Gevraagd advies en ervaring aanvragen van kinderalimentatie

inderdaad

Hopelijk reageren er hier mensen met ervaring in die aanvraagprocedures.
Toch wil ik je ook in overweging geven om het niet te doen. Je zoon is 14 jaar. Als jij alimentatie gaat eisen kan het zijn dat zijn vader omgang gaat eisen en dan heb je wel een probleem met een kind van 14. Dat kun je proberen te negeren. Vader moet betalen zonodig onder dwang maar zoon gaat niet naar vader. Echter dan kunnen er onverkwikkelijke toestanden ontstaan doordat vader de omgang kan gaan afdwingen via bureau jeugdzorg en de kinderbescherming.
Dat kost allemaal een hoop negatieve energie die je echt niet wil.
Je kunt beter kijken of je zelf niet iets bij kunt verdienen of dat je zoon een baantje kan vinden of dat je kunt besparen op je huishouden of op andere manieren dan naar vader te kijken.
Maar goed, het is een overweging, misschien is er wel wat mogelijk.
Het is natuurlijk ook onverteerbaar dat vaders er mee wegkomen om niet bij te dragen op straffe van strijd.
Wat je nog kunt doen is vader 'moreel' aansprakelijk stellen. Wacht gewoon af of hij stopt met bijdragen, misschien is het alleen maar een dreigement. Zodra hij stopt stuur je hem een keurig briefje dat je verwacht dat hij als een goede vader blijft bijdragen aan het levensonderhoud van zijn zoon ongeacht of hij die ziet of niet. Zijn zoon bestaat en heeft van alles nodig ook als hij hem niet ziet. Je vraagt hem vriendelijk doch dringend zijn zoon financieel te blijven ondersteunen.
Punt. Je weet maar nooit of zoiets mogelijk helpt.

sja

Lastig hoor. Ik zou het laten. Waarom wil je financ afhankelijk zijn v iemand die je niet uit kan staan. Kan me ook voorstellen dat vader zich pittig op zal stellen. Wel financ eisen stellen maar geen bezoekjes v zoon. Ik zou proberen op een andere manier geld bij elkaar te sprokkelen of zoon met een klein bijbaantjes extraatjes voor zichzelf te laten verdienen straks.

BTW

Zo voelt het voor jou ook niet als financiële afhankelijkheid.

Recht op

Vader is wettelijk verplicht om bij te dragen in de kosten voor levensonderhoud van het kind en dit staat los van de omgang. Wat ik zou doen is het nog een keer vriendelijk vragen en als hij niet wil bijdragen via een advocaat een verzoek om alimentatie toesturen. Advocaten hebben daar mooie brieven voor waarin staat dat als niet onderling tot overeenstemming kan worden gekomen, er via de rechtbank een verzoek zal worden ingediend. Kinderalimentatie is niet van invloed op je inkomen voor de IB of toeslagen, maar als je een bijstandsuitkering hebt wordt die wel gekort met dat bedrag (dan kun je het evengoed laten, want schiet je er toch niets mee op).
Dit heeft trouwens helemaal niets met afhankelijkheid te maken, het is gewoon iets waar je kind recht op heeft.

hoe het in zijn werk gaat

Of je het wel of niet zou moeten doen, daar laat ik me niet over uit. Maar hoe gaat het in zijn werk? Zie de posting van Katniss: advocaat schrijft brief, en als dat niet tot resultaten leidt dan dient diezelfde advocaat bij de rechtbank een verzoekschrift tot vaststelling van alimentatie in. Ex krijgt een termijn waarbinnen hij een verweer kan indienen. Daar heeft hij een advocaat voor nodig. Die advocaat zal dan overigens vermoedelijk uitstel voor het indienen van dat verweer vragen (en krijgen). Als er niet binnen de gestelde termijn verweer wordt gevoerd wordt de verzochte alimentatie opgelegd. De uitspraak moet dan officieel aan je ex worden 'betekend' (uitgereikt door de deurwaarder) en daarna moet hij gaan betalen. Doet hij dat niet, dan kan je LBIO of deurwaarder op zijn nek sturen.

Voert hij wel verweer, dan wordt er door de rechtbank een datum bepaald waarop de zaak op een zitting wordt behandeld. Hoe lang daar overheen gaat verschilt tussen de rechtbanken, daar weet je advocaat meer van. Na de zitting volgt na 4 weken uitspraak, en daarna gaat het verder als hierboven.

De alimentatie gaat overigens vaak in vanaf het moment waarop er om gevraagd is. Dus het moment van het eerste duidelijke verzoek van de advocaat - de alimentatieplichtige heeft dan dus al meteen een betalingsachterstand als de uitspraak wordt gedaan!

voor de procedure wordt griffiegeld geheven. Voor de advocaatkosten kan je onder voorwaarden in aanmerking komen voor gefinancierde rechtshulp - zie www.rvr.org - maar de eigen bijdragen zijn hoger in familiezaken om iedereen naar de mediation te duwen. Mediation is dus in principe goedkoper. Het kan ook heel zinnig zijn, want als het werkt, werkt het veel beter dan het afdwingen van betaling na een uitspraak zoals ik hierboven omschreef.

Iemand hierboven (ben te lui om terug te lezen wie) opperde de oplossing dat vader kleedgeld aan kind geeft. Kan een mooi idee zijn, veel mannen hebben er enorme moeite mee dat ze geen enkele controle hebben over de wijze waarop het alimentatiebedrag wordt uitgegeven. Het is natuurlijk vervelend om op kousevoeten om het kwetsbare mannelijke ego heen te moeten trippelen, maar je hebt zo te lezen al meer dan 1 langdurige relatie met een man gehad, dus dat kun je vast wel . Ik zou trouwens wel vragen om de betalingen per bank te doen, want dan kan je later makkelijk aantonen hoeveel er telkens is betaald - en hij kan makkelijk aantonen dat hij betaald heeft.

Overigens: Katniss merkt terecht op dat als je in de bijstand zit, kinderalimentatie jou geen profijt biedt. Maar als het zover komt, zal je ex merken dat de gemeente hem achter de vodden gaat zitten - meestal rechtstreeks, maar een gemeente kan ook een uitkeringsgerechtigde dwingen om een procedure tegen een niet-betalende ouder te starten.

Groeten,

Temet

Motivatie

Mocht je het proces dat Temet zo goed geschetst heeft in willen gaan, dan zou ik toch even kijken naar je eigen motivatie.

Enerzijds zeg je dat alles in onderling overleg is geregeld.
Vervolgens noem je enkele wijzigingen: je hebt blijkbaar een relatie gehad en die is nu beëindigd; je contract loopt af en je verwacht lange tijd buiten de arbeidsmarkt te staan; en jullie kind gaat niet meer naar zijn vader.

Vervolgens geef je aan dat je de alimentatie nu wel eens officieel wil regelen, vanwege alles wat hij jou en je zoon heeft aangedaan de laatste jaren.

Ik neem aan dat hij een slechte partner was, maar daarom ben je ook uit elkaar gegaan. Ik neem aan dat hij een slechte vader is en daarom wil je zoon ook geen kontakt. Dat zijn al twee manieren geweest om het verschrikkelijke gedrag (neem ik aan) van je ex 'betaald' te zetten.
Alimentatie is daar niet voor. Het is geen boete, het is geen vereffening van opengebleven emotionele rekeningen. Als je dat alles nog niet verwerkt hebt zul je zelf aan de slag moeten met een psycholoog.
Het enige objectieve motief om een officiële berekening te vragen van de kinderalimentatie zal zijn dat je inkomen nu sterk gedaald is. Wellicht zal de rechter daarin meegaan.

Tsjor

Karma

Bedankt allen voor jullie reacties! Ik heb nog lang zitten te twijfelen wat te doen, maar heb toch maar besloten om het te laten zoals het is. Ik heb hem de afgelopen 14 jaar niet nodig gehad en daar kan die 4 jaar ook wel bij. Ik geloof ik Karma dus wacht rustig af.

Groet,
Nancy