Heb mijn eigen kind opgegeven
Even in het kort proberen te omschrijven, een hel in een tijdsbestek van maar liefst 5 jaar.
Ik heb een vechtscheiding gehad van 5 jaar en moet daar nog van bijkomen. Scheiding op zich verliep op een paar kleine bobbelingen na redelijk. Na scheiding ben ik redelijk vlot een nieuwe relatie begonnen er zat werkelijk maar een paar maanden tussen. Mijn oude relatie liep de laatste 3 jaar al waardeloos. We leefden als huisgenoten onder 1 dak en voerde bij onze omgeving een toneelstukje op. Mijn gevoel was al van alleen zijn en daarom waarschijnlijk al snel begonnen aan een nieuwe relatie omdat ik dat toch wel miste, het alleen zijn gaat mij dan ook slecht af ben ik eerlijk. Nu kan ik jullie uitleggen wat er allemaal aan vooraf is gegaan, wat het heeft gemaakt dat ik de stekker eruit heb getrokken maar dan wordt het verhaal nog langer. Wel ben ik ooit nog eens van plan om het in een boek te verwoorden.
De elende is pas goed begonnen toen bekend werd dat ik ging samen wonen en een nieuw gezin wilde stichten, een samengesteld gezin zoals dat met een mooi woord wordt omschreven. Nu inmiddels mijn vrouw heeft 4 kinderen uit een eerder huwelijk, allemaal meiden 
in de leeftijd 10-12-14-16, ik heb een dochter van 10, geadopteerd samen met mijn ex. Mijn ex heeft de nieuwe situatie nooit kunnen verkroppen. Zij heeft zich van af het begin nooit geïnteresseerd in de nieuwe gezinssituatie van mij en mijn dochter met alle gevolgen van dien. Ik zie jullie al een beetje bedenkelijk kijken.....''zou ik ook niet'' hoor ik langzaam opkomen. Nou deels kan ik er zelfs in meegaan is het niet dat mijn dochter bijna 50/50 bij mij was, dan zou het je wel moeten interesseren. Mijn ex heeft mede ingestemd met de omgangsregeling. Tot op de dag begrijpen we hier niets van. Zij moest ook wennen aan de nieuwe situatie, iedereen moest wennen aan de nieuwe situatie. Mijn ex liet mijn dochter komen zonder te weten wie mijn huidige vrouw was. Hoe is zij, waar laat ik mijn dochter achter, en toch had zij heel veel problemen mee dat zij onze dochter moest delen. Mijn dochter kwam er tussen te staan en dat is erg. Mijn fout is geweest dat ik er veel eerder mee moest kappen, maar wie is zij dat zij denkt door haar frustratie mijn dochter te ontnemen, en erger nog mijn dochter een vader te ontnemen. Ik zag mijn dochter dan wel maar moet je niet zien met welke neven gevolgen het had voor mijn nieuwe gezin en mijn dochter en stiefdochters, iedereen moest eraan geloven. Ik was druk met mijn ex, mijn ex met mij. Mijn dochter hechte zich aan mijn nieuwe vrouw. Want zij bood veiligheid en duidelijkheid. Dat was met haar verleden zo nodig. Daarin heb ik ook steken in laten vallen, ben ik ook heel open in, zelfreflectie noemt men dat, zie ook wat jij zelf in dit hele verhaal betekend hebt, wat is jou aandeel in deze. Dat stond niet beschreven in het woorden boek van mijn ex. Het kon absoluut niet aan haar of mijn dochter liggen. Er zijn al heel wat vriendschappen bij mij ex verloren gegaan met die gedachten gang.Haar probleem zou je zeggen maar wel erg jammer voor mijn dochter. Mijn ex bleef frustreren in welke form dan ook, mijn dochter opzetten tegen de dochters van mijn nieuwe vrouw. Mijn als vader in een zwart daglicht zetten, terwijl mijn dochter ook de andere kant zag, dat het bij ons ook gewoon goed en gezellig kon zijn met elkaar. Zoals gezegd werd het mij langzamerhand duidelijk dat er geen onkruid tegen opgewassen was. Het ging ver, heel ver. Moeder nam dochter mee in bed, als compensatie voor verdriet. Mijn dochter heeft haar moeder door, ze hoeft haar puppy oogjes op te zetten en ze krijgt het voor elkaar. Mijn dochter mocht aan niets ontbreken, werd op een voetstuk geplaatst. Kijk mij, samen met het leuke meisje uit China, hoe bijzonder.... Wij deden als samengesteld gezin alles verkeerd wat we maar verkeerd konden doen, uiteindelijk weigerde zij om in welke form te communiceren, als gevolg dat mijn dochter niet wist waar ze aan toe was. ik heb 3 jaar lang niet kunnen praten met mij ex over zaken die onze dochter aangelegen waren. We maken een sprong, uiteindelijk is het na wat instantie afgelopen te zijn bij de raad van kinderbescherming terecht gekomen. Ik heb aangegeven dat ik dit niet wil voor mijn dochter en trek mij deze terug. Een verklaring gemaakt op papier netjes ondertekend. Met dit papiertje wist zij niet hoe snel er mee naar de rechter te vliegen om het alleen gezag te krijgen over onze dochter. Bij de zitting ben ik bewust niet bij geweest, want ik was er klaar mee. Echter de rechter vond dat er een gezinsvoogd naar de problematiek moest kijken, dus voor een jaar onder OTS. Maar de nieuwe situatie veranderde de niets. Ik zag mijn dochter inmiddels al een jaar lang niet meer, maar dacht misschien brengt dit noch verandering. Want het was wel op mijn aandringen dat er betere begeleiding moest komen voor mijn dochter. Nu heb ik echter besloten samen met mijn psycholoog want zover ben ik al dat ik echt de knoop door gehakt heb. Ik zie mijn dochter niet meer. En er komt een vervolgzitting waarbij waarschijnlijk de rechter zal bepalen dat mijn dochter volledig wordt toegewezen aan mijn ex. Mijn ex die het hooguit 2-3 gesprekken uithoud bij haar psychologen er zo in een tijdsbestek van 5 jaar er al 3 a4 heeft bezocht. Een moeder die haar dochter ziekelijk verwend en overbezorgd handelt. Onze gezinsvoogd gaf mij te kennen dat zij niets kunnen doen in die zin, zolang er geen crisis is of calamiteit doe zij niets. Toen ik dat hoorde zei ik....dat had ik dan graag eerder willen weten dat had ik niet 5 jaar lang gevochten. Ik had het kunnen weten eigenlijk, je hoort het zo vaak in de media, ''het gezin was bekend bij jeugzorg'' maar niemand greep in. Het schijnt toch zo te zijn geregeld in Nederland dat een moeder kan blijven frustreren, zodanig dat een vader het opgeeft, nota bene mijn eigen dochter waar ik zielsveel van houd en er geen dag voorbij gaat dat ik niet aan haar denk. Ik ben een gebroken vader....
tja
'Bij de zitting ben ik bewust niet bij geweest, want ik was er klaar mee.'
'Ik heb aangegeven dat ik dit niet wil voor mijn dochter en trek mij deze terug.'
De vraag is waar je je dochter meer mee helpt: met er voor haar zijn, ook al is dat een gevecht, of met je terugtrekken en het kind volledig aan de moeder over te laten. Je hebt zelf gekozen voor het tweede, en daar zul je dan ook mee moeten leven. Niemand heeft je gedwongen die verklaring te ondertekenen, toch?
Ik begrijp het niet zo goed
Ik begrijp dat je een hekel hebt aan je ex. Maar daar is een scheiding dan ook goed voor.
Maar eerst lijk je boos te zijn, omdat je ex zich niet met jouw nieuwe geluk bemoeit ('Mijn ex liet mijn dochter komen zonder te weten wie mijn huidige vrouw was.') en vervolgens geef je aan dat er van alles mis gaat in jouw gezin door de bemoeienis van je ex.
Het is nu allemaal al veel te laat, maar mijn advies zou zijn geweest: wat er bij je ex gebeurt is niet aan jou om te beoordelen. Of dochter daar slaapt, hoe hoog het voetstuk is, maakt allemaal niet uit. Zelfs niet wat ze zegt tegen je dochter over jou. Alleen wat je dochter daarvan meekrijgt, dat kun je opvangen, daar kun je op reageren.
Je bent druk bezig geweest je ex te demoniseren en dit is wat je terugkrijgt helaas, een hel.
Als de gezinsvoogd er nog is zou je vriendelijk kunnen vragen om een omgangsregeling, eventueel begeleid. Houd anders altijd de deur open voor je dochter, maar zorg dan wel dat die deur niet vol hangt met bergen frustraties en verwijten over je ex.
Tsjor
als er sprake is
van een vechtscheiding heb je er altijd twee voor nodig. Dus jij hebt je aandeel ook echt gehad.
Je klinkt alsof je jezelf nogal het slachtoffer vindt. Dat vraag ik me ernstig af. je bent er zelf bijgeweest dat de relatie bergafwaarts ging. Dat je snel een andere relatie hebt, is jouw keus, maar verwacht niet dat een ex zich daar direct bij neerlegt. Dat is toch ook moeilijk te verwerken?
Je klinkt als iemand die ook niet erg betrokken is geweest en zich al snel terugtrok. En nu wel dramatisch doet over hoe mis het kan gaan bij moeder.
Wees eens duidelijk: wat wil je precies met je post, wat is je vraag?
Of wilde je dat we kritiekloos met je meehuilen?
vraag ik me af
"Moeder nam dochter mee in bed, als compensatie voor verdriet. Mijn dochter heeft haar moeder door, ze hoeft haar puppy oogjes op te zetten en ze krijgt het voor elkaar. Mijn dochter mocht aan niets ontbreken, werd op een voetstuk geplaatst. Kijk mij, samen met het leuke meisje uit China, hoe bijzonder.... "
Dit soort commentaar laat zien dat er blijkbaar onenigheid is over de wijze van opvoeding. Lijkt me niet dat je dat nog om elkaars oren slaat als je gescheiden bent. Maar in de realiteit wordt dat gebruikt om voor omstanders aan te tonen hoe fout iemand bezig is. Nou helemaal niet hoor. Daar gaat het helemaal niet over en al zeker niet bij een scheiding.
Kind mag best bij de ouder in bed liggen als er eens iets is of het leven is moeilijk. Geen reden om iemand af te wijzen.
Stiefmoeder geeft 'duidelijkheid' kon weleens een bron van irritatie zijn voor moeder. Vader is de opvoeder, niet stiefmoeder. ' ziekelijk verwend' dat zijn termen waar je niets mee kunt. Verstandige gezinsvoogd die goed aangeeft dat er alleen iets kan als het crisis is of calamiteit.
Dit soort taal markeert een vechtscheiding en gaat in feite nergens over.
helaas. Jammerlijk. Waarom kun je je exvrouw en kind niet met rust laten? Gewoon dochter een week bij jou en een week bij ex en dan elkaar zoveel mogelijk ontzien? Zoveel valt er niet samen te werken en je kunt ook altijd wat water bij de wijn doen. Maar naar elkaar wijzen, wat jij ook gewoon doet, is een ervaringsfeit bij vechtscheidingen maar voor omstanders een rare kwalijke zaak en je vraagt je af waarom iemand dat nou maar blijft doen?
Ik hou het kort
Je dochter is is je dochter. Je hebt haar in de steek gelaten. Je had aan haar moeten denken toen je een nieuw gezin wilde, zelf actief naar een manier moeten zoeken hoe je alle belangen kan combineren. Als het nieuwe gezin niet werkt is het exit van die gezinsvorm niet exit van je eigen dochter.
Ik vind je verhaal erg onsamenhangend maar dit is wat ik eruit haal; jij had haast met je nieuwe gezinnetje en je dochter is daar de dupe van. Jij en je ex spelen mistige spelletjes en ook daar is je dochter de dupe van. Ik vind het in en in triest.
nimbo
Net als in hulpverleningsland ga je er van uit dat waar twee vechten er twee nodig zijn. ik weet niet of je er zelf ervaring mee heb maar in vechtscheidingen heb je niet altijd twee personen nodig, 1 persoon met een twistzieke aard is al voldo met dit soort mensenende. in hulpverleningsland gaat men er ook altijd maar van uit dat je kan en moet praten, dat kan dus niet.
Verdrietige vader.
k herken het gevoel. heb ook afstand genomen van mn dochtermaat ben het weer aan het herstellen.
het is niet goed om afstand te nemen, ze zal het ervaren als dat je haar in de steek hebt gelaten. beschouw je ex als een zieke en daar laat jij je dochter achter. blijf in contact! whats app, mail, Facebook. je hebt vele mogelijkheden. houd het luchtig, volg je dochtermaat verlaat haar niet.
Trijntje
niks is zo vervelend als betweters die met beschuldigende vingers gaan staan wijzen. vergeet niet dat als je er voor staat dat je het in je eentje moet doen. niemand die het proces keert of aanpakt. ik neem zo aan dat die gezinsvoogd als hoop wordt gezien. hoop tegen die manipulatie van het kind door moeder. en die hoop vervliegt omdat die hulpverlening niks doet hiertegen, daar zijn ze niet voor opgeleid.
en dan sta je alleen. onervaren vol van emoties. en dan maak je fouten maar jou verwijten slaan de plank mis.
Niet vechten
voor je dochter, maar er wel voor haar zijn. Laten merken dat zij belangrijk is voor jou en altijd welkom is.
Ik herken jouw gevoel over opzetten tegen. Heeft mijn ex ook geprobeerd. Zoals ook al gemeld is: "ik heb daar niet op gereageerd, ik vertrouw op mijn dochter."
Als slapen in een bed met een ouder slecht is voor een kind, dan ben ik ook slecht bezig in jouw ogen. Noodgedwongen wonen op een kamer wonen, geeft mij weinig keuze en mijn dochter vind het heerlijk.
Probeer jouw emotie over je ex los te koppelen van de manier waarop jij met je kind omgaat. Met je ex is de relatie gebroken, de relatie met je kind kan gewoon blijven bestaan, die twee relaties hangen niet samen. Ga dus werken aan een ontspannen relatie met je kind.
Niet doen
Niet opgeven. Contact houden, op wat voor manier ook!
Dit meisje is al geadopteerd, dus in feite ooit in haar ogen eens in de steek gelaten door hen die voor haar hadden moeten zorgen (als je het even zwart/wit bekijkt).
Jij en je ex-partner hebben die zorg op jullie genomen en jullie huwelijk liep spaak. Dat kan, maar je bent niet gescheiden van je kind!
Met het verbreken van contact geef je haar dat gevoel van in de steek gelaten voelen terug, iets dat met name in de pubertijd tot uiting kan komen.
Dat mag je je meisje niet aandoen.
Verdrietige vader
Door te zeggen en te ondertekenen dat je de zorg niet meer wil van je dochter vind ik net een stap. Ver...
Je dochter zal het zien als in de steek laten..
Waarom heb je daarvoor gekozen?!
Ondanks dat en ex zoveel nare dingen zegt tegen je dochter over jullie jullie weten beter je dochter weet beter...
Kom op vecht voor haar !!!
Verdrietig
Wat onwijs verdrietig voor je dochter.
Ik begrijp niet alles van je verhaal omdat het nogal onsamenvattend beschreven staat dus ik hoop maar dat er geen misverstand ontstaat.
In mijn ogen laat je je dochter onwijs in de steek.
Zelfs het 5 jaar lang vechten had je liever niet gedaan. Je vond het vechten dus zwaarder dan dat je nog 5 jaar lang hebt kunnen genieten van je dochter.
Wat de moeder van je dochter met haar doet, dat is niet aan jou.
Je kan het hier niet mee eens zijn. Je kan de moeder ook niet mogen, maar je dochter hier de dupe van laten worden? Nee, dat zal ik nooit begrijpen!
Je geeft mij het gevoel dat je je nieuwe vrouw boven je dochter verkiest.
Ik hoop met heel mijn hart dat je van mening zult veranderen, je dochter verdient een vader in haar leven die er alles aan doet om in haar leven te zijn. Al moet je er voor vechten tot je er dood bij neer valt.
ouderverstoting naar kinderverstoting
Dit is echt typisch geval van ouderverstoting, of de aanloop daar naar toe, en dan zie je wel vaker dat de ouder aan kindverstoting gaat doen. Oftewel, de eene ouder voelt zich zo weggeduwt dat hij liever het heft in eigen hand neemt en zegt tegen het kind dat hij het kind niet meer wil zien. Heel, heel triest dat dit zo gebeurt.
En tegen de topic starter wil ik zeggen; geef nooit op. Hou contact, en hou in die gesprekken de problematiek en de moeder erbuiten. koetjes en kalfjes praat, en ben met dat bezig wat je kind belangrijk vind. Houd je kind van koeien? Stuur een koeien kaart. Houd je kind van bewegen en sporten? Stel een sportieve activiteit voor of stuur een kaart of grappige zin die daar over gaat. En blijf dat doen. Ooit wordt je dat in dank afgenomen.
verhuiswagen
'Dit is echt typisch geval van ouderverstoting, of de aanloop daar naar toe'
Eerlijk gezegd zie ik dat helemaal niet. De moeder heeft in eerste instantie ingestemd met een omgangsregeling waarbij de dochter bijna 50/50 bij de vader was, zelfs nadat de vader besloten had om leuk een nieuw gezinnetje te starten met een andere vrouw en diens kinderen. Ik zie eerder een vader die niet wil accepteren dat het verleden inclusief zijn ex nou eenmaal bestaan, en die liever zou doen alsof hij zonder enig vuiltje aan de lucht een heel nieuw leven kan beginnen. Blijkbaar is zijn dochter alleen welkom als dat helemaal zonder enig probleem of gevecht gaat, want bij een beetje tegenwerking haakt hij al af.
vervolgzitting?
" Ik zie mijn dochter niet meer. En er komt een vervolgzitting waarbij waarschijnlijk de rechter zal bepalen dat mijn dochter volledig wordt toegewezen aan mijn ex. "
Is deze vervolgzitting (die dus nog komen moet) een zitting waarbij er ALLEEN een uitspraak door de rechter zal worden gedaan?
Of krijgt hij nog input en neemt de rechter dat mee in zijn/haar beslissing?
In dat laatste geval kan je misschien dus nog het tij keren en aangeven dat je wel hebt gehandeld in het belang van je dochter (door die verklaring te tekenen), maar dat je daar spijt van hebt, omdat je je dochter geen vader wilt onthouden. Dus dat je toch een bepaald contact met je dochter wil. Lijkt me voor je dochter heel belangrijk!
Arm kind, eerst geadopteerd, toen een scheiding en nu nog haar vader kwijt.
NB Ik vind je verhaal ook wat onsamenhangend en vooral verwijtend naar de moeder. Kan best dat het een kreng is, maar uit wat je schrijft, spreekt er vooral frustratie van jou naar haar toe. Ik lees nergens concreet wat je ex nou echt fout gedaan heeft en gedaan heeft om het contact tussen jou en je dochter te frustreren. Moeilijk voor ons om dan een beeld te krijgen.
Maar uiteindelijk is het belangrijkste wat je vanaf nu nog voor je dochter kunt doen?
Als de zitting alleen een uitspraak is, moet je vanaf daar denk ik verder gaan.
Ik zou je dochter aandacht geven, kaartjes, briefjes, sms'jes/whatsapp. Niet een bombardement. Maar haar regelmatig laten weten dat je aan haar denkt, dat je haar mist. Hoop dat het goed gaat. Dat je deur altijd wagenwijd voor haar open staat als ze langs wil komen, lang of kort. Vooral positief en belangstellend.
Wie weet kunnen jullie dan over een tijdje weer live contact hebben. Ik gun het haar.
Maar stop zoveel mogelijk met denken aan en praten over je ex - zeker naar je dochter toe! Dat levert alleen negatieve energie op.
hou contact
ik weet niet of ik het je al geschreven heb maar ik wil het nogmaals benadrukken dan en wat anderen ook schrijven HOU CONTACT!
ik heb het contact met mn dochter ook tijdelijk laag gezet en ben het nu weer aan het opbouwen. ik heb mijn schakelaar omgezet van opvoeder naar coach. ik heb geen invloed meer op haar opvoeding ondanks dat ik alle zogenaamde rechten nog heb maar de manipulatie van moeder geef ik geen kans meer. als mijn dochter het goed vind zoals het nu gaat, dan gaat het goed ondanks wat ik er van vind. zie ik ze 2 of 3 weken niet, ook goed laat ik niet meer merken wat ik werkelijk daar van vind, ik ben wel gewoon blij als ze er wel is.
Mijn dochter heeft het nooit echt hardop gezegd maar het is mij zo duidelijk geweest dat mijn dochter geen contact meer wilde omdat ze die scheiding en al het gezeik zoooooooooo zat was. Van mn jongste dochter weet ik inmiddels welke signalen ze oa opvangen ook al zwijg je, dus als je boos op je ex bent, ze zien het, ze voelen het. en wie nou de good guy of the bad guy is maakt hun geen moer uit, het moet gewoon stoppen.
Mooi en helder verhaal
Eddeped, ook die overgang van 'opvoeder' naar 'coach'. Wat je laat zien is dat je in alle omstandigheden kunt blijven nadenken over wat jij kunt doen voor je kind, ook na een scheiding, ook als de andere ouder jou een bepaalde rol opdringt. Neem je eigen verantwoordelijkheid, en ga creatief aan de slag. Als het linksom niet kan, dan maar rechtsom, maar investeer in je kind. Niet met geld, je kind hoeft ook niet in jou te investeren, maar vooral met aandacht geven aan je relatie met je kind.
Tsjor
Tjor
Ik ben het helemaal met je eens, zeker met je je woordkeuze "van opvoeder naar coach" dit is zeker niet m'n eigen keuze maar het is niet anders. Het is niet het makkelijkste maar heeft naar mijn idee 1 groot voordeel en dat klinkt misschien raar maar eventuele misstappen zijn mij niet verwijtbaar.
Met mijn dochter gaat het niet goed. 14 jaar, slechte school prestaties, uitgaan tot diep in de nacht.
Ik verwacht alcohol en drugsgebruik binnen het jaar, verandering van school enz enz.
Ik heb daar allemaal geen invloed op, is triest maar het is niet anders, ik kan daar niks aan veranderen.
natuurlijk wel Eddeped
Volgens mij heb je geen flauw idee van je invloed als ouder. Volgens mij heb je een enorme invloed, en wend jij die nu juist op een positieve manier aan. Goed bezig!
Maria
Nee dat heb ik niet. Ik zie m'n dochter eigenlijk nouwelijks, sinds pakjesavond niet meer gezien. Geen tijd heeft ze. Moeder houd haar niet direct tegen maar stimuleert niet, is ook niet bereid tot maar enig iets. Mijn dochter komt dus op visite bij mij, kind is net 14. We doen wat chit chat, eten wat, kijken wat tv en dan gaat ze. Ik moet vreselijk op m'n tenen lopen anders komt ze gewoon niet meer. En daar geniet moeder dan weer van.
Maar ik hou dit contact in de hoop dat het ooit weer beter wordt. Ik hoop dat er op bepaald moment inzicht komt wat voor n speelbal ze eigenlijk is.
zo gaat dat
met 14- jarigen, die hebben geen tijd voor ouders.
En misschien heeft ze moeite met de scheiding of met jou en je emoties en heeft ze wat afstand nodig.
Ik denk dat het juist prima is als je op de achtergrond bereikbaar en beschikbaar bent, voor als ze je nodig heeft.
NEEEE!!
Ik heb een goed contact met mijn dochter
Moeder word minder nu
Veel schulden achtergelaten en kosten na de scheiding
Bezit niets alleen afbetalingen
Ex bijna nieuwe auto EN gaat in huis wonen die wij samen niet eens konden betalen
Suikeroompje waar zij zwart betaald de huishouding doet,die huis heeft gekocht en op zijn naam staat het huis nu ook nog
Klagen als een Grizzly die honger heeft
Bijstanduitkering heeft heeften toch heeft zij nu alles
ook mijn dochter
Ik kan en wil niet zonder haar
Mis haar elke dag
Kinderen zijn slim en onthouden meer dan je denkt
Geef nooit op laat altijd weten dat jij ergens bent op welke manier dan ook
Geef nooit op alsjeblieft
NEEEE!!
Mijn meisje is 13 jaar
Doet het goed op school
Mijn dochter vond de rust bij mij, niets doen,geen moeder opa en oma die zich (onbewust) af reageerde op haar en het ook allemaal goed bedoelden
Je meisje doet het niet goed op school en heeft meer probleempjes
Dan mist zij toch iets denk ik
Als jij de deur dichtgooit zal zij ook niet de moeite willen doen om naar papa te gaan, alsjeblieft laat weten dat jou deur nooit op slot is
Stuur kaarten, sms,bellen, stuur kadotjes, kleine leuke attentie's laat weten dat je er bent!!!
wat redbull zegt
helemaal waar!
voor mij herkenbaar, mijn ex heeft ook suikeroompje in de vorm van haar pappie.
en het is soms moeilijk want die pubers zijn alleen maar met zich zelf bezig, dat doet pijn soms.en neem van mij aan, ik haat dat woord puber want moeder schaart alles achter dat woordje puber.
maar waarom
is het moeilijk dat pubers vooral met henzelf bezig zijn?
Puber of niet, een kind hoort er nooit voor jou te zijn. Jij als ouder hoort er voor je kind te zijn. (En al helemaal in een onveilige periode als scheiding)
HET IS MOEILIJK
omdat je het ene moment een afspraak met ze heb staan die met alle gemak weer door ze wordt afgezegd. ze beseffen niet dat je je zit te verheugen, dat je wat dingen aan de kant hebt gezet, boodschappen heb gehaald, dat soorteigen. ze beseffen niet dat je dat als een enorme teleurstelling beleef als een afspraak weer wordt afgezegd, weer pas een week later en het is al weer 4 weken geleden de laatste keer. Ik vermoed Maria dat je zelf een verzorgende ouder ben, ik weet niet of je je dan kan voorstellen hoe het is om weken je kind niet te zien. misschien dat je zoiets wel eens met een grote vakantie heb meegemaakt maar zelfs dat is anders, daar kan je je op voorbereiden.
Eddwped; lijkt me verschrikkelijk...
Mijn dochter gaat een week naar haar vader en zijn vriendin... En zijn vriendin zorgt 4 dagen voor mijn dochter als mijn ex er niet is.
Ook dat is moeilijk, maar ik vind het belangrijk dat ze daar ook een thuis en een leven bij haar vader thuis heeft..
Ook al kost het mij moeite!
Ik vind het verschrikkelijk moeilijk
Maar mijn dochter is blij en daar gaat het om
Eddwped; lijkt me verschrikkelijk...
Mijn dochter gaat een week naar haar vader en zijn vriendin... En zijn vriendin zorgt 4 dagen voor mijn dochter als mijn ex er niet is.
Ook dat is moeilijk, maar ik vind het belangrijk dat ze daar ook een thuis en een leven bij haar vader thuis heeft..
Ook al kost het mij moeite!
Ik vind het verschrikkelijk moeilijk
Maar mijn dochter is blij en daar gaat het om
Eddeped
Ja, het is moeilijk. Toch is het zaak om jezelf niet als slachtoffer te zien. Geef aan je kind aan dat je het jammer vindt, maar dat je het begrijpt en dat je hoopt dat zij snel weer komt.
Daarnaast blijf je sms-en, whats-app enz. Ga dan niet zeuren over wanneer ze weer komt, maar praat over dingen waar zij zich voor interesseert. Probeer haar daarin te vinden. Als zij sport, ga dan bij haar sport kijken. Blijf voor haar aanwezig in haar leven, alleen dan kun je het vertrouwen herstellen.
Paddington
Dat doe ik ook wel en in mijn berichten naar haar zal ik niet negatief zijn maar van binnen doet dat gewoon vreselijk pijn. Ik lees net dat een moeder het ook vreselijk vind maar vind dat haar dochter ook een leven bij haar vader heeft, mijn ex vind dat dus niet. Die vind het hooguit een noodzakelijk kwaad. Daar hebben de kinderen gewoon last van. Nu volgt er een onderzoek van de rvk, heb daar ook al geen hoop meer op, ze kunnen wat mij betreft allemaal de pot op en ik zie wel waar het heen gaat met m'n dochter
macht
Ik heb geen zeggenschap over mijn dochter
Heb 12 jaar voor haar gezorgd net zo goed als mijn ex
Ik kwam er achter dat mijn ex erg veel schulden had opgebouwd en dat wist te verbergen
Uiteindelijk jaren moeten zwoegen om het te regelen
Mijn ex belde nergens naar of wilde uit schaamte niets regelen
^jaar gekost en de vogel was verdwenen
Zij deed de ene belofte na de andere maar die moet ze nog steeds waarmaken
Belangrijkste is het geven van zeggenschap
NOT!!
Ik had direct na de breuk een advocaat mijn ex sinds 2.maanden pas (vorig jaar Januari uit elkaar)
Zeggenschap NA de alimentatie regelin, dus gebruikt mijn ex dat als pressie middel
Het is nu nog steeds niet geregeld omdat mijn ex nergens aan meewerkt
Zij heeft een mooi huis (suikeroom) zij heeft een bijna nieuwe auto(suikeroom) oude alleenstaande senior zonder kinderen of familie
Geen eigen bron van inkomsten dus verwacht zij dat ik het zomaar even aanvul wat zij niet heeft
Ik laat mij mijn dochter nooit en te nimmer afpakken door iemand die het zichzelf denkt te gunnen en de macht daarvoor denkt te hebben
Mijn dochter weet dat ik er altijd zal zijn voor haar
Waar ook te wereld
Hoe lang het ook duurt dat wij elkaar niet zien
Wat de reden ook moge zijn
onvoorwaardelijke liefde van papa naar dochter
Dat is erg belangrijk dat zij dat weet
Er is altijd een open deur voor haar
Al ben ik nu dakloos haha
Betaal nog steeds af voor die schulden en torenhoge advocaat kosten