-2025 om 20:32:
Stem dat heel goed met jouw advocaat af, TO. Ik heb veelvuldig meegemaakt dat een ex-partner ineens co-ouderschap gaat eisen. Gewoon om dwars te liggen. Wij zeggen hier altijd dat je je partner pas echt goed leert kennen als je uit elkaar gaat. Het is om te huilen wat er soms voorbij komt.
Hier is die van mij ook mee bezig vermoed ik, maar hier ga ik heel hard voor staan, want er is geen garantie dat hij niet terugvalt in zijn verslavingsgedrag, aangezien hij van 2001 tot en met nu 11 keer in een behandeling is geweest, voor verslaving of psychische problematiek
Heb je de indruk dat hij nu dan niet in zijn verslavingsgedrag zit? Omdat je zegt: 'terugvalt'.
Leer je kind hoe een mobiel werkt. Geef hem zo'n belhorloge. En leer wat hij moet doen bij problemen als hij bij zijn vader is. Bijvoorbeeld naar zijn grootouders of de buren gaan.
En verder moet je bepaalde zaken helaas loslaten qua opvoeding en verzorging. Vader heeft recht op omgang. De ene verslaving is de andere niet. En als hij clean is of in behandeling (geweest) kan hij wel voor het kind zorgen in sommige gevallen.
tsjor schreef op 17-09-2025 om 08:43:
Heb je de indruk dat hij nu dan niet in zijn verslavingsgedrag zit? Omdat je zegt: 'terugvalt'.
Hij staat nu nog in behandeling van brijder met medicatie. Maar hij is dus al 12 keer opgenomen geweest, het is gewoon wachten tot het weer start, zodra hulpverlening wegvalt start de ellende opnieuw. En hij ziet mijn zoontje nu altijd met iemand erbij dat is de eis vanuit Veilig Thuis.
Izza schreef op 17-09-2025 om 08:50:
Leer je kind hoe een mobiel werkt. Geef hem zo'n belhorloge. En leer wat hij moet doen bij problemen als hij bij zijn vader is. Bijvoorbeeld naar zijn grootouders of de buren gaan.
En verder moet je bepaalde zaken helaas loslaten qua opvoeding en verzorging. Vader heeft recht op omgang. De ene verslaving is de andere niet. En als hij clean is of in behandeling (geweest) kan hij wel voor het kind zorgen in sommige gevallen.
Ja klopt, zal ik gaan doen.voor nu mag hij zoontje alleen zien in combi met zijn ouders of andere familie. Het probleem bij vader is dat zodra hulpverlening wegvalt de ellende opnieuw start.
Ik ben benieuwd welke vrijwillige hulpverlening men nu eigenlijk in gedachten heeft. En of die beschikbaar is.
Hoe dan ook zou mijn advies zijn: wees meewerkend als men dingen van jou vraagt (in gesprek gaan, toestemming geven voor informatie-uitwisseling, doorverwijzing naar hulp), maar neem vooral zo weinig mogelijk eigen initiatief. Steek er zelf niet onnodig energie in en wacht maar af waar "men" mee komt. Grote kans dat die vrijwillige hulp niet van de grond komt omdat ex niet meewerkt (die waarschijnlijk aangeeft geen problemen en dus ook geen hulpvraag te hebben), dan is het afwachten totdat de Raad tijd voor jullie heeft, dan is het afwachten wat de bevindingen van het raadsonderzoek zijn en pas als de Raad een ots wil verzoeken en jij daar tegen bent dan is het tijd voor serieuze actie.
Nu wel alvast voor straks: je krijgt een concept-versie van het onderzoeksrapport van de Raad. Daar mag je commentaar op geven. Hou eventueel commentaar beknopt en feitelijk. Als de Raad een ots wil gaan verzoeken, dan zou ik - tenzij je blij wordt van het idee van een ots - het concept-rapport al naar je advocaat sturen en overleggen over verdere actie.
Als je nog een advocaat moet betrekken op het moment dat je van de rechtbank hoort dat er een ots-verzoek ligt, is er meestal nog maar weinig tijd, dus als je je zou willen verzetten tegen een ots is het handig om je advocaat vroeg in te seinen.
Maar dit alles wordt pas over een paar maanden misschien relevant. De kans is ook aanzienlijk dat er nooit een ots-verzoek komt.
Ik zou trouwens wel tijdens dat raadsonderzoek even langs de neus weg vragen 'goh, stel nou dat er een ots komt, is er dan eigenlijk wel een jeugdbeschermer beschikbaar om die ots feitelijk uit te voeren?' Dat is namelijk vaak een probleem, en het lijkt erop dat dit er tegenwoordig toe leidt dat vooral in zaken met echtscheidingsgedoe er minder snel een ots wordt uitgesproken.
De reactietijd op een conceptrapport van de raad is 5 werkdagen. En eigenlijk mag je alleen reageren op feitelijke onjuistheden. Maar je inhoudelijke reactie wordt wel meegestuurd naar de rechter.
Misschien allemaal overbodige informatie nu en hopelijk straks ook.
Temet schreef op 17-09-2025 om 12:35:
Ik ben benieuwd welke vrijwillige hulpverlening men nu eigenlijk in gedachten heeft. En of die beschikbaar is.
Hoe dan ook zou mijn advies zijn: wees meewerkend als men dingen van jou vraagt (in gesprek gaan, toestemming geven voor informatie-uitwisseling, doorverwijzing naar hulp), maar neem vooral zo weinig mogelijk eigen initiatief. Steek er zelf niet onnodig energie in en wacht maar af waar "men" mee komt. Grote kans dat die vrijwillige hulp niet van de grond komt omdat ex niet meewerkt (die waarschijnlijk aangeeft geen problemen en dus ook geen hulpvraag te hebben), dan is het afwachten totdat de Raad tijd voor jullie heeft, dan is het afwachten wat de bevindingen van het raadsonderzoek zijn en pas als de Raad een ots wil verzoeken en jij daar tegen bent dan is het tijd voor serieuze actie.
Nu wel alvast voor straks: je krijgt een concept-versie van het onderzoeksrapport van de Raad. Daar mag je commentaar op geven. Hou eventueel commentaar beknopt en feitelijk. Als de Raad een ots wil gaan verzoeken, dan zou ik - tenzij je blij wordt van het idee van een ots - het concept-rapport al naar je advocaat sturen en overleggen over verdere actie.
Als je nog een advocaat moet betrekken op het moment dat je van de rechtbank hoort dat er een ots-verzoek ligt, is er meestal nog maar weinig tijd, dus als je je zou willen verzetten tegen een ots is het handig om je advocaat vroeg in te seinen.
Maar dit alles wordt pas over een paar maanden misschien relevant. De kans is ook aanzienlijk dat er nooit een ots-verzoek komt.
Ik zou trouwens wel tijdens dat raadsonderzoek even langs de neus weg vragen 'goh, stel nou dat er een ots komt, is er dan eigenlijk wel een jeugdbeschermer beschikbaar om die ots feitelijk uit te voeren?' Dat is namelijk vaak een probleem, en het lijkt erop dat dit er tegenwoordig toe leidt dat vooral in zaken met echtscheidingsgedoe er minder snel een ots wordt uitgesproken.
Dank voor je heldere en duidelijke uitleg, de vrijwillige hulpverlening is een partij die zich vooral bezig houdt met lastige scheidingen. En zou eventueel gaan helpen met het ouderschapsplan. Maar ex moet nu eerst akkoord gaan geven voor die vrijwillige hulpverlening die volgens de Raad dus nu alvast kan starten voordat het onderzoek zou beginnen. Maar er is inderdaad een hele grote kans dat dit niet van start gaat, ex heeft dit tot nog toe altijd geweigerd, dus ben benieuwd hij heeft een week. Heel eerlijk de mevrouw van de raad wilde ook echt geen onderzoek doen, maar ex weigerde aan alle kanten dus er zat niets anders op. En hij gaf tijdens het gesprek aan dat hij door zijn hulpverlening ( door een leugenachtig zielig verhaal op te houden en mij compleet zwart te maken ) was gewezen dat OTS het beste zou zijn. Waarop de onderzoekster van de raad aangaf dat ze dit heel onhandig vond en of hij wel wist wat het inhield? En dat hij daarmee zijn zoon juist in de wacht zette. Maar ex bleef maar mij zwart maken en ots willen. Echt een idioot. Dus dat is mijn angst dat er straks een ots verzoek komt alleen omdat ex dat zo graag wilt. Ik neem mijn advocaat al in alles mee, dus ook met dit gelijk neem ik haar mee.
tsjor schreef op 17-09-2025 om 12:51:
De reactietijd op een conceptrapport van de raad is 5 werkdagen. En eigenlijk mag je alleen reageren op feitelijke onjuistheden. Maar je inhoudelijke reactie wordt wel meegestuurd naar de rechter.
Misschien allemaal overbodige informatie nu en hopelijk straks ook.
Ok helder dank, ik hoop echt dat het hier allemaal niet van gaat komen maar een onvoorspelbare ex weet ik het gewoon niet.
Lala0404 schreef op 16-09-2025 om 10:50:
[..]
We hebben inderdaad gezamenlijk gezag. Mevrouw van de raad was tijdens de beschermtafel best ok, ze deed er ook alles aan om er geen onderzoek van te maken, zag het nut niet, vond dat het in het vrijwillig kader opgelost kon worden, maar vader werkt op geen enkele manier mee, dus ze kan nu alleen maar dit doen, ondertussen heeft ze de gemeente wel de opdracht gegeven om de vrijwillige hulpverlening alvast op te starten, maar ja dat voorkomt het onderzoek nu niet. En ik ga er toch het meest last van krijgen, want ik zorg 5 dagen per week voor mijn zoontje en vader vanaf zaterdag einde ochtend tot zondag 19.00. Hij werkt niet zit in de ziektewet en doet nu alleen de leuke dingen met mijn zoontje. Ik ben dus de boeman die zoon naar school moet brengen, opvoeden, alles betalen etc.. En hij zogenaamd de leuke. Het is wringt aan alle kanten. Zou wel willen gillen, maar ja ik ben er niet bij geholpen.
Ik snap wel dat je daar behoorlijk buikpijn van krijgt, maar anderzijds, het is voor je zoontje wel fijn om een beetje leuk contact met zijn vader te hebben en je ex klinkt nou ook niet als iemand die echt een rol kan vervullen als opvoeder in het dagelijkse leven. Dan is "iets leuks doen" hopelijk nog een beetje te overzien en kan hij daar niet zoveel aan verkeerd doen. Je zoontje merkt natuurlijk wel dat jij je daarover op zit te vreten. Het zou mij wel beter lijken als je dat los kan laten en het niet zien als een strijd om wie de leukste is. Jij bent zijn moeder en je zorgt voor hem, en hij bezoekt af en toe zijn vader en wat hij daar doet, is hopelijk een beetje leuk. Jouw moederschap hoef je niet te winnen of te verdedigen, dat is er gewoon ook als je niet steeds allerlei lollige uitjes doet. Het dagelijkse leven kan toch ook leuk zijn? Er zitten genoeg contactmomenten in een dag die je leuk kan maken. Als je dat allleen ziet als de boeman zijn, opvoeden en betalen is dat wel akelig schraal. Vind je het uberhaupt leuk dat je kind bij jou woont? Vind je je kind leuk?
AnnaPollewop schreef op 17-09-2025 om 22:57:
[..]
Ik snap wel dat je daar behoorlijk buikpijn van krijgt, maar anderzijds, het is voor je zoontje wel fijn om een beetje leuk contact met zijn vader te hebben en je ex klinkt nou ook niet als iemand die echt een rol kan vervullen als opvoeder in het dagelijkse leven. Dan is "iets leuks doen" hopelijk nog een beetje te overzien en kan hij daar niet zoveel aan verkeerd doen. Je zoontje merkt natuurlijk wel dat jij je daarover op zit te vreten. Het zou mij wel beter lijken als je dat los kan laten en het niet zien als een strijd om wie de leukste is. Jij bent zijn moeder en je zorgt voor hem, en hij bezoekt af en toe zijn vader en wat hij daar doet, is hopelijk een beetje leuk. Jouw moederschap hoef je niet te winnen of te verdedigen, dat is er gewoon ook als je niet steeds allerlei lollige uitjes doet. Het dagelijkse leven kan toch ook leuk zijn? Er zitten genoeg contactmomenten in een dag die je leuk kan maken. Als je dat allleen ziet als de boeman zijn, opvoeden en betalen is dat wel akelig schraal. Vind je het uberhaupt leuk dat je kind bij jou woont? Vind je je kind leuk?
Ach... Lala mag er toch ook van balen dat de hele opvoeding op haar neerkomt? Om dat akelig schraal te noemen vind ik een onnodig beroep doen op een oud beeld van de opofferingsgezinde moeder die alleen maar blij is voor alle zorgtaken. Je mag er van balen dat er geen gezamenlijke verantwoordelijkheid is imo die gevoelens zijn valide. En daarnaast zal je ook de voordelen gaan merken van die positie en natuurlijk zijn er ook de leuke en fijne momenten en vergeet vooral de diepe band niet je zal opbouwen met je kind. Want ja, kind gaat op den duur heus wel zien hoe de vork in de steel steekt.
MRI schreef op 18-09-2025 om 11:52:
[..]
Ach... Lala mag er toch ook van balen dat de hele opvoeding op haar neerkomt? Om dat akelig schraal te noemen vind ik een onnodig beroep doen op een oud beeld van de opofferingsgezinde moeder die alleen maar blij is voor alle zorgtaken. Je mag er van balen dat er geen gezamenlijke verantwoordelijkheid is imo die gevoelens zijn valide. En daarnaast zal je ook de voordelen gaan merken van die positie en natuurlijk zijn er ook de leuke en fijne momenten en vergeet vooral de diepe band niet je zal opbouwen met je kind. Want ja, kind gaat op den duur heus wel zien hoe de vork in de steel steekt.
Nou inderdaad. En wat is dat nou voor een bizarre vraag? “Vind je je kind leuk?” Hoe krijg je het je toetsenbord uit, man 
AnnaPollewop schreef op 17-09-2025 om 22:57:
[..]
Ik snap wel dat je daar behoorlijk buikpijn van krijgt, maar anderzijds, het is voor je zoontje wel fijn om een beetje leuk contact met zijn vader te hebben en je ex klinkt nou ook niet als iemand die echt een rol kan vervullen als opvoeder in het dagelijkse leven. Dan is "iets leuks doen" hopelijk nog een beetje te overzien en kan hij daar niet zoveel aan verkeerd doen. Je zoontje merkt natuurlijk wel dat jij je daarover op zit te vreten. Het zou mij wel beter lijken als je dat los kan laten en het niet zien als een strijd om wie de leukste is. Jij bent zijn moeder en je zorgt voor hem, en hij bezoekt af en toe zijn vader en wat hij daar doet, is hopelijk een beetje leuk. Jouw moederschap hoef je niet te winnen of te verdedigen, dat is er gewoon ook als je niet steeds allerlei lollige uitjes doet. Het dagelijkse leven kan toch ook leuk zijn? Er zitten genoeg contactmomenten in een dag die je leuk kan maken. Als je dat allleen ziet als de boeman zijn, opvoeden en betalen is dat wel akelig schraal. Vind je het uberhaupt leuk dat je kind bij jou woont? Vind je je kind leuk?
Ik vind het heel leuk dat mijn kind bij mij woont, maar wil ook zo.af en toe iets leuks doen met hem. En niet alleen maar opstaan, aankleden, eten maken, werken hem ophalen van een bso, eten maken even samen iets doen en dan weer slapen. En mijn ex zit dagen niets te doen lui op de bank te gamen en als hij mijn zoontje dan heeft, mag hij lol maken. Hoe zou jij je voelen? En dan ook nog niks betalen, weigeren aan verdeling huis, alles letterlijk weigeren. Het gaat echt veel te ver. Ook ik verdien leuke momenten met mijn zoontje.