Alimentatie

Lol

"Ik heb mijn kinderen 24/7, 365 dagen per jaar. Alle ochtenden, avonden, weekenden, feestdagen, vakanties. Net als andere ouders die niet zijn gescheiden."

Met 2 ouders. Ik doe het alleen en vind het daarnaast ook niet leuk dat ik mijn 3 kinderen niey meer dagelijks zie.

Weet je dat dit gewoon een rotopmerking is? Ik heb er niet voor gekozen. Mijn kinderen ook niet.

Mijn kinderen

gaan uiteraard naar school en naar de opvang als wij aan het werk zijn, maar ik ben wel 24/7 moeder. Ze slapen iedere nacht thuis, alle ochtenden en avonden doe ik zelf. Alle weekenden en vakanties. Als nu een van mijn kinderen ziek wordt, dan slaap ik vannacht niet. Dat werk.

Daarom moest ik zo lachen om die vader die zijn kinderen 4 van de 30 dagen ziet en het zwaar heeft in zijn weekend. De meeste ouders doen dat 30 van de 30 dagen en zijn ex 26 van de 30 dagen. Die man heeft geen idee wat het betekent om kinderen te hebben omdat alles voor hem wordt opgeknapt.

KA of PA

Mirjam: 'Dus je vindt de normbedragen KA te hoog?' Nee, maar bij de berekening wordt uitgegaan van het sociale minimum voor een alleenstaande als basis, dat mag je houden. en da tis dus al minder dan wat er eerst was. Dan blijft er nog een bedrag over. Volgens de normbedragenen berekeningen betaal je daarvan KA. Maar het kan zijn dat er dan nog meer draagkracht over blijft. Dat wordt gedeeld en dat is PA.

Maakt dat wat uit? Bijvoorbeeld in het verhaal van #307. Als een deel PA zou zijn zou dat vervalen zodra nieuwe vriend in komt wonen. En/of zodra anoniem meer gaat verdienen.
De zorgplicht gaat over het verleden tot het moment van de scheiding, op dat niveau moet je voor elkaar zorgen. Dat de betalende exs later meer gaat verdienen is neit relevant: je hebt geen recht op toekomstige verdiensten.
Dan wordt de omgangsregeling gekoppeld aan het betalen van alimentatie, alsof de kinderen gebaat zijn bij zo'n redenering.
En hier wordt KA gezien als salaris voor de verzorgende ouder: 'Maar hij is ook gefrustreerd, want hij vindt dat hij nu te veel alimentatie betaalt. Ik vraag me dat eigenlijk af. Natuurlijk heb ik nu meer te besteden en hebben de kinderen niet meer de intensieve zorg nodig, maar de zorgen zijn er niet minder om.'
Met andere woorden: door geen onderscheid te maken tussen KA en PA wordt het verdoezeld wat de ene ouder betaalt voor de kinderen en wat betaald wordt tussen de twee volwassenen omdat de inkomens ongelijk waren.

Tsjor

Eens

Dat ben ik dan wel weer met Lanza eens. Ik vond het ook wel eens oneerlijk verdeeld, qua spitsuurbelasting. Ze gingen (jongste nog steeds) op donderdag naar hun vader, en om het weekend. Op vrijdag werkte hij niet (nu helemaal niet meer), dus hij had niet de stress van het naar school en doortuffen naar werk. Het weekend is natuurlijk helemaal relaxt. Verder mag ik de puberbuien oplossen omdat ex net zo’n opgewonden standje is als dochter, en het dan alleen maar uit de hand liep. Zeuren over en helpen met huiswerk doet hij dus niet meer.
Ik vind het dus wel eerlijk dat ik, ondanks een hoger inkomen, alimentatie krijg. Ik doe er genoeg voor (en betaal alle kosten).

KA als huisvrouwenloon: 'Ik vind het dus wel eerlijk dat ik, ondanks een hoger inkomen, alimentatie krijg. Ik doe er genoeg voor (en betaal alle kosten).'

Tsjor

Totaal anders

Ik heb altijd gedacht en gemeend dat het moeten missen van de kinderen (behalve dan dat ene weekendje, waarin ook nog alles goed moet gaan) echt veel zwaarder is dan het rennen en vliegen om op tijd eten klaar te hebben.

Tsjor

Eens met tsjor

Ja, als alleenstaand moeder van 3 pubers plus een baan en vrijwilligerswerk, oude ouders en een partner op afstand is het zorgen voor de kinderen en alles wat daarmee samenhangt best een geregel en een georganiseer. Maar wat ben ik blij dat ik hen om me heen heb, met hen mag leven en van hun wel en wee op de hoogte ben. En ja, ex-man maakt carrière, heeft ruimte om eigen hobby's te ontplooien en heeft een leven opgebouwd met zijn nieuwe partner, op 120 km van zijn kinderen. Maar hij mist zo veel van de ontwikkeling van zijn kinderen, hoeveel hij ook om hen geeft. Nee, dan voel ik mij gezegend met die 3 jongvolwassenen om mij heen, en geniet ik oprecht van hun aanwezigheid in mijn leven. Hoe druk en stressvol het ook bij tijden kan zijn...

Lanza #329

In mijn (en vele anderen) vakgebied is pt onmogelijk/ongewenst, ouderschapsverlof is onbetaald maar de alimentatie en overige rekeningen moeten wel betaald worden. Wettelijk heb ik er wel recht op maar ik weet zeker dat mijn werkgever er wat van vindt wat oa gevolgen zal hebben voor mijn "carrière" en de mogelijkheid alimentatie te kunnen betalen in de toekomst.

Jij en vele anderen, ook irl, hebben een beperkt beeld van de maatschappij en bekijken alles via hun eigen referentiekader.

Netjes gezegd “Vader” van 3

Ik zat me al een hele tijd te verbazen over het verloop van dit draadje maar na #326 en #329 was “verbazen” niet meer toereikend.
Je houdt het netjes. Ik doe het je niet na.

Moeten missen?

Zwaar voor ouders omdat hun kinderen maar 4 dagen per maand zien?! Waarom dan geen co-ouderschap of dicht in de buurt blijven wonen? Bovendien zijn er behalve 50/50 ook andere verdelingen mogelijk.

benieuwd, vader van 3

ik ben heel benieuwd in welke sector je dan "echt"niet pt kunt werken.
Defensie als je op missie bent, oliewinning op booreiland (2-2, maar kennis deed dat op zijn verzoek 2-3 = ook pt), grote vaart, maar dat zijn allemaal geen sectoren waar de meesten werken. En ook in die sectoren is dat een selecte groep.

Verder kom ik eigenlijk niet.

Eigen ervaring

Zelf werk ik fulltime bij de overheid en binnen mijn organisatie worden er toch echt mensen niet aangenomen als ze alleen parttime beschikbaar zijn. Misschien moeten we voor de discussie gewoon de ervaringen van anderen voor waar aannemen? E zullen altijd dingen gebruikelijk zijn en uitzonderingen en als uitzondering is het niet fijn om je steeds maar te moeten verdedigen.

misverstand

"benieuwd, vader van 3
ik ben heel benieuwd in welke sector je dan "echt"niet pt kunt werken."

Ik denk dat je twee verhalen door elkaar haalt. Het is mijn ex die fulltime werkt. Ik inmiddels ook, maar wij hebben al oudere kinderen. Vader van 3 heeft 50/50 co-ouderschap.

Aannames Lanza

"Vaders willen vaak helemaal niet meer zorgen. Vaak genoeg wordt hun ft baan als excuus gebruikt waarom ze niet meer voor hun kinderen kunnen zorgen, terwijl hun ex wel gewoon werk/ zorg combineert op alle doordeweekse dagen."

Onderbuikgevoel, je eigen omgeving of harde feiten vraag ik me dan af als dit soort aannames maar even als feiten wordt gepresenteerd.

https://digitaal.scp.nl/emancipatiemonitor2018/wie-zorgt-er-voor-de-kinderen/

"Ruim de helft van de ouders met een kind jonger dan 18 jaar zou de zorg voor hun kind(eren) het liefst gelijk verdelen. De meesten van hen vinden dat dat ook zou moeten gelden voor het betaalde werk. Een aandeel van 17% vindt het beter als de man meer uur betaald werkt en de vrouw meer zorgt. En vrijwel niemand heeft een voorkeur voor een taakverdeling waarbij de vrouw meer werkt en de man meer zorgt. Vaders en moeders zijn het hierover volledig met elkaar eens. Jonge vrouwen en mannen die (nog) geen kinderen hebben, zijn nog wat vaker voor een gelijke verdeling van zorg en werk, en ook bij deze 20-41-jarigen komen de idealen van vrouwen en mannen overeen (zie bijlage B10.1)."

En voordat hierop geroepen wordt dat ze dat dan maar moeten doen:

"In de praktijk valt de taakverdeling vaak ‘traditioneler’ uit. Een op de acht ouders met minderjarige kinderen heeft naar eigen zeggen werk en zorg gelijk verdeeld. Veel vaker dan gewenst werkt de vader het meest buitenshuis en neemt de moeder het grootste deel van de zorg voor haar rekening. Ook van de ouders die een gelijke verdeling van werk en zorg voorstaan, heeft maar een op de vijf dat ook verwezenlijkt."

Maar goed, verder staat er natuurlijk ook dat vrouwen 2x zo vaak ouderschapsverlof opnemen dan mannen, dus daar valt wat te verbeteren. Ware het niet dat ouderschapsverlof in tegenstelling tot vroeger geen belastingvoordeel meer oplevert.

In mijn geval scheelt het bijvoorbeeld netto een dikke 400 euro per maand.
Geld dat wel ergens vandaan moet komen. Je hebt gewoon lasten, en die zijn in elke situatie anders.

Als vrouwlief helemaal niet werkt roepen dat manlief maar even minder moet gaan werken om meer te zorgen kan wel eens betekenen dat er een bordje te koop in de tuin gezet moet worden. Niet iedereen heeft de situatie dat man en vrouw allebei 28-32 uur werken zoals bij jou thuis en het dus maar even financieel haalbaar is.

Ik kon pas minder gaan werken toen (ex)vrouw zelf ging werken, wat met zich meebracht dat er weer kosten bijkwamen voor opvang, want wij waren niet in de gelukkige omstandigheid dat er een opa of oma of lieve tante in de buurt woonde die wel even een dagje per week oppast.

En even snel een parttime baan vinden die genoeg verdient om de kosten die je voor opvang kwijt bent rendabel te maken is ook geen 123tje in alle sectoren.

Jouw antwoorden zijn enorm gekleurd vanuit je eigen context en vanuit vrouwelijk perspectief. En dat gebeurt wel vaker hier op het forum helaas.

Man verdient vaak het hoofdinkomen, draagt daarmee een verantwoordelijkheid om boodschappen te kunnen blijven doen, de hypotheek te kunnen betalen, de nutsbedrijven te kunnen betalen en vrouwlief wil natuurlijk ook af en toe een leuk jurkje kunnen kopen. Maar dat wordt allemaal makkelijk onder het tapijt geschoven.

Ik wílde wel minder werken destijds, maar het was gewoon financieel niet eens mogelijk.

Maar ongetwijfeld wordt de reactie in de trend van 'waar een wil is is een weg'.
Prijs jezelf gelukkig dat jij en je man het zo gelijkwaardig kúnnen verdelen, maar zie het niet als een vanzelfsprekendheid.

Nog iets, is de zorg voor kinderen in Nederland vanaf de start niet gelijk al verkeerd geregeld? Manlief krijgt 2 lullige daagjes verlof. En ja, ik weet dat hij niet de fysieke gevolgen heeft van een bevalling.

Nog meer nuttig leesmateriaal:
https://digitaal.scp.nl/emancipatiemonitor2018/welke-gevolgen-heeft-ouderschap-voor-werk-en-economische-zelfstandigheid/

Het is niet per definitie dus dat vaders maar "éven" minder moet gaan werken, vooral ook het emancipatiestukje dat moeders maar "éven" meer moet gaan werken.

Nuttige website, wellicht kan er eens e.e.a. onderbouwd worden i.p.v. maar wat onderbuikgevoel neer te gooien en mannen te generaliseren.

Allebei pt

werken is belastingtechnisch gunstiger dan eentje fulltime en de ander niet of bijna niet. Daarbij kun je je afvragen waarom 40 om 20 wel zou kunnen en 30 om 30 niet. Of waarom 40 om 10 wel kan en 28 om 28 niet. Of waarom 40 om 0 wel uit kan, maar 32 om 24 ineens een probleem zou zijn. Zie je echt niet in dat dit een hele gekke redenering is? De meeste vrouwen verdienen een heel aardig loon en ze zijn inmiddels hoger opgeleid, dus dat kan geen reden meer zijn.

Voor de rest vind ik het zeer denigrerend dat je me afserveert als een feminiem geluid, zonder enige realiteitszin. Ik ben al sinds mijn 18e de kostwinner, eerst alleen voor mezelf, later voor mijn gezin en ook hier moet de kachel gewoon branden en kost kinderopvang geld.

Precies vader van 3

Compleet met je eens.
Van de zijlijn is het enorm gemakkelijk te concluderen dat minder werken dan maar ingezet moet worden.
Er zijn maar weinig gezinnen waar dat nog mogelijk is, en het zeer veel financiële gevolgen heeft.

Lanza

Prijs jezelf gelukkig dat je in die positie zit!

Maar bij de meeste echtparen is het toch echt anders.
Ik ken niemand waarbij ze beide 32 uur werken. Overal is de rolverdeling pt/ ft, vanwege financiële gevolgen.
Dan ben je een geluksvogel.

Maar leg mij dan eens uit

waarom 2 x 32 uur = 64 uur werk, minder inkomen zou opleveren dan 1x 40 + 10- 20 uur werk = 50-60 uur? Je krijgt ook nog belastingvoordeel als je beiden pt werkt, dus als je dat meeneemt in je berekening slaat de balans helemaal positief uit voor beide pt.

Ik ben helemaal geen gekuksvogel. Ik ben 'gewoon' aan het werk, al mijn hele leven, net als mijn man.

selectief

"Voor de rest vind ik het zeer denigrerend dat je me afserveert als een feminiem geluid, zonder enige realiteitszin. "

Ik zeg dat je mannen generaliseert, niet dat je je feministisch voordoet. Het ene bevestigt niet automatisch het andere.

Je reageert binnen een paar minuten om te reageren met jouw mening, niet om ook maar enig begrip voor andere situaties dan de jouwe te tonen.

Je pikt uit mijn hele verhaal 1 dingetje dat je denkt te kunnen weerleggen en negeert de rest volledig.

ben ik nou...

"waarom 2 x 32 uur = 64 uur werk, minder inkomen zou opleveren dan 1x 40 + 10- 20 uur werk = 50-60 uur? Je krijgt ook nog belastingvoordeel als je beiden pt werkt, dus als je dat meeneemt in je berekening slaat de balans helemaal positief uit voor beide pt."

Simpelweg omdat ik bij hetzelfde aantal uren het dubbele bruto salaris van mijn exvrouw geniet...

Ik wil er bijna een Louis van Gaal quote ingooien.
Het belastingvoordeel trekt dat écht niet recht, maar kom maar met je rekenvoorbeeld en overtuig me.

Want ook dit weer is iets beweren als feit zonder onderbouwing.

Het meeste geld voor vader?

Tsjor "Nee, maar bij de berekening wordt uitgegaan van het sociale minimum voor een alleenstaande als basis, dat mag je houden. en da tis dus al minder dan wat er eerst was. "
Nee, dat is niet minder. Dat is hetzelfde. In het gezin ging de rest van het geld ook naar het belang van de kinderen. Althans, dat is het uitgangspunt.
Vind je de staat daar te opvoedend in?

Vind je dat de staat meer rekening moet houden met de gewoonte van sommige ouders om inderdaad het meeste geld door vader op te laten souperen (auto, hobby, kroeg?)?

Tsjor "Dan wordt de omgangsregeling gekoppeld aan het betalen van alimentatie, "
Ja. Dat is een directe tegemoetkoming aan de theorie die hier ook gebezigd wordt: Ik de centen zij de zorgen => als ik ook zorg wil ik ook centen. Het wakkert bovendien de gedachte aan dat die KA een soort van zorgvergoeding/salaris is.
Maar ik denk dat dit probleem vooral zit in de communicatie en de vooringenomen manier waarop betrokkenen erover praten.

In werkelijkheid het geval van TSl (co-ouderschap 50/50) is de KA om allemaal en even veel zo dicht mogelijk bij de gezinssituatie te komen. Van de berekende KA houdt hij de helft voor als de kinderen bij hem zijn en krijgt zij de helft voor als de kinderen bij haar zijn.

Het enige wat hij ziet en waar de discussie steeds maar over gaat is dat hij haar moet betalen.

Tsjor "Met andere woorden: door geen onderscheid te maken tussen KA en PA"
Ik volg je theorie niet. KA en PA zijn twee aparte berekeningen en twee aparte bedragen. Er is onderscheid.
De praktijk zie ik ook: hier wordt over KA gesproken alsof het er is om haar op haar luie kont te zetten. Alsof het PA is.
Ik begrijp die mensen ook niet.
Alsof ze kinderen haten.

Ik vind trouwens dat KA wel mee moet groeien met het inkomen van de ouders. Als vaders carrière een vogelvlucht neemt, dan moet hij meer gaan betalen. De kinderen blijven de rest van hun leven zijn kinderen en hebben er wat mij betreft recht op te delen in zijn voorspoed*. (*note: waar hij/zijn staat kan ook zij/haar staan)

Maar heel weinig

mannen verdienen het dubbele van wat hun vrouw verdient, dus dat kan echt geen argument zijn. In de leeftijdsgroep 25-30 verdienen vrouwen gemiddeld meer dan de mannen, dus het is me een raadsel waarom 80% van de mannen dan alleen ft kan werken zodra er kinderen komen en de vrouwen voor 75% pt.

Ik verdien wat meer dan mijn man, maar dat is nooit een reden geweest voor hem om dan maar helemaal te stoppen met werken. Zou jij dat wel doen als de situatie andersom was geweest? Als hij dat had gedaan, dan was het inkomensverschil tussen ons alleen maar groter geworden.

Als je allebei 32 uur werkt, dan scheelt dat behoorlijk in de kosten die je maakt voor de kinderopvang. Wij hoeven immers maar drie dagen kdv/bso af te nemen. Daar komt nog bij dat doordat we minder verdienen dan wanneer we 2x ft hadden gewerkt, dat we meer kot terugkrijgen.

En daar komt nog bij dat we het allebei dubbel en dwars waard vinden om tijd met onze kinderen te besteden. Deze tijd komt nooit meer terug, dat de kinderen nog zo klein zijn en ons zo nodig hebben, dus daar leveren allebei met liefde een beetje van ons inkomen voor in. Als de kinderen groter zijn denk ik wel dat we allebei weer teruggaan naar ft.

Allebei ft werken loont incl rekentool

https://amp.nos.nl/artikel/2176267-nibud-beiden-parttime-werken-voordeligst-voor-ouders.html

Nu en toen

Lanza, (jonge)vrouwen die meer verdienen dan hun man en stellen die beiden part time werken, dat is allemaal van vrij recent.
Er zijn er nu (20 ers en 30 ers) steeds meer die het zo doen en voor wie dat vanzelfsprekend is.

Dat is fijn. Het laat bovendien zien dat part time werken in alle sectoren kan.
Maar het is wel nieuw. Voor het overgrote deel van de ouders, collega's, bazen en ambtenaren zit dat gewoon niet in het systeem.

Dus ja, je kunt laten zien dat dat voor nu een goede oplossing is.
Je kunt niet staande houden dat men dat tien, twintig of nog meer jaar geleden ook zo gedaan zou moeten hebben.

Mijn ouders en schoonouders

deden het ook al zo in de jaren '80 en '90 dus het is niet iets van de laatste tijd. Sterker nog mijn oma werkte ook gewoon en haar moeder ook. Zogenaamd 'onbetaald' voor het eigen bedrijf, maar werken deden ze en hard ook en op die manier brachten ze wel degelijk financiële meerwaarde met zich mee, om nog maar te zwijgen over de gigantische zorglast die ze droegen voor de vele kinderen en het geld dat ermee gemoeit zou zijn als je dit zou moeten uitbesteden.

Het is wel zo dat bepaalde denkbeelden zo diep in ons verankerd liggen, dat het moeilijk kan zijn hier tegenin te gaan. Het is belangrijk om die impliciete overtuigingen naar boven te halen om te kunnen bestrijden.

Precies Ook een vader

Er zijn heel veel mannen die werken als monteur (van installatiemonteur, onderhoudssmonteur tot keukenmoteur enz enz. dus heel veel branches), uitvoerder enz enz. die een (bestel)auto van de zaak hebben waarmee ze hun werkzaamheden doen. Veel al vanuit huis naar eerste klant en na laatste klant naar huis. Vaak ook een gehele regio. Hoe dan ook, als deze monteurs (en uitvoerders enz), een dag minder werken, staat deze auto werkloos voor hun deur...…. Dát vindt de baas niet fijn.