kennismaken met nieuwe partner van je ex
Sinds 3 jaar ben ik gescheiden. Mijn ex en ik hebben een dochter van 10, we hebben een co-ouderschapsregeling. Inmiddels hebben mijn ex en ik allebei een nieuwe partner (ik sinds 2 jaar en hij sinds krap een jaar) maar wonen allebei niet samen. Onze dochter kent mijn vriend en ook zijn nieuwe vriendin. Die contacten lopen goed. Dochter kan het vinden met allebei de partners en ziet hen regelmatig (ook vakanties etc). Ook ex en ik kunnen het in het belang van onze dochter ook goed vinden (we vieren, ter illustratie, haar verjaardag samen)
Mijn ex vindt het nogal ingewikkeld om kennis te maken met mijn nieuwe partner. Dus zorg ik er altijd voor dat mijn nieuwe partner niet bij mij thuis is als mijn ex onze dochter komt brengen. Nu we allebei een nieuwe partner hebben heb ik een half jaar geleden geopperd dat het wellicht een idee is om kennis te maken. Dat wilde hij niet. Zijn argument was dat hij het zo wel best vond en daar het nut niet van inzag (ik wel, namelijk dat het normaliseert voor onze dochter). Aangezien we bij elkaar in de buurt wonen wilde hij het liever aan het toeval overlaten.
Dat toeval was vanochtend. Terwijl ik mijn dochter naar school fietste kwamen we de vriendin van mijn ex tegen. Ik herkende haar niet omdat ik haar nog nooit gezien heb. Dochter riep haar naam en zwaaide vrolijk en zei tegen mij ´Mam, dat is nou de vriendin van papa´. Ik ben niet gestopt met fietsen om me voor te stellen. Voor ik het eenmaal goed in de gaten had waren we al voorbij.
Het maakte me onverwacht behoorlijk kwaad. De keus van mijn ex om het aan het toeval over te laten leek nu de verantwoordelijkheid van onze dochter te zijn geworden.
Ik heb hem een sms gestuurd en over bovenstaande ontmoeting verteld, en gevraagd of hij inmiddels toe is aan kennismaken. Hij reageert niet. En hem kennende gaat hij dat voorlopig ook niet doen.
Heeft iemand een variant op dit thema wel eens aan de hand gehad? Of een goed idee wat ik nu het beste kan doen? Ik kom nu niet verder dan een woeste mail naar hem sturen maar de ervaring heeft geleerd dat dat alles alleen maar erger maakt ... Dat doe ik maar niet dus.
als zij vrolijk zwaaide
wat is dan je probleem?
gr Angela
Ik snap echt niet
Ik snap echt niet waar jij nu zo boos van wordt. Hij wil het niet, nou oke, dan niet toch. Dochter kan goed met haar overweg. Geen signalen dat er iets mis gaat. Of is dochter soms ook met haar alleen, dat zij oppast ofzo? Dan zou ik haar ook graag ontmoeten. Maar dat is toch uit te leggen?
Waar ik wel mee zou stoppen is je eigen partner weg te steken.
Krampachtig
Ik vind dat je ex onnodig krampachtig doet. Wat is er mis met dochter halen/brengen en dan even binnenkomen en hallo zeggen tegen de andere partner? Meer hoeft dat niet te zijn. Wat stel jij je voor bij zo'n ontmoeting? En wat stelt hij zich erbij voor? Gewoon onspannen jezelf kunnen zijn en even een korte overdracht kunnen doen bij het halen/brengen lijkt mij het doel te zijn, vooral in het belang van jullie dochter. Een kop koffie erbij kan dan misschien in een later stadium. En nog een paar stappen verder kunnen jullie hopelijk allemaal aanwezig zijn op de verjaardag van jullie dochter. Dat zou toch prachtig zijn? Jullie hoeven elkaar niet superaardig te vinden, maar jullie moeten je wel allemaal inzetten om het zo goed mogelijk te doen voor jullie dochter.
kennismaken is in het belang van je dochter
want verjaardagen zijn veel leuker als iedereen uit HAAR gezin er bij is, dus vader, moeder, aanhang, eventuele stief- en halfbrusjes
Wat straks met een groep 8 musical, je dochter zal iedereen er bij willen hebben als dat ook maar een beetje kan.
Je ex maakt het zijn dochter niet makkelijk, jammer genoeg kun jij er niet veel aan doen. Het enige dat je zelf kunt doen is jouw vriend niet langer verstoppen.
Kom je de vriendin van je ex weer een keer tegen, dan wel even stoppen en een afspraak maken om een kop koffie te drinken.
Lastig
Ik begrijp beide kanten van het verhaal. Persoonlijk had ik het ook niet zo op met het ontmoeten van de ex van mijn vriend. De nieuwe vriendin van mijn ex hoefde ik niet meer te ontmoeten. Voor het hele gebeuren van scheiding zag ik haar als vriendin (van je vrienden met je het maar hebben), maar dat even terzijde.
Dit hele krampachtige gedoe gaat mijns inziens ten kosten van jullie kind. Persoonlijk zou ik aangeven dat jij geen rekening meer gaat houden door je nieuwe partner niet in huis te hebben als je ex jullie dochter brengt. Het is dan aan hem hoe hij daarmee wil omgaan. Als jouw ex er dan voor kiest om niet meer binnen te komen, dan is dat maar zo. Natuurlijk zou het fijn zijn als hij in ieder geval het fatsoen neemt om jouw partner een hand te geven.
Dit nu zo schrijvende bedenk ik mij: heb jij al eens gevraagd naar het waarom erachter? Hij vindt het ingewikkeld, maar waarom dan? Zoals de schrijfsters voor mij ook al hebben aangegeven: hij hoeft echt geen vrienden te worden.
Kennismaken vs kennismaken
Ik denk dat je man niet zo'n zin heeft om geforceerd op de koffie te komen en door middel van een voorstelrondje op de koffie te komen. Maar ervanuit gaat dat je elkaar vanzelf wel een keer tegenkomt. En dat is nu gebeurd. Jij hebt zijn nieuwe vriendin gezien terwijl ze langsfietste, en je dochter vrolijk zwaaide. Die laatste heeft er dus geen probleem mee. Mocht je haar nog eens zien als ze minder hard fietst dan geef je haar een hand en zeg je "hoi, ik ben swaen, de moeder van swaenkuieken, goed om je eens te zien. Zo, nu weet ik ook wie er bij jouw naam hoort" Klaar.
Anderzijds laat je jouw partner voortaan gewoon thuisblijven als je ex aan de deur komt. Beter nog, laat hem de deur open doen, dan is het meteen klaar.
Het klinkt alsof je van het hele kennismaken een veel groter gebeuren maakt dan het voor je ex. Probeer het los te laten, ik denk dat je het alleen voor jezelf moeilijk maakt.
reactie
Allereerst vind ik het natuurlijk heel fijn dat mijn dochter het mijn en mijn ex zijn partner kan vinden. Ze vertelt er ook vrolijk over. Zij zou een kennismaking graag willen. Haar afgelopen verjaardag heeft ze besloten dat ze niet wilde dat onze nieuwe partners daar bij aanwezig waren omdat we elkaar nog nooit ontmoet hebben en zij niet wilde dat dat op haar verjaardag zou gebeuren (verstandig kind 
Hoe het contact zich afspeelt weet ik niet. Ik weet niet of zij wel eens oppast. Mn ex vertelt er niets over, ik vraag er niet naar omdat het mijn zaak niet is en ik vraag er niet naar bij onze dochter omdat ik het niet netjes vind om haar uit te horen.
Het puzzelt me vooral. Waarom hij de kennismaking niet zit zitten weet ik niet. Heb wel een idee natuurlijk, maar dat zijn enkel aannames van mijn kant. Dat hij beslist het aan het toeval over te laten vind ik wel lastig. Omdat ik denk, vanuit mijn eigen ervaring als kind van gescheiden ouders, dat dat voor onze dochter niet de meest gemakkelijke situatie is. Mijn boosheid heeft er vast mee te maken dat ik vind dat hij zijn verantwoordelijkheid niet neemt en gewoon even door de zure appel heen bijt. Ik zou het voor alle partijen gemakkelijker vinden als er niet zo een taboe om dat kennismaken hangt. Dat ie me niet tot 2x toe buiten in de regen laat staan omdat ik niet binnen kan komen omdat zijn vriendin er is.
Om mijn partner niet meer weg te sturen als mijn ex onze dochter komt brengen heb ik overwogen. De kans is inderdaad heel groot dat mijn ex onze dochter dan aan de voordeur afgeeft. Terwijl we nu altijd even koffie drinken en met elkaar de afgelopen dagen doornemen. Ik vind dat een belangrijk moment waar we ons 3 jaar voor suf gestruggled hebben om dat voor ons alle drie zo goed mogelijk te laten verlopen.
En wellicht maak ik het moeilijker dan het is. Een na-huwelijk is ook verdomd moeilijk. Waarbij de kans dat je iets fout doet veel groter is dan dat het goed uitpakt. Voorzichtig is misschien een beter woord?
Ik ga aan mn nieuwe partner vragen of hij de volgende keer wil blijven als mijn ex onze dochter komt brengen.
Begrijp heel goed dat het lastig is als je allebei d e-nieuws partner nog niet gezien hebt .
En wel in het leven van je dochter zijn.
Bij ons is dat contact wel gauw al in het begin van beide relaties verlopen.
Bij mijn ex was zonnebrandolie vanaf het moment van co ouderschap ook gelijk voor de zorg van mijn dochter aanwezig dus 4 dagen per week als mijn ex aan het werk was.
Mijn nieuwe vriend was er wat minder vaak en langzaam opbouwend was hij er wat vaker en bracht haar dan ook op mijn werkdag naar school.
Tis moeilijk het is loslaten en pfff het went ook niet...
De controle heb je niet meer samen als geZin...
Je deelt dat en das verdomde lastig
Relax!
Swaen: "Een na-huwelijk is ook verdomd moeilijk." Jullie maken het zelf onnodig moeilijker dan het is. Kun je niet eens met je ex bespreken dat jullie dochter graag wil dat jullie (incl nieuwe partners) ontspannen met elkaar omgaan omdat ze jullie alle 4 graag mag? Dat je ex jouw vriend niet hoeft te omarmen, maar dat hij wel even fatsoenlijk hallo kan zeggen? Dat niemand daar slechter van wordt, integendeel? Je kunt zelf beginnen het goede voorbeeld te geven door je vriend niet meer te verbergen en de vriendin van je ex vriendelijk te begroeten (of tegen je ex zeggen dat je dat van plan bent, mocht je haar tegenkomen).
Moederdochter6: "Tis moeilijk het is loslaten en pfff het went ook niet..." Dat is niet mijn ervaring. In het begin is het een beetje raar, maar het went wel degelijk als je elkaar vaker gezien hebt en als je ziet dat je kind(eren) blij met de situatie is/zijn.
Moeilijker
Denk dat je gelijk hebt Niki, ik maak het ingewikkeld. Dat komt voort uit het feit dat mijn ex sterk de neiging heeft mij te negeren op het moment dat ik in zijn ogen iets verkeerds heb gedaan, en dat is nogal snel het geval. Iets met mij bespreken wil hij eigenlijk nooit. En ik spreek hem ook nooit ergens op aan omdat de ellendige nasleep die het veroorzaakt me het niet waard is. Dat was tijdens ons huwelijk al zo en die aap zit nog steeds op mijn schouder. Dat is vermoedelijk de reden waarom ik zorg dat mn huidige partner er niet is als mijn ex onze dochter komt brengen. Conflictmijdende waanzin natuurlijk.
het went idd
zeker als je ziet dat het je kind gelukkig maakt.
Wij vieren verjaardag en sinterklaas samen, bij het afzwemmen voor C was mijn ex verhinderd, maar zijn vrouw, dochters half-zusjes en de stiefopa en oma waren er. En blij dat dochter daar mee was.
Want voor haar is dat haar familie en gezin, deze rare samenstelling.
Zo als het bij ons gaat is niet voor iedereen weggelegd, maar gewoon beleefdheid en samen in het belang van jullie kind zou toch het uitgangspunt moeten zijn.
Noet
Dat klopt inderdaad Noet, en dat vinden mijn ex en ik ook hoor. Afgelopen weekend was onze dochter jarig en dan vieren we dat ook samen met zijn en mijn familie. Dit jaar zelfs bij mij thuis, wat mijn voormalig schoonouders ingewikkeld vinden maar ze waren er wél. En het was dit jaar al veel gemakkelijker dan voorgaande jaren.
Maar mijn vriend en zijn vriendin waren er dus niet. Omdat mijn ex weigert kennis te maken. En wilde onze dochter daardoor hen niet kan uitnodigen. Het lijkt me toch dat dat voor de vriendin van mijn ex op een gegeven moment ook niet meer fijn is? Mijn vriend is er inmiddels wel aan gewend
Maar die nieuwe partner is dus kennelijk een brug te ver voor ex.
ze is 10
Wat ik nog wel eens doe met mijn dochter (ook 10) Als zij iets graag wil bij haar vader om het gesprek te oefenen. Zij zou in dit geval dat gesprek met haar vader aan kunnen gaan dat ZIJ graag wil dat iedereen op HAAR verjaardag komt omdat zij de mensen van wie zij houdt op die speciale dag bij zich wil hebben.
Dan ben jij het niet die gaat vragen, maar is het belangrijk voor je dochter.
Zo belangrijk dat zij actie onderneemt.
noet
Goed idee, dat ga ik binnenkort eens doen!
succes
geeft het wat tijd en laat het haar regelmatig herhalen.
Ik hoop dat het lukt.
Vraag
Een jaar na dato heb ik een vraag nav dit draadje.
Twee weken geleden heb ik kennis gemaakt met de ex van mijn vriend waar ik nu 3 maanden mee samen ben. Dat ging terloops en wat mij betreft spontaan bij het wegbrengen van hun dochter.
Ik weet dat ze moeite heeft met onze relatie. Ze is in therapie en ze doet moeite het te accepteren. Ze is blij me te hebben ontmoet en nu heeft ze een beeld van mij.
Ze wil nu met mij en haar ex uit eten om mij beter te leren kennen. Bij mij gaat dat een brug te ver. Ik weet dat de situatie gecompliceerd is, maar het wordt volgens mij niet simpeler als ik met haar en hem ga eten. Ik kom er niet helemaal uit. In het belang van hun kind en mijn vriend wil ik best veel doen, maar dit gaat me te snel. Ik ben zelf net aan mijn nieuwe vriend gewend, het is nog zo pril. Het kost me genoeg moeite alles rond te krijgen met puberkinderen en een nieuwe relatie. Ik ben (nog) niet klaar voor een ex. Mijn vriend vindt het een goed teken dat ze zo reageert en contact met mij zoekt. Ik heb dit nog nooit meegemaakt. Iemand ervaring, tips voor mij? Ik wil het graag goed houden, maar heb wel ergens een grens liggen, of stel ik me aan? Vriend en ik hebben een erg prettige relatie, op dit dingetje na dan.
met haar koffiedrinken
zonder hem erbij.
zou dat wat zijn?
gr Angela
Koffie drinken is misschien een idee. Als dat haar een beter gevoel geeft. Het is natuurlijk al best snel dat je ook met haar kind te maken hebt, en ik kan me voorstellen dat ze even wil peilen wie haar ex bij haar dochter laat.
Angela en Vesper
Bedankt voor jullie antwoorden. Koffie drinken met naar alleen is helemaal geen slecht idee! Ik zal het met vriend bespreken. Ik denk dat hij zich daar wel iets bij kan voorstellen. Met hem erbij geeft het toch spanning (bij mij althans).
kennismaken
Nu zijn mijn kinderen ouder (15 en 17) maar ik heb ook weinig behoefte om nieuwe vriendin van mijn ex te leren kennen. Mijn vriend heeft ook geen behoefte om mijn ex te leren kennen (om redenen die ik wel begrijp). Maar het levert hier geen enkel probleem op. ok, dan hebben we niet het optimale nahuwelijk waarbij alle familieleden, van alle partners gezellig sint en verjaardagen vieren, het gaat hier verder heel relaxed.
Zowel mijn ex als ik zeggen geen nare dingen over elkaar of over nieuwe partners waar de kinderen bij zijn en dat bevalt iedereen goed.
Tuurlijk is zo'n ideaal nahuwelijk het mooiste maar als een van de ex-en daar wat anders tegen aankijkt, zou ik dat respecteren en geen conflicten zoeken waar ze niet zijn.
Alkes
Ik wou dat de ex van mijn vriend die behoefte ook niet had. Maar het schijnt haar te helpen als ze mij wat beter kent. Ik kan me er niet zoveel bij voorstellen. Als mijn ex een nieuwe vriendin had en ik had daar moeite mee zou ik haar juist ver uit de buurt willen houden. Maar als het haar helpt......Beter voor mijn gemoedsrust dat vriend daar niet bij is. Zij hebben samen een veel langere geschiedenis samen dan hij met mij en dat hoef ik niet zo mee te maken.