Blijven of weggaan
Hallo,
ik zit reeds een tijdje met de twijfel of ik moet blijven of weggaan bij m'n partner. We hebben 2 kindjes, 5 jaar en 2.5 jaar. Ikzelf voel mij doodongelukkig. Hebben serieuze geldproblemen, m'n partner rookt op vrij regelmatige basis weed en drinkt vrij veel. Nooit agressief maar ik heb altijd 't gevoel dat dit belangrijker is dan ik. Ik weet het, ik wist dit op het moment dat we nog niet lang samen waren, maar hij heeft mij altijd beloofd eens er kinderen waren dat hij hiermee zou stoppen. Uiteindelijk is dit nooit gebeurd. Het kost ons handenvol geld, loonbeslag tot gevolg... . We hebben een eigen woning, waardoor ik had voorgesteld om de relatie te redden om de woning te verkopen waardoor we terug wat ademruimte zouden hebben, maar dat ziet hij niet zitten, ik weet het echt niet meer, voel me echt doodongelukkig,maar durf niet weggaan voor de kinderen, want zij zijn gek van hun vader...
weet hoe je voelt
Hey ik weet uit ervaring hoe je voelt.
Bij mijn ex stond weed boven alles. Hij had een strijd met zn ex om de omgang voor zn oudste dochter en dit werd regelmatig als excuus gebruikt om veel meer te gebruiken.
Vaak als het geld binnen was stond hij als eerste bij de shop dan de boodschappen en dan de rekeningen pas.
Hij wilde ook met mij een kind en is hiervoor 2 jaar gestopt maar na de geboorte van onze dochter net zo hard weer begonnen.
Hij zat ook in de schuldsanering en we hadden hierdoor zo weinig geld dat er amper eten in huis was laat staan dat ik nieuwe kleding kon kopen voor mn dochter.
Daarnaast sliep hij 90% van de tijd en had vreet kicks.
Verbaal was hij wel agressief maar nooit slaan of iets
Ook hij heeft altijd belooft dat als er kinderen waren hij zou stoppen.
Ik ben nu een kleine 5 maanden geleden bij hem weg gegaan omdat ik gewoon beter wilde voor mn kleine meid.
Want ik kwam dus ook regelmatig thuis dat zn vrienden en hij binnen hadden gezeten met een waterpijp dat het huis blauw stond van de rook terwijl hij wist hoe laat ik met onze meid thuis zou komen.
Voor mij en mn dochter is het er alleen maar 100% op vooruit gegaan. Financieel redden we het prima en er is meer rust in huis. Mn ex is inmiddels ook weer 5 maanden gestopt en een betere vader voor mn dochter dan voordat ik bij hem weg ging
Voor mij was het denk ik makkelijker dan voor jou mijn dochter was toen 10 maanden en ze ziet nu gewoon 3 keer per week haar vader.
Ik zit zelf weer goed in mn vel want ik begon aardig depressief te raken van heel de situatie.
Voor mij was het ook makkelijker omdat we een huurhuis hadden
Ik kan je niet echt advies geven in wat je wel en niet moet doen ik kan je alleen vertellen wat mij weggaan bij hem heeft opgeleverd.
misschien is gaan praten met een relatie therapeut (voor mij was dit geen optie omdat mn ex dit niet wilde) als je wilt knokken voor je relatie
Heel veel sterkte
Yep
Hier precies hetzelfde. Vaak gedreigd weg te gaan, maar hij dacht dat ik het toch niet zou doen en zag dus ook geen reden om te stoppen (met drinken in ons geval). Tot ik wel ging. Dochter en ik zijn er 100% op vooruit gegaan. Rust, stabiliteit, er is weer geld voor belangrijke dingen (heus geen vetpot, maar binnen normale grenzen kan er veel).
Bij zijn volgende vriendin was ex ineens de ideale man, maar dat duurde niet lang. Toen viel hij weer terug in zijn eerdere gedrag.
hier ook geen vetpot
Hier is het ook geen vetpot, maar genoeg om af en toe even weg te gaan met mn kleine meid.
En dat normaal leven weer mogelijk is.
Bij mijn ex was het ook het zelfde hij dacht ook dat ik nooit bij hem weg zou gaan omdat we al zoveel mee hadden gemaakten ons overal redelijk door heen geslagen hadden.
Beter gezegt ik hem overal doorheen gesleurt heb en de juiste paden heb laten zien en hij dat vervolgens even vol hield en we weer terug bij af waren.
Wat ik wel een keer bij mn ex gedaan heb is een rekensom gemaakt van wat er binnen kwam hoe hoog de rekeningen waren (Incl. Boodschappen en benzinegeld) wat er dan nog over bleef en dan wat hij van dat geld op maakte aan zijn dingen en het zelfde voor mij en mn dochter. Hier is hij toen wel dusdanig van geschrokken dat hij is gaan minderen met de weed. Maar helaas was ook dit toen maar weer voor korte duur want de eerste beste ruzie met zn ex greep hij weer aan om meer te gaan gebruiken.
Misschien dat je dit nog kunt proberen bij je vriend in de hoop dat hij hiervan schrikt want vaak kom je op een hoger bedrag uit dan dat er over blijft wat hij opmaakt
haha Sanne
Was je met mijn ex soms? Ik heb precies zo'n rekensom gemaakt. De volgende dag kwam hij thuis met twee peperdure geluidsboxen...
Blijven of weggaan
Bedankt voor jullie reacties, denk dat ik echt eens serieus wat knopen ga moeten doorhakken.
Misschien heel stom, maar zit ook steeds met de gedachte van, wat gaat m'n omgeving hierover zeggen, ga ik het wel redden alleen.
En ook de gedachte van m'n kinderen niet meer elke dag te zien, maakt het heel moeilijk. Aan de andere kant besef ik ook dat het echt zo niet verder kan, of ik ga er compleet aan onderdoor. Denk dat ik hem inderdaad echt voor de keuze ga moeten stellen en het dit keer echt ga moeten volhouden. Want uiteindelijk als je iemand echt graag ziet zou de keuze tussen je partner en die stomme weed en drank toch vlug moeten gemaakt zijn.
't is echt constant een tweestrijd, en ik word daar zo moe van, ... .
Wat je omgeving erover gaat zeggen
Natuurlijk ga je het redden, hij lijkt me meer een blok aan je been. En als jij tegen je omgeving zegt dat hij jullie geld verblowde, vinden ze het vast niet stom dat je bij hem weggaat. Voor de keuze stellen heeft weinig zin, meestal zien dit soort types pas in dat ze fout bezig zijn als het te laat is. Het zal een moeilijke tijd worden voor je kinderen maar daar komen ze ook wel weer overheen. Niet te lang wachten want hoe ouder ze worden, hoe moeilijker het voor hen is. Gooi hem eruit, zoek een baan, bekijk of je in je eentje de hypotheek kunt betalen en regel kinderopvang. Niet noodzakelijk in die volgorde. Wil je dat hij voorlopig nog niet weet wat je van plan bent, dan zeg je dat je (meer) werk zoekt omdat jullie financiële problemen hebben. Probeer hoe dan ook financieel zelfstandig te zijn, of je nou uiteindelijk uit elkaar gaat of niet.
positieve reactie
Je omgeving zal positief reageren. Jij kiest immers voor een goede toekomst voor je kinderen.
Mensen die dat niet snappen zijn het niet waard om vrienden met je te zijn.
Mocht je niet in je huis kunnen blijven dan kun je via overbruggingsverhuur.nl aan een tijdelijke woonruimte komen of anders eens gaan praten bij de plaatselijke woningbouw.
Het klopt idd wat brunette zegt. Ze zien niet waar ze mee bezig zijn.
Mijn ex heeft toen ik bij hem woonde amper naar onze dochter om gekeken.
Nu moet hij wel voor haar zorgen en hij doet het nu met liefde. Hier heb ik toen 10 maanden op gewacht. Hij is nu inmiddels gestopt met de weed ( hij kan overigens nog steeds niet met geld omgaan maar dat is niet mijn probleem) en hij beseft nu pas hoe dom hij geweest is.
Maar ik ga voor geen goud meer bij hem terug.
Je merkt zelf pas als je uit de hele situatie bent in welke hel je gezeten hebt en dan ben je blij en trots dat je deze beslissing gemaakt hebt.
Ik zou weggaan
Maar ik vraag me af of jij daar toe in staat bent. Hoe oud ben je eigenlijk? Denk je dat je alleen voor je kinderen kunt zorgen? Denk je dat je volgende partner wel een verstandige keus gaat worden?
Sorry, maar als een vrouw met een wietverslaafde alcoholist aan kinderen begint omdat hij heeft beloofd er dan mee op te houden twijfel ik sterk aan haar capaciteiten om alleen voor haar kinderen te zorgen. Is in huis trekken bij je ouders een optie?
Ik zie hier regelmatig volstrekt onacceptabele partners langskomen, maar wie zijn toch die vrouwen die met die mannen een relatie beginnen? En, nog erger, aan kinderen beginnen?
Weten jullie dan niet dat kinderen nemen met de verkeerde partner zo'n beetje de grootste fout is die een vrouw (of man) in haar leven kan maken?
fouten
Nou, Ad Hombre: mensen maken nu eenmaal fouten. Jij ook (vast). Veel vrouwen denken dat ze hun mannen kunnen veranderen, een soort verpleegsterstype zeg maar. En een verslaving hoeft eerst niet al te erg te lijken. Wat heeft draadjesstarter eraan om haar dit na te geven, ze kan het vanaf vandaag anders gaan doen, ik neem aan dat ze hier veel van geleerd heeft hoe ze het niet meer wil. Wie weet dat als die man moet kiezen tussen de stekker eruit of hulp zoeken bij zijn verslavingen hij toch nog iets gaat ondernemen (ten goede).
Heel veel sterkte, eenzaam, wat je ook besluit, in jouw eigen tempo.
Ad Hombre
Ik ben zo'n vrouw die met een bedenkelijke partner aan kinderen is begonnen. De vader is al jaren uit zicht. Het lukt me prima om mijn dochter alleen op te voeden, ze is inmiddels elf. Weet je, als je verliefd bent, vergoeilijk je de fouten van een ander. Slechte partnerkeuze heeft niets te maken met wel of niet kinderen kunnen opvoeden. Misschien kunnen wij sufferds het zelfs wel beter want dit soort mannen lijken op kinderen.
Verliefd
Daarom moet je ook niet trouwen als je nog halsoverkop verliefd bent. En geen kinderen 'nemen' als je nog met je hoofd in de wolken zit. Dat zijn serieuze levensbeslissingen waarvoor je (allebei) met beide benen op de grond moet staan.
Fijn dat het bij jou goedgekomen is, nou 'eenzaam' nog. Maar die moet eerst eens even goed in de spiegel kijken.
ad hombre
Een hoop verslaafden zijn goede praters.
Ze laten je horen wat je wil horen, manipuleren de boel en vertellen hun eigen waarheid.
Mijn ex beweerde dat hij vanwege zn adhd weed gebruikte en dit ook geadviseert was door het ggz.
Ik had hier verder geen ervaring mee en ging er vanuit dat dit waar was
Hoe langere relatie ik met hem had hoe meer ik ging inzien dat er iets aan dit verhaal niet klopte.
Toen hij over kinderen begon heb ik gezegt dat hij dan wel met de weed moest stoppen en meer zn medicatie buiten werktijden moest gaan gebruiken. Dit heeft hij toen ook gedaan.
2 jaar later is mn dochter geboren. De dag erna is hij naar een vriend gegaan om dit te vieren en daar weer in aanraking gekomen met weed.
Dus wat dat betreft voel ik me niet dom dat ik een kind met een verslaafde ben begonnen.
Want hij is dus wel gestopt voor onze dochter alleen heeft hij het helaas niet vol gehouden.
Ik vind me zelf prima in staat om zelf mn dochter op te voeden.
Ze ziet haar vader nog wel onder die voorwaarde dat hij medicatie gebruikt als zei bij hem is.
Hij is inmiddels weer 5 maanden gestopt met de weed en ik hoop van harte dat hij het vol houd voor onze kleine meid.
Maar terug naar hem zou ik niet meer willen.
Verder nog voor eenzaam. Je schrijft dat je het moeilijk vind als je kinderen dalijk niet meer altijd bij je zijn maar dus ook bij hun vader. Wat ik doe is werken op de tijden dat mn dochter bij haar vader is. Dit scheeld mij kinderopvang en het is een grote afleiding. De momenten zonder je kinderen gaan zo een stuk sneller voorbij.