Help ons gezin
Ik begin bij het begin...
Bijna twee jaar geleden kreeg ik een relatie met de broer van mijn goede vriendin. Hij was nog niet zo lang gescheiden maar wel in harmonie uit elkaar gegaan.
Na een aantal maanden merkte ik dat hij zeer verdrietig was over het gemis van zijn kinderen. Samen hebben we gekeken naar de mogelijkheden.
Er kwam een co-ouderschap naar voren voor zijn drie kinderen ( 9,4,3 ), mijn twee jongens wonen al 24/7 bij ons in huis.
Inmiddels wonen ik en mijn partner al 1 1/2 jaar ruim samen en sinds januari 2014 hebben we de co-ouderschapsregeling. We hebben het zo geregeld dat ik als stiefmoeder de kinderen opvang op moeders dagen dat ze werkt en dat doet zij ook voor ons. Ik heb met mijn werkgever een thuiswerkdag gewijzigd zodat ik op de drie kinderen kan passen. Dit loopt al sinds januari en is samen met z'n 3e afgesproken.In juni van dit jaar zei moeder dat ze wenste dat de kinderen op mijn thuiswerkdag naar oma gingen want die vond dat gezellig. Ik heb toen aangegeven dat ik dat niet wenste want met mijn werkgever en samen met zn 3e hadden wij immers de afspraken gemaakt. Toen was ze beledigd. Na onze zomervakantie gaf ze weer aan de vrijdagen anders te wensen in de vorm van een gastouder. Haar dochter van 2 1/2 had aangegeven het bezwaarlijk te moeten vinden om in de auto steeds te zitten. Mijn partner en ik gingen weer niet akkoord en vonden het vreemd dat ze ineens haar kinderen naar een gastouder voor geld wenste te brengen terwijl wij deze regeling al maanden hadden lopen. Nu heeft ze aangegeven dat ik een slechte invloed heb op de kinderen en dat ze haar kinderen bij mij weg wenst te houden. Ze stookt haar kinderen op met rare praatjes en wil niets meer met mij bespreken.
Ik weet even niet meer wat ik er mee aan moet..... Iemand een advies?
Jaloezie?
In#29 geef je aan dat jullie een nieuw huis laten bouwen. Is de ex jaloers? Doet ze daarom tegendraads?
Als je begrijpt wat iemand drijft, kan je er ook beter mee omgaan.
Misschien is ze wel bang dat de kinderen liever bij jullie willen wonen, in dat mooie huis. Dat verklaart ook waarom ze haar moeder ingeschakeld heeft; kinderen niet te veel aan jou hechten.
Best zielig als dit inderdaad haar drijfveer is.
Misschien..
Misschien moet iedereen beter lezen of ik zeker beter schrijven. Oma is niet overleden maar zoals ik zei de schrik zat r goed in. een 3jarige naar een stervende brengen doe ik niet! Misschien wel als het allemaal prima gaat het hoort erbij maar een zieke overgevende alles laten lopende moeder, oma, vrouw hoeven kinderen van mij niet te zien. En het was niet mijn moeder als "boze stiefmoeder" maar de moeder van papa. En papa en mama hadden het al afgesproken maar dochter wenste te blijven spelen op de tablet.
Maar ik begrijp nu inmiddels wel door dit forum dat je als stiefmoeder niets te vertellen hebt. Moeders/vaders mogen met een co-ouderschap alles bepalen in de andere week. Je kan beter alleen blijven.... Je eigen kinderen lijden door acties van 3e en tja je hebt er maar mee te dealen want "jij" hebt voor die partner met kinderen gekozen... Wel grappig hoe mensen uit je omgeving reageren en op een forum, daarin komt duidelijk naar voren dat ik mijn situatie enorm beroerd kan typen en vertellen.
Ik ben benieuwd hoe de reacties zijn als ik zeg dat papa en ik beide altijd thuis werken en dus er altijd zijn voor de kinderen maar mama van alles bepaald in onze week.. Speel afspraken sporten etc... Misschien dat iedereen dan zegt ja maar dat kan toch niet ze zijn bij papa, zij moeten overleggen... Dus daarmee zeggen we een stiefouder is maar een oppas.! Zij/hij heeft niets te vertellen. En vervolgens denken alle stiefouders, ja en mijn gezin dan.... Mijn kinderen willen ook zoals altijd op zondag gaan zwemmen want dan is pap/mam vrij maar dat kan niet meer want stiefdochter moet turnen... Dus krijg je conflicten binnen een samengesteld gezin en val je uiteen. Maar dat zullen wel mijn eigen hersen spinsels zijn en niet de waarheid.
Maar alsnog bedankt voor de reacties, negatie/positief ik neem alles mee in mijn beeldvormingen.
Ik begrijp je niet
Waarom geven jullie niet gewoon aan dat jullie de zaken in jullie week bepalen?
Mijn ex had daar ook een handje van. Ik heb gewoon heel vriendelijk, maar duidelijk aangegeven dat ik in de tijd dat mijn kind bepaal hoe de zaken gaan lopen. Mocht het zo zijn dat er bijvoorbeeld een uitnodiging komt voor een feestje in de week van de andere ouder, dan wordt dat zo snel mogelijk doorgegeven, zodat die ouder kan kijken of het lukt in de planning.
Nu is dochter 14 en regelt het zelf. Ze weet precies wanneer ze bij wie is en als ze dus iets met vriendinnen wil afspreken, bespreekt ze dat zelf met de betreffende ouder.
De kinderen hebben er niets aan dat mama wat afspreek, wat bij papa niet uitkomt, waardoor papa er last van heeft. Dat merken kinderen echt.
Dus: laat je man aan zijn ex-partner duidelijk maken dat er grenzen zijn. Dat het fijn is dat jullie goed met elkaar omgaan, maar dat het niet betekend dat zij kan bepalen over jullie tijd.
Ik denk niet dat moeder het doet om jou te pesten. Ik denk wel dat moeder het moeilijk vind om los te laten. Iets waar veel meer moeders last van hebben. Ik vind het ook moeilijk. Ondanks dat weet ik wel dat het goed is om te doen. Mijn dochter moet leren omgaan met de maatschappij. Als ik dan alles bepaal voor haar, leert ze dat niet. Gelukkig kan ik redelijk toneel spelen. Ik vond en vind alles wat ze bij haar vader leuk, wijs haar op de voordelen en laat haar met haar vriendinnen op pad gaan. Met mijn vriend en vriendinnen praat ik over mijn angsten en andere emoties.
Misschien heeft ze er wel moeite mee dat ze ziet dat kleine kinderen groter worden. Wellicht heeft ze zelf niet eens door dat het probleem daarin ligt.
Als stiefmoeder heb je niets te vertellen, dat klopt. Je mag adviseren en regels handhaven. Regels maken is voorbehouden aan de ouders. Kinderen hebben het vaak al moeilijk genoeg met twee ouders die op een of andere manier weer met elkaar een weg moeten zien te vinden. Een weg die ook nog eens aan verandering onderhevig is, omdat de kinderen ouder worden. Door jezelf daarin te mengen maak je het voor alle partijen erg moeilijk. Jij moet hier dus niets over zeggen, dat moet je man doen. Ook het verhaal over schoonmoeder. Ik had het anders aangepakt. Ik had man/vriend gebeld en met hem overlegd wat te doen. Daarnaast, dat is mijn ongezouten mening, vind ik het niet goed om een kind van 3 tegen zijn/haar zin mee te nemen naar een doodziek persoon. Voor wie zou dat zijn? Niet voor het kind in ieder geval. Gelukkig heeft Oma het gehaald en kan het kind zijn/haar Oma wellicht als het ouder is nog herinneren.
De conflicten die jij mogelijk noemt zijn heel makkelijk te voorkomen. Wat belet je om met je kinderen te gaan zwemmen? Waarom kan dat niet meer? Aan de ene kant zijn jullie heel erg van het meebewegen: jullie accepteren van moeder dat zij afspraken plant in jullie tijd, aan de andere kant heel star: niet meer zwemmen wat een kind moet turnen. Draai het om: accepteer niet dat moeder jullie tijd bepaald zonder overleg en ga lekker zwemmen, dan maar zonder stief. Mooi moment voor stief om even met papa alleen te zijn.
Beertje toch nog even
Allereerst vind ik het juist verfrissend dat je op dit forum ook je gedachten kwijt kunt. Jij schrijft en wij lezers vullen in en kleuren in, al naar gelang onze eigen ervaringen. En dat is toch anders dan je hart uitstorten bij een vriendin of die moeder op het schoolplein. Zij hebben ook een eigen agenda en zullen misschien sociaal wenselijk reageren, want zij moeten/willen met jou door. Wij lezers hebben daar wat minder 'last' van en houden je als het ware een spiegel voor.
Vervolgens blijkt dat jij tegen de grenzen van jullie samengestelde gezin aanloopt, en behoorlijk hardhandig. Je denkt dat het kaartenhuis aardig in elkaar steekt maar dan blijkt dat de ex van je vriend over bepaalde dingen toch anders denkt of is gaan denken. Heel vervelend en je vraagt je af wat je kan doen om het tij te keren. Veel reacties in de trant van laat het los, laat je vriend het contact met de moeder onderhouden, ga niet je rechten als stiefmoeder opeisen, enzovoorts. Kennelijk niet de reacties waar jij op zit te wachten en dus kom je met nog meer voorbeeld hoe ergerlijk de moeder van je stiefkindren zich opstelt. Je graaft je als het ware in. En het lijkt er erg op dat je vriend het allemaal wel prima vind zo (ik chargeer). Jij hebt in het weekeinde, op je schaarse vrije dagen, vijf kinderen op je nek, met alle logistieke problemen die daar bij horen en geen tijd om iets leuks te doen met je eigen kinderen.Alleen al dat je het benoemt geeft aan dat je snel een oplossing moet zoeken, want dit ga je niet volhouden. En ik zou het niet via een advocaat spelen, maar probeer iemand te vinden die een intermediair zou kunnen zijn tussen je vriend en zijn ex, iemand die door alle partijen vertrouwd wordt.
Volgens mij is er, op het vlak van relaties, niets zo ingewikkeld als het in stand houden van een samengesteld gezin.Mijn vriend en ik hebben er voor gekozen om niet samen te wonen, hoe graag we dat ook zouden willen. Met in totaal 7 kinderen, waarvan er 5 nog thuiswonend is dat verschrikkelijk ingewikkeld. Ook hebben zijn 3 dochters en de 4 van mij aan 'de andere kant' ook nog te maken te maken met (een soort) samengesteld gezin. Ondanks dat zowel mijn vriend als ik een goed ' nahuwelijk' hebben is het lastig om met alle smaken rekening te houden, dus we houden het simpel. Mijn kinderen zijn de verantwoording van mijn ex en mijzelf, die van mijn vriend van hem en zijn ex.
Ik wens je veel sterkte. Het is niet makkelijk, je doet al zo veel om alles in goede banen te leiden, maar je vergeet een beetje jezelf, denk ik.
@ Paddington en @ Lottemarie,
Dit zijn reacties waar IK iets mee kan! Jullie schrijven een open stuk zonder met een boze vinger te wijzen. Dank jullie beide hiervoor.
Helaas zit mijn vriend al een half jaar met een advocaat te stoeien en komt er langzaam aan een einde in zicht. Er is met een wederzijdse vriendin samen geprobeerd om tot goede nieuwe afspraken te komen maar dat is niet gelukt. Vandaar dat een advocaat de enige uitweg is. Verder heb ik gisteren aangegeven aan mijn vriend dat ik dit inderdaad zo niet langer trek. Ik heb gezegd dat ik het jammer vind dat hij "alles wel best"vind gaan maar vergeet dat wij niet samen de ouders zijn van 5.... Wij zijn samen met 5 volwassen opvoeders van samen weer 5 kinderen. ( jeetje eigenlijk maar een moeilijk gedoe hahaha ) Ik wil ook niets bepalen voor mijn bonus kinderen hoor, zoals bijv. of er een zijn flaporen moet laten herstellen. Dat zijn afspraken van de ouders samen. Wel is het een behoorlijk grijs gebied voor stiefouders. Waar ligt de grens, wat mag je wel en niet zeggen.... Toch ben ik ongelofelijk gelukkig met mijn totale gezin. En ik denk dat als er straks meer rust komt het ook voor moeder rust gaat geven. En inderdaad als de kids groter zijn gaan ze een eigen weg zoeken. Zo zal een van de kinderen best kunnen kiezen om het co te stoppen en volledig bij moeder/ vader te gaan wonen. Ik denk alleen maar het gaat om de kinderen, die zullen gelukkig moeten opgroeien het is allemaal al moeilijk genoeg in de grote boze wereld.
Nogmaals bedankt voor jullie reacties.
Nu kunnen we beginnen...
De kogel is door de kerk.
Vanaf nu zijn de kinderen van mijn vriend vier dagen bij ons in de week en drie bij moeder. De rechtbank heeft beslist.
Dit geeft zo veel rust nu... Eindelijk kunnen we verder werken aan ons gezin. Wel bijzonder dat de rechtbank moeder minder dagen geeft dan vader, ook zijn de kinderen de helft van het weekeind bij ons.
Maar ik ben blij, nu kunnen we gerichte afspraken maken en kunnen we alles laten lopen zoals wij dat graag willen binnen ons gezin.
Op naar Rust Regelmaat en Reinheid hahaha
Iedereen bedankt voor de adviezen en uitleg.
Duidelijkheid
Fijn dat er duidelijkheid is Beertje! Inderdaad apart dat je lief meer dagen heeft gekregen dan moeders, geeft de rechter daar nog een uitleg over?
Voor iedereen is er nu helderheid, hebben jullie nog een reactie van moeder gehad? ik kan me voorstellen dat het voor haar moeilijk is. En de kinders, hoe reageren zij erop?
Ik kan me heel goed voorstellen dat dit voelt als een 'nieuw' begin omdat je inderdaad kan bouwen aan het gezin.
Ik ben heel benieuwd hoe het jullie vergaat (ook met moeders en hoe de kids het allemaal oppakken)
Fijn Beertje...
...dat er nu duidelijkheid is en hopeljk rust in de relatie tussen je vriend en zijn ex.
Nog een opmerking van mij: hou voor ogen dat het voor de moeder niet een heel fijne uitspraak is (vermoed ik). Geef duidelijk je grenzen aan en respecteer die van haar ook! Laat je weten hoe het gaat?
Moeders
Moeders was er blij mee zei ze. Ze kan nu in de weekeinden uitgaan want de kinderen zijn bij ons....
De kinderen waren er blij mee de oudste zei want nu hoef ik niet steeds naar de oppas maar kan ik thuis blijven. Wij vinden het heel fijn.!
Ik denk dat mams er nog wel achter komt als ze vanaf nu ieder weekeind geen kinderen heeft het toch niet zo gezellig is. Maar dat zien we dan wel weer.
En nu plannen we de zomervakantie, drie weken weg lekker kamperen met zijn 7e!!!!
Even een vraagje..
Kan iemand mij vertellen wat je zelf uit je alimentatie moet betalen.?En wat voor "eigen"rekening komt?Of waar ik dat kan opzoeken.
Groeten Beertje
In principe
is het zo dat het bedrag dat uit de behoefte berekening komt alles zou moeten dekken. De alimentatiebetaler mag een bedrag aan zorgkorting aftrekken voor de kosten die hij/zij heeft voor de tijd dat de kinderen bij hem/haar zijn. De rest van de behoefte is om alle kosten van de kinderen te dekken. Even een rekenvoorbeeld:
Stel de behoeft van 2 kinderen is 600,- per maand. Dit moet door beide ouders worden opgebracht. Maken we het even makkelijk voor het voorbeeld, beide ouders moeten hiervan 300,- betalen. De betalende ouder mag dan bijvoorbeeld 20% zorgkorting aftrekken. Dit is dus 120,- per maand. Hij/zij zal dan nog voor de twee kinderen 180,- moeten betalen aan de andere ouder.
De alimentatie ontvangende ouder heeft dan dus 480,- per maand om alle kosten voor de kinderen te dekken.
Hiernaast zou het kunnen zijn dat er aanvullende afspraken zijn gemaakt, bijvoorbeeld als een kind een dure sport doet dat de kosten hiervoor gedeeld worden.
Ik hoop dat dit een beetje duidelijkheid geeft.
alles
je moet alles betalen uit jouw bijdrage + de alimentatie.
Alleen de directe kosten die bij de alimentatiebetalende zijn: eten, drinken, inrichting kamer, mee op vakantie, extra fiets, extra kleding voor alleen daar, komen voor rekening van de ali betalende.
Uit die pot ali+eigen bijdrage zullen alle kosten gedragen moeten worden. Nu, maar ook in de toekomst, je kunt niet vragen om een extra bijdrage voor bv een schoolreis, studiekosten of de orthodontist, dat zijn voorzienbare kosten.
Ik zal mijn vraag toelichten
Wij hebben net de rechtszaak achter de rug ivm alimentatie en het co-ouderschap. Ex van mijn partner krijgt nu minder alimentatie en wij meer zorg dan moeder. Nu geeft moeder aan dat door de alimentatie verlaging zij de sportclub van een van de kinderen door ons wil laten betalen. Maar mijn vriend is het daar niet mee eens. Hij zegt ik betaal wel minder alimentatie maar dat is ook omdat mams meer is gaan verdienen.Dus hoef ik niet ook nog eens extra te betalen aan sportclubs boven op de alimentatie.
Vandaar mijn vraag.
Alimentatie
degene die het ontvangt is over het algemeen ook degene die de betalingen moet doen.
kosten blijven gelijk
de kosten voor de kinderen blijven gelijk bij een gewijzigde omgangsregeling. Alleen schuift de betaling in jullie geval wel.
Kinderen zijn meer bij jullie, dus komen er ook meer kosten bij jullie te liggen. Je partner betaald nu minder alimentatie aan zijn ex, maar daar staan wel kosten bij jullie tegenover, het is niet een verlaging van de behoefte van de kinderen.
Dat een sportclub meeschuift vind ik niet heel vreemd of onredelijk.
Behoefte gelijk
De behoefte blijft voor de kinderen gelijk. Wij zijn meer gaan zorgen met bijkomende kosten en moeder haar inkomen is gelijk als dat aan vader.Van daar dat hij moeite heeft met dat hij en alimentatie betaald ( beide zelfde inkomen maar behoefte kids hoog vandaar nog wel ali) hij nu ook verzocht wordt om nog mee te betalen aan andere zaken. Het vervelende is dat de alimentatie verlaagd is maar ze nu zoveel meer vraagt dat die bijna gelijk is als voor de rechtszaak...
Als het zo lastig is
dan zou ik opteren voor een kindrekening. Daar storten beide ouders hun deel op na aftrek van de zorgkorting van maximaal 35 %.
Het bedrag op die rekening is dan voor bijvoorbeeld het sporten en het sparen voor studie, maar ook voor schoolkosten en dergelijke. Als er niet genoeg geld is op die rekening voor bepaalde dure zaken, zal daar over gesproken moeten worden.
In mijn ogen is dit een goede transparante en eerlijke manier van het regelen van de zaken rondom de kinderen.
@Taruh, ik ben het niet met je eens. Wat jij zegt zou in mijn ogen alleen gelden als er geen alimentatie wordt betaald. In dit geval wordt er nog steeds alimentatie betaald en deze is juist om bijvoorbeeld een sportclub mee te betalen.
Blijf proberen om erover in gesprek te gaan. Als het echt niet lukt, dan blijft de gang naar de rechtbank over voor haar. Jouw partner hoeft zich namelijk alleen maar aan de beschikking te houden.
Helaas zijn er nu eenmaal ouders die denken dat de alimentatie die ze ontvangen alle kosten behoort te dekken. Dit is expliciet niet de bedoeling. Vandaar dat ik voorstander ben voor het gebruiken van een kindrekening. Beide ouders kunnen dan zien dat zij beide bijdragen aan de kosten van de kinderen.
@paddington
Jaaaaaa, dat riep ik ook meteen tegen onze advocaat.... Zeker omdat heel eerlijk mams niks doet aan de verzorging van de kinderen... Kapper kleding etc moet mijn ex steeds op hameren. Ook schoolfoto etc. wil ze niet betalen. Maar zelf alleen maar alles aan zichzelf hangen. Dat steekt bij mijn partner.Maar helaas mams wil geen rekening voor de kinderen( dan is er te veel transparantie denk ik...)en we kunnen het volgens de advocaat niet verplichten.
Paddington
in het eerste bericht schreef Beertje dat de alimentatie verlaagd is.
Dat zijn dan wat mij betreft kosten die mee kunnen schuiven.
Het volgende bericht nuanceert het geheel nogal.
Nadeel van een kindrekening vind ik dat je voor elke uitgave met elkaar in overleg moet.
Bv de stief van mijn dochter is nogal van de dure kleding en zij gaat shoppen met dochter. Dat vind ik niet nodig. Iets als Squla vind ik niet nodig maar zou mijn ex graag zien dat uit zo'n rekening betaald wordt. Aan de andere kant spendeer ik meer aan sportspullen dan mijn ex noodzakelijk vindt.
Ik spaar voor kindlief meer dan mijn ex noodzakelijk vind, maar ik zie de bui al hangen als je dan vraagt om een extra storting wegens schoolkamp/orthodontist of iets anders.
Je kunt ook zonder kindrekening transparent zijn maar dat vraagt openheid van de ontvanger en een gedetailleerde administratie.
afspraken maken
Oeh Beertje, dit is nog maar het begin vrees ik... Lijkt me voor je vriend beter om sluitende afspraken te maken over wie wat bijdraagt.
Bij ons gaat alles vanzelf en in goed overleg, maar met 4 kinderen nu op de middelbare school lopen vooral de schoolkosten redelijk op (chromebook, schoolreis naar Rome). Om het nog maar niet te hebben over rijlessen voor de oudste (en later de andere 3). En nummer 2 is een redelijk talentvolle sporter, met een onevenredige stijging van de kosten voor extra trainingen en uitrusting. Daar hebben we 5 jaar geleden allemaal geen rekening mee gehouden, maar gelukkig kunnen we alle extra's samen delen. Ik overleg vaak wel even, maar we komen er altijd uit.
Ik voorzie bij jullie een wat stroevere verhouding, dus wees dit voor! Zou je vriend in overleg afspraken met de moeder kunnen maken? Kindrekening zou in hun geval een goede oplossing zijn, maar dat werkt alleen (zoals met alle afspraken trouwens) als beide partijen meewerken...
Verplichten
kan je het helaas niet.
Als ex dan echt niet meewerkt en meedenkt, dan blijft er weinig aan mogelijkheid over. Het grote nadeel is dat de kinderen daar dan de dupe kunnen worden. Dat is namelijk aangeven dat jullie de beschikking volgen en dat daarin geen afspraken zijn gemaakt over sportclubjes enzovoort. Vanwege de afwezigheid van deze afspraken horen deze kosten bij de ontvanger.
Natuurlijk moet dit echt het laatste redmiddel zijn.
@Taruh, voor mij zouden de kosten voor kleding uit de zorgkorting komen. Squla zou ik mij dan niet druk over maken. Ik vind niet dat kosten verschuiven met de verschuiving van alimentatie. Dat is in mijn ogen alleen zo als er geen alimentatie wordt betaald. Een verlaging van alimentatie heeft altijd een gegronde reden.
Al duidelijk
Mijn partner heeft net zijn advocaat gebeld. Moeder dient alles te betalen uit de alimentatie tenzij anders is afgesproken. Dat is er dus niet...Verder zie ik niet echt grote drama's komen nog. School computers krijgen alle vijf de kinderen van mijn ouders, beugels en brillen zijn we voor allemaal goed verzekerd en afspraken rond schoolreizen met het vo maken we over 3 jaar pas...Dan is het zaak om een rekening te openen voor schoolkosten in groep 8 voor de vervolgopleidingen en kosten. Dat lijkt mij zeer verstandig. Verder is moeder niet meer op goede voet met paps dus communiceren met respect is er even niet bij. Hoop dat het weer komt.!
Bedankt voor de reacties allemaal!
zorgkorting? (ot)
Die heb ik gemist, maar goed ik ben dan ook 10 jaar geleden gescheiden en toen hebben we de tremaberekening ook niet gebruikt.
Ik ben gewoon financieel verantwoordelijk voor alles, en betaal mijn ex terug indien nodig.
@Taruh
zorgkorting is wat het woord zegt. Je krijgt korting op je te betalen alimentatie omdat je de kinderen ook verzorgt. Sommige ouders een weekeind per 14 dagen andere zoals wij 4 dagen per week. Minimaal is dat 15% bij gedeelde zorg op gemiddeld 1 dag per week, 25% bij gedeelde zorg op gemiddeld 2 dagen per week en maximaal 35% bij gedeelde zorg op gemiddeld 3 dagen per week. Wij gaan daar met onze 4 dagen al overheen. Maar mogen niet minder betalen da wat wij nu doen.
Beertje
Die 35% is voor een gelijke zorgverdeling. De onderliggende gedachte is daarbij dus juist dat bij een gelijke verdeling beide ouder die 35% hebben om de kosten van onderdak en voedsel te betalen. De 30% die overblijft is voor de verblijfsoverstijgende kosten. Dus sporten, kapper, schoolkosten enz.
@paddington
Ja klopt maar soms voelen dingen zo oneerlijk.... Wij hebben nu de meeste zorg voor de kinderen, ouders hebben beide hetzelfde inkomen en toch moet er dan nog behoorlijk veel geld betaald worden. Dat betalen voor kinderen is absoluut niet oneerlijk maar meer omdat het niet voor de kinderen gebruikt wordt voelt niet fijn! Ze zegt nu ook dat ze dat geld van de alimentatie nodig heeft voor de verzorging....Ik krijg iedere maand in de 70 euro voor mijn 2 kinderen. Hij ziet ze twee nachten per maand en krijgt dus 15% zorgkorting. Ik gebruik dat geld direct voor mijn kinderen iedere maand. Ik breng ze naar de kapper in dien nodig koop schoenen voor ze of geef ze een boek en zeg dat is van papa.Mijn ex weet dat ik het spendeer aan zijn kinderen en dat voelt voor ons allebei heel fijn!
Dat gevoel
van oneerlijkheid herken ik absoluut.
Mijn ex heeft een inkomen dat 4x dat van mij is, maar omdat wij een zorgverdeling hebben van 50/50 vindt meneer dat ik daarom ook de helft van de kosten moet betalen.
Als we dan eindelijk ergens een afspraak over hebben en meneer behoort een bedrag te betalen aan mij, dan is er altijd wel weer een bedrag dat hij daarmee verrekent. Oneerlijk, zeer zeker. Het is jammer maar helaas. Mijn vriend heeft ook heel sterk het idee dat de alimentatie die hij betaald voor zijn kinderen niet voor zijn kinderen wordt gebruikt. Zijn ex vraagt ook nog geregeld om extra bijdragen voor sommige dingen.
Mocht de ex van je partner nog een keer een rechtszaak hierover aanspannen, dan kunnen jullie het ook om gaan draaien. Dat jullie de hoofdverblijfplaats hebben en dat zijn ex alimentatie aan jullie moet gaan betalen.
@paddington
Ach ik heb voor mijn privacy natuurlijk veel dingen anders genoemd of verteld... Soms pakte dat voor mij verkeerd uit maar ik ben altijd bang om ex hier te treffen hahaha.
Maar helaas is de constructie dat ondanks de nieuwe afspraken via de rechtbank niet alle kinderen bij een ouder staan ingeschreven...... Klinkt misschien raar of onduidelijk maar zo is het. Dus kunnen wij niets van haar eisen.
Wel grappig dat een tijd geleden iemand zei dat het raar was dat ik wist wat ex-vrouw verdiend etc. Maar inmiddels heeft zij ondanks ik niet getrouwd ben via de rechtbank geprobeerd mijn inkomen in te zien. De rechter heeft haar op de vingers getikt en uitgelegd dat ik niet voor haar kinderen moet betalen! Soms zijn exen alleen maar uit op geld helaas.
Dan snap ik
niet dat er met gelijkwaardige inkomens nog alimentatie moet worden betaald. Dat zou dan mijns inziens niet nodig zijn.
Nee
wij snappen het ook niet... Daarom willen wij ook niets meer betalen dan de alimentatie zodat ze daar alle extra's van kan doen. Wij kopen zelf onze fietsen, kleding, schoenen enz... Maar sport en kapper moet ze daar van doen.