Echtscheiding en erna Echtscheiding en erna

Echtscheiding en erna

Het is mijn plicht en mijn verantwoordelijkheid om de kinderen veilig te houden


Izza schreef op 31-10-2023 om 08:57:

Wat ik zelf wel mee zou laten wegen is over hoeveel geld het werkelijk gaat. Stel hij ontvangt slechts een uitkering en ligt met een boel schulden en een alcoholprobleem op de bank. Hoeveel valt daar dan nog te halen? To heeft een baan en ontvangt alle toeslagen als alleenstaande ouder. Heb je dan nog zin in financiële afhankelijkheid en eindeloos gedoe met zo'n man die zowel naar TO vervelend is als niet goed kunnen zorgen voor de kinderen.

Natuurlijk is hij verantwoordelijk (er zal erkenning zijn anders is hij niet onderhoudsplichtig en doet het lbio ook niets). Maar voor mijzelf zou dat een afweging zijn.

Ook zonder dat hij iets bij hoeft te dragen gaat hij niet ineens super zorgzaam worden vrees ik. En als iemand al zo knorrig wordt als hij erop gewezen wordt dat hij zijn verplichtingen na moet komen ligt dat toch echt aan hem. We hebben allemaal verplichtingen en dat hoort er gewoon bij, dat afreageren op je ex en de kinderen is niet normaal.

Maar de geschetste situatie lijkt niet alleen ontstaan door het LBIO, ik vermoed dat het eerder andersom is en dat het niet betalen in het zelfde patroon past als niet goed voor deze kleine jongetjes zorgen als ze bij hem zijn. Hij zorgt ook niet zo goed voor zichzelf krijg ik de indruk.

" Natuurlijk is hij verantwoordelijk (er zal erkenning zijn anders is hij niet onderhoudsplichtig en doet het lbio ook niets)."

Sorry voor mijn nerderigheid, maar dat klopt niet helemaal. Ook een man die een kind verwekt heeft maar het niet heeft erkend, kan onderhoudsplichtig zijn. Op grond van artikel 1:394 BW:

De verwekker van een kind dat alleen een moeder heeft, alsmede de persoon die als levensgezel van de moeder ingestemd heeft met een daad die de verwekking van het kind tot gevolg kan hebben gehad, is als ware hij ouder verplicht tot het voorzien in de kosten van verzorging en opvoeding van het kind dan wel, na het bereiken van de meerderjarigheid van het kind, tot het voorzien in de kosten van levensonderhoud en studie overeenkomstig de artikelen 395a en 395b. Nadien bestaat deze verplichting slechts in geval van behoeftigheid van het kind. "

De verwekker van een kind dat alleen een moeder heeft, dat is de biologische vader van het niet erkende kind van een ongehuwde moeder. Die man is wel de biologische, maar niet de juridische vader. 

In de praktijk komt deze situatie bij mijn weten niet veel voor, meestal wordt alimentatie gevorderd van een man die het kind heeft erkend of van wie het vaderschap door de rechter is vastgesteld, en dan is die man dus de juridische vader van het kind. 

Tante-pollewop

Tante-pollewop

31-10-2023 om 16:05 Topicstarter

jeetje wat een hoop reacties!
Bedankt voor al het meedenken en alle tips!

Het pijnpunt draait eigenlijk totaal niet om de allimentatie. Ik wilde hiermee duidelijk maken hoe zijn stemmingen naar mij en waarschijnlijk ook naar de kinderen toe wisselen van overdreven aardig naar bot en kortaf. Dit gebeurd ook wanneer hij denkt dat ik met een andere man heb afgesproken of iets anders wat voor hem niet leuk is.

Ik zou voor de kinderen inderdaad willen dat ze hun vader blijven zien. Maar zelf zie ik het niet zitten om hierbij te blijven vanwege de steken onderwater die hij geeft op gezamenlijke momenten. 
Het is al eerder geprobeerd om de omgangsregeling langzaam vanuit een paar uur op één dag te vermeerderen naar wat het nu uiteindelijk was. 
Deze veranderingen waren voor de kinderen lastig omdat de afspraken telkens wijzigden.

Ik denk er nu dus het meest aan om de omgangsregeling volledig te stoppen en af te wachten wat hij zelf zal proberen om de kinderen te kunnen blijven zien. 
Maar ondanks dat dit voor mij makkelijker is, en rust geeft voor de kinderen omdat er geen tegenstrijdige berichten komen en geen steeds wisselende afspraken, vind ik het lastig om deze beslissing te nemen.

Temet, je hebt gelijk, ik heb dat te snel erin gelezen.

Annepollewop: 'Dat zou er ook ineens toe kunnen leiden dat ze ze kwijtraakt trouwens,
die dreiging hangt altijd boven de markt in een of andere vorm.'
Nou nee, niet zomaar, gezien de conclusies en de adviezen van Veilig Thuis en de omgangsbegeleiding. Het is in handen van tante pollewop gegeven. 

Maar ondertussen zou ik wel nog even nadenken tante pollewop. Wat wordt dan de aanleiding voor de wijziging van jou ten opzichte van het afgelopen halve jaar? Het zouden dan alleen de verhalen van de kinderen zijn en dat wil je eigenlijk niet gebruiken. Of de praatjes op een verjaardag. Dus ik zou daar wel even goed over nadenken, vooral omdat de kinderen hem ook zielig vinden en jou veel te vaak boos. Dus hun sympathie neigt naar vader. Het mooiste zou zijn als de kinderen zelf een moment aangaven.
Ondertussen: opschorten is niet voor altijd. De kinderen worden ouder en mondiger, dus het kan ook zijn dat zij op een later moment zelf weer kontakt opnemen. 

Tsjor

Ik zou absoluut wel een vorm van omgang en contact behouden. Er zijn ook vormen waarin dat wel op een veilige manier kan. Is bijvoorbeeld een samenzijn op een andere plek een optie? Denk aan het huis van grootouders of goede vrienden, samen naar sport of een speeltuin etc? 

Het blijven slapen zou ik beëindigen. Maar alles afbreken alleen als de kinderen dat zelf duidelijk aangeven. Of als jij ziet dat de situatie op dat moment onveilig is. 

Verder moet je heel duidelijk zijn in al het onwenselijke gedrag naar jou toe. Zowel beledigingen als grensoverschrijdend lief gedrag. Benoem wat je ziet "je noemt mij nu X" en vertel dat hij dat direct moet stoppen "ik vind dat vervelend en wil dat je daarmee stopt". Heel concreet en blijven herhalen. En anders vertrek je direct. 

Tante-pollewop schreef op 31-10-2023 om 16:05:

jeetje wat een hoop reacties!
Bedankt voor al het meedenken en alle tips!

Het pijnpunt draait eigenlijk totaal niet om de allimentatie. Ik wilde hiermee duidelijk maken hoe zijn stemmingen naar mij en waarschijnlijk ook naar de kinderen toe wisselen van overdreven aardig naar bot en kortaf. Dit gebeurd ook wanneer hij denkt dat ik met een andere man heb afgesproken of iets anders wat voor hem niet leuk is.

Ik zou voor de kinderen inderdaad willen dat ze hun vader blijven zien. Maar zelf zie ik het niet zitten om hierbij te blijven vanwege de steken onderwater die hij geeft op gezamenlijke momenten.
Het is al eerder geprobeerd om de omgangsregeling langzaam vanuit een paar uur op één dag te vermeerderen naar wat het nu uiteindelijk was.
Deze veranderingen waren voor de kinderen lastig omdat de afspraken telkens wijzigden.

Ik denk er nu dus het meest aan om de omgangsregeling volledig te stoppen en af te wachten wat hij zelf zal proberen om de kinderen te kunnen blijven zien.
Maar ondanks dat dit voor mij makkelijker is, en rust geeft voor de kinderen omdat er geen tegenstrijdige berichten komen en geen steeds wisselende afspraken, vind ik het lastig om deze beslissing te nemen.

Misschien interessant om voor jezelf op een rijtje te krijgen waarom je dat precies lastig vindt. Wat zegt het over jou als je de omgang stopt? En wat als je die wel door laat gaan?

Het is zoals gezegd inderdaad niet voor eeuwig, je kunt er best voor kiezen om het voorlopig stop te zetten, of in ieder geval het slapen te stoppen. Zoveel waarde heeft dat toch niet.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.