Ex weigert mee te betalen aan werkweek dochter

Noodzakelijk?

Ik snap hem wel. Ik denk dat hij noodzakelijke uitgaven als fietsen en verplichte schoolzaken in gedachten had toen hij de afspraak maakte. Kan me voorstellen dat hij geen zin heeft om de helft bij te dragen aan leukigheden die in zijn ogen onnodig zijn. Zelf houd ik er ook niet van als iemand anders voor mij bepaalt waar ik mijn geld aan uit moet geven.
Mijn dochter had een tijdje geleden haar zinnen gezet op een nieuwe fiets die veel duurder was dan ik had begroot. Ze heeft toen zelf aan haar vader gevraagd of hij wilde bijdragen, anders zou ze hem niet gekregen hebben. (Ex doet dan wel weer alsof hij mij een gunst bewijst, maar dat is dan maar zo).

Tipje voor de volgende keer

Je mondige dochter dit zelf laten regelen met haar vader.

Tegen haar zegt ie vast veel minder makkelijk nee

Ook zo'n ex

Ik heb ook zo'n ex en ook zo'n convenant. Ik vraag het niet eens meer, ik betaal alles zelf. Dan zit ik wel krap, maar ik gun hem de lol gewoon niet om 'nee' te zeggen en dan zo'n heel drama er achteraan waarom niet. Blablabla. Kinderalimentatie krijg ik meestal ook niet en soms een klein beetje. Dochter doet overal nog aan mee. Wel vraag ik haar af en toe wat eenvoudige administratie te doen, zodat ik als ZZP-er wat extra uren kan draaien, waarvan de opbrengst naar haar reisje/fiets/treinabonnement gaat. Doet ze met plezier en zo draagt ze zelf ook een steentje bij (ze is 13 en mag nog niet werken). Kan je dochter ook niet iets verzinnen om wat te verdienen?

Slechte afspraak

mar42:
In het convenant heb ik destijds met ex afgesproken dat hij, naast de normale alimentatie, zal bijdragen bij bijzondere uitgaven boven de 200 euro (expliciet hierbij ook nog schooluitjes, fietsen etc. genoemd)."
Dit zijn extreem slechte afspraken. Om te beginnen om de reden waar je nu tegenop loopt; een oneindige discussie of nut/noodzaak van bepaalde 'bijzondere uitgaven'.
De andere is meer principieel; na berekening/betaling KA heb je geen recht meer op extra ondersteuning. Het hele idee van KA en de manier waarop dat wordt berekend, is dat er maximale inkomensoverdracht van betaler naar ontvanger plaatsvindt -de rest is nodig voor het levensonderhoud van betaler zelf.

Eer aan mezelf...

Hier ook een ex die zich niet aan de mondeling gemaakte afspraak houdt dat grotere onkosten gedeeld worden. "Dat was toch van vóór de definitieve vaststelling van de KA?" Ik houd de eer aan mezelf en betaal alles. Vurige kolen op zijn hoofd. Groetjes. Hij leeft zijn eigen miezerige leven en ik gun mijn kinderen wat ze nodig hebben; dan werk ik maar extra hard. Hij doet leuke dingen met ze, als ze er zijn. Goed voor hem. Ik betaal schoolreisjes, fietsen, muziekles en straks studie, want ik reken nergens op qua extra inzet van hem. Karma. Ik maak me er niet meer druk over.

Het zou toch wat worden ...

Ene ouder stemt in met duurste schoolreis, andere ouder beslist niet mee maar mag wel meebetalen. Vervolgens vindt andere ouder een nieuwe scooter nodig en informeert niet de ene maar die mag wel de helft dokken. Enz enz
Ik had vroeger zo'n vriendinnetje op school, haar ouders communiceerden niet maar aan spullen, geld en leuke uitstapjes geen gebrek. Toch kwam ik niet graag bij haar thuis, zo'n kilte, heel verdrietig.

Natuurlijk moeten de financiële lasten verdeeld worden op een zo eerlijk mogelijke manier, maar voordat de beslissing wordt genomen even overleggen lijkt me een eenvoudige investering (huhuh).

@Gianna: ik begrijp het niet, geloof ik. Er is KA vastgesteld maar jij betaalt alles? Weiger je de KA dan?

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Gianna (nuancering)

Gianna:
"Hier ook een ex die zich niet aan de mondeling gemaakte afspraak houdt dat grotere onkosten gedeeld worden. "Dat was toch van vóór de definitieve vaststelling van de KA?" Ik houd de eer aan mezelf en betaal alles."
Daar past en belangrijke nuancering bij. Jij betaalt niet zomaar 'alles'; jij kunt alles betalen omdat je ex blijkbaar KA betaalt. Je ex betaalt dus (via jou) wel degelijk mee; en sterker nog, hij betaalt, maar jij bepaalt.

Tinus-p

Daar past en belangrijke nuancering bij. Jij betaalt niet zomaar \'alles\'; jij kunt alles betalen omdat je ex blijkbaar KA betaalt. Je ex betaalt dus (via jou) wel degelijk mee; en sterker nog, hij betaalt, maar jij bepaalt.

Deze nuancering kan nog verder genuanceerd worden, namelijk:
vrouw minimum inkomen 1250 bruto, krijg 50 euro alimentatie. waar blijft in deze hij betaald, maar jij bepaalt?
netto betaald hij nog geen 30 euro. wat kun je hiervan betalen c.q. bepalen?

ik vind dat allemaal zo onzin. alimentatie betaal je ook voor levensonderhoud van de kinderen, zoals douchen, eten, etc.
oke, moeder bepaald dat kind moet eten, wassen, enz.
raar, dat doe je toch niet!

Anoniem

Als je maar 50 euro KA betaalt, kun je daarvan niets aftrekken van de belasting. Feit blijft dat KA rechtstreeks ten goede komt aan de bestedingsruimte van de alimentatiegerechtigde. Dat is hier in het verleden ook een terugkerende discussie geweest. Mijn ex betaalt een stuk minder dan wat we in het convenant hebben afgesproken (100 euro p/m te weinig). Mondeling hadden we ook zo'n krakkemikkige afspraak over 'grote uitgaven'. Ik laat het er maar bij. Hij vindt het heel naar dat hij mijn portemonnee spekt, en ik vindt het wel best zo (eigenlijk niet, maar je moet wat). Als dochter t.z.t. 18 wordt zal ik haar wel vertellen waar ze eigenlijk 'recht' op heeft, en dan mag zij met haar vader in conclaaf.

Duo

Vic, als ze 18 is gaat Duo toch een berekening maken over de bijdrage van ouders (beide ouders) aan de studie? Je dochter krijgt daar dan bericht over. Veel meer hoef je haar niet op te stoken, ik zou haar zeker niet belasten met situaties uit het verleden die je zelf laat liggen.

Tsjor

Mar42

Ik heb zelf gelukkig niet zo'n 'grote uitgave-afspraak' gemaakt. Een van de nadelen zie je hier al: kind mag onbeperkt kiezen, terwijl de kosten eigenlijk te hoog zijn voor jou ; en vervolgens is niet-betalende vader de kwade pier. Ik zou er ook helemaal niet van houden als ik niet betrokken was bij de beslissingen, maar wel de portemonnee moet trekken. Vooral als er geen maximum is afgesproken aan de grote-uitgaven.
"Ik gun mijn kind het beste" is een mooi sentiment, maar de vraag is wat 'het beste' is, is dat: meid, je kunt alles kiezen wat je maar wil?

Je dochter en jij hebben nog tijd tot volgend jaar mei. Een folderwijkje kan al heel snel, levert toch elke maand iets op, alleen jammer dat je nu net te laat bent voor de kerstgratificatie. Maar wellicht heeft je dochter zelf nog ideeën. Vraag is dan: als je dat wil, mooi, maar hoe kom je aan het geld? en de slechtste optie is: vader de rekening sturen en kwaad zijn als hij niet betaalt.

Het gaat niet om de vraag of je dit moet slikken, je hebt zelf opgeschept zeg maar, je bent zelf verantwoordelijk voor de ontstane situatie, dus zul je ook zelf moeten komen met een oplossing en dat is niet dat je de rekening bij iemand anders neerlegt.

Tsjor

Belasting

Hier belast je haar: 'Als dochter t.z.t. 18 wordt zal ik haar wel vertellen waar ze eigenlijk 'recht' op heeft...' En dat de berekeningen van DUO te laag zouden zijn snap ik niet. Waarom zou een gescheiden vader meer moeten bijdragen aan de studie van zijn kind dan een getrouwde vader?

Tsjor

Ho ho ely

Een beetje nuancering is op z'n plaats denk ik.... Ten eerste had ik inderdaad zelf al aangegeven dat ik beter van tevoren even had kunnen overleggen met ex over de bestemming van de werkweek. Er was echter keuze uit meerdere bestemmingen (die qua prijs niet vreselijk veel van elkaar verschilden; allemaal duur behalve de optie van een week op school films kijken....); wilde eerst afwachten of het daadwerkelijk Barcelona werd (dat hing dan weer af van het aantal leerlingen of het door zou gaan). Misschien niet helemaal handig, maar zo is het gelopen, volgende keer beter. In een eerder geval (muziekinstrument voor andere dochter) heb ik wel overlegd; uitgelegd dat dit niet goedkoper kon, dat ik mij uitgebreid had laten informeren etc. (wilde mijn jongste dit niet ontzeggen terwijl haar twee oudere zussen ook muzieklessen volgden en er tijdens ons huwelijk zonder morren een piano aangeschaft werd voor oudste a 4500 euro....). Ook toen kreeg ik een "nee" van hem omdat hij het "flauwekul" vond; heb muziekinstrument toen zelf betaald omdat ik geen verdere energie wilde steken in gedoe.

Het steekt mij dat hij zich niet houdt aan de afspraak die we gemaakt hebben in het convenant; een afspraak die misschien inderdaad duidelijker toegelicht had moeten worden (ondanks het feit dat "schooluitjes" expliciet genoemd zijn...). Ik vraag geen geld voor ieder wissewasje en ben ook niet van plan scooters etc. te gaan kopen voor de "fun", zo reeel ben ik ook wel!!!
En ik durf met de hand op mijn hart te zeggen dat ik met mijn meiden geen "kil" gezin ben, warmte en liefde genoeg hier (want, dat zit hem niet in dure uitstapjes en spullen, duh!!)

Tsjor

Ik heb net even gekeken op de site van Duo. Als ik onze huidige inkomens invul kom ik uit op een bijdrage per kind (dus van beide ouders samen, lijkt me) dat lager is dan wat hij nu per maand betaalt en dus veel lager dan wat hij zou moeten betalen.
Met de zin die je citeert bedoel ik niet 'dat zal ik wel even doen', met de toon die erbij hoor, maar puur zakelijk dat ik haar informeer over de gemaakte afspraken (waarbij ik de mondelinge afspraak over grote uitgaven als compleet vervallen beschouw, wat hij nu in feite al is).

Vic

is inderdaad ook zo mbt belasting. ging mij eigenlijk meer om de bedragen. kan me voorstellen dat de discussie hierover telkens terugkeerd.
ex ziet het als spekken van mij, ik zie het als gezamenlijk betalen voor onze kinderen. al is de evenredigheid ver te zoeken qua bedragen.

Ho ho mar42

Wat een toepasselijke titel in deze tijd van het jaar

Ten eerste heb ik in de verste verte niet gesuggereerd dat het bij jou kil zou zijn. Geen idee hoe het bij jou is.

Qua het 'schoolreisje' vind ik dat je met twee maten meet: ex moet zich aan convenant houden ook al is deze niet handig opgesteld. Je overweegt om zelfs de juridische weg op te zoeken. Maar dat jij niet de moeite neemt te overleggen wordt weggewimpeld met een 'niet zo handig'. en het feit dat de bestemming nog niet 100% zeker was is een goede reden niet te overleggen?
Ook zeg je in je eerste posting dat dit de duurste optie was maar nu ontloopt het elkaar niet zoveel.
Wat ik me afvraag is of het convenant geen enkele nuancering geeft, bijvoorbeeld een 'na overleg' of een maximum bedrag of zoiets. Kan me niet voorstellen dat het idee was dat jouw ex gewoon een gratis flappentap is voor bepaalde uitgaven boven de 200 euro ....
Dat je ervan baalt dat snap ik, maar dat je niet baalt van jezelf dat je het niet handiger hebt aangepakt snap ik niet. Dat je denkt aan juridische stappen snap ik al helemaal niet.
En natuurlijk snap ik dat het steekt dat hij niet mee wil betalen terwijl het geld kennelijk zijn oren uitspuit. Maar aan de andere kant... Het biedt meer perspectief dan wanneer hij geen cent te makken had...

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Vic

De plicht tot het betalen van kinderalimentatie stopt als het kind 18 is. Wel is er nog een onderhoudsplicht tot 21 jaar, maar daarover moet vader met het kind zelf overleggen. Dat heeft dan te maken met studiekosten etc.

Je zegt: '...maar puur zakelijk dat ik haar informeer over de gemaakte afspraken...' waarom zou je dat doen? Dat zijn afspraken die tussen jou en hem gemaakt zijn.

Ik begrijp nog steeds niet goed waarom een gescheiden vader meer zou moeten betalen voor een studerend kind dan een getrouwde vader.

Tsjor

Mar42

Een reis naar Barcelona vind ik wel iets anders dan een schooluitje. Ik weet niet of jullie bij het maken van het convenant bedacht hebben dat het over zulke excursies zou gaan. Nogmaals, jammer dat er geen maximum is afgesproken. Jij vertrouwt jezelf wel (ik zal geen brommer vragen), maar hoe weet ex waar jouw grenzen liggen?
Bovendien grijp je terug op het verleden, toen bepaalde dingen (piano) wel mogelijk waren. Na een scheiding zijn eer twee huishoudens die gerund moeten worden, dubbele woonlasten etc., dus dat er voor kinderen minder te besteden is is logisch. Niet alles kan daarna meer. Helaas. Jij gaat niet meer over de portemonnee van je ex en omgekeerd gaat hij niet over jouw portemonnee.

Tsjor

Tsjor

Ik weet het niet. Ik heb eens wat bedragen uitgeprobeerd in de rekentool van Duo en kom niet op een bijdrage hoger dan 223 voor een thuiswonend kind, zelfs bij hoge inkomens. In mijn omgeving ken ik weinig vaders die minder dan dat bedrag aan alimentatie betalen. En dan zou het ook nog naar rato verdeeld worden over de ouders? Dat lijkt me niet de bedoeling.

Ka gaat voor ouderlijke bijdrage (ot)

Toevallig vorig jaar nichtje helpen uitzoeken hoe eea zat. Zij was toen 19 en haar vader had gezegd geen alimentatie meer te gaan betalen omdat ze maar moest stoppen met studeren en werken voor haar centen. Het blijkt dat KA betaald moet worden tot 21 jaar, zolang kind studeert. De KA wordt vanaf 18 jaar aan kind zelf betaald ipv aan de ouder. Meestal is de KA hoger dan de ouderlijke bijdrage die het DUO berekent, waardoor de KA eerst komt. Is de KA lager dan kun je nog achter de rest van de ouderlijke bijdrage aan die DUO berekent, maar dat is een heel gedoe. Om de niet betaalde KA te verkrijgen is een stuk makkelijker. Nichtje heeft dus het LBIO ingeschakeld, waarna schoonzus een boos telefoontje kreeg van haar ex wat ze zich nu in haar hoofd haalde. Schoonzus wist echter van niks, nichtje heeft wel degelijk alles zelf geregeld.

Blijft de vraag staan

Waarom betaalt een gescheiden ouder meer dan een getrouwde ouder?
Vic, je kent overigens minstens één ouder waarvan de vader minder betaalt dan jouw genoemde bedrag, in elk geval virtueel. Je kent mij namelijk. En vader heeft geen slechte baan of zo. Maar de berekeningen waren toen wel anders en ik merk dat de nieuwe berekeningen veel hogere bedragen opleveren, maar ook veel meer onrust en onenigheid over de verdeling, extra kosten, gezamenlijke rekening, welke posten etc. Dus ik ben blij dat ik vóór het ouderschapsplan ben gescheiden.
Hoe de verhouding is tussen alimentatie en ouderlijke bijdrage aan de student weet ik niet, vader heeft zijn eigen berekeningen en betaalt aan de kinderen zelf, zij maken daar zelf afspraken over, ik bemoei me daar niet mee.

Tsjor

Yura

'Schoonzus wist echter van niks, nichtje heeft wel degelijk alles zelf geregeld.'Met jouw hulp dan wel. Tot 21 jaar is er inderdaad een onderhoudsplicht, ontvangen studiebijdrage of ontvangen loon mag wel van de KA worden afgetrokken.

Tsjor

Tsjor

Dat laatste heb ik nergens gevonden, daar hield het lbio geen rekening mee, die vroeg de volle mep aan vader. Ik heb met nichtje uitgezocht wat de haar rechten waren en daarna ook met haar besproken wat de consequenties zouden zijn als ze voor welke optie zou kiezen. Ik heb haar wel laten doorschemeren wat ik de verstandigste keuze zou vinden, namelijk die van laat maar, omdat het de verhoudingen met haar vader op scherp zou zetten (en ze heeft een zeer goed betaalde bijbaan, dus als ze wat minder schoenen zou kopen, kan ze makkelijk haar collegegeld etc ophoesten). Ze heeft op enig moment blijkbaar uit zichzelf (misschien in overleg met vriendinnen of haar vriend) besloten er toch achteraan te gaan.

Yura

Yura:
"Dat laatste heb ik nergens gevonden, daar hield het lbio geen rekening mee, die vroeg de volle mep aan vader."
LBIO kijkt alleen naar de grosse (rechterlijke uitspraak). ook als die uitspraak eigenlijk aangepast zou moeten worden (wegens veranderde omstandigheden).

Merkwaardig

Het blijft overigens allemaal wat merkwaardig. Als het jongste kind van een bijstandsmoeder 18 wordt krijgt zij direkt een uitkering voor alleenstaande (zonder kinderen). Ook als het kind nog bij haar in huis woont en daarom slechts een thuiswonende beurs krijgt. Dan is er plotseling geen onderhoudsplicht tot 21 jaar.

Yura, ook een goed betaalde bijbaan is overigens reden om de alimentatie te verlagen.

Tsjor

Rekensom

Tsjor:
"
Waarom betaalt een gescheiden ouder meer dan een getrouwde ouder?"

Volgens mij gaat deze 223 euro over de méérkosten vanwege het studeren, samen met het gelijktijdig wegvallen van de kinderbijslag.

Voor collegegeld en boeken en eventuele bijkomstige kosten ben je ongeveer 200 euro per maand kwijt. Tegelijkertijd verlies je de kinderbijslag van ongeveer 100 euro per maand. Het studeren van je kind na zijn 18e kost je dus 300 euro per maand. De basisbeurs voorziet in 75 euro. Dus er blijft een bedrag van 225 over dat de ouders zelf extra op tafel moeten leggen. Ik denk dat de berekening op die manier tot stand komt.

Ik ben niet gescheiden, dus ik hoef niet te discussiëren over de kosten van een kind, maar die kosten lopen natuurlijk gewoon door. Een volwassen kind eet ook, moet ook een PC hebben, nieuwe kleren etc.
Dat zijn kosten die vanuit de alimentatie betaald moeten worden. Als je niet gescheiden bent, dan betaal je die kosten ook, maar je brengt ze nooit in beeld. Een getrouwde ouder betaalt dus niet minder, maar het wordt niet zichtbaar als out-of-pocket transactie.

Tihama

De berekening van DUO is dus erg arbitrair.