Ex laat kinderen alleen bij nieuwe vriendin
Hoi Allemaal,
Ik ben nieuw op dit forum na een heftige vechtscheiding. Even kort mijn verhaal. Zomer 2018 ben ik opgenomen in het ziekenhuis met een ernstige zwangerschapsvergiftiging. Ik had al een oudere zoon, en na 8 weken ziekenhuis is mijn jongste zoon geboren. In de tijd dat ik in het ziekenhuis lag kwam mijn echtgenoot met de mededeling dat hij gevoelens had voor een ander (een college van hem) en dat hij dacht dat het gras elders groener was. En zo was hij weg met een ander en bleef ik alleen achter met een peuter en een dysmatuur kindje.
Het hele traject daarna is al net ze vreselijk. Hij heeft een advocaat op mijn dag gestuurd om onder alimentatie uit te komen, heeft getracht mij en de kinderen op straat te zetten en toen hij hoorde van het begrip zorgkorting heeft hij geprobeerd de kinderen 4 dagen in de week op te eisen om zo maar zo min mogelijk te hoeven betalen.
Uiteindelijk is er na heel veel advocaatkosten een omgangsregeling uitgekomen waarbij ze 1 doordeweekse dag bij hem zijn en om het weekend.
Krap een jaar nadat hij vertrok heeft hij met haar een huis gekocht.
Nu is de situatie geregeld zo dat hij zelf weg gaat en mijn kinderen (1 en 4) alleen bij haar laat. Dit terwijl er in het ouderschapsplan staat beschreven dat hij zelf zorg draagt voor de kinderen op zijn dagen, en dat als hij zelf niet in staat is voor de kinderen te zorgen dat hij eerst de andere ouder (ik dus) moet vragen de zorg over te nemen. Dit laatste zal hij nooit doen (narcist) , dus zijn mijn kinderen geregeld bij haar.
Mag mijn ex mijn kinderen zomaar alleen bij haar achterlaten terwijl ik hier dus nadrukkelijk geen toestemming voor heb gegeven?
Als ik even voor advocaat van de duivel mag spelen?
Indien je ex inderdaad een narcist is, dan is het toch alleen maar beter voor de kinderen dat zij door zijn vriendin worden verzorgd en opgevoed en niet door hem?
Aan advocaat van de duivel
En wat voor normen en waarden zal een vrouw die ligt te wippen met een getrouwde man met jonge kids, mijn kinderen meegeven tijdens haar "deel" van de opvoeding?
Ik begrijp je probleem, maar ...
Wat ik me dan afvraag: in hoeverre was zij op de hoogte gesteld door jouw ex van zijn levenssituatie? Het schijnt dat narcisten kunnen liegen alsof het gedrukt staat.
Vreselijk
Wat een vreselijk verhaal. Ik heb geen wijze raad voor je maar wil je heel veel hart onder de riem steken!
Volledig op de hoogte
De dame in kwestie was volledig op de hoogte van de situatie. Wist dat ik hoogzwanger en in levensgevaar in het ziekenhuis lag, wist ook dat er al een ouder zoontje was. Tijdens mijn opname lag mw op mijn plek in het bed, onder de trouwfoto van mij en mijn ex-man.
Mijn ex man stuurde haar (blijkt achteraf) geregeld foto's van mijn oudste zoontje.
Allemaal hele bewuste acties dus.
Dat maakt het allemaal vele malen pijnlijker, alsof je niet bestaat, uitgewist bent.
Tja
Dat soort afspraken in ouderschapsplannen zijn een wassen neus. Als je goed overweg kunt hoef je ze niet zwart op wit te zetten, en bij een vechtsituatie zijn ze niet juridisch afdwingbaar. In principe heb jij niets te zeggen over hoe hij zijn dagen met de kinderen invult. Het staat ouders vrij om naar eigen inzicht opvang voor hun kinderen te regelen.
Ken je die vrouw? Zorgt ze goed voor de kinderen? Zo ja, lekker zo laten dan. Jouw normen en waarden betoog komen vooral voort uit je eigen pijn en woede.
Manouk86
Ten eerste; Jouw ex was met jou getrouwd. Hij is de degene die jou belazerd heeft.
En verder kan de vriendin van je ex een lieve zorgzame vrouw zijn voor jouw kinderen. De zorg die je hebt voor kinderen is een hele andere dan de (seksuele) relatie die je hebt met een volwassene.
Ik vind de bepaling in het ouderschapsplan dat jouw ex jou moet inschakelen als hij de kinderen heeft en (even) zelf er niet is, een bijzondere. Ik zou daar als ex nooit mee hebben ingestemd. Zo blijf jij invloed houden op de tijd dat kinderen bij hun vader zijn.
Hoezeer jouw ex jou ook heeft gekwetst, het zijn ook zijn kinderen.
@ Alkes
Het kan dat je dit een bijzondere afspraak vindt.
Ik ben van een andere mening.
In de tijd dat deze afspraak is gemaakt was mijn jongste zoon 3 maanden, en een medisch geval. Er was toen al sprake van alleen achterblijven bij zijn nieuwe vriendin, die overigens zelf geen kinderen heeft dus geen enkele ervaring met baby's. Laat staan baby's die medische aandacht nodig hebben
Gratis
Dat heeft ze er dan allemaal gratis bijgekregen. Lekker, als je nieuwe liefde je meteen opzadelt met 1 dag gratis opvang.
Neem die dag voor jezelf om goed te herstellen van een bijzonder heftige periode. Je zult je energie nog nodig hebben in de toekomst.
Tsjor
boos
Blijf niet boos. Volkomen zinloos. Ik snap het, maar blijf het niet, je wordt daar niet gelukkiger van. Je wil zo'n man toch niet?
Maar hij is en blijft wel de vader, dat is belangrijk voor jouw kinderen. Hoe hij de zorg organiseert is zijn verantwoordelijkheid. Rust in de tijd dat de kinderen bij hem zijn (of zijn vriendin of wie dan ook) goed uit en wees lief voor jezelf. Je kinderen (en zeker zorgkinderen) uit handen geven is een flink lesje loslaten..
Zorgen
Maar zijn er dan nu redenen om aan te nemen dat ze niet goed voor de kinderen zorgt?
Dat ze vreemdgegsan is en een verkeerde moraal heeft betekent niey dat ze nu niet goed voor de kinderen zorgt.
Zodra er een nieuwe partner is het niet meer realistisch om te denken dat die partner niet voor de kinderen gaat zorgen en steeds als iemand weggaat de kinderen bij de andere partner gebracht worden.
Ervaring
'Er was toen al sprake van alleen achterblijven bij zijn nieuwe vriendin, die overigens zelf geen kinderen heeft dus geen enkele ervaring met baby's. Laat staan baby's die medische aandacht nodig hebben'
Dat heeft niemand, tot het moment dat de baby geboren wordt. Inmiddels zal ze aardig bijgeleerd hebben.
Had jij voor de geboorte van je kinderen wel ervaring met een baby en medische complicaties? En wat is er anders aan dysmatuur kind? Mijn dochter was dat ook, maar afgezien van extra controles was daar niets medisch aan. Ze is te licht geboren maar verder niets. Maar ze is mijn enige kind en verder heb ik geen ervaring met kinderen.
Je ex vertrouwt het haar wel toe. Je medische kind heeft het eerder ook overleefd. Je kan je ex op de afspraak aanspreken maar je kunt haar niet zomaar betichten dat ze slecht is voor je kind op basis van gebrek aan ervaring. Had je zijn moeder wel goed gevonden? Nee, want ondanks haar ervaring, had hij het eerst jou moeten vragen.
Haal dat soort emoties dus uit je commentaar als je ex op de afspraak aanspreekt. Met stroop vang je meer vliegen dan met azijn. Iets van Fijn dat Truusje kon oppassen maar de afspraak was dat je het eerst mij zou vragen. Of je laat de afspraak los, dat kan ook....en eerlijk, dat zou ik doen.
Kom uit die woede
Ik snap dat je het moeilijk hebt, maar in woede blijven hangen en je ex een narcist noemen terwijl je geen psychiater bent, gaat je niet helpen. Ik geloof er namelijk niks van dat hij narcist is, het is een term die wel vaker door bedrogen vrouwen aan hun ex wordt opgeplakt.
Hij is nog altijd hun vader en ik vind dat hij er maar bekaaid afkomt met de omgangsregeling. Vier van de veertien dagen is weinig, waarom zijn ze niet om de week bij hem? Dat jij hun moeder bent, maakt niet dat je meer recht hebt op de kinderen.
Er zijn twee relaties, die tussen jou en ex en die tussen ex en de kinderen. Die moet je uit elkaar halen, jij verwart ze te veel met elkaar.
Probeer je woede achter je te laten, je wil hem toch niet terug, dus richt je op een fijne toekomst zonder hem en zorg dat je zelf gelukkig wordt.
Dysmatuur
O ja, tenzij je kind andere dingen heeft, heeft een dysmatuur kind geen medisch probleem. Het is gewoon te klein geboren, maar na anderhalf jaar Is dat geen medisch probleem. Misschien is ie nog steeds kleiner dan zijn leeftijdgenoten, misschien heeft ie de groei ingehaald. Maar het is geen ziekte, alleen een toestand van de baby bij de geboorte.
Ik snap je gevoel
maar net als vele andere al aangeven: laat het los. Jij hebt het recht niet om de tijd die jullie kinderen bij vader zijn te bepalen. Het is zijn keuze om zijn vriendin voor de kinderen te laten zorgen.
Je hebt het over een verkeerde moraal vanwege het vreemdgaan met een getrouwde man. Op die manier kun je veel mensen veroordelen. Dan zouden alle mensen die een scheve schaats hebben gereden meteen afgeserveerd moeten worden als ouders. Lijkt mij erg ver gaan.
Mijn ex laat ons kind ook heel vaak achter bij zijn vriendin. Ik lag dan niet in het ziekenhuis dat mijn ex besloot met haar verder te gaan. Maar beide waren getrouwd, wisten het van elkaar en hebben beide kinderen. Dat je boos bent is heel begrijpelijk. Wees je wel bewust van de verschillende lagen die zijn. Kijk eens naar jezelf. Jij bent moeder van 2 zoons. Als alle liefde hetzelfde zou zijn, dan zou jij dus ook sexuele gevoelens hebben voor je kinderen. Dat is (ga ik vanuit) niet het geval. Dat bedoel ik met verschillende lagen. De liefde die je ex-man voelde voor jou was heel anders dan voor zijn kinderen.
Wees je daarnaast bewust van alle gaten die jezelf invult. Jij geeft aan: ex-man hoorde van zorgkorting en wilde daarom meer de kinderen. Wat van die zin weet jij 100% zeker. Misschien heeft zijn vriendin wel gezegd: ik ben gek op kinderen en wil met alle liefde voor jouw kinderen zorgen. Misschien is hij wel zo aan het projecteren dat hij ervan overtuigd is dat jij de oorzaak bent van de scheiding en dat hij jou daarom ziet als een slechte moeder.
Een ouderschapsplan is een document met afspraken tussen ouders. Als 1 van beide ouders het niet eens is met wat er in het plan staat is het plan niets waard. Behalve het stuk financien is er niets af te dwingen van deze afspraken. Het is zoveel waard als de waarde die de ouders eraan geven.
In plaats van boos zijn op de vriendin van vader kun je misschien beter proberen toenadering te zoeken. Als jullie op een normale manier met elkaar kunnen praten, weet je ook dat ze sneller jou om raad zal vragen als het nodig is.
Jouw opmerking dat ze zelf geen kinderen heeft en dus geen ervaring met babies is natuurlijk ingegeven door boosheid van jou. Er zijn heel veel mensen die totaal geen ervaring hebben met babies en zelf dan net ouder worden. Dan komt die ervaring er vanzelf.
Probeer de hele situatie van een afstandje te bekijken en jouw gevoel vanwege de scheiding ervan los te koppelen. Op dit moment voelt het nog alsof alles slecht is bij ex-man, vanwege jouw boosheid en verdriet. Voor kinderen is het helemaal geen probleem om in 2 verschillende werelden op te groeien. Ze worden daar alleen maar sterker van en leren op een andere manier naar het leven te kijken. Een beetje hetzelfde als kinderen die 2-talig worden opgevoed. Zolang beide werelde liefdevol zijn en elkaars aanwezigheid accepteren zonder te veroordelen. Dus het kind leren: daar zijn dat de regels, maar nu ben je hier en gelden mijn regels.
Waar je ook nog even over na kunt denken. Als jij nu een relatie krijgt en jouw partner zegt: ik werk maar 4 dagen dus ik wil wel 1 dag voor de kinderen zorgen, zodat jij kunt werken. Ga jij dan zeggen: nee dat doen we niet, dat moeten we eerst met ex bespreken?
Laat hem z'n gang gaan
Laat hem z'n gang gaan.
Als jij je gaat bemoeien met zijn huishouden, gaat hij zich weer bemoeien met jouw huishouden. Dat moet je niet willen. Juist bij een narcist kun je beter afstand houden en zo min mogelijk informatie geven.
Hij heeft nog steeds dezelfde vriendin waar hij een jaar lang geleden mee vreemd is gegaan. Er is dus geen sprake van dat de kinderen elke week een andere mevrouw "mama" moeten noemen.
De kinderen zijn 1 en 4. Als papa een "huisgenoot" heeft die niet om hen lijkt te geven, dan lijkt me dat voor de kinderen veel lastiger dan als ze gewoon een kind-stiefmoeder band mogen opbouwen met deze vrouw.
De kinderen zijn 1 en 4. Wil jij ZELF nog 17 jaar alleen blijven? Je verdient beter dan dat! En je kinderen ook: als jij ooit een nieuwe relatie vindt (met een man die stukken respectvoller en liever is dan je ex) dan zou het de kinderen goed doen om die persoon als mannelijk rolmodel in hun leven te mogen hebben.
Leg het vast voor als hij ooit zich met jouw vriend gaat bemoeien, en laat hem lekker z'n gang gaan.
Narcisten houden vaak net zo veel van hun kinderen als van zichzelf. Mijn partner heeft zich zeker tot z'n 12e zeer geliefd gevoeld door zijn vader. Het verschil tussen "ik hou van je hoe je bent, onvoorwaardelijk" en "ik hou van je omdat je zoveel op mij lijkt" is in de kindertijd vaak op geen enkele manier merkbaar, ook niet voor de kinderen zelf. Je hebt nog 8 jaar - 10 dagen per 2 weken - de tijd om je kinderen te wapenen, hun een eigen zelfbeeld te laten ontwikkelen, goede voorbeelden te geven, etc....
@ veerle
Uit uw reactie begrijp ik dat u zowel psychiater als geneeskundige bent?
Ja, mijn ex is een narcist. Ik kan wel in details gaan treden maar dat lijkt me niet nodig
Verder is mijn jongste niet alleen te klein geboren. Zoals ook schreef zijn we 8 weken opgenomen geweest. En nee, niet omdat hij te licht was voor zijn leeftijd.
Oh ja
En ook rechter gezien uw mening over de omgangsregeling?
Meneer is de eerste twee weken gewoon weg gebleven. Zonder enige vorm van contact met zijn kinderen. Dat wilde hij niet. Hij wil geen co ouderschap, hij wil echter wel de zorgkorting die daarbij hoort
@manouk
In antwoord op: Zoals ook schreef zijn we 8 weken opgenomen geweest. En nee, niet omdat hij te licht was voor zijn leeftijd.
In je eerste post heb je 8 weken in het ziekenhuis gelegen met zwangerschapsvergiftiging en is toen je kind geboren. Dat is iets anders dan “zijn we 8 weken opgenomen geweest“. Jij was opgenomen in het ziekenhuis en omdat het kind nog in je buik zat moest hij wel mee.
Daarna schrijf je dat hij dysmatuur is. Dat is gewoon een ander woord voor “kleiner dan gemiddeld voor het moment van geboorte” en heeft geen verder ziektebeeld. Dat je kind misschien andere medische problemen heeft volgt niet uit je verhaal.
Mijn conclusie hieruit is dat je het wat opklopt om je eigen positie wat zieliger te maken.
En als je ex een gediagnosticeerde narcist is had je geen kinderen met hem willen krijgen. daarom geloof ik het niet. Dat hij nu zo vervelend tegen je doet maakt hem geen narcist maar een irritante kerel. Een die net zoveel recht heeft op jullie kinderen als jij, ook al is zijn motief geld.
@ Veerle
Wat ben jij een naar mens.
Ik klop niks op, je hebt geen idee.
Ik stelde in mijn 1e post 1 vraag: mag hij de kinderen alleen laten bij haar terwijl hier andere afspraken over zijn vastgelegd.
Veel volgens krijg ik 100 goedbedoelde (al zijn die van jou weinig goedbedoeld geloof ik) commentaren die a geen antwoord geven op mijn vraag en B mij niet helpen in deze situatie
Antwoord
Ik denk eerder dat jij het antwoord niet wil horen.
De afspraak die jullie gemaakt hebben is niet af te dwingen. Dit hadden jullie nooit zo in het convenant moet zetten.
Wat wil je dan doen? De politie bellen omdat de vriendin van je ex voor je kinderen zorgt? Naar de rechter gaan? Je wint dit nooit. En je loopt kans dat de rechter veilig thuis om advies gaat vragen. Nieuwe partners die ook mee zorgen voor kinderen is heel normaal.
Je ex is blijkbaar een hork maar hij is gelukkig nu je ex en hij is wel de vader van je kinderen dus je hebt het ermee te doen.
Het
is vermoedelijk niet nodig, want Veerle klinkt als een evenwichtig en redelijk mens, die weet van wie dit komt, maar je oordeel over haar vind ik niet terecht. Ook zij geeft goedbedoelde adviezen. Ze geeft trouwens noch een juridisch, noch een medisch noch een psychiatrisch oordeel.
Manouk86
Het antwoord op je vraag is al duidelijk gegeven: afspraken zoals je die gemaakt hebt zijn niet afdwingbaar (alleen alimentatieafspraken zijn afdwingbaar via het LBIO).
Ik geef je echt het advies om de vrije dagen te gebruiken voor jezelf, om te herstellen van die hele heftige periode en energie op te bouwen voor de toekomst. Probeer de boosheid uit je lijf te halen, je schiet er niets mee op, het vergiftigt jezelf.
Tsjor
Arwen
Ik las ook haar reacties op een ander draadje hier en het lijkt er meer op dat ze er op uit is om mensen belachelijk te maken.
Net zoals velen hier.
Heel naar voor mensen die het zwaar hebben en op zoek zijn naar een antwoord.
Een antwoord is voldoende op een vraag, daar hoeven geen waarde oordelen aan verbonden te worden.
Dan had ik wel gevraagd of jullie vinden of ik goed met de situatie om ga
Je krijgt meer dan je vraagt
Geweldig toch. En je mag zelf weten wat je ermee doet. Je kunt alleen andere mensen niet dwingen om te denken zoals jij wil dat ze denken. Dat kan hier niet op dit forum, en dat kan met je ex niet.
Tsjor
Ik hou hier mee op
Mag ik alle mensen die wel een normale reactie hebben geplaatst bedanken?
En de rest.. Tja. Veel geluk maar met alles wat jullie blijkbaar zo goed op orde hebben en begrijpen.
Manouk #22
Je verwijt Veerle er van alles bij te halen maar jij bent zelf degene die er van alles bijhaalt om je gelijk te krijgen bij het enige onderwerp waar je instemming op wilt van anderen.
Mijn inziens zou een ouderschapsplan in het belang van de kinderen moeten zijn, jij gebruikt jullie afspraak nu om onenigheid tussen jullie uit te vechten. Het zou heel anders zijn wanneer je zou schrijven dat de kinderen hun vader missen wanneer hij ze achterlaat bij zijn vriendin, zelfs zo'n zin moet nog kritisch beoordeeld worden omdat kinderen heel makkelijk gemanipuleerd kunnen worden en dit zeggen om het een ouder naar de zin te maken.
Wie vraagt...
Wie vraagt krijgt antwoord. Of dat altijd het antwoord is dat je wil horen is een tweede. Mensen zijn er hier niet op uit anderen belachelijk te maken. Ze houden je hooguit een spiegel voor.
Je uitval tegen Veerle is niet fraai. Iemand een naar mens noemen alleen omdat die wat vraagtekens zet bij wat je zegt is ook niet direct ideaal forumgedrag.
Maar goed, antwoord op je vraag: je hebt geen schijn van kans om deze afspraken op welke manier dan ook af te dwingen. Het zijn net zozeer zijn kinderen als de jouwe. Tenzij de kinderen direct gevaar lopen (emotioneel of fysiek) in aanwezigheid van je nieuwe partner of van je ex mag hij de dagen dat ze bij hem zijn invullen zoals hij zelf wil. Dat gevaar zou je dan ook nog moeten kunnen bewijzen. Laat het los, hoe moeilijk ook, en stop je energie in het verwerken van je verdriet en boosheid.
Nee je gaat er niet goed mee om
Dysmatuur is meer dan alleen “een lager geboortegewicht dan gemiddeld”, maar mijn dysmatuurtje zit hier blakend en wel op de bank. Dat is in het begin even aanpoten, maar daarna is er inderdaad niets medisch meer aan.
Geen enkele reden dus waarom de vriendin van je ex niet voor je kind zou kunnen zorgen.
Dus wat wil je doen? Volgens mij kun je alleen maar het beste ervan maken. Je gaat namelijk niet over de tijd bij ex. Ook al heb je dat 10x anders afgesproken in een ouderschapsplan.