Lastige ex vriendin

Niets

Helemaal niets. Het is zijn ex, waar jij niets en helemaal mee te maken hebt, dus zijn pakkie aan.
Hij is nu met jou maar hij heeft ook een gezin met allerlei bijbehorende emoties, geschiedenis, gewoontes, onuitgesproken verwachting en afspraken. Het wordt helemaal drama als er nog iemand bij komt die zich daar perse in moet mengen. Absoluut niet bevordelijk voor de toekomst van je relatie met je vriend, zijn zoon, en met mogelijk (in de toekomst) zijn ex.

Hij wil er voor zijn zoon zijn, dat is alleen maar mooi, lijkt mij. Ouderschap is maatwerk en kennelijk voelt je vriend aan dat zijn zoontje dat nodig heeft.

Je schrijft; Ik voel me elke keer aan de kant gezet hierdoor en weet nu niet hoe verder.
Ik zou situaties als deze voorlopig vermijden en situaties opzoeken die weinig gedoe opleveren. De concurrentie aangaan, levert niets op.

Je schrijft: Hij verschuild zich ook elke keer achter het feit dat hij rust en regelmaat voor zijn zoon wil en dat hij voorop staat. Daar ben ik ook voor maar tot op zekere hoogte, er is een grens.
Laat hem die grens zelf ontdekken en zelf bepalen. Als je dat lastig vindt, neem dan wat afstand.

Jouw vriend

Is een verstandige man, die vooral kijkt naar de gevolgen voor zijn zoon. Ik krijg sterk het gevoel dat je jouw emoties (ik voel me aan de kant gezet) daartegenover zet en vooral vanuit jezelf redeneert. Natuurlijk is dat voor jou ontzettend vervelend, omdat je het liefst anders zou zien.
Maar ik denk dat hier beter tussenuit kan blijven. Het is niet aan jou om te bepalen welke grenzen jouw vriend stelt, laat staan zijn ex. Blijkbaar is de situatie nog niet rijp voor het 'samengestelde gezin' dat jij wel al helemaal ziet zitten.

allergisch

verder wordt ik altijd wat kriebelig bij termen als 'mevrouw'. Zolang je op die manier naar de ex van je vriend kijkt, zie ik het somber in.

natuurlijk

Natuurlijk zegt je vriend dat hij dolgraag stappen wil zetten met jou. Wie wil dat nou niet in een nieuwe relatie? Dat wil niet zeggen dat de tijd daar rijp voor is. Een relatie verbreken doe je ook met z'n tweeën. Hij heeft dus nog een lange weg te gaan met zijn ex.

zegt niks hoor

Mijn vriend is al 11 jaar bij zijn ex weg. Valt nog een hoop oud zeer te verwerken bij haar hoor. Daar beslis ik niet over, jij ook niet bij haar.

begrip

Als je geen respect kan opbrengen voor de moeder komt aan deze situatie nooit een einde. De moeder is misschien nog bezig de scheiding te verwerken. Ze kan jaloers zijn omdat jij 'haar plaats gaat innemen' en jullie een gelukkig gezinnetje vormen. Ze is bang haar kind te verliezen, dat hij het bij jullie leuker gaat vinden dan bij haar.
Niet dat ik bepaald gedrag goed keur, maar bekijk eea eens vanuit haar schoenen, dan kan je haar paniek misschien begrijpen.
Met begrip kom je veel verder dan met afgunst. Meng je er niet in en laat je vriend overleggen, en dan niet vlak voor een bepaalde datum, maar door ruim van te voren te vragen of het ok is. Zeur niet over z'n moeder waar de jongen bij is.
En misschien is eea voor je vriend ook nog wat te vroeg. Je moet hem ook niet voor het blok zetten anders brengt dit jullie relatie ook om zeep.

Het is toch van de zotte

Dat er zo vaak geroepen wordt dat de exen en de moeders gerespecteerd moeten worden wanneer deze dames zich op een belachelijke manier gedragen, 7 jaar NA een scheiding?!?! En lees ook alsjeblieft vader in plaats van moeder als dit het geval is. Ik hoor zo vaak van vrienden over exen (mannen of vrouwen) die geen enkee andere doelen lijken te hebben dat hun ex-partners en hun kinderen het leven zuur te maken.
Deze exen maken niet alleen het leven van hun exen kapot maar ook en vooral het leven van hun kinderen.
Een vriendin van mij heeft nu een jaar een relatie met een man, die bij een vrouw een eochtertje van 6 jaar oud heeft. Die relatie ging al uit toen moeder zwanger was, dus zes jaar geleden. Die moeder blijft eindeoos tieren en vloeken, in real life maar ook over de telefoon. Onlangs had mijn vriendin en die meneer een jurkje gekocht voor de zesde verjaardag van het meisje, toen moeder hoorde dat mijn vriendin betrokken was bij de aankoop, ging de jurk linea recta de prullenbak in.
Ik denk dat je vriend juist een rechte rug moet maken TS. Misschien met hulp van gemeenschapelijke vrienden of van familie van zijn ex? Zo ga je niet met elkaar om wanneer er kinderen in het spel zijn. Exen zijn vaak heksen/vervelende mannen.
Sini

Ander geluid: belachelijk

Eens met Sini. In de tijd dat jouw vriend met zijn zoontje is heeft zijn ex helemaal niets te zeggen over wat hij doet met wie, zolang het het kind niet schaadt en niet bij de wet verboden is. Kom nou toch een beetje. Ze zijn UIT ELKAAR. Dat betekent dat hij dus zijn leven met zijn zoontje mag vormgeven zoals het hem goed lijkt, met nieuwe vriendin, met nieuwe kinderen. En als vader heeft hij zo te lezen het beste voor met zijn kind.

ZIJ is degene die schade toebrengt, aan de relatie met haar ex/de vader van haar kind en daarmee ook aan haar kind, door haar nukken en grillen. En dat is hij aan het belonen door mee te gaan in de grillen en nukken. Hij mag zijn rug beter recht houden en zijn grenzen bewaken, want ze heeft hem compleet in de tang en als hij geen tegengas geeft gaat dat nooit over. Hij moet gewoon zijn eigen plan trekken met zijn zoontje en jou, rustig blijven en staan voor wat hij wil. Deze zin: 'Dan kunnen ze wel hun rug recht houden, maar zien ze hun kinderen nooit meer", ik geloof niet dat dat slim is. Nooit zwichten voor terrorisme. Eerlijkheid en oprechtheid en redelijkheid duurt het langst. Misschien hebben ze iemand nodig die hen helpt met de gesprekstechnieken, want blijkbaar blaast zij hem weg. Dat zou hij dan moeten initiëren. Straks is zoonlief 12 en mag hij zelf ook zijn zegje doen bij de rechter.

pier

Ok, zeven jaar geleden gescheiden is ook wel lang, dat maakt het wel iets anders. Maar ik denk wel dat het meespeelt dat de moeder eea niet goed verwerkt heeft, dan wel jaloers is op het a.s. gezinnetje van haar ex. Wel goed om te weten.
Maar zij is niet alleen de kwaaie pier, het is het 'doetje', jouw a.s., dat niet goed voor zichzelf opkomt en de communicatie niet goed aanpakt.

Eens met Mijntje

Slappe hap die partners. Het gaat vaak zo, de nieuwe relatie neemt alles over en dan wordt het ex tegen nieuwe relatie en de oude partner, in dit verhaal de man is de slappe hap.

Die vrouwen moeten niet in elkaars territorium, maar dat gebeurt wel, ook met wat vrouwen hier.
Laat die mannen dat toch zelf opknappen, het zijn je kinderen niet.

Als ze groot genoeg zijn om een relatie in- en uit te gaan, zijn ze ook groot genoeg om problemen op te lossen.
Maar die nieuwe partners zijn wel makkelijk..En goed genoeg het over te nemen.

Terugtrekken en uit laten zoeken.

Lagere versnelling

Je schrijft: 1) Ik weet van mijn vriend dat zijn ex bij haar vorige ex ook jaren dwars heeft gelegen.
2) Wij moeten nu toch na anderhalf jaar rustig aan gedaan te hebben serieuzere stappen kunnen nemen.

Wat 1) betreft; dat kan best zo zijn, of misschien ook wel niet.. mogelijk heel anders, hoe dan ook, je was er niet bij, je hebt het via-via (die ook niet objectief is) dus dat betekent niets. In elk geval niet waar jij enige recht van spreken over hebt naar haar toe.

Voor wat betreft 2) is dat iets dat je met je vriend en alleen met je vriend moet bespreken.

Wat Siniland zegt, ach, het kan zijn dat je in je eigen situatie aankijkt naar ex van je vriend. Dat is een beetje jammer. Dat wil niet zeggen dat het ook zo is. Zo kijken nieuwe partners wel vaker tegen de ex aan. Hoe zou jij dat vinden, als je zo behandeld werd door de nieuwe vlam van je ex? Terecht of onterecht, vreselijk toch? Meestal liggen dingen veel genuanceerder dan alleen zo op het eerste oog en is dat moeilijk te zien door de ogen van de nieuwe partner. Dat hoeft ook niet. Maar daarmee is het dus geen uitgemaakte zaak dat je je er ook mee mag bemoeien. Er iets van vinden is 1, je mee bemoeien iets heel anders.

Daar brengt naar mijn idee ook het argument dat zij schade aanricht (wat niet nogal een forse uitspraak is, overigens) geen verandering in. Dat wil namelijk niet zeggen dat de andere partij dan ook maar moet doen waar die zin in heeft. Uiteindelijk hou je van je kind en waar je daar het beste voor, ook de Ex, daar spelen heel veel factoren en omstandigheden in mee. De ene keer gaat dat beter dan de andere keer. Juist een reden om dat niet ook te doen; hoegenaamde schade van 2 kanten uit is nog altijd niet beter dan zogenaamde schade van 1 kant uit.

Je kan je vriend niet besturen en hij kan zijn ex niet besturen. En een nieuwe partner een ex al helemaal niet. De kans dat het een beerput wordt is zo groot! Richt je op je kinderen, op fijne tijd met je vriend. Dat zijn ingrediënten waar je gelukkig van wordt. Van druk ergens op zetten, wordt niemand blij.

bekende valkuil

Gelukkig heb je dat niet gedaan (langs gegaan bij ex)! Niet alleen omdat je te emotioneel bent (boosheid wekt ook boosheid op, dus brengt je nergens) maar ook omdat je met haar niets te maken hebt. Er kunnen tal van redenen zijn waarom de dingen gaan zoals ze nu gaan, waar jij op dit moment geen weet van hebt en geen oog voor hebt. Dat hoeft ook niet, maar het is wel belangrijk te beseffen dat je dat niet hebt.

Zo vonden wij thuis het geen probleem dat mijn vader een nieuwe partner had maar was het wel erg pijnlijk dat zij altijd overal bij moest zijn. Dat werd alleen niet zo begrepen. En wij durfden dat niet hardop te zeggen, al helemaal niet waar zij bij was. Als mijn moeder daar wat van probeerde te zeggen, was dat omdat ze jaloers was. Maar mijn moeder was zo blij dat het voorbij was. Wij zaten er tussenin, vanwege het ego van de nieuwe partner van mijn vader. Het zoontje van jouw vriend zit er flink tussen in. Dat is wel sneu.

Wat zij is (stabiel of niet) en wat zij doet (wel eens drinkt of niet): dat is allemaal roddel en zwartmakerij. Ook als het allemaal waar is. Het is zo makkelijk een kortzichtige mening te vormen! En voor je het weet, dient het (drankzuchtige labiele trut) als een excuus om langs te gaan om eens flink de 'waarheid' te verkondigen. Probeer van die valkuil verre te blijven.

lees nou wat je schrijft:

"Maar in een relatie mag je bepaalde verwachtingen en progressie verwachten toch?"

tuurlijk mag je dat verwachten.
maar je kunt niemand veranderen alleen jezelf.
dus als jij vindt dat je lang genoeg 'verwacht' hebt en ziet dat het niet gebeurt dan is het AVA: accepteren, veranderen of afscheid nemen.

Dat veranderen daar zit misschien nog ruimte in, dus niet het veranderen van de andere persoon, maar dat je omstandigheden gaat aanpassen waardoor de vervelende situaties minder vaak voorkomen.

Maar als jij niet accepteert dat het *jouw verwachtingen* zijn en dus geen 'waarheid' of 'feit' dan zul je altijd wrokkig de schuld bij haar blijven leggen. Misschien kun je toch blij zjin met 2 avonden en ga je daar je leven op inrichten?

gr Angela

eens met o.a. Mijntje en Angela

Kijk Noomie. Misschien heb je gelijk en is de ex een hex. Misschien staat zij inderdaad jouw/jullie geluk in de weg. Misschien is het zelfs inderdaad ook nog heel rot voor hun zoon (best veel kans, lijkt me).
Dat is heel jammer en je mag zeker van alles vinden. Het is duidelijk dat me meningen hebt. Mag ook wel. En als ze over de straat schreeuwt en met dingen smijt, ja echt vreselijk, wat een ordinair gedoe. En wat erg voor hun zoon. En wat zal zij het dan kennelijk moeilijk hebben zeg.

Maar goed, wij kunnen van alles vinden, jij kan van alles vinden en het is allemaal vast heel erg stom van haar, MAAR: wat nu? Wat kun jij zelf om de situatie eventueel te veranderen? Je bent nu niet tevreden en je richt je nu op de ex van je vriend. En ook wel een beetje op je vriend zelf.
Wat sommigen zeggen is echt een heel goede tip: het enige dat je kunt doen is iets met jezelf.
Je kunt haar niet veranderen en het lijkt me ook beter je niet met haar te bemoeien.
Je kunt je vriend in principe ook niet veranderen, maar je kunt wel goed nagaan wat voor jou belangrijk is, en dan samen ontdekken wat voor jullie acceptabel is.
Je kunt ook besluiten: ik accepteer mijn vriend zoals hij (nu) is, met de hele situatie erbij. Het is niet leuk, maar dit is de situatie nu eenmaal. Ik vind het leuk genoeg, bevredigend genoeg, om mijn vriend te houden.

In de praktijk: stel dat je vriend van alles voor zijn ex heeft gedaan en er wel over klaagt, of later boze appjes krijgt van haar en hij baalt daar enorm van. Jij denkt: o wat erg, en hij deed nog wel zoveel voor haar, en dat was ook nog in onze tijd want ik zou die middag nog langskomen en dat kon toen niet! Wat een hex!
Maar wat kan ook: * op het moment dat je vriend wordt gevraagd iets te komen doen, een dag van tevoren, en jullie hadden al iets leuks afgesproken, maar hij kiest toch voor ex/zoon, zonder overleg, dan kun je aan hem vertellen: dat vond ik niet leuk, dat je zonder overleg onze afspraak afzegde. Ik snap wel dat je je zoon op wilde vangen. Is het een idee dat je volgende keer tegen je ex zegt dat je het volgende keer graag eerder wil horen en/of dat je er heel even over moet denken? Of (als het erg veel voorkomt) ook eens een keertje nee zegt?
* over die boze appjes van haar: nou vriend, inderdaad irritant zeg! Zullen we nu even afleiding zoeken? Het is niet anders.

Als je vriend telkens van alles afzegt onder druk van zijn ex, is het toch echt je vriend die dat doet. Je hoeft niet boos op hem te zijn. Het doel is: ik accepteer hem zoals hij is (je hoeft niet boos te worden, zeg af en toe wel wat jij van ZIJN (niet haar) gedrag vindt). Als je hem niet meer kunt accepteren zoals hij is, is het tijd afscheid te nemen van de relatie.

sorry, warrig

Sorry, ik moet mijn teksten rustiger overlezen, nu is het best wel warrig geworden.

Het komt erop neer dat ik denk dat je niets met de ex kan en moet. En dat je weinig met je vriend zijn gedrag kan, maar daar kun je wel wat over praten. Maar het uitgangspunt moet zijn: jij accepteert hem zoals hij is. Je kunt natuurlijk wel je mening geven, je gevoelens laten weten wat het met jou doet als hij bijvoorbeeld iets afzegt met jou, of jou ergens niet meer bij wil hebben. Maar probeer vooral zo accepterend mogelijk te zijn.

Want dit is de man die je als vriend hebt gekozen. Hij is misschien erg bang om zijn kind te verliezen (terecht of onterecht, dat weten we niet). Hij is misschien sowieso wat volgzaam. Of hij is nog niet helemaal los van haar. Of hij is heel bang voor ruzies.
Het maakt niet uit. Hij is zoals hij is en je kunt wel iets proberen, maar deze man met dit gedrag is jouw vriend. En als jouw vriend je met zijn gedrag (bijvoorbeeld zijn reacties op zijn ex) kwetst, of echt heel weinig rekening met jou houdt, of je houdt helemaal niet van zijn gedrag, tsja. Dan kan het denk ik beter niet jouw vriend zijn.

Mevrouw?

Ik begrijp wel dat het moeizaam gaat, geen enkel respect heb je voor de ex van je man.
Je vergeet dat je man al een gezin heeft, zijn eerste gezin en dat is niet meer weg te denken en daar hoor jij niet bij.
Natuurlijk is het prettig dat, als het kind bij zijn vader en bij jou komt, dat het dan fijn is maar that's it, zorg daarvoor. Laat haar met rust, wees gewoon vriendelijk en respecteer haar, zij heeft een groot deel van de zorg alleen heeft en dat is niet eenvoudig, zeker als er ook nog veel verdriet is.
Je schrijft over een vakantie en ook dat er nog geen kennismaking is geweest, is er een mogelijkheid om die kennismaking (door je man) te regelen? Ikzelf zou het fijner vinden als ik een beeld had van de vrouw waarmee mijn kind op vakantie zou gaan. En als er een gesprek is laat je man aan haar vragen wat zij graag wil en laat haar meedenken over zaken als bijvoorbeeld hoe en hoe vaak contact met de andere ouder tijdens die vakantie. Waak er in ieder geval voor om samen niet als één blok tegenover haar te komen staan.

Echt niet goed

Vergeet ook niet dat een ex mogelijk dwarsligt uit onverwerkte nijd, maar je kunt ook nog een ex hebben met al dan niet tijdelijke of permanente, bekende of onbekende, psychische problematiek. Soms de aanleiding voor de echtscheiding. En zie dat maar eens goed te krijgen als vader op afstand zonder dat je kind eronder lijdt of dat je je kind niet meer te zien krijgt. Daar heb je als relatieve buitenstaander geen zicht op.