Ex weigert mee te betalen aan werkweek dochter

Volgend jaar mei gaat mijn dochter met school op werkweek naar Barcelona. Dit kost 450 euro. Ze kon kiezen uit meerdere bestemmingen; dit was het duurste uitstapje, maar ook het leukste... Veel geld, maar omdat ik het haar gun ben ik akkoord gegaan. In het convenant heb ik destijds met ex afgesproken dat hij, naast de normale alimentatie, zal bijdragen bij bijzondere uitgaven boven de 200 euro (expliciet hierbij ook nog schooluitjes, fietsen etc. genoemd). Ik heb hem dus gevraagd de helft mee te betalen, leek mij reeel. Zijn reactie: "belachelijk, zo'n duur schooluitje; ze gaat maar iets goedkopers regelen en ik betaal er geen cent aan!". Achteraf gezien was het van mijn kant uit misschien netter geweest als ik van tevoren met hem overlegd had wat hij er van vond, al weet ik bijna zeker dat ik dan hetzelfde antwoord gekregen zou hebben...
Nu twijfel ik: ik gun dochter dit uitje; kan in termijnen betalen en dat gaat me wel lukken, dus het geld komt wel goed en dochter komt heus wel in Barcelona; aan de andere steekt het me dat ex zich niet aan de gemaakte afspraak houdt en staat het me tegen hem er zo makkelijk mee weg te laten komen. Het is nl. niet de eerste keer dat ik vergeefs een beroep op hem en de gemaakte afspraak doe; eerder vertikte hij het bij te dragen aan een duur muziekinstrument voor andere dochter omdat hij dat maar "onzin" vond. Kortom, als de uitgaven boven de 200 euro in zijn ogen "onzin" zijn, weigert hij eraan mee te betalen. Met als gevolg dat ik kan betalen en enigszins krap kom te zitten omdat ik mijn kinderen bepaalde dingen niet wil ontzeggen. Ik weet, dat is dan mijn keus, maar niet zoals we afgesproken hadden! En, er komen nog twee kinderen aan die over een paar jaar op werkweek gaan etc. Hierbij vind ik het extra lastig dat hij ruim in zijn geld zit; gaat rustig een paar keer per jaar op wintersport; heeft regelmatig verbouwingen in huis, etc. Niet meer mijn zaak, maar het steekt wel! Als hij krap bij kas zat, alla, maar dat is niet zo naar mijn idee! Dochter ziet dit overigens ook en is wel zo gebekt dit tegen vader te gaan zeggen denk ik.

Via via ken ik een advocaat die ik om (gratis) advies kan vragen; aan de andere kant ben ik bang voor de verharding die dit zal veroorzaken in het contact tussen ex en mij (mocht het er op neer gaan komen dat de advocaat hem bijv. een brief gaat sturen) en wil ik het eigenlijk ook weer niet zo hard gaan spelen...
Slikken en accepteren dan maar of het hard tegen hard gaan spelen??
Wat vinden jullie?