Een eigen kamer voor "stiefdochter"?
Ik zit met het volgende dillema. Ik ben moeder van drie jongens en een leuke stiefdochter van twaalf.
Mijn jongens zijn zestien, dertien en tien. Stiefdochter komt een keer per week een avond, eens in de twee weken een weekend. Omdat ik het, gezien de leeftijden, niet meer vond kunnen dat meisje bij jongens zou slapen hebben wij haar hier in huis een eigen kamer gegeven toen ik ging samenwonen met mijn huidige man (haar vader).
In de praktijk maakt zij hier echter niet zoveel gebruik van. Soms brengt zij de avonden er door, maar doorgaans is zij "uithuizig", spelen met haar vriendinnen e.d. Nu barstte mijn middelste onlangs in tranen uit en vertelde mij dat hij het als zeer vervelend had ervaren dat wij zijn kamer "zomaar" hadden weggegeven (in zijn beleving). Ik moet er wel bij vermelden dat mijn jongste en mijn middelste zoon bijna altijd bij elkaar sliepen omdat zij dat van jongs af aan gewend waren. Middelste kreeg toen hij tien werd eigen kamer maar vond het gezelliger bij jongste te "logeren" en dat vond ik altijd prima. En in eerste instantie vond hij het ook prettig en gezellig. Maar nu is middelste iets ouder en wil eigen kamer. Niet meer een kamer hoeven delen met jongste. De kamer van stiefdochter staat de hele week leeg. Het voelt zo vervelend dat ik mijn zoon hier niet goed in kan helpen, er is geen ruimte in ons huis voor nog een kamer... Maar ... ik kan toch ook niet aan stiefdochter vragen of zij haar kamer op wil geven en dan maar moet "logeren" bij jongste op de kamer als zij hier het weekend is? Ik voel me schuldig naar mijn zoon .......
Klopt
Je kunt inderdaad niet aan je stiefdochter vragen om haar kamer op te geven. Is er een mogelijkheid om de kamer van de jongens op een of andere manier te verdelen, zodat ze meer privacy hebben?
Voor single lady
Nee, ik leg het verkeerd uit. Ik voel me schuldig naar mijn eigen zoon omdat hij geen kamer meer heeft en er een kamer leeg staat in het huis ....
Een kamer voor de jongens, vind ik
Ik snap je schuldgevoel. Misschien dat je zoon ook wel een beetje op je gevoel inwerkt? Of is hij echt heel verdrietig ineens. Ik heb mijn moeder vroeger ook wel eens een beetje op die manier gemanipuleerd als ik wist dat het anders niet ging lukken 
.
Neemt niet weg dat ik wel snap dat hij nu ook een eigen kamer wil.
Wat zou je er mee opschieten als je stiefdochter zou vragen om bij jongste te logeren. Die wil dat straks toch ook niet meer?
Het eerlijkste vind ik: alle drie de jongens een eigen kamer en om de beurt hun kamer afstaan aan het stiefzusje als ze er is. Dan heeft het meisje inderdaad geen eigen (meiden)kamer maar die heeft ze hopelijk bij moeder wel en dat is toch uit te leggen dan?
Hoe welkom voelt ze zich dan nog
als ze helemaal geen eigenplek meer heeft zoals in de suggestie van Holiday. Dan heeft eigenlijk geen van de kinderen meer een eigen plek.
Je hebt het als wisselkind al zo zwaar. Je hoort niet echt bij het gezin waar je zo weinig bent. Dan moet er alle moeite gedaan worden om je in elk geval welkom te voelen. Ik zou als moeder toch eens stevig gesprek aan gaan met mijn ex als mijn kind geen eigen plek meer had bij hem thuis.
Op dit moment slapen er 3 meisjes op 1 kamer bij hem. Maar door handig gebruik te maken van verschillende kleuren hebben ze toch elk duidelijk hun eigen plek.
Zou zo iets niet mogelijk zijn voor de jongens. Waarbij je bonusdochter dan natuurlijk wel de kleinste kamer krijgt, want zij is tenslotte de enige in die kamer.
Praten met stiefdochter
Ik zou de situatie uitleggen aan stiefdochter, daar is ze oud genoeg voor. Misschien kunnen zij en middelste zoon een oplossing bedenken.
Misschien een neutrale kamer voor hen allebei (met één apart kastje, afsluitbaar voor stiefdochter) die zoon de meeste tijd gebruikt maar opgeruimd achterlaat voor stiefzus als zij komt. Dan gaat hij bij jongste logeren. Dat gaat dan alleen over de nachten dat ze bij jullie is, niet een avond.
Eens met amk
Daarnet was ik wat korter van stof, maar ik ben het eens met Amk. Je stiefdochter had bij haar vader voorheen waarschijnlijk haar eigen kamer. Nu woont haar vader bij drie andere kinderen, en het is vast moeilijk voor haar om om de week haar plek te vinden binnen het gezin. Als jullie een kerngezin hadden gehad, had zij als enige meisje toch ook een eigen kamer gehad? Ik vind dat je haar ernstig tekort doet als je haar als logé behandelt.
Gezien vanuit het perspectief van stiefdochter
Het eerste dat door mij heenging: die 3 jongens wonen bij mijn vader, krijgen al zijn dagelijkse aandacht, terwijl ik aangewezen ben op die paar keer in de week. En nu moet ik ook nog mijn kamer opgeven voor die jongens. Alsof ze al niet genoeg voorrechten hebben.
Ik ben het dus helemaal eens met Vic en Amk. Je moet elke schijn vermijden dat zij achtergesteld wordt.
Het is ook absoluut geen onderwerp dat je met haar kunt bespreken. Alleen al het aanroeren zorgt ervoor dat je haar het gevoel geeft dat ze een aanhangsel is.
Er zit niets anders op: broer 2 en 3 hebben gewoon pech. Net zoals dit in een 'gewoon' kerngezin zou gebeuren met 3 jongens en 1 meisje.
Tihama
Begrijp het wel
de hele week staat er een kamer leeg en die zou je goed kunnen gebruiken voor de kids.
mijn stiefdochters deelden (toen ze nog kwamen, inmiddels zijn ze ouder en hebben ze hun eigen leven) altijd een kamer met mijn kinderen als ze er waren. Dus 1 sliep bij mijn zoon, de andere bij mijn dochter. Die vonden dat heus niet erg hoor! juist wel gezellig! ik vraag me af of ze het echt zo erg vindt, het is net hoe je het brengt en hoe de onderlinge sfeer is. Niet gelijk van het negatieve uitgaan zou ik zeggen.
Je kan toch vragen: hoe kijk je ertegen aan als broer x in je kamer slaapt als je er niet bent? zou je dit erg vinden? misschien snapt ze het helemaal!
Bespreken
Hoi,
Kunnen jullie het niet met de kinderen bespreken? Misschien hebben ze zelf een hele goede oplossing?
Mij lijkt dat je middelste in haar kamer slaapt als ze er niet is, maar als ze er beiden zijn is het haar kamer en logeert middelste bij zijn broer.
Misschien kun je iets symbolisch doen om de overgang elke keer te markeren. Bijvoorbeeld het dekbed wisselen van zeer jongensachtig in zeer meisjesachtig. Of een of andere poster verwisselen of zo?
Liora
Grootte van de kamers
Ik zou stiefdochter echt haar eigen kamer laten houden. Op deze leeftijd gaat die kamer steeds belangrijker worden, zie ik nu ook bij mijn eigen dochter. Ook zal ze ooit wellicht met een vriendje thuiskomen, dan wil ze ook naar haar eigen kamer kunnen gaan. Ik zou haar, hoe onhandig ook, niet als logee behandelen.
Kunnen jullie niet de grootste kamer in het huis in tweeen delen? Jullie zouden zelf als ouders misschien ook de kleinste kamer kunnen betrekken? (wij hebben als ouders ooit een paar jaar in een kamertje geslapen waar alleen een bed en een kast in paste (bed in hoek, amper loopruimte) maar als ouders ben je alleen maar op die kamer wanneer je naar bed gaat, je hoeft er niet te chillen met vrienden of vriendinnen, of huiswerk te maken ofzo...dus veel ruimte heb je nou ook weer niet nodig.
Als dat mogelijk is, dan kan misschien de ouderslaapkamer in tweeen worden gedeeld, met een aparte deur maar er zijn ook andere mogelijkheden om een verdeling in tweeen te maken, met een kledingkast en ik heb het ook wel eens gezien m.b.v. een stapelbed.
Succes
Rowen
het kan zijn dat ik eroverheen gelezen heb, maar wat vind je huidige partner ervan? Het gaat om zijn dochter?
Ik snap je dilemma
Jou kind die er bijna altijd is heeft geen eigen kamer en je stiefdochter die er ongeveer 8 dagen per maand is heeft wel een eigen kamer die dus voro de rest altijd. leeg staat.
De reacties zeggen dat het voor de stiefdochter belangrijk is dat ze een eigen kamer heeft. Maarja dat is het voor je zoon ook. Als je ze de kamer laat delen en zoon bij zijn broertje slaapt als stiefdochter er is dan lijkt het mij dat ze beiden geen eigen kamer hebben.
Ik zou er voor kiezen om stiefdochter bij iemand anders op de kamer te laten slapen en zoon een eigen kamer te geven. De reacties om het niet te doen zijn vooral dat stiefdochter dan komt logeren. Maar hoe graag je ook wil dat het niet zo is als iemand zo weinig bij je is dan is het niet haar huis die heeft ze bij haar moeder en logeert ze af en toe bij jullie.
Heb je ergens in huis nog een ruimte waar ze een gezamenlijke plekje hebben om te chillen? Ik weet nog dat ik er vroeger over droomde om de kelder om te bouwen tot hangplek toen ik zo oud was en bij mijn zusje op de kamer sliep. Of een overloop met een rare hoek erin die je kan afschermen, ik roep maar iets.
Ben benieuwd wat je overwegingen nu zijn.
Groetjes
Leeftijd
Als het om jongere kinderen zou gaan dan zou ik het iets anders vinden. In dat geval zou ik wel het meisje bij de jongste zoon op de kamer leggen en dan er voor beiden een leuke kamer van maken. Gezien de leeftijd van het meisje en de jongens kan dat eigenlijk niet meer. Het meisje is misschien nu nog heel kinds maar ze is al wel een tiener en ik kan me heel goed voorstellen dat het op die leeftijd absoluut niet fijn is om met een jongen een kamer te delen.
Aan de andere kant is die leegstaande kamer natuurlijk ook jammer. Het hangt ook een beetje van de verhoudingen onderling af. Als dit meisje al moeite heeft met de nieuwe situatie en het nieuwe gezin dan is het wel heel belangrijk dat ze haar eigen plekje heeft. Als het allemaal fantastisch loopt is het iets minder belangrijk misschien.
In elk geval lijkt me gezien de leeftijd van de kinderen het niet meer dan logisch dat het meisje een eigen kamer heeft.
Misschien is het voor haar ook wel een hele fijne gedachte dat ook als ze er niet is ze toch wel een plekje bij papa heeft.
Kamer splitsen kan toch bijna altijd?
Wij wilden voor onze vier kinderen elk een eigen plekje. We konden de kamers niet splitsen op een voor de hand liggende manier: de kamers konden dan wel verdeeld, maar er was geen ruimte/mogelijkheid voor een eigen deur in de bestaande muur. Wij hebben uiteindelijk de zolder opgedeeld door een stuk af te scheiden middels een houten geraamte, daarin isolatie en daarop aan beide kanten schrootjes. Er is een nieuw dakraam in de nieuwe kamer geplaatst. Enige wat niet ging, was die deur vanaf de overloop, dus we hebben een deur gemaakt in de nieuwe muur. Ze hebben nu ieder een eigen plekje, alleen moet een kind door de kamer van het andere om bij de eigen kamer te komen. Hierover zijn afspraken gemaakt en het werkt prima. Zeker voor waar jij de kamer voor nodig hebt, denk ik dat zoiets moet kunnen. Hun eigen plekjes worden dan wel kleiner, maar wel EIGEN.
Wij hebben nu de zolder gedeeld, maar ook twee andere kamers hadden op deze manier gedeeld kunnen worden. In dat geval hadden we wel het kozijn aangepast, zodat de ramen op beide kamers ook open hadden gekund. Nadenkend over al mijn vorige huizen had het overal zo gekund. Dus het lijkt me sterk dat het bij jullie niet kan.
Oke, oke.....
Had even niet stilgestaan dat je in een huurhuis niet zo gemakkelijk aanpassingen doet. Maar dan nog hoor. Als je splitst dan kan dat natuurlijk op veel manieren. Je kan ervoor kiezen om zo te splitsen dat ze allebei nog een stuk raam hebben (bv op een verticale balk van het kozijn) en iets verzinnen om te luchten voor de kamer zonder openslaand raam (bv luchtrooster). Of je kunt kiezen een aparte ruimte te maken zonder raam, maar bv met bovenlichten en luchtrooster.
En over grote of kliene ruimtes, nee ik zou ook de kleinste kamer hier (2 bij 2) niet meer splitsen, maar ik heb persoonlijk zoiets van 'beter een klein eigen plekje dan geen eigen plekje.' Dat je 1,75 bij 2,80 overhoudt dat is toch niet zo erg? Dan zet je toch een hoogslaper neer ofzo? BV zoeen van de Ikea, zo'm hele hoge waar je helemaal onderdoor kunt en je dan met je verdere inrichting geen rekening hoeft te houden met het bed. Kunnen ze beneden chillen en boven slapen......moet jij eens opletten hoe ruim 1,75 bij 2,80 kan zijn!
Pdd'er
"Maar hoe graag je ook wil dat het niet zo is als iemand zo weinig bij je is dan is het niet haar huis die heeft ze bij haar moeder en logeert ze af en toe bij jullie."
Jeetje, wat een rotopmerking! Stel je even voor dat je het over je eigen kind hebt, en dat je een weekendregeling hebt. Denk je dan ook 'oh, da's maar een logeetje'?
Pelle
Pelle,
Ik wil toch even kwijt dat ik vind dat jij bijzonder denigrerend op mij reageert. Dat is volstrekt niet nodig. Het is leuk dat jij goede ervaring hebt met je stapelbedverdeling, ik heb dat met de mijne. En daarom zet ik hem neer in deze draad. Dat jij het daar niet mee eens bent, betekent niet dat je mij belachelijk moet maken.
Vic
ik vind het totaal geen rotopmerking! Ik denk dat het realiteit is en zie dat ook hier in de praktijk! Het huis waar je het meeste bent is je thuis! En als stiefouder wil je dat niet, je wil dat het kind ook bij jou thuis is. Maar dat is gewoon niet zo. Ze hebben 2 huizen maar ik denk dat stiefdochter haar thuis heeft bij haar moeder.
Thuis
Mijn ervaring is anders .
mijn stiefdochters spreken over thuis ,en dan bedoelen ze zowel hun moeders huis als hun vaders huis.
Ook op school staan ze met twee adressen in de administratie.
Ik zie mijn stiefdochters nooit als loge,s ,ze zijn de kinderen van mijn man ,en ze wónen hier.niet fulltime,maar partime.
Pdd-er
een eigen kind kan NIET logeren bij de ouders.
Die heeft gewoon 2 huizen. Zelfs een kleuter begrijpt dat. Mijn dochter heeft op de vraag waar woon je geantwoord bij de schoolarts: Met mama woon ik..... en met papa woon ik.....
Met jouw houding creeer je gewoon een verwijdering als ze ouder worden. Je bent niet eens welkom, je bent maar een loge, dat voel je als kind. En over logees wordt gezegd: logees en vis blijven maar 3 dagen fris. Nou lekker dan om dat over je eigen kind te zeggen. Voor een gewone logee helemaal waar, maar niet voor een eigen kind.
Hier zou het ook niet kunnen
In ons huis zou ik ook geen kamer kunnen splitsen, echt niet. De ramen zitten in iedere kamer altijd uiterst links of rechts in de muur, dus niet een beetje in het midden, raam zou je niet kunnen delen, en bijvoorbeeld de kamer aan de voorkant, daar mag je niet zomaar een klapraam extra in maken, tevens loopt vanaf heuphoogte het dak al schuin.
Soms kan het echt niet Bouwmuis, door de schuinte kan hier zelfs het stapelbed eigenlijk al lastig.
Ik vraag me af waar Rowen eigenlijk is, en wat ze van de suggesties vind? Misschien kunnen zij wel in het allerkleinste kamertje slapen?
Een meisje kan je op deze leeftijd niet meer bij de jongens plaatsen. Lastig allemaal hoor.
Mocht er ergens toch voor hun een mogelijkheid zijn om kamers te splitsen, dan zou ik eens een handige timmerman vragen om te komen kijken.
Ik bedoel
Ik bedoel, zo'n timmerman ziet vaak meer mogelijkheden.
Logeren
Dat is toch per geval verschillend. Mijn oudste gaat om het weekend bij papa logeren. Hij gaat dan met zijn vader naar zijn opa en oma, waar ze samen op een kamer slapen. Als je hem vraagt waar hij woont, dan is dat toch echt hier.
On topic zou ik je zoon de kamer geven en hem bij zijn broer laten slapen als je stiefdochter er is. En dan met wat leuke eigen spulletjes/dekbed/poster er afwisselend haar of zijn plek van maken.
Voor allemaal....
Allemaal heel hartelijk dank voor jullie reacties en jullie meedenken. Jullie vroegen wat mijn vriend ervan vindt. Hij vindt het heel, heel erg lastig dat hij zijn dochter, die maar zo weinig komt (en ook nog eens met de nodige tegenzin omdat zij het lastig vindt ineens één van de vier kinderen te zijn en omdat zij de puberteit in is "geschoten")dan ook nog haar kamer zou moeten afnemen. Ik heb er - in de afgelopen dagen - heel veel over nagedacht en tot de volgende conclusies gekomen. Ik ben eigenlijk toen stiefdochter hier in huis kwam erg hard van stapel gelopen. Wij (stiefdochter en ik) deden heel erg ons best samen naar elkaar toe. Stiefdochter voegde zich in alles en ik deed ontzettend mijn best om haar een plek hier in huis te geven. Ik wilde heel erg graag dat wij allen één gezellig gezin zouden kunnen vormen. De praktijk is anders en dat is prima omdat dat wel zo reeel is. Mijn zoon vond het toentertijd geen enkel probleem dat hij zijn kamer moest delen met zijn broertje, integendeel. Maar ... nu hij ouder wordt verlangt hij, net als stiefdochter naar eigen plek. Logisch. Ik voelde me schuldig omdat ik in eerste instantie te hard van stapel ben gelopen en niet heb nagedacht wat mijn beslissing op lange termijn zou betekenen voor mijn zoon. Enfin, na heel veel praten en doen (met mijn partner) hebben wij besloten een tuinhuisje in de tuin te gaan bijzetten. Mijn oudste zoon zal dat tuinhuis gaan bezetten (heeft hier ook de leeftijd voor, is achttien) en ziet er erg naar uit. Daardoor komt kamer vrij waar mijn middelste zoon in kan. Ik denk dat we het zo het beste kunnen oplossen. Ik dank jullie heel hartelijk voor al jullie zeer waardevolle bijdragen en wat me erg duidelijk werd is dat jullie, net als mijn vriend en ik, er meerdere gedachten over hebben. Dat maakte het gesprek zo moeilijk en gevoelig. Ik dacht en voelde voor mijn zoon, hij dacht en voelde voor zijn dochter. Deze oplossing doet iedereen goed en maakt dat we een eenheid blijven.
Geweldig!
je schreef: Mijn oudste zoon zal dat tuinhuis gaan bezetten (heeft hier ook de leeftijd voor, is achttien) en ziet er erg naar uit.
Geweldig! wat een fijne oplossing. helemaal toppie, en ook voor jouw oudste zoon.
succes ermee!
Rowen
Wat een mooie oplossing, waarbij je respect hebt voor iedereen.
Super oplossing
En wat fijn dat iedereen nou blij is. Maar ook super dat jullie er ondanks dat het moeilijk is en jullie beide andere belangen hebben jullie allebei voor je kind op komen!!
Leuk
wat een goede oplossing! Nou hier zou dit ook een droom zijn van oudste.... een eigen tuinhuis! Wauw!!
Geweldig
dit is wel een hele geweldige oplossing!super idee!
Steengoed
Ik ben erg onder de indruk van de manier waarop jullie hier mee omgegaan zijn. Chapeau!
Tihama