Alimentatie

Vers nieuws

Inkomen moeders daalt sterk na geboorte kind
Persbericht
Het gemiddelde inkomen van vrouwen daalt sterk in de eerste twee jaar na de geboorte van het eerste kind, terwijl er slechts een zeer beperkt effect is op het inkomen van mannen. Het verschil wordt niet kleiner in de eerste acht jaar na de geboorte.

https://www.cpb.nl/arbeidsparticipatie-gewerkte-uren-en-economische-zelfstandigheid-van-vrouwen

Mannen werken als monteur

en werken veel in de ICT, facility management, dat soort banen. Je kan mij niet vertellen dat al die banen van mannen onmogelijk in deeltijd uitgevoerd kunnen worden en banen waarin vrouwen over vertegenwoordigd zijn alleen in deeltijd. Dat is echt onzin.

Als je kijkt naar de zorg en het onderwijs zou je daar ook kunnen denken dat alleen fulltime mogelijk is, maar het is gebleken dat het prima parttime kan. Dat geldt ook voor de meeste banen die van oudsher door mannen uitgevoerd worden, alleen de werkgevers moeten dat nog even door gaan krijgen. Er moet een cultuuromslag plaatsvinden in die sectoren. De overheid zou daar sturend in moeten zijn.

Mannen die minder werken en meer zorgen, kunnen de arbeidsparticipatie van vrouwen verhogen, waardoor deze minder hoeven te leunen op de bijstand na scheiding en alle andere toeslagen. Moet je eens denken hoeveel dat de staatskas kan opleveren op termijn. Iedereen heeft er baat bij: de mannen zelf dat ze meer betrokken zijn bij hun kinderen, de vrouwen omdat ze zelfstandig worden en niet hoeven te leunen op hun man of de overheid en de volledige maatschappij omdat er minder belastinggeld naar alle bijstandsmoeders hoeft te gaan na scheiding (=40%).

dit raadsel is ook een leuk voorbeeld

Een vader en zijn zoon zijn op weg van de voetbaltraining naar huis. Onderweg rijden ze een tunnel in en uit het niets komt een tegenligger op ze af die op de verkeerde weghelft rijdt. Er volgt een frontale botsing. De vader is helaas op slag dood. De zoon wordt met gillende sirene naar het ziekenhuis gebracht, alwaar een team van chirurgen in gereedheid wordt gebracht om een levensreddende operatie uit te voeren.

De chirurg die de operatie zal uitvoeren werpt bij het binnenrijden van de patiënt een blik op het gezicht van de jongen en zegt vervolgens: “Ik kan de operatie niet uitvoeren, deze jongen is mijn zoon.”

Hoe kan dat?

Denk er even over na, en lees dan het blog. Welk antwoord had jij bedacht?

https://struikelen.com/2019/09/12/het-raadsel-over-de-chirurg/

Lijkt me voor de hand liggend

Zijn moeder uiteraard. Wat is daar raadselachtig aan?

Lanza

Je blijft volhouden dat de mannen niet minder willen werken, maar het zijn toch heel vaak de bazen die het van mannen minder makkelijk accepteren dan van vrouwen.

Vooral de traditionele rolverdeling is nog bij veel bazen/werkgevers aan de orde.

Voorbeeld: de werkgever van mijn zwager (getrouwd/beiden 32 uur werkend/3 dagen kinderopvang) zei bij onverwachts doktersbezoek: het kind heeft toch ook een moeder? Oftewel: moeder (en dus werkgever van moeder) werd met het probleem opgezadeld omdat baas 1 aan de traditionele rolverdeling vasthield....

Daarnaast vind ik toch juist dit topic getuigen van de kromheid:
pa werkte 100 % (zorgde voor 100% van het inkomen), Ma zorgde 100% .
Nu wordt de verdeling zorg 50 - 50%, maar (ondanks de toenemende kosten, 2 x woonruimte e.d.) voelt ma NU de noodzaak van gelijkheid niet.
Nu mag het gewoon zorg 50/50 % zijn, maar inkomsten 100 / 60%, want ma kan niet meer dan 3 dagen werken..... rare redenatie dus.

Ik denk wel

dat dit soort toestanden steeds minder voorkomen. Wij merken de laatste jaren echt al een verandering. Kdv en school zijn zich steeds meer bewust van de veranderende rollen en laten het nu aan ons wie op plek 1 staat om te bellen en wie op 2.

Mijn werk is minder flexibel en minder dichtbij dan het werk van mijn man, dus we willen graag dat ze hem bellen. In het begin zorgde dit nogal eens voor verwarring, maar ik merk dat het nu is verbeterd.

Grappig voorbeeld: toen zoon net naar het kdv ging werd hij ziek, dus ik zei dat ze mijn man moest bellen, omdat hij als eerste op de lijst stond en ik niet beschikbaar was op dat moment om zoon op te halen. Zegt ze een beetje paniekerig: maar ik kan hem toch niet zomaar bellen op zijn werk?? Dus ik: je belt mij toch nu ook op mijn werk? Maar dat was toch anders. Pas toen ik haar ervan had overtuigd dat ze mijn man echt kon bellen deed ze het.

Ook waar

Ja hoor Maja, die bazen zijn er ook.
En het is ook nog steeds zo dat mannen die om zorgverlof of part time werk vragen, minder serieus genomen worden in hun ambities.
Het punt is: die bazen dat zijn ook mannen en vaders.

Klopt

Die mannen zijn ook vaders, die het blijkbaar thuis anders hebben geregeld.
Of die wat meer op leeftijd zijn en daardoor traditioneler.

Lanza

"en werken veel in de ICT, facility management, dat soort banen. Je kan mij niet vertellen dat al die banen van mannen onmogelijk in deeltijd uitgevoerd kunnen worden en banen waarin vrouwen over vertegenwoordigd zijn alleen in deeltijd. Dat is echt onzin."

Je ontkent iets waar je geen enkel idee over hebt. Maar zo simpel werkt het niet. Ik heb het niet over 'mannen'banen an sich, ik heb het over banen waar men met de bedrijfsauto (lees monteursbusje), vanuit huis naar de eerste klant gaat en vanaf de laatste klant naar huis. Dat busje staat dus werkloos stil als de monteur pt werkt en dat kost geld. Dáár gaat het over. Dan kun je wel roepen dat dat onzin, is, maar dat is het niet, dat kost een bedrijf geld. Werkauto's die aan het eind van de dag bij het bedrijf worden achtergelaten is een heel ander verhaal, maar daar heb ik het niet over. Merendeel bestrijkt het werkgebied van een monteur een behoorlijk gebied. dus van en naar 'kantoor' rijden kost zeer veel onzinnige tijd, dus dat gebeurt natuurlijk niet. Dus nee, pt werken is dan niet echt een optie voor de werkgever. Heb je enig idee hoeveel monteurs, uitvoerders, opzichters enz er dagelijks bezig zijn. Nee, dus doe iets niet zomaar af als onzin, als je geen idee hebt,.
Natuurlijk kun je in de zorg, in het onderwijs, op kantoor enz. pt werken.

Maja

"Daarnaast vind ik toch juist dit topic getuigen van de kromheid:
pa werkte 100 % (zorgde voor 100% van het inkomen), Ma zorgde 100% .
Nu wordt de verdeling zorg 50 - 50%, maar (ondanks de toenemende kosten, 2 x woonruimte e.d.) voelt ma NU de noodzaak van gelijkheid niet.
Nu mag het gewoon zorg 50/50 % zijn, maar inkomsten 100 / 60%, want ma kan niet meer dan 3 dagen werken..... rare redenatie dus."

Eens, dat had ik al eerder aangekaart. Ik vind het ook een bijzonder kromme redenatie.

Maar ik weet wel een oplossing: alle vrouwen een lesbische relatie aangaan, mannen alleen voor het zaad. Dan loopt het allemaal als een tierelier. Weden?

Daar is een simpele oplossing voor

gewoon het busje aan het einde terug laten brengen naar een centrale plek, waar de eigen auto staat. Zo gebeurt dat op zoveel plekken, dan kan de volgende dag een ander mee verder rijden.

Kom op hoor, als dit het probleem is, dan heb ik het nu binnen 1 seconde opgelost.

Om een voor te geven

in het onderwijs dacht men ook tot ver in de jaren 90 dat alleen ft mogelijk was, omdat je nu eenmaal een eigen klas had en de kinderen kwamen aak zoveel uren naar school en daarnaast heb je extra werk en vergaderingen, dat het echt alleen ft kon.

Nu heb je duobanen. Twee docenten voor één klas, die goed met elkaar overleggen en iedere week een overdracht. Werkt prima.

Stel 4 mannen werken ft. Neem een vijfde aan en ze kunnen alle vijf 4 dagen werken. In heel veel beroepen is het echt zo simpel.

In de zorg werk je trouwens ook vaak met een speciale auto en die auto wordt gewoon iedere keer teruggebracht na een dienst. Kost inderdaad wat meer tijd en moeite, maar dat hoort bij de baan. Niemand die daar moeilijk over doet.

Lanza

Je weet werkelijk niet waar je over praat. Amen

Er is al veel uitgelegd waarom pt lang niet altijd mogelijk is. Ik zit in de zakelijke dienstverlening en de klanten gaan net zo makkelijk naar een ander wanneer ze daar sneller geholpen worden, het komt dus regelmatig voor dat ik 's middags onverwacht op weg ben naar de andere kant van het land of een ticket moet regelen om zo snel mogelijk in het buitenland te kunnen zijn. Mijn werkgever ziet het al gebeuren dat ik zeg nu even niet omdat ik vanmiddag of morgen vrij ben.

Nu ik gescheiden ben vind ik het prima de oude rolverdeling in stand te houden, het alimentatie systeem voorziet hier prima in. Vanuit dit systeem is er ook geen enkele stimulans hier verandering in te brengen, vrijwillig minder gaan werken/verdienen mag/kan ik niet en zelfs huisvesting passend voor een evt. omgangsregeling wordt onmogelijk gemaakt door dit systeem.

Ik vind het voor vaders zoals ts die na een scheiding graag de zorg verdelen triest dat het systeem de moeders steunt (in enkele gevallen zal vader en moeder verruild moeten worden) en zelfs niet de kinderen beschermen maar blij is wanneer ze geen uitkering hoeven te betalen. De vrouwen hier die ts onderuit halen of met onzinnige opmerkingen komen over pt werken zijn minstens zo erg.

Ik zit ook in de zakelijke dienstverlening. En mijn cliënten weten op welke momenten in bereikbaar ben. Ik heb ook part time werkende mannelijke collega's. Dus ook in de zakelijke dienstverlening kun je prima pt werken.

Dees

Niet persoonlijk bedoeld maar ik heb toch echt wel eens leveranciers laten vallen omdat ik gisteren wat besproken had en er vandaag mee verder moest maar dat die persoon dan weer niet bereikbaar was en een collega er niets van wist. Ook bij ons heb ik het zien gebeuren als wij niet makkelijk genoeg bereikbaar waren. Ik kan de aversie van mijn werkgever op een pt in mijn functie dus goed begrijpen.

Vader van 3

Het is maar net hoe je ermee omgaat. Als ik weet dat een klant contact met mij zoekt op mijn vrije dag of iets per se moet hebben dan dan zorgt ik dat dat af is of dat ik bereikbaar ben. Nog nooit problemen mee gehad. En dat kan dus betekenen dat ik soms een paar uurtjes werk op mijn vrije dag of dat ik mijn werk overdraag.

N=1

Dees.

Zegt helemaal niets.

Dienstverlening

is nu juist iets wat door verschillende mensen gedaan kan worden. Als jij bepaalde uren werkt, dan ben jij op die uren oproepbaar en op andere uren is het je collega. Kwestie van inplannen en een urenverdeling maken.

Ik snap dat het voor je ego heel lekker is om te denken dat je onmisbaar bent, maar sorry dat ben je gewoon echt niet. Je zit wel lekker onder de plak van je werkgever zo te horen.

Alleen jammer dat op je begrafenis je werkgever een kort en zakelijk praatje geeft en de dag ervoor alweer een ander heeft aangenomen om jouw 'zeer belangrijke taak over te nemen.

Voor alles een oplossing he?

Lanza, geef jij ooit wel eens iemand gelijk?

Misbruik

Ginny “N=1 Dees. Zegt helemaal niets.”
Hier misbruik je een onderzoeksargument.
Je werk en je klantencontacten organiseren is iets dat je doet. Je vindt het in je eigen motivatie en organasatie (ondersteund door het bedrijf natuurlijk)
Het is niet iets dat er pas is als het blijkt uit een steekproef of onderzoek.

Vergelijk het met afwassen.
Dat dat in de meeste studentenhuizen niet gebeurt wil niet zeggen dat het niet kan. Het is namelijk gewoon iets dat je doet en dat dat kan wordt bewezen in elk studentenhuis waar de keuken wel schoon is. Ook al is dat er maar 1

Exact

Mooi theoretisch betoog.

Willen en kunnen

Inderdaad, niet meer dan dat
Want zolang de studenten afwassen van ondergeschikt belang vinden en werknemers hun continuiteit niet willen organiseren, zal er niks veranderen.
Maar dat gaat dan toch over willen.
Niet over kunnen.

Willen en kunnen

Toen onze kinderen klein waren wilden wij ieder vier dagen werken. Mijn man kreeg met heel veel moeite en gedoe 1 dag per week ouderschapsverlof. Hij heeft daar de hele tijd nog last van gehad. Zijn baas en collega’s trokken dat echt niet. Erg vervelend. Toen het ouderschapsverlof op was wilde hij vast een dag minder gaan werken, maar dat was niet mogelijk. Hij heeft toen een andere baan gezocht waar dat wel mogelijk was. Inmiddels zijn we zeventien jaar en enkele banen verder. Hij heeft een internationaal team van dertig mensen onder zich en is nog steeds 1 dag per week thuis. En ik werk inmiddels vijf dagen, deels vanuit huis. We verdienen nog steeds ongeveer gelijk. Als 1 inkomen wegvalt dan kan alles probleemloos doorgaan. Dat geeft vrijheid in keuzes. Je kunt nog eens iets gaan doen wat je echt superleuk vindt, maar wat wel financiële risico’s met zich meebrengt. Heel fijn is dat.

Hij heeft destijds de keuze kunnen maken om van baan te wisselen omdat ik ook goed verdiende. We zongen het wel een tijdje op 1 salaris uit. Dus tja, als een man minder wil werken is dat zeker niet altijd makkelijk, maar onmogelijk, daar geloof ik niet in. Voorwaarde is wel dat ook de vrouw volle verantwoordelijkheid neemt voor het gezinsinkomen.

Eens

met Pluk. Het is wel degelijk mogelijk en als het echt echt echt niet mogelijk is, dan kun je op zoek naar een andere baan. Dat hoeft niet op stel en sprong, maar je kunt prima uitkijken naar een andere baan, terwijl je in je huidige functie doorwerkt.

Zelf heb ik me zelfs laten omscholen, omdat de baan die ik had voordat ik kinderen had, erg moeilijk te combineren was met kinderen. Ik kon dan ieder moment worden opgeroepen en dan moest ik 24-48 uur ontzettend veel werk verrichten en daarna kon het zo weer een paar dagen rustig zijn, waarna ik weer plotseling werd opgeroepen om NU aan de slag te gaan.

Dit ging niet met kinderen, want ik kon niet steeds in een seconde opvang regelen. Dus ik heb me een jaar laten omscholen en nu heb ik een geregelde baan, waarin pt werken mogelijk is.

Niet pt kunnen werken

Vader van 3, en als jouw expartner nu meer zou willen werken en ook veel en onregelmatig zou moeten werken? Wie is er dan om 18.00 uur bij, ik noem maar een voorbeeld, het Kdv? Die ophaaltijden zijn toch echt harde deadlines.
Jij werkt ft en bouwt ook ft pensioen op, en ik kan me voorstellen dat zij daar ook aan denkt en natuurlijk meer geld nodig heeft nu ze alleen woont.

Ik erger me aan het feit dat sommige partners na een scheiding zich achter allerlei zaken verschuilen zoals werk en afstand. Sorry, off topic.