Elkaar als oppas

anders ruzie

Ik zie hier toch wel af en toe berichten van gescheiden ouders die boos zijn dat de andere ouder weg was en iemand anders (vaak de nieuwe partner) op de kinderen liet passen en dat dan de ene ouder daar boos over werd en liever de kinderen bij hem/haar had gehad.
Dus ik denk dat het juist goed is als jullie dit afspreken, maar dan moet je er wel goed bij afspreken dat degene aan wie het gevraagd wordt ook nee kan zeggen. Anders krijg je daar weer ruzie om.

Ik denk niet dat zulke kleine kinderen al zo'n besef van dagen hebben.

Niet in mijn huis

Wij vragen ook vaak de andere ouder maar een alternatieve oppas is ook prima. We gaan in ieder geval nooit in elkaars huis oppassen, dat zou ik echt niet willen.

regels

regels zijn er niet. Jullie moeten samen iets vinden wat voor jullie goed werkt.

Dat is geen statisch gegeven maar een groeiend en veranderend concept afhankelijk van de leeftijd en behoeften van je kind.

Denk dat wij nu in 10 jaar al aan variant 6 bezig zijn.

Je hebt het over regelmatig omgooien. Ik denk dat ik hoog uit 6x per jaar een oppas nodig heb omdat ik er niet kan zijn. Zelfde voor mijn ex. Wisselen kan om vele redenen plaatsvinden: familiefeest, schoolactiviteit, feestje van vriendinnetje in het weekend, toernooi, of andere activiteit van dochter zelf.

Die duidelijkheid hebben ze heel snel door. Mijn dochter was 2 en toen wist ze al: koffertje mee naar kdv is naar papa. Gillen toen ik haar een keer op kwam halen, vader kon echt niet, die was net met spoed in het ziekenhuis opgenomen, want ze had haar koffer mee.

Wij bespraken de week altijd voor met dochter, en we hadden een planner aan de muur.

Als je ex goed contact heeft met jouw ouders en jij hebt er geen bezwaar tegen dat hij dat verzoek bij jouw ouders legt en je ouders ook niet dan is dat gewoon een afspraak tussen jullie en daar heeft de buitenwereld behalve de berokkenen niets mee te maken.

Ik vraag mijn ex schoonouders ook wel.

Tips die ik 10 jaar geleden hier kreeg:

Ik heb hier 10 jaar geleden ook advies gevraagd en gekregen. Advies waar ik nu nog steeds heel blij mee ben. En die tips ga ik je nu gewoon ongevraagd geven. Doe er mee wat je wil. ☺

Door de weekse avond en lang weekend:
Als ze een vaste avond in de week bij hun vader zijn zijn ze daar in het nieuwe gezin (ook met z'n 3-en zijn ze een gezin net als bij jou) veel meer thuis dan alleen om en om het weekend. Laat het weekend van vrijdag tot maandag lopen zodat jullie beiden ze naar school brengen en ophalen bij de bso. Dat is goed voor de contacten daar.
Voordeel van de door de weekse avond is dat jij dan ook op een sport of club kan of iets afspreken met vrienden buiten het weekend.

Laat 1 persoon aan het eind van het jaar een schema voor het volgende jaar in elkaar zetten. Daar zet je dan de vakanties voorlopig in en ga dan overleggen. (ik gebruik daar een kalender van Tuxx.nl voor) We hebben elk onze eigen kleur en speciale gelegenheden (competitie, toernooien, afwijkende vakanties van haar zusjes) zet ik er in.

Laat je weekendschema over de jaren gewoon doorlopen, dus niet even/oneven weken benoemen. Elke zoveel jaar heeft een jaar 53 weken en dan heb je gedoe.

Gun elkaar contact met de kinderen en houd ook echt rekening met de kinderen: om de dag wisselen zodat je allebei een kerstdag hebt: denk er goed over na. De een kerst en de ander oud en nieuw kan ook bv. (Wij doen al jaren: hij kerst en ik oud en nieuw) als dat handig uitkomt.

Tip van mijn dochter: blijf 'gezins'foto's maken waar jullie met zijn 4-en op staan. Die zijn haar heel dierbaar want wij zijn haar ouders. Hoe lief haar stiefmoeder ook is, het is niet haar moeder (en ze noemt haar nog wel mama+voornaam)

Probeer een traditie te maken met hun verjaardagen en andere speciale dagen. Wij gaan op haar verjaardag met zijn allen uit eten. En Sinterklaas vieren we samen. Dat zijn voor mijn dochter heel belangrijke momenten in het jaar.

kiekjes

nee geen studiofoto's, gewone leuke groepsfoto bij een verjaardag of ander uitje.
Dochter heeft die graag naast haar bed.

Juist wel goed

Wij zitten ook in het oroces van scheiden, wonen nu nog bij elkaar. Zowel samen als met de kinderen hebben we ook de afspraak om voor elkaar in te springen. Het lijkt me dat ze later kunnen zeggen dat beide ouders altijd voor eljaar klaar zijn blijven staan een goed voorbeeld is hoe scheiden ook kan. Gern liefde meer tussen de partners maar alle liefde en zorg voor de kinderen...
Mijn ex to be moet voor zijn werk regelmatig ver het land in, dan eten ze een keer extra bij mij. Qua kosten gaat dat bij ons sam sam, ik ben weer vaker een weekend weg en dan slapen ze keer extra bij papa..

Het ideale nahuwelijk

Monique " Het lijkt me dat ze later kunnen zeggen dat beide ouders altijd voor eljaar klaar zijn blijven staan een goed voorbeeld is hoe scheiden ook kan. "
Ook als ouders eigen oppas zoeken, kunnen zij een goede manier van scheiden hebben gekozen.
Mijn kinderen vonden de hele scheiding juist lastiger te snappen als beide ouders voor elkaar klaar blijven staan of gezamenlijke gezinsfoto's maakten zoals Taruh "waarom blijven jullie niet bij elkaar?"
Wat mij betreft bestaat een goede scheiding uit dat je je altijd realiseert dat die ander voor je kinderen de meest belangrijke persoon in hun leven is naast jouzelf.
Dus je bijt op je tong, slikt dingen in, ziet je eigen aandeel in de scheiding, zegt niks lelijks over de ander. Maar je hoeft niet meer te doen alsof je als partners nog voor elkaar blijft staan.

Denk er goed over na

Deze afspraak hadden wij vanaf het begin maar het begint nu, na plm. 3 jaar te knellen en ik denk er aan de afspraak te laten vervallen en als ik het goed inschat denkt mijn ex-partner er ook zo over. In het begin, de kinderen waren nog klein, kwam hij gewoon hier in huis daar had ik geen moeite mee, ik zorgde er wel voor dat er geen persoonlijke informatie van mij rondslingerde. Het was ook noodzaak want ik had de eerste jaren geen geld voor een oppas. Gebeurde eens per week als ik ging sporten en na een paar maanden zo eens per 2 maanden. Was erg fijn voor de kinderen. Na een tijd vonden wij het beiden niet prettig dat hij hier in huis was: hij voelde zich er niet prettig en ik vond het niet fijn dat hij alleen in mijn huis zat. Het kwam voor dat hij dingen zonder overleg meenam. Het was ook zo dat hij een nieuw leven begon waar ik niets van mocht weten of zien, prima, maar het voelde wel krom dat hij heel veel van mij wist en ik niets van hem. Toen hebben we afgesproken dat de kinderen bij hem zouden zijn als ik weg moest maar in de praktijk zijn dat 3 of 4 nachten per jaar en dan op zondag aansluitend aan "zijn" weekend. Een en ander veranderde toen hij een nieuwe partner kreeg die zo ook haar mening erover had en waardoor hij vaker een beroep op mij deed, en daar heb ik moeite mee omdat de kinderen al het grootste deel van de tijd bij mij zijn en natuurlijk heb ik liever dat de kinderen bij mij zijn ipv dat ze bij derden ondergebracht worden maar het zit me niet lekker hoe makkelijk hij er mee om gaat.

Narcis

"en waardoor hij vaker een beroep op mij deed, en daar heb ik moeite mee omdat de kinderen al het grootste deel van de tijd bij mij zijn en natuurlijk heb ik liever dat de kinderen bij mij zijn ipv dat ze bij derden ondergebracht worden maar het zit me niet lekker hoe makkelijk hij er mee om gaat."

Maar je kunt dus wel nee zeggen als hij het vraagt?

Begrijp ik dat je het moeilijk vindt omdat je je dan naar je kinderen "verplicht" voelt om bij te springen omdat ze anders een vreemde oppas krijgen?

Misschien daar wat minder moeilijk over doen? Gaat vast goed. En dan las je het wat meer de verantwoordelijkheid van je ex. Misschien gaat hij er dan zelfs wat minder makkelijk mee om. Nu denkt hij misschien dat jij al zijn uitjes wel oplost.