Hij wil niet weg

Wel over praten irl

Goed gedaan. Nu voet bij stuk houden! Inderdaad rustig en standvastig, laat hem de scenes maar trappen. Ik denk overigens dat je er beter wel irl over kan praten. Niet zomaar met iedereen maar wel met mensen die dichtbij je staan. Jij vindt het rot voor hem dat zijn imago dan aan flarden ligt maar deze geheimhouding beschermt hem en geeft hem ruimte om te doen wat hij doet. Jij verzwijgt zijn wangedrag om hem te ontzien. En waarschijnlijk ook deels omdat je je schaamt dat je in deze situatie zit? Dat is onderdeel van die jarenlage ongezonde dynamiek. Ik zou zeggen: gooi die boel open. Lucht erbij. Dat geeft jóu ruimte om te bewegen. Als zijn gdrag in de openbaarheid komt, ontstaat er een heel andere dynamiek die waarschijnlijk beschermend en steunend is voor jou. Je hoeft hem echt niet uitgebreid zwart te maken. De gebeurtenissen beschrijven en vertellen hoe jij die ervaart, zoals je hier doet, is meer dan genoeg.
Sterkte! Jo Hanna

Makelaar en bank

Blijkbaar is je boodschap dat de relatie over is niet goed doorgekomen, of heeft hij gedacht dat een vorm van 'living apart together' goed mogelijk is en beter is voor de kinderen.

Ik heb wel nog een tip voor je: het huis is het grootste probleem nu. Het huis (en de hypotheek) staat op twee namen. Je wil daar één naam van maken en wat jou betreft mag dat jouw naam zijn of zijn naam.

Ik zou in elk geval naar de bank gaan om dit te bespreken: hoe gaat dat in zijn werk?

De bank zal je inkomen toetsen: kun je één hypotheek wel dragen? (of kan hij....als hij de woning wil houden, maar dan zal hij naar de bank moeten). Daarna moet je de hypotheek opnieuw afsluiten volgens de nu geldende regels. Daarbij is het ook van belang hoeveel de woning waard is.

Er moet dus nog een waardebepaling komen van de woning Daarvoor moet je naar een makelaar. Op basis van die waardebepaling kan eruit komen dat je overwaarde hebt, dan moet je je partner uitkopen. Of onderwaarde, dan hebben jullie beiden een restschuld. Je kunt de restschuld van je partner overnemen, als de hypotheekverstrekker dat toelaat, maar daarvoor moet je dus bij de bank zijn en misschien ook bij de belastingdienst.

Tsjor

Johanna

Je hebt helemaal gelijk. Ik schaam me idd. Je ziet zo vaak mensen uit elkaar gaan en dan ben ik gewoon jaloers. Waarom lukt het mij niet? Het stomme is dat als we wel getrouwd waren ik veel meer mogelijkheden had gehad. Een huwelijk kun je namelijk ontbinden (scheiden) ook als je partner niet wil. Iemand zijn eigen huis uitzetten is veel moeilijker. En zelf weg gaan kan niet omdat hij niet wil betalen voor het huis. Vandaar dat een kort geding de enige uitweg lijkt.

Nieuwe vrijheid

Het via de kinderen spelen, gebeurt alleen als ik probeer onze relatie te beëindigen en hem weg te krijgen. Als ik dat loslaat negeren we elkaar grotendeels en zijn we redelijk beleefd als we wel samen zijn. Tsjor noemde het al Living apart together. Voor hem werkt dit prima.

En wat gebeurt er....

Als jij de hypotheek ook niet meer betaalt?

Lijkt me dat de bank dan gaat ingrijpen. Daar zou je het natuurlijk ook op aan kunnen laten komen. Maar je zou dat ook voor kunnen zijn door alvast eens met de bank te gaan praten. Misschien dat een gesprek daar hem op andere gedachten kan brengen.

Al met al sta je nu eigenlijk met je rug tegen de muur. Daar kun je alleen maar wegkomen door naar voren te gaan. Als je niks doet gaat dit zich echt niet vanzelf oplossen.

Mij lijkt het scenario waarbij jij hem kunt achterlaten in zijn huis en zelf met de kinderen wegkunt de meeste kans geven op een geruisloze aftocht.

Geen goed plan

Ginny, dat lijkt me geen goed plan. Als Pia stopt met betalen is de uiteindelijke consequentie dat het huis executoriaal wordt verkocht waarbij het veel minder opbrengt dan bij een gewone verkoop. Daar is iedereen (behalve de nieuwe koper) ernstig de dupe van.

Om de zaak te forceren of bijna-ex van de ernst van alles te doordringen is het ook niet nodig. Een kort geding is al ernstig genoeg.

En Pia, ik roep het ook nog maar eens: je moet nu doorzetten. Kennelijk roep je al twee jaar dat je weg wilt maar heeft hij het tot nu toe tegen weten te houden. Als je nu terugkrabbelt kun je je er net zo goed bij neerleggen dat je zo door blijft modderen tot de jongste 18 is.

Ik vind niet dat bij elkaar blijven voor de kinderen altijd een slecht idee is, maar als ik jouw beschrijving zo lees lijkt het in jouw geval wel een zeer slecht idee. Je hebt nu al een grote stap gezet, die je nog niet eerder gezet had. Doe nu de rest ook maar.

Groeten,

Temet

Temet

Dat is ook niet wat ik zeg!

Maar deze situatie blijft alleen maar voortbestaan omdat Pia blijft doorbetalen. Er zijn meerdere manieren om uit deze impasse te komen.

Overigens denk ik dat een restschuld na executieverkoop op dit moment Pias kleinste probleem zou zijn.

En verder ben ik het wel met je eens dat ze een kort geding zou moeten beginnen.

Gevaarlijke aanpak

Ginny:
"Maar deze situatie blijft alleen maar voortbestaan omdat Pia blijft doorbetalen. Er zijn meerdere manieren om uit deze impasse te komen."
Ja, maar wanbetalen is een gevaarlijke aanpak voor Pia. wat verwacht JIJ dat het haar oplevert?

Lezen is moeilijk, blijkbaar

Ik zeg niet dat Pia moet stoppen met betalen.

Ik zeg alleen dat ze daar wel eens een discussie over zou kunnen voeren. Met de bank en met haar partner.

Als zij zo blijft doorgaan, zal er niks veranderen. Partner vindt het allemaal wel best, en dat snap ik best.

Ginny

Pia is al voornemens een kort geding te starten. Dat is ten eerste het aangewezen middel voor dit probleem, en ten tweede werkt dat veel sneller dan dat niet-betalen van de hypotheek effect heeft (en als dat laatste effe4ct heeft is het ook nog eens een nadelig effect voor Pia zelf). Het is daarom voor mij niet zo goed te snappen wat niet betalen nou voor positiefs zou moeten brengen. Want nogmaals: een kort geding doordringt meneer ook wel van de ernst van de situatie.

Als Pia bij nader inzien zou afzien van een kort geding valt niet te verwachten dat ze niet-betalen (met daaruit voortvloeiende oorlog, plus financiële rampspoed voor beide partijen) wel zal doorzetten.

Vandaar dus.

groeten,

Temet

Temet

Jij hebt een juridische achtergrond (toch?) en voor jou is het opstarten van een kortgeding dus een logische stap. Voor mensen die daar anders in staan kan dat echter een hele grote stap zijn.

Verder ben ik het met je eens dat dit voor Pia ook de eerste stap zou moeten zijn. En dat heb ik ook al aangegeven.

Maar wellicht is deze stap voor Pia dus te groot en te onoverzichtelijk. In dat geval zou een goed gesprek met de bank waar duidelijk verteld wordt dat beiden hoofdelijk aansprakelijk zijn voor de hypotheek de knop om kunnen laten gaan bij mijnheer. Het is natuurlijk ook zo dat als Pia niet meer betaalt hij ook een probleem heeft. Wellicht dat anderen hem dat beter aan zijn verstand kunnen peuteren.

Maar nogmaals (en dat is dus voor de 3e maal) de stap naar de advocaat is logischer, maar misschien voor Pia dus nog te groot.

Pia

Voor wat jij wilt heb je ook de medewerking van de bank nodig. Het huis (en de hypotheek) staat nu op twee namen. Dus als jij er wil blijven wonen (gaat niet over huis te koop zetten) dan zal de bank toch moeten meewerken. En als je hem eruit wil zetten zul je toch ook een verdeling moeten maken van de restschuld dan wel de overwaarde van het huis. Bovendien is elke stap die je in die richting zet een duidelijk teken dat het je ernst is.

Tsjor

Pia

"Het via de kinderen spelen, gebeurt alleen als ik probeer onze relatie te beëindigen en hem weg te krijgen. Als ik dat loslaat negeren we elkaar grotendeels en zijn we redelijk beleefd als we wel samen zijn. Tsjor noemde het al Living apart together. Voor hem werkt dit prima."

Als hij het via de kinderen speelt zodra jij zegt uit de relatie te willen dan is dat psychische mishandeling. Hij gebruikt de kinderen als onderpand om jouw zwijgend te houden en zo verder te kunnen gaan. Voor hem is het duidelijk geen probleem en ook zeker een heel groot stuk gemakzucht.

Mijn ex deed dat ook - probeerde dochter aan te praten dat ik gek ben. Dochter is gelukkig slim genoeg om zoiets niet te geloven. Dochter wil nu helemaal geen contact meer met hem. En moet dat gelukkig ook niet want ex is haar biologische vader niet.

Zoals je jouw eigen ex beschrijft zal ik niet erop rekenen dat het fair play gaat worden. Ik zal ook niet maatschappelijk werk ermee betrekken voor het geval dat je dat van plan was. Ik had de illusie dat MW mij zou gaan helpen, er waren genoeg dingen die tegen ex spreken (dreigingen tegen mij, arrestatie wegens illegale bezigheiden) maar hij kon ze nog inpalmen en tegen mij opbrengen. Te gekke toestanden, hij werd vertroetelt en ik behandelt als een crimineel terwijl ik geen strafblad heb en hij wel.

Ginny

Ginny:
Maar wellicht is deze stap voor Pia dus te groot en te onoverzichtelijk. In dat geval zou een goed gesprek met de bank waar duidelijk verteld wordt dat beiden hoofdelijk aansprakelijk zijn voor de hypotheek de knop om kunnen laten gaan bij mijnheer."
En gaat dat werken? dan de bank zin hebben in zo'n gesprek, en meneer zin hebben om te komen.

Tja tinus

Zeg jij het maar...

Mijn glazenbol is tijdelijk misplaatst.

Ondertussen

Her loopt hier niet lekker. Nu zijn eerste boosheid wat gezakt is en hij de brief van mijn advocaat ontvangen heeft, is hij vastbesloten om het gevecht aan te gaan. Hij heeft zelf ook een advocaat ingeschakeld en gaat geen gehoor geven aan het verziek de woning te verlaten in het belang van de kinderen. Hij heeft nog een week de tijd om dit wel te doen en anders volgt het kort geding.

Het niet meer betalen van de hypotheek heb ik overwogen maar ik heb niet genoeg inzicht in wat voor gevolgen dit voor mij kan hebben. Ik denk niet dat ik de stress van onbetaalde rekeningen en incasso procedures erbij kan hebben. Gedwongen verkoop klinkt ook niet fijn.

Ik hoop eigenlijk dat hij van gedachten veranderd en samen met mij gaat werken aan zo goed mogelijk uit elkaar gaan. Ik probeer niet mee te gaan in het geruzie en de verwijten. Kennen jullie de film The war of the roses? Die gaat over een stel dat elkaar het licht in de ogen niet gunt en na een boel ruzie en gedoe eindigt op de rokende puinhopen van wat ooit hun huis was. Zo wil ik niet eindigen. Maar het is heel moeilijk.

Onredelijk

Pia:
"Kennen jullie de film The war of the roses? Die gaat over een stel dat elkaar het licht in de ogen niet gunt en na een boel ruzie en gedoe eindigt op de rokende puinhopen van wat ooit hun huis was. Zo wil ik niet eindigen. Maar het is heel moeilijk."
Gelukkig heb je dat (iig deels) zelf in de hand. Ook al gedraagt je ex zich onredelijk, jij kunt je redelijk blijven opstellen.

Samenwerken

Je schrijft: 'Ik hoop eigenlijk dat hij van gedachten veranderd en samen met mij gaat werken aan zo goed mogelijk uit elkaar gaan.' Mooie hoop, maar nu naar de praktijk.
jij hebt een advocaat ingeschakeld, het is logisch dat hij nu ook een advocaat heeft ingeschakeld en dat maakt het er niet gemakkelijker op.
Wat jij van hem vraagt is dat hij weg gaat. Voor hem betekent dat: huis uit, weg van de kinderen en wellicht (dat zijn zijn advocaat ook vertellen) alimentatie gaan betalen. Hoe gelukkig zou jij zelf zijn als je het huis uit zou moeten, de kinderen hooguit nog met een omgangsregeling zou zien en wellicht ook nog een hoop geld kwijt zou zijn?
Wat zou die 'samenwerking' hem opleveren? Wat heb je hem te bieden?

Er zijn nog een paar vragen waar jullie wellicht nog doorheen zouden kunnen gaan.
Een vraag voor hem: wat voor betekenis heeft het voor hem om met een vrouw te leven die elke dag aangeeft dat ze niet met hem wil samenleven?
Een vraag voor jou: waarom is het samen/apart leven niet te doen voor jou, mede gelet op het belang van de kinderen, wat denk je te winnen met apart gaan wonen? Kun je daar nog met hem over praten?
En ook voor jou, is het ook mogelijk dat jij weggaat en dat hij in de woning blijft met de kinderen? Als ik het goed begrijp heeft hij eigen inkomen, bovendien zou jij hem dan alimentatie moeten betalen, en wellicht kan hij met dat geld de woning zelf helemaal overnemen.

Maar als je nu nog en samenwerkingsrelatie wil, dan zou je toch moeten bedenken war hij daarbij te winnen heeft, wan top dit moment staat hij op alle punten op verlies.

Tsjor

Wat hij wil

Hij heeft eindelijk verteld wat hij wil. Hij wil met de kinderen in huis blijven wonen. Ik mag dan het huis uit maar moet wel iedere ochtend de kinderen uit bed halen, het ochtendritueel doen en ze naar school brengen. Hij moet namelijk om acht uur al vertrekken om op tijd op zijn werk te zijn. Uiteraard moeten ze dan overblijven of ik moet ze ophalen en ook na schooltijd wil hij dat ik ze ophaal naar zijn huis breng, het eten kook en ze naar bed breng. Hij is meestal rond 18.00 thuis en dan nog eten koken etc is hem te veel gedoe.

Hij wil ook dat ik het huishouden blijf regelen want daar is hij niet goed in en hij wil dat ik in ieder geval de hypotheek blijf betalen dan wil hij erover denken het gas licht en water te betalen.

Is dat pok wat jij in gedachten had Tsjor? Klinkt redelijk? Hij verliest dan niets dus zo maar doen dan?

Wat ik wil

Ik wil graag allebei een apart huis. Co. Ouderschap of een bezoekregeling zo uitgebreid als de ander maar wil maar wel zelf voor de kinderen zorgen op de dagen dat ze bij je wonen en zelf je financiën regelen. Ik wil met alle liefde alles betalen voor de kinderen, vraag geen alimentatie.

Hij heeft een fulltime baan in de ICT. Ik weet niet wat hij verdient maar wel dat hij geen recht heeft op zorgtoeslag dus heel weinig zal het niet zijn.

Volgens mij zijn mijn plannen niet onredelijk maar dat vindt hij ook niet van zijn plan. Tenslotte wil hij er niet de dupe van zijn dat ik niet met hem verder wil.

Zijn wensen

Jazeker, heel redelijk, die wensen van hem, haha. Blijf zelf kalm en redelijk. Je kunt simpelweg zeggen dat je helemaal niks meer met hem te maken wilt hebben en dat je alleen al daarom niet meer in zijn huis wilt komen. Ook niet voor de kinderen. Zijn huis, zijn verantwoordelijkheid.
Bij ons (allebei een baan met voldoende inkomen en co-ouderschap, 50-50) wordt ook geen alimentatie betaald. Dat is wel zo prettig, een grote bron van conflicten minder. Wel hebben we een kinderrekening waar we naar draagkracht op storten. Mijn ex deed aanvankelijk net als die van jou, maar uiteindelijk is hij omgeslagen en naar buiten toe de redelijkheid zelve gaan spelen (naar mij toe was het anders, maar ach, ik heb inmiddels een dikke huid). Daardoor is het allemaal toch nog redelijk soepel gegaan. Ik hoop van harte dat jouw ex een goede advocaat gevonden heeft die tot hem kan doordringen. Hij weet zelf natuurlijk donders goed dat zijn wensen niet ingewilligd gaan worden. Maar dwarsliggen is leuk natuurlijk.
Als je zelf redelijk blijft, werk je zelf zoveel je kunt aan een redelijke oplossing. Zijn gedrag kun je niet sturen, het jouwe wel.

Proest

Ach Pia, sorry dat ik even lach hoor. Niet om jou, maar om de wensenlijst van je man.
Hij wil in ruil voor jou dus een au-pair en kokkin. Weet hij zeker dat hij niet ook nog een huishoudster/was-/strijkvrouw wil? Want als hij om 18 uur geen puf heeft om te koken dan zal hij vast ook geen puf hebben om te poetsen en zo.
Zonder dollen, het is moeilijk dit als een serieus voorstel te zien. Maar misschien is dat ingegeven uit de eerste boosheid van hem, en zal hij over een tijdje wat realistischer denken. Het moet nog een beetje indalen bij hem.
Ondertussen kun je het beste doen wat opgelucht ook schrijft: blijf kalm en redelijk (en nee, jouw wensen zijn niet onredelijk, integendeel. Zeg niet nu al dat je alle kosten voor de kinderen op je wilt nemen en afziet van alimentatie.). Leg hem geduldig uit dat de bedoeling van 'scheiden' is dat je in het vervolg ieder een eigen huishouding voert, en dat je bereid bent om over de invulling daarvan te praten, met name waar het de kinderen betreft, maar dat de grondgedachte moet zijn: wij gaan ieder onze eigen weg. Als hij dat geaccepteerd heeft, ben je al een grote stap verder.

Mwah pia

Misschien moet je het toch maar overwegen, dat voorstel van je man.
Wel betaling conform de CAO Thuiszorg, lijkt me. Minstens

Maar inderdaad, hij moet nog aan het idee wennen dat het nu echt menens is. Hij had natuurlijk die eerste 20 keer dat je het zei al moeten luisteren, maar ja ...

Doorbijten, meer zit er niet op. Ik hoop inderdaad voor jou dat hij een advocaat treft die hem op sympathieke maar gedecideerde wijze duidelijk kan maken dat hij het nou eenmaal niet helemaal voor het uitkiezen heeft.

Het lijkt me dat hij nu moet kiezen. Als hij in het huis wil blijven zal hij in het kort geding verweer moeten voeren, en dat heeft alleen maar een kans van slagen als hij een reëel plan op tafel legt om de woonlasten te voldoen. Doet hij dat, dan hoeft het misschien niet eens tot een kort geding te komen. In de huidige weigerachtigheid volharden komt hem op een huisuitzetting te staan, lijkt me zo. Maar dat gaat zijn advocaat m nog uitleggen.

Veel sterkte

Temet

Roflol

Ach Pia, ik geloof dat je ex even wat moet lezen over wat ongeveer gemiddeld normaal is na een scheiding.

Ik denk

..ik denk dat zijn voorstel neerkomt op het in stand houden van de situatie nu. Nu is er feitelijk toch ook geen liefdesrelatie meer, betaal je ook, kook je ook en doe je ook de kinderen naar bed. Het lijkt erop dat hij zegt: mijn eisen zijn dat alles hetzelfde blijft.
Sterkte,
Egel

Doorbijten

Nu komt dus even het lastige stuk. Maar je bent in ieder geval in beweging! Wat er nu ook komt, het gaat veranderen. Alhoewel het eindeloos lijkt als je er middenin zit, gaat deze fase meestal betrekkelijk snel. (achteraf gezien) Vanaf hier alleen voorwaarts. Goed zeg. Succes!

Angst

De reactie van je man komt voor een groot deel voort uit angst en onzekerheid. Ik ken wat stellen waar een van de partners 'plotseling' de relatie wilde verbreken en de andere partner reageerde precies zo, met onredelijke eisen en de hakken in het zand. Als jij voor jezelf al wat zaken op een rijtje hebt en hij er ook niet al te slecht vanaf komt, zullen de gemoederen wel weer bedaren. Zijn vooruitzicht is nu dat hij op straat staat, of met een tasje met kleren bij familie moet gaan leuren, en daar zou ik ook opstandig van worden
Overigens kan het ook een langdurige kwestie worden. Een kennis van mij heeft 1,5 jaar moeten wachten tot het gedoe met de woning was 'opgelost'. Hij was inmiddels al getrouwd en had een kind met een ander, en zijn ex zat nog in hun gezamenlijke woning waar ze niet aan betaalde en ook niet uit wilde vertrekken. Na de rechtzaak en het hoger beroep moest ze mee gaan werken aan de verkoop, en toen kreeg ze ineens heel snel de hypotheek rond om hem uit te kopen.

Pia

Jij gaf aan dat je graag wil samenwerken, maar het kan zijn dat je moet samenwerken met iemand die andere ideeën heeft als jij hebt. Overigens deel ik de opmerking van Vic, het lijkt me niet dat het echt zijn wens is, maar dat het van hem uit aangeeft, dat hij eigenlijk het samen/apart wonen wel prima vindt, met name ook voor de kinderen.

Ik heb al eerder gezegd: wat iemand in een periode van scheiding zegt moet je niet allemaal letterlijk nemen, veel is ingegeven door de pijn van de scheiding.

Bovendien speelt mee, dat de een al vergaande plannen heeft gemaakt en de ander niet aan het idee heeft (willen, kunnen) wennen. Die ongelijktijdigheid vraagt aandacht. Dat betekent dus rustig blijven, later nog eens op terugkomen (Ik ga natuurlijk niet je huishouden draaien en je hypotheek betalen), ik wil ook het beste voor de kinderen, maar we gaan wel uit elkaar.

Voorlopig is dit de belangrijkste boodschap: we gaan wel uit elkaar.

Afgezien van je eigen optie zijn er nog andere opties:
- hij blijft met kinderen in het huis, alleen betaal jij natuurlijk niet meer de kosten en je doet ook het huishouden niet; jij zoekt een ander onderkomen en start een bezoekregeling;
- jij zoekt een ander huis waar je met de kinderen gaat wonen, vanaf de dag dat je vertrokken bent is hij verantwoordelijk voor het huis en alle kosten, bezoekregeling voor de kinderen; ook dat moet je wel met de bank bespreken;
- de kinderen blijven in huis, maar jullie wisselen zelf allebei (birdnesting)
- en alles wat je in je specifieke situatie kunt bedenken.

Als je uiteindelijk echt tot een samenwerkingsrelatie wil komen, dan zul je toch verschillende opties voor mogelijk moeten houden.

Tsjor

Waarom zelf niet vertrekken..

Waarom moet persee jouw man het huis verlaten? Waarom niet andersom en zoek je zelf iets?