Alimentatie opnieuw berekenen?

Bedoel je partner- of kinderalimentatie?

Je hebt het in eerste instantie over kinderalimentatie (jouw man betaalt 50,- meer en de reiskosten). Maar zijn ex vraagt om een herberekening van partneralimentatie?
Dat is nog wel een verschil. De hoogte van de kinderalimentatie wijzigt niet met de komst van een nieuwe partner. Dus jouw situatie doet niet terzake in de afspraken die je man en zijn ex samen hebben.

Klopt

Tsjor heeft gelijk. Zij moet zelf de zaak aanzwengelen.

Wettelijk is er niets geregeld over de hoogte, er zijn wel (niet-wettelijke) richtlijnen, de op dit forum al eerder genoemde Trema-normen. Die worden door rechters gehanteerd, en daarom door advocaten ook.

Het precies volgens die normen uitrekenen van alimentatie is nogal een klusje, zeker in een situatie als die van jullie. Maar misschien hoeft dat niet.

Het verhaal van Tsjor is niet helemaal compleet. De hoogte van alimentatie wordt aan de ene kant begrensd door de behoefte van de alimentatiegerechtigde, anderzijds door de draagkracht van de alimentatieplichtige. Vaak is de alimentatie begrensd - zoals ook Tsjor aangeeft- door de draagkracht. De behoefte is misschien wel groter, maar er kan nu eenmaal niet meer worden betaald en dan houdt het op. In zo'n situatie kan het inderdaad zo zijn dat als de draagkracht stijgt (bijvoorbeeld doordat de lasten dalen), de alimentatie zou moeten stijgen (let op, voor jou geldt eenzelfde verhaal, ook jouw lasten zijn gedaald. Dus als je aan het aanpassen slaat, doe het dan ook aan jouw kant, of timmer dit dicht met je ex).

Maarrrr het zou ook kunnen zijn dat de alimentatie in deze zaak is vastgesteld op de hoogte van de behoefte, omdat er genoeg draagkracht was om de hele behoefte te dekken. En in zo'n situatie leidt het stijgen van de draagkracht er niet toe dat de alimentatie moet stijgen.

Je man weet hopelijk hoe het bedrag destijds tot stand is gekomen, en anders zou hij e.e.a. kunnen navragen bij degene die destijds de berekening gemaakt heeft (vermoedelijk de advocaat).

Groeten,

Temet

Klopt niet helemaal

Temet.

Als de verhoudingen tussen de draagkracht van de ouders verschuift kan ook de bijdrage in de behoefte veranderen.

Even een voorbeeld:
Was de verhouding in draagkracht 40% voor moeder en 6%0 voor vader, dan kan door het verlagen van de woonkosten deze verhouding veranderen naar b.v. 38% voor moeder en 62% voor vader. Uiteindelijk zal het niet heel veel verschil zijn als de volledige behoefte al werd gedekt door de alimentatie. We hebben het over waarschijnlijk een € 10,- tot € 15,- per maand. Als de draagkracht de beperkende factor was kan het meer worden.

Wat een mogelijkheid is dat de beide ouders het gezamenlijk laten uitrekenen door het LBIO. Daarvoor betalen ze iets van 50,- en wordt een duidelijke berekening gemaakt.

Met het huidige Alimentatie rapport en de tabellen in de hand is ook redelijk zelf te doen als je een beetje handig bent met cijfers.

Raar (maar waar)

#5 : Maarrrr het zou ook kunnen zijn dat de alimentatie in deze zaak is vastgesteld op de hoogte van de behoefte, omdat er genoeg draagkracht was om de hele behoefte te dekken. En in zo'n situatie leidt het stijgen van de draagkracht er niet toe dat de alimentatie moet stijgen.

Ik begrijp dit nooit zo goed. Als de draagkracht hoger wordt, dus als een ouder ruimer uitkomt qua geld, dan zou het toch logisch zijn dat de kinderen daar van mee genieten?
Dat gebeurt toch ook in gezinnen waar de ouders niet gescheiden zijn.

jullie hebben allebei (geheel of gedeeltelijk) gelijk

Oeps. Jullie hebben allebei gelijk. Paddington heeft gelijk dat inderdaad de verdeling van de behoefte kan veranderen als de verhouding in draagkracht verandert. Dus dat zou betekenen dat er wel reden kan zijn om de alimentatie aan te passen. Mijn advies blijft overigens staan: ga naar degene die destijds de berekening gemaakt heeft, en kijk wat toen de uitgangspunten waren en wat daarvan nu overeind blijft. En kijk ook naar de alimentatieafspraken tussen moeder en haar ex. Wat je in elk geval niet wilt is dat je afspraken maakt met de ene ex, denkt dat je daarmee klaar bent, om vervolgens de andere ex aan de deur te krijgen.

Narcis heeft gedeeltelijk gelijk. De behoefte gaat inderdaad omhoog als het inkomen van de ouders stijgt. Precies om de reden die Narcis noemt: als de ouder ruimer komt te zitten qua geld is het logisch dat de kinderen daarvan meegenieten (dit systeem geldt niet voor partneralimentatie overigens). Maar dat geldt vziw voor de stijging van het *inkomen* van de ouders. In de tremanormen wordt de behoefte van kinderen op grond van algemene uitgangspunten vastgesteld (correcties zijn mogelijk voor bijzondere omstandigheden) en de belangrijkste factoren zijn de leeftijd van het kind, het aantal kinderen in het gezin, en het gezamenlijk netto inkomen van de ouders.

In het hier geschetste scenario stijgt het inkomen niet, maar de draagkracht wel omdat er door daling van de kosten van het inkomen meer overblijft. Maar dat heeft dan weer geen invloed op de behoefte van de kinderen.

Groeten,

Temet

Dank Temet

Dank je wel voor de uitleg. Maar ik blijf het wel vreemd of niet helemaal eerlijk vinden. Of de betreffende ouder nu meer inkomen heeft of minder (woon)lasten, het besteedbaar bedrag per maand gaat omhoog en daar merken de kinderen dus bijna niets van. Al is een en ander ook wel weer afhankelijk van omgangsregeling of co-ouderschhap.

Persoonlijk raakt me dit omdat bij ons de behoefte is berekend over peroide dat ex opnieuw studeerde en de kinderen nog heel jong waren. De kinderalimentatie (van partneralimentatie is geen sprake) is laag in verhouding tot zijn huidige leefstijl, inmiddels afgestudeerd en samenwonend. De kinderen van zijn huidige partner profiteren hiervan en hebben een totaal andere levensstijl dan zijn eigen kinderen. Ik werk gewoon maar mijn inkomen is niet hoog waardoor ik, in verhouding, veel meer betaal voor de kinderen en soms niet weet hoe ik het allemaal rond moet krijgen, zeker nu de oudste naar de middelbare school gaat. Ik heb dit met mijn ex-man besproken maar hij wil zich aan de regels houden en niet meer bijdragen of extra zaken betalen. Volgens mijn advocaat staat ex in zijn recht maar die zegt wel "vader heeft een goed inkomen maar zijn kinderen groeien op in armoede", al is dat laatste gelukkig niet waar. So be it maar ik vind het raar....

Bijzonder

Waarom merkt een kind er niets van Narcis? Als je dan een keertje extra iets leuks kan doen met papa dan heb je daar als kind toch ook plezier van?

Het zal nooit helemaal waterdicht zijn. Mijn vriend betaald een hoop geld voor zijn kinderen, zelfs zoveel dat wij nauwelijks geld hebben om leuke dingen met de kinderen te doen, terwijl ze bij moeder regelmatig 'zomaar een kado krijgen" (en dan niet van een paar euro) en nog regelmatig dagjes uit en dure vakanties.
Daarbij werkt moeder maar twee dagen in de week, terwijl alle kinderen op het voortgezet onderwijs zitten. Dat is iets dat ik dus niet eerlijk vind. Waarom wordt er van een alleenstaande moeder verwacht dat ze 40 per week werkt om alles rond te krijgen en mag een gescheiden moeder gewoon 2 dagen in de week blijven werken? Waarom dan niet ook gewoon de verplichting dat zij 40 uur per week gaat werken, zodat er ook bij papa meer financiële ruimte is voor leuke dingen?

Eh, Paddington,

Nou, niet zo bijzonder, de kinderen zijn er eens per 2 weken. Ze doen inderdaad af en toe wat leuks maar niet anders dan anders en geen dure dingen. Kinderen merken er werkelijk niets van, integendeel, hoe ouder ze worden hoe meer kosten er hier komen en hoe vaker ik nee moet zeggen. En ja, dat heb ik voorzien en geprobeerd daar rekening mee te houden. Maar, als voorbeeld, dochter wil graag paardrijles en dat is te duur. Dochters van vriendin van vader rijden wel, ook als onze dochter daar is. Misschien een beetje een extreem voorbeeld want het is voor veel mensen te duur, het gaat meer om de dagelijkse zaken. Is geen drama maar als ik vader was zou ik voor mijn dochter op die dagen ook wat lessen regelen. Het is niet zo dat hij moet beknibbelen. Het gaat er mij om dat hij ondanks groot verschil in inkomen zo weinig betaalt, dat ik het grootste deel betaal en dat het verschil in leefwijze met de kinderen van zijn partner echt groot is.
En hoezo zouden gescheiden moeders maar 2 dagen werken? Zou ik absoluut niet redden.

Paddington

Dat mag omdat de gescheiden moeder een voorliggende voorziening heeft in de vorm van partneralimentatie die voortkomt uit een contract, dat gewoon een zakelijk contract is maar tegenwoordig vooral met een roze bril wordt bekeken, dat huwelijk heet.

Als ze met die PA niet boven de bijstandsnorm uit komt zal ook aan de gescheiden ouder (m/v) gezegd worden dat deze meer moet werken.

en je kunt dit niet aan een te werken aantal uren ophangen want er zijn meer dan genoeg vrouwen die in veel minder dan 40 uur een dik modaal salaris weten binnen te harken.

Daarbij is in dat contract afgesproken dat je elkaar ondersteunt tot de dood je scheid of tot je met een ander huwt. Dan had je maar huwelijkse voorwaarden moeten opstellen waarbij je de mogelijkheid tot PA over en weer uitsluit, dat mag, tenzij 1 van de partners na de scheiding een beroep op bijstand moet doen dan komt de wet weer om de hoek kijken.

Trouwen doe je om zakelijke redenen: huis kopen, kind krijgen, werken in het buitenland, etc., het feestje is voor de romantiek, aldus de notaris iets dat veruit de meesten vergeten als ze gaan trouwen.

Ja, Swaen, dat is inderdaad anders

Sorry, ik was jouw draadje een beetje aan het kapen. Nee, dan begrijp ik het ook niet. Als die bedragen die je noemde per kind zijn, dan is dat inderdaad veel. Maar wat is veel?Overigens hebben wij veel gedoe maar niet over geld. Dat ik het allemaal niet eerlijk vind ga ik niet meer melden aan mijn ex-man, dat is mijn eer te na, het is graag of niet en hij kan ook rekenen. Enkele maanden geleden heb ik één keer gevraagd of hij iets extra wilde bijdragen omdat er in die periode absurd veel extra kosten voor de kinderen waren, die hij ook allemaal heeft gezien, zijn reactie was zo overduidelijk nee en zo lomp, daar begin ik voorlopig niet meer aan. Beetje halfslachtig maar ik kan het niet meer opbrengen, dan ga ik liever nog zuiniger leven door bijvoorbeeld de vakantie over te slaan. De kinderen gaan wel met hem op vakantie. Ik ben niet heilig hoor, als ik zonder gedoe meer kinderalimentatie zou kunnen regelen zou ik het direct doen.

Extra

'De kinderen gaan wel met hem op vakantie.' Daar zit dan toch het extra stukje in. Geniet dat je kinderen in elk geval wel een vakantie hebben en neem zelf ook een paar dagen vrij. Het leven is niet eerlijk, maar door steeds te vergelijken wordt het leven zelfs zuur. Zeg eerlijk, Narcis, zou jij nog bij je ex willen wonen?

Tsjor