Ex blijkt onwaarheden te vertellen
De relatie met mijn kinderen gaat niet soepel. Afgelopen week kwam ik erachter dat mijn ex een aantal dingen aan de kinderen heeft verteld over mij die echt niet kloppen. Maar die de bril bij de kinderen wel erg gekleurd hebben. Ik heb hem daarop aangesproken, maar er gebeurt precies hetzelfde als tijdens ons huwelijk. Hij draait om de brei heen, geeft geen antwoord en wil dus ook niks rechtzetten naar de kinderen toe. Pfff. Ik weet 't niet meer hoor.
Lexus schreef op 24-06-2025 om 11:21:
[..]
Nee misschien niet, maar ikzelf zou het toch proberen in zo'n geval.
Moet iedereen ook zelf weten natuurlijk. Ik zou als ik To was er wel even goed over nadenken want de kans is best aanwezig dat het meer schade oplevert, dat is ook niet de bedoeling. De scheiding van To is al flink wat jaren geleden, voor de kinderen is het hoofdstuk misschien wel gesloten. Ik lees vooral dat zij een betere band met haar kinderen zou willen; misschien wenselijk om daar op in te zetten en te bekijken en bespreken met de kinderen hoe dat beter kan dan telkens weer op de scheiding terug komen.
Gingergirl schreef op 24-06-2025 om 11:40:
[..]
Moet iedereen ook zelf weten natuurlijk. Ik zou als ik To was er wel even goed over nadenken want de kans is best aanwezig dat het meer schade oplevert, dat is ook niet de bedoeling. De scheiding van To is al flink wat jaren geleden, voor de kinderen is het hoofdstuk misschien wel gesloten. Ik lees vooral dat zij een betere band met haar kinderen zou willen; misschien wenselijk om daar op in te zetten en te bekijken en bespreken met de kinderen hoe dat beter kan dan telkens weer op de scheiding terug komen.
Ja kan ook. Het ligt er maar net aan of de leugens een essentiële rol hebben gespeeld in het afstand nemen vanuit de kinderen. Je kan ook inzetten op verbeteren van de band in een gesprek en eerst eens peilen wat hun kant van het verhaal is inzake de afstand. En mocht de leugen als feit naar boven komen, kan je altijd nog op een milde manier jouw kant van de zaak belichten. Of je laat de tijd zijn werk doen. Een ex van mij deed heel lelijk over mij tegen andere familieleden. Ik heb er niks van gezegd maar voelde me erg eenzaam hier in. Twintig jaar later hebben ze allemaal met hem gebroken omdat 'het zo'n rare man is die een loopje met de waarheid neemt'. Ze denken dan niet terug aan hoe het voor mij was maar voor mijn gevoel heeft de tijd mij toch recht gedaan.
Ik heb jouw historie (van enkele jaren) even teruggelezen Elledoris, ook omdat ik je topic hiervoor heb meegelezen over het feestje van je kind bij je ex.
Wat mij opviel is dat jullie nu bijna 10 jaar zijn gescheiden, maar jij nog exact hetzelfde over je ex, je kinderen, zijn huidige (vooral 10 jaar jongere!) vrouw schrijft alsof het de dag van gisteren is dat jullie zijn gescheiden. Begrijp me niet verkeerd, want ik bedoel dit echt niet om jou te kwetsen, maar ik vond het zeer opvallend.
En natuurlijk snap ik ook jouw verdriet en pijn over het verleden, maar heb jij professionele hulp (of gehad) om eea te verwerken en/of een plaatsje te kunnen geven?
Mijn ex heeft jarenlang verkondigd dat ik zo gek als een deur was en dringend psychiatrische hulp nodig had. Ik had daar een andere visie op, maar op zijn manier had hij best een punt. We dachten heel anders en ervoeren de wereld op een verschillende manier. Gek genoeg is hij degene die later een officiële diagnose kreeg en inmiddels al een jaar of 15 een arbeidsongeschiktheidsuitkering. Ik ben dus geneigd te denken dat het toch niet allemaal aan mij lag.
TO, de belangrijkste vragen zijn denk ik:
- zijn het dingen waarvan je denkt dat als de kinderen de (jouw) waarheid hadden geweten, het de band met jouw kinderen beter had gemaakt?
- denk je dat het de band met je kinderen kan verbeteren als ze nu alsnog horen van jou hoe het zit?
- zijn het dingen waarvan je (objectief) kunt aantonen dat wat hij vertelde, niet klopte?
Als het onder de laatste categorie valt dan helpt dat denk ik enorm. Maar dan is nog de vraag of het met de overige manipulatie van je ex (ik vermoed althans dat daarvan sprake kan zijn geweest) de eerste twee punten ook met ja beantwoord kunnen worden. Zo niet, dan lijkt het minder zinvol.
Verder, ik zou ook eerder kijken of je een gesprek met ze kan hebben (een op een) dan een brief te sturen (die weer bij je ex terecht kan komen). Eventueel kan je wel een brief schrijven die je ter plekke kunt laten lezen als je het moeilijk vindt in een gesprek het goed over te brengen, mogelijk vanwege je emoties.
Als je wilt kan je hier ook aangeven om wat voor soort dingen te gaan (eventueel ivm herkenbaarheid iets anders dan de precieze situaties) zodat wij mee kunnen denken of het ons zinvol lijkt het daarover met je kinderen te hebben.
Het is moeilijk om hier een algemene raad voor te geven. Het hangt af van hoe je ex is ingesteld en wat zijn doelen zijn. Wat altijd wel een goede basis moet zijn is in dialoog gaan. Je kinderen duidelijk maken dat ze mogen antwoorden zoals 'Als je iets over mama te vertellen hebt zal je met haar moeten praten'. Kinderen moeten vooral het gevoel krijgen dat ze geen paal zijn om op af te reageren en dat hun ouders hun conflicten in dialoog met elkaar proberen op te lossen. Ruzie of stoken zal altijd ten nadelen van de kinderen zijn.
In mijn geval was mijn ex-vriendin vooral op mij gefixeerd om mij te criminaliseren en was in dialoog gaan zelfs niet eens een optie meer. Ze moest de kinderen niet meer hebben wetende dat de oudste zwaar autistisch is en ze deze stress niet wil. Ze heeft staan liegen tegen mensen dat ik haar zwaar verwaarloosd heb door alleen aandacht te geven aan de kinderen. Ook dat ik haar nooit verteld zou hebben over kans op kind met autisme terwijl ik haar dit jaren geleden duidelijk wel gezegd heb omdat ik zelf autisme heb. Nu woont ze ergens in Schotland, ik hoor ze niet of toont geen interesse in de kinderen alsof ze lucht zijn voor haar. Ze heeft voor de neus van de familierechter onze kinderen zelfs mislukkingen genoemd. Rechter kwaad en ze begon hem gewoon uit te lachen. Ik kreeg het vollledige gezag/hoederecht en ze kalpte met een gemeende smile in haar handen. 'Nu kan ik terug doen waar ik goesting in heb' was het laatste dat ze riep voor ik vernam dat ze naar Schotland verhuisd is.
In ieder geval het is altijd pijnlijk als kinderen gebruikt worden om een ex te raken of dat een ex je kinderen als overbodig beschouwen. Laat vooral je kinderen merken dat ze nergens schuldig aan zijn en dat je niet hetzelfde als hun vader zal doen. Best gewoon meteen je ex benaderen en hem ook duidelijk maken dat hij rechtstreeks met jouw zijn commentaar of verhaal moet luchten in plaats van dit via de kinderen te doen. Veel kinderen krijgen snel schuldgevoelens en hebben ook snel schrik dat ze ongewild de boeman tussen 'mama en papa' worden wat zwaar kan opwegen bij kinderen, vooral als deze naar de puberfase gaan.
@FierePapa
Heftig, jouw verhaal, maar ik denk niet dat dit op toepassing is bij Elledoris.
De kinderen van Elledoris waren al volwassen en (deels?) uitwonend bij hun scheiding, dus hebben zich heus zelf een beeld kunnen vormen van de gezinsdynamiek.
@Elledoris
Om je andere topic niet weer omhoog te halen even hier mijn vraag: heeft de verjaardag van jullie kind bij je ex inmiddels plaatsgevonden en zo ja, hoe is dat gegaan? Heb je iets aan de reacties hier?
Het is jammer dat jouw kinderen niet de gelegenheid pakken om eens jouw kant van het verhaal te komen horen. Ze zijn volwassen, en die keuze zouden ze prima kunnen maken. Misschien ooit, of misschien hun kinderen. Het blijft altijd lastig in families, je groeit als kind op met een bepaald verhaal over hoe de dingen zijn en dan ga je niet op zoek naar de andere kant.
Alles wat je zelf waarneemt, past dan in "het verhaal¨ of je negeert het of je buigt het om in je hoofd tot het past. Want het valt niet mee om alles te herbezien en te accepteren dat het misschien allemaal anders lag. En wil je dan uiteindelijk wel eens weten hoe het nou echt zit, dan is iedereen die dat zou kunnen vertellen er niet meer (wat misschien ook juist de reden is dat je dan pas op zoek gaat - dan is de betovering verbroken, als het ware).