Kosten voor jongvolwassen kinderen

'Waar het mij om gaat is dat je de kosten van de kinderen normaal gesproken verdeelt. Maar hoe doe je dat als de kinderen bij 1 ouder wonen? Het zou toch raar zijn dat 1 ouder dan alle kosten moet dragen? En de ander vrijwel niks. Wat nou als ik dat ook zou doen? Dan moet een 18- jarige die nog op school zit zijn eigen kost en inwoning
financieren? En de student moet lenen terwijl hij thuis woont om te kunnen douchen?'

 De verdeling van de kosten van kinderen gaat anders als je gaat scheiden. Daarna is ieder zelf verantwoordelijk voor de eigen inkomsten en uitgaven. Alleen voor minderjarige kinderen zijn er regelingen rond alimentatie. Dat kun je laten berekenen en je kunt het doortrekken totdat de kinderen 21 jaar zijn.
Ja, de ouder waarbij de kinderen het meeste verblijven kan duurder uit zijn, zeker als je dat afzet tegen de hypothetische situatie dat je alleen in een klein, goed geïsoleerd huisje gaat wonen. die tijd komt ook nog (theoretisch, mijn ervaring is dat de meeste mensen blijven wonen in het huis waar ook de kinderen woonden, ook als de kinderen uit huis zijn.).

Heel anders: als je denkt dat je het niet redt kun je ook overwegen om vader het huis te laten overnemen (krijg jij de helft van de overwaarde) en de kinderen bij hem te laten wonen. Dan kun jij op zoek naar het huisje voor jezelf.

Nog anders: het is wel erg als ouders van hun kinderen af willen om verschillende redenen, ook al zijn die kinderen inmiddels volwassen.

Een baantje, kostgeld, studielening, het zijn allemaal oplossingen die heel vaak voorkomen bij mensen. Wat je kwijt bent is de droom dat je je kinderen op een zorgeloze manier de volwassenheid in hebt kunnen helpen. Wat je wint is dat kinderen op de drempel van volwassenheid leren, dat financiële middelen soms een probleem kunnen zijn dat om een oplossing vraagt en dat die oplossing meestal wat inzet en ongemakkelijke keuzes met zich meebrengt.

Tsjor

Laat het inderdaad uitrekenen via advocaat of mediator. Dan komt daar een bedrag uit aan kinderalimentatie (ook voor kinderen tussen 18-21 jaar), gebaseerd op beide inkomens, kosten en woonplek van kinderen. Als daar nog ruimte voor is, moet er ook nog partneralimentatie betaald worden. Dat jij de kinderen onderdak geeft, telt wel degelijk mee. 
Ik raad je af om zelf te bedenken wat redelijk is. Houd het neutraal qua berekeningen en laat anderen dat uitrekenen. Er zijn meerdere systemen, desnoods laat je alle soorten uitrekenen. 
Kinderalimentatie gaat voor de 18-21 kinderen direct naar hen. En dan kun je met hen bespreken wat redelijk is. Ze krijgen al financiële ondersteuning voor de studie, straks ook basisbeurs, misschien nog aanvullende beurs. De kinderalimentatie is dan één van de bronnen. Kostgeld betalen kan dan heel redelijk zijn. 

Vergeet niet het bedrag dat voor de studie gespaard is, vast te leggen. Of nu al te verdelen tussen beide ouders. Of nu al over te maken naar de kinderen (als ze daar goed mee om kunnen gaan). 
 

Als ik het goed begrijp, and correct me if i'm wrong, zijn je kinderen jonger dan 21, maar ouder dan 18 wat inhoud dat de alimentatie die ontvangen wordt voor de kinderen rechtstreeks naar hun gaan i.p.v. naar jou. Begrijp ik het dan goed?

Dan zul je toch echt die vergoeding bij je kinderen weg moeten halen, lijkt me. Tenzij er partneralimentatie afgesproken wordt. Immers betaald de vader de kinderalimentatie die afgesproken wordt. 

De 1 op 1 uitleg van kinderalimentatie:

Kinderalimentatie is een financiële bijdrage die de ene ouder aan de andere ouder betaalt om te helpen bij het betalen van alle kosten van de kinderen.

Ik zie niet in, tenzij er recht is op partneralimentatie, wat vader dan nog meer zou moeten betalen? Immers, rekenen we de kinderalimentatie mee, dan zal die verhouding een stuk minder scheef liggen, gok ik zo. 

Foetsie schreef op 21-12-2022 om 19:36:

Ik denk dat ik het inderdaad maar aan de advocaat moet overlaten. Het is blijkbaar niet zo eenvoudig te bepalen. Het gaat er niet om dat ik het niet kan betalen. Het gaat erom wat een eerlijke en werkbare verdeling is.

Als je hebt afgesproken dat je de kinderen tot einde studie onderhoudt als ze thuis wonen, dan lijkt het mij logisch, bij gelijk inkomen, dat je die kosten dan als ouders ongeveer gelijk verdeelt. Dus als de 1, waar ze wonen, 1000 euro per maand kwijt is aan kosten voor de kinderen en de ander, waar ze niet wonen, 250 euro, lijkt me dat niet wenselijk. Maar het kan dan heel goed zijn dat de vader dan bijvoorbeeld 500 euro aan de kinderen betaalt, waarvan dan bv 250 euro meteen door gaat naar mij. Vind ik niet echt een prettig idee, maar als het zo werkt, dan moet ik daar maar aan wennen. Zo heel lang duurt dat niet meer natuurlijk.

Ik krijg geen partneralimentatie en mijn man kan het huis niet overnemen. Ik kan dat wel.

Dat je kosten verdeeld dat klopt. Dat je samen de kosten voor het onderhoud van de kinderen deelt klopt ook. Waar het bij jou mis gaat is dat je blijft hangen bij het feit dat JIJ zulke dure woonlasten hebt. Die heb je omdat JIJ perse in dat huis wil blijven wonen.

De emotie van ; we hebben het samen gekocht of de kinderen willen hier graag blijven wonen doen zakelijk gezien niet zo veel ter zake.

Dat jij daar graag wilt blijven , wil niet zeggen dat hij daar de helft aan mee moet betalen. Hij zal immers zelf ook ergens moeten gaan wonen wat wellicht niet lukt als hij mee moet betalen aan jouw dure huis.  Je zegt wel de hele tijd dat het onderhoudskosten van de kinderen zijn maar die zijn zo hoog door jouw keuze van woning.

Aan de hand van zijn salaris en eigen onderhoudskosten zal berekent worden wat hij kan missen en wat hij de kinderen aan kinderalimentatie zal moeten betalen. Dat is niet gebaseerd op jouw factuur van de energiemaatschappij en jouw boodschappenbonnen, daar zijn berekeningen voor.
Vervolgens zal je met je kinderen in gesprek moeten hoe jullie het gaan afhandelen met elkaar. Jij bent geen partij in de kinderalimentatie; dat is iets tussen vader en de kinderen gezien hun leeftijd. Vanaf 18 jaar gaat de kinderalimentatie naar de kinderen dat is de wet.

 Laat je advocaat dit berekenen en regel het officieel via de rechtbank zodat de afspraak ook echt staat.

Probeer het zo te zien:
Als jullie kinderen op kamers zouden gaan, dan zouden jullie beide geld aan de kinderen geven voor levensonderhoud. De kinderen betalen dan zelf de huur en boodschappen. ipv op kamers wonen de kinderen nu bij jou en dan betalen ze jou een bedrag voor huur en boodschappen. Wat is daar raar aan?
Hoe hoog dat bedrag is en hoe ze aan dat geld komen (bijbaan, alimentatie, ...) dat staat daar los van.

Foetsie schreef op 21-12-2022 om 19:36:

Ik denk dat ik het inderdaad maar aan de advocaat moet overlaten. Het is blijkbaar niet zo eenvoudig te bepalen. Het gaat er niet om dat ik het niet kan betalen. Het gaat erom wat een eerlijke en werkbare verdeling is.

Als je hebt afgesproken dat je de kinderen tot einde studie onderhoudt als ze thuis wonen, dan lijkt het mij logisch, bij gelijk inkomen, dat je die kosten dan als ouders ongeveer gelijk verdeelt. Dus als de 1, waar ze wonen, 1000 euro per maand kwijt is aan kosten voor de kinderen en de ander, waar ze niet wonen, 250 euro, lijkt me dat niet wenselijk. Maar het kan dan heel goed zijn dat de vader dan bijvoorbeeld 500 euro aan de kinderen betaalt, waarvan dan bv 250 euro meteen door gaat naar mij. Vind ik niet echt een prettig idee, maar als het zo werkt, dan moet ik daar maar aan wennen. Zo heel lang duurt dat niet meer natuurlijk.

Ik krijg geen partneralimentatie en mijn man kan het huis niet overnemen. Ik kan dat wel.

Jawel, dat is het wel. Er wordt een draagkrachtberekening gemaakt en daar is uitgekomen dat jij geen recht hebt op partneralimentatie, maar wel op kinderalimentatie. Die kinderalimentatie is precies voor de situatie die jij beschrijft, maar omdat de kinderen 18 zijn geweest ontvangen ze dit geld rechtstreeks.

Je blijft vast hangen in een verhaal die er wettelijk gezien niet toe doet. Je zult de kosten die je extra maakt voor je kinderen, als je dat gecompenseerd wilt zien, weg moeten halen bij je kindereren. Die ontvangen immers de kinderalimentatie van je ex partner.

Je haalt er zaken bij die niet van toepassing zijn. 

Elpisto schreef op 22-12-2022 om 08:20:

[..]

Jawel, dat is het wel. Er wordt een draagkrachtberekening gemaakt en daar is uitgekomen dat jij geen recht hebt op partneralimentatie, maar wel op kinderalimentatie. Die kinderalimentatie is precies voor de situatie die jij beschrijft, maar omdat de kinderen 18 zijn geweest ontvangen ze dit geld rechtstreeks.

Je blijft vast hangen in een verhaal die er wettelijk gezien niet toe doet. Je zult de kosten die je extra maakt voor je kinderen, als je dat gecompenseerd wilt zien, weg moeten halen bij je kindereren. Die ontvangen immers de kinderalimentatie van je ex partner.

Je haalt er zaken bij die niet van toepassing zijn.

Inderdaad, is niet moeilijk maar eenvoudig. Zo'n draagkracht berekening kunnen de advocaten zo maken, zijn normen voor. Dan is het duidelijk wat vader aan de kinderen moet betalen aan kinderalimentatie.  Dat heeft niet zo veel te maken met wat de kosten bij moeder zijn maar wat vader volgens de berekening moet betalen aan kinderalimentatie. Daarna aan moeder en de kinderen om dit met elkaar te bespreken hoe ze het onderling oplossen.

'Als je hebt afgesproken dat je de kinderen tot einde studie onderhoudt
als ze thuis wonen, dan lijkt het mij logisch, bij gelijk inkomen, dat
je die kosten dan als ouders ongeveer gelijk verdeelt.'

Die afspraak is gemaakt toen jullie samen één huishouden vormden. Aan de basis van die afspraak (het ene huishouden) komt nu een einde. Daarna is het: wat ieder bij kan dragen. En daar zijn berekeningen voor, de draagkrachtberekeningen. Het is wat Gingergirl zegt: die berekeningen zijn niet gebaseerd op je bonnetjes, je moet daarna je bonnetjes aanpassen aan wat er binnenkomt. In de draagkrachtberekening wordt rekening gehouden met kinderen, en met woonlasten van beiden.
Je hebt het over gelijk inkomen, maar blijkbaar kun jij de woning wel overnemen en hij niet, dus dan denk ik dat zijn inkomen lager is dan jouw inkomen. 

Tsjor

Eens met alle voorgangers, maar TO ziet het niet echt en blijft hangen in zich (en de kinderen) tekort gedaan voelen.

Even een andere uitleg om het mss te verduidelijken: stel dat jouw ex een huis koopt (of gaat huren) op top van zijn salaris en er daardoor maar weinig van zijn salaris overblijft bij de draagkrachtberekening (voor kinderalimentatie). Zou je hem dan ook extra geld ‘geven’, zodat hij dan meer alimentatie aan jullie kinderen kan betalen?