ex wil kind in voorraadkast laten slapen
Mijn ex en zijn nieuwe vriendin zijn zwanger van een tweeling, nu moeten ze per half oktober uit ons oude gezamenlijke huis (is een tijd geleden al verkocht, stond al een paar jaar te koop). Ze hebben echter nog geen nieuw huis, en gaan nu blijkbaar tijdelijk in haar kleine 1 kamer appartement wonen. De tweeling die binnenkort wordt verwacht krijgt de enige slaapkamer, zelf gaan ze in de woonkamer slapen. Nu komt mijn dochter (net 7) gister dus thuis met het verhaal dat zij in de kelderkast/voorraadkast moet gaan slapen. Heb wel wat door gevraagd of ze het niet verkeerd begrepen had, maar ik denk daadwerkelijk dat dit de situatie gaat zijn, ze zijn namelijk al aan het overhuizen. Haar bed komt te staan in de voorraadkast, bed past er net in blijkbaar en er zijn geen ramen of iets dergelijks.
Ben ook bang dat het wel eens wat langer kan zijn dan tijdelijk, want zijn nieuwe vriendin heeft geen inkomsten wegens psychische problemen, en op alleen zijn inkomen kan hij niets kopen. Huurhuis staan ze niet lang genoeg voor ingeschreven, en naar eigen zeggen krijgen ze geen urgentie.
Ik vindt dit echt zo erg voor mijn dochter, het gevoel dat ze bij hem op tweede (of derde) plaats komt. Bovendien kan dit toch nooit een gezonde situatie zijn, zelfs al is het maar voor 1 weekend per 2 weken.
weet eigenlijk niet zo goed wat ik met deze post wil, denk dat ik gewoon nieuwsgierig ben naar wat andere van deze situatie denken, misschien iemand wat tips over hoe en wat nu verder...
Sinilind
Vader heeft de zorgplicht ook en hij is toch niet komen kijken toen zijn dochter op zolder moest gaan wonen? Ik kan me van alles voorstellen bij 'op zolder'. Mooie woningen tot en met opbergplek voor oude rommel. Zoals je je ook van alles voor kunt stellen bij 'kast'.
Je dochtertje reageert ook nogal negatief over de te verwachten tweeling. Maar daar zal ze toch aan moeten wennen, zoals je haar ook aangeeft. Er komen wat veranderingen voor haar aan, haar oude huis is weg, ze is dadelijk niet meer enigst kind, haar oude leventje staat op zijn kop. Dat is triest, maar het heeft toch vooral te maken met de scheiding, die je zelf ook gewild hebt. Dochtertje kan nu nog niet begrijpen waarom een scheiding soms beter is dan blijven samenwonen en waarom haar oude huis niet meer beschikbaar is. Dat kan ze pas begrijpen als ze zelf veel ouder is. Op dit moment moet ze het ermee doen. Maar het is wel zaak dat jij als moeder die 'life-events' niet vol zorgen om je dochtertje gaat benaderen, want dan gaat zij het ook zwaar inzien.
Tsjor
Huis
Ik verbaas me ergens over. Je vader heeft 40.000 geleend aan jullie om het huis te kopen. Betekent dat 40.000 bovenop de hypotheek die jullie maximaal konden krijgen? Dat lijkt mij een enorm risico, voor jullie, maar ook voor vader.
Hebben jullie ondertussen daarvan al iets afgelost?
Nu is het huis verkocht. Is het verkocht voor een prijs die ligt rond de prijs van de hypotheek plus 40.000 euro? Of alleen de hypotheek? Anders kun je vader toch betalen uit de verkoop van je huis?
Je geeft aan dat je ondertussen 200 per maand bent blijven betalen aan de hypotheek. Houd er wel rekening mee, dat dat ook nog jouw hypotheek was.
Heb jij je vader wel al 20.000 terug kunnen betalen? Dan is er nog een schadepost voor hem van 20.000 euro, bij ex. Dat zou dan in principe vaders probleem zijn. Hij moet dan kijken welke middelen hij heeft om dat op te lossen.
Verder: alles wat je tijdens de scheidingsprocedure aan je ex 'gegeven' hebt moet je niet achteraf gaan verrekenen met achterdocht en jaloezie. Als je toen beslissingen hebt genomen, omdat je er snel vanaf wilde, dan was dat voor dat moment de beste beslissing. Daar hoeft je ex je niet dankbaar voor te zijn. als je achteraf denkt dat de regelingen niet goed waren, dan zou je het hele proces opnieuw moeten starten. Of je dat wel of niet wil doen zijn je eigen afwegingen. ook daarin neem je een beslissing, die voor jou het beste is. Je kunt niet iemand anders kwalijk nemen dat je niet een andere beslissing neemt.
Tsjor
Dus
'Ex heeft dus een aantal dingen gedaan met TS en dochter die geen schoonheidsprijs verdienen.' Zoals?
Tsjor
Echte zorgen
Ik zou me pas echt zorgen gaan maken als ex een mooie kamer voor dochter inricht en bedenkt dat hij co-ouderschap wil, nu nieuwe vriendin toch bijna altijd thuis is vanwege de tweeling. Die zorgen zouden vooral zijn gebaseerd op de informatie die TS heeft opgeduikeld over de psychische situatie van nieuwe vriendin. Ik moet er wel bij zeggen dat ik nooit zo iemands verleden zou gaan achterhalen, tenzij het mijn eigen aanstaande zou zijn.
Juist omdat die informatie zo 'sneaky' achterhaald is is het ook nog lastig om er een open gesprek over aan te gaan.
Dus zolang vader 'tijdelijke' oplossingen blijft zoeken en geen permanent verblijf voor dochter inricht en begint over co-ouderschap zou ik stilletjes blij zijn.
Tsjor
tsjor
Allereerst bedankt voor de uitgebreide reactie, goed om ook wat respons te krijgen van mensen die het vanuit een andere hoek bekijken.
Ja heb de scheiding zelf gewild, maar geloof niet dat het beter was geweest voor mijn dochter om te blijven. De reden waarom ik mijn zorgen hier uitschrijf is omdat ik ze ergens kwijt moet, en mijn dochter is hier niet de juiste persoon voor, naar haar toe hou ik het allemaal luchtig en positief.
Op het moment dat we het huis verkopen spelen we ongeveer kiet, met de prijs van het huis is dus alles afgelost. Alleen mijn ex weigert mijn vader te betalen. kan inderdaad zeggen dat dit de zorg is van mijn vader, maar dat voelt niet helemaal fair aan ten opzichte van mijn vader. situatie die mijn ex wil, is ik nog zijn 20000 restschuld aan mijn vader en hij 20000 over houden aan verkoop van ons huis. Ben hier overigens nog mee bezig, ik heb hem een hoop laten houden, maar dit gaat mij echt een stap te ver. Ik heb geen intentie om de rest van de regelingen open te gooien, ik weet dat ik zwaar benadeeld ben, maar als dit enigzins stabiliteit geeft dan is dat mij het waard. Hij is echter degene die nog steeds dingen erbij haalt alsof ik niet genoeg aan hem heb terugbetaald.
Ja de hypotheek was nog steeds mijn hypotheek. Afspraak was hij zou kijken of hij mij uit zou kunnen kopen en anders zo snel mogelijk verkopen. Hij heeft er bijna een jaar over gedaan voor het in de verkoop ging. Eerst uitzoeken of hij het kon kopen wat een half jaar heeft geduurd, daarna had hij zogenaamd iemand die het wilde kopen zonder makelaar, is ook op niets uitgedraaid. daarna heeft het nog 2 jaar geduurd voordat het huis verkocht was, terwijl het meeste hier binnen een paar weken weg is. Kan niet beweren dat dit volledig schuld van mijn ex is, misschien hebben we wel gewoon pech gehad met dit, maar persoonlijk heb ik wel een vermoeden.
De info die ik had gevonden over zijn vriendin heb ik niet sneaky opgezocht, was echt per ongelijk dat ik daarop terecht kwam. Zou normaal dit niet doen zelfs niet bij mijn eigen aanstaande! Heb dit overigens ook al aangekaart bij mijn ex, niet dat dit mijn zorgen hierover echt heeft weggenomen.
sinil en ijsvogeltje
ook bedankt voor jullie reacties.
Sini, je geeft vrij goed aan hoe mijn gevoelens op dit moment liggen.
ijsvogeltje, ben het er zelf mee eens dat er vaak te snel wordt uitgegaan van een slechte vader. Soms ook wel het idee dat door sommige mensen hier er wel snel vanuit gegaan wordt dat moeder alles verzint om maar antwoorden in haar straatje te vinden.
Is mijn ex een slechte vader? op het moment dat mijn dochter daar is is hij meestal een leuke vader voor haar. Heb ook niet de intentie haar weg te houden. Probleem wat ik heb is dat het voor mij vaak lijkt of hij haar liever kwijt dan rijk is, of echt alleen de lusten wil en niet de lasten. Haar langer dan een weekend hebben vindt hij niks, 2 weken in de zomervakantie vind hij eigenlijk al te veel. Hij is het nog steeds niet eens dat hij überhaupt alimentatie betaald, sterker nog hij vindt dat hij minder zou moeten betalen omdat hij haar het minste ziet. zaterdagochtend breng ik dochter naar de zwemles voordat ik haar naar hem breng omdat hij dit niet wil doen. Vandaar nu dat het mij ook enorm steekt dat hij haar in de kast wil leggen, geeft voor mij toch een ander beeld af (en ja door mijn verleden met hem zal mijn beeld wel wat gekleurd zijn)
Ik ben altijd een beetje jaloers als ik zie hoeveel moeite andere gescheiden vaders doen om hun kind te zien. Hoe graag ze het kind vaker zien dan alleen 1 weekend in de 14 dagen. Het steekt mij altijd een beetje, vooral als ik aan mijn eigen kind denk.
Slaapplek
Tijdens wintersport in Frankrijk heeft een vakantieganger vaak te maken met een slaapplek met gordijn in een nisje, te grootte van een voorraadkast. Dat is daar heel normaal.
Als de vader dat plekje een beetje gezellig kan maken met bv roze verf en een door kind uitgezocht gordijn en een gezellig dekbedhoes, wordt het toch zo haar plekje wanneer zij daar komt logeren. Want een weekend in de 14 dagen is net logeren.
Belangrijker is dat haar vader en zijn vriendin, tijdens dat weekend ook tijd aan haar besteedt.
Het doel van contact is toch dat er een band ontwikkelt.
Zorgen blijven
Smukke, je blijft vasthouden aan je negatieve gevoelens: 'Kan niet beweren dat dit volledig schuld van mijn ex is, misschien hebben we wel gewoon pech gehad met dit, maar persoonlijk heb ik wel een vermoeden.' Zou kunnen. Maar de verkoop van mijn huis duurde ook 2 jaar, terwijl de buren het in 6 maanden hadden afgerond. Ik heb er echt niets aan gedaan om het tegen te houden!
'Heb dit overigens ook al aangekaart bij mijn ex, niet dat dit mijn zorgen hierover echt heeft weggenomen.' Gelukkig is het niet jouw nieuwe liefde.
Wat betreft het huis: als ik het goed begrijp is jouw deel dan wel afgelost? Alleen heeft ex zijn deel op zijn bankrekening gekregen en wil hij dat niet overmaken naar vader?
'kan inderdaad zeggen dat dit de zorg is van mijn vader, maar dat voelt niet helemaal fair aan ten opzichte van mijn vader.' Het gaat nu even niet over wat fair is, maar wie iets kan ondernemen. Je vader heeft die schuld, aan jullie beiden, en je ex weigert om die schuld af te lossen, terwijl het geld er wel is. Als je dat niet snel met een gesprek opgelost krijgt, dan zou je vader snel in actie moeten komen en een vordering instellen. Jij kunt dat niet, want jij bent niet de schuldeiser. Gezien de precaire leefsituatie van je ex is de kans groot dat het geld voor andere doeleinden nodig is. Zoek eens informatie op over het vorderen van een schuld en bespreek het met je vader. Je zegt: 'het voelt niet fair', maar zakelijke conflicten moet je niet op basis van je gevoel oplossen, maar op basis van eerlijke en bestaande regelingen. zoals je dat ook bij je scheiding had moeten doen: op basis van je gevoel regelingen treffen waar je later dan een prijskaartje aan gaat hangen verziekt de situatie eigenlijk alleen maar. En dat is niet fair.
Ga eens bij jezelf na, waar die behoefte aan negatieve gevoelens vandaan komt. Zoals je ze hier uit zijn ze vooral gebaseerd op vermoedens en 'wat als....' bedenksels. Kun je ook zonder?
Tsjor
Jaloers op jou...
In een van je berichten schrijf je dat je wel eens jaloers bent op die vaders die zo hard hun best doen om hun kinderen te kunnen zien. Dat herken ik, maar ik ben om eerlijk te zijn ook jaloers op jou. Dit wil ik toch graag benoemen, wie weet heb je er iets aan. Ik vind je ex namelijk echt nog niet zo erg klinken.
Mijn ex dumpte mij ruim 3 jaar geleden, nadat hij een brugklasvriendinnetje van vroeger via internet had teruggevonden. Hij vertrok van de ene op de andere dag bij ons gezin en trok bij haar in. Ook mijn ex was tijdens onze enorme zak en met zijn borderline-diagnose niet bepaald de gemakkelijkste partner. Ik heb hem tijdens onze relatie wel eens gezegd dat de vlag hier uit zou gaan, als hij zou vertrekken, maar toch had ik het best moeilijk met zijn vertrek en is de afwikkeling hier ook verre van soepel verlopen.
Onze kinderen mochten zelden komen van ex. Zijn nieuwe vriendin woonde op een flat en had zelf ook al kinderen. Voor onze kinderen was meestal geen plek. Samen met ex heb ik 3 kinderen en ze alledrie laten komen was geen optie voor hem. Als er al 1 mocht komen, dan was het er ook echt maar 1, als een van de kinderen van zijn nieuwe vriendin er niet was. Mijn kinderen mochten daar niet eens op de bank slapen en een eigen plekje zat er al helemaal niet in. Net zo min als allimentatie trouwens.
Met zijn nieuwe vriendin kreeg mijn ex al vrij snel een kind en sindsdien was er eigenlijk bijna nooit meer plek voor onze kinderen.
Afgelopen winter is mijn ex op straat gezet door zijn vriendin en vervolgens is hij bij zijn ouders (hier in de stad) ingetrokken. In die periode viel mijn ex erg terug op mijn hulp en ik hoopte dat het de band met onze kinderen zou verbeteren. Hun vader weer hier in de stad, bij hun opa en oma die in een huis met genoeg slaapkamers woonden. Dat bood perspectief. Helaas, nog steeds zit het er niet in. Ex geeft aan geen tijd voor ze te hebben.
Twee van onze kinderen hebben de hoop op hun vader inmiddels opgegeven, maar de jongste wil nog steeds graag naar haar vader. Wat mij (als moeder) het meest kwetste, was toen hij een keer zijn kleine had en ik daar met mijn jongste heen was gegaan, zodat zij haar broertje kon zien. Zij vroeg aan haar vader of zij dan het volgende weekend bij hem mocht logeren. Zijn reactie was dat hij net twee weekenden die kleine had gehad, nu wilde hij wel eens een weekendje voor hem zelf. Dat terwijl hij geen werk heeft en doordeweeks dus al iedere dag voor zichzelf heeft.
Ik zou serieus willen dat mijn ex moeite deed om zo'n plekje voor onze jongste te maken! En bekijk het dan zoals anderen, zie het als een soort bedstee. Die deur van de kast kan eruit, worden vervangen door een gordijn of gewoon worden opengezet. Het gaat alleen maar om het slapen, ze hoeft daar geen hele dagen in dat hok te zitten.
Je schrijft dat hij sinds zijn vriendin zwanger is de leuke vader met je dochter speelt. Alleen die zin klinkt al negatief, alsof het geen leuke vader kan zijn. Het kan toch ook zo zijn dat hij de laatste tijd gewoon zelf een stuk beter in zijn vel zit? Of dat hij opeens een schuldgevoel heeft tegenover je dochter en dat wil compenseren. Of wie weet wil hij alleen maar tegenover zijn nieuwe vriendin showen wat voor een leuke vader hij is. Lekker boeiend wat zijn reden is om opeens leuk te doen, laat je dochter lekker genieten van die leuke vader di ze nu af en toe heeft.
Je schrijft dat hij zo moeilijk doet over het opvangen van zijn dochter. Alsof hij niet meer wil. Dan kan best jou ervaring zijn, maar wie weet voelt hij zich wel vreselijk in de knoop zitten en weet hij echt niet hoe hij meer dan dit moet redden.
Bovendien komt het op mij over alsof jij tegenstrijdige signalen afgeeft. Dat is niet gemeen bedoelt, dat doe ik zelf soms ook. Maar wat ik bedoel is dat je aan de ene kant schrijft dat je wil dat hij meer moeite voor je dochter doet, maar wat hij doet, lijkt niet goed genoeg. Hij wil haar een eigen plekje geven, maar dat is in de kast. Hij wil leuke dingen met haar doen, maar dan speelt hij de leuke vader. Hij wil haar af en toe opvangen, maar dat is te weinig. Iets van dat glas dat half vol of half leeg is? Als jou ex is het misschien een enorme zak, maar probeer de positieve kanten van de vader van je dochter te zien.
En over dat financiële. Weet je zeker dat het beeld dat jij hebt klopt? Kan de situatie niet anders zijn dan jij denkt? En weet je ook zeker dat hij de hele situatie snapt en overziet. Mijn ervaring is dat financiën soms complexer zijn dan mensen denken dat ze zijn. Niet iedereen overziet alles en sommige dingen kunnen dan oneerlijk lijken.
Met mijn ex ben ik er financieel nog steeds niet uit. Zelf snap ik toevallig wel hoe een en ander in elkaar zit (niet arrogant bedoeld), maar mijn ex niet. Soms voelt het voor mij alsof hij alles tegenwerkt, maar serieus, dat is echt niet verkeerd bedoeld van hem, dat is echt onbegrip.
Toen wij nog samen waren, regelde ik de financiële dingen. Mijn ex vond dat niet zijn probleem en liet dat graag aan mij over. Gevolg was dat hij achteraf geen idee had van wat we wel of niet hadden. Ex vertrok, liet mij met de kinderen achter in de koopwoning, betaalde geen cent en vond dat logisch, hij woonde er immers niet meer. Ik had geen keus gehad, maarja ik woonde er nog, dus draaide ervoor op. Ex was ervan overtuigd dat hij heel coulant was geweest, ik mocht immers het huis hebben. Dat er op dat huis nog een hypotheek zat die hoger was dan de waarde van het huis begreep hij niet. Mijn ex leek een irritante man die alles tegenwerkte en hij vond mij een grote zeur, omdat ik moeilijk deed over die hypotheek. Puur door misverstanden. Weet je zeker dat bij jullie alles bij beide partijen duidelijk is?
Voorraadkast of bedstee?
Het is maar de naam die je er aan geeft. Een bedstee klinkt al een stuk knusser. Mijn ex kocht een huis met 1 slaapkamer en een inbouwkast. Net groot genoeg voor een stapelbed.
raam?
Sorry kan iemand me bijpraten (wil niet de hele draad doorspitten). Als er maar een raam in de kast kan (worden gemaakt) dat open kan, zie ik het niet meer als een kast. En ook al is het nog zo klein, het kan toch altijd gezellig gemaakt worden. Mijn kamertje thuis was tot mijn 12e 2,2 x 1,5. Ik vond het een paleisje...
Maar geen raam... dat zou ik echt naar vinden.
margreet
wat wil je nu precies weten dan?
Margreet
Het is een huurhuis. Dus zomaar ergens een raam maken als er geen is, is nog niet zo simpel.
Groeten,
Temet
daarbij
Een raam maken in een voorraadkast? Daar is toch nooit een buitenmuur? Wat een vreemd idee.
En een kamer van 2,2 bij 1,5 met gewoon een raam naar buiten kun je niet vergelijken met een voorraadkast maar goed de vraag is nog: hoe ziet die kast er nu precies uit?
In elk geval
groot genoeg om er een bed in te zetten blijkbaar (zie eerdere berichten).
tsjor
Just the facts
Mijn ex en zijn nieuwe vriendin zijn zwanger van een tweeling -> dit gebeurt en is natuurlijk wennen voor je dochter, maar is niets om je zorgen over te mkaen
nu moeten ze per half oktober uit ons oude gezamenlijke huis -> dit gebeurt vaker en is geen reden qua zorgen
Ze hebben echter nog geen nieuw huis, en gaan nu blijkbaar tijdelijk in haar kleine 1 kamer appartement wone -> dit is een tegenstelling. Ze hebben wel een woning, een 1 kamer appartement Het is geen 1 kamer maar een twee kamerappartement want het heeft een slaapkamer
Nu komt mijn dochter (net 7) gister dus thuis met het verhaal dat zij in de kelderkast/voorraadkast moet gaan slapen-> vader probeert in een kleine woning een eigen plek te organiseren voor dochter. Dochter is niet tevreden.
De rest is invulling, aannames en valt in de categorie overbezorgdheid, frustratie, teleurstelling, none of your business, etc. Maar je komt er niet verder mee.
Just the facts:
Je dochter leeft/logeert enkele dagen per week in een woning waar 4 mensen wonen. Geen reden voor zorg.
Je dochter wordt voldoende verzorgd door haar vader.
Je dochter slaapt enkele nachten per maand in een krappe ruimte cq bedstee (die je niet hebt gezien). Qua brandveiligheid en ventilatie zie ik niet direct problemen (nee, het is niet handig om de kastdeur oid op slot te doen).
Dochter is niet tevreden. Dat zal nog wel vaker gebeuren.
De GGD controleert niet op maximaal aantal mensen per woning per nacht.