Echtscheiding en erna Echtscheiding en erna

Echtscheiding en erna

Optimist

Optimist

08-09-2018 om 21:50

Kennis maken met nieuwe vriendin - What's in it for me?

Het is bijna een jaar geleden dat mijn ex-man van de ene op de andere minuut liet weten dat hij verliefd was en vertrok. Hij bleek al een aantal maanden vreemd te gaan. Inmiddels woont hij samen, drie kwartier rijden hier vandaan, en zijn onze kinderen eens in de twee weken een weekend bij hem. Ik heb zelf inmiddels de boel weer helemaal op de rit en ben tevreden met mijn huidige leven. Ondanks dat mijn kinderen de nieuwe vriendin van mijn ex al een half jaar geleden ontmoet hebben en haar inmiddels goed kennen, heb ik haar nog nooit gezien. Dat is zo gelopen en inmiddels zie ik de meerwaarde er niet van. Mijn ex haalt en brengt de kinderen, ik kom nooit bij hun woonplaats in de buurt en kom haar dus nooit tegen.

Er is echt nog één laatste puntje....
Ex en ik bewegen ons nog in dezelfde vriendenkring. De vrienden hebben zijn nieuwe vriendin ook nog niet ontmoet, al heb ik altijd gezegd dat hij dit zelf moest weten, zolang ik er niet bij hoefde te zijn. De animo onder de vrienden, en dan vooral mijn vriendinnen, is echter ook niet zo groot. Ex zou zijn nieuwe vriendin inmiddels graag introduceren in de vriendkring en haar meenemen naar feestjes en zo. Persoonlijk zie ik mezelf nou niet bepaald een relaxte gezellige avond hebben als mijn ex met zijn nieuwe vriendin een paar meter verderop staat. Daarvoor is er teveel gebeurd. Alleen ex kan ik prima handelen, samen hoef ik ze gewoon niet te zien.

Nou lok ik waarschijnlijk een hoop reacties uit over de het ontkennen van de staat van mijn huwelijk, de rol van de soulmate (nee joh, natúúrlijk heeft zij niet bijgedragen aan de scheiding) en het moeten accepteren van de nieuwe vriendin in het belang van de kinderen, bla bla bla.....maar ik denk dus al een paar dagen serieus na over de situatie. Wat mij betreft hebben ik en de kinderen ons het afgelopen jaar genoeg gevoegd naar de fratsen van mijn ex (midlifecrisis knippert in neonletters boven zijn hoofd). De nieuwe vriendin ontmoeten en samen met haar in de vriendengroep zijn, voelt voor de zoveelste keer heel erg als alleen in het belang van de ex.

Het is echter niet meer mijn taak hem gelukkig te maken door me daarin te schikken. Er zijn natuurlijk allerlei opties: ex heeft pech en komt niet of alleen (wil hij niet), ik heb pech en blijf weg (wil ik niet), of iedereen komt en tja....wat dan. Ik voel me best sterk, heel misschien zelfs wel sterk genoeg om zo'n situatie te trotseren, maar het voegt niks toe aan mijn verder fijne nieuwe leven. Dus eigenlijk heb ik er gewoon geen zin in om hiervoor moeite te doen. Mijn ex wil een relatie met haar, niet ik. Een relatiecoach die ons helpt bij het vormgeven van het "gedeeld ouderschap" zegt altijd dat we het probleem moeten laten waar het hoort. Wat mij betreft is dit een probleem van mijn ex, een consequentie van de volgorde die hij gekozen heeft (eerst een vriendin, dan scheiden, en niet andersom) en hoef ik niet de oplossing te zijn door hem hierin tegemoet te komen. Het idee dat ik met mijn beste vriendinnen gezellig aan de wijn zit en dat zij aansluit....duh, niet dus!!

Maar goed. Het doel van mijn ex is helder: zich met vriendin vrij in de vriendengroep kunnen bewegen. Ik kan echter maar niet bedenken wat de meerwaarde is voor mij. Ik ga me echt niet beter of sterker voelen door haar te "accepteren". Ik voel me prima zonder dat.
Waarom zou ik wat dit betreft over mijn grens heen gaan? Ik vermaak me prima zo, zijn nieuwe vriendin voegt echt helemaal niks toe. Ik wil echter ook niet "gedwongen" wegblijven van feestjes of me ongemakkelijk voelen als ik toch ga.

What's in it for me?
Weet iemand een goed argument?
Hoe ga ik dit in hemelsnaam goed doen voor mezelf?


niet doen

Ooit ben ik ook eens zo royaal geweest maar dat zou ik niet meer doen.
Drop het gewoon bij je vrienden en bij je ex: prima dat hij ook een leuk leven heeft met die vriendin maar ze is de aanleiding van de breuk en je hebt er geen behoefte aan om dat onder vrienden steeds ingewreven te krijgen.
Dan heb je kans dat ze haar niet uitnodigen. Ja, of jou niet natuurlijk. Maar als het goed is heb je oude rechten en die vriendin niet.

O ja

Om het wat acceptabeler te maken en een goede smoes voor iedereen zeg je erbij dat je er over een paar jaar misschien anders over denkt maar nu is het nog te vers.

Phryne Fisher

Phryne Fisher

08-09-2018 om 22:39

Misschien

Misschien is het wel een heel aardige vrouw. En wat als jij een vriend krijgt. Mag hij dan ook niet mee?

Open laten?

Je kunt het ook vragend opbrengen bij je vrienden. Hoe weet je dit eigenlijk? Diegene die je dat gemeld heeft kun je het vragend brengen: wat vind jij daar nu van. Die knakker heeft je zonder enige aankondiging ingewisseld en dan zou je nu gezellig met haar op de bank moeten kunnen zitten? Ik weet het niet hoor...
Vast wel een aardig mens....maar voor mij is het nog wat te vers.

Phryne Fisher

Phryne Fisher

09-09-2018 om 00:22

Een jaar

Wanneer is die versheid eraf dan? De kinderen hebben haar al ontmoet. En zij moeten heel wat meer met haar dan incidenteel een paar uur in dezelfde ruimte verblijven.

Flavia

Flavia

09-09-2018 om 00:30

Versheid en toekomst

Komen er nog belangrijke zaken voor de kinderen aan?
Musical, diplomauitreiking, verjaardagen, huwelijk, kleinkinderen?

Als ze een blijvertje is (is die bij mijn ex ( binnen een jaar na de scheiding hertrouwt) wel) gaat ze ook een deel van het leven van je kinderen zijn.
Wil jij je kinderen steeds laten kiezen tussen jou en hun vader en zijn partner?

Hoe zou jij je voelen als ze niet voor jou kiezen omdat hun vader jouw nieuwe partner niet in de buurt wil hebben? Hun verjaardagen gaan ze niet 2x vieren alleen omdat jij dat zo prettiger vind als ze op zichzelf wonen.

Mijn moeder is tijden boos geweest omdat ik dat weigerde, dan kwam ze niet. Ook goed, maar voor haar kleindochter best jammer dat ze haar maar 2x per jaar zag.

inderdaad

Wat doe je als zelf een nieuwe vriend hebt? Ik denk dat je dat anders vindt omdat je waarschijnlijk van mening bent dat de nieuwe vriendin van je ex de oorzaak is van de scheiding.
Dus als hij haar 2 maanden na de scheiding had leren kennen, had ze wel mee gemogen en nu niet.
(o en je hebt al aangegeven dat je dit soort reacties niet wilt, maar ja misschien toch handig als je bij jezelf te rade gaat hoe je de rol van deze vriendin ziet)

Lente

Lente

09-09-2018 om 09:29

Maak eerst eens kennis met de vriendin

Jouw kinderen zien haar geregeld. Dat lijkt me reden genoeg om haar te leren kennen.
Dat brengt jou persoonlijk niets. Maar je kinderen wel.
Anders blijft die afkeuring in de lucht hangen en daar hebben zij last van.

Hilde

Hilde

09-09-2018 om 10:41

Optimist

Het is toch logisch dat jij op z'n zachtst "not amused" bent als die nieuwe vriendin met hem meegaat naar feestjes waar jij ook komt? We kunnen allemaal wel iets vinden, zeggen dat je de rollen moet omdraaien en wat als jij een nieuwe vriend zou hebben, maar dat is allemaal bagatelliseren wat er onder de oppervlakte zit. Jij hoeft dit hier en nu niet leuk te vinden, wees duidelijk hierover naar je vrienden! Misschien komen er wel eens andere tijden, maar die zijn er nu niet.
Het lijkt mij verder een hele vervelende situatie. Jullie scheiding is vrij recent. Ik kan me voorstellen dat de vriendschappen over een paar jaar ook anders zijn, zowel bij jou als bij hem.

Optimist

Optimist

09-09-2018 om 11:24

Verschil

Voor mij zit er een verschil tussen iemand een keer ontmoeten, iemand leren kennen of met iemand in je vriendengroep geconfronteerd worden. Het zal best dat ik de komende jaren bij bepaalde gelegenheden met haar te maken krijg. Dat zien we dan wel. Maar bij mijn vrienden wil ik me ontspannen en vrij kunnen voelen. Haar aanwezigheid staat dat in de weg.

Ik heb het afgelopen jaar zoveel gedaan "omwille van de kinderen", steeds weer het verstandigste doen, ook al was dat soms vreselijk moeilijk. Het is nu even klaar.

De nieuwe vriendin is niet de oorzaak van de mlc waar mijn ex doorheen gaat, maar ze is wel degelijk onderdeel van de scheiding. Dat er in de laatste maanden van ons huwelijk ineens geen normaal gesprek meer mogelijk was, bleek achteraf precies samen te vallen zijn verliefdheid en zijn buitenechtelijke relatie. Het bracht aan de oppervlakte dat er bij hem blijkbaar al langer iets dwars zat, maar blokkeerde tegelijkertijd alle andere oplossingsrichtingen. Daarnaast heeft ze net zo goed en rol in wat er daarna allemaal gebeurd is. Mede door de keuzes die zij en mijn ex gemaakt hebben, kan ik nu iedere week met mijn kind naar de therapeut. Dus nee, ik moet haar niet.
De kinderen hebben door de manier waarop papa vertrokken is, hoe hij zich daarna gedragen heeft en zijn keuze op zo snel op grote afstand te gaan samenwonen een hele flinke knauw gekregen. Dat ik niet met de nieuwe vriendin van papa aan de wijn zit, is echt hun minste probleem.

Phryne Fisher

Phryne Fisher

09-09-2018 om 11:33

Eigen keuzes

Je kunt alleen je eigen beslissing nemen. Als je vrienden haar met open armen verwelkomen in de vriendengroep kun je daar niets aan veranderen. Volgens mij is er in zo’n vriendengroep waar een stel uit elkaar gaat maar een oplossing mogelijk/gebruikelijk, een persoon van het stel blijft met nieuwe partner. De ander gaat eruit.
Is er iemand in de groep die in jouw kamp zit en jouw standpunt zou kunnen bepleiten?

Optimist

Optimist

09-09-2018 om 12:00

Vriendinnen

De dames in de groep zijn mijn beste vriendinnen. Zou toch wel te denken geven als ze de nieuwe vriendin prevaleren boven mij .

Ik vind het ook prima als zij contact met haar hebben, zolang ik er maar niet bij hoef te zijn. Tot nu toe geven ze echter aan dat ze hier nog niet echt trek in hebben. Maar ik verwacht dat ze, al is het uit beleefdheid, geen "nee" zeggen als mijn ex voorstelt om kennis te maken. Allemaal best. Als ze er maar niet is als ik er ben.

Hoeft niet

Natuurlijk hoef je haar niet te accepteren in je vriendenkring. Dat is heel wat anders dan gezamenlijk een diploma uitreiking bijwonen. Dat is een openbare gelegenheid waar je beleefd met mensen een praatje maakt. Een feestje/bijeenkomst met vrienden is veel persoonlijker en dan wil je niet je ongemakkelijk voelen.
Uiteindelijk kan je uiteraard je vrienden niet tegen houden als ze haar zouden willen leren kennen en haar op feestjes uitnodigen. Je kan echter best aangeven aan je vrienden dat je dat niet zit zitten en dat je dan zelf niet komt.
En als het je beste vriendinnen zijn dan mag je zeker verwachten dat ze loyaal aan jou zijn. Dat lijkt me niet meer dan normaal.

Triva

Triva

09-09-2018 om 13:00

snap het niet

Je hebt een groep vriendinnen en een vriendengroep. Ik gok er op dat die vriendengroep uit stellen bestaat waarmee jouw ex en jij omgingen en met de vrouwen van die stellen ging jij apart om? Of bedoel je dat op feestjes jij bij de vrouwen zat en je man bij de mannen of had je ook aparte bijeenkomsten met alleen de vrouwen?

Als er ook aparte bijeenkomsten waren geloof ik niet dat zij dan opeens de nieuwe Truus van jouw ex gaan uitnodigen. Wellicht wel bij een verjaardag van één van de mannen?

Hoe moeten wij dat nu weten en daar iets over zeggen? Het moet eerst duidelijk zijn voor jou waar jij denkt Truus te kunnen tegenkomen.

Uitstel van executie

Natuurlijk heeft je ex het belachelijk aangepakt maar feit is dat ze samenwonen en zij waarschijnlijk wel een blijvertje is.
Ze gaat daardoor een belangrijke rol in het leven van je kinderen zijn of je het leuk vindt of niet.
Dat je haar tegen gaat komen op feestjes kun je ook niet tegen houden, je kunt immers niet verwachten dat anderen tot weet ik veel wanneer partij blijven kiezen voor jou.
Ik zou gewoon een keer kort zakelijk kennismaken bv een keer de kinderen daar ophalen, juist zodat je niet pas op een feestje, onder het oog van anderen, met haar geconfronteerd wordt. Dat geeft voor iedereen spanningen.

Trix

Trix

09-09-2018 om 15:58

What's in it for you...

Het enige wat jij ermee opschiet, is dat er dan niet nog één dingetje is. Het is dan wat het is. Er hangt niks meer in de lucht. Dat is de winst.
Hoe dat is voor jou en hoe het in jullie vriendenkring verder werkt, of niet... dat kan ik niet beoordelen.

Wel gevoelig

In een vriendenkring met stellen wordt een alleenstaande allengs minder gewaardeerd. Dat is een achterstand ten opzichte van ex die als stel binnenkomt.

Zou handig zijn als je even ook een 'aanhang' kunt regelen. Of je ex het dan nog zo leuk vind om met zijn vriendin te komen is dan nog maar de vraag. Maar je hebt wel meer kans op voortzetting van de vriendschap.

Aan de andere kant: ik heb inmiddels veel alleenstaande vriendinnen. Ook leuk gezelschap. Zonder overleg met aanhang kunnen we doen waar we zin in hebben.

leven van de kinderen

Ik vind het best bijzonder hoe makkelijk hier wordt geconcludeerd dat truus 'dus' een 'belangrijke rol in het leven van de kinderen' vervult. Ik zit in een soortgelijke situatie als jij, Optimist, en truus vervult in het leven van mijn kinderen helemaal geen rol van betekenis. Hun vader wel, zij het helaas stukken minder dan voor de scheiding, maar truus is verder helemaal geen factor, anders dan dat ze in sommige gevallen het aanhangsel is van paps op de momenten dat er iets wordt gevierd. Voor een van hen is dat reden die vieringen dan consequent over te slaan (ik hoef dat mens niet te kennen), de anderen halen ofwel hun schouders op, ofwel knopen een vriendelijk praatje aan ofwel nemen het zoals het komt. Ik ben al eens over mezelf heen gestapt en heb aangeboden kennis te maken om de kou uit de lucht te halen, maar dat werd met luid gelach door ex beantwoord. Vond-ie geen goed idee. Mooi. Dan niet.

Misschien is het anders als je kinderen heel erg jong zijn, maar bij pubers die heel erg goed snappen wat vreemdgaan is, die hun ouder in enkele maanden 180 graden hebben zien veranderen en wegdrijven en die het sowieso belachelijk vinden wat volwassenen allemaal doen, is een nieuwe partner van hun ouder echt niet meteen een stiefouder. Zou ik een blijvende partner hebben, dan geldt dat laatste trouwens ook, hoor.

Optimist, je vraagt wat erin zit voor jou. Nou, helemaal niets, behalve dat dit een van die gifbekertjes van de scheiding is die je zult moeten leegdrinken. In mijn geval (ik ben 1,5 jaar verder dan jij) heeft het me ook vriendschappen gekost met mensen die echt niet begrepen waar ik me druk over maakte. Achteraf dus niet zulke hechte vrienden als ik dacht
Ook meegemaakt: stiekem mij én ex-met-truus (die ik nog nooit heb ontmoet) uitnodigen en dan afwachten wat er gebeurt op het feestje. More drama! Gelukkig zag een échte vriendin de bui hangen en waarschuwde mij terwijl ik al onderweg naar de vrienden was. Pffffff. Mensen kunnen vreselijk zijn.
Jij kunt alleen maar aangeven bij je vrienden hoe jij het ervaart. Verder zul je moeten afwachten of die vrienden daar rekening mee willen houden. En dan is het weer aan jou of je op uitnodigingen in gaat. Vrienden die dat te veel gedoe vinden, vallen vanzelf af in de loop der tijd want dat doet echt wel iets met hoe jij naar hen en hun vriendschap kijkt.

Het mooie is: je wint in de loop der tijd ook weer nieuwe vrienden terug! Je vriendenkring zal zich dus ook gaan aanpassen aan je nieuwe situatie

Moederziel

Iedere situatie is anders. Ik weet niet hoe oud de kinderen van Optimist zijn. Wel geeft ze al aan dat de kinderen daar in weekenden logeren en dat vader al geruime tijd samenwoont dus dan speelt ze mijn inziens toch een rol in het leven van de kinderen.

In jouw situatie zijn de kinderen al pubers en hebben meer weet van hoe e.e.a. gegaan is en hebben daar dan logischerwijs een mening over en handelen daar ook naar.

Het lijkt mij persoonlijk heel lastig, dat je kinderen in het weekend bij 2 mensen logeren( of gaan mee op vakantie) terwijl je de een nog nooit gezien hebt. Stel een van de kinderen heeft bv een sportwedstrijd/musical/uitvoering etc en wil haar er ook graag bij hebben, dan krijg je denk ik juist een gespannen situatie voor de kinderen als je dan nog kennis moet maken.maar goed dat is mijn persoonlijke mening.

In het geval van de feestjes met vrienden vind ik ook lastig. Ik heb het zelf een paar jaar geleden gehad met een goede vriendin waarvan haar man bij haar is weggegaan voor een ander. Zij was van mening dat hij wel bij ons mocht komen maar zijn vriendin niet. Tja dat bepalen wij uiteraard zelf. Haar man is in die 15 jaar dat ze samen waren ook een goede vriend van ons geworden en wij willen juist geen partij trekken. Welke keus je dan ook maakt er is altijd iemand beledigt.

Wanneer is iemand een goede vriend

Als aanvulling op mijn vorige bericht...zijn vrienden dan alleen " goede vrienden" als ze precies zo handelen zoals jij dat wilt?

Als ik een feestje geef nodig ik uit wie ik wil en probeer daar zo neutraal mogelijk in te zijn en dan moeten mensen zelf maar beslissen of ze willen komen of niet. Heel veel sterkte in ieder geval, Optimist en Moederziel.

Victoria

Victoria

09-09-2018 om 23:14

Switzerlandfriends

Tsja.....de 'Switzerlandfriends'. Ze willen 'neutraal blijven' en 'geen partij kiezen'.

Dit zijn doorgaans mensen die niet begrijpen dat wanneer je wordt belogen en bedrogen door je partner, degene die je eigenlijk blindelings vertrouwde, echt vreselijk is en vreselijk voelt.
Dat is totaal anders dan een scheiding waar geen ander in het spel is.
Wanneer je dan die cheater gewoon met zijn 'nieuwe liefde' uitnodigt omdat je zogenaamd 'neutraal' bent, dan kies je eigenlijk partij voor de cheater en zijn nieuwe liefde, want het is heel erg pijnlijk voor die goede vriendin van je. Wat versta je dan onder 'een goede vriendin'?
Ik in ieder geval iets anders.

Misschien iets om over na te denken.....

Victoria

Ik aarzelde om te reageren, omdat ik echt vind dat iedereen in vrijheid zijn eigen keuzes moet maken. Maar je posting slaat voor mij de spijker op zn kop. Ik heb mijn ‘Zwitserland-vrienden’ het wel degelijk kwalijk genomen dat mijn diep gekwetste gevoelens en pijn er blijkbaar niet genoeg toe deden. Ik had er geen moeite mee dat zij man nog zagen, maar op deze manier was het zout in een rauwe wond. Iemand die daar zo weinig empathie in heeft, ja, daar kan/wil ik geen goede vriend meer voor zijn.
Niets in een scheiding blijft neutraal. Helaas.

Gingergirl

Oh en ik heb geen sterkte nodig hoor, dankje
Ik heb al enige tijd geleden afscheid genomen van de mensen in mijn inner circle die de dingen nog lastiger maakten. En het mooie is: ik heb niet het gevoel dat ik er iets aan verloren heb.

Vriendschap

Loyaliteit is belangrijk in een vriendschap. Na een scheiding ven ik beleefd tegen de ex partner (uiteraard) maar mijn vriendin/vriend is mijn eerste zorg. Als die niet zou willen dat ik contact heb met de nieuwe partner dan zou ik dat ook niet doen.
Het is natuurlijk wel een probleem als je met allebei de ex-partners goede vrienden bent en echt even goede vrienden. Bij de meeste bevriende echtparen is het wel zo dat ik met een van de twee closer ben dan met de ander. Er zijn echter enkele echtparen/stellen die ik allebei even lang ken en waarbij ik met allebei even close ben. Als die zouden scheiden dan zou het wel heel moeilijk zijn. ik hoop natuurlijk met beiden bevriend te blijven maar met nieuwe partners wordt het vaak gecompliceerd.

Ik merk dat als er mensen in onze omgeving gaan scheiden er inderdaad vaak een verwijdering is met een van de ex partners. Het is vaak te moeilijk voor alle partijen om nog allebei even intensief in de vriendenkring te vertoeven. Dat is pijnlijk maar ik snap het wel. Weinig mensen kunnen het opbrengen om gezellig samen met hun ex samen te zijn, zeker als er sprake is van bedrog en nieuwe partners.

Verschilt per situatie

@ Victoria en Moederziel ik begrijp jullie reactie. In de situatie die ik aanhaalde ging het om een vriendin die na een aantal jaren nog steeds vond dat iedereen zich naar haar eisen omtrent ex en zijn partner moest aanpassen( dus niet net na de scheiding). Dat is dan niet realistisch als ex ook al jaren een van de beste vrienden van mijn man is.

Zoals Kyana ook aangeeft; het ligt er ook aan of je met beiden even goed bevriend bent of niet. Als je op een gegeven moment een paar jaar verder bent is het ook je eigen keuze of je in een slachtofferrol blijft hangen. Toen mijn ex en ik gingen scheiden heb ik het juist gewaardeerd dat onze vrienden loyaal aan ons beiden bleven en geen partij kozen ook al ging hij weg omdat hij een ander had. Daar ben ik erg kwaad en verdrietig om geweest maar ben ook erg blij dat onze vriendengroep bleef bestaan en juist niet uit elkaar viel omdat iedereen partij zou moeten kiezen, want dan was ik ook een hoop vrienden kwijt geraakt.

Maar goed om niet teveel van het onderwerp af te wijken; ik zou als de kinderen nog erg jong zijn en een deel van de tijd bij vader en nieuwe partner in huis wonen, met ze op vakantie gaan, feestdagen vieren etc toch wel willen weten wie die persoon is en niet pas geconfronteerd willen worden met haar op een feestje. Maar ik heb er begrip voor als anderen het anders zien.

loyaliteit vriendschap

Je kunt vrienden niet vragen een keuze te maken, maar onbewust weten de vrienden ook niet goed hoe zich te moeten gedragen, wanneer de nieuwe partner er bij is, wanneer beide vrienden er zijn.

Ik was degene die de nieuwe partner was en op een feestje meeging waarbij de ex van mijn partner er ook was. Voor iedereen een grote stap. Voor mijn partner, zijn ex, de gezamenlijke vrienden, maar zo ook voor mij. En bij ons was het ook wel complex, om het zo maar te noemen.

Eén op één met de vrienden ging alles prima, totdat zijn ex erbij kwam en er toch een soort van loyaliteitsgevoel naar haar toe kwam. Kan ik heel goed begrijpen, maar aan de andere kant is mijn partner ook een vriend van hen en hebben die vrienden in een soortgelijke situatie gezeten als ons en werd zij als nieuwe partner van hun vriend geaccepteerd en mede door mijn partner, die meldde dat zij een eerlijke kans moest krijgen.

Lang verhaal kort te maken... mijn partner zijn ex en ik gaan nu prima door één deur, doen een bakkie wanneer ze iets komt brengen, maar de vriendschap met die vrienden is er niet meer en ik vind dat zo zonde. Zij hebben immers ook niet om deze situatie gevraagd, maar zijn ongevraagd nu wel de dupe hierin.
Ik sta er natuurlijk verder af, maar trek het me wel aan.

Je kunt als nieuwe partner ook niet denken van, ga jij dan maar naar het feestje, dan blijf ik wel thuis.... zo kun je nooit iets opbouwen met andere mensen.

Het is voor alle partijen lastig, maar het is wel iets waar je doorheen moet en het is niet iedere week.

Komt tijd komt raad, een dooddoener tekst, maar vaak wel waarheid.
Iedereen moet zich weer settelen in een nieuwe situatie.

Komt tijd....

Ja, zo ervaar ik dat ook. Vriendschappen die waardevol waren als 'stel', blijken na verloop van tijd ook een andere impact te hebben in een andere situatie.
Wat ik bij Optimist voel is dat de vriendschappen door haar ex lijke te worden ingezet om de nieuwe relatie erdoor te jassen. Even heel zwart-wit gesteld. De breuk is nog maar heel kort geleden en onderschat niet hoe een vertrekkende partner in de zucht naar erkenning voor zijn/haar keuze, de situatie naar de hand kan zetten. Ik spreek helaas uit ervaring.
Dan is het echt te makkelijk om te stellen dat de achtergebleven partner niet 'in de slachtofferrol' moet blijven hangen en maar opgewekt moet meedoen in het hele circus. Sommige dingen zijn dan nog een hele lange brug te ver en dat moet je zeker tussen vrienden kunnen uiten. Het gaat om je veilig en geborgen voelen in je vriendenkring.

Maar Optimist, uiteindelijk heb jij zelf de regie over hoe jij je vriendschappen wil vormgeven. Je móet niks, je kiest zelf wat voor jou werkt en wat niet.

Niki73

Niki73

10-09-2018 om 11:28

Wel doen

Je bent nog maar een jaar gescheiden, ik vind helemaal niet dat je nu "al" over alles heen hoeft te zijn. Een jaar is erg kort in deze context. Ik vind persoonlijk wel dat je eens zou kunnen overwegen om kennis te maken met de vriendin van je ex, maar bij hem of bij jou thuis, zeker niet op een feestje.
Mijn ex heeft toevallig een heel leuke vriendin. Dat kan bij jouw ex zomaar ook het geval zijn.

Optimist

Optimist

12-09-2018 om 00:20

Bedankt voor alle reacties

Ik geloof dat ik toch nog even in de moederziel-modus blijf.

Het gaat inderdaad om een groep met vijf dames en zes heren. Op één na dus allemaal stellen. Het contact is ooit ontstaan via de kinderen en hobby's en uitgegroeid tot een hechte club. Het is een divers gezelschap, waarbij de dames veel samen optrekken (zelfde dorp, dus een thee-afspraak is zo gemaakt), de mannen ook regelmatig, maar het ook "gemengd" goed klikt. Eén van de mannen beschouw ik zelfs ook als een zeer goede vriend.
Ik verwachten niet van hen dat ze partij trekken, ik wil niemand dwingen een kamp te kiezen. Als zij met de nieuwe vriendin erbij willen afspreken, prima. Ik ga daar niet over. Noch zal ik van ze verwachten dat ze er rekening mee houden bij het uitnodigen van mensen voor een feestje. Het is dan mijn keus om dan wel of niet te gaan, hoe naar dat ook is.

Door de afstand tussen de woonplaatsen, zou ik haar prima nooit tegen kunnen komen, praktisch gezien dan. Zij komt nooit hier, ik kom nooit daar. Ex haalt en brengt de kinderen. Dus ik zie haar nooit. En haar (toekomstige) rol? Voorlopig zijn de kinderen nog ver van "accepteren". Ze vinden haar "heel aardig", maar dat ze de vriendin van papa is, vinden ze niet leuk. En gezien de leeftijd van de kinderen, 11 en 14, valt er voor haar ook niet veel meer te zorgen of op te voeden in de twee dagen dat ze bij hun vader zijn. Ik ga me daar pas druk over maken als dat echt nodig is.

Ik ga me nog eens bezinnen op mijn "standpunt". Dit ene laatste dingetje wegpoetsen, levert toch ook weer een nieuw ding op, namelijk dat ik me niet relaxed voel bij gelegenheden die ontspannen zouden moeten zijn. Misschien dat ik het dan maar liever nog even bij dit ene dingetje hou.

En Niki73, ik mag toch hopen dat ze heel leuk is en dat mijn ex me niet voor een of andere heks heeft laten zitten. Maar ze heeft er aan bijgedragen dat mijn kind nu naar de psycholoog moet. Hoe leuk moet ik haar dan vinden? Mijn respect zal ze nooit krijgen.
Was die leuke vriendin van je ex ook al zijn minnares toen jullie nog getrouwd waren? Voor mij maakt dat toch een verschil....

Niki73

Niki73

12-09-2018 om 09:07

Nee

Nee, deze dame had niets met onze breuk te maken. Dat maakt gevoelsmatig een groot verschil, dat begrijp ik maar al te goed. Geef het nog maar wat (veel) tijd en kijk of de storm in je gevoelens wat gaat liggen.
Ik vind het wel een beetje ver gaan dat je je kind dat naar de psycholoog moet erbij haalt. Dat had ook nodig kunnen zijn als jullie om een andere reden uit elkaar waren gegaan of zelfs als jullie nog samen zouden zijn geweest. Het gaat hier om jouw ontmoeting met de nieuwe vriendin en jouw gevoelens over haar. Laat je kind daar liever buiten, zonder dat is het al lastig genoeg. Nogmaals, ik snap heus wel dat dat van invloed is, maar probeer die gevoelens te scheiden. Jij en je kind zijn geen twee-eenheid. Jouw gevoelens zijn van jou, de gevoelens van je kind zijn van dat kind.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.