Kids weten nog van niets

Zeg tegen hem wat je niet prettig vindt: ik wil niet dat je over de toekomst praat. Tsjor

Zoals ik al eerder zei: hij zit helemaal in zijn IK- fase en gaat totaal voorbij aan jouw situatie en emotie. Stel je grens, stel voorwaarden aan de rest van deze vakantie, maak een punt! Dit is inderdaad een kwelling, marteling voor jou, dit zou je niet moeten accepteren. Je maakt/voelt je emotioneel afhankelijk van hem. Hou de eer aan jezelf!

Titiv schreef op 29-07-2022 om 11:08:

Wat een klootzak ten eerste 😞
Ik weet dat je verliefdheid niet in de hand hebt maar kom op...
Ik heb hetzelfde ongeveer meegemaakt alleen heeft mijn man uiteindelijk na een relatie van ong 5 maanden met die andere vrouw toch voor mij gekozen en zijn we dus terug samen omdat ik hem wel een kans wilde geven maar het is heel zwaar en ik zie ons nu niet als een stel en ook hier weten de kids er niets van. Ook wij zijn als gezin dit jaar op vakantie gegaan en ik vond 't heel moeilijk en heb er eik spijt van, want wrm zou je jezelf dit nog langer aandoen? Blaas die vakantie af want je gaat gewoon ruzie maken daar en dat is ook niet leuk voor de kids. Als hij echt zeker weet dat hij voor die ander gaat zou ik niet die vakantie gaan doen. Je bent ook nog in shock, je hebt intens verdriet... Geef jezelf de tijd nu om te rouwen want echt zo voelt 't, ik rouw ook en ga kapot van verdriet ook al besloot hij toch voor mij te gaan... 't blijft altijd zoiezo een wond en hij kan dit allemaal wel willen maar nee er is een grens. Heel veel sterkte en je verdiend zoveel beter onthoud dat!

Lees nu dat je dus al op vakantie bent... En dat 't idd heel zwaar is... Ik wil je gewoon zeggen aub vergeet jezelf niet en probeer kalm te blijven. En weet je 't kan goed zijn dat hij nu gewoon blind is en over een paar maanden anders denkt want zo ging 't ook bij mijn man, opeens zag hij in wat hij liet gaan en wat voor slechte vrouw die ander was. Maar van 2 walletjes eten nee dus laat hem ook zeker kiezen zodat hij gaat nadenken.... Ik wens je nogmaals super veel sterkte ik weet hoe klote dit voelt xxx

Lieve Vlaamse,

wat een ontzettende klote situatie zit jij in, allereerst een hart onder de riem, ik denk aan je en wens je in gedachten veel kracht en wijsheid toe. En als ik de andere reacties lees ben ik niet de enige. 
 
Het wordt denk ik tijd dat je je ruimte gaat innemen, nu en straks
Mijn advies aan je zou zijn om je man apart te nemen en heel rustig en duidelijk te zeggen dat deze situatie alleen kan werken, nu en in de toekomst, als hij ruimte geeft aan jou en wat jij hierin nodig hebt. Ik zou niet wachten op zijn reactie en gelijk doorpakken door te zeggen dat jij daarom hem vraagt om;
- het contact met de andere vrouw zoveel mogelijk onmerkbaar te houden deze vakantie 
- niet over de toekomst te praten, niet over wat hij wil gaan doen met de kinderen en niet over hoe het na-huwelijk eruit zou moeten of kunnen zien: je bent nu hier in het nu en kunt nu nog niet overzien hoe het straks zal zijn. Dus je wilt er niks over horen, punt 
- je vraagt hem om merkbaar respect te tonen voor de pittige situatie waar jij nu in bent beland. Je hoeft geen medelijden maar wel dat hij er rekening mee houdt hoe dit voor jou is 
Zeg daarna dat dit de beste voedingsbodem is voor de afwikkeling van deze situatie. 
Voordat ik dit gaat zeggen, haal diep adem, denk aan al die mensen die achter je staan, visualiseer ze en voel de kracht die daaruit komt. 
Zeg het hem rustig en zakelijk, geen tranen, geen extra uitleg over het waarom, niet teveel tekst, hou het helder

daarna lekker een rustig hoekje zoeken en iemand bellen bij wie je je ei kwijt kan 

echt hoor, pak je ruimte want hij blijft anders (wellicht onbewust ?) over je heen walsen 
Sterkte, je kan dit !

Lotte78 schreef op 24-07-2022 om 12:07:

@ Madee ten eerste ik ben heel blij voor je dat je leven nu heel leuk is.
Maar ik lees
"Ik wil geen co-ouderschap, de kinderen blijven bij mij wonen en ze gaan om het weekend en de helft vd vakanties naar jou. Jij betaalt netjes hun alimentatie en we gaan niet vechten". Het voelde voor mij als een groot onrecht dat hij wilde scheiden zonder overleg en dat ik ook nog eens de kinderen zou kwijtraken voor de helft van de tijd!"
En ik begrijp je gevoel daarin. Maar ik vind als de liefdesrelatie tussen 2 partners stopt. En helaas die kan eenzijdig worden opgezegd. En dat is heel pijnlijk. Maar de ander blijft ook ouder. En degene die de liefdesrelatie opzegt , zegt niet de ouder/kind relatie op. Die heeft ook recht op co-ouderschap.
.

Hier ben ik het ontzettend mee eens! Gelukkig voor vaders is het anno 2022 al niet meer zo dat kinderen beter af zijn bij moeders, al mag dit wat mij betreft nog wel meer de standaard worden. 

@Vlaamse

wat een vreselijke situatie moet dit voor jou zijn! Ik zou écht op mijn strepen gaan staan en mijn harde grenzen aangeven vwb bijv het app-contact in bijzijn van jullie kinderen. Zeg gewoon dat je dit niet pikt, het is ontzettend neerbuigend en respectloos richting jou! Dan maar de situatie laten escaleren, kan hij het meteen duidelijk maken richting zijn kinderen. 
 
Jij loopt op eieren om de vakantie voor je kinderen zo soepel en normaal mogelijk te laten verlopen, maar hij zit ongegeneerd te appen met zn nieuwe liefje waar jullie kind bij zit? Serieus, dat zou echt mijn grens té over zijn hoor en zou hij voelen ook!!

sterkte 

Ja, ik snap wel dat hij graag een situatie ziet van 'vrienden blijven' en gezellig samen op vakantie gaan. Nog even los van de enorme praktische voordelen is het natuurlijk fijn voor hem als hij kan zeggen dat de verhoudingen zo vriendschappelijk zijn. Dan hoeft hij niet onder ogen te zien dat hij zijn vrouw op het hart heeft getrapt door er met een ander vandoor te gaan.

Vlaamse, laat je niet in een positie duwen waarbij jij je zo moet gedragen dat hij zo min mogelijk ongemak en schuld hoeft te voelen. Hij heeft een ander, hij wil scheiden, jij hebt daar serieus hartzeer van. Dat wil niet zeggen dat hij geen scheiding in gang zou mogen zetten, maar hij kan niet verlangen dat jij doet of het wel meevalt.

Overigens: de stunt met de huidige vakantie (een bom op jou laten vallen en dan zeggen dat je moet zwijgen tegenover de kinderen) vind ik ook een hondse k...streek, maar daar is iedereen het hier wel over eens. 

Hoi Vlaamse,
Wat krijg je al veel goede adviezen! Ik zou er nog een gedachtegang aan toe willen voegen. Je hebt nu niets meer te verliezen met hem. Laat zien dat je dit gedrag van hem niet pikt! Zorg dat hij niet weet wat ie meemaakt met jou. Ga op je strepen staan.
Grote kans dat hij ineens heel wat meer respect voor je toont. Ik zeg: DOEN!

Lotte78 schreef op 24-07-2022 om 12:07:

@ Madee ten eerste ik ben heel blij voor je dat je leven nu heel leuk is.
Maar ik lees
"Ik wil geen co-ouderschap, de kinderen blijven bij mij wonen en ze gaan om het weekend en de helft vd vakanties naar jou. Jij betaalt netjes hun alimentatie en we gaan niet vechten". Het voelde voor mij als een groot onrecht dat hij wilde scheiden zonder overleg en dat ik ook nog eens de kinderen zou kwijtraken voor de helft van de tijd!"
En ik begrijp je gevoel daarin. Maar ik vind als de liefdesrelatie tussen 2 partners stopt. En helaas die kan eenzijdig worden opgezegd. En dat is heel pijnlijk. Maar de ander blijft ook ouder. En degene die de liefdesrelatie opzegt , zegt niet de ouder/kind relatie op. Die heeft ook recht op co-ouderschap.
Dus ja, ik vind man van TO een eikel dat hij een affaire is begonnen en ook nog samen met ze allen op vakantie willen, het toppunt van ongevoeligheid. Maar hij heeft ook recht op co-ouderschap.

Helemaal mee eens! Je hebt het recht om een relatie op te zeggen, hoe zuur dat ook is voor de andere partij. Wil niet zeggen dat de ander dan ineens meer recht heeft op de kinderen omdat ze, ze niet kan missen/ het voelt als kwijtraken de helft van de tijd.

In onze vriendenkring 2 keer mee gemaakt dat de vrouw van het stel een weekendregeling wilde na de scheiding, maar de man co - ouderschap wilde. Beide keren kreeg de man van de rechter gelijk en het co-ouderschap kwam er, ook al wilde de vrouw het niet. Co- ouderschap wordt steeds meer de norm. 

madee schreef op 30-07-2022 om 09:42:

@Gingergirl en @Kersje: het is per situatie verschillend. Volgens mij kun je niet voor iedereen stellen dat het beter is om co-ouderschap te doen of juist de 12/2 afspraak. In ons geval: hij werkte meer dan fulltime, was vaak op reis in buitenland en ging geen uur minder werken.

Ik zie om mij heen dat velen het geen probleem vinden om hun werk bij scheiding aan te passen. Echter hoeft fulltime werken geen drama te zijn. 
Het gaat er vooral om dat je een systeem kiest wat beiden partijen willen en niet een systeem afdwingt puur omdat je het vanuit je eigen emotie zo vindt dat het moet zijn. Want dat is het vaak; vaak vinden moeders de weekendregeling zo goed omdat ze de kinderen niet willen delen en/ of moeite hebben met hoe vader het bij hem thuis regelt waar ze geen invloed meer op hebben.

Mijn man is na zijn scheiding ook fulltime blijven werken, wel in een baan waarbij hij flexibel met zijn uren kon indelen en stiefzoon ging naar de bso waar hij het prima naar zijn zin had. In de week bij zijn moeder moest dat ook want ook zij ging logischerwijs meer werken.
Mijn man vond het echt wel een meerwaarde om zijn zoon een hele week te zien en zo meer betrokken te zijn bij school; 's avonds te kunnen vragen hoe het was, helpen met huiswerk, clubjes etc. Bij 2 weekenden in de maand en af en toe een vakantie en een keer meegaan naar een rapportgesprek, is dat toch een stuk minder. Fijn dat het voor jullie wel werkte, maar anno nu kiezen de meesten er niet meer voor en is het ook vanzelfsprekender dat vader ook een deel van de zorg draagt.

@Gingergirl: andersom is het ook zo dat een co-ouderschap ook vanuit emotie afgedwongen kan worden. Sowieso zijn er in een scheiding altijd verliezen en pijnpunten, en het is persoonlijk wat praktisch, emotioneel en relationeel mogelijk is. Met alle respect voor degenen met een succesvol 50/50 co-ouderschap, in mijn geval was dit niet alleen emotioneel maar ook praktisch het beste in de situatie en de verwachtingen van dat moment. En het heeft goed uitgepakt, juist ook op de langere termijn. 

Situatie voor TO is nu dat hij alles al heeft uitgedacht en het haar als kant en klaar plan zonder inspraak presenteert als 'hoe het moet' maar dat TO de scheiding niet heeft zien aankomen, niet over heeft meebeslist en nu door begrijpelijke emoties niet goed kan zien wat zijn wensen voor haar en de kinderen betekenen. Dus ze moet zich volgens mij niet laten dwingen om nu al een co-ouderschap 50/50 aan te gaan als zij nog lang niet zo ver is dat ze dat allemaal overziet en aan kan.