Ik wil geen co ouderschap

Mija schreef op 29-11-2021 om 15:49:

[..]

Zo te horen heb je een verstandige pa. Wat ziet die als mogelijke oplossingen?

Die vind dat ik het week op week af schema moet accepteren, het stelt haar in staat om 40 uur per week te werken. Hij en zijn vriendin willen wel bijspringen als ik het niet trek maar zo jong zijn ze niet meer.

Ik ben het met je eens dat een verdeling die wekelijks wisselt op basis van haar werkrooster irritant is en veel onrust geeft voor jullie allemaal. Het is voor een kind prettig om te weten wanneer hij bij mama is en wanneer bij papa. Nu heb je ook een vaste verdeling met om het weekend en de woensdagmiddag. Daar kun jij je leven ook omheen plannen.
Zoals ik het lees gaat zij 40 uur werken met onregelmatige diensten. Heeft ze vaste dagen of avonden per week vrij? Werkt ze ook nachten? Waarom niet een halve week bij haar en een halve week bij jou? Dan heb je meer tijd met hem, hoef je hem minder lang te missen tussendoor maar heb je wel kortere zorgperiodes. En zij ook.
En wat betreft het oppasaanbod van je vader: Overweeg dat en maak er gebruik van als het nodig is. Dat betekent niet dat je hem halve weken bij opa moet dumpen, maar af en toe een middag of avond naar opa is niks mis mee.

Kersje schreef op 29-11-2021 om 16:07:

[..]

Manmanman, inderdaad, wat een ontzettend trieste en onveilige situatie voor een kind van 6 die werkelijk nergens om heeft gevraagd. Ergste is nog dat beide ouders dit zelf absoluut niet willen en kunnen inzien en zo labiel zijn als de pest. In dit soort gevallen gun ik dat jochie vooral een warm en betrouwbaar gezin die de zorg op zich gaat nemen, kunnen vader en moeder het lekker samen uitvechten ipv over de rug van een 6-jarige!

Ik wil toch even een lans breken voor BlueFawn.

Het is gezien de geschiedenis en de gebeurtenissen erg logisch dat er flinke turbulentie is ontstaan. Deze twee mensen moeten een nieuw evenwicht met elkaar zoeken op basis van de (pijnlijke) werkelijkheid die is komen bovendrijven. BlueFawn heeft een pijnlijke werkelijkheid ontdekt, heeft een keuze gehad en hij heeft toen voor het jongetje gekozen. Niet alles gaat soepel bij moeder, VT raakte betrokken en BlueFawn is naar voren gestapt. Hij heeft hem formeel tot zijn zoon gemaakt. Hij is enorm betrokken bij het kind en ook bij de moeder maar worstelt ook met pijnlijke gebeurtenissen in zijn eigen leven, met zijn (on-)mogelijkheden en met het (terechte) gevoel dat hij moeder teveel heeft toegegeven in het verleden. Moeder pakt de uitdaging op om zelfstandiger en volwassener te worden en is bezig te organiseren dat ze meer kan werken om financieel haar broek op te kunnen houden en niet meer afhankelijk te zijn van BlueFawn voor basisvoorzieningen zoals wonen. Ze is bereid het ouderschap volwaardig met BlueFawn te delen. Ik zie echt heel positieve ontwikkelingen! Het is logisch dat het niet helemaal vanzelf gaat en dat ze met elkaar een nieuwe vorm moeten vinden. Deze mensen moeten leren elkaar niet langer onder druk te zetten en te manipuleren maar samen te werken op basis van behoeften en kwaliteiten. BlueFawn heeft het hier in het verleden behoorlijk om zijn oren gekregen om bepaalde stappen die hij zette maar hij komt iedere keer toch terug om feedback te vragen en in mijn beleving worstelt hij oprecht met wat hij moet doen. Ik geef hem en moeder in ieder geval zonder reserve het voordeel van de twijfel. Aan liefde geen gebrek volgens mij. Nu de uitvoering nog opnieuw op poten krijgen. Dat komt vast goed, als ze zichzelf allebei laten spiegelen, eerlijk tegen elkaar leren zijn en beslissingen baseren op basis van de werkelijke situatie, rekening houdend met elkaars kwaliteiten én beperkingen. En ze hoeven het niet helemaal alleen te doen. Fijn dat er een netwerk is! Zo'n vader en vriendin die willen inspringen, dat is goud waard! Begeleiding bij samen het ouderschap opnieuw vormgeven en/of afspraken maken via mediation of 'relatie'-gesprekken zou heel helpend kunnen zijn. Er zijn zoveel ouders die worstelen met hoe ze samen ouder kunnen zijn en bij wie dat in het begin niet zo niet soepel verloopt. Meestal is dat direct na een scheiding maar ik zie geen reden waarom dat ook in deze situatie met wat inzet van vader en moeder niet op zijn pootjes terecht kan komen, met wat hulp. 

Mija schreef op 29-11-2021 om 17:00:

[..]

Ik wil toch even een lans breken voor BlueFawn. [............]

Amen. Wat een wijze, opbouwende post.

Ik denk dat veel mensen vooral vielen over de woorden 'na een dag of twee heb ik wel even genoeg gehad'. En dan te bedenken dat hij met zijn huidige vriendin/inmiddels ex graag een kind had gewild. Zo werkt het ouderschap namelijk niet. 

Toch is het goed dat de moeder economisch op eigen benen gaat staan door meer te gaan werken ipv vage types in huis te nemen of bij TO in te trekken.
Kijk naar wat er wel mogelijk is. Zowel aan haar kant als aan jouw kant, eventueel met hulp van bso/oppas/opa. 

Tijgeroog schreef op 28-11-2021 om 22:45:

De moeder moet wel meer gaan verdienen, omdat TO besloten heeft om de alimentatie te halveren, en ze nu niet meer rond kan komen. Eerder had ze een onderhuurder gevonden, om financieel rond te kunnen komen, maar toen is TO ook dwars gaan liggen.
Hij kan makkelijk flink in haar inkomen snijden roepen dat alles een slecht idee is, maar hij komt nooit meer een constructieve oplossing. En het argument dat ie z'n zoon na een dag of 2 wel weer beu is vind ik intens verdrietig.

Tsja. De alimentatie halveren, dat kon blijkbaar. Hij betaalde dus blijkbaar meer dan waar ze recht op had. Puur even als constatering, zonder daar nu direct iets van te vinden. 

Onderhuur mag bij de meeste woningmaatschappijen ook niet. Vervelend voor haar, maar een van de oorzaken van de woningcrisis in Nederland zijn de mensen die doorstromen en dan ondertussen hun goedkope huurwoning illegaal onderverhuren.

A12345 schreef op 30-11-2021 om 16:38:

[..]

Onderhuur mag bij de meeste woningmaatschappijen ook niet. Vervelend voor haar, maar een van de oorzaken van de woningcrisis in Nederland zijn de mensen die doorstromen en dan ondertussen hun goedkope huurwoning illegaal onderverhuren.

Het was in haar geval ook niet echt onderhuur natuurlijk, ze woont er zelf ook nog. Of je nu gaat samenwonen met een partner of iemand anders en afspreekt de kosten te delen maakt het nog geen onderhuur.

@Mija

Ik ben het 99% eens met jouw bijdragen op dit forum, lees jou erg graag! In dit geval ben ik het deels met jou eens vwb jouw laatste post, maar mijn reactie (waarop jij reageerde) was enkel gebaseerd op TO en heel veel andere bijdragen op dit forum (al dan niet onder een andere nick). Hij is niet zo empatisch richting andere forummers als het gaat om kinderen, enkel als het zijn situatie betreft. 

Enkel complimenten in ontvangst nemen over hoe een geweldige man hij is om voogdij aan te vragen over een niet-biologisch kind, maakt je niet zo fantastisch als je zijn overige topics en bijdragen hebt gelezen. Zeker als het draait om puur eigenbelang ipv om het belang van een onschuldig kind en dáár reageerde ik op. Als je namelijk écht zo bent begaan met een kind, dan haal je hem UIT een problematische thuissituatie, ook als je daarvoor zelf offers moet brengen. En juist aan dat laatste ontbreekt het hier, na 2 dagen heeft hij er duidelijk ook wel weer genoeg van.

En dan is er ook nog de ongeopende enveloppe met de uitslag van een vaderschapstest. Terwijl deze onomstotelijk uitsluitsel zou geven over de vraag of hij al dan niet de biologische vader is van het kind, opent TO die om een of andere duistere reden niet. Wel komt hij met een tamelijk omslachtige uiteenzetting die zou bewijzen dat hij niet de verwekker is.

RodeKrullenbol schreef op 30-11-2021 om 17:19:

En dan is er ook nog de ongeopende enveloppe met de uitslag van een vaderschapstest. Terwijl deze onomstotelijk uitsluitsel zou geven over de vraag of hij al dan niet de biologische vader is van het kind, opent TO die om een of andere duistere reden niet. Wel komt hij met een tamelijk omslachtige uiteenzetting die zou bewijzen dat hij niet de verwekker is.

Dacht dat het inmiddels wel duidelijk is dat hij de biologische vader niet kan zijn vanwege zijn onvruchtbaarheid. Staat los vh feit dat hij inmiddels van zoontje houdt al was het zijn kind en dat siert hem zeker. 
Wat mij tegenstaat is dat hij een soort van controledrang heeft tov moeder en alleen bepaald over de rug van dat kind. 

Veilig thuis misleiden, zodat hij niet uit huis wordt geplaatst, daardoor bij moeder erkenning en gezag afdwingen. Bepalen dat iemand niet bij moeder mag inwonen om kosten te delen, maar net daarvoor wel de alimentatie drastisch verlagen zodat moeder in spagaat zit. Hij stelt voor dat moeder en zoon dan maar bij hem intrekken, wat moeder niet wilt (en begrijpelijk). En dan gaat ze haar eigen zaakjes regelen en meer werken om niet afhankelijk te zijn en dus beroep te doen op vader qua opvang, maar geeft hij niet thuis?! Ik vind het nogal manipulatief van TO ja.

Nog niet zo lang geleden wilde hij nog een kind (en operatie) met zijn vorige vriendin. Zijn woorden “alles om haar terug te krijgen”. Dit is inmiddels toch weer uit en las ik een topic dat hij verschrikkelijk verliefd is op de moeder van zijn zoontje…….. 

Waar ziet iemand hier “het beste met kinderen voorhebben in”? Puur egoïsme, eigenbelang en vooral labiliteit, is wel wat ik duidelijk zie (helaas).

ik sluit me aan bij Kersje, die heeft goed geformuleerd hoe het bij mij overkomt. 

Ik kan me slechts aansluiten bij Kersje. Dat Blue dingen doet die goed zijn voor zijn zoontje, is natuurlijk super fijn. Maar dat neemt niet weg dat zijn motivatie bij die zaken niet het belang van zijn kind was.

Hem daarvoor prijzen, omdat zijn kind er toevallig ook baat bij had is in mijn ogen niet terecht.

En ik hoop nog steeds met heel mijn hard en in het belang van zijn kind, dat hij zijn ogen gaat openen en dit zelf ook in gaar zien. Maar eerlijk gezegd heb ik daar een hard hoofd in gekregen.

@Blue maar ik hoop oprecht dat ik ongelijk heb.

Kersje schreef op 30-11-2021 om 17:32:

[..]

Dacht dat het inmiddels wel duidelijk is dat hij de biologische vader niet kan zijn vanwege zijn onvruchtbaarheid. Staat los vh feit dat hij inmiddels van zoontje houdt al was het zijn kind en dat siert hem zeker.
Wat mij tegenstaat is dat hij een soort van controledrang heeft tov moeder en alleen bepaald over de rug van dat kind.

Veilig thuis misleiden, zodat hij niet uit huis wordt geplaatst, daardoor bij moeder erkenning en gezag afdwingen. Bepalen dat iemand niet bij moeder mag inwonen om kosten te delen, maar net daarvoor wel de alimentatie drastisch verlagen zodat moeder in spagaat zit. Hij stelt voor dat moeder en zoon dan maar bij hem intrekken, wat moeder niet wilt (en begrijpelijk). En dan gaat ze haar eigen zaakjes regelen en meer werken om niet afhankelijk te zijn en dus beroep te doen op vader qua opvang, maar geeft hij niet thuis?! Ik vind het nogal manipulatief van TO ja.

Nog niet zo lang geleden wilde hij nog een kind (en operatie) met zijn vorige vriendin. Zijn woorden “alles om haar terug te krijgen”. Dit is inmiddels toch weer uit en las ik een topic dat hij verschrikkelijk verliefd is op de moeder van zijn zoontje……..

Waar ziet iemand hier “het beste met kinderen voorhebben in”? Puur egoïsme, eigenbelang en vooral labiliteit, is wel wat ik duidelijk zie (helaas).

Dit inderdaad ja. En anderzijds doet de moeder hetzelfde. Ze beweerde dat het kind van hem was, maar hij mocht hem niet erkennen en alleen omgang/band opbouwen als er flink gedokt werd. Ondertussen heeft ze een drankprobleem en gaan ze samen een verhaal verzinnen voor veilig thuis en toen kon een erkenning opeens wel. En daarmee een alimentatieverlaging ook.
Zo houden ze elkaar aan het lijntje en zetten elkaar onder druk met het kind als machtsmiddel. Allemaal omwille van hun eigenbelang en zonder ook maar iets formeel af te spreken.

Wat ik vooral niet snap is dat je na twee dagen wel weer even genoeg kind hebt gezien maar wel probeerde om met je ex een kind te krijgen. Hoe had je dat voor je gezien dan? Doordeweeks latten en kind bij haar laten wonen en dan in het weekend happy family spelen?