ex-vrouw wil dat ik meer ga betalen

tja...

sorry, maar meer inkomsten lijkt mij een plausibel argument voor een herberekening.

Ja verwarrend

http://www.alimentatiewijzer.nl/veranderingen-alimentatie-veelgestelde-vragen.html

Ik heb wel begrepen dat er argumenten zijn om de alimentatie te laten verlagen vanwege een daling van de financiele situatie.
Maar een verhoging begreep ik juist onlangs op OOL dat het de bedoeling is om het welvaartsniveau op het moment van scheiding te continueren maar een stijging van inkomen daarna niet te berekenen.
Dat vind ik verwarrend.
Bij deze site kun je gratis advies krijgen.

"Vindt u het moeilijk om te bepalen of het voor u zinvol is om een advocaat in te schakelen? Wij bekijken graag vrijblijvend uw zaak. Ook kunnen wij u in contact brengen met een goede advocaat bij u in de buurt."

Dat zou ik doen. Misschien zijn er hier ook experts, bijvoorbeeld Temet, maar anders zou ik het daar even vragen of stijging van inkomen na de scheiding een reden is om de alimentatie te verhogen, zeker als er sprake is van co ouderschap en beiden een inkomen hebben van betekenis.

Maar waarom en waarvoor?

Er is genoeg geld, jij brengt een groter aandeel binnen en alles wordt keurig betaald. Waarom moet je dan meer gaan betalen en waarvoor is dat geld dan bestemd? De tijd in zorg en bijkomende kosten is ook prima verdeeld.
Het klinkt wat hebberig van ex, jou je groei in inkomsten niet gunnen.

Een rechtzaak en al je administratie laten inzien. Een dreigement, ze kan wel verhogingen blijven vragen. Hoeveel verhoging had je ex in gedachten?
Of je stort vrijwillig een paar tientjes extra en neemt komende zomer dat geld weer op voor de surflessen of een ritje te paard bij de manege.

Ik zou er ook wat kriegel van worden, genoeg is genoeg.

makkelijkste oplossing

Is inderdaad om elke maand wat meer te storten op de rekening, maar er dan ook wat vaker zelf gebruik van te maken voor kind-gerelateerde zaken. Iedereen tevreden

precies wat Jippox schrijft

Zo zou ik het ook doen. Je vrouw klinkt als een verwend prinsesje. Ski-lessen op haar vakantie van de kinderrekening betalen vind ik echt raar en het siert je dat je dit soort fratsen zelf niet uithaalt. Maar genoeg is genoeg. Ik zou ook iedere maand wat meer storten maar zelf dus ook meer gebruik maken van de kinderrekening.

Ja dat zou ik ook doen

En dan evt. meteen instellen dat een gedeelte van de kindrekening naar een daaraan gekoppelde spaarrekening voor later gaat.

En dan zo'n spaarrekening die vaststaat tot haar 18e.

niet logisch

Volgens mij is de logica, dat wanneer er gescheiden (of uitelkaar gegaan wordt) door de rechter bepaald wordt wat een kind kost. Stel 600,- per maand. Dan wordt gekeken hoe dit verdeeld moet worden (en ook wordt uiteraard mee gewogen als een kind meer dagen bij de ene ouder dan bij de andere woont). In principe (even ervan uitgaande dat de kinderen bij beide ouders evenveel dagen per week/maand wonen) betaalt ieder de helft. Dat is dus het principe en logisch ook. Alleen als 1 ouder een dusdanig laag inkomen heeft en niet in haar/zijn eentje in staat is de helft (300,-) te betalen, zal de andere ouder, indien inkomen het toelaat (daar zijn rekenmodules voor) een groter bedrag moeten betalen. Dat is óók logisch. Maar als, in dit geval moeder, de helft volgens de rekenmodule kan betalen, of evt. een kleiner deel ivm haar inkomsten, dan is dat gewoon dat. De totaal kosten blijven 600,-. En zij is de moeder en moet dus ook gewoon haar deel betalen, al verdien jij 5 ton per maand. Jullie hebben financieel niets meer met elkaar te maken, behalve de gewone kosten voor jullie kind, en dat is dus 600,-. En als jij een behoorlijk hoog inkomen hebt, dan is het aan jou óf en hoe jij extra geld aan de kinderen besteedt. Het is niet bedoelt om de gezamenlijke verantwoording ten gunste van je ex te spekken.

Geen idee hoe t juridisch zit

Maar ik vind het zo krom dat je ex maar drie dagen werkt terwijl de kinderen 45% bij haar zijn en dan een soort eisend (en nemend) naar jouw geld is. Heb je niks aan, dat ik het raar vind maar moest t ff kwijt. Als ze meer te besteden wil hebben, voor haarzelf en/of de kinderen kan ze toch meer gaan werken? Of is daar een reden voor?
Verder vind ik Jippox idee goed: iets meer storten maar hetzelfde bedrag lekker opsouperen door uitjes met de kinderen ervan te betalen ofzo. Of lekker elke week eten laten bezorgen, wel handig als je meer werkt . Of idd het op automatisch laten doorzetten naar een spaarrekening.

Een spaarrekening gekoppeld aan de kindrekening gaat niet helpen

Kind gaat daar niet over (heel goed) maar de ouders wel. Moeder kan geld van kindrekening afhalen.
Een spaarplan vanuit rekening van vader kan waarschijnlijk wel, hoewel ik niet weet of moeder daar toch iets over te zeggen heeft.
Sparen via vader betekent dat dit spaargeld niet zeker is. Ook vader kan dit geld van de rekening afhalen voordat kind 18 jaar wordt.

Verder helemaal eens dat je al genoeg betaalt. Goed idee om te sparen voor je kind vanuit je eigen motivatie.

Dat bedoel ik ook niet Moni

Ik bedoel een spaarrekening waarvan het geld niet opneembaar is. En dan vanuit de kinderrekening maandelijks automatisch een bepaald bedrag daarop storten.

Even ter verduidelijking

Daar is tot een bepaalde vooraf afgesproken darum geen geld vanaf te halen.

Mijn schoonvader heeft zo'n spaarrekening voor onze kinderen afgesloten. Daar kan alleen maar geld op. En pas als ze 18 zijn komt dat geld vrij.

Opties

'Ik wil best wat meer betalen maar spaar dat liever op een aparte rekening voor hen ipv dat ik dat op de kinderrekening stort. Ik ben niet zo opgewassen tegen mijn ex. Weigeren is niet echt een optie.'

Een optie is wel, dat je het haar inderdaad aan de rechter laat voorleggen.zij zal dat verzoek moeten doen. je moet nooit financiële gegevens aan je ex gaan doorgeven, daar heeft ze niets mee te maken. Als de rechter het nodig vindt, dan kun je ze daar overleggen.

Hoe komt het dat je niet opgewassen bent tegen je ex? Is er geen eenvoudige manier om de berichtjes te negeren?

Tsjor

Reactie

hallo allemaal,

Bedankt voor jullie suggesties. Ik ga mijn ex vrouw naar aanleiding hiervan laten weten dat ik maandelijks iets extra ga storten (en stort zonder dat haar dat verder aangaat ook nog op een spaarrekening waar ze niet bij kan) Toch ga ik geen extra zaken van de kinderrekening betalen. Ik maak er geen punt dat zij wel meer privé gerelateerde zaken van die rekening betaalt omdat ik daar eenvoudig weg geen zin in heb en het veel gedoe oplevert als ik er wél een punt van zou maken. Dus ik zwijg, en ga zeker niet hetzelfde doen.

Mn ex vrouw negeren probeer ik de laatste tijd steeds vaker. Dat gaat ook best goed. Maar haar berichten blijven maar komen, worden steeds heftiger van tekst en knagen toch aan me. Momenteel vindt ze dat ik de kinderen niets gun, de kinderen tekort komen door mijn schuld, zij de enige is die in hun belang denkt en ik een egoïst ben. Ook zegt ze dat ze spijt heeft dat ze niet met me getrouwd is omdat ze dan recht had op partneralimentatie. Als ze maar lang genoeg zeurt ga ik toch aan mezelf twijfelen en heb tijdens ons huwelijk uiteindelijk vaak toegegeven. Ik zal haar binnenkort laten weten dat ik enkel via de rechter inzage zal geven in mijn financien.

algemen verwijten

Van algemene verwijten van je ex zou ik me niets aantrekken. Daar kan je immers niets mee.

Je schrijft dat als je niet reageert ze door blijft gaan en steeds feller wordt.

Gaat het haar uiteindelijk om geld denk je? Dus zien haar verwijten er uiteindelijk op om meer geld te krijgen OF voor de kinderen OF voor haarzelf?

Of heb je de indruk dat ze jouw gedrag (mbt de kinderen) egoïstisch vindt?

Als het om daar laatste gaat kan je natuurlijk aangeven: Met algemen verwijten als "egoïstisch" en dat " de kinderen tekort komen" kan ik niets, maar kan je aangeven wat jij concreet zou willen wat ik zou doen om niet egoïstisch te zijn en zij dan niet tekort zouden komen?" Misschien voelt ze zich op dat punt dan meer gehoord. En misschien komen er zelfs dingen uit waar je wat mee kunt. Of niet.

Dat zou ik dus wel vertellen

Dat je ook een spaarpotje voor later gaat aanleggen.
Dat zou haar toch moeten geruststellen, mits ze oprecht is.

Of denk je dat het een verkapte vraag om partneralimentatie is?

geld

Het is voor mij gissen waar haar verzoek om meer te gaan betalen vandaan komt. Ze beantwoordt mijn vraag daarop niet concreet.

Een vriendin van haar is onlangs gescheiden. De rechter heeft bepaald dat haar ex man een flink bedrag aan partneralimentatie moet gaan betalen. Het zou kunnen dat dat haar aan het denken heeft gezet en dat ze het oneerlijk vindt dat ik haar dat niet betaal. Mijn oudste zoon vroeg ook laatst aan me waarom ik hun moeder dat niet hoef te betalen. Ik denk dat mijn ex vrouw en haar vriendin daar over gesproken hebben waar de kinderen bij waren en mijn zoon iets hebben opgevangen van het gesprek.

Mijn ex vrouw komt uit een goed milieu. Haar familie bestaat uit rechters en advocaten. Daar laat ik me wellicht wat door intimideren. Dat zij wel weten hoe het zit. En ik ben een nitwit op dat vlak.

probeer het simpel te zien en ook zo te brengen

De rechter heeft bepaald wat beide ouders moeten bijdragen aan de kinderen en het totaal benodigde bedrag. Daarbij is met de verdeling van háár inkomen uitgegaan (de minst verdienende, maar daardoor niet automatisch vrijgesteld van kosten, het zijn nl. ook háár kinderen): het bedrag wat zij kan bijdragen gerelateerd aan haar inkomen. Het restant is voor jou, in dit geval dus meer. In feite is het daarmee klaar.
Dat jij met jouw inkomen wellicht wat extra's/meer kan doen, is fijn. Maar dan wél zoals jij het wilt, het is nl. JOUW extra! bijdrage. En dat betekent dus NIET in de gezamenlijke kinderpot waarin zij kan meebeslissen c.q. dingen betalen die wellicht ten gunste van haar zijn. Zij (én de kinderen uiteindelijk ook) hebben daar geen recht op. Er is voldoende (uit de vastgestelde kinderallimentatie) voor hen om een normaal leven te leiden. Als jij extra wilt besteden (of dat nou is op een spaarrekening voor later, of uitjes, of spullen), dan bepaal hoe je dat doet. Lijkt mij zeer logisch.
Bedenk daarbij ook dat als ouders nog gewoon samen zijn en fix geld verdienen, dat dat ook niet persé betekent dat hun kinderen dan meer zouden moeten krijgen dan het kind in een modaal gezin. Ook dat is aan de ouders.

Niet serieus

De verwijten van je ex neem je toch niet serieus: je zorgt 55% van de tijd voor je kinderen, legt 310 euro per maand in (naast de kosten die je hebt voor levensonderhoud etc.). In totaal hebben jullie 495 euro per maand voor 3 kinderen, extra.
Je vrouw komt uit een goed milieu, inderdaad, ze weet blijkbaar niet dat er hele gezinnen zijn die van zo'n bedrag alles moeten doen, inclusief eten en drinken.

Je ex werkt parttime, jij hebt naast je baan nog een inkomstenbron als zelfstandige gevonden. Het staat haar vrij om ook zoiets te doen. wellicht kun je op haar vraten om geld een enthousiaste reactie terug sturen over hoe je extra geld hebt kunnen verdienen door een eigen zaak te beginnen. Naast je baan. Extra hard werken dus. Daarmee kan ze haar inkomen opkrikken.

Ik denk dat je gelijk hebt: het verhaal van de vriendin met de riante partneralimentatie (ik denk dan altijd: die man moet wel heel blij zijn dat hij van haar af is) zal haar best verbitterd of teleurgesteld hebben gemaakt: had ik maar, was ik maar....
Wellicht kun je het keren door haar te prijzen: ik heb jou altijd als een intelligente, zelfstandige vrouw gezien die goed in staat is om haar eigen inkomen te verdienen; dat deed je tijdens onze relatie en ik denk dat je dat nu ook nog kunt doen. Gelukkig ben je niet zo'n doetje die onderhouden moet worden door de ex.

je hoeft op dit moment nog niets aan te bieden over inzage in je financiën: het volstaat om te zeggen: mocht je problemen hebben met de financiën, leg dat dan voor aan de rechter, dan kijken we wat daaruit komt. Officieel kun je inderdaad bij veranderde inkomsten een nieuwe berekening aanvragen. Als iemand dramatisch inkomensverlies heeft is dat logisch. Maar ik vraag me af of het in jouw situatie terecht is: na de scheiding ben je voor jezelf begonnen en dat gaat goed. Ik hoop dat de rechter accepteert, dat mensen na de scheiding weer hun eigen leven opbouwen en dat het niet zo hoeft te zijn dat de man betaalt omdat de vrouw maar 3 dagen wil werken.

Ik weet niet of de extra inkomsten tijdelijk of structureel zijn. Als het tijdelijk is zou ik zorgen dat je voor jezelf een reservepotje maakt. Als het structureel is kun je inderdaad aankondigen dat je een studiespaarrekening voor je kinderen opent, als verrassing voor straks, als de kinderen 18 jaar zijn. Zonder verder bedragen te noemen.

Tsjor

Serieus

Ondanks dat ik toch niet echt op m'n achterhoofd ben gevallen maken de dreigementen van m'n ex vrouw wel enorme indruk op me. Dus ik weet vaak niet of ik ze serieus moet nemen. Ze brengen me aan het twijfelen. De stelligheid en vasthoudendheid waarmee ze zaken brengt veroorzaakt dat. Ja, ik vind dat ik ruim voldoende betaal ook omdat de kinderen al meer bij mij zijn. En ze best een dag meer kan gaan werken. Maar mijn ex vrouw is gewend haar zin te krijgen. En maakt alles zo ontzettend complex dat ik de context verlies en eindig in totale verwarring. Ergens is het een talent van haar

Martin

"Ondanks dat ik toch niet echt op m'n achterhoofd ben gevallen maken de dreigementen van m'n ex vrouw wel enorme indruk op me. Dus ik weet vaak niet of ik ze serieus moet nemen. Ze brengen me aan het twijfelen. De stelligheid en vasthoudendheid waarmee ze zaken brengt veroorzaakt dat."

Deed ze dat tijdens jullie huwelijk ook al? Je zo onder druk zetten dat je aan jezelf twijfelt?

Hier posten

Helpt het in je verwarring om hier wat te berichten?

Tsjor

Reactie

het helpt mijn gedachte te ordenen door het hier te delen. En sterkt me om te bemerken dat mijn reden om niet méér te willen storten echt niet gek of egoïstisch is. Ik heb een aardig netwerk om me heen maar dit zijn geen zaken die ik met mijn vrienden ofzo bespreek. Misschien schaam ik me er een beetje voor. Fantastisch dat er een forum als dit is.

Inderdaad Hortensia, tijdens ons huwelijk deed ze dit ook. Wellicht ben ik een makkelijk slachtoffer. Zelf denk ik dat ik snel voor de makkelijkste weg kies. En geen zin heb in ruzie. Zeker niet toen we nog in een huis woonde met de kinderen. Ik ben ook veel minder zelfverzekerd en direct dan mijn ex vrouw is. Dit gedrag is wel een van de redenen dat ik een punt achter onze relatie heb gezet en ben vertrokken. Maar de zaken die nu spelen zijn dezelfde als toen we nog samen waren. Dat verhelpt scheiden niet.

Martin

Ja, dan is er sprake van "ingesleten gedrag"

Best lastig om dat te veranderen. Want je wil geen ruzie (ook alweer herkenbaar). Je bent minder zelfverzekerd (ook herkenbaar). En zo trek je je problemen mee, je nahuwelijk in. Want er zijn kinderen, en je bent niet zomaar van elkaar af.

Maar dat "ingesleten gedrag" wordt nu wel in stand gehouden.

En jij hebt die bevestiging van anderen nodig omdat jij hebt afgeleerd je eigen gedachten te vertrouwen (zij walste er overheen).

Als ik er naast zit, zeg het dan gerust (want ik zit hier wel aannames te doen die misschien helemaal niet waar zijn!)

Klopt

Helemaal waar hortensia. M'n lerend vermogen is gelukkig wel redelijk in tact en daarom heb ik mijn vraag hier gesteld. Dat sterkt me. Inmiddels heb ik haar laten weten best bereid te zijn mijn financiële gegevens te overleggen maar enkel op verzoek van de rechter. Ze heeft nog niet gereageerd overigens (of totaal van d'r sokken geblazen door m'n reactie ...)

Hopelijk heb ik gaande weg steeds minder de bevestiging nodig en ga ik meer op mezelf vertrouwen. Want ik word soms ook wel een beetje moe van mezelf eerlijk gezegd.

gevoel

Ja, het is zaak je gevoel weer beter op te merken en vervolgens je eigen gevoel te volgen.

En dus niet steeds te denken: ben ik nou gek of is zij het? (herken je die gedachte?)

Hortensia slaat de spijker op zijn kop: je laat het teveel van anderen afhangen. Eerder van haar, nu van ons. Kan je natuurlijk beter ons volgen dan je ex , maar nog beter: dichter bij je *eigen* gevoel komen en dat volgen.

Jij mag zijn wie je bent. En jij bent bij uitstek degene die voor jouw gevoel en wensen op moet komen.

Nu alleen nog doen. Is makkelijker gezegd dan gedaan, maar als je je hiervan bewust bent, ben je al goed op weg.

Martin

Ik heb flink nagedacht over je vraag. Meestal profiteren kinderen er ook van als er meer geld binnenkomt, en dat kan, daarvoor hoeft de alimentatie niet te wijzigen. Jullie hebben de zorg verdeeld, zowat evenredig en het te betalen bedrag hebben jullie verdeeld naar rato van jullie inkomen (neem ik aan?)en als je op die lijn voortborduurt zou de verdeling van het bedrag veranderen, het bedrag blijft het zelfde, jij zou meer gaan betalen, zij minder.

Echter is het na een scheiding niet de bedoeling dat je telkens het bedrag aan blijft passen. Nu heb je meer inkomsten maar misschien volgend jaar minder. Als jouw ex-partner dat zou willen zou ze dat via de rechter aan moeten vragen. Ik begrijp dat jullie daar geen zin in hebben.
Als ik jou was zou ik eens berekenen, uitgaande van die €495,00 hoe het er uit gaat zien als je een hoger percentage zou betalen. Misschien valt het mee en dan kan je zelf nog bepalen of je nog geld opzij wil zetten voor later. Nu betaal je zo'n 62% en als je bijvoorbeeld 70% zou betalen zou je dat nog geen € 40,00 meer per maand kosten. Dan kan je afzetten naast het bedrag wat je meer bent gaan verdienen.
Bovendien zou ik, als ik jou was, ook willen weten waarvoor ze meer geld op de kinderrekening zou willen hebben als de kinderen momenteel niets te kort komen, het enige dat ik me kan bedenken is meer kleding of duurdere cadeau's en is dat nodig?
Vervolgens realiseer je dat, als je meer gaat betalen, ze waarschijnlijk weer bij je aanklopt als je bijvoorbeeld samen gaat wonen of nog meer gaat verdienen en andersom.
Dat jullie het te betalen bedrag zo verdeeld hebben is al heel wat, ik ken ook situaties waarbij de ouders ieder de helft betalen ongeacht hun inkomen.
Jij moet voor je zelf bepalen welke lijn je wil gaan inzetten.

Ik herken je twijfel en het onder de indruk zijn van de acties van je ex. Je bent zo ver uit elkaar gegroeid dat je niet meer weet wat je van de ander kan verwachten en het vertrouwen in elkaars goede bedoelingen is er niet meer.

Ook herken ik de riedel van je ex over partneralimentatie, die heb ik mijn ex in het begin ook wel eens naar zijn hoofd geslingerd uit frustratie over alle (financiële) ellende, zeker toen ik hoorde dat mijn ex er prat op ging dat hij nooit getrouwd was. En zo'n vriendin die een enorm bedrag kreeg heb ik ook. Nu ben ik blij dat ik mijn eigen geld verdien. Met zulke opmerkingen kan je niets maar hoef je ook niets.

Ik begrijp de logica niet

Als Martin meer gaat betalen, terwijl er evenveel geld in de kinderpot gaat, dan betekent dat alleen maar dat de vrouw minder hoeft te gaan betalen. en dat omdat je ex harder is gaan werken. Ik begrijp die logica niet.
Meer inkomsten bij vader kan betekenen dat de kinderen straks misschien een mooiere vakantie krijgen, met luxere skikleding of een duurdere notebook. en eventueel een gevulde spaarrekening. Dat komt dan de kinderen toch ook ten goede?

Niet trouwen, wel kinderen krijgen en dan niets regelen voor de slechte dagen, tsja, dat is romantisch geluk in de mooie dagen, maar dubbele pech in de slechte dagen. Wellicht moeten we onze kinderen ervan doordringen, dat alleen maar varen op basis van het romantische bootje geen goede koers geeft als de storm op komt zetten.

Tsjor

Onder de indruk

Martin, je hebt al op verschillende maniren laten blijken, dat je ex in staat is om een verpletterende indruk op je te maken, verbaal of vanwege haar achtergrond of, nou ja, op welke manier dan ook.
Je hebt nu aangegeven dat je financiële gegevens alleen via de rechter wil overleggen. Ze komt uit een familie van rechters en advocaten, dus je kunt vermoeden dat er druk overlegd wordt en de lettertjes erbij gezocht worden. Ik hoop dat je er rustig onder kunt blijven. En in elk geval niet bang zijn.
Nu is het wel zo, dat je zwakker staat als jullie indertijd de afspraken in onderling overleg hebben gemaakt. Dan zou je ook in onderling overleg herberekeningen moeten gaan maken en daarvoor zou je dus in onderling overleg over en weer al je financiële gegevens op tafel moeten leggen.
Als het via de rechter gaat zullen de financiële gegevens ook boven tafel moeten komen, maar dat gaat dan via advocaten etc. Het kost wat meer, maar je bent ook wat beter beschermd tegen niet-realistische wensen. en je voorkomt strijd. Nu loop je het risico, dat je met elkaar moet gaan vechten over: hoeveel betaal jij voor de boodschappen, waarom werk jij maar 3 dagen, waarvan betaal je die vakantie etc. etc.
als je zelf niet zo sterk staat tegenover een indrukwekkende ex, dan denk ik dat het goed is dat je jezelf wat sterker maakt.

Tsjor

Tsjor

We hebben toentertijd onze afspraken met behulp van een mediator gemaakt en ook laten vastleggen. Twee jaar geleden zijn we weer bij de mediator geweest over een andere kwestie. Ik neem aan dat afspraken genmaakt en vastgelegd bij een mediator gelden als officiële stukken?