Alimentatie naar beneden bijstellen
Nu ik eindelijk mijn zoon mocht erkennen heb ik een berekening laten maken wbt kinderalimentatie, en daaruit bleek dat die met de helft naar beneden kon. Via email heb ik zn moeder op de hoogte gesteld dat ik die alimentatie dus wil verlagen en verder ook niet meer mee wil betalen aan extraatjes. Nu reageert zij daarop dat dat niet kan omdat zoon deze levensstandaard gewend is. Zij wil dus dat ik gewoon het bedrag blijf betalen plus extraatjes. Maar dit bedrag hebben wij onderling afgesproken dus niet officieel.
Kan ik nu gewoon de alimentatie verlagen gezien er niks is vastgesteld?
@Blueheart Het valt mij op dat jij jouw leven heel erg laat bepalen door anderen. Eerst extreem veel geld betalen aan de moeder van je kind.
Nu je ex bij je weg is, opeens alles doen om haar terug te krijgen. Het gaat heel erg over wat jij wilt, wat goed voor jou is en hoe je de vrouwen waar jij iets van wilt het beste naar de zin kan maken, zodat zij jou geven wat jij wilt.
Ik lees in al jouw topics een gigantische disbalans in al je relaties wat voor niemand goed is, ook niet voor jou, maar ook zeker niet voor je kind.
Mijn advies zou zijn om eerst aan die disbalans, en jezelf te werken. Niks mis met minder gaan betalen, maar ga eens om tafel met haar. Maak een afbouwschema en geef haar ook de kans om het verschil zelf op te gaan hoestem of te gaan verhuizen.
Niks mis om vanalles te willen doen om je ex terug te krijgen, behalve dat het niet heel gezond op mij over komt, maar ga eerst praten met haar. Wat als zij zegt dat het te laat is en dat al je plannen om haar terug te winnen geen zin meer hebben, wil je dan ook nog alles wat je nu wilt?
En bovenal vergeet je zoon niet in dit hele verhaal.
En voor jezelf, neem eens de tijd om op adem te komen voordat je grote beslissingen neemt. Er is zoveel gebeurd in zo'n korte tijd. Laat dat eerst landen voordat je overhaast dingen doet waar je later spijt van krijgt.
Temet schreef op 15-09-2021 om 13:00:
Kortom, de buit is binnen, nu kan het masker af. Fraai.
Groeten,
Temet
Dat geldt andersom ook, het bedrag wat ik voorstelde vond ze niet voldoende voor een omgangsregeling of zelfs maar contact, nu het officieel geregeld is wil ik dat hele alimentatie stuk ook zo eerlijk mogelijk geregeld hebben, dus niet meer een idioot hoge alimentatie plus extraatjes die vooral haar ten goede komen.
BlueHeart schreef op 15-09-2021 om 13:35:
[..]
Dat geldt andersom ook, het bedrag wat ik voorstelde vond ze niet voldoende voor een omgangsregeling of zelfs maar contact, nu het officieel geregeld is wil ik dat hele alimentatie stuk ook zo eerlijk mogelijk geregeld hebben, dus niet meer een idioot hoge alimentatie plus extraatjes die vooral haar ten goede komen.
Jij bent verantwoordelijk voor je eigen gedrag en je eigen normen en waarden. Dit soort zij-bakken helpen geen sikkepit.
Ik schrik wel van de harde reacties op TO.
Even mijn samenvatting, zonder dat ik andere topics dan deze heb gevolgd. Hij heeft een kind gekregen met iemand met wie hij niet samen was. De normale procedure is dan, als je dat kind niet samen op wilt voeden, dat de vader het kind erkent, alimentatie betaalt en een omgangsregeling krijgt.
De moeder van het kind heeft deze situatie vooral gebruikt (maar lees gerust: misbruikt) om een hoge alimentatie af te dwingen. TO had hier toen goede argumenten voor (erkenning en omgangsregeling voor elkaar krijgen) en minder goede argumenten (misschien wilde hij haar pleasen, nog terug, etc).
Daarna zijn er een aantal dingen gebeurt:
- moeder blijkt niet zo goed voor het kind te zorgen, anders komt Veilig Thuis niet.
- in plaats van iets te doen aan haar inkomen (meer gaan werken) of aan haar uitgaven (goedkoper te wonen), laat ze alles bij het oude en leeft ze grotendeels van zijn alimentatie.
- er is een grote kans dat het kind helemaal niet van TO is. Dat beseft hij zelf ook. Natuurlijk heeft hij wel een band met het kind opgebouwd. Daarom wil hij de bevestiging op schrift dat het biologisch niet zijn kind is (die kans is 99%) niet zien.
- TO is met de neus op de feiten gedrukt. Een nieuwe vriendin weigert om te werken voor een veel te hoge alimentatie. Dat zou ik zelf ook vertikken.
Als je blijft doen wat je altijd al deed, dan krijg je wat je altijd al kreeg. In dit geval dus teveel alimentatie betalen, toekomstige vriendinnen die niet vrolijk zullen worden van dat TO financieel aardig beperkt is door een veel te hoge alimentatie en 'n moeder van het kind die niks doet aan haar inkomen en ook niet aan haar uitgaven.
Ik denk dat hij al heel lang heel coulant is geweest. De meeste mannen zouden sowieso eerst een vaderschapstest eisen voor ze overgaan tot erkenning en het betalen van alimentatie. En zou daaruit blijken dat iemand anders de vader is, dan zouden 999 van de 1.000 mannen zeggen dat ze het maar uitzoekt.
Hij is nog jong en wil terecht verder met zijn leven. Daarbij heeft hij een omgangsregeling, terwijl het misschien niet eens zijn kind is. En hij wil best alimentatie betalen. Alleen wel voor wat nodig is voor het kind en niet voor de te dure woning van mevrouw en haar drank-hobby.
A12345 schreef op 15-09-2021 om 15:19:
Ik schrik wel van de harde reacties op TO.
Even mijn samenvatting, zonder dat ik andere topics dan deze heb gevolgd. Hij heeft een kind gekregen met iemand met wie hij niet samen was. De normale procedure is dan, als je dat kind niet samen op wilt voeden, dat de vader het kind erkent, alimentatie betaalt en een omgangsregeling krijgt.
De moeder van het kind heeft deze situatie vooral gebruikt (maar lees gerust: misbruikt) om een hoge alimentatie af te dwingen. TO had hier toen goede argumenten voor (erkenning en omgangsregeling voor elkaar krijgen) en minder goede argumenten (misschien wilde hij haar pleasen, nog terug, etc).
Daarna zijn er een aantal dingen gebeurt:
- moeder blijkt niet zo goed voor het kind te zorgen, anders komt Veilig Thuis niet.
- in plaats van iets te doen aan haar inkomen (meer gaan werken) of aan haar uitgaven (goedkoper te wonen), laat ze alles bij het oude en leeft ze grotendeels van zijn alimentatie.
- er is een grote kans dat het kind helemaal niet van TO is. Dat beseft hij zelf ook. Natuurlijk heeft hij wel een band met het kind opgebouwd. Daarom wil hij de bevestiging op schrift dat het biologisch niet zijn kind is (die kans is 99%) niet zien.
- TO is met de neus op de feiten gedrukt. Een nieuwe vriendin weigert om te werken voor een veel te hoge alimentatie. Dat zou ik zelf ook vertikken.
Als je blijft doen wat je altijd al deed, dan krijg je wat je altijd al kreeg. In dit geval dus teveel alimentatie betalen, toekomstige vriendinnen die niet vrolijk zullen worden van dat TO financieel aardig beperkt is door een veel te hoge alimentatie en 'n moeder van het kind die niks doet aan haar inkomen en ook niet aan haar uitgaven.
Ik denk dat hij al heel lang heel coulant is geweest. De meeste mannen zouden sowieso eerst een vaderschapstest eisen voor ze overgaan tot erkenning en het betalen van alimentatie. En zou daaruit blijken dat iemand anders de vader is, dan zouden 999 van de 1.000 mannen zeggen dat ze het maar uitzoekt.
Hij is nog jong en wil terecht verder met zijn leven. Daarbij heeft hij een omgangsregeling, terwijl het misschien niet eens zijn kind is. En hij wil best alimentatie betalen. Alleen wel voor wat nodig is voor het kind en niet voor de te dure woning van mevrouw en haar drank-hobby.
Jouw benadering is even kort door de bocht: 'mevrouw' heeft overduidelijk in veel opzichten te kwader trouw of op zijn minst disfunctioneel gehandeld en nou krijgt die arme Blueheart, die toch al die tijd heeft betaald en gezorgd voor dat kind wat waarschijnlijk niet eens van hem is, het voor de kiezen. Nou, dat zal dan wel waar zijn maar zo ééndimensionaal zit het hier niet en nooit niet in elkaar.
Moeder en Blueheart hebben allebei op hun eigen manier de werkelijkheid niet geadresseerd. Ze hebben samen een situatie gecreëerd waarbij er geen juridische basis ligt onder het vaderschap/gedeeld ouderschap voor hun zoon. Daar waren ze allebei bij. Bleuheart heeft destijds niet aangedrongen op een DNA-test en/of erkenning. Daar zal hij zijn redenen voor hebben gehad maar blijft staan dat hij dat heeft laten lopen. Daar is hij zelf ook verantwoordelijk voor. Blueheart heeft deze jongen nu erkend, niet omdat hij een heilige is maar omdat hij dat wíl: hij ziet dit kind als zijn zoon, los van biologie. Dat is een keuze waar rechten en plichten bij horen. Een van de morele verplichtingen van het ouderschap is om het welzijn en de positie van de andere ouder niet te schaden, omdat die ouder (ook) de basis is voor je kind en omdat conflicten tussen ouders schadelijk zijn voor kinderen. Of je objectief gelijk hebt, is van ondergeschikt belang. Niet zónder belang maar het komt wel ná 'wat betekent het voor je kind'? Want: wat is belangrijker? Je gelijk halen op de andere ouder of het welzijn van je kind? Als je daar even op contempleert, zou dat toch een heel eenvoudige afweging moeten zijn (al is het dat in de praktijk vaak niet).
Er zijn destijds op een informele manier, uit de losse pols, financiële afspraken gemaakt die niet zijn onderbouwd. Daar is kennelijk eerder onvrede over geweest en over gemopperd en geklaagd maar er is nooit op een zakelijke manier over gesproken. Dat deze situatie is ontstaan en in stand is gebleven is de verantwoordelijk van hen allebei. Dat het hoog tijd is om die koe eens bij de hoorns te pakken, daar bestaat in dit draadje geen verschil van opvatting over. Iedereen vindt dat hij in zijn recht staat om dit open te breken, hier een zakelijk gesprek over te voeren, grenzen aan te geven die beter passen bij de juridische werkelijkheid en nieuwe afspraken te maken. Sterker nog: ik denk dat iedereen dat heel goed vindt. Het brengt duidelijkheid en sluit beter aan bij de werkelijkheid.
Waar kritiek op komt is dus niet dat hij een ander evenwicht zoekt. Het is de snelheid waarmee hij van zijn vrijwillig aangegane financiële bijdragen af wil, alsof het appeltje eitje is om in zes weken een teruggang in inkomen van pakweg 650 € te moeten compenseren, en het feit dat er een te dure woning is slechts tot schouderophalen leidt. Hij toont zich onverschillig voor de gevolgen voor moeder. Nou, vooruit, daar kan ik dan nog wel iets van begrip voor opbrengen, al is het niet heel netjes. Maar dat hij zich totaal geen rekenschap geeft van de gevolgen voor zijn kind, valt bij mij echt verkeerd. Kennelijk vind jij dat niet zo'n probleem? 'Mevrouw' is aan alle kanten fout dús moet de boel maar om haar én haar kind heen instorten? Maar zo ga je toch niet met het 'thuis' van een kind om, laat staan als het je eigen kind is! Je wil je toch inspannen om de leefsituatie van je kind op een goed peil te houden, om een stabiele situatie in stand te houden, waarin tegenslagen opgevangen kunnen worden, zonder crisissfeer en moeder in paniek? Als je van een kind houdt, denk je toch niet in dit soort 'eigen schuld dikke bult' termen? Als je de moeder 'straft' omdat ze het (zogenaamd) 'verdient', straf je het kind mee. Ik vind het eerlijk gezegd ongelooflijk dat jij dat niet ziet en het maar heel normaal vindt dat TO door roeien en ruiten gaat. Maar goed, hij heeft in ieder geval één medestander. Dat is prettig voor hem.
Blueheart komt zijn verplichtingen als vader na. Hij heeft een omgangsregeling, die wil hij zelfs eventueel uitbreiden (?) en hij betaalt alimentatie. Terwijl daar als hij eerder een test had gedaan, vermoedelijk helemaal geen grondslag toe zou zijn.
Mevrouw heeft ook al heel wat tijd gehad. Om precies te zijn vijf jaar. Wat had ze dan gedacht? Dat hij de komende 13 jaar nog krom blijft liggen om haar te voorzien in onderhoud.
Ook nu wil hij, met alles wat hij inmiddels weet/sterk vermoedt, alimentatie blijven betalen. Maar dan wel voor het kind, niet voor haar. Dat laatste is hij ook helemaal niet verplicht. Ze zijn niet getrouwd geweest, zelfs niet eens samen geweest.
Jij legt de schuld volledig bij hem neer, terwijl zij natuurlijk allang wat had kunnen doen aan haar inkomen, haar uitgaven of bijvoorbeeld door de biologische vader van het kind aan te spreken. Maar ja, die zal anders in de wedstrijd hebben gezeten dan TO.
Ze heeft jarenlang misbruik gemaakt van zijn goedheid. De situatie uitgespeeld om een veel te hoge alimentatie los te peuteren. Dat houdt een keer op. Hij moet ook verder met z'n leven en hij is niet als enige verantwoordelijk voor het kind. Dat is zij ook. Tijd dat ze die verantwoordelijkheid ook eens neemt. En zorgt dat ze rond kan komen zonder de financiële hulp van iemand die daartoe nooit enige verplichting had en dat ze i.p.v. te drinken eens voor het kind gaat zorgen in de tijd dat het kind bij haar is.
Nu is het een beetje van zij maakt er een boeltje van en hij moet het maar oplossen de hele tijd. Wat hem ook nog eens belemmert om verder te gaan met zijn leven.
ik zal straks nog een keer met haar praten als ik de kleine terugbreng.
A12345 schreef op 15-09-2021 om 16:24:
Jij legt de schuld volledig bij hem neer,
Het heeft geen zin om te schrijven over wat de moeder anders had moeten doen. Zij schrijft hier niet. Dus geven we tips aan de vader die hier wel schrijft en leest.
Daglichtlamp schreef op 15-09-2021 om 17:17:
[..]
Het heeft geen zin om te schrijven over wat de moeder anders had moeten doen. Zij schrijft hier niet. Dus geven we tips aan de vader die hier wel schrijft en leest.
Voor een deel zit de oplossing 'm ook wel in het bewegen van de moeder om iets te doen aan haar inkomen en haar uitgaven. Voor een groot deel zelfs.
Dat hij de komende 13 jaar z'n leven maar grotendeels moet blokkeren door een veel te hoge alimentatie te betalen, lijkt me niet de enige oplossing.
A12345 schreef op 15-09-2021 om 17:20:
[..]
Voor een deel zit de oplossing 'm ook wel in het bewegen van de moeder om iets te doen aan haar inkomen en haar uitgaven. Voor een groot deel zelfs.
Dat hij de komende 13 jaar z'n leven maar grotendeels moet blokkeren door een veel te hoge alimentatie te betalen, lijkt me niet de enige oplossing.
De moeder leest hier niet. Wat haar oplossing is, is aan haar. Het enige dat hier gezegd wordt is dat zo plotseling niet in het belang van hun kind is. Maar volgens mij weet BH dat ook wel. Dus mijn idee is dat dit een opzettelijke escalatie is, in de hoop dat dat uiteindelijk betekent dat zijn kind bij hem gaat wonen. Wat mij betreft is dit niet de manier. Hij brengt zo schade toe aan zijn kind.
Daglichtlamp schreef op 15-09-2021 om 17:27:
[..]
De moeder leest hier niet. Wat haar oplossing is, is aan haar. Het enige dat hier gezegd wordt is dat zo plotseling niet in het belang van hun kind is. Maar volgens mij weet BH dat ook wel. Dus mijn idee is dat dit een opzettelijke escalatie is, in de hoop dat dat uiteindelijk betekent dat zijn kind bij hem gaat wonen. Wat mij betreft is dit niet de manier. Hij brengt zo schade toe aan zijn kind.
Die leest hier niet, maar zo werkt dat op een forum. Meestal doet een van de twee mee en de ander niet.
Dat het kind bij hem komt wonen, lijkt me uiteindelijk ook de enige oplossing. De moeder kan zowel financieel niet voor hem zorgen als omwille van haar houding niet.
A12345 schreef op 15-09-2021 om 17:20:
[..]
Dat hij de komende 13 jaar z'n leven maar grotendeels moet blokkeren door een veel te hoge alimentatie te betalen, lijkt me niet de enige oplossing.
Enorm zwart-wit weer. Niemand heeft het hier over dertien jaar gehad. Ik heb bijvoorbeeld geschreven ‘In een jaar kom je een heel eind’. Het is niet of het een of het ander. Het gaat er niet om dat hij er niks van mag zeggen. Hij heeft ook niet alleen ‘schuld’. Ze dragen allebei verantwoordelijkheid, voor de situatie en voor hun kind. Maar je kunt alleen je eigen verantwoordelijkheid op je nemen. Moeder schrijft hier niet dus waarom zou ik haar op haar verantwoordelijkheid aanspreken? Heeft geen zin. Het is ook de vraag of ik dat op basis van de beschikbare informatie kan. Zij heeft haar verhaal niet kunnen vertellen. Alleen Blueheart is hier. Hij vertelt zijn kant van het verhaal en kan alleen maar beslissen over zijn eigen gedrag. Daarom gaat het alleen daarover. Voor mij is dat logisch, het enige zinvolle om te doen. Heeft niks met schuld te maken.
arm kind...
Ik ben het ook eens met a12345. Ze heeft inderdaad al JAREN de tijd gehad om dit te bedenken en ik snap TO heel goed.
En zoals ik eerder al zei, wie zegt er dat ze de huur niet meer kan betalen? Straks heeft ze 1400€ loon 350 alimentatie en reken daar nog even kindgebonden budget en kinderbijslag bij op. Daarmee zit ze aan minstens 2100€ Ze zal echt niet zo 1,2,3 op straat moeten staan.
Mija schreef op 15-09-2021 om 17:54:
[..]
Enorm zwart-wit weer. Niemand heeft het hier over dertien jaar gehad. Ik heb bijvoorbeeld geschreven ‘In een jaar kom je een heel eind’. Het is niet of het een of het ander. Het gaat er niet om dat hij er niks van mag zeggen. Hij heeft ook niet alleen ‘schuld’. Ze dragen allebei verantwoordelijkheid, voor de situatie en voor hun kind. Maar je kunt alleen je eigen verantwoordelijkheid op je nemen. Moeder schrijft hier niet dus waarom zou ik haar op haar verantwoordelijkheid aanspreken? Heeft geen zin. Het is ook de vraag of ik dat op basis van de beschikbare informatie kan. Zij heeft haar verhaal niet kunnen vertellen. Alleen Blueheart is hier. Hij vertelt zijn kant van het verhaal en kan alleen maar beslissen over zijn eigen gedrag. Daarom gaat het alleen daarover. Voor mij is dat logisch, het enige zinvolle om te doen. Heeft niks met schuld te maken.
Daarom ga ik even uit van zijn verhaal (geen reden om aan te nemen dat het niet waar is) en wat ik in zijn situatie zou doen of wat ik als advies zou geven.
Al dat emotionele "gedram" hier is hem gewoon weer pushen naar de situatie die al jaren bezig is zo te lezen. En dat is dat zij via het kind ervoor zorgt dat hij in haar levensonderhoud voorziet en ondertussen half geparkeerd staat in zijn leven. Als ze dan nog eens goed voor dat kind zou zorgen, maar ook dat doet ze niet.
Inclusief toeslagen en een realistische kinderalimentatie heeft ze geld genoeg om te kunnen wonen en voor een kind te kunnen zorgen.