Geen aanspraak maken op partneralimentatie en pensioen?

Overwaarde alleen?

Hmmm, als jullie een aflossingsvrije hypotheek hebben, dan heb je daar meestal ook een polis tegenover staan, spaar- of beleggingspolis of een combi is volgens mij het meest gebruikelijke. Alles wat in die polis zit is ook gezamenlijk opgebouwd vermogen en moet dus gedeeld worden. Dus als het goed is krijg je de helft van de overwaarde en de helft van het opgebouwde vermogen in de polis(sen)/spaarrekening.
Is het dan nog steeds mogelijk dat je man in het huis blijft wonen?
En als je wil nagaan of de taxatiewaarde een beetje reeel is kun je een paar makelaars vragen voor hoeveel ze het huis in de markt zouden zetten en wat ze verwachten dat het oplevert.

Natuurlijk moet de taxatie gelijk zijn aan de verkoopprijs

Anders is het geen realistische taxatie. Ik hoop niet dat jullie nu uitgaan van de WOZ waarde.
En als je een officiële taxatie hebt laten doen, heb je dan het gevoel dat die klopt? Je kunt ook beiden een taxatie laten doen, en die vergelijken.
Of drie makelaars vragen naar de potentiële verkoopprijs.

Mijn advies is om je niet te bemoeien met zijn keuze om het huis over te nemen, ook al betekent dat een lagere PA. Tenslotte krijg je een hogere KA dan berekend. En je hebt voor je eigen kosten meer aan KA dan PA, alleen al door de belasting die je betaalt over de PA en de langere termijn van de KA (eventueel via de kinderen).

En daarnaast een 'onder de streep' berekening met voor ieder dezelfde woonlasten. Nu, over 5 jaar en zodra de kinderen afgestudeerd zijn. (of 21, afhankelijk van wat jullie afspreken).

Ik zou er ook vanuit gaan dat de kinderen in de toekomst helemaal niet vaker naar vader gaan. En daar je plan op maken. En dan bedoel ik niet dat vader dit niet zou willen, maar je kinderen willen misschien zelf niet (meer) tegen die tijd. En dat kan invloed hebben op de toekomstige situatie.
Als de verhouding later wel anders wordt, kun je een nieuwe berekening maken, zelf. Om te beoordelen of zijn kosten omhoog gaan omdat de kinderen vaker bij hem zijn. En dan kan de KA omlaag. Dat kun je prima onderling afspreken, hoeft niet via de rechter.

makelaars

Charlotte, je kunt beginnen met een aantal makelaars langs te laten komen en te vragen wat zij als vraagprijs zouden vragen. Vaak geven ze gratis al een indicatie. Als blijkt dat dat veel hoger is dan waar je ex to be nu van uitgegaan is, is het misschien handig een taxatie op papier te laten doen.

Ik dacht trouwens dat je EUR 250 aan PA p.m. zou mislopen, maar zie dat het EUR 350 is.
Je schreef dat hij wel meer KA betaalt. Hoeveel meer is dat dan berekend? Als hij voor de kinderen samen EUR 350 p.m. meer betaalt, hoef je natuurlijk daar geen punt meer van te maken, maar als hij in totaal bijv. maar een tientje of een paar tientjes p.m. meer betaald, dan blijkt het een erg groot verschil.

Verder weet ik niet of mensen oplossingen weten als je toch akkoord wilt gaan met die EUR 100 p.m. (of in mijn ogen nog erger: er afstand van doet) ipv EUR 450. Ik denk dat je je flink waardeloos zou voelen als hij al snel het huis verkoopt en lagere woonlasten neemt en jouw PA zou op EUR 100 (of erger EUR 0) staan. En blijven.

Dus ik zou sowieso in de stukken expliciet opnemen dat jij recht hebt op EUR 450 pm PA uitgaande van de forfaitaire woonlasten. En dat als hij het huis verkoopt of daar gaat samenwonen (lagere woonlasten als je het deelt), dat jij die PA dan alsnog krijgt (of iets dergelijks). Maar zoals je weet, ik snap nog steeds niet waarom jij hem zou sponseren te duur te wonen.

Hoeveel gaan de kinderen nou bij je ex to be zijn?

Oja, ik schreef eerder over een patstelling en dat jij dat probleem niet hoeft op te lossen (maar dat jij dat kennelijk wel zo voelt - waarom jij, waarom hij niet?).

Jij schreef eerder dat jij niet wilt scheiden, dat hij dat wil. Wat dat betreft hoef jij je ook niet te haasten om snel een oplossing voor zijn probleem (te duur willen wonen) te zoeken. Die kan hij zelf bedenken.

Wat zou je verlies zijn?

Je schrijft dat je ex de overwaarde op 50.000 boven de werkelijke waarde wil zetten, zodat jij bij het uitkopen 25.000 meer krijgt dan het bedrag waar je feitelijk recht op zou hebben. Dit is een bedrag dat je op relatief korte termijn zou kunnen krijgen en waarmee het misschien gemakkelijker wordt om eigen woonruimte te vinden.

Zelf ontvang ik helemaal geen alimentatie en ik ben daarom niet helemaal thuis in de verschillende regels, maar op dit forum lees ik dat de pa vanaf dit jaar nog maar 5 jaar is. Ook het opgebouwde partnerpensioen staat al vast. Heb je in beeld wat je misloopt als je op zijn deal in gaat? Stel dat het verschil in pensioen 10.000 in jouw voordeel zou zijn, dan zou je (kort door de bocht) bij het mislopen van 15.000 aan pa geen winst of verlies maken ten opzichte van waar je recht op zou hebben. Als je dat omrekent, zou dat (bij een fictief opgebouwd pensioenverschil van 10.000) 3.000 pa per jaar zijn, dus 250 per maand. Stel dat dat ongeveer het bedrag aan pa zou zijn, dan zou ik er niet moeilijk over doen.

Overwaarde

@ Chloe volgens mij heb ik prima gelezen. Die discussie van 450 of 100 per maand aan pa betrof geen vraag van topicstartster. Ik las dat stukje als iets wat volgens haar een feit was. Zij stelde dat ze op basis van de forfaitaire woonlasten 450 per maand aan pa zou krijgen, maar dat dat lager zou zijn doordat de werkelijke woonlasten hoger zijn. In #75 schrijft Charlotte dat bij de berekening van pa rekening gehouden moet worden gehouden met de werkelijke woonlasten (dus dan zou de pa obv wat ts schrijft 60 keer 100 is 6000 zijn verdeeld over 5 jaar). In #77 schrijft Tsjor dat dat onjuist is en dat je juist van de forfaitere woonlasten uit moet gaan (dan zou het dus om 60 keer 450 is 27.000 met een iets lagere netto contante waarde).

In de openingspost schrijft ts dat ex wil spelen met de overwaarde als zij in ruil daarvoor afziet van pa en pensioenverrekening. In #39 schrijft ts dat ex de overwaarde 50.000 omhoog wil schroeven boven de werkelijke waarde, waardoor zij 25.000 extra krijgt als zij die dingen laat vallen (in die alinea heeft ze het echter alleen over het pensioen, maar in openingspost konden we lezen dat het beiden betrof). Volgens mij prima gelezen en afhankelijk van de hoogte van de pensioenen hoeft het geen slechte deal te zijn. Zelfs als ze klein financieel nadeel heeft, heeft ze het voordeel dat ze op korte termijn meer geld tot haar beschikking heeft voor het vinden van woonruimte. Een afweging die zij moet maken.

taxatie

De taxatie van een woning door een makelaar moet conform de verkoopprijs zijn. Dan wel de verkoopprijs van dat moment. Ik had liever gehad dat die iets lager was, want dan had ik minder vermogen 'beschikbaar, in steen) en zou ik de advocaat neit zelf hoeven te betalen. Helaas, de makelaar kon het niet maken om lager te gaan.
Je moet er dus van uit gaan dat de taxatiewaarde de verkoopwaarde is van de woning op dat moment.
Wat betreft de toekomst, daar heb je geen zicht op. Ik had geluk, scheiding viel nog net in de guldentijd en ik verkocht de woning in de euro-tijd. Tel uit je winst. Maar dan moet je ook een andere woning kopen in de euro-tijd. Daar gaat je winst. Dat soort bespiegelingen hebben dus geen zin, Ze leveren alleen maar maagzuur op.

'In #77 schrijft Tsjor dat dat onjuist is en dat je juist van de forfaitere woonlasten uit moet gaan (dan zou het dus om 60 keer 450 is 27.000 met een iets lagere netto contante waarde).'Maar ik had ongelijk, zoals Charlotte schreef: dat geldt alleen voor KA, bij die berekening wordt het percentage van 30% genoemd. Bij PA gaat het alleen over 'redelijke woonlasten'. Ik begrijp dat dat nu vertaald wordt naar 'feitelijke woonlasten na de scheiding en nadat je een nieuwe hypotheek hebt moeten afsluiten.
Het kan best zijn dat Niempje77 gelijk heeft en dat het te overwegen is om de uitkering-ineens van de extra waarde van het huis opweegt tegen de PA en het pensioen. Of dat wel of niet gunstig is om andere woonruimte te vinden kan Charlotte zelf afwegen.

Tsjor

AnneJ

'Dan is het vaak toch de ouder waar een kind woont die blijft bijdragen en de gescheiden partner waar het kind niet bij woont is daar minder toe geneigd omdat oa. de noodzaak minder gevoeld wordt.
Wat is er mis mee om in een scheidingssituatie te besluiten dat je beiden ouder bent en dan ook beiden blijft bijdragen tot de studie afgerond is?'
Wat er mis is dat de ene ouder contractueel vastgelegd wil hebben wat de andere ouder moet gaan betalen. Wil je dan ook contractueel vast laten leggen dat het kind in huis van de verzorgende ouder blijft wonen tot het einde van de studie?
Ik ga er niet van uit dat iemand niet meer wil betalen, maar ik ga ervan uit dat iemand dan de vrijheid krijgt om dat zelf te gaan bepalen; in overleg met het kind of op verzoek van het kind. Niet meer op aangeven van de moeder.

Tsjor

taxatiewaarden

Tsjor:
"Je moet er dus van uit gaan dat de taxatiewaarde de verkoopwaarde is van de woning op dat moment."

Een ervaren echtscheidingsadvocaat zei mij eens dat bij wat duurdere huizen (zoals dat van Charlotte), de taxatiewaarde nogal per makelaar en afhankelijk van de instructie / afhankelijk van wie de instructie gegeven heeft behoorlijk kan verschillen. Hij zei dat het wel een ton kon verschillen! Ik vind dat wel veel hoor.

Dus het kan de moeite waard zijn om andere makelaars te vragen wat zij denken dat het huis opbrengt bij verkoop. Charlotte geeft zelf ergens in dit draadje aan dat ze denkt dat dat hoger is.

En vanzelfsprekend is waardestijging na scheiding / verkoop huis (aan ex of een derde) verder niet relevant.

Tsjor

"Wat er mis is dat de ene ouder contractueel vastgelegd wil hebben wat de andere ouder moet gaan betalen."

Nee, je legt wederzijds vast dat je beiden verantwoordelijk blijft voor je kinderen, ook als ze ouder dan 21 zijn, zolang ze nog studeren. Dat betekent niet dat je alles moet betalen, niets mis met lenen, maar wel dat KA doorloopt zolang kind studeert, maar dan aan kind uitgekeerd (of in natura).
Dat kan ook KA door beide ouders zijn.

Dat betekent dat je, net zoals ouders die nog bij elkaar zijn, samen verantwoordelijk bent. En niet alleen de ouder waar kind voornamelijk verblijft. Of maar één ouder terwijl er co-ouderschap is.

Lente?

Hm, Lente? "En niet alleen de ouder waar kind voornamelijk verblijft. Of maar één ouder terwijl er co-ouderschap is."
We hebben het hier over volwassenen van 21 jaar of ouder. Co-ouderschap?

Eerlijk gezegd vind ik Tsjor soms wat te rigide in de overtuigingen (of ik vind het wat te ver gaan), maar ik ben het ook met sommige meningen eens, of deels eens.
En in dit geval ben ik het eens. Er is al een wet over, dat kan gevolgd worden. Als een ouder zich na de 21e verjaardag niet betrokken genoeg voelt om de zoon of dochter verder te ondersteunen in de studietijd, is dat iets tussen volwassen kind en ouder. Dat vind ik ook 'over het graf heen regeren' van de ex-partner die dat alvast wil voorkomen voor de toekomst.

En het ís gewoon niet dezelfde situatie als een getrouwd stel met een studerend kind. Misschien wil kind de ouder al tijden niet zien. Heeft het de achternaam gewijzigd. Mocht de ouder niet op diploma-uitreikingen komen.
In het begin kun je het nog aan loyaliteitsconflicten wijten, en misschien daarna nog steeds wel, maar ergens houdt het ook op (voor sommigen). Waarom wel je ouder telkens blijven afwijzen maar nog wel geld blijven verlangen? Dan is het ook tijd om te staan voor je keuze.

Helaas wel

@AnneJ: Alimentatie is geen kijkgeld. Het goed houden van de verhoudingen is met name een taak van de ouder en ook van een kind zelf, maar dat staat los van het betalen van alimentatie.

Verder on topic:
Ik denk dat TS nog even heel goed moet nadenken of ze echt wel akkoord wil gaan met de voorstellen van bijna ex. Vooral de zin: "we willen zo min mogelijk voor de kinderen veranderen." blijft bij mij spelen. Als jullie dat echt willen is er dan geen mogelijkheid dat jullie het huis voorlopig nog samen betalen en dat je daarmee je PA laat schieten? De eerste 2 jaar is de hypotheekrente zelfs nog voor beide aftrekbaar.

Verder is het voor kinderen in de pubertijd heel belangrijk om hun vader veel in hun leven te hebben. Zeker 35% van de tijd. Een omgangsregeling van 1 weekend in de 14 dagen voor vader is dus niet goed voor de kinderen. In wat voor manier wordt er op dat gebied aan de kinderen gedacht?

Het huis is groot schrijf je, is er misschien een mogelijkheid om de woning te delen? Dus 2 voordeuren?

Paddington (ot)

"Verder is het voor kinderen in de pubertijd heel belangrijk om hun vader veel in hun leven te hebben. Zeker 35% van de tijd."

Dat intrigeert me. Waarom juist dan (kennelijk meer dan in de periode ervoor), en waarom minstens 35% van de tijd? En waar heb je dat vandaan?

Ik zeg niet dat het onjuist is ofzo, maar de stelligheid van de bewering verbaast me wat. En dan vooral die link met de puberteit, ik zie niet zo goed in waarom contact met de vader dan per se belangrijker zou zijn dan tijdens de jongere jaren.

Groeten,

Temet

Paddington

Jij:
“ Verder on topic:
Ik denk dat TS nog even heel goed moet nadenken of ze echt wel akkoord wil gaan met de voorstellen van bijna ex. Vooral de zin: "we willen zo min mogelijk voor de kinderen veranderen." blijft bij mij spelen. Als jullie dat echt willen is er dan geen mogelijkheid dat jullie het huis voorlopig nog samen betalen en dat je daarmee je PA laat schieten? De eerste 2 jaar is de hypotheekrente zelfs nog voor beide aftrekbaar.”

Bedoel je dat Charlotte met de kinderen dan in het huis blijft wonen en ex to be daaraan meebetaalt om zo min mogelijk voor de kinderen te veranderen?

Mee eens dat dit een betere oplossing is dan dat ex to be grotendeels alleen in dat veel te grote en dure huis woont en dat Charlotte dat moet financieren met €350 p.m.(nb ik weet geen precieze bedragen, maar heb vooralsnog op basis van wat ze allemaal geschreven heeft, ook over de taxatiewaarde van het huis versus hogere verkoopprijs, de indruk dat Charlotte er (flink) op inlevert.

PA soms 10 jaar

even inhakend, niet alles goed gelezen wellicht maar zie af en toe 5 jaar PA voorbij komen. Weet de leeftijd niet van TS maar soms is PA nog 10 jaar, mocht je er gebruik van willen maken voor bepaalde berekeningen of zo. Zie hieronder:

De partneralimentatie bedraagt maximaal 5 jaar. Of korter, als het huwelijk of geregistreerd partnerschap minder dan 10 jaar duurde. Dan ontvangt een ex-partner alimentatie voor de helft van de tijd dat het huwelijk of partnerschap duurde. Bent u bijvoorbeeld 8 jaar getrouwd geweest, dan moet u of uw ex-partner 4 jaar partneralimentatie betalen.

Er zijn 3 uitzonderingen op de nieuwe regels:

- Als u samen kinderen heeft, stopt partneralimentatie pas als het jongste kind 12 jaar is geworden.
- Heeft het huwelijk of geregistreerd partnerschap minimaal 15 jaar geduurd? En krijgt de ex-partner die alimentatie ontvangt, binnen 10 jaar AOW? Dan duurt de alimentatieplicht totdat de ontvanger AOW krijgt.
- Bent u geboren op of voor 1 januari 1970? Duurde uw huwelijk of geregistreerd partnerschap langer dan 15 jaar? En krijgt u over meer dan 10 jaar pas AOW? Dan is de alimentatieduur 10 jaar.

Bij samenloop van de hierboven genoemde omstandigheden, geldt de langste termijn.